(သံတွဲမြို့၊ ငပလီ အကြောင်းများကို Wikipedia ၊ Pristine Mermaid Resort Page တို့က က်ိုးကားယူထားပါတယ်ရှင့်...)
ငပလီကမ်းခြေလို့ ပြောလိုက်တာနဲ့ ပင်လယ်ရေပြင်ပြာပြာ သဲသောင်ပြင်ဖြူလွလွနဲ့ အုန်းပင်တန်းတွေကို ပြေးမြင်ကြသလို အာရှတိုက်ရဲ့ အလှပဆုံးသော ကမ်းခြေထဲကအလှဆုံးကမ်းခြေတစ်ခု အဖြစ်သတ်မှတ်ခြင်းခံထားရသည့် ကမ်းခြေလည်း ဖြစ်၏။
ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားမျးကို အဓိကဆွဲဆောင်သော ကမ်းခြေပြေပြစ်ခြင်း၊ ရေပြင်ပြာပြာ၏အလှတရား၊ ဖြူလွလွသဲသောင်ပြင်တို့ကို အုန်းပင်(တချို့အုန်းပင်ကောက်)လေးဖြင့် စီစီရီရီအနားသတ်ထားပြန်သေးသည်။ အထပ်မြင့် တိုက်တာအဆောက်အဦးများ ကန့်သတ်ထားပြီး သဘာဝအလှတရားကို သဘာဝအတိုင်း ထိန်းသိမ်းထားသော သဘာဝ၏ အလှတရားတစ်ခုဖြစ်သည့် ငပလီကမ်းခြေကို ရန်ကုန်မှ သံတွဲမြို့ထိ တောတောင်တန်းများမှတဆင့် ကားလမ်းမလေးအတိုင်း သဘာဝတောတောင်ရူခင်းများကိုနှစ်သက်ခံစားရင်း ခရီးသွားခဲ့ခြင်းများကို video recorderလေးဖြင့် ပြေ့ဘုန်းမာန်၏ အကူအညီတောင်းမူကြောင့် ရန်ကုန်စထွက်သည်မှစ သော်စစ်ပိုင် မှတ်တမ်းယူနေမိသည်။
သံတွဲရောက်သည်ထိမရပ်မနားခရီးဆက်ခဲ့ကြသောကြောင့်သံတွဲရှိ hotel တစ်ခုတွင် အနားယူရန် ဘုန်းမြတ်ဟန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ငယ်ရွယ်လွန်းသော သမီးငယ် ပါဝင်သည့်အပြင် ကားမူးခြင်းဒဏ်ကိုခံစားနေရသော ဖိုးသာထူး ခေါင်းမူးနေခြင်းကြောင့် တစ်ညတာနားခိုရမည်ဖြစ်သည်။
" ကိုကို ဒါ ငပလီရောက်ခါနီးပြီလား...."
အထုပ်အပိုးတွေချရင်း ဘေးနားကပ်ကာ သိလိုရာကို ခေါင်းလေးလှည့်ကြည့်ရင်း အမေးစကားဆိုလာသူလေး ။ အမြဲဝတ်ဆင်ပေးနေကြ အဖြူရောင် ချည်သားရူံ့ချည်ဘောင်းဘီလေးကို အပြာရောင်နုနု ကိုအဖြူရောင်စာတန်းပါ T shirt လေးကို အပေါ်ဝတ်ဂျင်းပြာနုလေးကြောင့် မြင်ရကြည်နူးဖွယ်ရာ ခရီးသွားတစ်ယောက်အသွင် တစ်ကိုယ်ရည်အသုံးအဆောင် ကြိုးလွယ် ကင်မရာတစ်လုံးကို လည်ပင်းမှာချိတ်၍ ဦးထုပ်အဝိုင်းဆောင်းထားသည့် ကလေးငယ်က ပုံမှန်လူတွေလို လှမ်းလျှောက်နိုင်သော်လည်း ခရီးဝေးဝေးလျှောက်လှမ်းခြင်းကို ဆင်ခြင်ရ၏။ ထောင့်နှဲ့ခြင်းမရှိပေမယ့် လှမ်းလျှောက်ပါများရင် ခြေချင်းဝတ်အထက်ရှိခွဲစိတ်ရာလေးက သိသိသာသာ နာလာတက်သည်ဆိုတဲ့ ဆရာဝန်တွေရဲ့အကြံပြုချက်ကြောင့် ငယ်လေးကိုမည်သည့်အလေးပင်ပစ္စည်းမှ သယ်ယူခြင်းမပြုပဲ အနီးအနားကိုသာ ပြေ့ဘုန်းမာန် မျက်စိရှေ့လျှောက်လှမ်းပြုထားမိသည်။
" မလိုတော့ဘူး ငယ်ရ...ဒါ သံတွဲမြို့လို့ ခေါ်တယ်...ကိုယ့်အချစ်ကြားဖူးတယ်ဟုတ် .."
နှာဖျားလေးကို လက်ကလေးဖြင့်တောက်ကာ ခပ်စစဆိုလာသူရဲ့ ခါးကိုခပ်တင်းတင်းဖက်ထားရင်း ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေသူရဲ့ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ကာ သိချင်ရာကိုစပ်စုရမည်လေ။
ချစ်ရသူများနှင့်အတူ ထွက်လာသော အပမ်းဖြေခရီးဝယ် လွယ်အွေ့လေး သိလိုရာများနေခဲ့၏။
ပျော်ရွှင်ကြည်နူးရ၏။
မေ့မရပါသော နေ့ရက်တွေအတွက် ကောင်းစွာမှတ်တမ်းယူနေ၏။
" ကိုကို့ရှင်းပြ ...ဒီမြို့အကြောင်း..."
" ရှင်းပြခလေး စရံချပါခင်မျာ့...."
" ပြွတ်စ်.~~~ ဒီပါးလေးရော....နမ်းပြီးပြီနော်..."
" ဟားးးးးးးကိုယ့်အချစ်က tourist လေးလား..."
" သိချင်တာကိုးး...."
" ဟုတ်ပါပီ ..ကိုကို့သိသလောက်ပြောပြမယ်နော်...ခြေထောက်လေး ဒီပေါ်တင်ထား...အားနာစရာမလိုဘူး.."
" ဟုတ် ကိုကို..."
နားခိုရာအခန်းငယ်လေးအတွင်းဝယ် အထုပ်အချို့နေရာချပေးနေသော ပြေ့ဘုန်းမာန်ကို အနားလက်ယပ်ခေါ်ကာ အနီးနားထိုင်စေပြီး ကပ်ချွဲနေသော အကောင်ပေါက်လေး လွယ်အွေ့။ ခြေထောက်လေးက်ိုပေါင်ပေါ်တင်ပေးခြင်းအပေါ် အမြဲအားနာနေတက်သည့် အမျိုးသားငယ်။
" သံတွဲမြို့ခေါ် တဲ့ ဒွါရဝတီမြို့ ကို သံတွဲမြစ်ရဲ့ အရှေ့ဘက်ကမ်းနဲ့ တောက်ဘက်ခြမ်းမှာရှိပြီး ပင်လယ်ကမ်းခြေမှနေ ၄မိုင်/၅မိုင်ဝေးတယ်။ သံတွဲမြို့ကို တောင်တန်းတွေက ဝန်းရံထားပြီး မြို့နေလူထုက တောင်ကုန်းလေးကိုနောက်ခံထားပြီး တည်နေကြတယ်လေ။ သံတွဲမြို့မှာ အထင်ကရ သံတွဲလေဆိပ်ရှိတယ်လေ...."
" ဟုတ်လား....ရန်ကုန်ကနေ သံတွဲထိ air flight နဲ့ တိုက်ရိုက် လာလို့ရတာပေါ့ နော်ကိုကို..."
" ရတာပေါ့ ..ကိုကိုတို့အပြန် သံတွဲ လေဆိပ်ကနေပဲ ရန်ကုန်ဆင်းကြမှာလေ..."
" အွင်းးဆက်ပြောပြ...."
