Chapter 23
Rej’s POV
“Uhm, manager, may emergency kasi sa hospital, kailangan ko na pong umalis.” Ako
“Pero, paano ‘tong photoshoot mo?” Manager
“Pwede bang next time na lang? Emergency lang.” ako
“Pero, ikaw yung cover nung magazine na i-pupublish tomorrow.” Manager
“Emergency lang.” ako
“Ahh, okay. Sige, gawan na lng naming ng paraan. Tsk!” Manager
“Oh? Salamat! Thank you Manager!” ako
Inaayos ko na yung mga gamit ko nang Makita ko si Zairah na papalapit sa akin..
“Honey, where are we going?” Zai
Pinalupot niya yung braso niya sa kamay ko.
“Pwede ba, mamaya na lng. May kailangan akong ayusin.” Ako
Inalis ko yung kamay niya sa braso ko..
“Bakit? San ka pupunta?” Zai
“Kay Lienne, she’s in the hospital. Critical ang lagay niya..” ako
“Pero, remember, may date tayo ngayon..” Zai
“Ngayon?! Wala akong maalalang date natin ngayon.” Ako
Nang maayos ko na yung mga gamit ko ay dumiretso na ko sa parking lot..
“Babe, mahal mo ba ko?” Zai
“Uhm, pwede ba?! Sa susunod na natin pag-usapan yan!” ako
Naiinis na ko ah..
Tsk! Ang kulit naman ng babaeng to!
“Simpleng tanong lang, mahal mo ba ko?” Zai
“Oo.” Ako
“Then, kung mahal mo ko, papaya kang makipag-date sa akin ngayon..” Zai
“But, kailangan nila ko ngayon..” ako
“Hindi mo ko mahal.” Zai
Naiinis na talaga ko!
Sagad na pasensya ko sa babaeng to eh.
“Hindi mo ko mahal! Mas pipiliin mo pa sila kaysa sa akin. Then go!” Zai
“Hindi ganoon yun!” ako
“Ganun yun! Eh kung hayaan mo na lng kaya siyang mamatay? Isasakripisyo mo pa yung sarili mong buhay para sa iba?!” Zai
“THE HELL ZAIRAH! MAG-ISIP KA NGA. MAMAMATAY SIYA! PARA LANG SA ISANG DATE HAHAYAAN KONG MANGYARI YUN? OF COURSE NOT! KUNG INIISIP MONG HINDI KITA MAHAL, BAHALA KA. YOU ARE TOO IMMATURE FOR THIS RELATIONSHIP. MABUTI PA MAG-BREAK NA TAYO KUNG LAGI KA NA LANG MAGIGING CHILDISH!” ako
Pagkasabi ko sa kanya ng mga bagay na iyon ay tinalikuran ko na siya.
Hindi ko na hinintay kung ano man ang isasagot niya..
Basta, kailangan ako nila Tita at Lienne ngayon.
Sumakay na ko ng kotse at mabilis na nag-drive papunta sa Hospital.
After 15 minutes nakarating na rin ako.
Agad kong pinuntahan yung lugar kung nasaan sila.
“Rej, buti na lang dumating ka na.” Tita
“May konting problema lang kasi kanina.” Ako
“Oh? Anong problema?” Tita
“Ugh, wala po. Misunderstanding lang siguro.” Ako
