gözlerimi açtığımda bembeyaza bürünmüş bir odanın içindeydim. burası.. burası.. o kadar güzeldi ki. acaba ölmüş müydüm?. alt kattan sesler geliyordu. sanırım ölmemiştim. bunu kanıtlamam lazımdı. yataktan kalkıp aynanın karşısına geçtim. üzerimde beyaz kısa bol bir. elbise vardı. eğer öldüysem. başımdaki. bez neyin nesiydi. elimi kafama götürdüm. sızlaması ile hemen elimi çektim.
sanırım sana kavuşamadım Kağan özür dilerim...
neredeydim ben böyle. odada olan terasa gözüm takılmıştı. ve yavaş yavaş yürüyerek kapısını açıp çıktım. manzarası da evin içi gibi çok güzeldi. etrafımızda hiç ev yoktu sadece evin etrafına yapılmış olan çitten duvarlar vardı. çitlerin ardında otopark vardı ve içinde tahminen dört veya beş araba vardı. ve evin kapsının önünden çıkan yol vardı. yolun bitişine bakınca şehir merkezine çıkıyordu. resmen hayallerdeki evlerdendi.
keşke Kağan da görebilseydi.
gözlerimi kapatıp yüzüme vuran hafif rüzgarı bütün bedenimde hissettim. beni hafiften üşütmeye başlamıştı ancak hiç aldırış etmedim. böyle güzel bir yerde ölmeyi diledim... burada daha fazla kalamazdım. nerede olduğumu bilmediğim bir yerde ölmekte istemezdim. terastan çıktım. ve terasın kapısını kapatıp. odanın kapalı olan kapısına yöneldim. ancak merdivenlerden gelen ses ile koşar adımlar ile yatağa geri yattım yorganı üzerime örtüp gözlerimi kapattım. gelen kişi her kimse belki beni öldürür umuduna kapıldım.
kapı açılınca gözlerimi görünmeyecek bir şekilde açtım.ancak yan bir şekilde yattığım için sadece elindeki kahvaltı tepsisini görebiliyordum. tepsiyi baş ucumdaki masaya koydu. ve gidecek sanıyorken yatağın diğer tarafına dolandı ve arkama oturdu. saçlarımı okşamaya başladı. kalkıp boğazını sıkmak aklımdan geçsede yapamadım. ''Merve uyuyor musun bilmiyorum ama sana anlatacağım şeylere zaman var ama şimdi anlatıp alıştırma yapmak isterim'' dedi ve hafifçe gülüşünü hissettim.
sesi...
Kağan ile aynıydı. ancak bu adamın sesi biraz daha inceydi. ama ilk duyduğumda Kağan diyerek boynuna sarılmamak için kendimi zor tuttum. saçlarımı okşamaya devam etti. ''Merve ben Oğuz. Kağan ın ikizi. uyanık olsan beni Kağan zannedip sarılırsan hiç şaşmam'' dedi ve tekrar güldü. ve anlatmaya başladı. ''Merve bunca sene peşine olan Özel Numara benim. korkacaksın biliyorum. ama inan bana öldürdüğüm kişiler sana kötü şeyler yapacak insanlardı.'' sözünü bitirmesine izin vermeden. hızla yorganın ucundan kaldırıp yataktan çıktım. ''aşağılık herif!!'' suratına bağırmıştım. gerçekten Kağan a çok çok benziyordu. ''Merve anlatacaklarımı dinlemen gerek!'' biraz bağırmıştı ama Kağan ın sinirli halinden daha korkunç duruyordu. ''neyi anlatacaksın!! sevdiğim insanları öldürürken nasıl zevk aldığını mı!!'' tekrar bütün gücümle bağırmıştım. şu an beni öldürmek isteyen adamın yanına duruyordum. adının Oğuz olduğunu bildiğim adam da yataktan kalkıp ayağa kalktı. ''Merve dinle!!'' bu sefer kükremişti. gerçekten Kağan dan iki kat daha korkunçtu. hızlıca kapıya koştum. açtım çıkarken ''orospu çocuğu!!'' diyerek çıktım ve o sadece odanın ortasında beni izliyordu. hızlıca merdivenlerden indim. evde çıkış kapısını bulunca duvarda asılı olan bir sürü anahtar olduğunu gördüm. ve en altında araba anahtarını buldum. hemen elime birini geçirip çıplak olan ayaklarıma aldırış etmeden çıktım. arkama dönüp baktığımda oğuz bu sefer kapıda duruyordu. ''senin gitmene izin verdim Merve. yoksa gidemeyeceğini ikimizde iyi biliyoruz. olayların aslını öğrenecek ve bana geri döneceksin!'' kesin konuşuyordu. ama dönmeyecektim. önüme dönüp otogarın olduğu yöne koştum. elimdeki anahtarın açma tuşuna bastım ve siyah arabanın ışıkları yanınca hemen bindim. çalıştırıp. gördüğüm yolu takip ederek dediğim gibi şehir merkezine çıktım.
her zamanki gibi İzara nın evine gittim.
İrem..
