"I'll be here na lang. Makikinig ako."
I nod. Then, I kissed him.
Pagkadating ko dun, bineso ko si ate Belle. Nagkamustahan din and maya-maya'y on air na kami. Chika chika and nagbasa lang kami ng tweets and requests sa facebook.
"Greet me rin. It was my birthday yesterday."
Nagtext siya. May ginreet kasi ako. Hindi ako nagreply kasi baka mamaya matuon ang atensyon ko sa pagtetext lang sa kanya. Nakakahiya.
"Ipaalam mo rin ako kay mommy. Ayaw niya akong payagang pumunta sa concert mo. :("
Text niya. May binasa kasi ako na ipaalam daw sila na payagan ng magulang nila na manuod ng concert ko and yes, I did it. Hindi ko alam ang mararamdaman ko sa text niyang yun. Kailangan ko na bang tanggapin na hindi siya makakapunta? Hays.
May nagrequest na kumanta ako ng isang kanta ko. Wala naman akong maisip. So nagproceed sa sunod na request. Kantahin ko daw yung we don't talk anymore. Kinanta ko nman yung chorus nun.
"We still talk and laugh together. But not in front of them."
Nagtext nanaman sya. Bored siguro 'to. Tapos pinagpromote na ako. Then, naalala pa ni ate belle yung naunang song request. Nag-isip naman ako. Napatingin ako sa phone ko. Nagvibrate kasi.
"Sing I'll be there for us."
Kinanta ko naman yun. Pero teka, us? Para samin? Bakit? Nagkibit balikat na lang ako. Tapos nun ay nagpaalam at bumeso na ko kay ate belle. Bumaba na rin ako at sumakay sa kotse nya.
"So, saan na tayo pupunta?"
Tanong ko sa kanya pagkaupo ko sa passenger seat. Hindi naman nya ako pinansin.
"Hey!"
"..."
"Baby!"
"What?"
Walang emosyong sabi nya.
"What's your problem?"
"Nothing."
Di ko na sya pinansin kasi nagda-drive na sya. Mamaya na lang pagdating namin sa condo nya. Oo, sa condo nya. Yung way kasi eh.
Pagdating namin ay pinagbuksan niya ako ng pinto at inalalayan bumaba pero ang cold pa rin nya. Problema nito? Ayos pa kami kanina ah.
"Baby."
Malambing na sabi ko at niyakap sya pagpasok namin sa elevator. Hindi sya gumanti. Problema ba nito? Tatanungin ko na sana sya kung anong problema niya pero nakadating na kami sa floor kung nasaan yung unit nya. Dire-diretso lang sya. Hindi man lang ako hinintay. Tss. Pagpasok nya, diretso sya agad sa kusina. Sinundan ko naman sya dun.
"Ano ba talagang problema mo?"
Inis kong tanong pero di pa rin sya umimik at patuloy na pinrepare yung ingredients na gagamitin nya.
"Kung ganyan ka lang din naman, uuwi na lang ako. Bahala ka sa buhay mo."
Sabi ko at aalis na sana ako nang yakapin nya ako sa likod.
"Don't leave. Nagpapalambing lang ako."
"Ang arte ha."
Nagpout naman sya. Aww cute.
"You didn't reply to my texts kaya kanina and you didn't greet me."
Pout nya ulit. Inalis ko naman yung kamay nya sa tyan ko at hinarap sya. Hinawakan ko yung magkabilang pisngi nya.
"I greeted you yesterday kaya. 10 times pa nga eh. Tska alam mo naman yung sitwasyon natin di ba? and kaya hindi ako nagrereply is because pag ginawa ko yun, baka sayo lang matuon atensyon ko. Alam mo namang may sarili tayong mundo. Nakakalimutan ko na yung iba pag nandyan ka."
Kinurot ko ng mahina yung ilong nya. Ngumiti na sya.
"I love you baby."
Sabi niya.
"I love you too."
Sabi ko. Then he kissed me passionately.
"Hin..di..na ko makahinga."
Tinulak ko sya. Kikiss na niya sana ako ulit pero pinigilan ko sya.
"Hep! Hep! Magluto ka na. Nagugutom na ko."
"Di ka pa busog sa lips ko?"
Ngisi niya.
"Heh! Magluto ka na dun bilis."
"Yes boss!"
