Sevgili okurlarım,
Yorumlarınıza cevap vermeyi cok seviyorum.
Voteleyen, okuyan ve yorumlarını eksik etmeyenlere cok cok tesekkurler.Keyifli okumalar :*
Aklım, kalbim karmakarışık..Şimdi yanlız başıma oturduğum bu bankta düşünüyorum da asla böyle çekip gitmezdim.Ne oldu da özür dilemek gibi saçma bir davranışta bulundum? Kendimi ne kadar aciz hissediyorum anlatamam.Bir yanım onu tokatlamak, canını yakmak istiyor, bir yanım sen kim oluyorsun diyor.Tamam, biz sevgili değiliz.Ama içinde ileride beni sevebileceğine dair bir umut bile yok muydu be Doruk? Hiç mi? Peki beni niye öptün? Şu aptala ne diye ümit verdin?
Okulda ne yapacağım bilmiyorum.Sürekli kaçamam ya.Konuşup kapatmak istiyorum bu konuyu içten içe.Ama eğer konuşursam yumuşayacağım, biliyorum.Ya allah kahretsin ki ben bu bencil, egoist, pisliğin teki olan çocuktan hoşlanıyorum.Ama o bana benim ona verdiğim kadar değer vermiyor.Bunu bilmek de beni delirtiyor.
Aklımdaki düşüncelerden sıyrılıp artık eve gitmem gerektiğine karar verdim.Dorukların evinden çıktıktan sonra yanlız kalmak için deniz kenarına gelmiştim.O da peşimden gelmemişti zaten.Aradı mı hiç bilmiyorum, telefonumu direk kapattım çünkü.Sanırım bir parçam aramamış olma gerçeğiyle yüzleşmekten korkuyor.
Eve doğru giden bir otobüse atladım.Eve gitsem bile problemlerim peşimi bırakmayacak.Annemle ne yapacağım? Bu halde ona nasıl moral verebilirim ki.
Eve geldiğimde direk annemin odasına koştum.Kapıyı açtığımda uyuyordu, ben de yanına yattım.İlk defa, uzun zaman sonra ilk defa ona sarıldım.Kokusunu içime çektim.Buna ihtiyacım vardı.
"Derin, gelmişsin." diye çığlık atarak sarıldı uyanınca.
"Geldim." dedi ben de sarılarak.
"Seni çok özledim biliyor musun? Sana anlatacağım bir şey var." dedi gözleri parlayarak.
"Dinliyorum."
"Ben psikolojik destek almayı kabul ediyorum." dedi.Gülümseyerek yüzüne baktım.
"Biliyordum.Sen sandığından daha güçlü bir kadınsın anne." dediğimde bana tekrar sarıldı.Duygularını bu kadar yoğun yaşaması hem hoşuma gidiyordu hem de beni endişelendiriyordu.
"Seni uyandırdım.Uykuna dön, ben de yemek yiyeyim." deyip yanağından öptüm ve kendi odama gittim.
Tam şortum ve tişörtümü üzerime geçirmiştim ki camdan bir takırtı duydum.Cama doğru yaklaşınca bir taşın cama çarptığını gördüm.Pencereyi açıp atan kişiyle göz göze geldim.
"Konuşalım mı biraz?"'diye bağırdı.
"Hayır." diyerek camı kapatmaya çalıştım.
"Ben geliyorum o zaman." dedi beni aşağı inmeye mecbur bırakarak.
Tıpış tıpış kapıyı açıp aşağıya indim.
"Ne istiyorsun?" dedim.
"Konuşmak."
"İyi konuş o zaman." dedim yüzüne bakmamaya özen göstererek.
"Yüzüme bakarsan konuşacağım." deyince gözlerimi gözlerine diktim.
"O kız röportaj yaptığım kızdı.Aynı zamanda eski takıldıklarımdan biri.Önce eve gidip onunla bir gece daha geçirmek istedim.Ama sonra akşam sana verdiğim söz geldi aklıma.Tam ona giyin dediğimde sen geldin ve her şeyi yanlış anladın.Aramızda bir şey olmadı." dedi.
"Bana açıklama yapmana gerek yok." dedim kayıtsızca.
"Yapma Derin.Bizi öyle görüp çekip gidiyorsun, telefonlarımı açmıyorsun sonra da açıklama yapma diyorsun." diye çıkıştı.
"Aramızda bana hesap vermeni gerektirecek bir samimiyet yok." dedim acımasızca.Yüzü sertleşti.
"Neymiş aramızdaki samimiyet?" dedi sinirle.
