Run, While You Still Can

By BlackLily

12M 229K 21.3K

More

Run While You Still Can
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14.
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Epilogue

Chapter 7

313K 5.5K 445
By BlackLily

7

Jayson’s POV

“Nababaliw na ata ako.”  Sabi ko habang nakaupo sa harap ng mesa ni Tamadao.

“Matagal na. Di mo alam? Di sinabi sayo ni Hannah?” Pasarkastikong sabi ng kaibigan ko. Walang hiya talaga to. Nakapag asawa lang naging ganito na ang ugali.

Gusto ko siyang batukan pero siyempre kailangan  ko pa siya para makinig sa mga hinaing ko kaya mamaya na lang.   

“Alam mo Jayson, magtiwala ka lang kay Dra. Hannah. Magaling yun.” Buong kumpiyansa na sabi pa niya. Hindi ko rin siya masisisi kung bakit napunta ako kay Roselyn kasi hindi naman niya ang tungkol dito.

“Doon na nga ako. Magaling nga siya sa sobrang galing niya…” Pakiramdam ko nag init ang buong pagmumukha ko. That caught Tamadao’s attention.

“Anong nangyari?” Tinigil na nito ang ginagawa at buong atensiyon na ang ibinaling sa akin.

“I felt it stirred when I saw her legs.” Napanganga si Tamadao hanggang sa maging ‘o’ ang bibig niya. Parang gago lang. Parang baliw.

“Binubusuhan mo ang doctor mo?” Tapos nakita sinara niya ang nakabuka niyang legs at tinakpan ang dibdib niya. Parang baliw talaga. Kabwisit.

“Hindi! Para kang sira!” Ngali ngaling ibato ko sa kanya ang nameplate niya.

“Eh bakit mo nakita ang legs kung hindi mo binusuhan?” His eyes are proving at puno ng pagdududa.

“Habang nag uusap kasi kami, napacrosslegs siya. Eh nakapalda kaya yun, I have a glimpse of her urhhmmm…legs.” Tumango tango si Tamadao.

“Tapos?”

“She ended the session kasi time na daw pero hindi ako mapakali kaya hinabol ko siya at lumuhod ako sa harap niya para malaman kung ano pa ang magiging reaction ko kung matagal ko pang makikita ang legs niya.” Napa ’o’ ulit ang bibig ni Tamadao. Seriously, may problema ba siya sa expression at parang ‘o’ lang ang alam niya.

“In short, binusuhan mo talaga siya. Tatanggi ka pa ha! So nagising niya ang natutulog mong sandata? In short, siya talaga ang kailangan mong doctor para mapagaling ka.” Baliwala na namang sabi niya at bumalik sa ginagawa nito.

“What if, hindi lang bilang doctor ang kailangan ko sa kanya? Siya mismo ang nagsabi na siguro may hinahanap ako sa isang babae na hindi ko pa nakikita sa iba. At sa babae lang yun ako magrereact. Paano kung siya na yun?” Desperado kong sinabi pero mukhang hindi nakikinig itong kausap ko.

“Sinasabi mo bang in love ka kay Doc Hannah? Huh! Guni guni mo lang yun. Sa akin nga madaming naiinlove pero guni guni lang nilang lahat yun!”

“Hindi ko sinasabing in love ako sa kanya. Sinasabi ko lang na baka siya ang babaeng sinasabi niyang hinahanap ko para mabuhay ulit ang sanlibutan.” Binitawan na naman nito ang ballpen na hawak and this time tumingin ng diretso sa mga mata ko.

“Alam mo Jayson, bilang Doctor, alam na alam namin ang feeling ng mga pasyenteng nagkakaganyan. Kadalasan sinasabi nilang, Doc, ikaw na lang ang pag asa namin, bigay ka ng Diyos, hulog ka ng langit. Ganun talaga yun. Pero we are just a means para gumaling kayo. At ngayon nakakaramdam ka ng ganyan kay Doc Hannah kasi sa kaloob looban ng epididymis mo, alam niyang si Doc ang makakapagpatayo sa bandila ng sanlibutan. Now if you need her, then I’ll call her.” Akmang kukunin na nito ang cellphone dahil atat na itong palayasin ako sa opisina niya. Pambihirang kaibigan.

“Hindi ako na ang tatawag.” At kinuha ko na ang cellphone ko at idinayal  ang number ni Roselyn.  

Nakailang ring din bago may sumagot.

“Hello.” Kahit ang boses niya napakasexy sa pandinig ko. Ano ka ba Jayson. Siya yung babaeng tinatakbuhan mo dati. Remember your stalker. STALKER.

