DANGER (NamJin FanFic)

By Tee_Ess

9.6K 196 55

Trying to forget someone that is always on your mind is something that is hard to do. I tried to forget but I... More

INTRODUCTION
CHAPTER 1
CHAPTER 2
CHAPTER 3
CHAPTER 4
CHAPTER 5
CHAPTER 6
CHAPTER 7
CHAPTER 8
CHAPTER 9
CHAPTER 10
CHAPTER 11
CHAPTER 12
CHAPTER 13
CHAPTER 14
CHAPTER 15
CHAPTER 16
CHAPTER 17
CHAPTER 18
CHAPTER 19
CHAPTER 20
CHAPTER 21
CHAPTER 22
CHAPTER 23
CHAPTER 24
CHAPTER 25
CHAPTER 26
CHAPTER 27
CHAPTER 28
CHAPTER 30
CHAPTER 31
CHAPTER 32
CHAPTER 33
CHAPTER 34
CHAPTER 35
CHAPTER 36

CHAPTER 29

133 3 2
By Tee_Ess

JIMIN'S POV

Gabi na nang makauwi ako galing sa shop. Ako kasi ang nakaassign sa opening at closing dahil wala wala si Taehyung. Actually, wala sila ni Jungkook. Sinamahan kasi niya si Jungkook sa filming ng next music video nito. Kasama din nila si Hoseok. Sila na lang ang natira sa music industry, dahil nagresign na si Namjoon. Balita ko nga malapit na din magresign si Chanyeol, kapag nagkaroon na ng second branch ang restaurant ni Baekhyun.

Naisipan kong maglakad-lakad lang muna para maabsorb ko ang simoy ng hangin. Tumingala ako at napangiti ng makitang puro stars. Pero napabuntong-hininga rin ako.

"Jimin, okay lang ba talaga kung mawawala ako ng isang linggo?" Tanong ni Taehyung habang busy ako sa pag-iinventory. Kami na muna kasi ang in-charge sa shop dahil sa maselang pagbubuntis ni Jin. Madalas man siyang pumunta sa shop ay kami pa rin ni Taehyung ang pansamantalang namamahala.

Tumingin lang ako sa kanya at saka tumango, at bumalik din sa ginagawa ko. Kahapon pa siya nagpaalam sakin na aalis sila ni Jungkook para sa filming ng music video nito. Wala naman akong magagawa, alam kong may something na sila kaya ayokong maging kontrabida. Tsaka alam kong alam ni Taehyung ang ginagawa niya.

Nilapitan niya ako at pinaharap sa kanya. "Sigurado ka ba, Jimin?" Pangungulit niya.

Napabuntong hininga ako. "Oo, kaya ko naman eh. Sige na umalis na kayo." Ngumiti pa ako. Ngumiti rin siya at patakbong umalis ng storage room. Nang makaalis siya ay nawala agad ang ngiti ko, at napalitan iyon ng lungkot. Lungkot kasi hanggang ngayon, mahal ko pa rin si Jungkook. Pinipilit ko namang kalimutan siya pero kasi malabo pa sa ngayon. Lagi siyang malapit, tapos hindi rin maiwasang hindi kami mag-uusap. Ayokong maging dahilan ako ng gulo sa shop ni Jin. Ayoko ring magkaroon kami ni Taehyung hindi pagkakaintindihan. Kaya kahit halos parang pigain ko na ang puso ko sa pagpeprentend na wala lang, okay lang. Basta para sa bestfriend ko.

Hindi ko namalayang unti-unti na pa lang tumutulo ang mga luha ko. Gusto kong lumayo, gustong-gusto ko talaga. Pero kapag naiisip ko si Taehyung, nawawala ang kagustuhan kong iyon. Saka na lang kapag maayos na talaga sila ni Jungkook. Siguro magbabakasyon ako ng matagal-tagal. O baka tuluyan na akong lumayo.

Naramdaman ko ang pagdampi ng malamig na simoy na hangin sa balat ko. Muli akong naglakad habang nakayuko. Pistea kasing puso to, bakit kay Jungkook pa nahulog? Sana sa iba na lang, para wala akong problema. Muli akong napabintong-hininga.

"Sa tuwing magkikita tayo lagi ka na lang nakabuntong-hininga."

Napatigil ako sa paglalakad sa boses na iyon. Dahan-dahan akong lumingon at tama ako ng hinala. Si Yeorom nga. Napakunot-noo tuloy ako. "Ikaw na naman?"

Ngumiti lang siya at saka lumapit sakin. "Yeah. Hi. Gabi na ah, bakit nasa labas ka pa?"

"Ako ang nagsara ng shop. Tsaka malamig ang hangin, kaya masarap maglakad." Nauna na ako sa paglalakad habang nakayuko. Hindi ko alam kung bakit ako kinakausap ng hinganteng ito. Oo napakatangkad niya kaya sa height kong ito, sobra akong naiinsecure. At pakiramdam ko kapag may ginawa siyang hindi maganda sakin ay hindi ako makakalaban.

