-İYİ OKUMALAR♡
Ateş bu kelimeyle gür bir kahkaha attı.
"Yapacak başka şaka bulamadınmı baba?" Dedi kahkalarının arasından.
"Şaka değil oğlum. Gerçek." Dedi babası sırıtıp. Ateş babasının bu lafıyla kahkahasını kesti. Çünkü babası gayet ciddiydi.
"Ne demek evleniyorsun? Bana sordunuzmu?" Dedi ateş hiddetle.
"Sen barlarda çapkınlıklar yaparken banamı soruyordun?" Dedi babası sinirle.
"Bunun konuyla alakası yok baba." Dedi ateş sert bir sesle.
"Evleniyorsun dediysem evleneceksin. Yoksa-"
"Yoksa ne baba?" Dedi ateş sorarcasına.
"Gidersin bu evden." Dedi babası bir hışımla. "Sana tek zırnık bile koklatmam."
Ateş duyduğuyla şok olmuştu. Babası onu resmen evlenmesi için tehtid ediyordu.
"Beni tehtidmi ediyorsun?" Dedi ateş.
"Nasıl anladıysan." Dedi babasıda.
Ateş çaresizlik içinde gözlerini kapatıp sordu babasına. "Kimle? Kimle evleneceğim." Bu soruyu gözleri kapalı sormuştu.
"Masalla." Babası bu ismi dediği an ateşin gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Asla!!" Dedi babasına. "Asla evlenmem onunla!"
"Evleneceksin Ateş!" Dedi babası aynı sertlikle. "Demin söylediğim şeylerin hepsi hala geçerli!"
Ateş sinirle ayağa kalkıp çalışma odasından çıktı ve kapıyı sertçe kapattı. Bu onun dilinde "çaresizlik" anlamına geliyordu. Kabul etmişti işte. Ne diye masalı seçmişlerdi onun için? Bir türlü akıl erdiremiyordu.
■■■■■■
Sabah alarmın sesiyle yatağından kalktı genç kız. Odasının banyosuna gidip elini yüzünü yıkadıktan sonra dolabının karşısına geçti ve üzerine bedenini saran kırmızı sırt dekoltelo bir elbise giydi. Saçlarınıda topuz tarzı birşey yaptıktan sonra aşşağı indi.
Masaya geldiğinde annesi ve babası oturuyordu. Fakat bu sefer yanlarında ateşte vardı. Birşey demeden masaya oturdu ve "Günaydın" dedi.
Annesi ve babası ona karşılık vererek "Günaydın kızım." Demişlerdi. Ateşse hiçbir tepki vermeden devam ediyordu kahvaltısına. Masal alışmıştı zaten onun bu hallerine.
Herkes sessizce kahvaltısını yaparken kemal bey konuşmaya başladı.
"Masal, Ateş kahvaltıdan sonra ikinizi annenizle salona bekliyoruz. Konuşmamız gerek şeyler var." Dedi.
Ateşse bu cümleyle yüzü kıpkırmızı oldu. Babası vazgeçmişdir diye umuyordu dün gece ama yanıldığını anladı.
"Tamam." Dedi masal ateşe bakıp. Ateş yine hiçbir tepki vermemişti.
15 dakika sonra ateş sofradan kalktı ve salona doğru gitti. Masalda arkasından ilerledi. Kemal bey ve nilüfer hanım kalkmışlardı zaten sofradan.
İki genç içeri girdiklerinde kemal bey ve nilüfer hanım salonda oturuyorlardı.
"Geçin oturun şöyle gençler." Dedi kemal bey.
İki genç kemal beyin gösterdiği yere yan yana oturdular.
"İkimizle konuşmak istediğin şey nedir baba?" Dedi masal.
"İkinizle konuşmak istediğim konu şu kızım. Biliyorsunki ateşi zapt etmek artık çok zor ve-" dedi derin bir nefes alıp "Ve birşeylerin sorumluluğunu almak zorunda."
Masal kafasını salladı devam et dercesine.
"Ateşi evlendirmeye karar verdik kızım." Dedi kemal bey.
Masalın bu kelimeyle kalbine bir ok saplanmıştı. Ateşi evlendireceklerdi demekki? Ne olmuştu masala böyle. Dünya durmuştu sanki. Boğazında bir yumru oluşmuştu.
"Seninle" dedi kemal bey tekrardan.
Masal bu kelimeyle dünyaya dönmüştü. Ne demek seninle? Doğrumu duymuştu? Ateş onunlamı evlenecekti?
"Benimlemi?" Dedi şaşırmışcasına.
"Evet kızım seninle. Biliyorsunki bu zamanda kız kalmamış. Bizde annenle karar verdikki oğlumuz yabancıya gitmesin." Dedi hafif bir tebessümle.
