Chapter 19 VIP
“La….” Hinawakan ko sa kamay si Lola habang nagpipigil ng luha. Parang ako nahihirapan sa sitwasyon nya. Kung ano-anong aparato yung nakakabit sa katawan nya. Kita ko din na hirap syang huminga.
“Sorry po… I’ve been a bad girl.” Isang malungkot na ngiti.
“Labas muna ko Julia, tawagin ko si Doc.” Paalam ni Michael nang maramdaman nyang kailangan ko ng privacy para samin ni Lola. Tumango lang ako.
“Sabi po nila kahit daw in comatose ang tao may instances na nadidinig nya pa din at aware sya sa paligid nya…kaya alam kop o nadidinig nyo ko.” Parang ngccomfort pa ko sa sarili ko.
“Hindi ko naman kaya mawala ka Lola… kaya magpagaling ka ha. Lumaban ka…. Kasi po, kayo lang naman talaga yung natitirang pamilya ko. Ikaw na yung nanay ko, ikaw yung tatay ko, ikaw yung lolo at lola ko, minsan para pa tayong magkapatid…magkabarkada…magbest friend…kaya nga po pinili kong talikuran na lang lahat nang dapat para sakin kasi mas mahal kita.” Tuluyan nang tumulo ang luha ko. Nahihirapan na din akong huminga pero kailangan kong kausapin si Lola bago ko umalis.
“La, babalik na po ako sa Germany…wag kang malulungkot dito ha, hindi kita pwedeng isama kasi hindi kakayanin ng katawan mo. Papupuntahin ko dito yung mga doctor na gagamot sayo. Ipapadala ko dito lahat ng devices na kailngan para gumaling ka na. Basta La babalik ako kaya hintayin nyo po ako ha…” Isang malalim na buntong hininga ang ginawa ko para lumuwag ng konti yung dibdib ko.
“Wala na po kami ni DJ.. nakakapanghinayang noh? Kaya lang…hindi nya ko mahal… mas mahal nya yung pamilya nya pero hindi ko sya masisisi kasi pamilya nya yun….di ba nga ikaw din inaaalala ko ngayon..kasi pamilya tayo? Masakit lang kasi nga…hindi man lang nya ko pinakinggan… Kaya naisip ko, wala namang mabigat na dahilan para hindi ako bumalik sa dati diba?” Napahinto pa ko na parang hinihintay na sumagot si Lola pero alam ko wala akong makukuhang response sa kanya.
“La, para sayo…ipagpapalit ko na yung kalayaan ko.. babalik na po ako sa buhay na inilaan yata talaga para saken…kahit na alam kong gagamitin lang nila ko dun para makuha yung gusto nila, gagamitin ko na lang din sila para makuha yung gusto ko…yung mapagaling ka…sana magising ka kaagad La… I love you po..” At humalik ako sa noo ni Lola. Hindi ko na din kayang tignan sya sa ganyang sitwasyon kaya lumabas na ko ng room.
“Ms. Montes.” Tinawag ako ni Doc paglabas ko.
“Doc, hintayin nyo po, darating yung mga specialists from Germany this week. Pati yung devices ipapadala kop o dito. Idodonate ko na sa hospital nyo pagkatapos gamitin para makatulong sa iba. Inaayos na po yung bill ni Lola. Doc, gawin nyo po lahat ha…” Naiyak nanaman ako habang kausap si Doc na parang gulat na gulat naman sa sinabi ko pero tumango na lang ito nang sinenyasan ni Butler Gereon.
“Julia…tara na daw..” Bulong sakin ni Michael. Nagpaalam kami kay Doc at nagtungo na sa parking lot kung nasaan ang sasakyan ni Butler Gereon.
“Ano po ang gusto nyong dalin sa Germany Princess Mara?” Unang tanong sakin ni Arabella pagsakay namin sa kotse. Nagtataka lang ako bakit parang hindi nagulat si Michael sa tinawag nila sakin? Pero wala ako sa mood mangulit ngayon.
“Lahat nang gamit ko sa bahay. Ilipat nyo na din lahat ng gamit namin sa bahay sa bagong magiging tirahan namin ni Lola. Bukas bibili ako ng bahay na magiging comfortable sya para maging maayos recovery nya pag nagising sya.” Mabilis namang isinusulat ni Arabella lahat ng sinasabi ko na parang reporter na nag-iinterview.
“Anywhere else you wish to go before leaving this country?” Tanong ni Butler Gereon. Natahimik ako at nag-isip.
“Wala na… pero bukas may ibibigay akong sulat kay DJ… Michael, baka naman pwedeng ikaw na magbigay please?” Pakiusap ko kay Michael na nakatingin sa bintana at pinapanood ang scene sa daan.
“Yan ba ang unang utos para sakin mula kay Princess Mara?” Hindi ko alam kung anong klaseng tanong yun at nakangiti pa sya.
“Teka nga, di ka ba nagtataka bakit biglang ganito?” Ako ang napaisip.
“Hindi.” Simpleng sagot lang nya.
