EBMD 15
"GANDA!" Manghang manghang pinagmasdan nila Zol at Dindin ang kanilang sarili matapos ko silang ayusan.
"Kami ba talaga ito?" Natatawa akong tumango sa kanila habang pinapasadahan pa din nila ng tingin ang kanilang kabuuan sa salamin.
Creamy long dress ang suot ni Zol at dark blue cocktail dress naman ang kay Dindin.
Dahil tuwid ang buhok ni Zol ay kinulot ko na lamang ang dulo niyon. Plinantsa ko naman ang kay Dindin para umunat iyon. I did their make up and so far, it made them look good.
"Maganda naman talaga kayo eh, kelangan lang palutangin." Napahagikhik ako nang sugurin nila ako nang yakap.
"Thank you, bhe!"
Bumalik ako sa silid ko para mag-ayos na din. Sinuot ko ang red choker dress ko. Off shoulder long sleeve iyon na hanggang gitna ng hita.
I blow dried my hair and started applying make up. I bunned up my hair and wear a pearl earings afterwards. The black clutch bag complimented my 5" black plumps.
Naabutan ko silang nagkukuhanan ng litrato nang lumabas ako ng silid. Lumingon sila sa akin nang marinig ang mga yapak ko.
"Tara?" I asked them.
Instead of answering me, they immediately headed towards me. Nanlalaki ang mga matang pinalibutan nila ako.
"Ang ganda ganda mo naman, Manika!" Paulit ulit na litanya ni Dindin.
"Truth! Hindi ka bagay dito sa probinsya! Bagay ka sa Edsa!" Segunda naman ni Zol.
"Edsa?" Nagtatakang tanong ko.
"Sa billboard, bhe! Bagay kang endorser!" Dindin said.
"Pero, di nga Manika? Hindi ka ba talaga mayaman? Familiar kasi ang mukha mo, eh! May kamukha ka talaga!" Zol added.
"Kamukha ko nanay ko." Bungisngis ko. "Tara na nga at hindi kung ano ano pang sinasabi ninyo diyan!"
INILIBOT ko ang paningin ko nang makaupo na kami sa mesa na laan para sa amin. Mangilan ngilan pa lamang ang dumarating dahil alas sais imedya pa lamang. The party will start at exactly 7 pm. I think this is mostly the time where programs usually starts. Unlike in the city, parties usually starts at 10 pm.
Wala pa siya... Bumungtunghininga ako nang hindi matanawan si Tiago Lance sa gymnasium. Baka mamaya pa nga siguro siya makakarating. Nagtatalo ang isip na kinalikot ko ang aking phone. Should I text him?
"Barbie." Umangat ang ulo ko upang sinuin ang tumawag sa akin. Ruie was now standing in front of me.
"Hi Ruie." He lifted my hands so I stood up.
"You're so beautiful, Barbara!" He squeezed my hand and kissed the back of my palm. Naasiwa ako sa paghalik niya sa aking kamay.
"And you are too, Ruie!" Lihim akong napangiwi nang maramdaman ang malagkit niyang tingin sa akin.
"For you." Tinanggap ko ang stemmed rose na bigay niya.
"You look stunning Zol and Dindin." Bumaling siya sa dalawang katabi ko sa mesa. They giggled after saying thank you to Ruie.
"If you girls won't mind, can I borrow Barbie for a while?" Tumango naman sina Zol at Dindin.
"Let's go?" Sumama ako kay Ruie sa pagbabakasaling makita ko si Tiago Lance. I've been really pinning to see him.
Ano kaya ang suot niya?
"You're very gorgeous, Barbs. I'm so lucky to walk beside you."
"Thank you, Ruie. Mukhang ako naman ang minamalas. Baka kasi may sumabunot na mga tagahanga mo sa akin." I joked. He seems to be pleased from the way he chuckled.
Ramdam ko ang mga habol na tingin ng mga kalalakihan sa akin. Unti unti na din napupuno ang gymnasium. Madami na din ang nakapila sa registration booth.
I surveyed the table which we're heading to. There's six men sitting there looking directly to us. Wala roon si Tiago Lance.
"Guys, I want you to meet Barbara Samonte. "
"Hi." Isa isa silang tumayo at nakipagkamay sa akin. I rolled my eyes when I heard sweet words from them.
"Barbara, baka naman may kapatid ka na pwede naming makilala. Good boy naman kami eh."
"Meron." I said. I chuckled when I saw their high fives. "He's a man. You want to meet him?" Napabungisngis ako nang napailing silang lahat.
The program started while the gentlemen were busy questioning me. I tried my best to answer them, kahit pa nga nagiging personal na. Nobody knows about me. I don't evrn know if Tiago Lance has already his idea.
"You know Barbara, you look familiar. I think I've seen you before." Napangiwi ako nang mapunta na naman roon ang usapan.
I just hoped they won't feel my uneasiness.
"Kamukha ko lang siguro iyon. Marami namang magkakamukha eh." He seems to have accepted my excuses.
"Nasaan na nga pala si Dean Lance, pare?" Napalingon ako sa nagtanong na kausap ni Ruie ngayon.
