MIMMF Book 2: Innocent No Mor...

Od gabweeel

1M 24.8K 4.2K

She's now an extraordinary person. She's now a somebody. She's now a woman who achieved her dreams. She's now... Viac

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25.1
Chapter 25.2
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Epilogue
New Story?
Special Chapter (TrisBom)
Special Chapter (DaraYang)
About Book 3

Chapter 8

35.1K 876 86
Od gabweeel

《 Pag may napansing mali, paki-correct nalang po. Salamat~ 》

Catherine Faith's POV

Im on my way to the mall.

Wala akong kasama dahil ayoko nang abalahin sila Taeyang.

Hindi naman pwedeng lagi ko siyang kasama sa kung saan man ako pumunta.

While driving, naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko. Kinuha ko naman 'yon at tinignan kung sino ang tumatawag.

Harry calling...

I answered the call.

"Hello?"

[Dapat lagi mo nang kasama sila Princess at Julia.]

The heck?

"But why?"

[Alam na ng netizens na you're there. Malamang marami na ang mag-iinterview sayo.]

Nakarating na ako sa parking lot at nag-park na ako ng kotse.

"Aish. Okay okay."

Wala na naman akong freedom neto. -____-

[I need to hang up na. Bye.]

"Bye."

Call Ended

Bumaba na ako sa kotse at nagdiretso na sa loob ng mall.

Hmmmmm. ^____^

Namiss ko mag-mall ng malaya.

Nung nasa Korea kasi ako, hindi ako nakakapag-mall kasi mahigpit masyado si Harry sakin. Ayaw niya na pagkaguluhan ako kaya siya nalang minsan namimili ng mga damit ko kasi alam niya din naman ang taste ko sa damit.

"Si Chaerin ba 'yon?"

"Oo! Si Chaerin 'yan! Kyaaaaa~"

"Omaygad!! Nandito siyaaaa!"

"Uy 'te. Wag kang maingay para tayo lang ang may alam na nandito siya."

Nang marinig ko ang mga salitang iyon, unti-unti akong nagtakip ng mukha at naglakad ng mabilis.

"Miss Chaerin, can we take a picture with you?"

Busted.

"Sure sure!" sabi ko at ngumiti sa kanila.

Medyo inalis ko ang pagkakatakip sa mukha.

Tumabi sakin 'yong babae at inakbayan ko siya. Then, ngumiti ako.

After a few seconds, natapos na mag-picture.

"I can't believe that you're here!" sabi nung babae.

"You're so beautiful, Miss Chaerin!" sabi naman nung kasama niya.

"Kamsahamnida." sabi ko.

"Can you sign my tshirt?" tanong nung kasama niya.

"Sure!" masaya kong sambit.

Naglabas yung kasama niya ng pentelpen sa bag niya.

And pinirmahan ko na ang tshirt niya.

"Na-starstruck ako, Cherry!" nakita kong sabi ng babae.

"Sorry girls but I have to go." paalam ko sa kanila.

Binalik ko ang face mask ko.

*BLAAAG*

"Ouch!"

"Sorry, Miss." sabi sakin ng nakabangga sakin.

Yup. Nabangga ako. -___-

Tinulungan niya akong makatayo.

Sa pagtayo ko, may napansin akong lalaki na parang nakatingin sa akin. Hindi ko makita 'yong mukha.

"Thank you." sambit ko.

Ngumiti 'yong nakabangga sa akin at umalis na.

Binalikan ko ng tingin 'yong lalaki kanina pero nawala na siya.

Siguro, napa-paranoid na naman ako. Psh. Wala lang 'to. Paranoid lang ako.

Naglakad nalang ako.

Actually, wala naman talaga akong gagawin dito sa mall.

I just really want to be alone.

Pumasok nalang ako sa isang coffee shop.

I plan to stay here because I have nothing to do today.

Dire-diretso ako sa pagpasok habang nakayuko hanggang sa makaupo ako near sa glass window.

Good thing, puro businessmen ang nandito. Kung puro students, malamang nakilala na nila ako dito. (-____-')

Nilabas ko nalang ang phone ko at nag-log in sa facebook.

7649 New Friend Requests // 2463 New Messages // 6652 New Notifications

Hindi ko na binuksan isa-isa ang mga bumungad sakin. Dahil puro sa fans lang naman galing ang mga 'yon. And besides, it's my private account.

Nag-scroll nalang ako.

Nahiya ako bigla sa nakita ko.

Korean Superstar Chaerin Lee was spotted at the bar in the Philippines. Who was the guy with him?

Uh oh. Eto yung sinasabi ni Harry. Hehez ^___^v

Buti nalang hindi talaga ako masyadong nakilala dito sa mall.

Maya-maya ay nakaramdam ako ng pagka-bored at tinabi ko na ang cellphone ko.

"Maam, ano pong order niyo?" narinig kong tanong nung waitress sa akin.

"Later nalang." sabi ko at binaba ang face mask ko.

Nginitian ko 'yong waitress.

Umalis naman siya.

Napatingin ako sa labas.

Nag-iba bigla ang pakiramdam ko.

Para kasing may umaaligid sa akin.

Diba gano'n 'yon? Nararamdaman mo kapag may tumitingin sayo.

Nilibot ko ang paningin ko.

Napatayo pa ako.

Sinisigurado kong walang umaaligid sa akin. Walang nakatitig at walang nakasunod sa akin.

May nakita akong nakatalikod na lalaki sa akin.

Siya 'yong lalaki kanina ah!

Nakaramdam ako ng takot. Baka mamaya, kidnapper 'to!!

