Epilogue
Jasmin's POV
"Wife?"
"Wife, wake up."
"Hm." I open my eyes slowly. Nakita ko agad si Hubby na naka-ngiting naka-tingin sa'kin.
He suddenly kissed my lips. "Good morning. How's your sleep?" Tanong niya.
Bumangon ako sa kakahiga at tumingin sa katabi ko ngayon. "Ayos lang naman. But, I'm still sleepy and I feel like, I want to sleep all day." I said while rubbing my eyes.
Lumapit siya sa akin and kissed me in the forehead. "It's already 10:30 AM and you haven't eaten a breakfast yet. Eat first before you go to sleep again, okay."
I shook my head. "Ayoko! Gusto ko ng matulog ulit."
"No, wife. You have to eat. I don't want you to skip breakfast."
"But--"
"No butts, wife. Wait here, I'll get your food downstairs." Then he stood up at lumabas na sa kwarto.
Hindi ko naman siya matitiis, eh. Kaya wala na akong magagawa. Humiga ulit ako sa kama and closed my eyes. Lately, I've been sleeping all day. Palagi akong inaantok, hindi ko alam kong bakit. Kahit simpleng galaw ko lang inaantok na ako.
Kung dati, ako ang nag-lilinis sa bahay, ngayon parang ayaw ko nang maglinis. Nakakatamad na. Kahit sa pag-ligo ayaw ko nang gawin dahil sa tinatamad na ako. Buti nalang at malamig dito sa Korea, hindi ako makaramdam ng init.
It's been what? 9 months since we got married again. Hinding hindi ko 'yun makakalimutan ang araw na iyon. We both cried while saying our vows. Ramdam ko ang pagmamahal ni Chanyeol sa'kin while saying his vow.
" Wife, I'm going to do everything just to make you happy. Thank you. Thank you for accepting me again. You don't know how happy I am. I feel like, I'm the most happiest man in the world to marry you again and I didn't regret to risk the chance to be with you. I love you, wife. I love you so much."
I smiled. Hanggang ngayon ay kinikilig parin ako sa sinabi niya.
Then after our marriage, nag-punta kami ulit sa Jeju Island para sa honeymoon. Yeah, may nangyari na nga sa'min at nakarami pa nga. Hahaha. Mas tumindi pa ang pagmamahalan namin and what? Gusto raw niya ng 12 na anak! Jusko po! Parang Exo!!
Then I heard the door open at pumasok ang gwapo kong asawa na may hawak na tray. Bumangon ako sa kakahiga at umayos ng upo. He sat and place the tray in the table beside the bed.
"Anong niluto mo?" Tanong ko.
"I cooked noodle soup, your favorite. Now, eat, wife." Kinuha niya ang bowl ng soup at nilagay ang kutsara 'dun. Then place it on my mouth. I open my lips and take a sip from the soup.
"How was it?"
Noodle soup is my favorite, pero ewan ko at parang bumaliktad ang sikmura ko. I immadiately cover my mouth and directly went to the bathroom and started vomiting.
Pwe! Noodle soup tasted bad and plus, I hate the smell!
I even vomited more. Si Hubby naman nakahagod sa likod ko. I held my stomach tightly, hindi parin ako tumitigil sa kakasuka.
"Are you okay, wife?"
I wipe my mouth. "Y-yeah. Ayos lang ako."
"Are you sure?"
"Oo, ayos lang talaga ako. Baka hindi ako nahismasan kagabi sa kinain natin." I said.
He look at me worriedly. "Are you really sure? Should I call a doctor to check on you?"
I shook my head. "No. Ayos lang talaga ako, hubby. No need to worry."
He sigh and hugged me. 'Yan na naman siya, naglalambing.
***
"Oi. Ayos ka lang?" Tanong ni Keila sa'kin.
"I'm fine."
"Sigurado ka? Eh, halos matumba ka na sa hagdan. Tapos, sasabihin mo na okay ka lang?"
Kasi naman, muntik na ako mahulog sa hagdan dahil nakaramdam ako ng hilo. Buti nalang at nandito si Keila at Nics, at nasalo nila ako. Ewan ko ba kong ano ang nangyari basta, I suddenly feel dizzy and I don't even know why?
"Ano ba naman kayo. Ayos lang talaga ako, medyo nahilo lang ako nang kaunti." Sabi ko.
"Haay, naku. Alagaan mo nga ang sarili mo. Buti nalang at wala ang asawa mo dito kundi nagpatawag na 'yon ng doctor." Sabi ni Nics.
I pouted "Inaalagaan ko naman ang sarili ko. Hindi ko nga alam kung bakit ako nagkakaganito, eh."
They look at each other, alam ko na yan. Naguusap sila through eyes, ganyan ang dalawa kapag ayaw nila sabihin sakin. Then, tumingin ulit sila sa'kin na nakakunot ang noo. Biglang lumapit si Keila sa akin at hinawakan ang dalawang kamay ko.
"May iba ka pa bang nararamdaman?"
I nodded. "Oo. Palagi na akong inaantok. Minsan nga late na ako gumigising. Nahihilo din ako. Tapos palagi akong sumusuka kapag umaga o 'di kaya gabi. Hindi ko alam kong ano ang nangyayari sa sarili ko. Ayaw ko naman sabihin kay hubby dahil alam kong mag-alala 'yon."
It's true. Palagi akong sumusuka tuwing umaga, salamat nalang at wala ang asawa ko. Then lately, I've been feeling dizzy, palagi akong nahihilo kaya hindi ko na nagagawa pa ang mga household chores dito sa bahay namin ni, Chanyeol. Buti nalang at meron kaming mga maids dito.
