Soundtrack for this chapter: Make Some Noise by The Beastie Boys(click mulitmedia to listen)
“It looked like a piece of a fucking piece of soap but motherfuckers use this for fucking radiant skin yo motherfuckers need to look fucking good and I tell you, brotha, those bitches like to hang on this fucking radiant skin of yours if you buy this brotha’s soap.”
Ang talumpati ni Tyson habang nagbebenta sa akin ng kanyang sabon.
“This ain’t made of fucking chemicals. This is made of a fucking organic stuff.” Ipinakita niya sa akin ang sabon na kulay orange. “Made up of apricots, a lil bit of kiwis, a lil bit of tangerines and damn those motherfucking cashews and nuts that contain this fucking soap.”
“Cashews and nuts?”
“You hear me brotha! This ain’t just a soap, it’s a fucking soap for fucking radiant skin. Yo, brotha’s an asian? You actually have good skin, bro but to be able to make it more beautiful and glowing, brotha needs to use this fucking soap now. You are blessed with good fucking skin while others are freckled. They don’t need this soap, they need this fucking sunblock with a UV ray of 35.” Kinuha naman niya ang tinitinda niyang lotion. “Imma tellin’ you brotha, bitches gonna chase after you when you use this fucking soap then after a good hot bath, USING this fucking soap, you dab yo skin with this motherfucking lotion for a glowing and natural skin. This bitches here doesn’t need this bro. This thang are especially made for ma brotha’s. I ain’t no liar man! Feel ma skin!”
Ipinagmalaki niya ang kanyang radiant skin na hinipo ko naman at sumangayon naman ako.
“See, I told you brotha. I ain’t no liar. This soap works wonders for you and for every sons of bitches out there!”
“How much is it?”
“If you buy this at a fucking store, you’ll spend a lil more but when you buy this to ‘yo brotha, I will give you less dolla. Get this soap and don’t give me a holla. And damn, bitches everywhere will bang you in a lava!”
Nakuha ako ni Tyson sa kanyang rap kaya binili ko ang sabon at ang lotion. Akalain mong isang gangsta, cool at rapper, nagtitinda ng sabon at ng lotion.
“Thanks ma man! Yo cool man! Yo cool!” sabi niya sa akin at what a relief na natapos na ang kaingayan niya.
“Thomas! I need you at my office!” sigaw ni Mr. Fumble ng dumating siya sa opisina na mukhang si Neo sa The Matrix dahil sa shades at black coat niya.
Pumasok naman ako kaagad sa opisina niya.
“What happened?” tanong niya sa akin habang tinatanggal niya ang kanyang coat at isinabit sa may sabitan.
Wala siyang naalala sa ginawa niya nung sabado? Ano? Amnesia? Dementia? O kunya-kunyarian na walang alam?
Umupo siya sa kanyang table at tinanggal ang kanyang shades sabay kinuha ang kanyang salamin na nakatago sa drawer ng mesa. May maitim at nagkukulay ube siyang black eye sa kanyang kaliwang mata na siguro malaki ang tama nung Sabado dahil fresh pa rin siya hanggang ngayon.
Baka nga hindi ito nangyari nung sabado, malamang gumimik siya ulit kagabi at nainis sa kanyang yung bouncer kaya binigyan siya ng isang left hook. Sa tindi ng tama ni brod, parang bouncer ang nakadale sa kanya eh.
“I woke up yesterday and this thing is the first thing I saw in this morning.” Sabi niya.
“It’s a black eye sir.”
“Where the hell did I get this?” tanong niya sa sarili niya habang nagsasalamin. “Did you punch me?”
“No, Sir. You got into a fight on a dancefloor then we were forced to leave the bar after the chaos then you left me and drove away. I have to take a cab to get home then while I was about to get into my apartment, you called me. You were in jail. I bailed you out then you left me again.” Kwento ko sa kanya. “You were so wasted… Sir.”
Hindi niya talaga naalala ang lahat ng ginawa niya.
“How much do I owe you?”
“3 grand.”
Inilapag niya ang salamin at umarte na parang may masakit sa kanya.
“Agh! I feel sick!” Tumayo siya at kinuha ang kanyang coat. “I will leave and you’re in charge of everything. I’m really sick today.” Sinuot niya ang kanyang shades. “
Ano yun? Ako gagawa lahat ng trabaho niya? Slacker!