“Alam mong prinsesa ko?” Parang ang yabang ng tanong ko pero wala akong pakialam, curious na ko bakit nga ba parang wala lang kay Michael ang nangyayari ngayon.
“Simula pa nung una kitang Makita dito.” Nakangiting sabi nito. Napakunot noo naman ako.
“Anong ibig mong sabihin?” I gave him a suspicious look. Pansin ko din na nakangiti si Arabella at Butler Gereon.
“Nagprisinta syang bantayan ka dahil baka daw po kung anu-ano nanaman ang pumasok sa isip nyo. Naniniwala po sya na hindi kayo magtatagal dito at babalik kayo sa Germany.” Paliwanag ni Arabella.
Napatingin ako kay Michael na may tinatanggal sa mukha nya. Kinusot nya angmga mata nya at narealize ko he’s wearing contact lens pala. Dark brown eyes sya pero pagtanggal nya ng lens light brown na. Then may tinatanggal syang parang paste na clay or something sa gilid na pisngi nya at sa ilong…then some eyebrow strands.
“Sir..” Inabutan sya ni Arabella ng wet tissue at mabilis nyang kinuskos sa mukha nya. Inayus din nya yung buhok nya dati kala mo dinilaan nang aso at pantay napantay ang pagkakasuklay.
“Pababayaan ko bang mag-isa ang little sister ko dito?” Humarap sya sakin at ngumiti.
Napahawak ako sa bibig ko at mejo napaatras pa ko. I’m shocked.
“Ohhmaiiiigawdddd! ALBIE?!” Tumaas taas pa ang kilay nya habang nasisingkit na yung mata nyang nakangiti sakin.
~~~
“Wala si DJ sa bahay nila, ayoko namang iwan sa iba yang sulat mo.” Nalungkot ako nang iabot sakin ni Albie ang sulat na dapat ay para kay DJ.
Hindi ko na kasi sya kayang harapin…at ayoko din…dahil baka galit pa sya sakin…or baka ako ang galit sa kanya? Hindi ko na alam pero nakalagay lang dito na aalis na ko at hindi na nya ko makikita…at least yung Julia na nakilala nya…dahil pagtungtong ko sa private jet mamaya hindi na ako si Julia na mahirap at naging P.A. nang isang sikat na artista…mag-iiba nanaman ang mundo ko. At mag-iiba na din ang pagkatao ko.
“hayaan mo na nga, some things are just not meant to happen.” Sabi ko pa. Binigyan ko ng huling sulyap ang bahay namin bago ko sumakay ng kotse. Empty. Parang ako… I feel so empty kahit na kung tutuusin napupunta ulit sakin lahat na yata ng bagay na pinapangarap ng kahit sino sa mundo.
“Pinauna po namin ang mga gamit nyo para pagdating sa castle ayos na sya sa kwarto nyo.” Sabi ni Arabella.
“Mamimiss ko rin itong Pilipinas.” Nagddrama pang sabi ni Albie sabay tingin sakin.
“Don’t start.” Banta ko naman sa kanya. Alam kong pinaparinggan nya ko. Kulang na lang sabihin nya saken baka may mamimiss ako sa Pilipinas!
“Uyyy galit sya talaga.” Pang-iinis pa nito.
Sa sobrang traffic 1 hour bago kami nakarating sa airport. I was wearing my sunglasses kahit makulimlim naman, then a white & pink baseball cap. Nagcurl din ako ng buhok para magbago yung dating at aura ko. White & pink rubber shoes, black shorts at white top lang ang pinili ko para comfortable.
“Mukha kang celebrity.” Pinagtatawanan pa ko ni Albie. Ibinaba ko ang shades ko para Makita nya yung mata ko na nakatingin na sa kanya ng masama.
“Hinde, biro lang yun. Magbasa ka na nga lang!” Inabot nya yung isang magazine na malapit sakanya. Hinihintay namin yung private jet. SiI Butler Gereon nagagalit na sa pilot dahil hindi daw dapat pinaghihintay ang isang prinsesa.
Hindi ko na sila pinapansin. Sanay nga akong maghintay ng bus at mkipagsiksikan sa LRT kaya it’s not a big deal kung madelay ang private jet!
Teen Stars Daniel Padilla and Kathryn Bernardo admitted they are officially dating
Yan ang nakalagay sa front page ng magazine na binigay sakin ni Albie. Biglang nanlamig ang mga kamay ko. Shocked or angry, ewan ko na.
Kagabi lang pinagtabuyan ako tapos kinaumagahan sila na?! Siguro kaya ganun lang kadali sa kanya na ipagtabuyan ako kasi girlfriend na nya si kath at naghhanap na lang sya ng dahilan to get rid of me?!
“Sh*t!” sa sobrang inis ko binalibag ko sa vacant na upuan ang hawak kong magazine.
“bakit?” Nagulat naman si Albie. Hindi ako kumibo. Napahalukipkip na lang ako.
“Pahiram ng iphone mo. Soundtrip na lang ako.” Sabi ko na lang sa kanya.