" အင်း..တောင်ကုန်းလေးပေါ်တည်ရှိနေတဲ့ သံတွဲမြို့က ဥရောပတိုက်သား အရာရှိများနေထိုင်ကြတဲ့အိမ်တွေ ဒီမြို့မှာတွေ့ရတယ်။ လူဦးရေက နည်းပါးပြီး ရုံးစိုက်ရာမြို့လည်းဖြစ်တယ်လေ၊ လွန်ခဲ့သော ၁၉ရာစုက ပထမအဂ်လိပ်-မြန်မာစစ်ပွဲမှာ ရခိုင်တိုင်းအတွက် မြို့စောင့်တပ်ချထားရာ ဌာနချုပ်လည်း ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုထားတယ်။ အဲ့ချိန်က ကျေးရွာကြီးတစ်ရွာအဖြစ်ပေါ့ ငယ်လေးရ....။ခုတော့ သံတွဲမြို့က ခရိုင်မြို့တစ်မြို့အဖြစ် ခရိုင်တရားရုံး၊ ဆေးရုံကြီးတွေ၊ စည်ကားတဲ့စျေးကြီးတွေ၊ ပညာရေးနှင့်ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းတွေနဲ့ စည်ကားရာ မြို့ဖြစ်နေပြီလေ။ သံတွဲမြို့က သစ်၊ စပါး၊ ငါးခြောက်အဓိကထွက်ပြီး ကိုကို့တို့လို ရန်ကုန်က အပမ်းဖြေလာကြသူတွေနဲ့ ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားတွေ နှစ်သက်ကြတဲ့ငပလီကမ်းခြေရှိတယ်လေ...."
" ဒါဆို ငပလီကမ်းခြေက သံတွဲမြို့မှာရှိတာပေါ့နော် ကိုကို..."
" ငပလီကသံတွဲမြို့ရဲ့ ၄မိုင်ခန့်အကွာမှာရှိတာလေ...ဒီသံတွဲမြို့ရဲ့ ၇မိုင်ဝေးတဲ့ မဇင်လေဆိပ်ကနေရန်ကုန်ကို ရက်သတ္တပတ်အတွင်း သုံးကြိမ်မျှလေကြောင်းခရီးထွက်ရှိပြီး စနေနေ့တွေမှာ အထူးခရီးစဉ်ရှိတယ်တဲ့...."
" ဟုတ်လား.....ကိုကို့က ဗဟုသုတ အိုးကြီးပဲ ...သားယောကျာ်းက တော်ချက်ဗျာ.."
"ဟားးးးးးဒီကလေး ကပ်ချွဲနေတယ် ...ဘာသိချင်သေးလို့လဲဟင်....ကိုယ့်အချစ်က ငချွဲလေးဖြစ်နေပြီ တဖြေးဖြေး လူကပ်ကလေးဗျ...."
"ကိုကို့တို့ကအလိုလိုက်တာကိုး....ဒါနဲ့ ဟိုဟာသိချင်သေးတယ်...ပြောပြပါ..."
" ဟုတ်ကဲ့ခင်မျာ့..."
" ငပလီ အကြောင်း....ဟီး....သားကိုချစ်တယ်ဟုတ်..."
" ချစ်တာပေါ့ကွာ.....ကိုယ့်အချစ်မမေးလဲ ကိုကို့ပြောပြမလို့ပါ...ဒီလို ငယ်လေးရ....ငပလီကမ်းခြေက သံတွဲမြို့နဲ့ ၄မိုင်အကွာတည်ရှိပြီး ကမ်းခြေအလျားက ၂မိုင်ရှည်လျားတယ် ထူးခြားစွာဖြင့် အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာကို မျက်နှာမူထားတယ်လေ။ ကမ်းခြေတစ်လျှောက်ဖွင့်လှစ်ထားတဲ့ အပန်းဖြေစခန်းတွေ၊ ဂေါက်ကွင်းတွေ ၊ ဟိုတယ်တွေဖြင့်စည်ကားရာ ကမ်းခြေတစ်ခုဖြစ်ပြီး အရင်က ငပလီဆိုတာရွာလေးတစ်ရွာဖြစ်တယ်လေ။ မှတ်တမ်းအရ ၁၈၂၆ ပထမအဂ်လိပ်-မြန်မာစစ်ပွဲအပြီး အီတလီလူမျိုးတွေက အီတလီနိုင်ငံမှာရှိသော မြို့တစ်ခုဖြစ်တဲ့ နာပိုလီ( Napoli)ကိုအစွဲပြုခေါ်ဝေါ်ကြပေမယ့် ရခိုင်လူမျိုးတို့ စကားအရ ငပလီ ဖြစ်လာတာပေါ့ အချစ်ရဲ့...."
" အွင်း....စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလိုက်တာ...."
" အီတလီစကားအရ အလွန်သာယာပြီး ရူခင်းကောင်းတာကြောင့် နာပလီလို့လည်း ခေါ်ကြပြန်သေးတယ်လေ..."
" အင်း...သားတို့ကကြ ငပလီလို့ပဲသိထားတာ...ခုလိုတွေမသိဘူးရယ်...."
" ကိုယ့်အမျိုးသားစိတ်ဝင်စားရာ ဒေသတွေကို လေ့လာမှတ်သားရတာပေါ့အချစ်ရယ်....စာပေကတဆင့်သိနိုင်သလို ၊ လူငယ်သဘာဝတောတောင်ကမ်းခြေလေ့လာရင်းလည်း ကိုယ့်နိုင်ငံမှာရှိတဲ့ အဖိုးတန်ရူမျှော်ခင်းတွေ၊ ဒေသရှိအဖိုးတန်အကြောင်းအရာတွေ သိခွင့်ရတာပေါ့..."
" အင်းပေါ့....ဆက်ပြောပေး ကိုကို..သားစိတ်ဝင်စားတယ်...."
" ငပလီမှာ ကိုလိုနီခတ်ကစပြီး ခရီးသွားလုပ်ငန်းတွေ တိုးတက်လာပြီး ၂၀၀၈ခုနှစ်နောက်ပိုင်း ပုဂ္ဂလိက ဟိုတယ်တွေ များစွာပေါ်လာပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း ကျော်ကြားလာခဲ့တယ်လေ...နောက်ပြီး အထင်ကရ အဖြစ်ဆုံး အမြင့်၆ပေရှိ ရေသူမ( ရခိုင်အခေါ်ရီသူမ) ရုပ်ထုကို ၁၉၇၄ ဧပြီလမှာ လွတ်လပ်ရေးမော်ကွန်းတင် စာရေးစရာကြီး ရာမညကိုကိုနိုင်က ငပလီကမ်းခြေ အဏ္ဏဝါရိပ်သာရှေ့မှာ လေးရက် သုံးညတိုင်တိုင် အပင်ပမ်းခံထုလုပ်ခဲ့တယ်လေ..."
" ကိုကို ဒါတွေ ဘယ်လို သိ..."
" ဆိုင်ရာမှတ်တမ်းမှတ်ရာတွေကြောင့်ပေါ့ ..."
" အင်း....."
" လူရည်ချွန်စခန်း၊ တပ်မတော်သားတို့အတွက် နာလန်ထစခန်း၊ ငပလီဂေါက်ကွင်းနှင့် ငပလီဝန်းကျင်ရှိ ကျွန်းတွေများစွာရှိတယ်လေ။ အဲ့အထဲက ပုလဲကျွန်းခေါ် အပေါ်ရည်ကျွန်းက ထူးခြားလှပတဲ့ နေရာလဲဖြစ်တယ်လေ...အချစ်ရဲ့...."
" ဟိုညက ဦးဇော် ပြောပြတဲ့ ပုလဲကျွန်းပေါ့နော် ကိုကို...."
" ဒါပေါ့ဗျာ...."
" သွားချင်လာပြီ....." ပြေ့ဘုန်းမာန်ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေရင်း ခပ်စစအပြုံးတို့ဖြင့် လူကို ကလူဤသို့မြူဤသို့ဖြစ်နေတဲ့ ကလေးငယ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းကျပ်ကာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း ခေါင်းကိုမော့ကာ ပြေ့ဘုန်းမာန် အသော့ရယ်မောနေမိသည်။
ထိုကလေး သိပ်ကို မြူစွယ်သည်မို့ ....။
ရင်ခွင်ထဲရှိထိုကလေး၏ သာယာချိုသာသည့်ရယ်သံသဲ့သဲ့လေးကအစ နှလုံးသားကမ္ဘာကိုဆွဲကိုင်လူပ်နိုင်သည်မို့ ထိုအပြုံးလေးများ ပျက်ပျယ်မသားအောင် အရိပ်တကြည့်ကြည့်နေခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ ချစ်လှစွာသောလေးရယ် ရယ်သံလွင်လွင်တို့က နံနက်လင်းအရုဏ်အနှံ့ မင်္ဂလာအပေါင်း ပြည့်စုံစေသည်မို့ ။
" ဟားးးးကိုယ့်အချစ်က တကယ့်ငချွတ်လေးဗျာ...ချစ်လိုက်တာ ဒီကိုကိုနမ်းပါရစေအုံး..."