Binalik ko ang atensyon ko sa loob ng coffee shop.

"Napa-paranoid na naman ako. Masama na 'to." I whispered to myself.

Maya-maya ay may naramdaman akong pumasok sa coffee shop.

Tinignan ko 'yon at halos tumalon ang puso ko mula sa dibdib ko.

What the fuck is he doing here?!

Kurt Jiyong's POV

Im here at the mall.

I know it's stupid but I have to do this.

What am I doing? Im tailing her.

Silly actions, I know. Im just staring at her. Following where she is heading to.

Why am I doing this? Because my mom told me to do this.

Flashback

As soon as I got here in our house, my butler assisted me.

"Where's mom?" tanong ko.

"She's talking with the school officers, Master Kurt." he answered.

Fucking name. -___-

"Stop calling me with that name." I said.

"Okay. Sorry, Sir Kur---- Sir Jiyong." he said in an annoying tone.

-______-

We're heading to the meeting area.

*KNOCK KNOCK*

Butler knocked.

"It's okay. You may leave now." utos ko.

He bowed and left.

The door opened.

"Oh son! You're here!"

I didn't give a damn on what she said. I just sat on the chair.

"What's the plan? Bakit ako kailangan pang pumunta dito?" tanong ko.

"Easy, Mr. Jiyong. You're taking it too quick." natatawang sabi ni Mr. Javier.

Am I kidding here? Tch.

I glanced at my mom.

"Okay. Im gonna say it direct to the point." my mom said.

"Kailangan mong ma-invite si Faith also known as Chaerin, para sa event na gaganapin."

"WHAT?!" I asked in shocked.

Ni hindi ko nga makausap tapos i-invite ko pa? Tch.

"I know you can make it, son. Sayang naman ang charm mo." she said.

"Alam mo na may past kami, Ma. You need to stop this non-sense. I need to leave." I stood up.

I was about to walk when my mom said something.

"Ayaw mo pa bang mapalapit sa kanya? Im helping you, son. You need to perform with her at the event. Think, son." she said in a serious tone.

I looked at them. She has a point. She's helping me.

"Do you still want to do it?" she asked.

"Remember, I always want Faith for you that's why im doing this. Good thing, sikat siya kaya madadalian tayong ipromote ang school."

I stopped for a second.

Think, Jiyong. Think!

"Fine. I'll do it."

End of Flashback

That's the reason kung bakit ako nakasunod kay Faith ngayon.

And I know that I looked like a criminal or whatsoever because im wearing a cap, shades and a jacket. -____-

I came back to my senses when I saw her looked at my direction.

I quickly turned my back.

I need to talk to her but Im still gathering all the guts I have.

/sighs/

"I'll do it."

I entered the coffee shop.

I looked at her. She's also looking at me!

She's shocked!

Kinakabahan ako. Sounds gay na naman. Tch.

I sat on the chair infront of her.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya agad.

I tried to act cool.

"I need you."

What the fuck did I just say?

"Ano?!"

"No no. I mean the university needs you." I said.

"Ano bang pinagsasabi mo?!" she's already irritated.

"Sabi ni Mama, ikaw daw ang kukuning guest para sa university's foundation day. Dahil sikat ka, mapapadali na ang pag-promote sa NSC. My mom chose because you studied there. " I said in a low tone.

"And so?"

"We need you there. Please Faith, this is the only way para makatulong ako sa Mom ko. Tulungan mo kong mapasaya siya. " I said.

"Dinamay mo pa ang mama mo, huh. Stop this shit, Jiyong. Okay? Aalis nako." she said and stood up. She turned her back from me.

"I know that you already knew that my dad passed away. So, I want you to help me to make her happy--- and ang tanging paraan lang ay 'yong pumunta ka sa foundation day." I sounded pathetic here.

I noticed that her eyes widened when I said the first sentence.

"I don't know about that, Jiyong. At kahit lumuhod ka sa harap ko, ayokong pumunta." she stood firmly.

Wala siyang alam sa nagaganap dito sa Pilipinas? So, pinutol talaga niya ang connection namin?

She was about to walk away but I placed my hand on her shoulder, causing her to stop.

"Faith... please..." I said in a pleasing tone.

Sana mag-work.

"Jiyong, it's Chaerin. Pinatay na ng nakaraan ang Faith na kilala niyo."

She removed my hand from her shoulder and she faced me.

"Hindi mo na ako ngayon mabilis mapakiusapan..... gaya ng ginawa mo sa akin dati."

"Ang kapal din ng mukha mo na magpakita pa sa akin. Anyways, kailangan ko nang umalis." she added.

With that, she left me.

Napaupo ako at napatingin sa kawalan.

Nakaukit na sa puso at isip niya ang mga nagawa ko.

But I didn't get hurt of what she said to me. That made me want to pursue her even more.

Her words made me want to make her mine, again.

Faith/Chaerin, i'll make you mine, again. /smirk/

_____________

✿ Don't forget to vote and comment. ✿

Pokračovať v čítaní

You'll Also Like

263K 4.5K 23
Dice and Madisson
110K 3.8K 15
[PROFESSOR SERIES II] Astrea Zaire Luceria thought she was incapable of loving someone. But the moment she laid her eyes on a certain Art Professor...
1.8M 70.2K 61
It all started with a facial hit by the outside spiker Roen Alejo to the rookie libero Kai Reyes.
2.3M 150K 52
As far as she remembers, she's the obsessed one. Laila does some crazy things while secretly fangirling over the campus semi-cal cutie, Asher James P...