Aşka Yakın

MASAL!!

İyi okumalar
(Multimedia Masal)

Bir aşk ne kadar temiz olabilirse masalın aşkıda o kadar temizdi. İçinde tutmuştu onca sene aşkı. Kendi kendine sevmişti. Dokunmadan, uzaktan sevmişti.

Dün olan olaylardan sonra masal kendini ayrı bir mutlu hissediyordu. Sevdiği adam ona ilgi gösteriyordu. Ona dün sarılması ayrı bir ısıtmıştı vücudunu. Ateş kollarını sarınca masala; kalbindeki ateşi közlemişti bilmeden.

Dünden sonra yeni bir güne başladılar iki genç. Sabah mutlu bir şekilde kalkıp kahvaltılarını yapmışlardı ve antalyayı arabayla gezintiye çıkmışlardı.

"Ateş artık eve dönsekmi?" Dedi masal.

"Sıkıldınmı burda?" Dedi ateş kafasını masala çevirip.

"Ya güzel vakit geçiriyoruz ama bilmiyorum. İstanbulu özledim." Dedi masal.

"Peki. Sen nasıl istersen." Dedi ateş kafasını tekrar yola çevirip.

Yolculuk sessiz sürerken masalın birden telefonu çaldı. Arayan numaraya baktığında tanımadığı bir numaraydı. Telefonu açıp konuşmaya başladı.

'Alo?'

'Masal?' Demişti sesi güzel gelen bir kadın.

'Benim. Kimi aramıştınız?' Dedi masal sorarcasına.

'Seni aramıştım kızım.' Dedi kadın.

'Pardon? Niye?' Dedi masal.

'Kızım seninle görüşmek istiyorum. Telefonla konuşulacak şeyler değil bunlar.' Dedi kadın.

'Siz kimsiniz?'

'Ben Bahar Beyoğlu.' Dedi kadın.

'Ben size geri döneceğim bahar hanım.' Dedi masalda.

'Tamam kızım bekliyorum.' Dedi kadın ve masal telefonu kapattı.

Düşünmeye başladı. Beyoğlu soyadını bir yerden hatırlıyordu fakat anımsayamıyordu.

"Kimdi masal?" Dedi ateş.

"Yanlış aramış herhalde ya." Dedi masalda bilerek.

Ateş birşey demeden arabayı kullanmaya devam etti.

"Bugün gidelimmi eve?" Dedi ateş.

"Gidelim." Dedi masalda.

Ateş yine birşey demeden önüne dönmüştü. Telefonunu çıkarıp birisini aradı.

'Arda bize 2 tane bilet ayarla. Istanbula dönüyoruz.' Dedi telefondaki kişiye.

'Akşam olabilir'

'Tamam görüşürüz' dedikten sonra telefonu kapattı.

"Akşam kaçta gidicez istanbula?" Dedi masal.

"11 gibi."

Masal kafasını sallayıp önüne döndü.

"Gideceğimiz yere daha çok varmı?" Dedi masal sıkılarak.

"Alışveriş merkezine gidelim dedim. Az kaldı zaten masal."

Masal birşey demeden tekrar arkasına yaslandı.

10 dakika sonra alışveriş merkezinin otoparkına girmişlerdi bile. Ateş arabayı park etti. Masalda çabucak hareketlerle arabadan indi.

Ateşte arkasından inip masalın yanından yürümeye başladı.

"Bu kadar çok sıkıldığını bilseydim arabayı daha hızlı kullanırdım." Dedi ateş masalın kulağına eğilip.

Masal ateşin bu hareketine huylanmıştı. Aniden kafasını çekip gülümsedi.

"Açmısın masal?"

"Evet evet evet." Dedi masalda ısrarla.

"Yemeğe gidelim o zaman." Dedi ateş ve masalın kolundan tutup yürümeye başladı.

Bir restoranın önünde durduklarında birlikte içeri girip güzel bir masaya oturdular.

Yemek siparişlerini verdikten sonra masal telefonunu eline alıp ateşe yöneldi.

"Annemlere bugün döneceğimizi söyleyeyimmi?"

"Sen bilirsin." Dedi ateşte.

Masal rehbere girip 'Anneciğim' isminin üstüne bastı ve aramaya bastı.

Bir süre bekledikten sonra telefon açıldı.

'Anneciğiim'

'Kızıım'

'Nasılsınız anne'

'İyiyiz kızım siz nasılsınız napıyosunuz?'

'Iyiyiz bizde anne. Ateşle yemek yiyeceğiz şimdi.'

'İyi bebeğim.'

'Bu arada bugün döneceğiz.' Dedi masal.

'Niyeki? Daha tatiliniz kısa sürdü ama.'

'Sıkıldık anne.'

'Siz bilirsiniz yavrum. Gelin o zaman. Daha sonra tekrar gidersiniz.'

'Aynen anne.'

'Peki kızım öpüyorum sizi görüşürüz.' Dedi ve telefonu kapattılar.

Yemekleride gelmişti.

"Ay ne uzun konuştunuz." Dedi ateş isyan edercesine.

"Hiçte bile." Dedi masal omuzlarını silkerek.

"Artık yemeğini ye." Dedi ateş sırıtarak.

Masal birşey demeden yemeğini yemeye başladı.

Yemeklerini yedikten sonra masal;

"Otelemi dönsek?" Dedi ateşe.

"Onca yolu boşunamı geldik yani?" Dedi ateş.

"Ben kullanabilirim istersen arabayı." Dedi masal 32 diş sırıtarak.

"Yok gerek yok. Ben kullanırım." Dedi ateşte gülümseyerek.

Masalda kafasını tamam dercesine salladıktan sonra otoparka yürümeye başladı. Ateşte arkasından gidiyordu.

Masal ateşe bakmak için Arkama bakıyim derken gelen arabayı fark etmedi. Bunu gören ateş hemen bağırdı ve koştu.

"MASAAL!"

Masal önüne döndü fakat olduğu yerde kaldı. Sanki ecelinin geldiğini anlamış gibiydi. Gözlerini yumdu ve arabanın ona çarpmasını bekledi.

Fakat bir el onu kendine çekti. Bu el tabikide ateşin eliydi.

Ateş masalı kendine çekmesiyle yere düştüler.

Ateş masal sımsıkı sarılıp konuşmaya başladı nefes nefese.

"Ölecektin az kalsın. Çok korktum. Seni kaybetmekten çok korktum."

-Vote☆