CHAPTER 35: GRADUATION DAY!
Grey's POV:
AFTER 3 MONTHS....
"Grey? Sweetie? Wake up" naramdaman kong may tumata-pik ng braso ko. Iminulat ko yung mga mata ko, revealing Mom and Lolo Charlie infront of me.
"Hmm...what is it??" bulong ko.
"Today is your graduation day! Now get up or you'll be late!" sagot ni Mom.
Nanlaki yung mga mata ko. "Graduation day?! Ano bang date ngayon?!" gulat kong tanong.
"Sir, today's Saturday. Probably your graduation day" sagot ni Lolo Charlie.
Napafacepalm ako at tumakbo papunta sa banyo.
Ugh. Masakit pa din yung ulo ko dahil dun sa exams. Thank god nakapasa kaming lahat.
"Sweetie! Your suit is here!" narinig kong sigaw ni Mom sa labas.
"Yeah! Just a minute!--no! Make it an hour!" sagot ko.
....
"Are you finished yet??" reklamo ko dun sa stylist.
Gagraduate ako hindi magmo-model. Kailangan pa nila akong ayusan, ehh pogi pa din naman ako noh -__-
"We're done, Sir Grey!" sabi nung stylist.
Thank god, kanina pa ako naboboring dito sa kinauupuan ko.
Naglakad ako papunta sa labas ng kwarto. "How do I look?" tanong ko kayla Mom.
"You look really handsome, sweetie!! I am so proud of you!" sagot ni Mom at niyakap ako.
"That's our son, now shall we go? Mag-uumpisa na yung graduation nila" saad ni Dad habang inaayos yung tie niya.
Sumakay kami sa van at nagpunta na sa Sevit High. The program will take many hours. And mamayang gabi merong party/recemption sa Starlights Grand Hotel.
"You're getting old, dear. I can't express my feelings right now" sabi sakin ni Mom.
"Mom, you're being emotional again. Smile and be happy, this achievement is for all of you for working hard for me" sagot ko.
"You're making so emotional. I was saving my tears for later pa naman" asar niya.
I just gave her a smile and hug.
....
Nang makarating kami sa Sevit High ay agad akong pinapunta ni Secretary Cheon sa room namin.
Dun daw muna kami magii-stay then mamaya tatawagin nalang nila kami sa hall.
Habang naglalakad ako kay hindi ko mapigilang mapangiti. After all the troubles I made, nandito ako ngayon nakasuot ng toga. Finally, graduating highschool.
"Greyyy!!~" napatingin ako sa direksyon kung saan my tumawag nung pangalan ko.
"Ba't ganon?! Dalawang oras akong nagpaayos sa stylist namin pero mas pogi pa din si Grey!" napatawa ako ng sabihin yun ni Jonathan.
"Pero di nga, pogi mo pre. Ano nangyari sa mukha mo? Ikaw lang ba yung binasbasan ni lord ng kagwapuhan?" asar ni Drake.
"Ikaw Drake, ano nangyari sa mukha mo? Ba't naging ganyan? Parang dati ang pogi mo ah" asar nila PJ.
"Ha-ha-ha nakakatawa mga bro" sagot ni Drake.
Nagtawanan lang kami sa nangyari.
"*ehem* So ganon? Hindi niyo papansinin yung dalawang muse ng squad? Kanina pa kami nakatayo dito oh" napatingin kami sa likod namin.
There I saw, the woman I admire the most. Wearing a beautiful black dress and a toga.
"Munchkin!!~ Why so beautiful?!" sabi ni Drake habang niyayakap ang girlfriend.
"You look drop dead gorgeous" saad ko kay Sabrina.
"Thank you, you look handsome. As always" sagot niya.
"Eww!~ PDA spotted! Tigilan niyo nga yan!" sabi nila Jonathan, naglalambingan kasi yung dalawang magsyota.
"Wala lang kasi kayong girlfriend kaya kayo ganyan. Let's go!" saad ko.
.....
Pumasok kami sa loob ng room namin. And as usual, maingay. Palagi naman ehh.
May mga estudyanteng binati kami ng 'congrats' at yung iba naman nagpapapicture.
