"İyi misin"
"E-evet"
"Soruma cevap verir misin?"
"Hangisine"
"Senin çocuğun oldu mu?"
"Ne alaka Baran"dedim çenem titriyordu ağlamak istemiyordum yine eski günlere dönemk istemiyordum
"Cevap ver"
"H-hayır nerden çıktı"yalan söylüyordum nedense doğruyu söylersme bir sorun olucakmış gibi hissediyordum
"Doktor dedi senin bir çocuğun olmuş ve düşük yapmışsın"dokotrun amina koyiyim
"Hayır Baran yok öyle birşey"
"Doktor yalan mı söylicek Alara?"dediğinde sinirlenmiştim ve bağırmaya başladüm
"BARAN YOK ÖYLE BIRŞEY DEDIM SANA"
"BAĞIRMA"diye bağırdı bana bağırma diyor kendini bağırıyor amk
"Alara bak şimdi bana gerçeği söyle tamam mı"
"T-tamam"
"hiç çocuğun oldu mu Alara? Gerçeği söyle her türlü öğrenicem çünkü"nasıl öğrenebilirdi ki?
"O-oldu"dediğimde göz yaşlarıma enhel olamamıştım
"Nasıl oldu anlat bana"nasıl anlatabilirdim ki? Ben kendime bile bu olayı anlatamıyorken düşünmekten kaçıyorken ben sana nasıl anlatabilirim ki?
"Baran y-yemin ederimki ben istememiştim zorla yaptı gece evdeyken kapı çaldı içeri tanımadığım biri girdi sarhoştu sonra dokunmaya başladı zorla bana sahip oldu s-sonrada ortadan kayboldu"kim olduğunu biliyordum ama söylememiştim
Baran beni kendine çekti ve sarıldı hayatımda kendimi hiç bu kadad huzurlu hissetmemiştim ağlamalarım kalan zaman gittikçe artardı ama şimdi ise azalıyordu Baranın beni sakinleştirmesi için kokusu bile yetiyordu
"Kim yaptı hangi it yaptı lan bunu"
"T-tanımıyorum"tanıyordum ama söyliyememiştim
"Hay amına koyim ne zaman oldu bu olay"
"2 yıl önce"dediğimde Baran yine beni kendine çekip sarıldı hayatımda bu kadar huzurlu hissetmemişyim sanki Baran yanımdayken herşey geçiyordu kokusu bütün herşeyi unutturuyordu ben ağlamaya devam ederken
"Şşş tamam geçti birşey yok"diyordu bir yandan saçımı okşarken bir yandanda sırtımı okşarken.
Bir süre daha öyle kaldıktan sonra beni kendinden ayırdı daha uzun sarılamazmıydık?
"Ne yapalım ne yapmamızı istersin bu gün"
"Mezarlığa gidelim"
"Ordan lunaparka gidelim mi?"
"Olurr"dedim küçük bir çocuk gibi
"Aslında bu akşam bir organizasyon vardı ama istersen gitmeyelim zaten çok önemli de değil"
"Gidelim ya"
"İyi tamam hazırlan ilk mezarlığa gidelim"
"Tamam"dedim ve yerimden kalktım Baranda ayağa kalktığında dayanamayıp Barana sarıldım ellerini belimden geçirip sırtında birleştirdim ilk tepki vermesede daha sonra hafif eğilip sarıldı
"Teşekkür ederim Baran"
"Ne için?"
"Bana iyi geldiğin için teşekkür ederim"dedim ve Barandan ayrılıp yanağına gızlı bir öpücük birakıp koşarak merdivenkere doğru ilerledim yukarı çıknadan önce arkamı döndüğümde Baranın yanağına dokunduğunu gördüm çok tatlı duruyordu
Baran Kılıç Kaplandan
Alara hem anne baba ve kardeş acısı çekmişti hemde evlat acısı çekmişti eminim onun için çok zor olmuştur birde taciz edilmişti Alaranın yerinde başkası olsaydı eminim ki kendini öldürürdü ama Alara herşeye rağmen yinede mutlu olmak için çabalıyordu
Alarayı birazda ben mutlu etmek istedim o yüzden
"Ne yapalım ne yapmamızı istersin bu gün"dedim ne isterse onu yapıcaktık bu gün
"Mezarlığa gidelim"
"Ordan lunaparka gidelim mi?"
"Olurr"dedi küçük bir çocuk gibiydi çok tatlıydı bu hali
Aklıma akşamki organizasyon geldi
"Aslında bu akşam bir organizasyon vardı ama istersen gitmeyelim zaten çok önemli de değil"istemiyorsa kesinlikle gitmicektim
"Gidelim ya"
"İyi tamam hazırlan ilk mezarlığa gidelim"dedim yüzündeki gülümseme büyümüştü çok güzel gülüyorsun be
"Tamam"dedi ve ayağa kalktı bende ayağa kalktım ve bir anda Alaranın bana sarılmasıyla ne olduğunu anlayamamıştım cok bekletmeden bende sarıldım
"Teşekkür ederim Baran"neden teşekkür ettiğini anlayamamıştım
"Ne için?"
"Bana iyi geldiğin için teşekkür ederim"demişti yüzüm kızarmıştı koskoca en büyük mafyalardan olan Baran Kılıç Kaplanın küçücük bir kızın küçücük bir lafında kıpkırmızı olmuştu
Alara benden ayrıldığında yanağıma hızlı bir öpücük kondurup koşarak yukarı çıktı ben ise yerimde kaskatı kesilmiş yanağıma dokunuyordum ne olduğunu anlayamamıştım ama kalbim çok hızlı atıyordu nefes alış verişlerim hızlanmıştı cok heycanlanmıştım