Merhabalar!Umarım iyisinizdir.Ben çok yoğunum o yüzden yazmaya zor fırsat buluyorum.Kısa ama benim sevdiğim bir bölüm yazdım.Umarım sizde seversiniz.Lütfen oy ve yorumlarınızı çok görmeyin.Bu cümle tüm bölümler için geçerli :)
Buradan bir arkadaşımın doğum gününü kutluyorum gerçi 2 gün geçti ama affeder umarım<3<3<3<3
Son olarak diğer hikayeme de göz atın lütfen en azından kütüphanenize ekleyin ve bir şans verin:)
Herkese iyi okumalar!
GİA DE LUCA
"Hadi ama bir şey söyleyin!"diye homurdandım.Bir saattir babam,Emir,Burak ve Deniz dayımdan cevap bekliyordum.
Eğer bizim çocuklardan akıl alsam eminim hayat boyu benimle dalga geçerlerdi.Ama dayımlara ve babama karşı kullanabileceğim bir çok anı vardı.
"Gia daha öncede söyledim! Gülüşler!"Emir dayımın sözlerine gözlerimi devirdim.Bana salakmışım gibi bakıyordu.
"İşe yaramıyor!"dedim sitemle
"Hıh!Kesin beceremiyorsun!Ben o kadar kadın tavladım.Bak! üç katagoriden oluşan kızlara göre ayırım yapıp o katagorideki gülüşlerin içeriğine göre de bakışını ayarlayacaksın."-Emir
"Valla Emir haklı ben karımı 98 numarayla tavladım"Burak dayım yüzünü garip bir şekle sokup pis pis sırıttı."İşte bu!Gizemli ama tatlı"bilmiş sesine midemi bulandırdığını gösteren gözlerle baktım.
Deniz dayım homurdanınca hepimiz ona dik dik baktık bir cevap istercesine.En sonunda bunalmış-5 saniye sonra-ve yüzünü buruşturmuştu."Sadece..."durdu ve elindeki sütü yavaşça yudumladı."Sadece... kızı al."
Hepimiz aynı anda dağıldık.
Ben umutsuzca başımı iki yana sallarken Emir ve Burak dayım gülüşlerden bahsediyordu.Babama çaresizce baktığımda başından beri beni izlediğini farkettim.
"Bu kız..."mırıldanıp kaşlarını kaldırdı"Cansu olabilir mi?Ozan'ın kuzeni"
Bakışlarından kaçmak için yüzümü yere eğdim.Kesin kızarıyordum.
Lanet Olsun!
Babam kısık sesle kıkırdadı."Biliyordum.Yirmi beş yaşında da olsan 7 yaşında da aynı Gia De Luca'sın sen."
"Nasıl anladın?"diye sordum kendime engel olamayıp ama söze Burak dayım karıştı"Nasıl anlaşılmasın şahin gibi kızı gözlüyorsun."sırıttı."Ama doğruya doğru rahatladım."yetmedi kıkırdadı"Bir an Beril'in yetiştirme tarzı yüzünden gay olabilirsin diye endişeleniyordum."
"Cidden oğlum bayağı anne kuzusuydun"-Emir
Kaşlarım çatıldı ve Babamla aynı anda homurdandık"Anneme laf yok!" "Beril hakkında konuşma zevzek!"
"Ah!Hala ana kuzusu ve Beril aşığısınız"gözlerini devirdi"Pardon!unutmuşum"
"Hatırladığım kadarıyla kız Tıbbı lab. okumuştu ve şuan özel bir hastane de çalışmaya başlamıştı"dedi Burak dayım düşünür gibiydi.
Hevesle bana fikir vermelerini en azından yol göstermelerini bekledim.
"Hmm...etrafında eminim çok domuz olacaktır."Deniz dayım ifadesiz ama hesapçı bir şekilde mırıldandı.
"Domuz?"anlamamıştım.
"Erkek."diye sinsice fısıldadı Emir dayım da.Bundan zevk alıyor gibiydi.
Sinirle ayaklanıp "Olmaz!"diye bağırdım.Bir ileri bir geri ilerlerken öfkeyle soluyordum."KESİNLİKLE OLMAZ!"
