"SULTANIM DİKKAT EDİN!" Diye birden Yıldız Kalfanın konuşması ile bakışlarım ona döndü.
Bana doğru elindeki hançerle koşan bir cariyeyi görmemle nutkum tutuldu, taş kesildim.
Tam bu anda önüme uzun siyah saçları ile genç bir kızın atılması ile hançerin ona girmesi bir oldu.
"H-Hale!" Diye bağırmamla hançeri tutan cariyenin gözleri korkuyla açıldı.
Hançeri hızla çekmesi ile aynı hızla Yıldız Kalfa belindeki hançeri çıkarması bir oldu.
Bir hamle ile elinde hançer tutan cariyenin boğazını çevik bir hareketle kesmesi ile önümdeki uzun siyah saçlı cariye kollarıma döküldü resmen.
Kollarımla onu tutmaya çalışırken gözlerim doldu ve titremeye başladım.
Hançerli cariye ile beraber kollarımdaki Hale ile düştüm.
"H-Hale.." Diye titryen sesimle göz yaşların arasından konuştum.
"Sul..tanım." Diye kesik bir sesle konuşmaya çalışırken "İyi olacaksın, söz veriyorum, söz!" Diye konuştum korkuyla.
"Sultanım.." Dediği zaman nefesler içinde kafamı olumsuz anlamda acıyla salladım.
"Hakkınızı.. helal edin.." Diye nefes nefese konuşması ile "Hale..!" Diye yüksek bir sesle sesim titredi.
Ruhumdq içimde parçalara ayrılırken Yıldız Kalfa acı ve kederle dizleri üzerine çöktü.
"Siz.. gerçek bir sultansınız.." Demesiyle gözleri yukarı doğru kaydı.
"Hale.." Diye kısık sesimle nefes alamıyorcasına konuştum.
Kollarım titrerken, kendime doğru çekmeye çalıştım onu..
O benim bir hizmetkârım değildi, bu saraydaki bir dostumdu..
"Hale, lütfen.. lütfen.. lütfen.." Diye gözlerimden yaşlar akarken konuşmaya çalıştım kısık kısık nefesler arasından.
"Sultanım.." Diye kahrolan bir sesle Yıldız Kalfa konuştu.
İçimi çekmemle tüm gücümle bağırdım.
"HALE!"
~~~~
~yazarın ağzından.~
"HALE!"
Hareme kadar uzanan feryat dolu çığlık ile herkes irkildi.
Mestan Hanın gözleri fal taşı gibi açılırken "Fatin.." Dedi birden.
Hızla arkasını dönüp sesin geldiği yöne doğru koşarken kalbi yerinden çıkacak gibiydi..
Kader Hatice Sultanın duyduğu sesle yüzünde hiç olmadığı kadar dehşet verici bir şeytani gülümseme oluştu.
Duruşunu dikleştirirken Mestan Hanın ardından keyifle adımlamaya başladı..
Mestan Han hızlı hızlı yüksek sesle ağlayan Fatinin sesine doğru koşuyordu.
Korku tüm vücudunu kaplamış, yüreği ağzında atıyordu.
Saniyeler sonra gördüğü manzara ile gözleri irileşti.
Yerde kanlar içinde yatan iki genç cariye, ağlayan bir Fatin ve yanı başında onu teselli etmeye çalışan Yıldız Kalfa.
"Fatin!" Diye bağırması ile Fatin kucağındaki bedeni acı ile bıraktı ve kendine doğru koşan padişaha doğru koşmaya başladı.
Ağlayışı fırtınalı bir yağmur gibi şiddetlenirken Mestan Han hızla onu kolları arasına aldı.
Mestan Hanın kolları arasında Fatin yaprak gibi titreyen bir serçeden farksızdı.
"Mestan.." Diye sesi sızladığı zaman Mestan Han onu göğsüne daha fazla yapıştırdı.
Ellerini saçlarına atıp, hızla okşarken yerde yatan iki cansız bedene bakıyordu.
En son Fatin nefes almak için ondan ayrılırken nefes nefese "H-Hale gitti." Dedi titryen sesiyle.
"Bunlar benim kanım olacaktı!" Diye ellerindeki kanı göstermesi ile Mestan Hanın gözleri irileşti.
"Kim.. KİM CÜRET EDER BUNA!?" Diye dehşet veren bir sinirle bağırdı.
Tam bu sırada Kader Hatice Sultanda yüzündeki en sahici korku ifadesi ile geldi.
"Hünkarım, neler oluyor burada!?"
Fatinin başkaları ona dönerken "Sen yaptın.." Dedi titryen sesiyle.
Mestan Hanın bakışı ona sinirle dönerken "B-Ben mi?" Sordu Kader Hatice şaşkınlıkla.
Tam bu sırada "Sultanım, yetişin!" Diye Elmas Hatunun sesi duyuldu.
Kader Hatice hızla sesin geldiği yere doğru dönerken Elmas Hatun daireden çıkıp karşıdaki duvara kendini attı.