Mahirap talaga kapag pogi. Oh well, bigay yan ni lord. We should be proud ^_^
Naupo kami sa desks namin. Mga dalawang oras o higit pa bago kami tawagin sa quadrangle. Kaya hindi muna pinasuot samin yung mga toga namin.
There's just one word in my mind right now.
Boring. Yes, boring. Kanina pa kasi kami nagkwekwentuhan at nagtatawanan dito sa loob ng room. Nakakaboring lang.
"I'm bored" saad ko at yumuko.
"Gusto mo pumunta sa rooftop?" narinig kong tanong ni Sabrina, napatayo ako ng upo at tumango.
"Bibili lang kami ng tubig sa cafeteria" sabi ni Sabrina at tumayo sa desk niya.
"Bili niyo din kami!~"
Ang daming tao sa labas, probably naghahanda para sa recognition nila.
....
Binuksan ko yung pintuan ng rooftop, medyo mahangin sa labas. Naupo kami sa bench malapit sa terrace.
Napatingin ako kay Sabrina, naalala ko nakadress pala siya.
"Here.." sabi ko habang nilalagay yung suit ko sa hita niya.
"Thanks...ang gulo na nung buhok mo" natatawang sabi niya habang tinuturo yung buhok ko.
Malakas kasi yung hangin kaya pati kami nililipad na.
"Well atleast I'm still handsome even though I have messy hair" sagot ko.
"Such a full of yourself, Sevit" sagot niya.
Nilagay ko yung ulo ko sa balikat niya, and interwined our hands.
"Pwede mo ba akong kantahan? A song that will make my heart beat fast" suggest ko.
"Kanta??" tumango ako bilang sagot.
"Then sing along with me" tuloy niya.
Nothing's Gonna Stop Us Now
Lookin' in your eyes
I see a paradise, this world that I found is too good to be true
Standin' here beside you want so much to give you, this love in my heart that I'm feelin' for you
Let'em say were crazy
I don't care about that put your hand in my hand baby don't ever look back
Let the world around us
Just fall apart, baby we can make it if we're heart to heart
And we can build this dream together, standin' strong forever
Nothing's gonna stop us now~
And if this world runs gout of lovers, we'll still have each other
Nothing's gonna stop us now
Nothing's gonna stop us now.....
"Well, that was amazing..."
"You sure know how to make my heart beat faster than a racing car" saad ko at napatawa nang kaunti.
"Thank you for the compliment" sagot niya.
The atmosphere was covered with silence for a bit. Nakatingin lang ako sa taas, thinking very deeply.
"Sabrina??"
"Hmm...?"
"I am very lucky to have you in my life. Thank you for giving me so much love, and everything. I love you"
I am not myself right now, hindi ko alam kung bakit ko sinabi yung mga yun. But I want her to know how I feel.
"You're being cheesy these days, Sevit. I am the who's supposed to be thankful, kung hindi kita nakilala siguro ang mga kaibigan ko ngayon puro libro. And I love you too" saad niya.
I am so lucky to have this young lady beside me. You are a one lucky heartthrob, Sevit.
"Mamimiss ko tong rooftop, pati na din yung library. Yung mga tambayan nating dalawa. Mami-miss ko tong buong school, ang Sevit High" tuloy niya.
"Yeah, this school is very important to us"
"Because this is the place where I met you, the handsome jerk of Sevit High"
Natawa ako nung sabihin niya yun. "I am jerk, but atleast I'm handsome. That's all that matters" sagot ko.
"Balik na tayo sa room?? Baka hinahanap na tayo nung mga yun"
.....
Sabrina's POV:
"Ang sabi nila bibili daw sila ng tubig, ano yun? Isang oras bago makabili ng tubig? Ano na namang ginawa niyong dalawa ha?!" tanong nila Drake samin ng makapasok kami ng room.
"Sorry po nay, tay. Traffic po kasi sa cafeteria kaya natagalan kaming makabili ng tubig" sagot namin.
"Talaga? Traffic? Ehh nasan na yung mga tubig? Invisible ganon?" tanong ni Jonathan.