Çaresizce yutkunup dişlerimi alt dudağıma geçirdim.Aklıma gelen ihtimaller beni daha da deli ederken hırsla Ozan'ların evine gitmeye karar verdim."Ben gidiyorum!"
"Dur oğlum dur!"
"Baba!Olmaz!"
"Olur olur bal gibi olur!"diye sırıtarak araya giren Emir dayıma yüzümü buruşturdum.Kaç yaşına gelirse gelsin ailem tamamen anormal insanlardan oluşuyordu.
Dudaklarımı aralamış itiraz edecekken Burak dayım "Hey!"diye bağırıp doğruldu yerinden.Bu sırada babamda beni tekrar koltuğa doğru çekmişti.
"Oğlum sen daha önce hiç kızlarla konuşmadın ya da ilişki yaşamadın mı?"
"Eeee...."kararsızca mırıldanıp gözlerimi kaçırdım.
"Sen orada mı kaldın?"Emir dayım homurdandı ardından sessiz kaldı ve diğer üç adamla beraber bakışlarını bana dikti."Cidden sen neden bizden fikir istiyorsun ki?Git itiraf et ve çak bir tatlı gülüş iş tamam."
Tabiiii kesin tamamdır!
Alayla gözlerimi Emir dayımın orta yaşta olmasına rağmen dinç yüzüne diktim."Siz eşlerinizi bu taktikle mi tavladınız?"sinir bozucu bir şekilde gülüp hepsine tek tek göz gezdirdim"Her biriniz o güzel kadınların aşkına sahip olmak için hatırladığım kadarıyla..."yavaşça limonatamın son kalan kısmını dikip devam ettim"kılıktan kılığa girmiştiniz."
Hepsi homurdandı.
Sonra bahçede gülüşen hala daha genç ve mükemmel görünen kadınlara bakıp aynı anda iç geçirdi.Bir seromoni gibi hareket edişlerine gülüşüm genişledi.
Sonra aklıma gelenle "Hadi ama!"diye heyecanla bağırdım."Ne yapmalıyım?"
Babam ağzını açtığı sırada Emir dayım konuştu."E kız hastane de çalışmıyor mu?Git hastayım de endişelensin ve böylece senin hakkında gerçek düşüncelerini öğren."
"Cidden.Bu zamanda karnım ağrıyor diyeni iki gün yatırıyorlar."-Burak
"Hayır oğlum dürü-"-Babam
"Hem böylece seni red etme ihtimali de azalıyor"-Emir
Babam homurdandı.Deniz dayım "Bu salaklara uyma"dedi.
Ben ise aklıma yatan bu düşünceyle ayaklandım.
****
4 saattir hastanedeyim.
Ve bu 4 saatte odama gelmeyen aile üyesi kalmamıştı.Annem gözleri dolu odaya girdiği ilk an bu oyundan vazgeçecektim ama içeri giren Cansu ve diğer aile üyelerimle suçluluktan sessiz kalmış halsiz görüntümle yatakta yatmıştım.
Şimdi ise oda da yalnızdım.Buraya gelmeden önce yediğim 5 kilo toz tarçın midemi bulandırmaya başlamıştı.Ama neyse ki 10 dakika önce gelen flörtöz hemşire ateşimin hala yüksek olduğunu söylemişti.Tarçın işe yaramıştı!
Cansu bu süre içerisinde odama 7 kez gelmişti.Kanımı o tahlil edeceğini söylemişti.Aynı hemşire tüpe alırken yanımda durmuş ve kadına kızgın bana dolu gözlerle bakmıştı.
Emir dayımın içmem için getirdiği 1 koli domates suyunu sıkıntı ve susuzluktan içmeye başladım.
Sıkıntıyla koca bir nefes verdim.
Babam ve dayımlar ne yaptığını biliyoruz bakışları atmışken içimde beni rahatsız eden tek şey annemin o korku dolu gözleriydi.
Daha 40 lı yaşların başındaydı ve bir an olsun onun yaşını gösterdiğini düşünmemiştim.Hala genç ve güzeldi ama bu gün yıkılmış görüntüsü dışında babamın koluna tutunmuş titreyen bedeni benim içimden çığlıklar atmama neden olmuştu.
Gerek ergenlik gerekse sonrasında beni açıkça veya kapalı beğendiğini gösteren hiç bir kadına ilgi göstermemiş veya cinsel anlamda yaklaşma gereği görmemiştim.Şüphesiz annemin bunda etkisi büyüktü.
