Chapter 7
Ang dami kong nakilala dito.
Lahat sila mabait sakin.
Well..
Except for Ella and her two friends.
Sinusungitan nila ako.
But I don’t care.
Pagtingin ko sa wrist watch ko, quarter to 4 am na.
Syempre, kinailangan ko na umuwi.
Sina Samuel at Tyler dito na lang daw muna.
Absent daw sila..
Sabi ni Erick isusulat na lang daw namin ang pangalan nila sa attendance record para hindi sila mabuking.
Sina Ella, mamaya pa naman daw ang pasok kaya susunod na lang daw sila.
Next visit ko daw, maghunting na daw kami.
Don’t get me wrong.
We’re going to hunt animals.
Not human beings. :))
Umalis na kaming dalawa.
Monday na at may test kaya dapat maaga kami.
Ewan ko ba diyan kina Tyler.
Ayaw nilang pumasok.
Nakalayo na kami ng siguro mga 72 km mula sa bahay.
Ang layo kaya nito sa school.
Nakasakay lang ako sa likod ni Erick.
“Mabigat na ba ako?” tanong ko sa kanya
“Kaya ko naman.” Sabi niya.
“Kung nabibigatan ka okay lang. Turuan mo na lang ako tumakbo ng mabilis.”
“Okay lang. Kaya ko.”
“You sure?”
“Yeah. Don’t mind me.”
Okay sabi mo eh.
“What is your special talent?” tanong ko sa kanya.
“My talent? Singing. Drawing.”
“No. Not those. Yung tulad sa akin, visions of the future. Ikaw?” Napatigil siya sa pagtakbo.
“Ah. Yung sakin, nararamdaman ko ang mga nangyayari. Tsaka yung mga nangyari na.”
“Parang ako lang?”
“Hindi. Sayo nakikita mo. As in eksakto. Ako, nararamdaman ko lang. Kunwari nagkagera, malalaman ko agad kung sino ang namatay na. Pero hindi ko nararamdaman ang mangyayari palang. Past and present lang.”
“Aah. I get it.”
“Walang nagkakapareho ng talent. Meron sigurong similarities pero not ever completely the same.”
“Meron bang mga mind readers? Tulad ni Edward Cullen?”
“Oo. Si Tyler. Si Cole tracker.”
“Cole?!”
“Oo. Pero ibang grupo sila. Iba sa atin. Mga pumapatay sila ng tao.”
Nagsitaasan ang mga balahibo ko..
“Si Natalie..”
“Okay lang siya. Hindi naman siya magagalaw ni Cole. Nasa Northern Luzon nga sila eh.”
“Yung nakita ko sa news. Kagagawan nila yun?”
“Hindi tulad sa mga movies, ang mga werewolves nakakapatay din ng tao. Pero basta parang mirrored na cresent moon, vampire.”
Kinilabutan ako lalo.
“Wag ka matakot. Malalabanan mo naman sila.” Sabi niya
“Hindi naman ako kasing lakas niyo. 1 third lang saakin ang lahing bampira.”
“Ang tatay mo ang pinakamalakas sa amin. I’m sure namana mo yun. Gusto mo itesting natin eh.”
“Testing?”
Bigla niya ako hinagis. WAAAAH!!!
Buti nung naglanding ako, nakatayo ako.
“BAKIT MO GINAWA YUN?!?!” sabi ko. Nag-smirk lang siya.
Bigla siyang tumakbo sa direksyon ko..
Naglabas siya ng parang kutsilyo.
Like a ninja. T.T
Ang ginawa ko, nung malapit na siya..
Hinampas ko sa kanya ang braso ko.
Ayun.
Talsik siya.
Mga.. 5 meters away?
Basta parang ganun.
OMG.
Nakahampas ako ng dhampir tapos tumalsik siya?!?!
Nung tumalsik siya, napaupo siya nung naglanding siya.
“Sabi ko sayo malakas ka eh. Wala pang nakakahampas sakin na tumalsik ako.” Sabi niya ng nakangiti.
Ako, nakatingin lang sa kanya na meron parang anong-nangyari-bakit-ganun look.
“Hahaha. Malakas ka. Hindi mo lang alam. Mabilis ka din.” Sabi niya
Tapos tumakbo siya ng suuuuper bilis palayo.
Ako naman, hinabol ko.
Tumakbo din ako ng mabilis.
As in yung parang sobrang bilis na hindi mo ako makikita.
Pano ko masasabi?
Kasi napatigil siya tapos hinanap niya ako.
“Jean! Oo na! Mabilis ka na! Testing palang to. Baka mawala ka.” Sabi niya.
Tumigil ako sa harap niya. Napaluhod ako.
Sa pagluhod ko baka may sugat na ako.
Pero nung tiningnan ko wala.
Good.
“Ano? Takbo ka pa?” tanong ko
“Oo. Kasi malapit na mag-5 am. Bilisan na natin.” Sabi niya
Edi tumakbo na kami.
Oo. Super-speed.
Nakakapagod din. >.<
Nung nakadating na kami sa likod ng university..
Mga six na.
May malaking pader sa harap namin.
“Tumalon ka.” Sabi niya
“Pano?”
“Ganito.” He said then he took a few steps back and he ran and jumped. Jumped high.
O_______O –ako
Nakadating na siya sa kabila. Narinig ko na yung landing niya.
“Kaya mo yan.” Sabi niya.
Edi ginaya ko ang ginawa niya.
Few steps back.
Then run.
JUMP.
Ayun.
Feeling ko lumilipad na ako.
Pero mabilis ang pagtalon at paglanding ko.
At ang landing spot ko?
Si Erick.
Kasi tumalon ako ng mabilis.
