ආදි pov....
හවස් වෙනකොට මට සකු ගාවටමයි යන්න ඔනි උනෙ. එයාගෙ පපුවට තුරුල් වෙලා ඒ උණුහුම විදින්නමයි මට ඔනෙ උනෙ. ඇත්තටම අම්මා ලග මට දැනෙන ඒ සුවද උණුහුම දෙකම මට සකුගෙන් දැනෙනවා. ආහ් එයා ගොඩාක් සුවදයි..
ඉස්කෝලෙ ඉවර උන ගමන් මං දුවගෙන ගියෙ සකුගෙ ක්ලාස් එක ලගට. හේතුවක් නොදැනිම සකුව දකිද්දි මගෙ ඉවසීමෙ සීමාව පනින්න ගත්තා. එයාගෙ අතින් අල්ලගෙන ඉස්කෝලෙ ටොයිලට් එකට දුවන් ගිය මං සකුව බිත්තියකට හිර කර ගත්තෙ එයාව මගෙ ලගින් තියාගන්න ඔනි නිසා.
මං බිත්තියට හිරකරගන්නවත් එක්කම සකුගෙ මූනෙ පුංචි බයක් වගෙම ලැජ්ජාවක් ඇදුනත් ඒක මට ගෙනත් දුන්නෙ තව තව එයාව ලන් කරගන්න ඌමනාවක් විතරයි. සකුගෙ අත් දෙක අරන් උඩට කරලා මගෙ අතකින් හිරකරගන්න ගමන් එයාගෙ ඉනෙන් ඇදලා අරන් මගෙ ඇගට හිරකරගත්තෙ මට තවත් ඉවසන්න ඔනෙ නැටි නිසා. වෙන කිසිම දෙයක් සකුට නොතේරුනත් එයත් ඒ හැමදේම බලාගෙන පාඩුවෙ හිටියෙ හරියට එයා ඒවා බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා වගෙ.
සකු...
ම්හ්.. අක්කෙ.. කි කියන්න...
මට කිස් එකක් දෙනවද.. ම්ම් බබා..
කෝ එන්න මං දෙන්න..
නෑ බබා ඔතනට නෙමෙ මෙතනට...
කිස් එකක් ඉල්ලපු ගමන් සකු මගෙ කම්මුල කිස් කරත් ඒකෙන් සෑහිමකට පත් වෙන තත්වෙක මං හිටියෙ නෑ. ඉතින් මං එයාගෙ ඉන වටේ දාන් ඉදපු අත අරන් මගෙ තොල්වලට තියලා ලිප් කිස් එකක් ඉල්ලුවා.
අහ්.. අනෙ බෑ අක්කෙ...
අනෙ බබා.. එකක් දෙන්නකො...
බෑ අක්කෙ..
සකු බෑ කියනවත් එක්කම මං මෙච්චර වෙලා හංගන් ඉදපු මගෙ හැගීම් තව දුරටත් හංගන් ඉන්න මට පුළුවන් කමක් තිබ්බෙ නෑ.
එකපාරම සකුව ඇදලා අරන් එයාගෙ ඉන මිරිකන ගමන් බෙල්ල පුරා ලව් බයිට්ස් තියන්න ගත්තෙ කෙල්ලගෙ හැගීමුත් අවුස්සන ගමන්මයි. එයාගෙ කෙදිරිලි මට තවත් ශක්තියක් වෙද්දි මං තව තව එයාට නැඹුරු වෙලා එයාගෙ ලිප්ස් අල්ලගත්තෙ දවස් ගානක් බඩගින්නෙ ඉන්න සිංහයෙක්ට ගොදුරක් හම්බුනා වගෙ. ආදරයත් රාගයත් දෙකම එකතුවෙලා ඒ එන හැගීමට එයා වගේම මාත් අවනත වෙලයි හිටියෙ.
ම්ම්හ්.. අහ්..ආ අනෙ අක්කෙ.. න.. නවත්තන්න
................
අහ්.. ම්හ්.. ආ.. අක්කෙ..
ඩෝල්... මොකද මේ පොඩ්ඩක් දගලන්න එපා..
අහ්.. අක්කෙ මගෙ බඩ රිදෙනවා අක්කෙ..
ම්ම්.. කෝ බලන්න කොතනද..
මෙතන.. සිදෙනවා...
සකු එකපාරම මාව අයින් කරලා එයාගෙ බඩ රිදෙනවා කිව්වා. ඒ එක්කම මට ආවෙ වෙනම අදහසක්. රිදෙන තැන අහද්දි මගෙ අත අරන් බඩෙන් තියාගත්තම මං කොහොමද දෙයියනෙ ඉවසන්නෙ.