Eh düşününce bu aileme göre garipti çünkü akrabalarımın tek bir tanesi bile arzularını kontrol etme gereği-Deniz dayım dışında-duymamıştı.
Pişman değildim.
Ne ana kuzusu olmaktan ne de kontrol duygumdan.
Cansu'ya ancak böyle hak ettiğini verebilirdim.O yüzden zamanında yapmış olduğum duygusal ve cinsel bakirlik en doğru seçimimdi.
Domates sularını tek tek içerken çalınan kapıyla son kutuyuda dikip hızlı hareketlerle yatağın altına attığım kolinin içine fırlattım nefes nefese kalmıştım.
Kapı açıldı.
İçeri annemle babam ve Cansu girdi.
Annem hemen yanıma geldi."İyi misin canım?"eliyle yanaklarımı ve alnımı okşarken vicdanım sesli bir şekilde bağırıyordu.
Hafifçe öksürüp "iyiyim"diye mırıldandım.Domates ve tarçın boğazımda birikmişti!
"Ne oldu ki anlamadım ben!"annemin kendine kızmasına babam bana doğru kaşlarını çatarak tepki verirken hemen kollarını karısına doladı.Cansu başından beri sessizdi.Yavru köpek bakışımı atmak istediğim sırada midemde oynaşan karıncalar buna izin vermedi.
"Beril abla sakin ol lütfen.Tahliller biraz uzun sürüyor sadece yoksa eminim Gia iyidir."yanımıza yaklaşmıştı.Bana endişeli kahve gözlerle bakarken yavaşça yutkundum.Yani yutkunmaya çalıştım.
"Ateşi hala var ama!"annem telaşlanmıştı iyiden iyiye
Cansu refleksle alnıma dokununca gözlerim kapalı bu hissin tadını çıkardım.
Yumuşacıktı eli.
"Yok ya!İyidir o!"Cansu sabahtan beri unuttuğum çirkefliğiyle sesini yükseltmiş anneme dönmüştü."Domuz gibi oldu hep!Böyle durma Gia söyle hadi."Omzuma vurup karpuz seçer gibi hareketlerle göğsüme yanağıma yapıştırması bile güzeldi.
Domuz mu?Hayır yok domuz falan!Olamaz!"
"Domuz ben değilim onlar!"dedim sinirle kendime engel olamamıştım.
"Kimler?"Cansu şaşkın bir şekilde kirpiklerini kırpıştırıyordu.Tatlıydı ama yine de öfkeme engel olamamıştı.
"Etraftakiler!"homurdanıyordum.Annemde Cansu da bana kafayı yemişim gibi bakıyordu.Babam ise başını iki yana sallıyordu.
"Ne diyorsun oğlum sen?"
"Eeee....."öksürdüm"yok bir şey yok!"aceleyle mırıldanmama sebep burnumdaki sızlamaydı.
"Cansu haklı ya iyisindir sen güneş çarptı kesin!"annemin kendini ikna etmeye çalıştığı mırıldanmaya eş Emir dayım içeri girdi.
"Zor yolladım valla."bezmiş şekilde kapının dışına bakıyordu hala.Sonunda kapadığında bize umursamaz bir bakış atmış ardından odadaki aşırı umut dolu havayla yüzünü buruşturmuştu.
"İyisin değil mi yeğenim?"yılışık sesine gözlerimi devirirdim normalde ama Cansu'nun "İyi tabi!"diye çıkışmasıyla sırıtmamı saklayacakken buna gerek kalmadı.
Her şey anı anda oldu.Boğazıma tırmanan domates suyu ağzımdan iğrenç bir sesle fırlarken annemin çığlığı babamın onu sakinleştirmeye çalışması Cansu'nun yanıma fırlaması ve Emir dayımın dramatik bir sesle örtüdeki kırmızı lekelere bakarak duvara yumruğunu geçirerek "Her şey benim yüzümden!"demesi.
Daha ne kadar batacaktım?
****
Rezilliğimin kan sanılması yüzünden doktorlar acilen çağrılmış duvarı yumruklayıp "Benim yüzümden!"oyununu oynayan Emir dayım başarıyla uzaklaştırılmıştı.
