Koşarak ona sarılıyorum.
Nefesi kesilircesine, boğazından akan sıcak nefes soğuk bedenini yakarcasına öksürüyorum.
Kimdi o?
Ölüm müydü?
Bilmiyorum.
Sadece sarılmak istiyorum; hissediyorum onu. Belki de ölümün en sessiz hali ondaydı. Susuyor... Zaman geçiyor. Beden ondan ayrıldı, o zaman anlıyorum; ölüm yoktu. Burası ölümsüzlerin uçurumuydu.
Burada ölüm yoktu.
Özgürlük de.