Chapter Sixteen
Aeriel's POV
Tapos na ang booth making namin. Papunta na ako ng cafeteria ngayon para bumili ng mineral water.
Lakad.
Lakad.
Lakad.
Lak--
Napatigil ako nang makita ko si Jaycee na nakaupo sa bermuda grass. Mukhang malalim ang iniisip.
Miss na miss ko na 'to. Sweet moments. The way he laugh because of my corny jokes. The way he teases me. The way he kiss me. The way he makes me smile. Lahat. Lahat sa kanya namimiss ko na. I totally miss Jaycee. Sana lang, kami pa. Sana lang, 'di ko siya nagawang bitiwan noon.
I don't know pero, dinala ko ng sarili kong paa sa lugar kung saan siya nakaupo.
Bigla siyang napatayo nang makita ako.
"A-Aeriel?"
I just hugged him while crying. Sorry naman. Di ko na napigilan eh.
"Blanket, i missed you so much.." sabi ko sa kanya between my sobs.
Blanket and Pillow ang tawag namin sa isa't isa nung kami pa.. Siya nga nag-isip nun e, para daw unique.
"Y-you kn- *sobs* know what? W-wal- *sobs* walang araw no- noon a- *sobs* ang hindi k- *sobs* kita inisip.." ako
"Ssssh. Don't cry. Wala akong maintindihan sa mga sinasabi mo. Iyak ka ng iyak." Jaycee
Hinahagod-hagod niya yung likod ko.
"Ikaw kase eh." ako
"Anong ako? Ikaw nga ang nang-iwan at bumitaw jan eh! Wala man lang pasabe." Jaycee
"So-sorry. I know.. This is all my fault." and I continued crying again.
"Ikaw nga. Ikaw." Jaycee
"Sorry. Ilang sorry ba ang kailangan para maibalik ang dati? Sana, di nalang ako umalis. Sana, yung dati nalang ulit. Sana, tayo nalang ulit. Sa--" ako
"Ssshhh.. Do you still love me? Sabi mo nung nag-usap tayo noon, you don't love me anymore." Jaycee
O_O
Nakakagulat naman yung tanong niya. Diretsong-diretso.
"H-huh?" ako
"Sabi ko, mahal mo pa ba ko?" Jaycee
"Y-yes. I do. Walang segundo, minuto, oras, ar--" ako
"Araw, linggo, buwan, taon, dekada.. Ano pa ba?" Jaycee
"Ikaw naman eh! Seryoso ko tapos magpapatawa ka? Di ka pa rin nagbabago. Sumeryoso ka naman. Kahit ngayon lang." ako
"Okay. Ano ba talagang gusto mong iparating at may segu-segundo ka pang nalalaman jan.?" Jaycee
"I'd never stop loving you." ako
End of Aeriel's POV
Jaycee's POV
"I'd never stop loving you." Aeriel
"I --"
*kriiiiiiiiing*
Di na natuloy yung sasabihin ko dahil nag-bell na at kailangan nang bumalik ng building namen.
"Uhm.. I have to go. May isusubmit pa kasi akong report eh." ako
"Ah. Si-sige. Alis na rin ako.." Aeriel
Tumakbo na ako palayo dun.
She's still in love with me. Akala ko ako lang ang 'di pa nakakamove on. Siya rin pala.
Do I have to court her again? Kailan? Saan? Paano? Do I still love her?
Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko para sa kanya. I'm not sure yet.
Siguro ito na rin ang way para di ko na madamay si Lienne.
End of Jaycee's POV
Lienne's POV
Bakit?
Bakit sila magkasama?
Dahil ba tapos na yung dare kaya lagi na silang magsasama?
O dahil,
Naisip na nilang, mahal pa nila ang isa't isa?
At, magkakabalikan na sila?
Eh ano naman ngayon kung magkabalikan lang sila?
Kaibigan lang naman ako para kay Jaycee. Tssk. Ba't nga ba ko nasasaktan ng ganito?
