Kate's POV
Nakatingin ako sa malayo habang nakaupo sa buhanginan.
I was at my place kung saan ako lang ang nakakaalam.
Bumalik ako sa tree house ko na Bee type. Black and yellow.
Napabuntong hininga ako.
Naalala ko na naman sya. Si Nicole palang ang babaeng dinala ko sa lugar na ito.
I remember that day.
The day that I found myself that I want to protect her for being hurt!
I've been staying here for a one week!
Umalis ako kasi gusto ko na syang kalimutan. Diba nga ? Time heal the past! Maybe I need time para tanggapin ang lahat, tanggapin ang pagkatalo ko sa pangalawang pagkakataon.
But how? Paano ko ba sya makakalimutan? Makakasama ko sya araw araw. Maybe kailangan ko na din umalis sa school na pinapasukan ko.
Maybe! That's it!
Ipapaayos ko nalang ang lahat ng dapat asikasuhin. Much better na siguro na sumunod nalang ako kila Mommy at Daddy sa Canada kesa sa mag stay sa lugar na kung saan mas masasaktan ako!
Time heal the past! yeah i guess i need time para tanggapin ang katotohanan na hanggang dito nalang kaming dalawa ni Nicole! im done with my part. Kahit masakit, Kahit mahirap i need to let her go kasi yun ang nararapat. Not just for her but also for me!
Nasaktan na ako ng isang beses at nasaktan ulit sa pangalawang pagkakataon. This time i wont love again. Ayoko na magmahal ! nakakapagod masaktan ng paulit ulit!
"Kate?"
napalingon ako at tiningnan kung sino ang nasa likod ko!
It was my cousin Janine.
Tiningnan ko lang sya at naupo sya sa tabi ko.
"Are you okay?" tanong nya sakin.
"Yeah!" pilit na ngiti ko sa kanya.
Masyado mabilis ang mga pangyayari nararamdaman ko nalang na yakap yakap na ako ni Janine.
"I know youre not!" sabi nya habang nakayakap sya sakin.
Nung niyakap nya ako, pakiramdam ko parang biglang bumigat ang loob ko! Parang yung lungkot na pilit kong inaalis sa isip ko ay kusang bumalik lahat!
Pagkatapos nun ay naramdaman ko ang mainit na likido na dumaloy sa magkabilang mata ko.
Heto na naman ako! Umiiyak na naman. Umiiyak na naman dahil kay Nicole.
Napahikbi na ako at diko napigilan ang sarili ko na mapa hagulgol.
Napayakap na din ako kay Janine at saka umiyak nang umiyak.
"Sige! Umiyak ka lang Kate. Thats the only way to make you feel much better dahil kapag pinilit mo lang maging okay walang mangyayari. Hindi mo matatakasan ang lahat ng sakit na mararamdaman mo, Kailangan mong tanggapin at harapin lahat ng pain para makaalis ka, para maka move on ka! Kapag di mo ginawa yun mananatili kang naka stuck sa isang pangyayari na magkukulong sayo sa mahabang panahon. Its okay to cry, Its okay na maging mahina ka kahit minsan lang. ayos lang na ipakita mong nasasaktan ka kasi nagmahal ka lang." paliwanag sakin ni Janine.
Dahil sa mga sinabi ni Janine lalo akong napaiyak.
Ramdam ko yung sakit! Sakit dito sa puso ko, pakiramdam ko unti unti akong nadudurog sa sakit! Bumalik lahat sakin ang mga alaala na inakalang magkakaroon nang katuturan, na inakala kong may patutunguhan, na inakalang in the end ako ang pipiliin nya, na ako ang mamahalin nya.
Damn that fucking AKALA word! Ang sakit na kasi T_____T
Sa huli ako pa rin ang naiwang mag isa! Ako pa rin ang luhaan. Ako pa rin ang nasasaktan.
"Tama na Kate! Yung sipon mo kumalat na sa damit ko" sabi ni janine.
Hinampas ko sya sa balikat sya.
"langya ka! Epal mo :3 nagdadrama ako!" sabi ko sa kanya.
Pagkatapos nya akong paiyakin tapos aasarin lang pala ako.
"Wala ka naman kasi dapat na iiyak dyan, para ka kasing timang! There is someone wanted to see you na alam kong ikatutuwa mo" sabi ni Janine.
Napakunot ako ng noo ko at napatingin sa direksyon na tiningnan ni Janine.
It was her!
It was
Nicole!
But how?
But why?
Bakit sya andito?
Anong ginagawa nya dito?
Nakita kong nakatingin sya sakin at kitang kita ko ang pagpatak ng mga luha nya sa mata nya.
Gusto ko syang lapitan! Gusto ko syang yakapin. Gusto kong punasan ang mga luhang yun na hindi ko alam kung para saan.
