ទីប្រឹក្សាបេះដូង
តុតុ
"អញ្ជើញចូល"
ទទួលការអនុញ្ញាតហើយទ្វារក៏របើកបង្ហាញឲឃើញនាយអគ្គនាយកធំចូលមកដោយស្នាមញញឹមតែក៏ទម្លាក់វិញពេលថានៅក្នុងបន្ទប់មានតែស៊ូហ្កា។
"ឯងមកមានការអី"
ស៊ូហ្កបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្តឲឃើញតែម្ដង នៅពេលឃើញទង្វើបងខ្លួនរាល់ថ្ងៃហាក់ចង់ចូលក្បែរជីមីនហួសប្រមាណ ភ្លេចហើយឬថាខ្លួននាយមិនមែនទំនេរទៀតទេមានប្រពន្ធហើយ ចំណែកអ្នកដែលនាយព្យាយាមចូលជិតនោះមាននាមជាអនាគតប្អូនថ្លៃមិនមែនអ្នកឯណាឆ្ងាយឡើយ។
"យើងគិតមកយកឯកសារសម្រាប់នាំទំនិញចេញ"
"អាហារនោះ...ជីមីនអ្នកធ្វើមែនទេ"
មើលតាមប្រអប់និងអាហារគេក៏អាចទាយដឹងថាជាស្នាដៃជីមីនគេញុាំវាប៉ុន្មានឆ្នាំជាប់គ្នារឿងអីបុ៉ណ្ណឹងមើលមិនដឹង។
"មែនហើយ"
ស៊ូហ្កាតបដោយមុខស្មើជាការគម្រាមទៅអ្នកម្ខាងទៀត ក៏បញ្ជាក់ផងដែរថាទំនាក់ទំនងគេជាមួយជីមីនពេលនេះឈានដល់បែបណានាយគួរតែយល់ព្រោះនាយមិនមែនមិនធ្លាប់ឮពាក្យលោកយាយនិយាយឯណាពួកគេធ្លឆាប់សួរលោកយាយថាម្ដេចបានគាត់តែងតែចម្អិនអាហារសម្រាប់លោកតាដូច្នេះទាំងដែលអ្នកបម្រើមានហេតុអ្វីបានជាមិនឲគេអ្នកធ្វើ គាត់ក៏តបមកគេដោយស្នាមញញឹមជាមួយសម្ដីដែលស្ដាប់ហើយត្រជាក់ចិត្ត
«អាហារជាកម្លាំង អាហារជាជីវិត យាយពេញចិត្តដែលយាយអាចធ្វើអ្នកផ្ដល់កម្លាំងនិងជីវិតដល់មនុស្សដែលយាយស្រឡាញ់ ទោះជាធ្វើរាល់ថ្ងៃក៏យាយមិនយល់ថាហត់ឬធុញឡើយ»
"យើងសង្ឃឹមថាឯងមិនបំពានព្រំដែនយើងតទៀត មើលថែតែកូនទន្សាយរបស់ឯងឲល្អទៅបានហើយ ផ្កាយមួយដួងនោះជារបស់យើងៗជាប្រមុខកោះផ្កាយយើងចេះមើលថែហើយ"
សម្ដីលោកយាយនិងសម្ដីស៊ូហ្កាឲយ៉ុនហ្គីស្មុគស្មាញជាខ្លាំងនាយមិនយល់ទេថាម្ដេចខ្លួនអាចធ្វើទង្វើបែបនេះបាន កន្លងមកនាយប្រឹងធ្វើឲខ្លួនស្និទ្ធស្នាលព្រោះនាយច្រណែនដែលឃើញស៊ូហ្កាចាប់ផ្ដើមបានទង្វើល្អៗពីជីមីនដូចនាយពីមុន។
ល្ងាចថៃ្ង
ថ្ងៃនេះប៉ាម៉ាក់ស៊ូហ្កាបានបបួលពួកគេមកញុាំអាហារជាមួយគ្នា ព្រោះគាត់មិនសូវបានជួបកូនដូចគ្នាមកពីកោះវិញមិនប៉ុន្មានក៏បែកចេញនៅកន្លែងផ្សេងទៀត។
"ជីមីនបងសុំនិយាយជាមួយបន្តួចបានទេ"
ពេលមានឱកាសឃើញគេនៅតែឯងយ៉ុនហ្គីក៏សុំពេលវេលាបន្តិចព្រោះគេមានរឿងចង់និយាយឲបានធូរចិត្ត។
"បាន"
ជីមិនមិនកំណាញ់ទោះបីជាមិនចង់និយាយក៏ចៀសមុខផុតយ៉ាងណាពេលវេលាខាងមុខពួកគេនៅតែជាគ្រួសារតែមួយនឹងគ្នា។
"តើមួយរយៈដែលបាត់ខ្លួនអូនរស់នៅយ៉ាងម៉េចដែរពិបាកខ្លាំងទេ"
គេដឹងថាពេលនោះជីមីនអាចនឹងឈឺចាប់ខ្លាំងគេចង់ដឹងថាជីមីនឆ្លងកាត់អ្វីខ្លះនៅពេលនោះ។
"ឆ្លើយឲស្មោះត្រង់ទៅវាក៏ពិបាកដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំយល់ថាខ្លួនរឹងមាំជាងមុនក្រោយពីឆ្លងកាត់វារួច បន្ទាប់ពីចាកចេញពីលោក ខ្ញុំរៀនសើច រៀនធ្វើជាមនុស្សធំ លែងសូវយំ បារម្ភពីគ្រប់យ៉ាងដូចកាលកន្លង ផ្លូវចិត្តក៏បានធូរស្បើយតាមពេលវេលា ខ្ញុំបែរជាយល់ថាពេលគ្មានលោកវាល្អជាងឆ្ងាយណាស់អរគុណលោកដែលមិនចងខ្ញុំឲនៅត្រាំត្រែងជាមួយអតីតកាលមិនច្បាស់លាស់មួយនោះ"
ជីមីនញញឹមរៀបរាប់សម្លឹងមុខនាយចំ គេមិនអាចថាក្នុងចិត្តជ្រះស្រឡះលែងមានការខឹងក្រោធទាំងស្រុងឡើយតែក៏ល្អព្រោះវាមិនច្រើនរហូតត្រូវសងសឹក រឹតតែល្អដែលគេអាចកាត់ចិត្តបាន។
"ចុះពេលអូននៅក្បែរគេតើអូនមានក្ដីសុខដែរទេ គេមើលថែអូនបានល្អដែរទេ?"