Lumiwanag bigla ang mukha nang dalawa.
"Sabi ko na nga ba, eh! Tama nga ang hinala ko!" Sigaw ni Nics.
"Gosh! I cannot believe this! Magiging Ninang na ako!" Sigaw naman ni Keila.
"Huh? Ano ba ang pinagsasabi niyo?"
Tumingin sila sa akin and smiled. "You're gonna be a Mom, Min."
What?
Kaya nandito ako ngayon sa banyo. Bumili kasi si Nics nang limang PT or Pregnancy test. Para daw sigurado kung buntis ba ako o hindi.
Tahimik akong nakaupo sa toilet bowl. I'm so nervous!! Ang bilis pa nang tibok ng puso ko! I even sweat.
Paano kung hindi talaga ako buntis? Ayokong mag-assume kong buntis ba ako o hindi. I just don't want to make myself dissapointed.
After 5 minutes ay tinignan ko ang resulta tapos lumabas na sa banyo at nakita ko silang Keila at Nics na naka-abang sa pinto.
"O? Ano na ang resulta?" Tanong ni Nics.
"Buntis ka ba? Magiging Ninang na ba kami?" Tanong din ni Keila.
I look at them with a serious face and said. "Positive."
***
Enhale Exhale
Enhale Exhale
Enhale Exhal--
"Wife?" Napalingon ako sa nagsalita. S-si Hubby pala.
"H-hubby! Nandiyan ka lang pala!" Tumayo ako at lumapit sa kanya while panicking.
Niyakap niya ako and gave me a peck in the lips. Nandito na ang asawa ko! Sasabihin ko ba o hindi?
I don't know! I'm so freaking nervous!!
"W-welcome home, Hubby! G-gutom ka na ba? S-sabihin mo l-lang sa'kin at i-ipagluluto k-kita!" Aish!! Why am I stummering!!
Kumunot ang noo niya. "Is something wrong, wife? You're stummering?"
I push him at lumayo ng kaunti. "W-wala! Wala!! Wala!"
Mas lalong kumunot ang noo niya. "I know there something wrong, wife. Care to tell?" He asked.
Gustong-gusto ko talaga sabihin sa kanya nang deretso kaso hindi ko masabi dahil kinakabahan talaga ako ng todo!! I place my two hands at my back and play with it. Kumalma ka nga!!
"Wala! Wala talaga!"
Mas lalong kumunot ang noo niya. "You're lying. Tell me." He said with a serious voice.
I bit my lower lip. He knows that I'm lying!! But I am nervous at nanginging pa ako!
I opened my mouth. "A-ano...uhm."
"What?"
"K-kasi...uhm. M-may sasabihin a-ako sa'yo."
My heart quicken nang lumapit siya sa'kin and carress my right cheek. "What is it?"
Ehh!! Mas lalo ako kinabahan sa ginawa niya! I look away from his gaze, nakakatunaw.
I gulped. Mas lalo akong kinabahan sa ginagawa niya, eh!! "I-I'm...I'm..."
He raise my chin using his index finger "Hm?" He suddenly kiss me in the lips.
I snake my arms in his neck and respond to his kisses. Buti nalang at medyo kumalma na ako dahil sa halik niya. My husband really never fails me to amuse through his kisses.
Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa beywang ko and deepened the kiss. We kissed and walk until we found ourselves kissing in the sofa. He's sitting while I am top of him.
I moan when he kissed my neck and to my collarbone. He slip his hand inside of my blouse and squeeze my left breast. I arched my back in pleasure. But kailangan ko siyang pigilan, I have to tell him now! As in now na!
I stop and look at him seriously. "I have to tell you something."
Hindi siya sumagot. Nakakunot ang noo niya habang naka-nguso. Hehe. Nabitin nga siya.
I smile and gave him a peck in the lips. "I'm pregnant."
Nakatulala siya nang ilang segundo at tumayo upang mayakap ako ng mahigpit. Hindi ako makahinga!! "C-chanyeol, I can't breath!" I scream.
Umalis siya sa yakap namin at napaawang ang bibig ko when I saw tears in his eyes. His crying.
"Can you say it again, wife?"
"Chanyeol, I'm pregnant. We're going to be parents!"
He scream nang pinasan niya ako at inikot-ikot sa ere. He's happy that I'm pregnant and I am also happy too. Sigurado akong bubuo kami ng masayang pamilya. Me and him and our baby.
"YES!! YES!! YES!!"
I laughed happily. He put me down and hug me.
"Thank you! Thank you so much, wife! You don't know how happy I am!" He cried.
I wipe his tears. "You're going to be a dad, Chanyeol. A perfect dad for our baby." I said.
He kneeled down in front of me and place his ears in my tummy.
"Hi, baby. It's me your daddy."
I feel a warm feeling in my my heart. Nakakatuwa, I can now imagine Chanyeol, taking good care of our baby. It's so overwhelming.
He stood up and kiss me in the lips. "I love you so much, wife."
"I love you too, Hubby."
Wala na akong mahihiling pa. Natupad na kasi lahat sa kabila ng maraming pagsubok na pinagdaanan namin nang asawa ko. I'm so happy na masaya na kami ngayon. Lahat ng Kaibigan ko, ang mama ko, ang EXO at higit sa lahat ang asawa ko at may darating pang isang taong espesyal sa amin ni Chanyeol, which is our unborn baby. I have already reached my happily ever after.
So this is the end of my story.
-----------------------------------------------
A/N: Thank you so much sa mga readers ko na nagbabasa. I hope nasatisfy ko kayo, but this is the end of SMWEC. I love you so much guys!! So this is goodbye.
Badgirl_14