"What are you thinking?" He asked so sudden.

I stopped and slowly looked at him. Ikaw pero awkward naman kung sasabihin ko. "Just...nothing." And to emphasized it, I shrugged my shoulder. Silence fills the air. I was about to talked when my phone rang. I hurriedly took it from my pocket. My eyes widen when I saw who the caller was.

"Why dont you answer it?" I looked at him and wishing he didnt said what he had said.

I took a deep sighed before I slide the screen. "Napatawag ka?"

"Just...checking you out. Baka kasi nahihirapan ka na sa shop lalo at wala si Taehyung." Jungkook said. Another deep sighed. Why is he doing it anyway? Why is he acting so strange?

"Ahh. Okay lang ako. Sige goodnight na lang, sa inyo ni Taehyung." I was about to hanged up when he speak again.

"Hmmm... nagdinner ka na ba?" He asked almost a whisper. Then I heard someone shout on the background. "Kookie, nakahanda na yung bathtub! Nasa kama yung mga damit mo." Thats Taehyung!!!! The thought of them in one room, makes me shiver. Eh pano pa kaya kung may iba pa silang ginagawa? Baka magkasakit na talaga ako sa puso ng tuluyan. Pwede na nilang gawin iyon, matatanda na sila, kahit pa nga unofficial pa ang label ng relationship nila. Siguradong doon din ang punta niyon.

Naibalik ko ang isip ko mula sa pag-iimagine at napakunot-noo ako. Taena ka Jungkook pati ako hinohokage mo ako. "Not yet. Sige bye." Saka ko inilayo ang phone sa tenga ko. Agad kong ini-off iyon.

"You looked bothered. Si Jungkook ba iyon?"

I took a deep long sighed before I managed to speak. "Tara, mag-inuman tayo."

Di ko na hinintay pa ang pagsagot niya. Agad ko siyang hinila sa isang bar na nadaanan namin, agad akong umorder ng alak. Wala akong pakialam kahit na malasing ako basta naiinis ako. Naiinis ako kasi nagseselos ako. Basta sabay ko iyong nararamdaman.

"I loved him." Bigla ko na lang nasabi pagkatapos kong inumin ang nasa baso ko. "I loved him so much, Yeorom. So much that it takes me forever to forget."

"Thats too much, Jimin. Youll be able to forget him when you meet someone who will placed him in your heart."

I chuckled, before took another sipped. "Sana dumating na siya, Yeorom. Kasi baka mahuli na siya."

Halos isang oras na ang lumipas bago ko naramdaman ang pagkahilo. Pero binalewala ko lang iyon, panay pa rin ang pag-inom ko ng alak.

"Jimin, stop drinking. Your drunk already."

"Nahhh." Iwinasiwas ko pa ang kamay ko sa hangin. "Kaya ko pa." Hindi ko alam kung nakailang bote na ako. Nagulat na lang ako ng agawin ni Yeorom ang boteng hawak ko. "Ano ba Yeorom! Gusto ko pang uminom!!

Hindi na ako nakakilos nang bigla na lng niya akong buhatin. Hilong-hilo na ako at parang gusto ko ng matulog. Naramdaman kong ibinaba niya ako at parang nahimigan ko pang may sinasabi siya pero hindi malinaw sakin. Pumikit na lang ako para mawala ang pagkahilo ko. Pero unti-unti rin akong nakatulog.

I woke up with my head spinning. I couldnt even open my eyes, and my head hurts too. I just have this strange feeling that Im not familiar with my surroundings. I try to recall what had happened last night, but I cant. The images were so blurred and I cant even remember a single event of last night. The last thing I know was that I wanted to drowned myself in alcohol, and that I was with Yeorom. Yeah right Yeorom. Wait Yeorom???!!!

And at that thought, I finally able to open my eyes, it was blurred at first but getting clearer each seconds passed. Tama nga ang pakiramdam ko, hindi ako pamilyar sa lugar na ito. Nasaan ako??? Bumilis ang tibok ng puso ko nang maramdaman kong wala akong saplot kahit isa sa ilalim ng kulay asul na kumot na ito.

Wait, ano bang nangyari kagabi???

Napadako ang tingin ko sa pinto ng bumukas iyo at pumasok si Yeorom. Siguro bathroom iyon, dahil halatang bagong paligo lang siya, at tanging towel lang sa bewang niya ang nakatakip.

Agad kong tinakpan ang mga mata ko. Mahabanging Neptune, aminado akong nanonood ako ng mga x-rated videos pero ang makakita ng isang halos hubad na nilalang sa aking harapan ang hindi ko kaya. Pano na lang kung matanggal ang towel na iyon. Napapikit ako sa image na bigla na lang pumasok sa utak kong nagiging green.

