Louise (POV)
"i'll fill up this first Sir, then i'll give it back to you" sabi ko sa kaharap after he handed me the leave form ng ipatawag nya ako a while ago sa loob ng office nya. He talked to me regarding my leave of absence yesterday, at dahil first time ko yun he had this briefed instruction how to fill-up the necessary forms.
"okay, ibigay mo within the day para mai-file ko kaagad" he said.
"no problem Sir" sagot ko then smiled at him bago tuluyang lumabas ng pintuan.
What a beautiful day. piping bulong ko while smiling secretly.
Maganda naman talaga ang pagbungad ng araw na ito. It all started when i saw Gabby a while ago na ikinagulat ko. Apparently, hindi pa sya nakaka-recover from her injury kaya naman nagtaka ako kung bakit sumulpot syang bigla sa Site Office.
it's obvious na hindi naman sya pumunta dito to work base on her cute casual attire. She's dressed in, with her printed blue buttons-up oxford shirt and boyfriends shorts with dark mocassins with matching aviator shades na tinanggal nya the moment she entered the Main Door. Though, she's still wearing the bandage on her right hand, hindi naman yun nakabawas sa taglay na appeal nya.
Pakiramdam ko nagslow-mo ang buong paligid ng mapadako ang tingin ko sa kanya. Ultimo mga Engineers mapa-babae man o lalaki na nasa kani-kanilang area ay hindi napigilan ang paghanga sa kanya which cause them to followed her with admiration in their eyes. Hindi rin nakaligtas sa akin ang ilang pagsinghap when she formed a smirked when someone greeted her good morning. She's in a good mood i might say, bibihira lang ang pagkakataon na pumasok ito na hindi lang ngiti kundi pagbati ang hatid sa iilan.
Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya while she was walking towards her office, pero ng mapadako ang mga titig nya sa akin kasunod ng pagbato ng nakakaakit na pagngiti ay hindi ko napigilan ang pagyuko in able to hide the sudden blushed around my face. Muli lang akong nag-angat ng paningin when she greeted us Good Morning ng mapadaaan sa cubicle namin na tinugon ko naman ng may kiming pagngiti.
Afterwards, pumasok na sya sa office nya at duon ko na sya pinagmasdan ng malaya. Panaka-naka rin nya akong nahuhuling nakatingin but i don't mind. In fact we exchange glances na animo mga mata namin ang nag-uusap. Not until someone interrupted me.
A Delivery boy carrying a bouquet of red roses approaches me in my area and asking me to sign the receiving form na iniabot nya sa akin. I was shocked for a moment at hindi makapagsalita habang karamihan sa mga kasamahan ko ay inulan ako ng tukso. Hindi halos mag-sink in sa akin ang sitwasyom at animo lutang sa kaiisip when i noticed that there's no indication kung kanino galing ang mga iyon. But my mind race up on the idea that it was Gabby who sent the beautiful flowers na ngayon ay nakangiti kong sinasamyo. I quickly glance at her office para sana magpasalamat but then nakita ko syang nakatalikod, nakayuko at animo may tinitingnan sa ibabaw ng lamesa nya.
After a while, Mike disrupt me from my thoughts at sinabihang pumunta sa office ni Sir Jof agad-agad.
********
Hindi mapuknat-puknat ang ngiti sa labi ko while walking towards our cubicle. Pero dagli yung nawala at nahalinhan ng pagtataka when i noticed na wala ng tao sa Opisina nila Gabby.
I pause for a while trying to think kung namalikmata lang ba ako na andito sya kanina dahil ngayon ay tila walang senyales na nanggaling sya dito particular sa opisina nya. Ultimo ang paperbag na nahagip kong bitbit nya ay wala na rin sa ibabaw ng lamesang pinagpatungan nito.
Naguguluhan akong bumaling kay Cess na nuon ay nakatutok sa Computer at busy sa pag-eencode.
"C-Cess, s-si Ms. Gabby?" alanganin kong tanong dito.
"kakaalis lang, hindi mo ba nasalubong?" sagot/tanong nito ng hindi tumitingin sa akin.
"h-hindi eh" nagugulumihan kong sabi. That explain the familiar scent na sumalubong sa akin kanina pag labas ko ng office nila Sir Jof. Pabango yun ni Gabby na sa tingin ko ay naiwan ng dumaan sya.
Siguro nagkalihis kami. katwiran ng isip ko.
"hmm... tingin mo ba nag-walk thru?" tanong ko ulit sa kaharap.
"i don't think so girl, naka-walking shorts lang sya.. bawal yun sa safety hindi ba" sagot nito na hindi pa rin lumillingon.
Magtatanong pa sana ulit ako ng biglang dumating si Sir Fermin "Good Morning, Ladies" masigla bati nito at halos mag-isang linya na lang ang mga mata dahil sa sobrang pagkakangiti.
"Morning" walang ganang sagot ko dito . Still pre-occupied by Gabby's action.
"Did you like it?" walang kagatol-gatol na tanong ni Sir Fermin sa akin.