“Princess, najan na po yung jet. This way po..” Sakto namang lumapit sakin si Arabella at sumunod kami ni Albie sa kanya.
Parang narinig ko pa ang boses ni DJ na tinatawag ako pero siguro guni-guni ko lang. Hindi naman toh parang teledrama na biglang darating yung taong mahal mo at pipigilan kang umalis. No… dapat tanggapin ko na lang na hahawak ako ng malaking responsibility kaya iwasan ko na ang mga kadramahan sa buhay.
I’m Princess Mara Julia Agatha Hautea Montes Schnittka. Cold, tough, influential….
~~~
“Mainam na ding umalis muna tayo para makarecover ka. Next week pagbalik natin tska na natin harapin yung mga interviews nila.” Simula kaninang umaga alam kong sinusubukan akong icheer up ni Kathryn pero wala pa din akong gana sa araw na toh.
“Tignan mo, pinublish na nila. No turning back..we should make this work out na.” Tinuro nya yung magazine sa waiting area.
Pagkatapos ng party, para makaiwas sa scandal kagabi at para tumahimik ang reporters, inannounced namin, I mean nila pala, na girlfriend ko si Kathryn at kaya lagi ko din syang kasama kahit sa taping ko sa Germany. Pumayag din ako dahil inamin nya sakin kagabi yung totoong feelings nya saken and I just needed someone to comfort me dahil sa ginawa k okay Julia. Alam kong galit na sya saken at alam ko din na hindi talaga kami pwede para sa isat isa. Tama si Mama…si Kathryn dapat ang mahal ko. Pretty, kind, famous, lahat na yata nasa kanya na… she’s the perfect girl to love…And I’ll try to do that…kung natuturan lang sana yung puso.
“Sorry masama lang pakiramdam ko talaga. Puyat kasi.” Sabi ko na lang kay Kath.
Pupunta kami ngayon ng Germany for some photoshoot sa movie ko dahil matatapos na naming ishoot and malapit na din irelease worldwide.
“Flight 713…Berlin.” Narinig kong inannounce na yung flight namin.
“Baby, tara na.” Hinatak na ko ni Kathryn sa passport control area.
“Miss baka pwedeng kami na yung mauna? Kasi malalate kami tinawag na yung flight no namin.” Pakiusap ko sa babae sa counter.
Ang haba ng pila at kung hihintayin pa namin baka hindi na kami umabot.
“Sir pasensya nap o kailangan nyo maghintay hindi po kami nagbibigay ng special treatment dito.” Mejo masungit pang sabi ng babae.
Aist! Nakakainis naman! Para san pang naging sikat kami kung urgent favor di mo makuha.
Kahit naiinis, napilitan akong bumalik sa linya. Pinisil na lang ako ni Kathryn sa braso para sabihing kumalma na lang ako. Pano ka naman kasing hindi maiinis, ang daming tao, pito yung counter apat lang nakabukas, tapos yung isang counter walang nakapila, bawal daw, pero may tao naman!
“Excuse me,” May nagsalita sa likod ko.
Napalingon kami ni Kath at nakitang may mga nakablack suit na tao na parang body guard ng white house. Kaya ba madaming tao?
“Final call, flight 713 Berlin.” Narinig ko nanaman ang announcement.
Nun ko lang napansin na may naglalakad na babae na parang pinoprotektahan ng mga “body guards” papunta sa bakanteng counter. Nakayuko ito at parang tinaakpan yung mukha nya.
Sino kaya sya? Ang sexy pa ha…model siguro? Infairness para syang si Julia.
“Miss bakit pwede naman pala dun?” Nadistract ako nang magreklamo si Kathyrn. Bakit nga ba tinanggap sa counter yung babae?
“Kala ko ba walang special treatment?” Dagdag ko pa. Napalingon sa sigaw ko yung babae at nagulat ako. Parang si Julia yata yun?
Titignan ko sana yung mukha nya para makasiguro pero tumalikod ulit sya.
“Julia!” Sinubukan kong tawagin pero hindi sya lumingon.
“DJ ano ba! Malalate na tayo Julia ka pa jan!” Nainis si Kathryn.
Para makaiwas sa pagkainis nya pinuntahan ko ulit yung counter at nakiusap na unahin na kami.
~~~
Habang papaliit ng papalit ang Pilipinas sa paningin ko as the plane takes off, pabilis namang ng pabilis ang patak ng luha ko.
“Okay ka lang?” Tinapik ako ni Albie at inabutan ng panyo.
“You have to forget everything. Alam mo na…” Seryosong sabi nya. Sa tingin nya, para bang naaawa sya saken na ewan.
“I know…this is it... Goodbye DJ..” Pinalakas ko ang loob ko. Wala nang atrasan toh Julia.
~~~
Magkita kaya sila sa Germany? Kung mangyari yun ano kaya mangyayari?
Guys pwede paki-comment yung info na toh para magamit ko yung names nyo sa story:
Desired Name:
Description (something about yourself):
Age:
Para may idea po ako. Tnx! ^_^
~Marikit