EPILOGUE
CHAPTER 35
CASSANDRA'S POV
"Nambababae ka! Aalis na lang kami ng anak mo! Akala ko...akala ko mahal mo kami. Akala ko pinahahalagahan mo kami. Pero nagawa mo pa din to. Pinagkatiwalaan kita! Tapos makikita lang kitang nakikipaghalikan sa babaeng yon! Hindi ka na nakuntento na tinalo mo na ang kapatid ko. Pati ba naman pinsan ko? Anong klase ka?!"
"Let me explain. Please-"
"Ano pa? Ano pang ipapaliwanag mo?!"
"Hindi ko gustong saktan ka. Mahal kita. Mahal na mahal. Alam kong mali ang ginawa ko pero hindi ko na mababago ang nangyari."
"Ganiyan naman ang mga katwiran niyong mga lalaki. Pero kapag kami ang nakagawa ng kasalanan buong buhay niyo kaming pinagbabayad. Hindi na kita mapapatawad!"
...
...
Napabuntong-hininga ako. "Masyadong madrama ang buhay ng mga taong yan. pwede bang mag Cartoon Network na lang tayo?"
Suminghot si Andreige na katabi ko habang karga-karga niya si Nyx na tulog na...finally. May hawak-hawak pa siyang tissue at pinupunasan ang mata niya. Sa sofa naman sa isang tabi ay nandoon naman ang kambal at si Yale na hindi ko alam kung bakit trip na makinuod dito. And like Andreige mga naiiyak din sila.
Ang asawa ng kambal at si Eika ay kasalukuyang naglalaro ng scrabble sa isang tabi.
Cool no?
"Mamaya na Cassie, dear. Magtatapos na to ngayon eh." Suminghot na naman si Andreige na animo dinadamdam talaga ang pinapanood nila.
Nang makapanganak kasi ako..ilang linggo din akng nakulong sa bahay. At dahil hindi niya matiis na walang kulitin, pinapapunta niya na lang ang mga agents. Then..naging past time nila ang panonood ng 'Naglalagablab na Puso'. Nasimulan nila ang ngayon nga...matatapos na daw. Kahit nung nag honeymoon kami hinanap niya talaga sa internet ang mga namissed niyang episode.
"Ano bang iginanda niyan?"-me
"Parang tayo lang yan eh. Sila dati nung kapatid nung babae tapos minahal niya yung isang babae then angkaroon sila ng anak at nagpakasal sila-"
Binigyan ko siya ng matalim na tingin. "SO IBIG MONG SABIHIN NAKIPAGHALIKAN KA DIN SA PINSAN KO?!"
Nanglaki ang mga mata ni Andreige. "Cassie dear naman....lalake ang nag-iisa mong pinsan."
"My Husband's Lover?"-wynd
"Gumaganiyan ka na pala ngayon, pre. I hate you na."-ice
"Shhh!"-yale
Inirapan lang sila ni Andreige pagkatapos ay nakangiting binalingan ako. Nag Andreige's Cutie Eyes na naman siya and of course....ang cute niya na namang tignan.
-___________-
"Cassie...ikaw lang ang loves ko. You know?"
"Ewan."
Kinurap-kurap niya yung mga mata niya. I rolled my eyes at him at kumain na lang ako ng popcorn na nasa harapan ko. Ngumisi si Andreige at ibinalik na niya ang tingin sa TV habang inuugoy-ugoy si Nyx na tulog na tulog.
Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang nakatingin sa kanilang mag-ama. Domesticated na domesticated ang itsura ni Andreige.
Si Nyx naman...cute parin as always. Buti nga nakatulog na yan eh. Alam na namin ngayon kung anong makakapagpatulog sa kaniya. Basta may nakabukas na TV o kahit na anong ingay makakatulog siya. Hindi kasi siya mapakali kapag sobrang tahimik.
Ang dami niyang energy.