"Arkadaşız." dedim hayatımın en büyük yalanını söylerken.
Birden aramızdaki mesafeyi kapatıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi.Tekrar geri çekilip yüzüme baktı.
"Arkadaşlar bunu yapar mı?" dedi sinirle.
"Ne dememi istiyorsun?" dedim ben de bağırarak.
"Bağırma." dedi o da bağırarak.
"Sen de bana bağırma."
"Sonra konuşalım olur mu Derin?"
"Defol git.Sonra olmayacak." dedim hızla kapıya yürüyerek.Önüme geçti.
"Hep kafanın dikine gidiyorsun.Ne yapacağım ben senle?" dedi.
"Hiçbir şey.Çekil önümden." dedim homurdanarak.Birileri yelkenleri suya indiriyordu işte.
"Şuanda seni alıp buradan götürmek istiyorum.Ama biliyorum izin vermeyeceksin.O yüzden yarın okulda görüşeceğiz." dedi ve yaklaşıp yanağımdan öptü.
"İyi geceler." dedi ve benimde söylememi bekledi.
"Sana da." dedim huysuzca.Bu kadar kolay affedemezdim.Ama o kızla bir şey olmamıştı, aklına ben gelmiştim.Ayyyyyy, canım benim!
Tabi ki elimden bu kadar kolay kurtulamazdı.Daha neler yapacağım ben sana Doruk.Haha, yaşasın kötülük.
O gittikten sonra eve girdim.Odama çıktığımda direk yatağıma atlayıp uyudum.Yarın hızlı bir gün olacaktı.Ve yorucu.
Sabah uyandığımda annemi evde bulamadım, deliye döndüm.Ortalıkta annem yok diye bağırmaya başladım.Ama sonra o adamla birlikte psikiyatriste gittiğini öğrendim.Doğru ya, yardım alacağını söylemişti bana.Bir de babamı bulma konusu vardı.Ama ne cesaretim vardı ne de enerjim.Ya beni istemezse? Ya beni biliyor da görmezden geliyorsa? Of, bir gün ona ulaşmam gerekecekti.Ama şimdi değil.
Okula geldiğimde kapıda Emirle karşılaştım.Bir o eksikti zaten..
"Günaydın Derin.Naber?" dedi samimice.Ne samimiyetimiz varsa.
"Günaydın.İyi sen?"
"İyi ben de. Okul çıkışı ne yapıyorsun?" dedi.Hiçbir şey yapmıyorum, ama böyle dersem benle gel diyecek..Allahım kurtar beni şu durumdan yalvarırım.
"Okul çıkışı benimle geliyor." dedi kolumdan tutarak.Doruk..
"Öyle mi?" dedi Emir bana dönerek.Doruk'a baktım, sinirli olduğu belli oluyordu.Sinirli Doruk'a karşı çıkacak kadar aklımı kaçırmadım.
"Ah, evet.Biz..Biz birlikte takılacağız okul çıkışı." dedim.Bu bir yalan mıydı, yoksa cidden planları var mıydı merak ediyorum.
"Peki o zaman.Başka zaman görüşürüz.Kendine iyi bak." dedi Emir ve yanımızdan uzaklaştı.
"Ne oldu? Neden kızgınsın?" dedim Doruk'a dönerek.
"Bununla nerden tanışıyorsun?" dedi soruma soruyla karşılık vererek.
"Seninle gittiğimiz barda tanışmıştık.Neden ki?"
"Bir daha bunun yanında görmek istemiyorum seni.Uzak dur.Ciddiyim." dedi gergin bir sesle.
"Sizin aranızda ne geçti?"
"Boşver.Sadece dediklerimi yap."
"Denerim." dedim onu daha çok sinir ederek.Kabul, sinirlenince daha çekici oluyor.
"Bana bak, bir daha bununla konuşurken seni görürsem iyi şeyler olmaz." dedi dişlerini sıkarak.Oo, bu fazla.
"Tamam, anladım.Konuşmam.Öğlen nereye gidiyormuşum?"
"Bekleyip göreceksin." dedi sırıtarak.Ruh hali ne kadar çabuk değişiyor.Zilin çalmasıyla sınıflara dağıldık.Ne yazık ki aynı sınıfta değiliz.
Sınıfa girip sırama oturduğum da sıranın altındaki kağıdı fark ettim.Elime alıp okuduğumda ne olduğunu kavrayamadım.Ama sonra bunun kasıtlı olarak buraya konduğunu anladım.Tek bir cümle yazıyordu.
"Elimden aldığını geri alacağım."