Nagugulumihan akong tumingin sa kanya "like what?" not sure kung anong tinutukoy nya.
"the flowers" he said with a full smile in his face sabay turo sa bulaklak na nasa ibabaw ng lamesa ko.
"oh! " that's all i can say with a sinking heart when i realized that it was him and not Gabby who sent it.
"so, s-sayo pala galing ang mga ito?" kung nahimigan man nya ang bahagyang panghihinayang sa boses ko ay hindi ko alam, tila wala kasi itong pakialam dahil nakangiti pa rin ito at animo may inaantay na reaction mula sa akin "h-hindi ka na sana nag-abala pa" dugtong ko sa hindi maitago tono ng pagkadismaya.
All along i thought galing yun kay Gabby, but i was wrong. Sa isang iglap, i felt a sudden urge of something ng maalala ko si Gabby. I don't know why, but i have this instinct na may kinalaman ang bulaklak sa biglaang pag-alis nito.
Hindi ko na inintay ang naging reaction ng kaharap dahil walang sabi-sabi akong tumayo without minding their questioning look.
Sabi ni Cess, kakaalis lng ni Gabby. Kung kikilos ako ngayon para bumaba ay may chance pa akong mahabol sya. Hindi ko alam kung bakit, pero pakiramdam ko i need to see her and do some explaining.
Lakad takbo akong lumabas ng Site Office ng hindi pa rin alintana ang nag-tatakang tingin ng iilan. When i'm about to turn at the left side of the hallway towards the staircase i accidentally bumped into someone, buti na lamang at hindi ganuon kalakas ang impact nuon kung kaya nakabawi agad ako pero ng akmang baba na ng hagdan bigla akong natigilan sa pagpigil ng isang kamay sa braso ko.
"hey! hinay hinay lang" she said.
Nang lingunin ko kung sino. It was Jamie. Naka-vest ito and helmet at halatang galing sa pag-iikot sa Site.
"saan ka pupunta?" tanong nito.
Imbes na sagutin, i promptly asked her kung napansin nya si Gabby. Nakita nga raw nya ito at nakasalubong but It seems na bad mood daw dahil nasinghalan na naman sila Darwin ng mahuling nakatambay sa may gawing canteen.
"mukhang may lakad na iba, nagmamadaling bumaba eh. Tingin ko nakaalis na yun" dugtong nito.
Pero imbes na mawalan ng pag-asa dahil baka nga nakaalis na ito. Agad-agad akong nagpaalam at hindi na inantay ang isasagot nya.
When i reached the Parking Area i was a seconds late dahil likuran na lang ng itim na Sports Car ni Gabby ang natanawan ko papalabas ng Main Gate.
********
Louise (POV)
"Bakit andito ka pa baby girl?" pukaw na tanong ni Jamie sa akin habang inaabot ang isang Styro ng pagkain. Endearment nya sa akin ang baby girl, eto na ang naging bansag nya sa akin eversince na maging close kami and it happens a weeks ago when i choose to confess to her over my feelings with Gabby ng magsimula itong mawala.
"kain ka na muna, andaming sobra duon sa meeting kaya ikinuha na kita" dugtong pa nya kasunod ng paghatak ng isang monoblock at pumuwesto ng upo katabi ko. She's referring to the Operation Meeting that conducted every other day. I was supposed to be there too as the Engineer in Charge for the 3rd Mock-up Floor, pero nagdahilan akong may tatapusin na working permit kung kaya't pansamantalang nakalusot sa meeting.
"thank's" matamlay na sabi ko matapos abutin ang ibinigay nito at kapag tapos ay nangalumbaba sa lamesa habang nag-ii scroll sa sariling pc.
"kainin mo na, hindi na yan masarap kapag lumamig" udyok nya sa akin.
"wala akong gana " ganting sagot ko sa kanya. Nang hindi man lang nag-abalang lumingon sa gawi nito.
She sighed ng marinig ang sinabi ko at bahagya pang inilapit ang upuan nito sa akin. She put her arms around my shoulder at marahan iyong hinimas.
"okay ka lang ba?"concern na tanong nito sa akin.
Mula sa pagkakatutok sa monitor ng pc ay dahan-dahan akong dumiretso ng upo at ibinaling ang tingin sa kanya.
"you know i'm not" malungkot na sabi ko. "i miss her... so badly " dugtong ko.
Ilang Linggo na rin ang lumipas simula ng hindi na pumasok si Gabby. I thought, nagfocus lang sya sa ibang Project o di kaya naman ay nasa Head office. But Jamie confirmed from Gabby's TA that she files for indefinite leave of absence.
Nalungkot ako ng malaman ito lalo na at ayos na ayos naman kami ng mga nagdaang araw. I even met her Mother ng biglaan ko syang binisita sa unit nya. It was a very pleasant evening na naging dahilan ng hindi ko pagtulog ng maayos. hindi dahil sa kung ano pa man pero, Hindi lang kasi ako makapaniwala na makikilala ko accidentally ang mother nya. At hindi lang yun. She seems so fond of me dahilan kung bakit na-overwhelm ang puso ko.