මං ආයෙත් සකුගෙ බඩෙ තියෙන අත එහෙම්ම තියාගෙන සකුගෙ බෙල්ලට පාත් උනෙ සකුව ගොඩාක් හයියෙන් හිරකරගන්න ගමන්. ඒ ගමන් බඩෙ තිබුන මගෙ අත පල්ලෙහාට අරන් යද්දි කෙල්ලගෙ කෙදිරිල්ල එන්න එන්න වැඩි උනා. තව ටිකක් දුර දිග යන්න හදද්දිම ඉස්කෝලෙ මුරට ඉන්න නැන්දා එන සද්දෙට සකු මාව තල්ලු කරා.
ආහ්. ශිට් කෙල්ලගෙ බෙල්ල ලස්සනට රතු වෙලා. ආයෙත් එයාව ලන් කරගන්න ගියත් එවෙලෙ ම තමා සකු වෙලාව බලලා කෑගැහුවෙ.. විනාඩියක් දෙකක් වගෙ දැනුනත් අපි දෙන්නා දැනටම පැයභාගයක් මෙතන ඉදලා. දැන් අපි දෙන්නගෙම බස් මිස්වෙලා කියලා දන්න නිසා. මං අපෙ අම්මට කතාකරලා සකුට පොඩ්ඩක් ඉස්කෝලෙ දි අසනීප උනා කියලා එයාව එක්කන් අපෙ ගෙදර ගියා.
ගෙදර ගිහින් අම්මා සකුගෙ තාත්තට කෝල් කරන වෙලෙ සකුගෙ මූන හොදටම රතු වෙලා. කෙල්ල මං දිහා බැලුවෙවත් නෑ. එයා එහෙම ඉද්දි ලස්සනයි. ඒත් ඉතින් ඔහොම ඉන්න දෙන්නත් බෑ නෙ. අනික බෙල්ලට මොනාම හරි කරන්නත් ඔනිනෙ.
සකු...
ම්ම්ම්.. අක්කේ...
තරහද.. ම්ම්...
ඇයි තරහා වෙන්නෙ.. මට අමුතුයි වගෙ...
අශ්.. මෝඩි.. කෝ එන්න අක්කා ලගට... ඕක හිතන්න එපා හරිද අමතක කරමු අපි.. අක්කි ආදරෙයි නෙ.
අක්කෙ.. අපි කරන්නෙ වැරැද්දක් ද..
අහ්.. ඇයි මැණික ඒ...
නෑ මට හිතුනා...
මගෙ මැණික එහෙම නෑ හරිද.. ඕක දැන් අමතක කරමු. තාත්තා එයි පන තව ටිකකින් එක්කන් යන්න.. බෙල්ලට මොකද්ද කරන්නෙ.
ඇයි අක්කෙ.. බෙල්ලට මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ ආ... මට රිදෙනවා ඒ හරිය අල්ලන්නවත් බෑ ...
මුකුත් වෙලා නෑ පන අක්කි හැපුවනෙ සුට්ටක් රතු වෙලා. බෙල්ල වැහෙන්න ඇදුම් අදින්න හරිද මේ ටිකෙ..
ම්ම් හරි අක්කෙ..
අශ්.. ඇත්තටම මං මොකද්ද ඒ කරේ... මං මහ මෝඩයෙක් එයා තාම පොඩි කෙල්ලෙක්. ඒත්.. ආහ් ආදි උබනම් මහ මෝඩයෙක්. බලහන් දැන් මොකද්ද කරන්නෙ කියලා.
ටික වෙලාවක් යද්දි සකුගෙ තාත්තා ආව නිසා සකු යනකම් ඉදලා මං වොශ් එකක් දාගන්න ගියා. සකුගෙ සුවද, ඒ මත් උන ඇස්, ඒ තොල් මතක් වෙද්දි ඕනෙම කෙනෙක්ට පිස්සු හැදෙනවා. මොකද සකු කියන්නෙ ඇත්තටම ලස්සන කෙනෙක්. ඉතින් ඒ හැමදේම මතක් කරන ගමන් නාගෙන ආවෙ ටිකක් නිදාගන්න බලාගෙන..
.
.
.
.
.
.
.
මාස කිහිපයකට පසු...