Pilit kong inalala ang pang sstalk niya dati sa akin pero pumapasok sa isip ko ang legs niya.

“Yes, baby, yes, that’s it. Ahhh..ahhh..” Narinig ko bago ko pa nasagot ang hello niya.

“What are you doing?” Hindi ko mapigilang magtanong. Nakaramdam ako agad ng inis at gusto ko na siyang puntahan sa clinic niya.

“I’m with a patient,he’s having an orgasm.” Dire diretsong sabi nito. Napamura ako sa isip ko. Totoo ata ang sinabi nitong, she had seen all the shapes and sizes. Damn!

“I need to talk to you asap.” Sabi ko na lang sabay pilit na itinapon ang namumuong scenaryo sa isip ko sa nangyayari sa clinic ni Roselyn. Pero Damn it! Hindia ko mapakali.

“Mamaya na pwede? I have a patient.” Narinig ko pang nagbigay siya ng instruction sa secretary niya.

“Hindi ngayon na.” May deal kami di ba? Narinig ko ang buntong hininga niya sa kabilang linya na parang naiirita.

“Jayson, hindi habang buhay andito ako para sayo. I am just a means for you to be able to have an ereaction and to…  get off.” Hindi maikakaila ang iritasyon sa boses niya. Pero kailangan kong masabi ang naramdaman ko sa kanya.

“Pero sabi mo mawawala ang dysfunction if, makikita ko ang gusto ko sa isang babae. And I saw it in you.” There I said it. Narinig ko siyang bumuntunghininga ulit sa kabilang linya. And when she spoke, naririnig ko na ang boses ng isang Doctor na sobrang patient sa kanyang pasyente.

“Alam mo Jayson, hindi lang ikaw ang nagsabi niyan. Halos lahat ng gumaling yan ang sinasabi sa akin.” Just as Tamadao had said. Pero ang matigas kong isip ayaw tanggapin ang katotohanang yun sa hindi ko alam na kadahilanan.

“W-Wala na ba yung dati mong kaadikan sa akin? Yung pagtingin mo sa akin?  Kahit kunti? Kahit remission man lang?” Now, where did I get that? And worst why is there a sound of desperation in my voice? What the fuck!

“Jayson… I was too young then. Malaki na ako ngayon sa tingin mo, habang buhay akong magiging timang sayo?” Tama nga naman siya Jayson. Malaki na siya at malaki na din ang ipinagbago niya. Hindi na siya stalker. Isa na siya doctor. Doctor na hinahabol ng mga pasyente. Sa tingin mo hahabulin ka ng isang katulad niya? That she would remain to be your stalker?

Pero bakit nakaramdam ako ng panghihinayang? Ay putik naman! Ang dami ko namang nararamdaman ngayon! Pa admit na kaya ako sa hospital, tutal ang lapit ko na.

“Pero…” Hirit ko pa.

“Jayson, may sarili din akong buhay. Ang totoo niyan…Excuse me.” Hindi na niya natapos ang sinasabi niya kasi may nagriring na isang cellphone.  

“Yes? May tatapusin lang akong pasyente. Yeah, I’ll be there in 10 minutes. I love you too.” Narinig kong sinabi niya. Sino ang ka I love you han niya? Hindi ko napansing naikuyom ko na ang mga kamay ko.

“Sino yun?” Halos galit na tanong ko sa kanya. Hindi lang pala halos because there is an edge in my voice. Bakit ba ako nababadtrip? Badtrip naman!  

“Boyfriend ko.” Baliwalang sabi niya.  

“May boyfriend ka na?” Shit!

“Ay hindi pala boyfriend.” Nakahinga ako sa sinabi niya.

“Fiance pala.” Holy shit!

Continue Reading

You'll Also Like

1.4M 44.7K 48
Halimaw sa banga ang bansag ng makulit na si Anne Reyes sa kanyang guwapo pero grumpy boss na si Hunter dela Merced. Masungkit kaya niya ang puso nit...
1M 13K 61
COMPLETED. I'M 20 BUT STILL NBSB SEQUEL. "Hindi naman sa wala akong tiwala sa asawa ko. Wala lang akong tiwala sa mga nakapaligid sa kanya. At kahi...
120K 5.9K 42
You don't have all the time in the world. Iyon ang totoo. Blessed to have survived her fatal illness and learning more to live with it, Polka tries t...
4.5K 714 185
Exploring the world from east to west can be hard for some people, but with only a little internet connection, one can go by meeting new people from...