" ဒီနေရာနမ်းကိုကို ...." ဆ်ိုကာ မျက်ဝန်းလေးမှိတ်ပြီး မော့ပင့်ပေးလာသူလေးကို မေ့ဖျားကနေ ခပ်ဖွဖွကိုင်ရင်း ကလေးငယ်မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရိူက်မိသည်။
" အွင်းးးးးးးး"
အနမ်းပန်းများကျဲချရာ၏ အနားသတ်ဖြစ်သောနှင်းဆီဖူးလေးပေါ် နှတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ထပ်တူကျမိတော့တော့ ပွင့်ဟလာသည့် နှင်းဆီလွှာကြား တိုးဝင်ကာ စုပ်ယူမိသည့် ဝတ်ရည်ချိုများကို အမိအရ နမ်းရိူက်မိသည့်အခိုက် အချိန်ကြာမြင့်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ဘယ်/ညာ ရမ်းကာ တွန်းကန်လာသူလေးအသက်ရူဖို့ရန် စက္ကန့်ဝက်မျှ အနားပေး၍တဖန် ပြန်လည်သိမ်းပိုက်မိသည့် အနမ်းကြမ်းများအောက်ဝယ် လွယ်အွေ့တစ်ယောက် မလူးသာမလွင့်သာ မြူစွယ်မိတာ မှားခဲ့သည်လား။
" အဟွတ်....သေတော့မှာပဲ...ကိုကိုက လုပ်လိုက်ရင် ဇွတ်....."
" ဟားးးးးးကိုယ့်က ဒါလေးနဲ့ အသေခံစရာလား...နမ်းလို့တောင်မဝတာကို..."
" ကိုကို့နမ်းဝရင် လဲသားသေတော့မလားမသိ..."
" ဟားးးးးးမသေပါဘူး အချစ်ရယ်...ကိုယ့်အမျိုးသားလေးကိုအပြည့်အဝချစ်ချင်တာလေ "
" ချစ်တာချစ်လို့ရပါတယ် အဲလို ဇွတ်မတင်းဖက်မနမ်းနဲ့လေဗျာ..."
" မှတ်ထားပါ့မယ် ခင်မျာ့...ဟုတ်ပြီလား...." နူတ်ခမ်းဖျားလေးကိုလက်မလေးဖြင့် သုပ်ကာ ပြုံးစစရယ်သော့နေသူ အမျိုးသားအား ဗန်လွယ်အွေ့ မျက်စောင်းထိုးပြမိတိုင်း ချစ်ရသူကိုကို့က အကြိမ်ကြိမ် ရယ်မောခဲ့ပါသည်။
" ဟုတ်ပါပြီဗျာ....အနားယူရအောင် မနက်မှ ငပလီဘက် ခရီးဆက်မယ်လေ...ခုတော့ ကိုယ့်အချစ်က အင်အားပြည့်အောင် အိပ်ရေးဝဝအိပ်ရမယ်နော်..."
" ဒီရင်ခွင်ထဲ အိပ်မှာ....."
" သိပ်ရတာပေါ့...." ဆိုကာ ကလေးငယ်ပွေ့သနည်း လက်လျိုဝင်၍ ပွေ့ဖက်ကာ အိပ်ယာပေါ်ဝယ် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ထားရင်း တေးသီချင်းအချို့ ညီးဆိုကာ ချော့သိပ်နေမိသည်။
ကလေးငယ်ကို ချော့သိပ်ရင်း ကလေးငယ်နဲ့ အဆင်ပြေပြီဆိုကတည်းက ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ကြိုတင်စီစဉ်ခဲ့သော အစီအစဉ်လေးအား အစ်ကိုလက်ထောက် John လက်ထဲ အပ်ခဲ့ရသည်မို့ အဆင်မှပြေရဲ့လား၊ ဘာတွေလိုအပ်နေသေးလဲ စသော အတွေးများဖြင့် အိပ်ပျက်စေသော ညတစ်ညဖြစ်သောကြောင့် လုပ်ငန်းကိုတာဝန်ယူဆောင်ရွက်နေသည့် မျိုးကိုနဲ့ ဇေယျာတို့နှစ်ယောက်အပြင် ကလေးငယ်အတွက်စီစဉ်ထားသော ကိုယ်ရံတော်အချို့ရော ဒီခရီးစဉ်မှ အဆင်ပြေရဲ့လားဟု အတွေးများနေခဲ့သည်။
( Hello John )
အားလုံး အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ ဆိုတဲ့ ဂျွန်ရဲ့ ဖြေသံအဆုံး အပြုံးလေးတစ်ခု ပြေ့ဘုန်းမာန်မျက်နှာပေါ် ချိပ်ဆွဲထားမိ၏။
ဘာမှမသိသေးသော ကလေးငယ်တစ်ယောက် surprise ကြောင့် ဘယ်လောက်ပျော်ရွှင်မလဲ မြင်ချင်မိ၏ ။အိပ်ယာပေါ် ခြေကားယားလေးအိပ်နေသော ကလေးငယ်ဘေးလှဲဝင်အိပ်ကာ ပျော်ရွှင်စရာ နေ့တစ်မနက်အတွက် တွေးကာ ပျော်နေမိသည်။ အိပ်ပျော်နေသော ကလေးငယ်ကိုယ်လုံးလေးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်၍ ခပ်ဖွဖွဖက်ကာ အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့........။
ကောင်းကင်တခွင်ရာသီဥတုကြည်လင်နေသော နေ့တနေ့ဝယ် ပင်လယ်ပြာပြာကြီးကို ကားပေါ်မှမြင်နေသည်ကိုအားမရနိုင်စွာ ကလေးငယ်လေးသဖွယ် ပင်လယ်ပြင်ဆီအပြေးလှမ်းချင်နေသော အမျိုးသားငယ်ကို ခါးသိမ်လေးမှဖမ်းဆွဲထားချိန်များ ဟစ်အော်ကာ ရန်လုပ်မင်းမူနေသေး၏။
တစ်ဖွဲ့သားလုံးရဲ့ သဘောတကျရယ်သံတို့ကာ နားခိုရာhotel စင်ဝင်အနီး ပြည့်လျှံနေခဲ့ရသည်။
ဦးဇော်စီစဉ်ပေးထားသည့် သီးသန့်ဘန်ကလိုနားခိုရာဆီကို မကျေနပ်မျက်နှာလေးဖြင့် လိုက်နေပါသော ထိုကလေးငယ်ငယ်။
" ပင်လယ်ကြီးရေ.........."
ငပလီရောက်ပြီဆိုလျှင် ဖိုးသာထူးနောက်ကို အပြေးလေး လိုက်ချင်နေတဲ့ အမျိုးသားကို လက်ဆွဲ၍ ရင်ထိတ်စွာ တားဆီးနေမိသည်။
" အလျှင်လို မပြေးပါနဲ့ ငယ်ရယ်....ကိုကို့ရင်ကွဲရမှာ သိသားနဲ့ အချစ်ရာ..."
" ဟီး သားမေ့သွားတာကိုကို....."
" နောက်မဖြစ်စေနဲ့နော်...."
" ဟုတ်ကိုကို.....
ပင်လယ်ကမ်းစပ်ဆီကနေ *ကိုကိုရေ လှမ်းအော်နေသော ဖိုးသာထူးနဲ့ကိုသာထက်ကို မိဝေတစ်ယောက် ခါးထောက်စွာသာ ကြည့်နေမိသည်လေ။ ဘုန်းမြတ်ဟန်တို့စုံတွဲကလည်း သမီးငယ်လေးကို ပင်လယ်ကြီနှင့်မိတ်ဆက်ပေးချင်သည်ဆိုကာ ဆိုင်ရာမိသားစုဝင်အလိုက်ပျော်မြူးနေပုံကို လွယ်အွေ့လေး ကြည့်နေရင်း အပျော်တွေကူးစက်လာသလို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသော ကိုကို့လက်ကို ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။
" ကိုကို. သားတို့သွားရအောင်....."