Then hindi ko alam na mahuhulog ako kay Erick.
I mean physically.
Nagulat ako.
Hindi ko talaga sinadya na sa kanya tumama.
Kahit siya nagulat din eh.
Napahiga siya.
Pati ako.
Yikes.
Ang lapit ng mukha namin sa isa’t isa.
“Haha. Sabi ko na dapat hindi ako tumayo dito eh.” Sabi niya
“Sorry.” Sabi ko sabay tayo ng mabilis. Tumayo na din siya.
“Okay lang. Willing akong maging landing and launching pad mo.” Sabi niya. Ngiti lang ako.
Yeah. Tama na kayo.
Kilig ako.
Ang lapit ng mga mukha namin kanina eh.
Ang gwapo niya. :)
“Bakit ka nagba-blush?” tanong niya
“Ako? Blush? Nagba-blush din ba ang----“
“Hoy! Ang aga-aga nandito kayo! Anong oras palang a!” sabi nung dumating na gwardiya. SH*T. Hindi ko napansin na parating na pala siya. Naririnig ko ang yabag niya pero hindi ko pinapansin.
Alam kong hindi niya kami makikilala.
Kasi nakatalikod kami.
Tumakbo ako ng mabilis.
Parang kanina lang na parang invisible ako.
Hila ko si Erick.
Nung nakawala na kami at nasa loob na nga mga dorms..
“Salamat. Akala ko kasi nakilala niya tayo.” –Erick
“Wala yun. Nakatalikod tayo edi hindi tayo nakita.” –ako
“Maghanda ka na. Malapit na ang call.”
“Call?”
“Sa first period.”
“Aah. Okay.”
Tumakbo na ako ng mabilis papunta sa dorm ko.
Buti nakapasok pa ako.
Naligo ako at nagbihis sa uniform ng mabilis.
Sinasanay ko lang ang sarili ko.
Para in case kailangan,
Madali na.
Nung natapos ako..
Kumain na lang ako ng tinapay na nilagyan ko ng choco spread.
Hehe.
My favorite.
After eating, nagtooth-brush ako.
Then, lumabas na ako.
I was surprised to see Erick waiting outside my dorm.
“Buti at binilisan mo. Wala ang best friend mo. Yung Natalie.” Sabi niya
“HUH?!” --ako
“Kasi nasa loob na siya ng classroom natin. Hinihintay ka.”
“Loko. Akala ko kinuha nina Cole.”
Loko talaga. Hahaha.
Napagtripan niya ako dun eh.
Naglakad na kami ng normal human speed papuntang classroom.
Syempre.
Sino bang may gusting mapagdudahan ng iba?
Nung nasa hallway kami, maraming nagulat nung nakita nila kami.
Magkasama kami ni Erick eh.
Total heart throb pa naman siya dito sa sobrang kagwapuhan niya.
Nakasalubong ko sina Arriane at Abiegail.
Dito din sila nag-aaral?!
“Hi Jean!” bati ni Arriane. Mabait naman siya. Matulungin pa.
“Hey Arriane, Abiegail.” –ako
“Dito na din kami mag-aaral. Ang daming nakatingin sa amin. Nakakahalata na ba sila?” –Abiegail
“Hindi. Basta’t may gwapo at maganda dito, tititigan nila.” –ako
“Aah. Buti pinag-aral din nila kami dito. Kasi hindi pa naman tapos ang 2 semester.” –Arriane
“Yeah. Maswerte nga kayo eh.” –ako
“Erick? Bakit magkasama kayo ni Jean?” –Abiegail
“Sinasamahan ko lang siya.” –Erick
“Weh? Kayo na ba?” –Arriane
“Huh? Hindi noh.” –ako
“Nyeh? Ang cute niyo kayang dalawa. Perfect match.” –Arriane
“Oo nga.” –Abiegail
“Uhmm..” –ako
“Tinutulungan ko lang siya kasi.. kaibigan ko siya. At mahalaga siya sakin.” –Erick
Napatingin ako sa kanya.
Naalala ko ang time na sinabi niya na pumunta siya sa bahay naming the night before the orientals.
“Jean. Malapit na tayo magkita. Mahal kita. Alam kong hindi mo ako makikilala. Pero sana, mahalin mo din ako."
Mahal niya ako?!?! Weh?!
"Mahalaga siya sayo kasi mahal mo siyaa." --Arriane
"Kaya nga. Ano kayang loveteam to? Jerick? Cassick?" --Abiegail
"Kayo kung ano-ano iniisip niyo. Halika na nga baka malate tayo. May test kami." --ako
"Tama! May test tayo ngayon!" --Arriane
"Tayo?" --ako
"Kaklase mo kami. Let's go!" --Abiegail
"Hep. Walang tatakbo. Lakad lang tayo." --Erick
"Ayy. Oo nga noh. Hehe. Kalimutan ko eh. ^__^" --Abiegail
Kahit mga dhampir sila at malalakas..
Mga isip-bata din.
Just like me. :))
Oo. Abie and Arriane are dhampirs.
So are Ella and ten others.
Pero mas madami ang bampira.
[a/n: hindi ko pa muna sila mamemention. mamaya-maya na siguro. ^_^]
Nung nakapasok na kami sa room..
Umupo sa dalawang sides ko sina Arriane and Abie.
Arriane sa left and Abie sa right.
Nakita ko si Natalie.
Nasa pinaka-likod siya.
May kakaiba sa itsura niya eh..
Naririnig ko naman ang heartbeat niya kahit malayo ako sa kanya.
Tulala kasi siya.
And parang namumutla..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sorry sa late update.
Nawalan kasi kami ng net kanina eh.
Vote, comment and like please.
Thanks.