Sunny
What's merry with Christmas?
Madilim, malamig, at mag-isa lang ako. How to celebrate Christmas the Lee SunKyu way po? Walang pagkain dito, wala ako sa bodega pero nakakulong ako. No phones, no gadgets, no SNSD, no EXO, no Xiumin. I'm damn in the midst of confusion. Ang bilis ng lahat ng nangyari.
I miss my girls. I miss Xiumin. I miss EXOSHIDAE. I miss the outside world. Isang linggo na akong walang kain. Wala akong gana. After the news na ang SNSD nagkahiwa-hiwalay na, sinong gaganahan pa?
I have my Sogeum here but its not enough. Mababaliw na ako. I've been living with those girls for how many years. And all of a sudden, mawawala sila sa tabi at paningin ko? Pano nga ba nagkaganito ang lahat?
Ambilis talaga, wala kaming kamalay-malay.
"Eonni, buntis ako" umiiyak si Seohyun sakin ngayon, I was stunned. WHAT? "Pardon, Maknae?" Nandito kami sa bahay namin ngayon. Dito kami dumiretso dahil ayoko makita ang mga magulang ko. And same as them. We still have problems to settle.
"Maknae, wag kang magbiro ng ganyan. Ang bata mo pa" banta ni Taeyeon sakanya.
"Damn! I wish too! I wish na sana nagbibiro lang ako eh!" humahagulgol siya sa harap namin ngayon at wala kaming magawa. "Sinong ama?"
"Ano bang tanong yan?! Syempre si Sehun unnie!" Oo nga Sunny, anong katangahan yan.
"Anong gagawin ko? I.. I can't tell this to mommy.... Hindi niya tatanggapin to.."
"Seo, I don't know too." sagot ni Yoona. "But you can't let that baby die. Kayo ni Sehun ang gumawa dyan, dugo at laman niyo yan" gatong ni Yuri.
"Do you love, Sehun, Seohyun?" nilingon namin si Hyoyeon na prenteng nakaupo. I'm sure na siya ang pinakaunang nakaalam.
"Does he love me too?" Tinawagan ko si Xiumin. They need to be here. Kaylangan namin solusyunan to.
"Xiumin, pumunta kayo sa bahay namin ngayon. R I G H T N O W, RIGHTNOW!"
"Bunny, madaling araw palang. Pwede bang bukas na?" dahell?
"Binuntis ni Sehun si Seohyun, gago! Pumunta kayo dito kung ayaw mong magwala ako sa tapat ng bahay niyo." narinig ko ang pagtunog mga nalaglag na gamit. Napatayo to, sure ako.
"Wait, wag mo ibababa yung tawag. Gigisingin ko sila. Pag-ayaw, ikaw na bumulyaw" niloud speak ko ang call namin ni Xiumin. Hindi ako mapakali, daig ko pa si Seo. Pakiramdam ko ako yung nabuntis eh.
"Hyung! Nabuntis lang pala-- ANO?! TARA NA KILA NOONA!" nagkakagulo na sakanila. Napaiwas kami sa phone dahil sa kung ano anong tunog ang ginagawa nila. Ang sakit sa tenga.
Pumunta sila mag aalas dos na. Naisipan pa nila.
Nakaluhod yung dalawa sa harap namin. "Anong plano niyo? Alam mo ba Sehun na palalayasin si Seohyun pag nalaman ng mga magulang niya yan? Alam mo ba na paghihiwa-hiwalayin ang SNSD dahil dyan? Alam mo ba na kakaylanganin namin magdesisyon--"
"Hyo, tumahimik ka nga muna. Wag mo ko simulan"
"Taenginang yan. Taeng, sinasabi ko lang yung totoo. Na kakaylanganin natin magdesisyon. At tayong dalawa lang nakakaalam nito." Ang daya ng dalawang to ah. Nah, no time for dramas and anger.
"Anong kayo lang?"
"Bakit kayo lang?"
"Unnie, unfair kayo"
"Wag na kayo magreklamo, wala akong oras sa mga reklamo niyo. Taeng, ikaw na magsabi "
"Listen, ano munang plano niyo, Seo and Se?" nakayuko si Sehun, nag-iisip siguro. "I don't know kung anong mangyayari sa inyo noona, please tell me first"
"I talked to tito Lee, and may agreement sila ng parents namin. In cases lang yun, pero nagkatotoo. Pag may 'naaksidente', FIRST, palalayasin siya. More on, itatakwil, dumi sa bloodline yun eh. SECOND, maghihiwalay ang buong SNSD. It means babalik kami sa kanya kanyang pamilya at wala na kaming magagawa, no contacts at all. THIRD, magdedesisyon kami, bubuuhin ang SNSD o magsstay sa mga 'boyfriends' namin. Parang tinakwil na rin kami nun eh, HAHAHAHA. TANGINA. FOURTH, kung mahal ka ng magulang mo at babalikan ka o pababalikin ka, requirement na ipaglaglag ang bata. Very nice. Anong plano mo ngayon?" lintanya ni Hyo. THEFUCK?