ဖိုးသားထူးက မြင်ရဲ့လား မသိ လက်မြောက်ပြကာ ခုန်ချင်နေသော ကလေးက ခြေချင်းဝတ်အနာလေးမေ့နေသည်ထင်၏။
" အဲလိုတွေ မခုန်ပါနဲ့ဗျာ.....နော်...."
" ဟိုကိုသွားချင်နေပြီလေ..."
" ခဏနားပြီးမှ ကိုကို့တို့ သွားကြမယ်လေနော်...ခဏနားရအောင် ငယ် "
" အကြာကြီး မနားဘူးနော် ကိုကို့....သား ဖိုးသာထူးနဲ့ ဆော့ချင်တယ်..."
" ဖြစ်ရမှာပေါ့ ငယ်လေးရာ...ကိုယ့်အချစ်က လိမ္မာသားနဲ့ ..."
ပင်လယ်ဆီသွားချင်နေသည့်ကလေးလက်ကိုခပ်တင်းတင်းဆွဲကာခေါ်မိတော့ ခေါင်းလှည့်ကာပင် သံယောဇဉ်မပြတ်နိုင်သလို ငဲ့ကာကြည့်နေပြန်သေးသည်။
အဆိုးလေး ကလေးငယ်ငယ်။
" လာပါအုံး ဖက်ထားချင်လို့...."
ကလေးငယ်ကိုပေါင်ပေါ်တင်ကာ မပြောပလောက်သော ၄မိုင်ခရီးအတွက် စိုးရိမ်မူလွန်ကဲနေပါသော ပြေ့ဘုန်းမာန်က အမျိုးသားငယ်ကို ရင်ခွင်ထဲထား၍ မျက်စိအောက်က မပျောက်မခံခဲ့ပါလေ။
" ကိုကို့ သားသွားချင်တယ်..."
လည်ပင်ကြားတိုးဝင်ရင်း အချွဲပိုကာ မူဟန်ကြွယ်နေပုံ အတက်ပညာကို ထိုကလေး ဘယ်ကသင်ယူထားပါလိမ့်နည်း။
" အင်းပါ....."
" အဲ့အင်းပါက ဘယ်တော့လဲ...."
" ခုက နေပူရှိန်မြင့်နေပြီ ကလေးရယ်ညနေကြ ကိုကိုလိုကိပို့မှာပါ..."
" ခုသွားချင်နေတာလေ...."
" နားရအောင်ခု တော့..."
" ဟွန့် ~ လာမပြောနဲ့ ..." ဆိုကာ ပေါင်ပေါ်က ဆင်း၍ ကုတင်လေးပေါ်ခွေအိပ်ကာ ဆန္ဒပြသူလေးကြောင့် ပြေ့ဘုန်းမာန် ရယ်နေမိသည်။
တကယ့် အဆိုးလေး ကလေးငယ်က...။
စိတ်ကောက်ကာဝင်အိပ်နေပါသော ကလေးငယ်ကိုကြည့်နေရင်း ဝင်လာသော ph call ကြောင့်အပြင်ထွက်ကာ John ၏ အစီအရင်ခံနေမူကို နားထောင်နေမိသည်။ မျိုးကိုဆီဆက်သွယ်၍ အားလုံးအဆင်ပြေစေရန် ညွှန်ကြားဖို့လည်း မမေ့ခဲ့ပါ။
ကြိုတင်စီစဉ်ထားသော မနက်ဖန်ကျရောက်တော့မည့် ဖေဖေ့ကိုယ်တ်ိုင်လက်ထပ်ပေးခဲ့သော မဂ်လာနှစ်ပတ်လည် ၄ နှစ်ပြည့်အချိန်အခါမို့ အစီအစဉ်တစ်ချို့ကို John ကိုလက်လွဲအပ်ထားခဲ့သည်။ John အစီအရင်ခံလာသော ပုံများကိုကြည့်ရင်း မနက်ဖန်ချိန်ခါအတွက် ရင်ခုန်နေရပြီမဟုတ်ပါ့လား။
ကလေးငယ်တစ်ယောက် စိတ်ကောက်ကာပင် ညနေစာစားသည်ချိန်ထိ အခန်းထဲစား၍ စကားပြောမလာခဲ့ပါ။
" ကလေး...ဒါဘယ်လဲ..."
မနက်လင်းလင်းချင်း ကမ်းခြေကိုသွားခွင့်မပေး၍ စိတ်ကောက်ကာ တစ်ဖက်ရှိ အစ်ကိုတို့ နားခိုရာ ဘန်ကလိုဆီ ထွက်သွားပါသော ကလေးအား ခါးထောက်၍သာ ရယ်နေမိသည်။ အားလုံးနဲ့ကြိုတင်တိုင်ပင်သည့်အတိုင်း မဂ်လာနှစ်ပတ်လည်နေ့မို့ ....။
" အယ်....မမ့တို့ငယ်လေးပါ့လား... လာ...ဝင်လေ "
အခန်းတံခါးဖွင့်ရင်း က်ိုမာန်အလိုကျ ဘာမှမသိသူတစ်ယောက်အနေဖြင့် စိတ်ဆိုးလာသော လွယ်အွေ့လေးကိုပွေ့ဖက်ပြီး အခန်းထဲခေါ်ထားမိသည်။
အလှပြင်သူလေး/ငါးယောက်ရှိနေသည့် မမကလျာအခန်းကို ကြောင်,အ ကာပင်ငေးကြည့်နေမိသည်။
" ပွဲရှိလို့လား မမကလျာ..."
" အင်း...ငယ်လေးကိုပြင်ပေး ..မာမီတို့ လှပစေနော်.."
" အယ်..သားက ဘာလို့...."
" နည်းနည်းပါ ငယ်လေးရ...နော်...."
" မမကလျာ....."
မိကပ်အလှပြင်သူတချို့က အနားကပ်လာပြီး မျက်နှာကို ပင့်မော့ကြည့်လာသည်မို့ ။
" ပင်ကိုယ်လှပြီးသားများ ဘယ်လိုပြင်ပြင် လှပီးသားပါ မင်းသမီးရယ်.."
စိန်နားကပ်ပန်ဆင်ရင်း မမကလျာအား ပြောလာသည့်မိကပ်အလှပြင်သူကို ဘာ/ညာမသိ ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။ အဝတ်အစားပုံများ မ,သယ်လာသော လူအချို့ကြောင့် ဘာပွဲရှိသလဲမသ်ိပေမယ့် မမကလျာစကားအတ်ိုင်း ထိုင်နေပေးမိသည်။
" တို့ကလေးက်ို မာမီတို့ဆီ အပ်လိုက်ပီနော်..."
" စိတ်ချ အချောဆုံးဖြစ်စေရမယ်..."
" မမ....."
" နည်းနည်းပါးပါးပါ မောင်လေးရာ...နော်..."
ဘာ/ညာမသိ ချစ်ရသူကိုစိတ်ကောက်ကာ ကိုကိုကြီးဆီထွက်လာခါမှ အလှပြင်ခံနေရသည့် လွယ်အွေ့လေး။ မမကလျာက ခဏနော်ဆိုပြီး ထွက်သွားပြီး မိကပ်အလှပြင်သူများက အဝတ်အစားများလဲပေးနေသည့်အပြင် တောင်ပေါ်ဒေသတွင်တွေ့ရတက်သည့် ရှားပါးသစ်ခွလေးကို သေးငယ်သောအဖြူရောင်ပန်းလေးဖြင့်ရစ်ခွေကာ လုပ်ထားသောပန်းကုံးလေးများကို ခေါင်းပေါ်တင်ပေးသောကြောင့် အတင်းငြင်းဆန်ခဲ့ရသေးသည်။
" ဒါက ဘာလို့ သားကို လုပ်ပေးတာလဲ....."