කාලය ටිකෙන් ටික ගෙවිලා ගියා.. සකුට මාත් මට සකුත් නැතුවම බැරි තැනකට ආවා. ඒ අතරම අපි දෙන්නා පුළුවන් හැම මොහොතකම කතාකරන්න ඉස්කෝලෙ වටෙ ඇවිදින්න කන්න බොන්න හුරුවුනා.. මං ටිකෙන් ටික ජානුගෙන් ඈත් උනා... ඒත්...
Hello.. කැප්ටන්...
Hello ටානි කියන්න.
කැප්ටන් අපෙ ජානු. ජා.. ජානු.. එ.. එයාට cancer එකක් ලු..
අහ්.. මොකක් ම.. මගෙ ජානුට.. උබලා මාව ආතල් එකකට නේ ගන්නෙ. හැබැයි අහුවෙන්න එපා.
නෑ කැප්ටන් ජානු කොන්ඩෙ කපලා තියෙන්නෙත් ඒකයි. ජානු දන්නෑ අපි ඒක දන්නවා කියලා. එයාට තව ජීවිත් වෙන්න වැඩි දවසක් නෑ කැප්ටන්. ජානුගෙ අම්මා අපිට කිව්වෙ.
මොකක්.. මගෙ ජානු...
Author pov...
අතෙ තිබුණ ෆෝන් එක බිම වැටුනත් ආදිට ඒක බලන්නවත් සිහියක් තිබුණෙ නෑ. එතනම බිම ඉදගත්ත ආදි මහ හයියෙන් ජානුගෙ නම කිය කියා අඩන්න ගත්තේ හරියට පිස්සියක් වගෙ.. පොඩි කාලෙ ඉදන් එකට හිටපු යාළුවා තව ජීවිත් වෙන්නෙ තව ටික කාලයයි කිව්වම කොහොමද ඉතින් ඒක දරාගන්නෙ. ගෙදරත් කිසිම කෙනෙක් එදා නොහිටිය හින්දා වගෙම පැය ගානක් අඩලා එයාට නැගිටගන්නවත් බැරි තරමට දුර්වල වෙලා හිටපු නිසා ආදි එතනම රෑ නිදාගත්තා. පහුවදා උදෙ ආදිගෙ අම්මලා ගෙදර එද්දි තමා ආදිට ඇහැරුනෙ. රෑ එලිවෙනකම් අඩපු නිසා ආදිගෙ ඇස් රතුවෙලා ඉදිමිලා තිබ්බා.
ආදි හැමදේම අම්මට කිව්වම අම්මටත් ලොකු වේදනාවක් දැනුනෙ. ජානු කියන්නෙත් එයාගෙම දරුවෙක් වගෙ ඉදපු නිසා.
අම්මයි ආදියි දවල් වෙලා ජානුගෙ ගෙදර ගියෙ මේ ටිකේ ජානුව ආදිට මගහැරුන නිසා. එහෙදි ජානු නිදි අතරෙ හැමෝම විස්තර කතාකරද්දි තමා එයාලට දැනගන්න ලැබුනෙ ජානු ජීවත් වෙන්නෙ තව මාසයක් වගෙ පොඩි කාලයක් කියලා. ඒ හැමදේම ගැන ජානුත් දැනගෙන ඉදලා තියෙනවා.
ආදිට දුකක් තරහක් බයක් මේ හැමදේම දැනුනත් ආදි ඒ හැමදේම හංගගෙන් ඉදියෙ එයා ජානුට පන වගෙ ආදරෙ නිසා. ඒත් එයාට තිබ්බ ලොකුම වේදනාව ඇයි ජානු මේ දේවල් එයාට හැංගුවෙ කියන එක.
ආදි pov...
මං ගිහින් ටික වෙලාවක් යද්දි නිදාගෙන හිටපු ජානු නැගිට්ටා. එයා මං දිහා බලලා හරි අහිංසක විදිහට හිනා උනා. ඒ හිනාව දකිද්දි මගෙ පපුව පිච්චිලා යන්න වගෙ දෙයියනෙ. ඇයි මේ වගෙ අහිංසක කෙල්ලෙක්ටම මෙහෙම කරන්නෙ. තාම ජීවිතෙ පටන් ගත්තෙවත් නෑ..
ආදි....
ඕ මගෙ ජානු පැටියො...
ම්ම්.. ඔයත් දන්නවා නේ මට දැන් cancer එකක් කියලා. මට සමාවෙන්න මං ඒක හැංගුවට මං දන්නවා නෙ ඔයාට ඕක දරාගන්න බෑ කියලා ඒකයි නොකිව්වෙ. සමාවෙන්න ආදි..