"Naku! Kayo talagang dalawa, parang dalawang taong hindi nagkita. Nasa rooftop nanaman kayo noh?" tanong ni Casey.
Naupo ako sa desk ko at tumango.
Magsasalita pa sana si Drake kaso pumasok si Sir Quite kasama si Secretary Cheon.
"Bago kayo magpunta sa quadrangle. I just want to say, thank you 1A-Gold. For having me as your adviser, kahit sobrang makulit kayong lahat. Huwag kayong makakalimot and god bless. Congratulations!!" sabi ni Sir.
"Sir naman eh!~ Mamimiss ka din namin sir! 1A-Gold forever!!" sigaw nung mga kaklase namin.
Nagpakuha kaming lahat ng picture. Para lang class picture. May mga naiyak, at may mga ninenerbyos dahil gagraduate na kaming lahat.
"Okay, fix yourselves and then let's go to the quadrangle" paliwanag ni Secretary Cheon.
.....
Nang makarating kami sa quadrangle ay hindi ko mapigilang mapangiti. As in yung abot hanggang tenga talaga, sa sobrang saya.
I was also amazed by the sight. I mean ang ganda nung pagkaka-ayos nila nung stage. Pati na din yung quadrangle, may mga flowers din sa gilid.
"This is pansit!~" sigaw nila Jonathan nang makaupo kami sa mga upuan namin.
Nakita ko sila Mama at Denver na nakaupo sa likod. Kinawayan ko sila at ngumiti.
Ilang minuto din ay nagsimula na yung program. Nagsalita lahat ng mga admins, pati na din sila Tita Eunice at Tito Albert.
"First of all, congratulations! All of you are the main characters of this day! I am very happy for all of you. And especially to all the parents, I know that you are all proud of your children. This is their payback for all of your hardwork. Now let's start awarding the students. Again, congratulations!" speech ni Tito Albert.
Hindi ko mapigilang gumalaw dito sa kinauupuan ko. I am so nervous at the same time excited and happy.
Bakit kamo ako nervous? Kasi mamaya magsasalita ako sa harapan. Tatlong araw kong ginawa yung speech na yun, at syempre I don't want to let any of them down.
"From 1C-Magenta....." panimula nung MC's sa harapan.
Medyo matagal pa nila kaming tatawagin. Dahil kami yung pinakahuli.
......
Ilang oras ang nakalipas. Kami na yung tatawagin. Gosh, first time ko ulit mafeel tong feeling na toh. Last time was when I was in sixth grade.
"Now, 1A-Gold..."
Medyo marami-rami kami sa room, we were 36 in total.
(Time skip)
(A/N: Hindi ko alam kung paano yung flow kapag gagraduate na yung senior high/grade 10 XD Ibinase ko nalang po sa experience ko nung grade six ako lol)
Pinapila na kami ni Secretary Cheon sa gitna. Linapitan ko si Mama at niyakap siya.
"I am so proud of you, anak" sabi niya sakin.
"Ate! Tingin ka dito sa camera!" sabi ni Denver habang kinu-kuhaan kami ng picture.
Nakita ko ding pumila si Grey kasama si Tita Eunice.
You won't believe it guys! Nakapasok si Grey sa with honors! Sabog confetti! ^__^
Ang astig diba?! Pafiesta na yan oh!
"Mike Ferrer, with honors. Most
Obedient, Most Helpful"
Pagkatapos ng mga sumunod na kaklase namin, sumunod si Grey. Hindi ko mapigilang mapangiti para sa kanya.
"Grey Xander Sevit, with honors. Well-groom" umakyat silang dalawa ni Tita Eunice sa stage.
At dahil hindi ko mapigilan yung sarili ko... "Wooh! Go Grey Xander Sevit!!" sigaw ko dito sa likod.
Nagtawanan lang sila Drake na nakaupo sa harapan. Tumawa din sila Tita at Tito sa stage.
Like what he say, I'm just being a supportive girlfriend. Hehehe.
Naaalala ko dati kapag tinatawag ako sa stage tuwing recognition, wala lang akong emosyon kapag umaakyat ng stage. But now, super hyper ko at super saya.