" ဒါလေးပါမှ ပြည့်စုံမှာမို့ပါ ကျေးဇူးရှင်လေးရယ်"
အလှပြင်သူခေါင်းဆောင်က တောင်းပန်ခယကာပင် ထိုသစ်ခွရှားပါးမျိုးစိတ်ပန်းကုံးလေရအား အလှဆင်ပေးနေပြန်သေးသည်။
အစ်ကိုလေးဒါလေးနဲ့ ပြီးပြည့်စုံမှာဆိုပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့ ကိုယ်တိုင်ကြည့်မိသည့်အခိုက် မဂ်လာဆောင်သတို့သားအသွင်။
အဖြူရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံလေးကို အဖြူရောင်ပန်းကုံးလေးခေါင်းတွင်အလှဆင်ထားပေးသော်အခါ ဘာရယ်မသိ ရင်ခုန်ခြင်းတို့အတူ နားမလည်ခြင်းတို့က ရင်ထဲစုပေါင်းနေ၏။
" ပြီးပြီလားဝေ့...." အော်သံတစ်ခုနင့်အတူ ဝင်လာသော အစ်ကိုသာထက်က သေသပ်သားနားစွာ ဝတ်ဆင်ထားပြန်သေးသည်။
" မိဝေ့မောင်က ချောလိုက်တာ...အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား..." ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ထဲကြည့်နေစဉ် ဘယ်ချိန်ဝင်လာမှန်းမသိတဲ့ အစ်ကိုသာထက်က သေသပ်သားနားစွာ ဝတ်စားဆင်ယင်မူကြောင့် ပွဲတစ်ခုအတွက် ဆိုတာကျိန်းသေ သိလိုက်ရပြီ။
ဘာပွဲမှန်း မသိရသေး။ မိဝေရော ဘယ်မလဲ....?
ကိုကိုကရော ?
" ရင်ခုန်နေလား ကိုငယ်..."
" ဘာပွဲရှိလို့လဲအစ်ကို..."
" ခဏနေသိရမှာပေါ့...အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်သွားရအောင်.."
" ဟုတ် အစ်ကို..."
" ဒါလေးစည်းအုံးမယ်ဗျာ....ခဏလေးပါ..."
" ဘာကြီးလဲ ...ဘာလို့လဲ ..သားကိုတစ်ခုခုပြောကြအုံးလေ "
ကိုသာထက်ခေါ်ဆောင်ရာ နောက်ကို Romantic movie တွေထဲကအတိုင်း အဖြူရောင်ပါဝါစလေး မျက်စိအုပ်ကာ လက်တွဲခေါ်လာခဲ့သည့်အတိုင်း လွယ်အွေ့လေးရဲ့ အမေးစကားတို့ကို အော်ရယ်၍သာ ကိုသာထက်တုန့်ပြန်နေသေးသည်။
" သားကို ဘယ်ခေါ်လာတာလဲ၊ ဘာလို့မျက်စိအုပ်ခေါ်လာတာလဲ လို့ ..အစ်ကို...မိဝေနဲ့တိုင်ပြောမယ်.."
" ဟားးးးးအေးပါကွာ...."
ကောင်းကင်ပြာပြာ တိမ်တိုက်ကင်းစင်ပြီး နေ့သာသောမနက်ခင်းအချိန်ခါ ပင်လယ်ရေပြင်ပြာပြာ ကိုနောက်ခံထားပြီး ဖြူလွလွသဲသောင်ပြင်ပေါ် အဖြူရောင် ပန်းပေါင်းစုံတို့ အလှဆင်ထားသော ၄နှစ်ပြည့် မဂ်လာနှစ်ပတ်လည်အချိန်အခါဝယ် ဖိတ်ကြားထားသည့် မိဘဆွေမျိုးများရှေ့ ထပ်မံ၍ နှစ်ဖက်မိဘများ အလယ် တင့်တောင်းတင့်တယ် ထပ်မံလက်ထပ်ယူပါရစေလို့ မိဘများကို အသိပေးလာသည့် ပြေ့ဘုန်းမာန်စကားအရ လူအိုကြီး ဦးဘုန်းမောင်စုံတွဲအပြင် လွယ်အွေ့ တက်နေကျ ဘုရားကျောင်းက ဖာသာကိုတောင်းဆိုကာ ကိုဇေယျာက ငပလီကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြပြီး ကိုသာထက်တို့ကို ငယ်လေးမိဘများသဖွယ်သဘောထားပါ ရိုရိုသေသေတောင်းခံလာခဲ့ခြင်း စသောအကြောင်းအရာကို လွယ်အွေ့မသိစေပဲ ကြိုတင်စီစဉ်ခဲ့ ယနေ့ကျရောက်လာသော နေ့မြတ်ချိန်ခါအတွက် အားလုံးပျော်ရွှင်စွာပါဝင်ခဲ့ကြသည်။
ရောင်စုံမွှေးကြိုင်သည့်ပန်းများစွာစီခင်းထားသော လျှောက်လှမ်းမထက်ဝယ် ကိုသာထက်တို့နှစ်ယောက် ရပ်တန့်နေပြီဆိုလျှင်ပဲ ကျမ်းစာအုပ်ကိုင်ထားသော ခရစ်ဘာသာဝင်တို့ဘာသာရေးအယူအဆအတိုင်း လွယ်အွေ့လေးကို တိုင်းသိပြည်သိ မိဘမောင်နှမတွေကြား social media ကိုအသုံးပြုကာ ယနေ့ မဂ်လာပွဲထပ်မံပြုလုပ်ခြင်း။
" အစ်ကို....ဘယ်ရောက်ပြီလဲ "
" အင်းရောက်ပြီ...အစ်ကို ဖွင့်ပြီနော်..."
" ဟုတ် ..."
" ဟင်....." မျက်စိရှေ့မြင်လိုက်ရသည့် ပန်းပေါင်းစုံခြံရံထားသည့် မဂ်လာပွဲဝယ် မိသားစုများက ဧည့်ပရိတ်သတ်အဖြစ်ပါဝင်ထားသည့် မင်္ဂလာပွဲထိပ်တွင် အနက်ရောင် Suite ဝတ်စုံပြည့်ဆင်မြန်းထားသည့် ကိုကို့က မတ်တပ်ရပ်နေပြီး ပြုံးလျှက်သား ကြည့်နေပြန်သေးသည်။
လျှောက်လမ်းမထိပ်ဝယ် အံ့ဩခြင်းတို့ရောနေသည့် ရင်ခုန်စိတ်လူပ်ရှားခြင်း၊ ဝမ်းသာကြည်နူးရခြင်း စသော...စသော ခံစားမူများကို တပြိုက်နက်ခံစားရသူအဖို့ ခြေထောက်တွေ ခွေယိုင်ကာ ငိုချင်စိတ်ဖြစ်လာမိသည်။
ကြည်နူးဝမ်းသာခြင်းတို့ သင်္ကေတ မျက်ရည်ကြည်တို့ခပ်စစဖြစ်ပေါ်လာသည်မို့ စကားတစ်ခွန်းမဟနိုင်ပဲ အပေါ်မော့၍သာ မျက်တောင်ခတ်နေမိသည့် သတို့သားလေး ဗန်လွယ်အွေ့။
ကိုသာထက်လက်ကိုချိတ်တွဲကာ မင်္ဂလာလျှောက်လမ်းမပေါ်ခြေချမိသည့်အခိုက် မိဘဆွေမျိုးများက လက်ခုပ်ဩဘာပေးသည့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွေကြား ကြည်နူးခြင်းမျက်ရည်တို့ ကျဆင်းခဲ့ရပြီ။
" အစ်ကို....." ခပ်အဲ့အဲ့ငိုသံလေးရောရှက်ကာ ဝမ်းသာလွန်းလို့ လက်ဖျားထိပ်လေးတို့ အေးစက်နေသည်အထိ ၊ အေးစက်နေသောလက်ဖျားလေးကို ခပ်ဖွဖွထိကာ ခေါင်းညိတ်ကာ အားပေးနေသူ ကိုသာထက်ပင်လျှင် ထပ်တူ ပျော်ရွှင်ခဲ့ရသည်။
" အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် အစ်ကိုတို့သွားရအောင်..." ကိုသာထက်လက်လေးကိုကိုင်ထားသည့် ဗန်လွယ်အွေ့လက်ထဲ အဖြူရောင်ပန်းစည်းလေး လာထည့်ပေးသည့် May Entertainment founderကြောင့် ရစ်သီလာသော မျက်ရည်စတို့ကို tissue လေးဖြင့်တို့ထိနေမိသည်။
ကိုသာထက်ကပြုံးလျှက်သားနှစ်သိမ့်ပေးပြီး မိသားစုများက ဩဘာလက်ခုပ်တီးကာ ချီးမြှောက်ပေးနေပြန်သည်။
အဖြူရောင်စားပွဲလေးပေါ်ဝယ် ပုလဲကျွန်းဒေသထွက် ပုလဲရတနာတို့ ဝန်းရံထားသည့် မဂ်လာမော်ကွန်းတင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းက မော်ကြွားလှပလွန်းသည်။ ကိုသာထက်လက်ကို တင်းအောင်ဆုပ်ပြီး ဘဝမှာ ဘယ်တုန်းကမှ မမက်ခဲ့ဖူးသော အိမ်မက်လေးအသက်ဝင်လာမူကို မျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်ပြီး ပျော်ရွှင်ကြည်နူးမူက ရင်ထဲအပြည့်။
မင်္ဂလာလျှောက်လမ်းမပေါ် စတင်ခြေချမိသည်နှင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကောင်းချီးလက်ခုပ်ဩဘာတို့ဖြင့် ချီးကျူးဖွဲ့သီခဲ့ကြသည်။
တစ်လှမ်းမှသည် နောက်တစ်လှမ်းကို ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားမူဟန် ၊ ဝမ်းသာကြည်နူးရခြင်း တို့ပေါင်းစပ်ကာ မိဘဆွေမျိုးတို့ပေးအပ်သော ကောင်းချီးမင်္ဂလာအဝဝကို လွယ်အွေ့လေးခံယူရင်း ...ချစ်ရသူကြီး ပြုံးလျှက်သား ခေါင်းလေးညိတ်ပြပြီး စောင့်နေသည့် ဘာသာရေးထုံးတမ်းအရ ဖာသာရှေ့မှောက်ဝယ် ကိုသာထက်လက်ကိုတွဲ၍ ဖြတ်ကျော်လာခဲ့ပြီ။
" ကိုကို...."
