Arda'nın bu söylediklerine bir anlam verememiştim. Yani dün gece duyduklarım benim hakkımda mıydı? Neden böyle bir kötülük yaptı ki bana? Bunları duyduğum anda kalbim daha hızlı atmaya başlamış gibi hissediyordum. Kalbim çok kırılmıştı. İçimde öyle bir boşluk oluşmuştu ki sanki hiç kimse o boşluğu dolduramazdı. Bir an için gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Duyduklarım karşısında şoka uğramıştım. Bir an için sendelemeye başladım. Başım döndü. O sırada Arda'nın arkasına dönüp bakmasını hatırlıyorum. Sonrası yok! Bayılmışım.
MASAL'IN AĞZINDAN
Az ileride Bahar'ı bekliyorduk onun bayıldığını görünce bir çığlık attım ve koşarak Bahar'ın yanına gittim. Benden önce Arda yetişmişti. Oysaki Bahar bugün gayet mutluydu.
Arda Bahar'la konuşmaya çalışıyordu. Onu rahat oturabileceği bir yere aldık. Tansiyonu düşmüştü. Sabah kahvaltı da yapmıştık oysaki. Bu bayılmanın tek bir sebebi olabilirdi,
Öğrendiği bir şeye üzülmüş olmalıydı. Onu bu kadar ne üzebilirdi ki?
Arda'yı bir kenara çekip ;
-Bahar'a sen mi bir şey yaptın yoksa dedim?
-Hayır benimle bir alakası olamaz biz gayet mutlu ayrıldık. Dedi.
Bir süre sonra Bahar uyandı.
Hala çok üzgündü Arda'ya bakıyordu ama hiç konuşmuyordu. Kulağına yaklaşarak ;
-Ne oldu Arda ile ilgili bir şey mi var? Yoksa seni üzdü mü? Dedim..
-Yok yok diye geçiştirdi.
Arda da Bahar'ın ona bakmasını garipsemişti.
Daha sonra Ece lafa saçma sapan esprileriyle atlamıştı. Bahar'ı güldüreyim diye çok soğuk bir espiri yaptı. Bahar Ece'ye dönerek;
- Yahu senin yüzünden depresyona gireceğim nerden buluyorsun bu tür esprileri dedi. Sonra gülümsedi.
Bahar belli etmemeye çalışsa da Arda'ya ters ters bakıyordu. Daha sonra bulunduğumuz yerden ayrıldık. Arda, Bahar'a;
-Bir şey konuşabilir miyiz? Dedi.
Bahar ;
-Ne oldu? Ne istiyorsun? Diye tersledi ve ekledi,
-Yoksa iddiayı mı kaybettin? Dedi.
Arda şoka uğradı. (Ben de bime.(bu kötü espiri için özür dilerim.))