“Just ask Beck for whatever you need to do.”
“Beck?”
“Rebecca Beckford!”
Yung receprtionist ang tinatawag niyang Beck, samantalang mas kilala siya bilang si Mrs. Beckford.
Sabay kaming lumabas ng opisina.
“Everyone!” tumingin sa amin ang lahat. “I am sick. I need to go home. Tomas will take care of everything today. Beck!”
“Yes, Engineer Fumble!” sagot ni Mrs. Beckford.
“Just tell Tomas everything I need to do today. He’ll work on it.”
“Ok!”
“I need to go! See you tomorrow!” umalis siya kaagad.
“Since you are in charge, you need to finish this!” ibinigay sa akin ni Mrs. Beckford ang sankaterbang blue print.
Tingnan mo yung kupal na Engineer na yun! Sinabi ko lang na 3 thousand dollars ang utang niya sa akin, may sumakit na agad sa kanya. Ang pinakaatribida pa sa lahat, ipinasa niya sa akin lahat ng trabaho niya ngayon. Sira-ulo talaga yun eh!
Kung alam ko lang na hindi niya maaalala lahat ng ginawa niya nung Sabado, eh di sana ako na lang ang nagbigay sa kanya ng black eye.
Hindi ko namalayan ang oras, wala namang nagsabi man lang sa akin sa opisina ni Engineer Fumble na oras na para umuwi dahil paglabas ko ng kwarto, wala na lahat ng empleyado.
“Hey, aren’t you suppose to be in school today?” tanong ni Ash habang kumukuha ng candy sa may reception desk.
“That’s shit man!” komento naman ni Tyson na dumaan sa harap ko at nagpaalam ng umalis. “Brotha’s gettin’ laid tonight!” sabay alis.
“My classes starts at 7.” Sabi ko kay Ash.
“It’s 6:30.”
Tumingin ako sa orasan at hindi ko inakala na 6:30 na sakto namang gumalaw ang isang kamay ng orasan kaya the moment na timingin ako, 6:31 na! Bigla akong tumakbo sa table ko para kunin lahat ng gamit ko at nagmadaling tumakbo palabas ng office.
“See you tomorrow Ash and Mrs. Beckford, I’ve finished everthing. It’s inside Engineer’s office!” Sigaw ko sa kanilang dawala habang papasok ng pasara na elevator.
Sa sobrang bilis ko na kagaya ni flash, hindi naman ako nalate sa unang klase. Hindi naman big deal yun kung ma-late man ako o hindi. Wala namang pakialaman dito eh ang importante makapasok sa klase at makapasa sa mga exams. Pero big deal para sa akin ang on time ako. Hindi na ako estudyante, professional na ako and I have to keep that up.
Pagpasok ko sa klase at habang naghahanap ng mauupuan, nakita ko ang mga classmates ko, yung iba nangungulangot lang, nagtitinga, ngumunguya ng bubble gum, yung mga babae, nagmimimake-up, yung isa naman sa classroom pa talaga nagkukulot. Walang kuryente sa inyo teh?
Parang wala namang pinagkaiba sa university na pinapasukan ko sa Pinas kaya pakiramdam ko nandito lang din ako sa Pinas puro nga lang blondes, brunettes and red heads ang mga tao, sama mo na ang mga brothers from the hood na mga black people.
Hindi naman ako masyadong maaga, pero matagal akong naghintay sa prof na pumasok sa classroom.
“Hey, that mae seat.” Sabi ng isang babaeng pamilyar sa akin ang boses at ang accent.
Anak ng pusakal, siya na naman!
“This is your’s too?” tanong ko sa kanya.
Simula ng makita ko siya, wala siyang ibang ginawa kundi palayasin ako sa upuan dahil upuan niya palagi ang inuupuan ko.
“That’s really her seat. The prof assigned her that spot.” Sabi ng isang blonde na babae sa tapat ko.
Wala akong magawa dahil sa kampihan na nangyari kaya mabilis kong ibinigay ang upuan at naghanap ng iba.
Pero bago ako tumayo, binigyan ko muna siya ng malditang irap, binigyan niya ako ng ngiti na imbes kainisan mo, sige na lang. Sa lahat naman ng magiging classmate ko, itong babae pang toh!