Cesia's POV
May kinuha si Prof na libro mula sa antique shelf. Hinipan niya ang alikabok na nakabalot dito bago ito ibuklat. "Here it is." Ipinakita niya sa'min ang isang maliit na piraso ng papel na nakaipit sa mga pahina nito. "My father told me to give this to whoever comes looking for him..."
"Can we?" Hinangad ni Kara ang matignan ito. Hindi naman nag-alinlangan si Prof na ibigay sa'min yung papel.
Hawak-hawak ito ni Kara at sabay kaming lumapit sa kanya para makitingin.
'No tree, it is said, can grow to heaven unless its roots reach down to hell.' Ito ang linya na matatagpuang nakasulat sa gitna.
"It's a famous quote from Carl Jung, who is considered a philosopher from this realm." mahinang sambit ni Kara saka niya ipinasa yung papel kay Art.
"Naalala mo pa ba, Abigail?"
Napatingin ako kay Prof.
"I gave you an assignment to write an essay about his autobiographical book entitled Memories, Dreams, Reflections."
Tumango-tango ako.
"Carl Jung was someone who emphasized the significance of not just a person's past, but also the future." karagdagan niyang sabi. "However, his ideas have not been as popular as the others' because his ideas were too... mystical and obscure, so they say."
Inabot sa'kin ni Prof ang libro. "Take this book." aniya. "Si Theosese na mismo ang nagsulat nito. Maybe this could help you."
Pagkatapos itong tanggapin, sinuri ko ang lumang libro. Leather-bound ito at sa gitna ng cover, mayroong larawan ng isang punong-kahoy na tila nagbubunga ng mga hugis-mansanas na ginto.
"I wouldn't mind if you'd borrow it. Wag niyo lang kalimutan na isauli ito."
• • •
"Pew! Pew! Pew!" Naririnig ko ang pa-sound effects ni Art habang binabasa yung libro.
"Ayusin mo nga 'yang pagbabasa mo Art kung ayaw mong sapakin kita." pagbabanta ni Ria sa anak ni Apollo na kanina pa pagulong-gulong sa kanyang kama.
"Yoko na! Hindi na kaya ng brain cells ko ih!!" reklamo nito.
"God of Knowledge ang ama mo." paalala ni Ria sa kanya. "Quit being so lazy."
Napagdesiyunan kasi naming magtake-turns sa pagbabasa nung libro. Una si Kara, Ria, tapos si Art, at ako naman yung panghuli.
"Oo nga nu? Ba't kaya hindi nasali sa abilities ko yung- alam niyo yun? Yung isang tingin mo lang eh memorize agad? Hmmm..." pabulong na sabi ni Art.
"Sige kunwari may ganu'ng ability ako." Inangat niya ang libro at tinapat sa kanyang mukha. Ilang segundo niya itong pinandilatan ng mata bago ibaba at isara. "Charan! Tapos na po ako mag-study! Mabuti nalang at God of Knowledge yung papa ko! Wew!"
Bumagsak siya sa higaan yakap-yakap ang tatlong powerpuff girls na plushies niya.
"You study that right now!" utos ni Ria.
"Yee stedi det reyt new~" panggagaya ni Art sa kanya. "Asus!"
"Stop mimicking me!" halatang napipikon na si Ria.
"Step mimicking mi~"
Napailing ako sa kanila at nagpatuloy sa pag-aayos ng mga damit namin na kalalaundry lang. Wala talaga akong balak awatin 'yang dalawang 'yan.
"Stop it Art!" naiinis na sabi ni Ria. "Study or else-"
"Hmp." Umupo si Art at pinaningkitan si Ria. "Or else whut? Hmm?"
"Or else... I will force you."
"Then make me-huwaaaahhh!!" tuluyan na ngang napasigaw si Art nang sugurin siya ni Ria.
Samantalang, dumako ang mga mata ko sa laptop na nasa mesa. Nagawa namin itong hiramin mula sa isa sa mga receptionists dahil kay Kara na nag-offer ng pera...
... at konting ability ko.
Umupo ako sa harap nito at nakitang iniwan ni Kara nang naka-open ang tabs na naglalaman ng mga online articles tungkol kay Carl Jung. Nasa mini library pa siya ngayon ng hotel para mangalap ng karagdagang impormasyon kaya wala siya dito.
