Selaaammm :D Herkese merhaba :D
Yeni bölüm ile karşınızdayım :D Kısa oldu ama zaman bulamıyorum kusura bakmayın.Zaten üçücü sınavlarımda başlayacak yakında,muhtemelen ara olur.Zaten okunmuyorda.s
Bu bölüm Yeşime gelsinnn :D İnşallah beğenirsin bebek ♥
Oy ve yorumlar artarsa süper olur aslında *-*
Birde bölüm şarkısı koydum,okurken dinlerseniz daha güzel olur :D onun dışında hepinizi öpüyor mıncıklıyoruuummm ♥
Rachel
‘’Şaka mı bu?’’ diye sordum sinirle Alex’e.Hayır yani şakaysa siktir olup gideyim.Alex gülümsediğinde kaşlarımı daha da çattım.Burada önemi bir konu konuşuyorum yaptığına bak!Gülüyor!Cidden şaka yani.Şaka!
‘’Hayır,gayette ciddiyim.Sam ve Matt bu akşam bizi buz patenine götürecek.’’ Dediğinde istemsizce sert bir inleme çıktı ağzımdan.
‘’Onlarla buz patenine falan gitmek istemiyorum.’’dedim.İstemiyordum.O salağı görmek,onunla bir şey yapmak istemiyordum.Hele ki her gün yanında dolaşan piçi hiç görmek istemiyordum.Ya ben sırf matematik dersimiz aynı sınıfta diye okulu inletmiş insanım onunla patene mi gideceğim?Gerçi o kadar okulu inletmeme rağmen hala aynı matematik sınıfındaydık.Lanet olası müdür.
‘’Gelmek zorundasın.Beni iki erkekle yalnız bırakamazsın değil mi?’’ deyip kaşlarını kaldırdığında içimden ‘Yo,gayette bırakırım’ diyordum.Evet arkadaş olabiliriz ama Samuel bu!Samuel söz konusu olduğunda kimseyi gözüm görmez,kulağım işitmez.
‘’Ya Rachel ne olursun?Hem Sam’de çok istiyor.’’
Kaşlarımı kaldırdım.Hah?Samuel benimle bir şey yapmak istiyor?Yalan.
‘’Öyle bir şey demedi ama ben gözlerinde gördüm.Aslında içten içe istiyordu.’’
Kaşlarımı çattım.
‘’O beni istemez.Bende onu.Bu önceden de böyleydi,şimdi de böyle.Sen hiçbir şeyi değiştiremezsin Alex.Üzgünüm,aklında neler var bilmiyorum ama Samuel ve beni yan yana getirmekten vazgeç.’’ Dedim .
‘’Ya lütfen ama lütfen Rachel,yalvarırım.Hem kalbim kırılıyor benim.’’deyip o dayanamadığım yavru köpek bakışını atmaya başladı.Bakma şöyle.Hayır yinede kabul etmeyeceğimde o yüzden.Boş yere şöyle bakışlar atma.
‘’Bakma şöyle.Gelmiyorum,o kadar.’’
Kafasını eğdiğinde kaşlarımı çattım.Çocuk gibiydi.Ciddi anlamda çocuktu.Burnunu çektiğinde gözlerim şaşkınlıkla açıldı.Ağlıyor mu o?Tanrım!Ben ne yaptım da başıma bu çocuğu yolladın?Gerçi günlerimin güzel geçmesini sağlayan tek kişiydi.Önceden bokum gibiydi ,sıkılıyordum.Şimdi en azından yanımda biri vardı.Sıkılsak bile beraber sıkılıyorduk.Yalnız olmuyordum,yalnız hissetmiyordum.Seneler sonra ilk defa.
Burnunu sesli bir şekilde çekince kendime geldim.Bunu belki de ona borçluydum?Sonuçta o benim yanımda kalıyordu.Diğerlerinin aksine bana güveniyordu.Bir kere en başta bana ön yargıyla yaklaşmamıştı.Sırf bunun için bile onun için bir şeyler yapabilirdim.Ama Samuel ile zaman geçirmek?Of.Hiç içimden gelmiyor.Tamam dördümüz gidiyoruz ama muhtemelen Alex ve Mattheuw her dakika yalnız kalmak isteyecekler.Lanet girsin,cidden mi Alex?
‘’Ağlamıyorsun değil mi?’’diye sorduğumda yüzünü kapadı.Oha ciddi ciddi ağlıyor şuan.
‘’Saçmalıyorsun farkında mısın? Bu kadar mı istiyorsun buz patenine gitmek?’’
Burnunu koluna sildiğinde cebimden selpak paketini çıkardım.Ona uzattım.Yüzünü saçları ile kapatmıştı. Bir eliyle paketi alırken diğer eliyle de gözünü ovalıyordu.
‘’Beraber bir şeyler yapalım istiyorum.Beraber bir sürü anımız olsun istiyorum.Arkadaşlığımız pekişsin beraber eğlenelim istiyorum.Sen mutlu ol istiyorum.’’ Dediğinde gözlerim şaşkınlıkla açıldı.Daha önce kimse benim mutlu olmamı istememişti. Daha önce kimse beni önemsediğini böyle dile getirmemişti. Hiç kimse.
‘’Ben…Ben…’’derken kekelemeye başlamıştım.Çok şaşkındım.Biri beni gerçekten seviyordu.Gerçekten.Yoksa..Yoksa neden mutlu olmamı istesin ki?Bir insan sevmediği bir insanın mutlu olmasını istemezdi.Değil mi?
‘’Of.Tamam geliyorum.’’dedim bir çırpıda.Nefesimi dışarı bıraktım.Yüzüne baktığımda gülümsediğini gördüm.Gözlerinde mutluk pırıltıları vardı.Küçücük bir şeyle mutlu olabiliyordu.Belki zamanla bende mutlu olabilirdim?En azından bir kereliğine mutlu olmayı denerim.Belki..
Yanıma gelip bana sımsıkı sarılınca ellerimi nereye koyacağımı bilemedim bir süre.En sonunda bende sarıldım ona.Kafamı omzuna koydum.Belki ona her şeyi anlatırdım bir gün..Belki oda olurdu.