" သဘောကျရဲ့ ကလေး...."
" အင်း...." ပြုံးပျော်လျှက်ခေါင်းညိတ်ကာ ဖြေနေမိသည်။
" အစ်ကိုတို့အိမ်က ကလေးကို ကြင်နာစောင့်ရှောက်ပေးပါ "
" စိတ်ချယုံကြည်ပေးပါ အစ်ကို"
ပြေ့ဘုန်းမာန်ဆီ လက်လွဲမအပ်ခင် ကိုသာထက်တောင်းဆိုလာသော တစ်ခွန်းထဲ ကတိစကားတို့ကို မိဘများရှေ့ ကတိပေးကာ မျက်ရည်စတို့ ရစ်သိုင်းနေတဲ့ ကလေးငယ်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကတိကဝတ်ပြုနေမိသည်။
မိဘအမျိုးဆွေများ၏ လက်ခုပ်ဩဘာသံအဆုံး ကျမ်းစာကိုင်ထားသော ဖာသာရဲ့ အချိန်ကြရောက်လာပြီဆိုတဲ့ စကားသံအဆုံး ဒုတိယအကြိမ် မိဘအမျိုးအဆွေတွေကြား ပင်လယ်ပြင်ရေပြာပြာ၊ ကောင်းကင်ပြာပြာကြီးအောက်ဝယ် မဂ်လာသတို့သားနှစ်ယောက်က ဖာသာ၏ စကားအဆုံး ကတိအပြန်အလှန်ပြုကြပြီး မင်္ဂလာဦးအကြင်နာအနမ်းများကို ဝေ့သီလာသောမျက်ရည်တွေကြား အနမ်းများဖလှယ်မိကြသည်။
" Congratulations ပါသားတို့ ..ဘုရားသခင်ကောင်းချီးပေးပါစေ .."
" Thank you Father .."
ပျော်ရွှင်ကြည်နူးရသော အချိန်အခါဝယ် မိဘဧည့်သည်တော်များ လှည့်အကြည့် ရှေ့ဆုံးခုံတွင်မတ်တပ်ရပ်ကာ ဩဘာလက်ခုပ်တီးပေးနေသော ဖေကြီးဦးဘုန်းမောင်ကိုမြင်ချင်း လွယ်အွေ့လေးအပြေးသွားကာ ပွေ့ဖက်ထားမိသည်။
" ဖေကြီး"
" သားငယ်အတွက် ဂုဏ်ယူပါတယ် ...ဖေကြီး စိတ်ချပါပြီ ..."
" ဟုတ် ကျေးဇူးပါ ဖေကြီး...မေကြီးရော အားလုံး..."
" မေကြီးတို့က ထပ်တူပျော်ရွှင်ကြည်နူးရပါတယ်ကွယ်....သားနှစ်ယောက်လုံးကို မေကြီးကချစ်တယ်နော် "
" မေကြီးကိုလည်း ချစ်တယ် ..." ဒေါ်မေကြည်ဟန်ပါးပြင်လေးကို ပျော်ရွှခြင်းမျက်ရည်စတို့ကြားက အပြေးလေး နမ်းရိူက်မွှေးကြူမိသည်။
" တို့အိမ်က ကောင်လေးနှစ်ယောက်အတွက် ကိုကိုကြီးတို့ ဂုဏ်ယူနေပါတယ်ကွာ..."
" Congratulations ပါ မောင်လေးတို့ ...."
မင်္ဂလာအခန်းအနား အစီအစဉ်မှူးသော်စစ်ပိုင်က လက်ကိုင် microphone လေးကို အရာရှိကြီး ဦးဘုန်းမောင်လက်ထဲ တလေးတစားထည့်ပေးလိုက်သော်အခါ .......။
" ဖေကြီး တို့ ထပ်တူထပ်မျှကြည်နူးပါတယ်..ဖေဖေ့သားနှစ်ယောက် နားလည်မူကိုယ်စီနဲ့ ရှေ့ဆက်လျှောက်လှမ်းပါလို့ ဖေဖေ့မှာချင်တယ်..."
" မေမေ့သားနှစ်ယောက် အမြဲပျော်ရွှင်ကြပါစေ....မေမေ အရမ်းပျော်နေပါတယ် သားတို့ရယ်.."
မျက်ရည်စတို့သုတ်ကာ အသံတုန်ရီနေသော ဒေါ်မေကြည်ဟန်ကိုပြေ့ဘုန်းမာန်ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မေမေ ..."
" အစ်ကိုတို့ ညီလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးပါ....ဘာအခက်အခဲတွေကြုံကြုံ လက်တွဲမဖြုတ်ပဲ ပျော်ရွှင်မူတွေပဲ ပေးပါ..."
" စိတ်ချပါ အစ်ကို ..ကျေးဇူးပါ"
" မိဝေ....." microphone လေးကို မိဝေလက်ထဲထည့်မိသည့်အခိုက် သပ်ရပ်သားနားစွာ ဝတ်ဆင်ထားသော မိဝေတစ်ယောက်မျက်ရည်တို့ဖိသုတ်ပြီး ငိူရိူက်နေသည်မို့ မိဝေအသံတို့က တုန်ရီနေခဲ့ပြီ။
" ကျုပ်မောင့်လေးကို စောင့်ရှောက်ပေးပါ..တကယ်လို့ အလိုမရှိတော့ရင် ကျုပ်တို့ကို ပြောပါ ကျုပ်တို့ရင်ခွင်အောက် စိတ်မပျက်စေရအောင် ထားပါ့မယ် ...."
" မိဝေရာ...အဲလိုမပြောရဘူးလေ...."
" မသိဘူး...ကျုပ်ဝမ်းနည်း/ဝမ်းသာကြီး...." ကိုသာထက်ပွေ့ဖက်ထားသည့် မိဝေက ငိုရိူက်နေပြန်သေးသည်။
" ငါတို့ကောင်ကြီး ချစ်တက်မူက လိုက်မမှီဘူး...Congratulations ဘုန်းမာန်.."
" ကိုမာန်တို့ ထာဝရပျော်ရွှင်ပါစေ...."
" Thank you all...."
" Congratulations ပါ Boss ..."
" Congratulations ပါဆရာ..."
" Congratulations ပါ သူဌေး..."
" Congratulations ......"