Masalın içinde bir sevinç oluşmuştu. Fakat bunu belli edecek değildi. Masal hiçbirşey demeden kemal beye bakıyordu sadece. Fakat o kadar mutlu olmuştuki.. kuruyan bahçesi yeşermişti.
"Birşey diyemiyorum." Dedi masal.
"Eminimki mutlu olacaksınız masal." Dedi nilüfer hanım.
Masal hiçbirşey demeden kafasını ateşe çevirdi. Ateşle gözleri buluştu. Adeta gözlerinden ateş fışkırıyordu. Ne diye bu kadar sinirlenmişti?
"Nilüfer hadi biz bahçeye çıkalım canım." Dedi kemal bey.
İkisi birlikte ayağa kalkıp bahçeye doğru yürüdüler.
Masalla ateş salonda tek kalmışlardı.
"Niye itiraz etmedin!" Dedi ateş masala tıslayarak.
"Sen neden etmedin?!"
"Etmediğimi nerden biliyosun!" Dedi ateş sinirle.
"Sen itiraz edince kabul etmediyseler benimkisini hiç etmezlerdi."
"Enazından istemediğini söyleyebilirdin!" dedi ateş. "Ha acaba istemiyomusun onuda Allah bilir!"
"Ağzından çıkanı kulağın duysun! Sana çok meraklı değilim bende!" dedi masal sinirle. Ateş resmen masalın onu istediğini ima etmişti.
Ateş sinirlenerek önündeki sehpaya tekme attı. "Lanet olsun!" diye bağırdı ve salondan çıktı.
Masalda koşar adımlarla odasına gitmişti. Gözlerinde tuttuğu bütün gözyaşını serbest bıraktı. Telefonunu çıkardı ve gözyaşlarını sinirle silip Fundayı aradı. Her zaman olduğu gibi.
3. çalışta funda telefonu açmıştı. "Balıım." dedi Funda neşeli sesiyle. "Funda" dedi masalda ağlamaklı çıkan sesiyle. "Ne oldu sana?" dedi funda. "Ateşle evleniyoruz Funda." dedi masal ağlamaklı çıkan sesiyle.
"Masal sen böyle şakalar yapmazdın kızım. Ateşin aşkı kafana vurdu herhalde." dedi Funda umursamaz bir sesle. "Şaka yapmıyorum. Gerçekten evleniyoruz Funda. Annemle babam karar vermişler bizi evlendirmeye. Ateşin artık bir düzen kurmasını istiyolar." dedi masal.
"OHAAA SONUNDAAA!" diye anırdı resmen funda. Sonra sesini düzeltip "Sen neden ağlıyorsun? Malmısın kızıım?!"
"Ateş istemiyor funda evlenmeyi. Demin aşşağıda sehpaya tekme attı sinirden." deyip ağzından bir hıçkırığın kaçmasına izin verdi.
"Olsun. Eninde sonunda o da alışacak sana. Takma kafana böyle şeyleri." dedi funda destek vermek istercesine.
Masalın odasının kapısı tıklatıldı ve melek teyzenin sesi geldi. "Masal kızım. Babanlar seni salonda bekliyorlar."
"İniyorum birazdan melek teyze." dedi ve fundaya döndü. "Beni salonda bekliyorlarmış babamlar Funda. Kapatıyorum şimdi. Ararım daha sonra."
"Tamam canım üzme kendini öpüyorum senii." dedi ve telefonu kapattılar.
Funda aynadan kendine bakıp gözlerini sildi. Ağladığı çok beli oluyordu. Fakat umursamadı ve aşşağı indi.
Salona girdiğinde 'Ateş, babası ve annesi' salonda oturuyorlardı.
Ateş masala bakınca ağladığını anlamıştı. Fakat suçu ondada görmüyordu. Babasıda masalı buraya zaten düğünlerinin ne zaman olacağını söylemek için çağırmıştı.
"Masal gel otur kızım yanıma." Dedi kemal bey.
Masal babasının dediği yere geçip oturdu.
"Kızım biz düşündükki düğün alışverişine yarın çıkın. Haftaya düğününüz olsun." Dedi kemal bey.
"Niye bu kadar acele ediyorsunuz?" Dedi masal bir hışımla.
"Eninde sonunda olacak zaten. Enazından çabuk olsun kızım." Dedi babası.
Masal birşey demeden ateşe baktı. Ateşin neden sustuğunuda merak ediyordu.
"Başka birşey yoksa odama gitmek istiyorum ben." Dedi Masal.
"Yok kızım gidebilirsin. Yarın alışverişe beraber gideceksiniz Ateşle." Dedi.
Masal sadece kafasını sallayıp bakışlarını ateşe çevirdi. Ne o? Yoksa ateşten nefretmi etmeye başlamıştı?
Aklındaki düşünceli silip attı ve odasına girip geceliklerini giydi.
Yatağına girdi ve kendini uykunun kollarına bıraktı..
-Vote lüften○