අනෙ එහෙම නෑ පැටියො. ඔය මෝඩ ඩොකාගෙ බොරු. මගෙ පනට එහෙම කිසි ලෙඩක් නෑ හරිද. ඔයා මගෙ දෙවෙනි අම්මා, මගෙ හොදම යාළුවා , මගෙ හැමදේම නෙ. උබට මුකුත් වෙන්න දෙන්නෙ නෑ මං. හරිද පන...
නෑ එහෙම නෑ ආදි.. මං හැමදේම දන්නවා මං හිත හදන් ඉවරයි මං ඒකට බය නෑ ආදි..
අනෙ මගෙ පැටියා...
ජානු එහෙම කියනවත් එක්කම ඇස් අස්සෙ හංගන් ඉදපු කදුලු බිදු එකින් එක වැටෙන්න ගත්තෙ මට තවත් දරාගන්න බැරි නිසයි. මොන ප්‍රශ්නෙ තිබ්බත් ජානු දැනුත් කරෙ මාව බදාගෙන හිත හදපු එකයි. ඇත්තටම ජානු කියන්නෙ මගෙ හැමදේම. මට එයා නැතුව ඉන්න බෑ. පොඩි කාලෙ ඉදන් අපි හිටියෙ එකටමයි. මං අම්මගෙන් අවසර අරන් මේ ටික කාලෙ මෙහෙ නවතින්න ඉල්ලුවෙ ජානුත් එක්ක ඉන්න ඔනි නිසා මට.
කාලය ටිකෙන් ටික ගතවෙන්න පටන් ගත්තා.. දින සති ගෙවෙද්දි ජානුට එන්න එන්න අමාරු වෙන්න ගත්තා. මට පුළුවන් හැමතැනම එයා එක්කන් ගිහින් අපෙ මතක එක්ක එයාව සතුටු කරන්න පුළුවන් හැමදේම කරා. අඩුම මං එක තත්පරයක් සකු ගැනවත් කිව්වෙ නෑ.
ඉස්කෝලෙ ස්පෝර්ට් සර් මට අනිවාරෙන් එන්න කියලා තිබ්බ නිසා මට එදා ඉස්කොලෙට යන්න උනා. මං එක්ක ජානු එන්න හැදුවත් ජානුට අමාරු නිසා මං එයාට එන්න දුන්නෙ නෑ පස්සෙ දවසක යමු කියලා.ඉස්කොලෙ ගියා විතරයි මට හම්බුනෙ සකුව.
ආදි අක්කෙ.. අනෙ ඇයි අක්කෙ ආවෙ නැත්තෙ මං ඔයාට කොච්චර කෝල් කරාද. ඇයි සකුව මගාරින්නෙ මගෙ අක්කා.
අනෙ මට සමාවෙන්න පැටියො..මං හිතුවෙවත් නැති දෙයක් අක්කට උනා.....
සකු දුවගෙන ඇවිත් මාව බදාගෙන අඩන්න ගත්තම මට වේදනාව ඩබල් ත්‍රිබල් උනා. ඊටපස්සෙ මං සකුට හැමදේම කිව්වා. ඒත් මගෙ පෙර පිනකටද මං දා මං කිව්ව හැමදේම සකු තේරුම් ගත්තා. එයාටත් ජානු බලන්න එන්න ඔනෙ කිව්වත් මං කිව්වා එයා හෙට අනිද්දා ඉස්කොලෙ එයි කියලා. එහෙම කියලා මං සර්ව හම්බෙලා කට්ටියට විස්තර කියලා සකුටත් සමු දීලා ජානුලාගෙ ගෙදර ගියෙ පහුවදා එයාව ඉස්කොලෙට එක්කන් යන්න ඔනෙ නිසා.
බස් එකෙ යනකනුත් මගෙ ඔලුවෙ වද දුන්නෙ සකුගෙ දුක පිරුණු ඇස් වගෙම, ජානුගෙ බලාපොරොත්තු පිරුණ ඒ ඇස් දෙක.. මගෙ ලමයි දෙන්නා අතරෙ මං අසරණ වෙලා... මං දන්නෙ එච්චරයි......
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
හායි ලමයි කොහොමද 😒 vote එකක්වත් දාන්නලාකො... 😾
මොකද හිතන්නෙ කතාව ගැන.. ජානු ඉතින් යන්නම යනවා. ඉස්සරහට මොනා වෙයිද. අපි බලන් ඉමු නේ ඉතින්. තව කොටස් කිහිපෙකින් කතාව ඉවරයි sad ending එකක් ද ඔනෙ happy ending එකක් ද. 😪
එහෙනම් ඉතින් අපි කැපුනා බායිහ් 😒💔