Bende hemşirelerin başka testleri yapmak için aldığı kanlardan yorgun düşmüş böyle bir planı hangi kafayla yaptım onu düşünüyordum.
Huysuzca homurdandım.Tanrım!Nasıl bir batağa sapmıştım!Annem üzüntüden yorgun düşmüş babam onu eve götürmüştü.Gitmeden önce de "hemen şu oyunu kes"demişti.Tek tesellim Gazel Giona'nın beni yurt dışında sanmasıydı.Bir de onu üzgün görseydim bana çok çok fazla gelirdi.
Baştan yapmamalıydım belki ama Cansu ilk defa bana kızgın değilde endişeli ve şefkatli yaklaşıyordu.
Sıkıntıyla gerinip tavana bakarken kapı aralandı.Gece saat 12'yi geçmişti.Yerimden doğruldum.
Cansu.
Aldığım nefes boğazımda kaldı.Hafifçe öksürdüm.
"Gelebilir miyim?"
"Ta-tabi!" kekelemiştim!Tanrım!
"Şimdi nasıl hissediyorsun?"
"İyi gibiyim yani fena değilim"
Biri beni vursun!
Yatağıma yanaşmış ayak ucuma oturacakken "Buraya!"diye yanıma doğru vurdum.Çekinik hareketlerle oturdu.İlk defa bu kadar sakindi.Onu ilk bir ay önce görmüştüm.Gerçek anlamda.
Yoksa hayal meyal koca kahverengi gözlere ve siyah lülelere sahip minyon bir kızın Ozan'lara gidip geldiğinde bizimle takılmak istediğini hatırlıyordum.
Elime tereddütle dokunan parmakları ve ay ışığının yansıttığı kızarmış yanaklarıyla Cansu gördüğüm en güzel kızdı.Hareket etmeden hamlesini bekliyordum.Nefesim tıkanmış gibiydi ve öğlen kustuğum için acıkan karnım ise daha beterdi.
Kendiyle çelişir gibi yüzü buruşurken sonunda derin bir nefes aldı ve yanıma uzandı.
!!!!!!!
Of be!
Kaskatı kesilmiş bir şekilde omzuma koyduğu başının ve göğsüme yayılmış saçlarının gerçekliğini kısa bir an düşündüm.
Ardından ise içimden geleni yapıp kollarımı yavaş hareketlerle ama sıkı bir şekilde Cansu'ya sardım.Burnumu hasret kalmışçasına kokusunun kaynağı saçlarına daldırırken içime derin nefesler alıyor çikolatanın misk tadına varıyordum.
Babam anneme böyle sarılırdı.Onu içine sokmak ister gibi sıkı ama kırılacağından korktuğu için de nazikçe.Sonra kokusunu içine çekerdi.Gülümseyip...
"Sonunda nefes alabiliyorum."dedim,derdi.
"Anlamadım?"kısıkça mırıldanan sesle gözlerimi açtım.
Ne zaman yummuştum?
"Be-ben."durdum ve elim ayağıma dolanacağı sırada babamın başından beri bana tavsiye etmeye çalıştığı şeyi yapmaya karar verdim.
Dürüst ol.
"Ben küçükken annem benim için tekti."yapabilirim.yapabilirim.yapabilirim!"Hala daha yeri ayrı ama daha önce ona olan sevgime,bağlılığıma aşkıma kimse yaklaşamaz diyordum."derin bir nefes aldım ve gözlerimi karşımdaki plazmaya diktim"Yanılmışım.Önce Gazel bu düşünceme ters düştü.Sonra...sonra sen."
"G-"
"Dinle lütfen!"heyecanla ve biraz da sıkıntıyla sözünü kesmiştim.
"Gazel Giona bana kardeş aşkını öğretti.Annem zaten benim her zaman dayanak noktamdı.Sen bir ay önce göz yaşları içinde bana bağırdığında bir rüyadan uyanır gibi seni gerçekten görmeye ve hissetmeye başladım."
Çaresizce ona anlatma ihtiyacı içindeydim."Seni izledim.Seni duydum sadece senin kokunu solumak istedim."Omuz silktim"düşününce bu semptomlar bizim ailedeki erkeklerin bilindik hareketleriydi."Bir süre sustum.Cümlelerimi toparlamak istiyordum ama çok zordu.İtiraf ediyorum korkuyordum.