" Congratulations,........Congratulations ......စသော ကောင်းချီးမင်္ဂလာစကားတို့ဖြင့် ချီးမြှောက်ပေးလာမူအပေါ် ကလေးငယ် လက်ကလေးကိုမြဲအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး မိသားစုအမျိုးအဆွေများကို ပြုံးလျှက်သား ကျေးဇူးတင်စကားတုန့်ပြန်နေရင်း တောင်းဆိုပေးအပ်လာသည့် ကတိစကားတို့အား ကတိသစ္စာတို့ တည်မြဲမည်ဖြစ်ကြောင်း အထပ်ထပ်အကြိမ်ကြိမ် ပြုပေးကြသော ကောင်းချီးမင်္ဂလာစကားသံတွေကြား တေးသီချင်းတွေသီဆိုတက်သည့် တောင်ပေါ်သားလေး ဗန်လွယ်အွေ့နှင့် Mann Group ပဲ့ကိုင်ရှင် ပြေ့ဘုန်းမာန်တို့၏ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ ၄နှစ်ပြည့်မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်မှသည် ဒုတိယအကြိမ် မင်္ဂလာရွှေရတုမင်္ဂလာ ကောင်ကင်းပြာပြာအောက်ဝယ် နေ့တနေ့၏ ကျက်သရေမင်္ဂလာအဖြာဖြာ ကျရောက်သည့်ယနေ့ ရေပြင်ပြာပြာ ငပလီကမ်းခြေပေါ်ရှိ သဲသောင်ဖြူလွလွပေါ်ဝယ် ထပ်မံကျင်းပခဲ့ကြသည်။
ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ အဖြာဖြာတို့သည် ဤမင်္ဂလာသတို့သား နှစ်ဦးအပါ် ကျရောက်ပါစေ....။
ယနေ့ ထူးမြတ်လှသည့် နေ့မြတ်မင်္ဂလာအချိန်အခါမို့ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးခြင်း ရသကို စာဖတ်သူတို့ ထပ်တူထပ်မျှ ခံစားရပါစေ .....။
ကောင်းချီးမင်္ဂလာရှိသော အချိန်ခါသမယ ဖြူစင်မေတ္တာအရင်းတည်လို့ လူသားအားလုံး ငြိမ်းချမ်းပျော်ရွှင်ကြပါစေ ....။
#မမအတွက် vote ပေးခဲ့ဖို့မမေ့နဲ့နော်
#Take care all
#Thank you all
[Note 📝 " ဗန်လွယ်အွေ့ "ဆိုတဲ့အမည်လေးကို များပြားလှသော ချင်းတိုင်းရင်းသားအနွယ်ဝင်ထဲက မည့်သည့်လူမျိုးစုဖြင့် ကိုက်ညီသည်/မည့်သည့်မြို့ဒေသက တိုင်းရင်းသားအမည်အစ ဆိုတဲ့ ရိုးရာအမည် မှည့်ခေါ်ခြင်းနှင့်ပတ်သတ်ပြီး ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခွင့်ပေးသော ချင်းမိတ်ဆွေကိုလည်း ဦးစွာပထမ ကျေးဇူးတင်ပါရစေ။ ချင်းလူမျိုးအသိမိတ်ဆွေဆီကနေ တဆင့် သိနားလည်ခဲ့ရသော ဗဟုသုတထဲကမှ လူမျိုး/ကိုးကွယ်ရာဘာသာရေး/အယူအဆတွေကို ထိခိုက်မူမရှိအောင် မမ အတက်နိုင်ကြိုးစားရေးပါထားပါရှင့်။ ။ အကယ်၍ တစ်ခန်းတစ်နေရာမှာ စကားလုံးအချို့ အဆင်မပြေခဲ့ရင်ထပ်မံ တောင်းပန်ပါရစေ(မည့်သည့်လူမျိုး/ကိုးကွယ်ရာ ကိုမှ ထိခိုက်စေလိုခြင်းမရှိခဲ့ပါ) ။
အခန်းဆက်တစ်ခုပြီး နောက်တစ်ခု ပိုမိုခိုင်ခံတဲ့ဇာတ်အိမ်တွေဖန်တီးချင်လာအောင် ခွန်းအားသစ်တွေပေးလာသော စာဖတ်သူတွေကို ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ်လို့ ဂုဏ်ပြုချီးကျူးပါရစေ ။ မမ ဖန်တီးတဲ့ဇာတ်လမ်းလေးက ဂရုဏရသကိုဖြစ်စေတယ်/ငိုရတယ်/ အမောပြေတယ်/လွမ်းမောရတယ်ဆိုတဲ့ comments တွေကြောင့်လည်း ဒီလိုအောင်မြင်စွာဇာတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့ပါသည်ရှင့်။
"တေးသစ္စာဖွဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ" လေးကို စ၊ လယ်၊ ဆုံး ဖတ်ရူ့အားပေးခဲ့ကြသော စာဖတ်သူအားလုံး ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့် ဘေးကင်းကျန်းမာစေကြောင်း ဆုမွန်ခြွေလျှက်........
ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။
Maiyuri (10.1.2024) ]
Zawgyi
(သံတြဲၿမိဳ႕၊ ငပလီ အေၾကာင္းမ်ားကို Wikipedia ၊ Pristine Mermaid Resort Page တို႔က က်ိုးကားယူထားပါတယ်ရှင့်...)
ငပလီကမ္းေျခလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ပင္လယ္ေရျပင္ျပာျပာ သဲေသာင္ျပင္ျဖဴလြလြနဲ႕ အုန္းပင္တန္းေတြကို ေျပးျမင္ၾကသလို အာရွတိုက္ရဲ႕ အလွပဆုံးေသာ ကမ္းေျခထဲကအလွဆုံးကမ္းေျခတစ္ခု အျဖစ္သတ္မွတ္ျခင္းခံထားရသည့္ ကမ္းေျခလည္း ျဖစ္၏။
ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်းကို အဓိကဆြဲေဆာင္ေသာ ကမ္းေျခေျပျပစ္ျခင္း၊ ေရျပင္ျပာျပာ၏အလွတရား၊ ျဖဴလြလြသဲေသာင္ျပင္တို႔ကို အုန္းပင္(တခ်ိဳ႕အုန္းပင္ေကာက္)ေလးျဖင့္ စီစီရီရီအနားသတ္ထားျပန္ေသးသည္။ အထပ္ျမင့္ တိုက္တာအေဆာက္အဦးမ်ား ကန့္သတ္ထားၿပီး သဘာဝအလွတရားကို သဘာဝအတိုင္း ထိန္းသိမ္းထားေသာ သဘာဝ၏ အလွတရားတစ္ခုျဖစ္သည့္ ငပလီကမ္းေျခကို ရန္ကုန္မွ သံတြဲၿမိဳ႕ထိ ေတာေတာင္တန္းမ်ားမွတဆင့္ ကားလမ္းမေလးအတိုင္း သဘာဝေတာေတာင္႐ူခင္းမ်ားကိုႏွစ္သက္ခံစားရင္း ခရီးသြားခဲ့ျခင္းမ်ားကို video recorderေလးျဖင့္ ေျပ့ဘုန္းမာန္၏ အကူအညီေတာင္းမူေၾကာင့္ ရန္ကုန္စထြက္သည္မွစ ေသာ္စစ္ပိုင္ မွတ္တမ္းယူေနမိသည္။
သံတြဲေရာက္သည္ထိမရပ္မနားခရီးဆက္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္သံတြဲရွိ hotel တစ္ခုတြင္ အနားယူရန္ ဘုန္းျမတ္ဟန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ငယ္႐ြယ္လြန္းေသာ သမီးငယ္ ပါဝင္သည့္အျပင္ ကားမူးျခင္းဒဏ္ကိုခံစားေနရေသာ ဖိုးသာထူး ေခါင္းမူးေနျခင္းေၾကာင့္ တစ္ညတာနားခိုရမည္ျဖစ္သည္။
" ကိုကို ဒါ ငပလီေရာက္ခါနီးၿပီလား...."