At first, i thought she's the stereo type "snobbish mother" because of their well-know status.Ni hindi ko nga malaman ng mga oras na yun kung paanong approach ang gagawin ko, lalo na when she came up unexpectedly which interrupt me and Gabby in our make-out session.
Halos mataranta rin ako ng marinig ko ang paghiyaw nya na naging dahilan ng daglian kong pagtayo, only to find-out this Cute Gabby's face na animo batang pinapagalitan. Sa kabila ng takot hindi ko napigilan ang mapangiti.
eh, Kung tawagan mo kaya ang Mama nya. Ask her kung saan pwede mahagilap si Gabby. pukaw ng kabilang panig ng utak ko. But i quickly brushed off the idea.
I'm sure, Gabby will get mad at me kapag ginawa ko iyon. To think na lumayo nga ito ng walang sabi-sabi , it means lang na ayaw nitong magpa-istorbo. Ilang beses ko na rin bang tinawagan at tinext ang private number nya? pero hindi ito sumasagot.
"do you think may kinalaman talaga yung flowers na bigay ni Fermin sayo kaya sya biglang nawala?" pukaw na tanong ng katabi ko.Naikwento ko na dito ang incident na nangyari the day i tried to follow Gabby at makabangga ko sya sa staircase. Nabanggit ko na rin ang flower issue sa kanya, na isa sa pinaghihinalaan kong dahilan kung bakit ganito ang mga nangyari.
"i don't know.. siguro ..." nagugulumihan kong sagot habang inritadong hinahawi ang sariling buhok.
"eh bakit naman sya biglang umalis at nagdissapear? to think na the night before syang pumasok ay okay naman kami. nagbabad pa nga ako sa kanila habang kausap yung Mom nya. Tapos nung umaga naman, pagpasok nya ang ganda ganda ng mood nya. She even responded to some of the Engineer greetings. Samantalang sabi mo nung nasalubong mo, bad mood na kaagad." mahaba kong reklamo.
"maybe she's dealing with some personal problems at kinailangan nyang lumayo ng pansamantala" pagja-justify nito.
"eh bakit hindi nya sinasagot ang mga tawag ko and text an hour after nyang umalis? samantalang dati, kahit maikling mensahe lang nagrereply sya basta nagtext ako. tsaka, natatawagan ko pa ang fon nya that time. Nitong mga nakaraang araw lang naman nagsimulang hindi na sya ma-contact" pagmamaktol ko. I know It may sounds like i'm her desperate girlfriend but i don't mind at all lalo na at animo sasabog ang sariling dibdib dahil sa pag-aalalang nararamdaman.
A brief of silence passed by bago muling nagkomento ang kaharap.
"mahal mo na talaga hano?" sabi nito habang titig na titig sa akin.
Tumigil ako pansumandali when she said that at marahang nagpakawala ng buntong hininga "yes, so much .." pag-amin ko, animo may kung anong bikig ang humarang sa lalamunan ko at tila hirap na hirap akong sabihin ang mga katagang yun dahil sa nagsisikip na dibdib. "..and i'm fucking frustrated na mahanap at makausap sya" dugtong ko sa naiiritang tono kasunod ng hindi mapigil na pangingilid ng mga luha. When Jamie noticed na maiiyak na ako, she pull and hug me tight habang inaalo.
"Anong gagawin ko,Amay?" i asked habang nakadukdok sa balikat nya, calling her with my endearment for her.
"i don't know, maybe hayaan mo na lang muna sya. Sa ngayon wala ka namang magagawa kung hindi maghintay. " she said. habang pilit akong kinakalma.
She has a point, kahit naman gustuhin kong kausapin si Gabby kung hindi ko naman alam kung nasaan sya, wala naman akong magagawa. There is no other choice but to wait for her.
"is everything okay?" nag-aalalang tinig ni Sir Fermin ang pumukaw sa amin at sa isang iglap nakaramdam ako ng inis sa taong sa tingin ko ay naging dahilan ng biglang pag-alis ni Gabby. I know it's not his fault dahil ini-express lang naman nya ang nararamdaman. Pero kasi, i have been transparent to him ever since na hindi ko kayang suklian ang panunuyo na ibinibigay nya. I thought everything cleared when i told him na friendship lang ang kaya kong i-offer sa kanya pero tila hindi nya yun maintindihan.
Nanatili akong tahimik over his question and it seems Jamie understood it kung kaya't sya ang tumugon sa nakabinbin na tanong na iyon. She told him na it's a girl thing daw.
Hindi man kumbinsido sa dahilan na ibinigay ni Jamie ay wala na rin namang nagawa si Sir Fermin kundi tumahimik. When Jamie noticed the awkward silence na namagitan sa aming tatlo ay nag-aya na itong umuwi and help me gathered all my personal things habang si Sir Fermin ay nakamatyag lang sa aming dalawa.
"una na kami Sir" paalam ni Jamie then we stormed out of the office.
********
Next... Chapter 21 : Officially Missing You