İzara nın bahsettiği kızı bulmak zorundaydım. o bana yardım edecekmiş. cebine koyduğum ceket İzara nın evindeydi. hızla arabayı oraya sürdüm. eve ulaştığımda aynı hızla eve girdim. her yerde o ceketi aradım. ''nerede bu!'' evin içinde deli deli bağırdım. ve en sonunda İzara nın odasında bulmuştum. içindeki kağıtları çıkardım. elime alıp evden çıktım. arabaya bindim. ve kağıdın üzerinde yazan adrese sürdüm arabayı. buradan
uzaktı. ama onu bulacaktım. bu şehirden ne kadar uzaklaşırsam benim için o kadar iyiydi. dostlarımın katili ile tanışmıştım. bu ne kadar korkunçtu. belkide Kağan ın da katiliydi. bunu nereden bile bilirdim ki. bir süre irem ile birlikte olacaktım.
umarım iyidir.
irem in evinin önüne gelince gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. ve arabadan indim. kapısını ısrarla çaldım. kapı açıldığında karşımda bir erkek vardı. '' irem nerede acaba?'' dedim kısık sesle bana bakarak tebessüm etti. ''şu an içeride. gel hadi.'' dedi ve kapının önünden çekilip beni içeriye davet etti. evleri tek katlı ve çok güzel bir evdi. ''arka bahçede'' bana kapıyı açan çocuk demişti bunu. bende evin ortasında durmaktan vazgeçip arka bahçeye çıktım. ''irem?'' dedim bahçedeki masada oturan beyaz saçlı güzel kıza. bana bakmak için kafasını kaldırdı. ''demek geldin Merve. gel otursana ayakta kaldın'' dedi güler yüzle. bende yanına gidip sandalye ye oturdum. ''geleceğini söylemişlerdi.'' dedi tekrar güler yüzle. bende acılarımdan oluşan gülümseme ile karşılık verdim. ''senin bana yardım edebileceğini söylemişlerdi'' dedim. irem oturduğu yerde dik bir pazisyona geçti. ''her konuda sana yardım ederim tabiki. başından geçen her şeyi biliyorum.'' dedi tekrar gülerek. ''özel numara konusunda sana ihtiyacım var aslında özel numara değil Oğuz'' dedim adını söyleyerek. irem önce şaşırsa da. ''demek tanıştınız'' dedi kafasını hafifçe sallayarak. ''araba çarptıktan sonra kendimi onun evinde buldum. ve kendisinin özel numara olduğunu ve bana iğilik yaptığını söyledi. bende sinirlendim yanına geldim.'' dedim utanarak İrem elini omzuma koydu. ''onun kim olduğunu biliyorum benim arkadaşım ve sana neden böyle şeyler yaptığını iznin olursa anlatacağım'' dedi gülümseyerek. bende kafamı 'tamam' anlamında salladım. o sırada içeriye giren adını hala öğrenmedim çocuk ''irem ben çıkıyorum yine çağırıldım. bu arada Merve dikkatli ol'' dedi bana bakarak şaşırıp İrem e baktım. ''tamam utku sen çık. ben Merve ye göz kulak olacağım'' dedi ve bana bakarak devam etti.
''Merve biliyorum sana çok karma karışık gelecek ama Oğuz un öldürdüğü kişiler Kağan ın adamlarıydı. Oğuz sana orta okuldan beri aşıktı. seni saplantı haline getirmişti. Kağan ve Oğuz ise hiç anlaşamazları. Oğuz hep en sevilen olmuştu. Kağan da bunu kıskanırdı. ve bir gün seni sevdiğini öğrenince birden sana yaklaştı. Oğuz bunu görse bile bir şey yapamadı. ve Oğuz un aklına özel numara gibi bir plan gelip seni korumaya başladı. öldürdüğü kişiler ise Kağan ın seni öldürme planlarının içerisindeydi.Oğuz bunu sanki kendisi yapıyormuşcasına üstlenedi. ve sen Kağan dan nefret edip ayrılma diye yaptı. Kağan ile gittiğiniz dağ evinde vurulan kişi sen olman gerekiyordu. ama Oğuz avcıyı bulup para vererek Kağan ı vurdurttu. arkandaki dövmeyi ise Kağan ın adamları yaptı. bunları yaşadığın için özür dilerim Merve...'' dedi ve sustu. zaten ben Kağan ın adı geçtiği anda ağlamaya başlamıştım. yaptıklarını öğrenince ağlamam daha da şiddetlendi. İrem bana sarıldı. ''Oğuz kötü biri değil Merve.'' dedi ve evin önünden gelen korna sesi ile hemen ayağa kalktık. evin önüne gittik. Utku arabayı hızla önümüzde durdurdu. ''İrem ve Merve acilen arabaya binin peşimizdeler.'' dediği anda İrem kolumdan tutup arabaya bindirdi. kendisi de bindi arabanın kapısını kapatamadan Utku gaza basmıştı bile. ''kim peşimizde?'' dedim merakla utku aynadan bana baktı.
''Kağan ın adamları. senin öğrenmeni istemiyorlardı. şimdi öğrendin ve peşindeler.''