Sophia's POV
"Kung mahal ka, hindi ka iiwan ng biglaan. Kahit anong mangyari hinding hindi ka bibitawan .."
"Phia tama na.." –Kim
"Sophia, may reason naman siguro siya diba?" –Yanna
"Sssh.. andito lang kami." –Princess
"Sophia, wag ka na umiyak, hindi kami sanay e." –Pauleen
"Smile na oh" –Sarah
After what happened earlier. Si Kim ang tinawagan ko at piangsabihan ko about this thing.. she come over and I didn't expect that the others will come too. Kanina pa din nila ko kino'comfort pero walang nangyayari, ayaw tumigil ng luha ko sa pagpatak. Hindi ko pa din matanggang na he broke up with me.
"Ang sakit talagaaaaaaaaa!" bulyaw ko sakanila. Sila naman tong walang tigil sa pag papatahimik saken.
How I love my friends, sila yung mga taong hindi ko aakalain na tutulong sakin sa oras ng kalugmukan ko L
"Sige na nga, ilabas mo lang yan!" ganting sigaw ni Kim sakin na akala mong siya yung nanay ko nag alit na galit kasi nasaktan ng bongga yung anak niya. With that, I finally shut my mouth. Nakakaawa naman sila, rinding rindi na sa bunganga kong kanina pa paulit-ulit sa kakasabi ng ang sakit :<
Nang mahimasmasan na ko, inabutan ako ni Pauleen ng isang baso ng tubig. After kong inumin yon bigla silang lumapit sakin na nakapabilog pa.
"Oh, okay ka na?" pagtatanong ni Sarah sa akin na may halong pag-aalala. Nag nod naman ako sakaniya,
"Sure ka? Kalmado na?" paninigurado naman ni Yanna sakin na sinagot ko muli ng isang tango na may maliit na smile sa mga labi ko at nag thumbs up pa ko na feeling ko e wala lang yung pag iyak ko kanina kahit na.. never mind :/
"O kwento" aniya ni Kim. I looked up at her because she's the only one standing. Hindi ko sana sasagutin yung sinabi nya but I looked at the others and they seems waiting. I heaved a sigh and the story telling was began.
After kong maikuwento sakanila yung totoong nangyari hanggang doon sa usapan namin sa park, no one dares to talk. Halos lahat kami nagpapakiramdaman but then unfortunately Princess talk.
"So.." yun na lang ang nasabi niya at balik ulit kami sa pananahimik.
Tinignan ko sila isa-isa at lahat pala sila ay nakatingin sa akin, nagsmile ako sakanila as an assurance na okay na ko.
"Thankyou so much girls, okay na ko. Salamat sa pag comfort at sorry sa abala!" then I smile once again
"Okay lang no." –Princess
"Ikaw pa ba?" malokong pahayag ni Yanna na dinugtungan ni Pauleen
"Lakas mo kaya sa amin." With that, tuluyan ng nangibabaw ang kaingayan sa amin.
Dinivert nila ang atensyon ko sa ibang topic and I must say na wagi sila don. Pansamantala kong nakalimutan yung break up na nangyari between me and Justine but everytime na naiisip ko yon, gumagawa agad ng paraan yung lima para hindi ako matulala at malungkot.
Lumipas ang ilan pang oras ng mapag pasyahan ng umuwi nung apat na babae since pagabi na din naman. I bid my goodbye to them and thank them one last time. Hinatid ko sila hanggang sa may gate namin para na din sa assurance na safe silang makasakay ng taxi. I even remind them to call me when they got home. When they gone, only me and Kim was left outside. Ang awkward lang ng atmosphere. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nailang sakaniya.
Tumungo na lang ako at nag isip kung paano siya ia-approach ng magulat ako nang umakbay siya sa akin. Bigla naman napaangat ang ulo ko sa tinuran niya,
She messed my hair a little and she laugh.
"Ano ba Phia! Smile na oh, hindi talaga bagay sayo ang malungkot" pang aasar niya. Natawa na lang ako sa sinabi niya. Hindi ba talaga bagay saken? :'>
"Hayy nako. Oo na, ngingiti na. Anyways salamat talaga Kim ha? Kung hindi ka pa nagpunta kasama yung apat e malamang iyak pa din ako ng iyak" pahayag ko sabay upo ko sa may pavement. Ginaya niya naman ako.
"Anything for you. Alam mo namang bestfriend na din kita diba? Tska One for all kaya tayo" sabay ngiti niya na parang may naalala na lang bigla. "ano na pala ang gagawin mo?" pahabol na pahayag niya.