Dumating yung oras na si Loki na yung susunod.
"Loki Dela Cruz, with highest honors. Most Panctual, Most Industrious"
Umakyat siya sa stage, and now. The moment of truth.
Sobrang ninenerbyos ako ngayon sa kinatatayuan ko.
Tinignan ko sila Grey na kanina pa ako nginingitian.
"Go beshy!" sigaw ni Casey at nagthumbs up sakin.
"The important student of Sevit High. Sabrina Anlia Montefalco, with highest honors. Most Obedient, Well-groom"
Naglakad kami ni Mama sa stage. Feeling ko maiiyak ako sa nangyayari.
Kinamayan ko lahat ng mga admins, pati na din sila Tito Albert at Tita Eunice.
"Woohh!! Girlfriend ko yan!!" sigaw ni Grey habang tumatawa sila Drake.
"Sabby namin yan!! Go Sabby!!" sigaw nila Casey.
Niyakap ko si Mama. "Congrats, anak! I'm so proud of you!"
"Thank you, Ma"
"Ms. Montefalco? Yung speech mo" lumapit samin si Secretary Cheon at inabot yung speech ko.
Ngayon lang ulit ako nakapag-salita sa stage ng Sevit High.
Tumayo ako sa podium at huminga ng malalim.
"Good afternoon, everyone. First of all, congratulations to all of us! This is the sign of our future. I want to thank all of the professors, maintenance, admins faculty members, and President Sevit. You are the ones who helped us in our journey here in Sevit High. Without all of your help, we wouldn't be in this position. Thank you. Then, the parents. This is our payback for all of your hardwork for us. Every blood, sweat, and tears. We want to thank all of you for supporting us and being by our side always. To my friends, schoolmates, enemies, & etc. Congrats to all of us. I hope we see each other in the future. Let's be successful, be happy, and god bless!"
Nagbow ako sa kanila at naglakad papunta sa upuan ko.
"That was a very wonderful speech, Ms. Montefalco. Now we announce all of you...."
"The graduates of Sevit High. Congratulations!!"
(A/N: I think ito yung part na nilipat nila yung mahabang nakalagay dun sa cap. Okay nevermind XD lol. I kennat)
The very most important part of graduating.
"Congratulations!!~" sigaw namin at inihagis yung mga cap.
There is only one word that I say right now. Finally. Finally nakagraduate na din ako.
We spent a liitle more time dito sa school, dahil kanina pa kami nagkukuhaan ng pictures. Well, mga remembrance daw sabi ni Casey.
After 11 years of being a student here in Sevit High, my journey here has come to an end. I was a student of Sevit High since grade 1. Si Kiel lang ang tanging kaibigan ko nun dati, unfornately lumipat siya ng school.
But still, here I am. Standing infront of the gate of Sevit High with my loved ones.
"Well, this is a goodbye to our precious school" sabi ni Grey habang nakaakbay sakin.
"I am surely gonna miss this place" sabi naman ni Casey.
"Now let's party!~ May party pa tayong pupuntahan!" saad nila Jonathan.
Nagpaalam kami sa mga maintenance na nasa loob, pati na din sa mga guards. I am very thankful for them, dahil sa kanila maganda, malinis, at maayos ang buong Sevit High.
Sumakay kami ng van, at dumiretso sa hotel. Kung saan gaganapin yung recemption party.
......
Madami ng taong nasa loob nung nakarating kami sa hotel. Obviously, yung mga graduates at yung pamilya lang nila yung mga pwedeng umattend.
I didn't expect na maraming pupunta.
Bumaba kami ng van at naglakad papunta sa recemption hall nila.
Last time I went to this hotel nung prom namin. And now, graduation party.
"Good evening, sir ma'am. Enjoy the night" bati saamin nung isang waiter na nagseserve ng nga drinks nung makapasok kami sa loob.
"Damn this place is so luxury" sabi ni Grey.
"Parang loob ng isang mansion" sabi naman ni PJ.
Meron kasing malaking chandelier sa gitna, then may mga maliliit na chandelier na nakapalibot sa buong hall. Maganda din yung set nung mga tables nila. Then, merong mini stage sa harapan.