"Makatingin ka na naman diyan sa asawa mo. Mamaya magkaroon na agad ng kapatid si Nyx. hinay-hinay."-autumn
"Wala naman-"-me
Napapitlag ako ng bigla akong hinawakan sa pisngi ni Andreige. Seryosong-seryoso ang pagkakaitngin niya sa akin.
"Dapat sinabi mo sa akin kaagad Cassie, dear. Kahit na ginagamit mo lang ang katawan ko ipapaubaya ko naman sayo....with open arms- aray!"
-_________-
Kinurot ko po.
"Manood ka na nga lang diyan."-me
Kinintalan niya ako ng halik sa labi bago niya itinuon ang pansin niya sa TV. Busying busy parin yung iba sa pinapanood nila na animo may mga sariling mundo.
Kahit na sakit ng ulo ang asawa kong to...hindi ko naman maitatanggi na mahal na mahal ko yan. Lahat naman kasi ng tao iba't-iba ang ugali. Kahit na makulit, pasaway, seloso si Andreige....hindi niya nakakalimutang iparamdam sa akin kung gaano niya ako kamahal.
Minasan naiisip ko...siguro talagang may dahilan kung bakit namin dinaanan ang mga pinagdaanan namin. It made us stronger in a way that we never thought possible. It made us realize how important the love that we have.
Sa tingin ko..kahit na ano pang mangyari wala ng magbabago roon. It just made me understand that love is different in its own beautiful ways.
Kadalasan kasi..kapag nasaktan tayo sinisisi natin ang pagmamahal. Pero sino bang hindi, diba? Reflex action na nating mga taong nabibigo iyan...sinisisi natin na nagmahal pa tayo. Pero in the end...imposibleng hindi tayo magmahal ulit dahil kahit ano pang sabihin natin na kaya nating maging masaya ng mag-isa...time will come that we will want to share that happiness with someone that will stay beside us.
Siguro okay lang na magpahinga....na hayaan muna ang mga sarili natin na makarecover sa sakit na naramdaman natin. But when we're ready again...we shouldn't fight love when it knock on our doors. Pahihirapan lang natin ang mga sarili natin. Love will always prevail. It can conquer anything...even a heart that hardened with pain.
Wala akong pinagsisisihan sa mga naging desisyon ko dahil kung hindi sa mga pagkakamali ko....hindi ako ang Cassandra na kasama ngayon ni Andreige.
Siguro mag-aaway parin kami, magkakasakitan...maybe there will be a time that he'll hurt me again. But that wont be the reason for me to give up the happiness we have now. The only way for me to not get hurt...is to never care or love. And that is not a choice.
Ang mga taong lubos nating mahal...sila lang ang mga taong makakapanakit satin ng sobra. Ngunit kung ang kapalit noon ay mga masasayang sandali kasama nila...hindi ka ba susugal?
I love this man beside me. I dont think there will be a moment for my feelings to change.
Napangiti ako ng tumingin sa akin si Andreige. Umusog siya palapit sa akin at inakbay niya sa balikat ko ang libre niyang braso habang sa kabila naman ay nandoon ang natutulog na si Nyx.
"I love you too."-andreige
Nginitian ko siya. "Too? Wala naman akong sinasabi ah."
Nagniningning ang mga mata na tinignan ako ni Andreige. "I just know."
Sumandal ako sa balikat niya. We dont need to hear it....we just need to feel it. Kaya nga 'feelings' ang tawag diba?
Kung tatanungin niyo ako...madali ba na mahalin si Andreige? The answer would be no. Kung literal...siguro, oo. He's handsome, adorable. sexy, hot as hell...but being with him and loving him...is difficult.
But you know what...
...
...
He's worth fighting for.
We have each oher now...a family. As long as we're together...everything will be alright. Fear and doubts will always be there at the back of our minds..but love will thwart all those negative feelings.
I never thought I'll ever be complete as I am now..but in every turn we make in our lives...a beautiful surprise will be waiting at the end of it.
I'm happy now. More than happy. I finally got my own fairytale...a story where I love and beloved.
What Andreige and I have is a gift...
A treasure...
A precious prize...
...
...
A miracle.