What Am I? (Teen Wolf S2) voltooid

Cadeau's

WE GAAN TERUG! We gaan terug naar Beacon Hills, ik kan het bijna niet geloven. Na bijna 4 maanden heeft m'n moeder geen werk kunnen vinden en mist het daar erg. Ze kreeg weer een baan aangeboden voor verpleegster/chirurg. Het maakt me niet uit wat ze is, we gaan terug naar Beacon Hills. En na 4 maanden heb ik nog steeds geen motor! In de tussen tijd heb ik veel gepraat met Scott, Stiles en Lydia. Allison en ik hebben bijna iedere dag gepraat. Lydia sinds een paar dagen, ze is weer een soort van normaal. Ookal heb ik geen berichten terug gekregen vanaf vanmorgen. Ik wil hun gezichten zien, wanneer ik er ben. Ik heb ook een tijdje geen last gehad van veranderingen van me. "Ben je klaar? Dan gaan we, de taxi staat te wachten"zegt m'n moeder. "Ik was al klaar toen we hier aan kwamen"zeg ik en ren de trappen af naar beneden. Ik doe m'n spullen in de kofferbak en ga achterin zitten. 5 minuten later komt m'n moeder aan gelopen. "Kom op! Schiet op!"zeg ik lachend tegen haar. "Ik kom eraan"zegt ze en stapt ook in. De weg was zo saai, dat ik in slaap ben gevallen.
"Sophie?"vraagt m'n moeder. "Zijn we er?!"roep ik en spring omhoog. En zie ons huis staan. Ik doe de deur open en pak m'n koffers, m'n moeder doet alles sloom en ik pak dan de sleutels af. Ik doe ze in het slot en doe de deur open. En laat me op de grond vallen. "Je hebt het echt gemist, he?"vraagt m'n moeder die binnen loopt en de deur dicht doet. Ik knik met m'n hoofd die nog op de grond ligt. "Kom op, sta op"zegt ze en helpt me omhoog. "Ik heb iets voor je"zegt ze en haalt een tas tevoorschijn. "Wat is dit?"vraag ik en neem het aan. "Owh, wacht deze ook"zegt ze en pakt er nog een. De laatste doe ik eerst open. Er vliegt een ballon uit. "Die was je vergeten"zegt ze. Ik knuffel haar. "Dankje"zeg ik. Het is de ballon van Stiles, toen ik net het ziekenhuis uit kon en gelijk weg ging. "En nu de andere"zegt ze en klapt in haar handen. Ik maak het open en haal een paar sport kleren eruit. "Ik weet dat je er van houd
om soms te rennen, en ik ben je nog wat schuldig met die motor"zegt ze. Alweer geef ik haar een knuffel. "Geen zorgen ik spaar we zelf wel voor"zeg ik. "Ik ga gelijk een stukje rennen"zeg ik en ren naar boven. Ik doe m'n deur open en spring op m'n bed, wat ik niet zag is dat er een kado stond. Nog een? Ik maakte er een handstand over heen. Dat scheelde weinig. Ik maak het straks wel open, ik wil eerst gaan rennen.