Ganito ba talaga magmahal? Kasama ba talaga ang masaktan. Lalo na nung makita ko sila kanina. Parang pinupunit yung laman ng dibdib ko. Buti nalang at nandyan si Jiro at inalis ako sa lugar na yun.
Nandito ko ngayon sa kwarto ko. Nagmumukmok at umiiyak. Para kong tanga! Di ko alam kung si Jaycee ba ang dahilan. Ewan. Tssk. </3
**
I'm on our way to the show venue. May guesting kase ko ngayon. Sa kasamaang palad, kasama ko si Jaycee. Tss! Paanong mawawala ang feelings ko para sa kanya kung lagi ko siyang nakikita? Hindi ko nalang papansinin. Buti nalang at nandito si Andrei. Buti nalang talaga..
Ganto pwesto namin sa van..
[Ako] [Andrei] [Jaycee]
\(*o*)/ - Ako
Medyo inaantok ako. Malayu-layo pa naman. Laguna kasi kami ngayon. Patapos na ang school year kaya tumatanggap na ako ng konti-konting projects at guestings.
"Here." Andrei
Isinandal niya yung ulo ko sa balikat niya.
"Thanks." ako
Di na ko nagreact. Inaantok lang talaga ko..
**
"Lienne. Lienne. We're here." Andrei
"I know." ako
"Huh?"
"Hindi ako nakatulog."
"Ah? Eh, sige. Mamaya nalang tayo bumaba.." Andrei
"No. Tara na." ako
He held my hand para makababa ng van. Kanina ko pa napapansin, parang ang bait ni Andrei ngayon?
Pumasok kami sa isang tent para mag-ayos. Mainit kasi dito. Safari park ang venue..
Umupo ako sa isang upuan..
"Matulog ka muna sandali jan." Andrei
"O-okay." ako
"Labas muna ko sandali." Andrei
Antipid naman magsalita nito.
Sumandal ako at pumikit.
(~~,)
(,--) zzzz--
(oo.)
Ayoko palang matulog. Tssk. Di ko na matiis. Kakausapin ko na siya..
Tumayo ako at lumapit sa kanya.
"You lose." ako
"Yeah." sagot naman niya habang nakatingin sa i-pad niya.
Di niyo siguro kame maintindihan? Kase, ganito yun...
[FLASHBACK]
The day after the kidnapping thingy..
Lunch break..
Nasa cafeteria kami ngayon.. Katatapos lang kumaen at nagkukwentuhan...
Tiffany: Oh? Pano ba yan? Mukhang kami lang yata ni Francis ang nakagawa ng dare..?
Francis: Hindi kaya! Sina Lienne din..
"Kame?" sabay naming sabi ni Jaycee.
"Sino pa bang Lienne dito?" Tiffany
"Hindi. We're not. Ugh." Jaycee
"Oo nga.. Hindi, kayo lang ang nakagawa.."
"Sige. Sabi niyo eh. So, since, this is the last day of the dare, mag-enjoy nalang. Bye!"
Umalis sila. Ayaw pa nga sanang sumama ni Aeriel e. Kaso, hinila siya nila Tiffany.. Si Andrei naman, umalis din. May tatapusin daw siyang project.. Kaya, kami nalang ni Jaycee dito..
Jaycee: Tapos na ang dare pero yung parusa ko sa'yo, di ko pa nakakalimutan..
Ako: Ay! Oo nga pala.. Hmmm, ganto nalang.. 'FORGET AERIEL AND FALL IN LOVE WITH ME or, with someone else.
Ayyt! Ano ba yan? Ang kapal naman ng mukha ko.. Tss! HAHAHA! Malay mo magwork?
Jaycee: HAHAHA! Sure. I'll try.
[END OF FLASHBACK]
Ako: Ganun na lang yon?
Nanggigilid na ang mga luha sa mga mata ko..
Ibinaba niya yung i-pad sa table na katabi niya..
Jaycee: What do you want to happen?
Ako: ...
Jaycee: I can't love you. And I can't forget her.
Tumayo siya at nag-walkout at tuluyan na akong naiyak.. </3