គេខ្លាចថាជីមីនរស់នៅមិនមានក្ដីសុខ ខ្លាចថាស៊ូហ្កាគ្រាន់តែផ្អែមល្ហែមចំពោះតែមុខអ្នកដទៃ ខ្លាចស៊ូហ្កាធ្វើចំពោះជីមីនដូចគេកាលពីអតីតកាល។
"គេល្អណាស់ គេមើលថែព្យាយាមបំពេញតាមការចង់បានរបស់ខ្ញុំ គេស្វែងយល់សូម្បីតែរឿងតូចតាចរបស់ខ្ញុំមិនថាចំណូលចិត្តឬទម្លាប់ដែលខ្ញុំតែងធ្វើ ការប្រែប្រួលទឹកមុខពាក្យសម្ដីមានពេលខ្លះខ្ញុំគិតនឹកឆ្ងល់ថាគេជាមនុស្សម្នាក់ដែលទេវតាប្រទានមកលុបលាងប៉ះប៉ូវការឈឺចាប់កាលពីអតីតកាលតើមែនទេ ហេតុអ្វីក៏គេល្អបែបនេះ គេតែងតែធ្វើឲខ្ញុំសើចសំណើចដែលបញ្ជាក់ពីក្ដីសុខមិនមែនបង្ខំបង្ហាញលាក់ការឈឺចាប់ បេះដូងខ្ញុំសុខសាន្តណស់ពេលនៅក្បែរគេរហូតស្រមៃមិនឃើញពេលគ្មានវត្តមានគេខ្ញុំអាចរីករាយម្ដងទៀតអត់"
សម្ដីមួយៗអាចឲយ៉ុនហ្គីដឹងពីជម្រៅចិត្តរបស់ជីមីនមកលើស៊ូហ្កាបាន គេដឹងហើយថាពួកគេទាំងពីរគឺស្រឡាញ់គ្នា មិនមែនការបង្ខំចិត្តដោយសារលក្ខខណ្ឌតាមកោះផ្កាយ។
"សុំទោស!បងសុំទោសដែលអតីតកាលបងធ្វើឲអូនឈឺចាប់ សុំទោសដែលកាលពីអតីតកាបងអាត្មានិយមមិនដែលដឹងសុខទុក្ខអូន សុំទោសដែលបងជ្រើសគេចោលអូន បងមិនសង្ឃឹមឲអូនអភ័យទោសឲបងទេបងគ្រាន់តែចង់និយាយវាឲធូរចិត្តប៉ុណ្ណោះ"
កាន់តែនិយាយគេកាន់តែយល់ថាទង្វើស៊ូហ្កាចំពោះជីមីនប្រៀបដូចជាកញ្ចក់ឆ្លុះពីគេកាលពីអតីតកាលយ៉ាងអញ្ចឹងវាផ្ទុយស្រឡះគ្នាតែម្ដង គេព្រងើយស៊ូហ្កាយកចិត្តទុកដាក់ គេទុកចោលស៊ូហ្កាមើលថែ គេចង់ឈ្នះស៊ូហ្កាព្រមចាញ់ គេធ្វើឲជីមីនឈឺចាប់ស៊ូហ្កាធ្វើឲជីមីនរីករាយ គេបោកប្រាស់ស៊ូហ្កាស្មោះត្រង់ផ្ដល់តម្លៃ។
"ផ្កាយតូច!!!"សម្លេងស៊ូហ្កាស្រែករកម្ចាស់ចិត្ត
"មិនអីទេ ដូចលោកនិយាយអ៊ីចឹងវាជាអតីតកាលវាកន្លងហួសហើយបំភ្លេចចុះ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំរស់បានរីករាយណាស់ លោកក៏ដូចគ្នាគួរតែមើលថែកូនទន្សាយរបស់លោកឲបានល្អកុំឲបាត់បង់មនុស្សល្អៗដូចគេទៀតឱកាសសម្រាប់មនុស្សម្នាក់វាមិនមានច្រើនដងទេ"
"អូហ៍!មួយទៀតសង្ឃឹមតទៅលោកហៅឈ្មោះខ្ញុំបានត្រូវគឺវ៉ាង មូឈី មិនមែនផាក ជីមីនទេ"
ជីមីននិយាយហើយក៏ដើរទៅរកស៊ូហ្កាដែលដើរមករកគេទាំងញញឹម ឲយ៉ុនហ្គីនៅឈរពិចារណានូវសម្ដីជីមីន។
"ផ្កាយតូចនិយាយអីជាមួយវា"
"និយាយរឿងធម្មតាប៉ុណ្ណោះគ្មានអីទេ តោះអ្នកម៉ាក់ប្រហែលចាំហើយ"
ចុកទេបងយ៉ុន ច្បាស់ៗលះៗ🤪
#អរគុណសម្រាប់ការអាន💜