Chapter 49: She's jealous, alright
***
Halos mawindang naman ako sa takot nang mawalan ng kuryente sa loob ng auditorium. Napakapit tuloy ako nang mahigpit kay Lindsay. Grabe lang!
"Huy! Dyan ka kay Kenneth yumakap. Dala-dalawa kayong nakakapit, para kayong mga unggoy." Lindsay
"Eh salagay takot eh, masisisi mo ba? HUHU." si Yna. Takot nga rin pala ito.
"Psh! Wag nga kayo!" ramdam naming tumayo si Lindsay. Syempre natanggal kasi yung pagkakayapos namin sa kanya.
"L-Linds! S-San ka pupunta?! H-huy!" sigaw ko. Wala na akong makapitan! sabi pa naman nila ay may 'something' daw dito. Waaah!
"Uuwi na." matipid nyang sagot.
"Pano kami?" Yna
"Commute. Bye!"
Halaaa! Pano na ako? May naglabas ng phones nila for source of light, pero ayoko. Baka mamaya may biglang gumulat sakin eh. Sa kwarto ko lang naman o sa bahay ako sanay nang walang ilaw. Grabeee!
"WAAHHH!" sigaw ni Yna. Narinig ko namang kinausap nya si Charmaine na katabi nya sa kabila. Buti paaa!
"Kathy."
Hindi ako umiimik. Pano ba naman kasi ngayon lang nag-react! Bahala ka! Mokong ka eh!
"Are you scared?"
Oo. Bakit, yayakapin mo ako?
>///< Joke lang! Hindi nalang ako sumagot.
"Wait, Denise. Don't hug me, release." mahinahon nyang sabi.
O.O Edi sila na magkayakap! PSSSH! Sila na talaga! Nakakainis! Kanina naglalandian, ngayon naman nagyayakapan?! Tch! Kaya naman pala hindi nagrereact kanina pa eh, may kayakap na pala! Ok payn! As if I care!
"Now. Kathy? Are you alright?"
"Yeah." parang nawala takot ko at napaltan ng inis. Kinapa nya yung kamay ko at hinawakan. "Feel better?"
"I am better." Bitter. Tch!
"What's wrong?"
"Wala." sabay tanggal ng kamay ko sa pagkakahawak nya.
"Tough."
"Whatever."
Nauna na akong lumabas nung nagkaroon ng temporary light. Delayed ang annoucement. Lahat ay pinauwi na, may paparating daw kasing bagyo. Ano ba yan! Kabuong December eh. Naitext ko si Yna na sa homeroom nalang kami magkita at magpasundo nalang kami since wala na nga si Lindsay. May problema kaya yun? Weird eh.
Maya maya may tumawag sakin. Pagkalingon ko, si Kenneth LANG pala. Problem?!
"Oh?"
"What happened?"
"Ha?"
"Why did you leave without waiting?"
I rolled my eyes. "So kailangan may hintayan? Psh. Nagmamadali lang ako."
"Oh." ngumiti naman sya. He didn't notice the hint of sarcasm. Great. Psh. "Let's go home?"
"Anung let's? I'm not going with you. Kuya Kev's on his way na."
"H-hey! What's with the attitude, huh?!" medyo iritado nyang tanong. As if I care!
"Wala! Paki mo ba?!"
"Tch! You're so stubborn, Katherine! What's your problem?!"
Nakakatakot. Tinawag nya ako sa real name ko. I was taken aback, but of course I did not let him notice it.
"Wag mo nang alamin! Wala ka rin namang magagawa!"
"How could you say that? How can we fix things if you're letting me stood oblivious of the situation?!"
I sighed to calm myself down. "Whatever. Bumalik ka na run at makipagyakapan dun sa Clarisse? Maris? Denise? O kung sino man yun!"
And he laughed. Hard.
"Don't laugh! I'm serious here!" sigaw ko sa kanya.
Instead of doing me a favor, he laughed even more. "HAHAHAHAHAHA! Kathy! Yo—HAHA—re HAHAHAHA! Jeal-Hahahaha!—ous!"
Pakiramdam ko namula ako. Tumungo ako para itago ko ang mukha ko. Pero grabe nga, bakit ako ganitong affected? Oo, alam kong crush ko na siya. Pero parang iba na. Tch. Di naman nya ako girlfriend o ka-MU manlang para magselos nang ganun diba. Pero kasi! Di ko mapigilan eh!
And at last, nag-calm down na siya.
"Now, makakausap ka na ba nang maayos?" I mentally slapped my forehead. Mali! "Ay. Joke. Aalis na nga pala ako."
"Kathy, you're actually," he paused to looked at me with curiosity and sincerity at the same time. "Jealous?" then he grinned.
"Tch. Oo, bakit?! Psh. Aalis na talaga ako. Bye."
Pero hinawakan nya yung wrist ko at binalik ako sa direksyon nya. Nakakailang kasi napadikit ako sa kanya, as in!
"Uhh." I made an awkward sound. Eh ang awkward din kasi nung situation eh.
Mayamaya ay bigla nalang niya akong niyakap. >///< O-ok-ay?
"Don't be. You're the only one that can own Kenneth Verge." tapos hinarap nya yung mukha ko sa kanya. Umiwas ako kasi pakiramdam ko ay namumula ako. Grabe lang!
"Oh."
"So, kiss?"
Hinataw ko sya nang malakas sa braso. "H-hoy! Baliw!"
At ayun, nagkabati na ulit kami. Ang babaw at ang malupit pa ay hindi nga kami, pero ba't ganun? Pa-fall eh! Eh ako naman itong si eng eng na nahuhulog pa lalo.
***
"YESSS!" sabay sabay nilang sigaw pagka-dismissal bell.