Tumingin ako sakaniya, nakita kong daretso lang ang tingin niya kaya ginaya ko siya. Pinanood ko na lang yung mga taong nagdadaan sa may kalsada habang Masaya.
"Ewan ko.. hindi ko pa alam" hindi na ulit siya kumibo pa.
Honestly speaking, hindi ko pa talaga alam kung ano na ang gagawin ko. Hindi ko din naman kasi akalain na gagawin niya to. Oo nga at ayaw ko sa LDR pero hindi ko naman sinabing makikipaghiwalay ako sakaniya. Hindi ko naman gagawin dahil baka mag work naman yung relationship naming diba? Who knows? Pero wala e, siya na din yung sumuko agad sa sa aming dalawa. I smiled bitterly on that thought..
"Nginingiti mo diyan? Para kang tanga." Direct na pahayag ni Kim.
"Epal mo no, nag eemo yung tao e." Pabiro kong sabi sakaniya.
"Eww. Emo your foot. Duh! Hindi naman bagay sayo, feeler ka ha" sabay tawa niya ng bongga.
Napailing na lang ako sakaniya. This girl really a something. I should be thankful that I have her in my life.
"Tama na nga yang kaartehan. Nako, TARA!" pag aaya niya at bigla na lang tumayo at nagsimulang maglakad. Abnormal talaga oh.
"Abno, saan tayo punta?" Pagtatanong ko at tumayo na din mula sa pavement.
"Nagsalita hindi abno. HAHAHAH Exquise tayo. Nauhaw ako sa kaartehan mo e." Sabay tawa niya ulit.
"Che, kaartehan mo mukha mo." At sumabay na ko sa paglalakad niya.
No worries, mayroon namang Exquise sa may bungad ng subdivision naming kaya pwedeng pwede talaga siyang lakarin.
Habang naglalakad kami, pini-feel lang namin yung hangin. Hindi kami nagkikibuan nor what. Naglalakad kami ng sabay pero parang hindi kami magkakilala.
Nnag makarating naman kami ng Exquise, agad akong umupo sa may bakanteng upuan sa may labas. Mas okay dito keysa doon pa sa loob. Malamig din naman ang panahon. Shemay, naka shorts at crop top lang pala ako >.>
"What's yours?" She asked me suddenly.
"Hmm, you ---" Im in the middle of my sentence when she cut it with a "Yea, whatever." Natawa naman ako sa sarcasm niya.
"Alright then, a chocolate mousse and a almond coffee frappe." Then I wink on her. She left me and went on the counter to order for the both of us. While waiting on her, ayoko namang magmukmok ditto at isipin ang mga nangyari kanina kaya naman nilabas ko na lang ang phone ko. Makapag wifi muna.
I managed to open my social networking sites. I've just post on my twitter and a little bit of what happened at my blog. Nakapag post na ko at lahat lahat pero wala pa din si Kim tinignan ko naman siya at nakapila pa din siya. No wonder, ang daming costumers ng Exquise ngayon. At dahil boring, inopen ko na ang facebook ko. As usuals, puro mga friend request, messages and notifications lang naman ang bumungad sakin.
Nagscroll lang ako ng nagscroll. Like ng post ditto at doon, checking out some comments, Puro ganon but then I decided to post a status.
Sophia Erichna Montes
"Kung mahal ka, hindi ka iiwan." Exquise Cafe ATM Chillin with Kimberly Joy Montes :">
SHARE TO : PUBLIC 5minutes ago
23 likes and 2 comments
Justine Ramos : "Kung mahal ka, maiintindihan ka."
2 minutes ago Like . Reply . MORE
Pauleen Navarro : Maduga be like. Pinaalis muna kami bago chumill :p
3 minutes ago Like . Reply . MORE
Nagulat ako sa comment ni Justine. Mukha niya >.> nilike ko naman yung comment ni Pauleen at nagscroll na lang ulit. Habang tumatagal dumadami ng dumadami yung likes ng post ko. Haaay Maya-maya lang din naman at dumating na si Kim dala ang mga inorder niya for the both of us.
Hindi siya kumikibo at humawak na lang din sa cellphone niya habang ako nilantakan ko na lang yung pagkain ko suddenly nagvibrate yung phone ko. I checked it out only to find out it's a facebook notification. Nagtaka ko ng makita ko ay Kimberly Joy Montes commented on your post. At tinignan ko pa siya na kasalukuyang kumakain na din.
Sophia Erichna Montes
"Kung mahal ka, hindi ka iiwan." Exquise Cafe ATM Chillin with Kimberly Joy Montes :">
SHARE TO : PUBLIC 10minutes ago
67 likes and 3 comments
Justine Ramos : "Kung mahal ka, maiintindihan ka."