Kiniss nya ko sa cheeks. Napangiti na lang ako. Pumasok ako sa kwarto nya. Nakita ko yung gitara dun sa kama nya. Kinuha ko yun at tinugtog ang we don't talk anymore ng buo.
That we don't talk anymore
Sinabayan niya ako sa pagkanta.
We don't talk anymore
Tiningnan ko siya. Umupo naman siya sa tabi ko.
We don't talk anymore
Like we used to do
Nakatingin lang kami sa isa't isa habang kumakanta.
We don't laugh anymore
What was all of it for?
Oh, we don't talk anymore
Like we used to do
"Why we don't talk anymore?"
Tanong niya.
"Lss ako eh."
Ngumiti lang siya at kinuha sakin ang gitara niya. Tinutugtog niya yung I'll be there. I'll be there..
The first time I laid my eyes on someone like you
I can’t forget the hour, that moment with you
Then I have realized
Love is growing deep inside
I feel the beating of my heart
‘Cause every day, every night, I keep looking at the skies
And I pray that someday
You will wake up in my arms and love will never end
We belong together
Always and forever
Call my name and I’ll be there
Kinanta niya yun nang nakatingin sakin. Minsan tumitingin sya sa gitara. Pag ngumingiti siya ay nginingitian ko rn sya pabalik. Pagtapos ng chorus ay nilapag niya ang gitara sa tabi niya at hinawakan ang left hand ko.
Grippin' a pen in my hand
Paper on the other side
Don't know where my thoughts will land
But I got my head relaxed and glad
You're like a painting, a work of art
Yeah gotta make a statement
Don't know where to start
Take it down to the bottom of my heart
And see up in the sky and see all the stars oh
But I have one question
Are you down to be with me if ever?
Gotta say that whenever
Cause I wanna be with you together forever
Yeah you know I gotta tell you something
I'm a real shy lover
All I'm asking is just one summer.
Nagrap sya. Ito yung sinulat nya para sa isang prod namin sa party pilipinas. Pagtapos niyang magrap ay kinanta ko yung chorus.
'Cause everyday, everynight I keep looking up the skies
Nginitian niya ako. Medyo nagulat pa sya pero sinabayan nya rin ako.
And I pray that someday
You will wake up in my arms
And love wil never end
We belong together, always and forever
Call my name and I’ll be there
"Why I'll be there?"
"First music video natin yun together eh. And tatak JuliElmo yun for our fans."
Ngiti niya.
"Kaya ba yan yung pinakanta mo sakin kanina?"
He nod.
"Medyo mainit kasi yung ulo nila these past few days and madami akong nababasa na magpapahinga muna daw sila sa pagsuporta satin together."
Bakas sa boses niya ang lungkot.
"Baka sa pagkanta mo ng kantang yun ay mabigyan sila ng saya kahit sandali lang. Na maalala nila tayo."
Hinawakan ko ang kamay nya.
"You really love them. Don't you?"
"Is it obvious?"
"It's obvious with me. But not in them. Try to be showy kahit minsan lang."
I laugh a little.
"Teka teka, kailan ka pa natuto magsoco?"
Tanong ko.
"I just learned it from you. Lagi mo kayang ginagawa yun kahit magkasama tayo."
Hindi ako sumagot. Tumawa lang ako. Then silence. Not an awkward silence.
"Di ka ba talaga makakapunta sa concert ko?"
Malungkot kong tanong.
"Just call my name and I'll be there."
Ngiti nya.
"Paano? Akala ko ba ayaw ka payagan ng mommy mo?"
"Ano ako bata? Teenager ganun? I was just kidding earlier."
Pinalo ko naman sya sa braso.
"Aray! Bakit?"
"Naniwala ako eh."
Tumawa naman sya.
"Basta nandun ako sa concert mo. Hindi ako mawawala. Just call my name and I'll be there nga."
"Paano?"
"Sigaw mo lang 'to."
"Do you want more?"
"Oh? Nasaan ang pangalan mo dun?"
"Katunog kaya ng more ang moe. Yan na lang para hindi halata."
He winked.
"Haha. Pauso ka talaga."
"It's your 10th anniversary concert. Dapat lang na nandun ako."
And hinalikan niya ako sa noo. Niyakap ko sya.
"Thank you."
Sabi ko.
"I love you."
Sabi nya.
"I love you too."
The End.
--
A/N: Ang sabaw. Hays ✌