"Yes." mahina ko namang sabi. Sa wakas at tapos na ang encoding ng third quarter grades. Panibagong set of honors na naman 'to. Sana lang mataasan ko si Kenneth. Ewan ko nga kung bakit pa namin 'to tinuloy pa eh. Trip lang? Ang pangit naman. And the last time I checked wala namang kaparusahan o kapalit 'to? Ang gulo kasi sabay din kaming magreview at magkalapit lang sa upuan. Grabe na.
"Oy mokong. Tanong lang, bakit pa nga ba tayo nagpapataasan ng rank? Anu yon trip lang?"
He chuckled. "Of course there's a catch. The one who got the higher honor will get one major order to the lower one."
"Oh. May pautos-utos ka pang nalalaman dyan ha. Magingat ka na." and so I smirked.
"You wish!"
"Oh yes." I winked.
"Aaahh! Don't do that!" tapos napatakip siya ng mukha. Hala?
"B-bakit? Huy!"
"I might do something. Tch. Please don't be such a cute little brat."
"Cute naman eh, edi okay lang maging brat. Malay mo mafall ka rin sa ka-cutan ko." syempre hininaan ko lang yung huli kong sinabi.
"Huh? What was that again?" nakangiti sya. Pero hindi naman niya narinig talaga siguro yung sinabi ko nung huli diba? Nakakahiya lang talaga kasi if ever!
"Wala lang."
"Ohhh. Let's go on a date." bigla niyang sabi. Nagulat din naman ako. Biglang naiba kasi yung pinaguusapab.
"Date ka dyan! Neknek mo po." and I stuck my tongue out.
"Please?"
Tcccch! "Oo na. Sige na. Tara na! Saan ba?" napabigay tuloy ako. Kainesss!
"I'll take you to—" his cellphone cut him down, may tumatawag. "Hold on a minute, I just have to take this."
And he answered his call.
Minsan naiisip ko na parang ang weird nitong si Kenneth. Ewan ko lang, pero basta! Kakaiba!
Hindi ako basta basta naffall sa isang lalaki. As in choosy ako, halata naman eh. Nababaliw na yata ako kasi miske ako naiinis sa sarili ko. Napakamapili ko sa ganto. Alam ko naman pati na hindi naman dapat may love interest ka, pero kasi wala, nakakainis lang ako.
Pero NOON yun. Pakiramdam ko nahuhulog na talaga ako nang tuluyan sa kanya. Tch! At hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko. Naiinis? Kasi na-fall ako. Masaya? Kasi na-fall din ako. Oh diba, pang-adik. E salagay ganun eh. Wala nang maagawa.
Nag-end na yung call ni Kenneth. "I, uh. Kathy..."
May bad news ba? Gahd, no.
"H-ha?" kabado kong tanong.
"I... I can't take you on a date today. Sorry." tapos yumuko siya.
Nakahinga na ako nang maayos. Phew. Akala ko naman kung ano eh. Yun lang pala. I laughed. "Sus! Yan lang pala eh. Ayos lang. In fact, mas natuwa pa ako. Hindi mo ako pala mailalabas." I told him jokingly.
He pouted. Gaaaaash! "Psh. Fine, maybe next time. So I have to go now."
"Uuwi ka na?" tanong ko. Medyo maagap pa kasi. Wala na rin naman kasing klase kasi nga katatapos lang ng exam.
"No. Heading to my aunt's place."
"Oh bakit?"
Para siyang nahihiya na ewan. Hahaha. Cute. "B-babysitting."
Processing...
Processing...
Processing...
"Wa-wait! Can you?"
"A little." and then he shrugged.
"Ilan taon yung aalagaan mo?"
"Two or four? I can't remember. I only attend her first birthday."
"Ohh. So wait! You're telling me na yung little skills mo in babysitting will be used on a two or four year old kid? Hala!"
Totoo naman eh, hala! Nakakatakot kaya. May experience na kasi ako, kina Tita rin. Inalagaan ko si baby Sarah nun. She was around six that time. Oh diba, mas malaki na compare sa aalagaan ni Kenneth. Pero kasi something happened. I forgot to lock the door when I left for the kitchen to grab her drink. Pagkabalik ko wala na siya. Kabang kaba ako nun. Pero syempre hindi ko muna sinabi. Tumakbo ako palabas. Nung nakarating ako sa kanto nakita kong papatawid siya sa daan. Kamuntikan na rin sya nun pero buti nalang may matandang babae na pinigil sa kanya. My recklessness. Ugh.
"Yep." he answered. "I think I can handle this. I jut have to lock her in my room, then that's it!" napaisip naman siya bigla. "Heeey! I think we can have a date after all."
Bigla ko naman siyang nabatukan. "Nahihibang ka na ba? Ikukulong ba naman eh. De saltik yata ito."
"I was just kidding." pang defense niya. "Alright. I'll take good care of her. So see you tomorrow, girlfriend."
"See yo—HEY!"
"Hahaha. Kidding!"
Then I waved goodbye. Pero bumalik na naman siya.
"Uhhh... Kathy?" hesitation is plastered on his face. "Can you... Uhm. How should I say this? Uhm... Kathy—"
I broke him off. "Spit it already."
"Kathy can you please go with me?" nagmamadali niyang sabi.
"Go?"
"Uhm, yeah. We'll be alone, like, you know." tapos tines-baba niya yung eyebrows niya.
"BALIW!"
Tapos tawa na siya nang tawa.
"Hahaha—okay I'm alright now." huminga muna siya nang malalim. Ayan okay na. "Please?"
Wala naman sigurong mawawala kung papayag ako diba. So,
"Let's go."
Unlucky Cupid © 2011-2012 Starine