"Parating na sila ni Georgina."
Georgina?
"Mukhang parati silang magkasama ni Georgina pare, ha? Sila na ba?" Naningkit ang mga mata ko nang marinig ang tanong na iyon kay Ruie.
Ruie shrugged his shoulder."I don't know."
"Ang tinik talaga ni Dean pagdating sa chicks. Lahat na lang nagkakagusto sa kanya. How to be him, pare?" Biro ng pinakakenkoy sa kanila.
"Sa sobrang sipag ni Dean mukhang trinatrabaho na din niya ang anak ni President Wood." Kumuyom ang palad ko nang marinig ang salitang iyon. What does that means?
"I think I have to go back on our table. Nice to meet you guys." Yumuko ako bilang paggalang sa kanila at tumalikod na lamang upang bumalik sa table namin.
Ruie accompanied me back on our table. Hindi na siya nagtagal roon dahil may tumawag sa kanya sa ibang mesa.
"Ano na, Manika? Nandito na ba di Dean Lance?" Nakasimangot akong sumandal sa upuan.
"Wala pa! Kasama niya si Georgina."
"Sinasabi ko na nga ba, eh!" Tampal naman ni Zol sa noo niya.
"Iyan talagang plywood na yan, laging nyumininja moves kay Dean! Aba't naunahan ka na, bhe?" Usal ni Dindin.
"Di bale, Manika! Pangit siya. Magandang maganda ka bhe! Sexy ka at plywood siya. Plywood!" Napalabi ako sa tinuran ni Zol.
"Eh bakit sila ang magkasama?" Ngumungusong sabi ko.
Hinila na lamang nila ako at pinilit na magsayaw sa dance floor. Kanina pa kasi sila nagyayaya pero tinatanggihan ko lamang sila.
The song is heavy electro and everyone's enjoying the dancefloor. "Uy bhe. Sayaw na dali!" Ika ni Zol na kanina pa gumigiling kahit sagwang sagwa na akong tingnan siya. Dindin was also enjoying swaying though her feet is missing a lot of steps.
"Whoah! Party party!" Itinaas ng dalawa ang mga kopitang hawak nila at pinagbunggo iyon. Si Dindin na din ang nagtaas ng kopito ko.
"Party party!" She shouted. Nakiayon na lamang ako sa dalawa.
A few minutes later, there were gentlemen approaching us. Nakipagsayaw sila sa amin. The two enjoyed dancing with the men while I got irritated with the man who's swaying at my behind.
"I'm Raul, from CBAA. Barbara, right?" Tumango ako at banayad na ngumiti sa kanya.
"Nice meeting you Raul, but think I need to pee."
"Oh, I'm sorry." Dire diretso kong tinalunton ang ladies room matapos kuhanin ang clutch bag ko.
Hanggang ngayon wala pa din si Tiago Lance.
Darating pa din ba siya o may sarili silang party ni plywood! Inis na kinalikot ko ang phone ko at tinawagan siya. I know I don't have the right to be this mad but, I can't help it!
Nagseselos ako!
Napatalon ako sa kaba nang sagutin niya ang tawag ko. Suddenly, my tongue froze. Ano ba ang sasabihin ko?
"Yes?" Napalunok ako ng marinig ang baritono niyang tinig. My heart run quickly.
"Tiago L-lance..." Pilit kong iniisip ang sasabihin ko ngunit walang lumalabas na salita sa bibig ko.
I heard him sigh on the other line and there was moment of silence.
"Nasan ka na?" I bit my lower lip and shut my eyes. I wished he's here already so I can see him. Siya lang naman talaga ang dahilan kaya ako naandito.
"Kadarating ko lang." Nabunutan ng tinik ang dibdib ko nang malamang naandito na siya
"Okay see you!" Nagmamadali akong nagretouch ng make up ko at lumabas na ng comfort room. My eyes automatically searched him in the crowd.
A lot of gentlemen approached me to dance but I politely refused. Tanging si Tiago Lance lamang ang nasa isip ko.
My smile fade away when I saw him in the registration booth. Nakaangkla sa braso niya si Georgina habang masayang nakikipaghuntaan ang plywood na iyon sa katabing linya nito sa registration booth.
Napaatras ako nang magtama ang mga mata namin ni Tiago Lance.
A slight pain stroked my heart. Tumalikod ako. Halos hindi ako makahinga sa sobrang dami ng taong nasa daanan ko. I just need to breathe fresh air. The jeolousy is eating me.
Sila ba nang letseng plywood na iyon? Lumuwang ang paghinga ko ng makalabas na ako sa gymnasium. Inis na sumandal ako sa puno ng acacia at namaywang.
Dapat ko bang pagselosan si plywood? Hindi ba dapat kay Mirabelle ako magselos dahil siya ang mahal ni Tiago Lance?
Huminga ako nang malalim habang naririnig ko ang paghinto ng electro music at ang pagsalita ng emcee sa loob ng gym.
"Alright guys. While you are all enjoying the night, the food and the drinks, I think we need to have a little more fun here. Do you guys agree?" Narinig ko ang mga hiyawan sa loob.