2 minutes ago Like . Reply . MORE
Pauleen Navarro : Maduga be like. Pinaalis muna kami bago chumill :p
3 minutes ago 2 Likes .1 Reply . MORE
-enebe Pau, biglaan ito no. Drama kasi nung isa e. HAHAH
Kimberly Joy Montes : "Kung mahal ka, hindi ka sasaktan"
2 minutes ago Like . Reply . MORE
Napailing na lang ako sa nababasa ko. Nako naman talaga. Binack ko na lang siya at nag scroll muli sa phone ko. Nahagip ng mata ko ang isang post..
Justine Ramos was with Angela Marie Cruz at Ninoy Aquino International Airport
Imposible na ang lahat.. Now waiting, heading to Amsterdam any moment. Goodbye J
SHARE TO : FRIENDS 17 minutes ago
115 likes and 6 comments
Eithan Santos : Pre, anong meron?
15 minutes ago 1Like . 1Reply . MORE
-dun na ko mag aaral e. Salamat pala sa inyo
Izza Salcedo : Ingat po :')
13 minutes ago 1Like . Reply . MORE
Christian Paulo Martinez : Uyy, bakit?
10 minutes ago 1Like . 4Reply . MORE
-dun na ko mag aaral e.
-anu ba yan, kelan lang tayo nagkakilala e,
-oo nga e. HAHAH
-Nako, e teka. Paano na si Phia?
Karl Vargas : Langya yan Tine, lalayas ka na?
10 minutes ago 1Like . 4Reply . MORE
-Oo e, haha magbunyi ka ng hayup ka.
-lul. Bakit? Ano meron?
-pm pre.
-arte mo oy. Hah age
Charles Samonte : Iiwan mo nanaman kami par L
8 minutes ago 1Like . 3Reply. MORE
-Drama mo oy. Di naman bagay. Hahaha sunod kayo don
-Sasagutin mo ba pamasahe namen? :D
-mukha mo. HAHAHA
Kimberly Joy Montes : RAMOS SINO YANG ANGELA MARIE CRUZ NA YAN HA?!
6 minutes ago 10Likes . 4Reply . MORE
Eithan Santos – Oo nga pre, sino yan?
Christian Paulo Martinez – Hala?!
Karl Vargas – Ramos, namo. Sino nga yon?
Charles Samonte : Par, pinagpalit mo na si Sophia?! O.O
Napatingin naman ako kay Kim. I must say that she's furious. Hindi siya sinagot ni Justine. Alam na din ni Eithan at Paulo.. Hindi ko sila matatakasan sa mga tanong nila. Worst thing is, hindi din kilala nila Karl at Charles yung Angela. Matalik na kaibigan sila ni Justine so how come hindi nila kilala? Though. Kung sino man siya, I must say she's lucky.. Holy fugde. Hindi ko namalayan na tumutulo nanaman pala ang mga luha ko. Kim handed me a tissue. I smiled at her at niyakag na siyang umuwi. Labag man sa kalooban niya pero iniwan na niya yung cake at dinala na lang ang frappe niya. She even bought mine. Katulad ng kanina, hindi pa rin kami nagkikibuan habang nag lalakad kami pauwi.
Nakatungo lang ako all through out our way home. Nagmumuni muni at nag iisip na halos napalagpas pa ko sa sariling bahay namin.
"You okay?" tanong ni Kim na nagaalalangan pa.
"Yes.. thankyou pala. Sige pasok na ko." Then iniwan ko na siya sa labas,
Wala sa sarili akong pumasok sa loob ng bahay namin. Nagulat pa ko ng bigla na lang akong nilapitan nila Kuya at Kuya Pat na may mga mukhang nag aalala.
"Goodness Sophia. Okay ka lang ba? Saan ka nanggaling? Hindi ka na nagpaalam." Bungad sakin ng kapatid ko. Tinapik naman siya ni Kuya Pat sa braso niya sign na huminahon lang siya.
"Sorry kuya, I won't do it again. Im going upstairs goodnight" at dare-daretso na kong umakyat papunta ng kwarto ko.
Im tired, physically and emotionally. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Justine ... sino siya? Si Angela Marie Cruz.
Kinuha ko ang phone ko and unexpectedly meron akong text message. I open it and read it, It was from him.
From: Ramos<3
I love you, goodbye
For the nth time, umiiyak nanaman ako. I stared at my phone for so long. I closed my eyes still, tears streaming down my face.
..please naman, sana panaginip lang ang lahat