"WHAAT?!" this is horrible. "Hindi kaylangan mawasak ang SNSD. I can't let this happen"
"Law is law, Sunsun. Lahat ng magulang may pirma dun"
"Tangina Sehun, anong ginawa mo?" nafrustrate na rin ang EXO. Feel our pain, jerks!
"Unnie, joke time ba to?" lalong humagulgol si Seohyun.
"Kung joke time to, please next joke na!" napapraning na si Yuri, nagsisimula na siyang umiyak at mag-isip ng kung ano ano. Si Sooyoung hindi niya na alam yung gagawin niya. Umiiyak na rin yung iba.
"Suho akala ko tapos na kasi wala ng Min Young, pero, ano to?"
"Noona..... sorry"
"Bullshit! Anong magagawa ng sorry mo! Hindi mo basta basta mapapanagutan si Seohyun, Sehun! You should have been more careful!"
"Seo, wag ka ng umiyak, buntis ka diba? Masama yan. Maiistress yung baby"
"EXO, tell me your plan"
But we ended up, hopeless, and helpless. Lahat ng pinlano namin walang palag. Tangina. Ayoko ng ganito.
--
Kinatok ako ng katulong, wala naman akong magagawa, sumbungerang bitches ang mga to.
"May letter ka, Sunny" see? Whatta bitch. Hindi marunong rumespeto sa nakakataas sakanya. "Siguraduhin mong hindi mo binasa to kasi magkakagulo talaga tayo" banta ko sakanya. Tong sipsip na to.
"Anong magagawa mo? Hawak kita sa leeg oy, isang sumbong ko lang, kawawa ka na naman" tumayo at mabilisang hinablot yung buhok niya. This shit, masyado ng umaalingasaw yung baho niya. "Anong magagawa ko? Patayin ka ngayon na, baka masyado ng lumaki ulo mo at nakalimutan kong nasa pamamahay kita. Wag mong sagarin ang pasensiya ko bitch"
"Hindi ko bi-binasa yan.." uutal-utal na sabi niya. Di naman pala papalag. HInigpitan ko yung hawak ko sakanya bago ko siya tinulak sa pintuan namin. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at binasa ko na yung mga sulat.
Sunny,
Remember me? Wala na akong magawa dito. Miss ko na kayo. Gusto ko sana na magkita tayo? Sinulatan ko na rin yung iba na sana magkasama tayong siyam. Pati exo meron rin nito. Sorry ha? Kasalanan ko talaga to, I should've said everything earlier. Wala sanang napahamak na isa. I'm so selfish for not thinking about all of you.
Ayoko na magexplain ngayon. Hindi ako makakilos sa bahay namin, lahat ng galaw ko bantay-sarado. I miss my twin, alam niyo naman yon, lahat ng kalokohan ko pinagtatakpan nun. I miss you Sunny, hindi ko na pahahabain yung letter ko. Baka dumating na sila. I love you, best friend. I'm expecting you on December 1. Kasi Nov 30 palang dadating na tong mga letters ko sainyo.
-Yeonni.
Putangina. Naiyak na lang ako. December 1 pa pala tong letter na to. Bat ngayon lang binigay?! Bat ngayon lang?! BAKIT! Hinagis ko lahat ng mahahagis ko dito sa kwarto ko. Ano bang ginawa ko para pagkaitan kami ng ganito? Agad-agad ganito? Puta walang preno?
Masaya na ba sila? I won't choose my friend over my parents if they loved me. Kami kami na lang magkakasama, pinaghihiwalay pa. Ayoko ng ganito. I need to freshen up. Hindi ako pwedeng magstay put dito, lahat ng galit ko maiipon.
Sumigaw at nagwala ako. Isang puta pa. Nilock nila yung pinto sa labas, tangina nakakatawa. Magsuot kaya ako ng damit na orange at may P sa likod? Legit preso na. Ayoko na, napapagod na ako dito. "Putang ina! Kung masaya na kayo mommy and daddy sa kamiserablehan ko, MAGPAKASAYA KAYO!"
"NAKAKAPAGOD KAYO! SASABIHIN NIYO LAHAT GINAGAWA NIYO PARA SA KABUTIHAN KO, MABUTI RIN BA NA MABALIW NA AKO DITO? IPAGPATULOY NATIN TO!"
Ang tanga ko para sumigaw sigaw eh wala naman yung sinisigawan ko sa labas ng kwartong to. Iiiyak ko na lang to. Ang ganda talaga ng pasko ko.
Christmas celebration the Lee SunKyu way.
--
Note: Sabog na author + Iced tea = Lutang na update. Merry Christmas, handa ko yang sabaw nayan sainyo, langya nakakalasing pala yung iced tea, sana nabalaan ako. Hindi ko na alam yung pinagtatayp ko. Huehue. Pagtyagaan niyo na lang po. Good morning~