İlk çocukluk zamanlarımda gerçek annemin kaybı beni boşluğa sürüklemişti.
Sonra gelen koruyucu melek beni hem umutlandırıyor hem de korkudan titrememe neden oluyordu.Hem güven duymamı sağlıyor hem de şüpheye düşmeme neden oluyordu.Tüm ikilemlerimi yok eden ve beni sadece kollarıyla değil duygularıyla sımsıcak şekilde sıkıca saran demekten bir an pişman olmadığım annemdi.
Şimdide aynı durumdaydım.Yedi yaşındaki halime dönmüş tüm ikilemlerimi yok edecek kolları bekliyordum.
"Yani sen bana aşık mı oldun?"şaşkın ve titrekti sesi duyunca gerginlikten kuruyan dudaklarımı yaladım .
"Şey"dedim tereddütle ilk baştan onu korkutmak istemiyordum ama gerçeği de söylemek en iyisiydi."Aşk veya her hangi bir kelime ifade edemez bu duyguyu.Sana sadece gösterebilirim."
Sustu.Bende sustum.
Derin bir nefes verdi.Bana sokulduğunda şaşırmıştım ama aynı şekilde karşılık verdim.Kesin kızarmıştım.Tanrım!
"Ben sana kızıyordum"diye mırıldandı"Çünkü beni hiç farketmiyordun.Sanki odadaki bibloydum.Ya da saksı"homurdandı.
Onun aksine sırıttım."Saksı mı?"
"Saksı tabi zoruna mı gitti!"
Yüzümü buruştursam da geri çekilip kızarmış yüzüne bakarken kıkırdıyordum."Bunu söylemiş olamazsın?"
Dudaklarını büzüp inatçı bir tavırla "Saksı değilim ben!"diye kızdı.
Çok tatlıydı.
Saçını okşayıp gülümsedim"Tamam değilsin."
Huysuzca burnunu kırıştırıp devam etti."Şu beni farkettiğin olay ise sabır noktamdı.Doğum günüme gelmiştin ama benim olduğunu bilmiyordun!"
Bu sefer ben yüzümü buruşturdum."Özür dilerim."sonrada kararlı bir şekilde "Telafi edicem"dedim.
"Ben de edicem"
"Nasıl yani?"şaşırmıştım.
"Tüm tereddütlerini yok edeceğim.Ben..."durdu"ben çocukluğun hakkında bir şeyler duyd-tamam senin hakkında Ozan'la bir çok defa konuştum.Yaşadıkların,annen bir çok şey işte"dedi utangaçca.
Sırıtıp saçları arasına bir öpücük kondurdum.
Bu kararlı ve kontrolü ele almaya çalışır tavrı hoşuma gitmişti.
"Demek yok edeceksin."
"Ben en başta kararlı olsaydım şüphe duymasaydım ve peşine düşseydim bu kadar zaman da geçmezdi ne yapacağımızı bilmiyor durumda da olmazdık"
"O zaman benimle misin?"cevabını beklememe gerek kalmadan kesin bir şekilde "Benimlesin!" dedi.
Onun bu sahiplenişine ve hissettiğim özğürlüğe kocaman bir kahkaha attım.
Cansu bana bir sevgili aşkından fazlasını öğretecekti.
****
"SEN GİA DE LUCA!"
"Anne!"yerimden doğrulmaya çalıştığım sırada Cansu gözleri yarı aralık kapıya bakıyordu.Elimle yüzümü sıvazlayıp elleri belinde Beril AYAZ'a ve omuz silken Dante DE LUCA'ya korkuyla baktım.Sonra zaman kaybetmeden yavru köpek bakışları atmaya başladım.
"Beril abla!"diye telaşla yerinden doğrulan Cansu yataktan kalkmasın diye elini tuttum.Şuan ona her şeyden çok ihtiyacım vardı.
Annem ellerimize baktı ve tek kaşını kaldırdı.
"Cezalısın!"
Evvvettttt umarım beğenmişsinizdir!Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.Son olarak Bitmeyen Mısra hikeyeme de göz atarsanız çok sevinirim!Sağlıcakla kalın iyi geceler!<3<3<3