Nakita ko sila Mama at Denver sa di kalayuan. "Puntahan ko lang sila Mama" sabi ko kay habang nakahawak sa balikat niya.
Tumango lang siya at ngumiti.
"Ate!~" sigaw ni Denver.
Naupo ako sa tabi niya. "Congrats nga pala, ate" tuloy niya.
"Salamat, Den. Nag-order na ba kayo?" tanong ko.
"Hinanda na nila kanina pa, anak. Congratulations, anak!~ Proud na proud ako sayo~" sabi ni Mama habang yakap-yakap ako.
"Thank you, Ma. Worth it lahat nagpahihirap mo, ngayon si Denver na lang ang hinihintay natin na makagraduate" asar ko.
"Matagal pa kayong maghihintay. Grade 9 palang ako, ate" sagot niya.
Ilang minuto din ay dumating na yung mga pagkain. Ito yung kanina ko pang hinihintay.
"Hinay-hinay lang, ate. Pwede ka pa namang mag-order mamaya" asar sakin ni Denver.
'Tch. Ewan ko sayo, Den" sagot ko.
......
Makalipas ang ilang oras....
"Anak! Kanina pa gustong umuwi nitong kapatid mo. Mauuna na kaming umuwi ha?" nilapitan ako ni Mama kasama si Denver.
"Kanina pa ako inaantok" reklamo niya.
"Sige, Ma. Mag-ingat po kayo. Den, bantayan mo yang si Mama ha?! Huwag puro cellphone hawak!" saway ko sa kanya.
"Opo, ate" tinatamad na sagot niya.
"Congratulations ulit anak. Magiingat ka din ha? Text mo nalang ako" sabi sakin ni Mama at hinalikan yung ulo ko.
"Opo, Ma. Ingat!~" paalam ko.
Nilapitan ko sila Casey na kanina pa nagtatawanan sa kinauupuan nila.
"Casey---" hindi ko na natapos yung sasabihin ko nang makita ko silang lasing.
"Sabby!! Bakit ngayon ka lang?! Ako lang mag-isa nagbantay sa mga toh! Buti nalang hindi pa ako ganun kalasing" sabi sakin ni Casey.
Tinignan ko yung lima niyang kasama. Ugh, hindi ko inaasahan na mangyayari toh ah.
"Ano bang ininom nila?" tanong ko.
"Wine, which! Has 90% of alcohol!" sagot niya.
Napafacepalm nalang ako sa narinig.
....
Tinulungan nung mga waiters na buhatin sila sa Jonathan sa van. Si Casey nalang daw bahala dun sa boyfriend. At ako naman.....
"Sabrina!!~" tawag sakin ni Grey.
Binuhat ko siya papunta dun sa kotse niya.
"Bakit ka ba kasi uminom ha? Ugh" tanong ko.
"You onwy wive wonce!~" sagot niya.
Inihiga ko siya sa loob at pinaandar yung kotse.
"Sabrina??" narinig kong tawag niya sakin.
"Hmm??"
"Nothing maybe later"
Ilang oras din ay nakarating na kami sa bahay ni Grey.
Nagpatulong ako mga guards para mabuhat siya papunta sa kwarto niya.
Kumuha ako ng basin at towel sa kusina.
"I feel great!~" sabi ni Grey nang makahiga siya ng kama niya.
Napangiti ako ng makita ko si Myung sa couch.
"This drunken jerk" bulong ko at naupo sa gilid nung kama niya.
"I heard thatttt!~" saad niya.
Umiling nalang ako at dinampi yung towel sa noo niya.
"Yah, uminom ka muna ng gamot bago ka matulog" sabi ko.
"Ughhh!~ Laterrr!" sagot niya.
"Kapag hindi ka uminom, uuwi na ako" I said with a threathening tone.
Nakita ko siyang napaupo habang nakapikit yung mga mata.
Sinubo ko yung gamot sa bibig niya at pinainom siya ng tubig.
"Magpapalit ka pa ng damit. Oh! Ayan magpalit ka" sabi ko sa kanya habang inihagis yung tshirt at pants sa kama.