"Paşamız katlediliyor, yetişin!" Diye de bağırdı feryatla.
Tam bu anda dairenin içinden kara cellatların çıkması bir oldu..
Kader Hatice Sultan'ın nefesi korkuyla kesilirken hızla daireye doğru koştu.
Darienin kapısına girdiği zaman ise yerde iple boğulmuş olan Mustafa Paşayı gördü..
~~~~
"Buna nasıl cüret ettiniz?" Diye titryen sesiyle Hatice Sultan karşısındaki padişaha karşı sordu.
Has odanın tamda ortasında ikisi göz gözeydi..
"Benim emirlerimi mi sorgularsın?" Mestan Han sinirle konuştuğu zaman duruşunu dikleştirdi.
"O benim kocamdı!" Diye sesini yüksekltiği zaman Hatice Sultan, "O BİR HAİNDİ!" Diye bağırarak karşılık verdi Mestan Han.
"Benim hisselerimi kullanarak sultanlık taslamaya çalıştı!" Diye ardına ekledi.
"Fatinim olmasaydı belki de onun gerçek yüzünü göremezdim bile!"
"Bunu ona.. o mu reva gördü!?" Diye nefes nefese perişan bir sesle sordu Kader Hatice.
"Ona bunu kim reva gördü!?" Diye sert bir sesle atıldı Mestan Han.
"Eğer sadık bir bendesi olmasaydı şuan ölmüştü." Diye ardına ekledi Mestan Han.
"Keşke ölseydi!" Diye bağırması ile Kader Haticenin Mestan Han kafasını sabır dilenir gibi salladı ve "Bunu ona sen mi yaptın?" Diye her bir kelimeyi bastırarak konuştu.
"Hayır, ama yapmış olmayı çok isterdim." Diye yalan söyledi Kader Hatice.
"Derhal dairemden git ve metanetini başına alınca huzurma gel. Birazdan Fatin gelecek buraya ve seni görsün istemiyorum!" Dedi sinirle.
Kader Hatice hiçbir şey demeden arkasını döndü ve daireden uzaklaşıp, gitti.
~~~~
"Yine mi ölmedi dokuz canlı sarek!?" Diye sordu Afife Sultan sinirle.
"Ölmedi.. ölmedi abla. Hepimizi öldürmeden de ölmeyecek." Diye perişan bir sesle konuştu Afife Sultan'ın dairesinde gezinen Kader Hatice Sultan.
"Bu gece dairemde kalıyorsun, hiçbir yere gitmiyorsun." Dediği zaman Kader Hatice Sultan kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Ben o daireye bir daha gidemem. Orada kan kokusu var!" Dedi dehşet içindeki bir sesle.
"Mutlaka bir yolunu bulup ezeceğiz o yılanın başını, öyle ya da böyle olacak bu iş." Dedi Afife Sultan sinirle.
"Sen niye çıktın.. sen niye çıktın o daireden!?" Diye sordu bu sefer Elmas Hatuna dönerek Kader Hatice.
"Sultanım bana da kumpas kurulmuş. Hakikati öğrendiğimde artık çok geçti.." Dedi Elmas Hatun perişan bir ses tonuyla.
Macide Hatun ise bu üç kadın bakarak iç çekti..
~~~~
~Fatinin ağzından.~
Bir kolumda Yıldız Kalfa, diğer kolumda ise hekim hatun vardı.
Beni has odadan içeri girdirirlerken bakışlarım ayakta beni bekleyen padişaha döndü.
"Mestan.." Diye titryen sesimle konuşmamla beni Yıldız ve Hekimin kollarından alıp sıkı sıkıya sarıldı.
"Geçti Fatinim, artık güvendesin, kollarımdasın." Dedi güven veren bir ses tonuyla.
"Lütfen beni bırakma.." Dememle sesim göğsünde titredi.
"Bırakmayacağım, istesende bırakmayacağım." Demesiyle ellerini yüzüme attı ve yüzümü yüzüne çevirdi.
"Bundan böyle benim dairemde kalıyorsun, hiçbir dairede tek başına kalmayacaksın!" Dediğinde kafamı salladım.
Mestan Hanın bakışları Hekim hatuna ve Yıldız Kalfaya dönerken göğüsünden ayrıldım ve "Yıldız Kalfa.." Dedim.
"O da iyi olsun, ne olur.." Dememle Mestan Han hızlıca kafasını salladı.
"Ağalar." Dediği zaman kapı önündeki ağalar hızla geldi.
"Yıldız Kalfaya yandaki has oda başı dairesini hazırlayın. Has oda başı içinde ayrı bir daire. Yıldız Kalfa içinde en güvenilir ve güçlü ağaları kapının önüne koyun!" Diye emir verdi sert sesiyle.
Ona sımsıkı sarılmam ile saçlarımdan öpüp, saçlarımın kokusunu içine çekti.