Nasasaktan akong makita syang ganyan, makita syang umiiyak sa harap ko..
"I guess kailangan nyo ng mag usap! Just to make things clearer! Para matigil na sa pag ka emo itong si kate at tigilan nyo na yang kadramahan nyong dalawa! Naiiyak ako! Iwanan ko na nga kayo!" sabi ni Janine at saka ito umalis na halatang nagpupunas din ng luha sa mata nya.
Nanatili lang akong nakatingin at nakatitig kay Nicole.
Ramdam ko ang pag ihip ng hangin na dumaan sa amin.
Sobrang tahimik namin at nakatingin lang kami sa isat isa.
Tanging ang pag ihip ng hangin, ang paghampas ng alon ng dagat sa bato ang naririnig ko. At kabilang na din sa naririnig ko ay ang lakas ng kabog ng dibdib ko habang nakatingin ako sa kanya.
Nakatayo ako sa isang bato doon at sakto noon ay palubog na ang araw. Lumapit sa kinatatayuan ko si Nicole at patuloy pa rin ang pag tulo ng mga luha nya.
Hindi ko alam ang mararamdaman ko that time na malapit at magkaharap na kami.
Naramdaman ko nalang ang pagdapo ng kamay nya sa pisngi ko.
What? sinampal nya ako? para saan? Ano bang ginawa ko sa kanya?
"Why did you do that?" tanong ko sa kanya na halatang sobrang naguguluhan na ako sa mga nangyayari at sa mga inaakto nya.
"Bakit ko ginawa yun? Why are you asking a question na dapat alam mo ang sagot." sabi sakin ni Nicole.
"I-i dont understand you!" sabi ko sa kanya.
"Hindi mo naiintindihan then .." pagkasabi nya ang sinampal nya ulit ako. "Para yan sa pang iiwan mo sa kin at para sa lahat ng sakit na naramdaman ko nung time na hinayaan mo nalang ako at di mo man lang narinig mula sakin na MAHAL KITA! sobrang mahal kita Kate." sabi ni Nicole.
o______O
Napatigil ako at napatitig sa kanya.
She's crying!
She's crying because of me.
Gustong tumalon ng puso ko sa tuwa nung narinig ko na mahal nya ako.
It was an achievement that ive been waiting for a long time.
Pero hindi ko alam kung paano mag rereact.
Yung pain na kaninang nararamdaman ko ay napalitan ng tuwa at tila kusang naghilom yung sugat na meron sa puso ko.
Sa sobrang kagalakan ko ay bigla ko syang hinila palapit sa akin at saka ko sya niyakap ng sobrang higpit!
Pagkayakap ko sya sa kanya. I whisper on her ear "Please tell me you love me!" pakikiusap ko sakanya. Gusto ko makasigurado kung tama ba ang narinig ko.
"I love you! I love you Kate. Mahal na mahal kita Kate. Wag mo na ulit akong iiwan Please! I cant live without you. i love you with all my heart.!" sabi sa akin ni Nicole.
Ngayon sapat na ang mga narinig ko para masabi ko sa sarili ko na tama nga ang narinig ko.
"Mahal na mahal din Kita Nicole. Mahal na mahal." umalis ako sa pagkakayakap ko sa kanya at saka ko hinawakan ang magkabilang pisngi nya. "i love you Nicole" at saka ko sya hinalikan sa noo nya.
Ngumiti sya sa akin.
"Nananaginip yata ako." sabi ko sakanya. Baka kasi mamaya heto na naman ako!
Kinurot nya ako.
"Ouch!" sabi ko
"Ano? ngayon alam mo na na hindi ka na nanaginip?" tanong nya sa akin.
"Oo na po! Yiiie ! pahug nga namiss kita" sabi ko sa kanya.
Ngumiti sya at saka yumakap sa akin.
"Ayy oo nga pala!" sabi ko. Napakunot sya sakin " Nicole pwede ba pag tiningnan kita, tingnan mo rin ako?"
Napakunot noo sya at kahit naguguluhan "Huh? Bakit?"
"Para may pagtingin tayo sa isat isa :) Ayiiie! haha" sabi ko.
Napatingin ako sa kanya at parang hindi epektibo sa kanya ang pagpapa cute ko.
"Alam mo hindi sa lahat ng oras na tutuwa ako sa mga pinag gagawa mo" seryosong sabi nya..
"Huh? sorry! Bakit po?" tanong ko! Nakooooo! Baka nagalit na ang nerdy girl ko.
"Kasi madalas kinikilig ako. hahaha. Bleeeeh :P" sabi nya sa akin.
Napangiti ako sa kanya at saka ko sya niyakap.
Authors Note: Sorry po kung sobrang natagalan -__- Busy po! Then ayooown! haha BH ako charooot! haha. kaya akala ko walang forever kaya gusto ko sana wala din silang forever. HAHA .