"Tinatamad ako!~ Ikaw nalang~" reklamo niya.
"Ugh. Kaya mo na yan, malaki ka na" sagot ko.
Naramdaman kong hinihila niya yung dress ko.
"Pwease~" napapikit nalang ako sa ginawa niya. Gusto kong matawa sa mga ginagawa niya, but I composed myself. Cute pala siya kapag nalalasing. ^_^
I sighed in defeat.
"Okay, okay. Fine. Get up" utos ko.
Tumayo siya sa kama. Hindi sa away ko siyang bihisan. Ehh kasi ehh! >.< Namumula tuloy ako!
"I know you want to see these abs of mine. Just get to it" bulong niya sa tenga ko.
Napaface palm nalang ako. Gosh! Sa susunod hindi na ako yung maguuwi sa kanya kapag nalasing siya.
Tinaggal ko yung mga butones ng polo niya. Hindi ko alam kung bakit, pero nanginginig yung mga kamay ko.
Lord, help me!! T^T
>_< Ugh! My innocent eyes! Those hot abs! Owemji!~ Pigilan niyo po ako!! Omfg!
"Sabrina!!~" tawag niya sakin at niyakap ako.
"Yah! Nakikiliti ako, Grey!~ Get off! Hindi ako makahinga!" pilit ko siyang tinutulak, paano ba naman kasi hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap niya.
"Noooo!~ Let's cuddle!~" sabi niya sakin at nahiga sa kama habang nakayakap padin sakin.
"Ugh, Grey... atleast wear shirt" mahinang sabi ko.
Nakita ko lang siyang nagsmirk. I know that perverted smirk.
The next thing I knew, he was on top of me.
"I'd rather be topless for you. Your mine" bulong niya.
Nagulat ako ng kagatin niya yung pisngi ko. "Grey!!" sigaw ko.
"Be quiet" bulong niya sa tenga ko.
"I swear to god, Sevit. Get off" utos ko.
Umiling lang siya na parang bata at ibinaon ang mukha sa leeg ko. Which made me giggle a little bit.
"Kapag hindi ka umalis, break na tayo" takot ko sa kanya.
Bigla siyang umupo at nagpout.
"I hate you~ meaniee! I'm not letting you go unless you give me a kiss!" paalala niyo sakin na kapag nalasing si Grey, para siyang bata kung umasta.
Pasalamat siya hindi ko siya vinidyohan. Kundi ibablack mail ka talaga siya. Ipakita ba naman sakin yung abs niya. That's a sin.
Kung yun lang yung paraan para makatulog na tong lalaking toh.
"Fine" sagot ko at hinalikan siya sa labi. But, just a peck.
Lalayo na sana ako kaso hinila niya ako ulit. This time kissing me passionately.
God, this guy is unbelievable.
Pagkatapos ng ilang minuto, lumayo na din siya.
"I love you~sooooo much!" cute na sabi niya.
Natawa ako at tumayo. Let's just leave him topless.
Because he's hot. I admit it.
"I love you too" bulong ko habang inaayos yung kumot sa kanya.
Matutulog nalang ako sa guest room nila dito. Gabing-gabi na kasi. Tinext ko na din si Mama kanina pa, para hindi siya mag-alala.
.....
Nahiga ako sa kama at tinignan yung diploma ko. Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwa.
One of the best days of my life
Masarap sa pakiramdam na makagraduate. Lalo na't nafefeel mo na proud sayo yung mga magulang mo, na nasuklian mo na lahat nung paghihirap nila para sayo. Sobrang sarap sa pakiramdam. Dahil ito lang yung regalo na hinding-hindi nila malilimutan na galing sa atin. Make your family proud, and be successful. Try and try, until you succeed.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
T^T ㅠ^ㅠ Natalo yung Cavs!!! Bakit?! Bakit?! Ughh....!>.< My feels. Kanina pa ako sigaw ng sigaw dito sa bahay. Anyways, epilogue is next. Ang bitin diba? XD ^_^ Ganyan talaga. Madaling simulan, mahirap tapusin. Don't judge me, I'm just a writer of this story. So ayun, bye!!