Nasa gitna ako ng pagbabasa nang marinig ko ang maingay na halakhak ni Art dahilan na mapalingon ako sa kanila ni Ria.
"Hahaha! Ayaw-hahaha ko-hahaha na! Hahaha!" gamit si Bubbles, hinaham-hampas ni Art si Ria na nakapatong sa kanya at kinikiliti siya.
"Buti naman." Huminto si Ria. "Magbasa ka na ja-Hahaha!" Hindi natapos ni Ria ang sasabihin niya dahil kiniliti rin siya ni Art bilang ganti.
"Okay! Okay! I give up!" Tinaas ni Ria ang kanyang mga kamay, senyas ng pagsuko.
"Yan kasi!" Tumalon si Art at tumakbo papalabas ng kwarto. "Aaahh!!"
Inayos ni Ria ang kanyang buhok nang maupo siya. "Gods. What a child." Humahangos siya nang sabihin 'yon. Tumayo na siya at kinuha yung libro bago tumungo sa kinauupuan ko para ibigay ito sa'kin. "I guess it's your turn."
"Thanks." Nagpasalamat ako saka bumalik sa aking higaan dala-dala ang libro.
Mayamaya'y, madali kong natapos yung unang bahagi nito dahil kadalasan ng mga nababasa kong mga kuwento ay napag-aralan na namin sa History.
Nasa portion na ako ng book kung saan matatagpuan ang napakahabang list ng mga gods, goddesses, at mythical creatures. Pati na rin yung iba't-ibang mga aspeto ng kapangyarihan nila, na ayon dito, ay nagdedepende kung ano ang kanilang domain o domains sa realms.
Iris... Persephone... Psyche... Boreas... pilit kong pinagsisiksikan sa utak ko ang mga pangalan nila. Morpheus... Hypnos... Pasithea...
Huh. Kaya siguro nagka-gano'n si Art kasi ang dami naman talaga ng nandito eh!
Hindi ko na nakayanan kaya nag-skip ako ng ilang pages hanggang sa mabasa ko ang katagang 'SEMIDEUS'
Ibig sabihin, dedicated ito para sa mga demigods?
'A semideus is a being whose origin is bound to an immortal and upholds the divinity of a deity. These creatures are considered sacred for they possess the blood of a god or a goddess, as such that they are able to inherit divine prowess as well.'
Hmmm... mukhang tama nga yung kutob ko.
'Each demigod is gifted after his or her deity. Whether manipulation, mindset, and other advantages. Although, these abilities could be far more dangerous for them. Thus, the Power Limit. Wherein a physical part of a semideus locks itself to be able to regenerate. But if not given the enough time needed to recover, can cause a painful death and supreme divination.'
Shoot. So dapat pala sineryoso ko talaga yung sinabi ni Doc Liv sa'kin tungkol sa Power Limit.
Pero... supreme divination? Ano naman 'yon?
Napag-alaman kong wala na itong karugtong. Mga kwento nalang kasi ng mga Greek heroes ang sumunod... na galak na galak ko rin namang binasa dahil manghang-mangha ako sa napaka-detailed na pagkasulat nito.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto. "I brought supper and some information." Inangat ko ang aking tingin kay Kara na kapapasok lang. "But let's eat first. I'm starving."
Ibibigay ko na sana sa kanya yung libro pero pinigilan ako ni Ria. "You don't have to. Kanina pa 'yan na-memorize ni Kara." Nginitian niya ako.
"Gano'n ba..."
"Trust me." sabi niya. "Ilagay mo nalang yan d'yan sa desk." Ngumuso siya sa kinaroroonan nung laptop bago sundan si Kara.
Gaya ng sinabi ni Ria, ipinatong ko yung libro sa mesa katabi ng laptop.
Napatigil ako sandali nang mabasa ko ang isa sa mga linyang naka-display sa screen.
'In each of us, there is another whom we do not know. -C.G. Jung.'
"Cesia! Kain na tayo!" sigaw ni Art.
Tinanggal ko ang aking tingin mula dito at nagmamadaling lumabas ng kwarto.