"Hey, what are you thinking?" I heard him asked with a teasing voice.

"Magdamit ka kaya muna."

"Im already dressed up Jimin."

Dumilat ako at unti-unti kong inalis sa pagkakatakip ang mga mata ko. Totoo nga, nakadamit na siya. "Teka, nasan tayo? At bakit ako nandito? Nasan ang mga damit ko? Bakit ako nakahubad?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya. Sobrang higpit ng pagkakakapit ko sa kumot ko, na parang doon na nakasalalay ang dangal at puri ko.

Tumawa lang siya. "Nandito ka sa bahay ko. Sobra kang nagpakalasing kagabi, at hindi ko naman alam kung saan ka dadalhin. Tungkol naman sa damit mo, ikaw ang naghubad nun."

Napakunot-noo ako. Ako daw??? "Ano?!! Ako??!!"

"Yeah, ikaw. Wala ka bang naaalala?" Umiling ako. "Ohhh, nagrereklamo ka kagabi na ang init-init, kahit na naka-aircon tayo. Tapos nakita ko na lang na nasa sahig na lahat ng damit mo."

Shocked was written all over my face, I could also feel my cheeks started to heat up. Takte, anong kabaliwan pa ba ang ginawa ko kagabi???!!

"Dont worry, hindi ka naman nagwala. Nagstrip tease ka lang." My eyes widen, and he just chuckled. "Joke. By the way, good morning." He greeted then hand me a cup of coffee. Napansin ko ring nasa couch na ang mga damit ko kaya naman pinaalis ko muna siya para makapagbihis ako ng maayos.

Mabuti naman at hanggang doon lang ang kahihiyan ko, baka kasi kapag may iba pa akong ginawa ay wala na akong mukang maihaharap sa kanya. Bumaba ako at agad na naamoy ko ang mabangong niluluto ni Yeorom.

"Come on, lets eat together." Agad na inihain niya ang breakfast.

Sa amoy niyon ay nakaramdam ako ng pagkalam ng tiyan kaya nawala ang anumang kahihiyan sa katawan ko at kumain lang ako ng kumain. "You havent recall what had happened last night?"

Napatigil ako sa pagkain ko sa tanong na iyon. Dahan dahan akong tumingin sa kanya at umiling. "May dapat ba akong maalala?"

Umiling lang din siya. Pagkatapos kumain ay agad na akong nagpaalam, dahil mag-oopen pa ako ng shop. Hindi ko na hinayaan na makapagsalit na si Yeorom, umalis na agad ako. Naisipan ko ring i-on ang phone ko at sunod-sunod na dumating ang mga messages. May ilang galing kay Jin, tapos sa iba pang staff ng shop, ang hindi ko inaasahan ay ang text message na galing kay Jungkook.

Dont get yourself too drunk. And dont let Yeorom do something on you.

Napakunot noo ako sa nabasa ko. Ehhh, pano niya nalaman na uminom ako kagabi at kasama si Yeorom? At ano itong sinasabi niyang 'And dont let Yeorom do something on you'?

Ano ba talaga ang nangyari kagabi?

------
Sorry kung ngayon ko lang ito inupdate. Kasi naman dapat bibitawan ko na mga ffs ko at isa pa naging taong tabon ako pansamantala. Kaya lang, may nabasa akong message, na sobrang nagencourage sakin para bumalik. Actually matagal na itong draft na ito, di ko lang maupdate pa. Thanks to her (ill dedicate my next ud to her) for encouraging me, ang bringing me back to my senses loll!!
Sorry chingudeul kung flirty si Jk dito. Naisip ko kasing dapat manly na siya kahit pa nga adult na siya sa korya. Xdd. If Jk was hot when he acted like a child, I bet he was hotter when he act like a man, in a flirteous and sexy way. Hope you like it, and keep supporting chingudeul!!!!

Continue Reading

You'll Also Like

392K 6.3K 79
A text story set place in the golden trio era! You are the it girl of Slytherin, the glue holding your deranged friend group together, the girl no...
1.1M 61.4K 38
It's the 2nd season of " My Heaven's Flower " The most thrilling love triangle story in which Mohammad Abdullah ( Jeon Junghoon's ) daughter Mishel...
1.4K 172 8
"๐ˆ ๐š๐ฆ ๐ฃ๐ž๐š๐ฅ๐จ๐ฎ๐ฌ ๐จ๐Ÿ ๐ž๐ฏ๐ž๐ซ๐ฒ๐จ๐ง๐ž ๐ฐ๐ก๐จ ๐œ๐š๐ง ๐ฌ๐ž๐ž ๐ฒ๐จ๐ฎ" Being visually impaired, never was a hassle to Jeon Jungkook, cause for hi...
7.5K 173 10
this is a fanfiction of vkook, Namjin and yoonmin sorry about mistakes ๐Ÿ˜‹ I did this ages ago and i know it is very bad so I'm sorry... You might a...