"Good. I know our elders won't agree to this but we made it possible through the approval of our president. So how many of you are still single here?"
Narinig kong muli ang hiyawan sa loob.
Ang preskong hangin ang nagpakalma sa aking loob. "Wow. There's a plenty of folks there. This will be very interesting."
"In suppport for the upcoming medical mission of the Colleges of Medicine, Sciences and Nursing, we came up with this project."
"Don't worry, this is voluntary and we're not forcing everyone to donate."
"Anyway, ladies and gent, hold your breath as we call for Mr. Toshihiro from the College of Health Sciences."
Napalingon ako sa aking tabi nang may tumikhim roon. I saw Tiago Lance standing there with his hands on his pockets.
"What are you doing here?" He inquired while looking at the soccer field.
Marahan kong nilibot ang paningin ko sa kabuuan niya. My heart beat fasters.
By the help of the light from the post I saw how hot he was. Nakabrush up ang buhok niya. Nakasuot siya ng stripe button down dark blue shirt under a black vest. Terno iyon sa black trouser niya at black leather shoes.
Iginilid niya ang mukha niya saakin kaya nagsalubong ang aming mga mata.
Umirap ako.
"Eh ikaw bakit ka nandito?" Napalabi ako nang matiim lamang niya akong tingnan.
How can he looked so calm at this time?
"Tinawagan mo ako, hindi ba?" Balik tanong niya sa akin.
Kahit na walang emosyon ang expresyon niya ay ang gwapo gwapo pa din niya sa paningin ko.
"Oo." Tumango tango ako. "Ang tagal mo kasing dumating eh. Kanina pa kita hinihintay, Tiago Lance!" Sumimangot ako.
Ngumuso ako at iniwas ang tingin sa kanya. "Kaya lang naman ako umattend dito sa acquiantance party kasi pupunta ka. Akala ko hindi kana darating kaya tinawagan kita. Inabangan kaya kita. Tapos makikita ko kasama mo si plywood!"
"Plywood?" Nagtataka niyang tanong. Bumuntunghininga ako at nilingon siyang muli.
"Si Georgina. Magkasama kayo hindi ba?" Naningkit ang mga mata ko nang makita ang kainosentihan sa mga mata niya.
Hay Tiago Lance! Bakit gustong gusto pa din kita kahit nakakainis ka na?
"Nagseselos ako!"
"Bakit palagi kayong magkasama? Nakakainis! Alam mo namang gusto k-kita eh. Gustong gusto." Inis na inis na pinahid ko ang luha sa aking mga mata.
"Bakit kasama mo iyong plywood na iyon?" Masama ang tingin na nilingon ko siya.
"Gusto mo ba s-siya Tiago L-lance? Kaya ba ayaw mo sa akin kasi siya iyong gusto mo?"
"What are you talking about?" Kunot na ang noo niyang tanong.
Umismid ako at namaywang pa lalo sa kanya. "Ang labo mo naman eh! Sabi mo noon hindi mo ako gusto. Then you even told me you can't like me. Pakiramdam ko m-meron ka nang nararamdaman sa akin pero pinipigil mo lang! Kaso laging nandiyan si plywood!" At Mirabelle! You love her and It's hurting me!
"Bakit kasi pumunta ka pa sa bahay noon! Bakit feeling ko nag-aalala ka sa akin." You kissed me!
"Pafall ka din eh nuh!" Napalabi ako nang sumandal siya sa tabi ko.
Umiiling iling na sinulyapan niya ako. "You're always emotional, Ms. Samonte."
Umirap ako. "Barbie nga, hindi Ms. Samonte Tiago Lance!"
He shrugged his shoulder. "Ang isip bata mo din."
"Eh ikaw ang sungit mo! Lagi mo akong sinusungitan!" Masama ang ibinalik kong tingin sa kanya.
He chuckled and pinned my nose. "Ang daldal mo, Barbie!" My raging hormones calmed down when I saw how he laughed on me.
Nakakatulala pala ang munti niyang halakhak. Mas lalo siyang pumogi sa tawa niyang iyon.
"Punasan mo na iyang luha mo. Ang iyakin mo talaga!" Iiling iling na inabot niya saakin ang panyo.
Inabot ko iyon at pinunasan na ang luha ko. I found myself being mesmerized on his beautiful stare. Tila may damdaming gustong lumabas roon.
"Georgina went to my house. Pinipilit niyang magsabay kami. I planned to come here late. May tinatapos kasi akong trabaho."
Umingos ako. "Hinalay ka ba niya?" Halos lakamusin ko ang panyo niyang hawak ko!
He laughed at my remarks. Napaingos ako!
Bwisit na plywood yon! At talagang sinundo pa ang Tiago Lance ko!
"No." Umiling siya. Bumuntunghininga ako nang hindi na siya magsalita.
"Tiago Lance..." Umangat ang kilay niya bilang sagot sa tawag ko.
"Bakit ka nandito?" Namula ang pisngi ko nang matiim niya akong tingnan saaking mga mata.
"Sinundan kita." Halos mabingi ang tenga ko sa lakas ng pintig ng puso ko.
He followed me!