အထုပ္အပိုးေတြခ်ရင္း ေဘးနားကပ္ကာ သိလိုရာကို ေခါင္းေလးလွည့္ၾကည့္ရင္း အေမးစကားဆိုလာသူေလး ။ အၿမဲဝတ္ဆင္ေပးေနၾက အျဖဴေရာင္ ခ်ည္သား႐ူံ႕ခ်ည္ေဘာင္းဘီေလးကို အျပာေရာင္ႏုႏု ကိုအျဖဴေရာင္စာတန္းပါ T shirt ေလးကို အေပၚဝတ္ဂ်င္းျပာႏုေလးေၾကာင့္ ျမင္ရၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ခရီးသြားတစ္ေယာက္အသြင္ တစ္ကိုယ္ရည္အသုံးအေဆာင္ ႀကိဳးလြယ္ ကင္မရာတစ္လုံးကို လည္ပင္းမွာခ်ိတ္၍ ဦးထုပ္အဝိုင္းေဆာင္းထားသည့္ ကေလးငယ္က ပုံမွန္လူေတြလို လွမ္းေလွ်ာက္နိုင္ေသာ္လည္း ခရီးေဝးေဝးေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းကို ဆင္ျခင္ရ၏။ ေထာင့္ႏွဲ႕ျခင္းမရွိေပမယ့္ လွမ္းေလွ်ာက္ပါမ်ားရင္ ေျခခ်င္းဝတ္အထက္ရွိခြဲစိတ္ရာေလးက သိသိသာသာ နာလာတက္သည္ဆိုတဲ့ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕အႀကံျပဳခ်က္ေၾကာင့္ ငယ္ေလးကိုမည္သည့္အေလးပင္ပစၥည္းမွ သယ္ယူျခင္းမျပဳပဲ အနီးအနားကိုသာ ေျပ့ဘုန္းမာန္ မ်က္စိေရွ႕ေလွ်ာက္လွမ္းျပဳထားမိသည္။
" မလိုေတာ့ဘူး ငယ္ရ...ဒါ သံတြဲၿမိဳ႕လို႔ ေခၚတယ္...ကိုယ့္အခ်စ္ၾကားဖူးတယ္ဟုတ္ .."
ႏွာဖ်ားေလးကို လက္ကေလးျဖင့္ေတာက္ကာ ခပ္စစဆိုလာသူရဲ႕ ခါးကိုခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနသူရဲ႕ ေပါင္ေပၚထိုင္ကာ သိခ်င္ရာကိုစပ္စုရမည္ေလ။
ခ်စ္ရသူမ်ားႏွင့္အတူ ထြက္လာေသာ အပမ္းေျဖခရီးဝယ္ လြယ္ေအြ႕ေလး သိလိုရာမ်ားေနခဲ့၏။
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးရ၏။
ေမ့မရပါေသာ ေန႕ရက္ေတြအတြက္ ေကာင္းစြာမွတ္တမ္းယူေန၏။
" ကိုကို႔ရွင္းျပ ...ဒီၿမိဳ႕အေၾကာင္း..."
" ရွင္းျပခေလး စရံခ်ပါခင္မ်ာ့...."
" ႁပြတ္စ္.~~~ ဒီပါးေလးေရာ....နမ္းၿပီးၿပီေနာ္..."
" ဟားးးးးးးကိုယ့္အခ်စ္က tourist ေလးလား..."
" သိခ်င္တာကိုးး...."
" ဟုတ္ပါပီ ..ကိုကို႔သိသေလာက္ေျပာျပမယ္ေနာ္...ေျခေထာက္ေလး ဒီေပၚတင္ထား...အားနာစရာမလိုဘူး.."
" ဟုတ္ ကိုကို..."
နားခိုရာအခန္းငယ္ေလးအတြင္းဝယ္ အထုပ္အခ်ိဳ႕ေနရာခ်ေပးေနေသာ ေျပ့ဘုန္းမာန္ကို အနားလက္ယပ္ေခၚကာ အနီးနားထိုင္ေစၿပီး ကပ္ခြၽဲေနေသာ အေကာင္ေပါက္ေလး လြယ္ေအြ႕။ ခြေထောက်လေးက်ိုပေါင်ပေါ်တင်ပေးခြင်းအပေါ် အၿမဲအားနာေနတက္သည့္ အမ်ိဳးသားငယ္။
" သံတြဲၿမိဳ႕ေခၚ တဲ့ ဒြါရဝတီၿမိဳ႕ ကို သံတြဲျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ကမ္းနဲ႕ ေတာက္ဘက္ျခမ္းမွာရွိၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခမွေန ၄မိုင္/၅မိုင္ေဝးတယ္။ သံတြဲၿမိဳ႕ကို ေတာင္တန္းေတြက ဝန္းရံထားၿပီး ၿမိဳ႕ေနလူထုက ေတာင္ကုန္းေလးကိုေနာက္ခံထားၿပီး တည္ေနၾကတယ္ေလ။ သံတြဲၿမိဳ႕မွာ အထင္ကရ သံတြဲေလဆိပ္ရွိတယ္ေလ...."
" ဟုတ္လား....ရန္ကုန္ကေန သံတြဲထိ air flight နဲ႕ တိုက္ရိုက္ လာလို႔ရတာေပါ့ ေနာ္ကိုကို..."
" ရတာေပါ့ ..ကိုကိုတို႔အျပန္ သံတြဲ ေလဆိပ္ကေနပဲ ရန္ကုန္ဆင္းၾကမွာေလ..."
" အြင္းးဆက္ေျပာျပ...."
" အင္း..ေတာင္ကုန္းေလးေပၚတည္ရွိေနတဲ့ သံတြဲၿမိဳ႕က ဥေရာပတိုက္သား အရာရွိမ်ားေနထိုင္ၾကတဲ့အိမ္ေတြ ဒီၿမိဳ႕မွာေတြ႕ရတယ္။ လူဦးေရက နည္းပါးၿပီး ႐ုံးစိုက္ရာၿမိဳ႕လည္းျဖစ္တယ္ေလ၊ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉ရာစုက ပထမအဂ္လိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲမွာ ရခိုင္တိုင္းအတြက္ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ခ်ထားရာ ဌာနခ်ဳပ္လည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုထားတယ္။ အဲ့ခ်ိန္က ေက်း႐ြာႀကီးတစ္႐ြာအျဖစ္ေပါ့ ငယ္ေလးရ....။ခုေတာ့ သံတြဲၿမိဳ႕က ခရိုင္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕အျဖစ္ ခရိုင္တရား႐ုံး၊ ေဆး႐ုံႀကီးေတြ၊ စည္ကားတဲ့ေစ်းႀကီးေတြ၊ ပညာေရးႏွင့္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႕ စည္ကားရာ ၿမိဳ႕ျဖစ္ေနၿပီေလ။ သံတြဲၿမိဳ႕က သစ္၊ စပါး၊ ငါးေျခာက္အဓိကထြက္ၿပီး ကိုကို႔တို႔လို ရန္ကုန္က အပမ္းေျဖလာၾကသူေတြနဲ႕ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြ ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ငပလီကမ္းေျခရွိတယ္ေလ...."
" ဒါဆို ငပလီကမ္းေျခက သံတြဲၿမိဳ႕မွာရွိတာေပါ့ေနာ္ ကိုကို..."
" ငပလီကသံတြဲၿမိဳ႕ရဲ႕ ၄မိုင္ခန့္အကြာမွာရွိတာေလ...ဒီသံတြဲၿမိဳ႕ရဲ႕ ၇မိုင်ဝေးတဲ့ မဇင္ေလဆိပ္ကေနရန္ကုန္ကို ရက္သတၱပတ္အတြင္း သုံးႀကိမ္မွ်ေလေၾကာင္းခရီးထြက္ရွိၿပီး စေနေန႕ေတြမွာ အထူးခရီးစဥ္ရွိတယ္တဲ့...."
" ဟုတ္လား.....ကိုကို႔က ဗဟုသုတ အိုးႀကီးပဲ ...သားေယာက်ာ္းက ေတာ္ခ်က္ဗ်ာ.."
"ဟားးးးးးဒီကေလး ကပ္ခြၽဲေနတယ္ ...ဘာသိခ်င္ေသးလို႔လဲဟင္....ကိုယ့္အခ်စ္က ငခြၽဲေလးျဖစ္ေနၿပီ တေျဖးေျဖး လူကပ္ကေလးဗ်...."
"ကိုကို႔တို႔ကအလိုလိုက္တာကိုး....ဒါနဲ႕ ဟိုဟာသိခ်င္ေသးတယ္...ေျပာျပပါ..."
" ဟုတ္ကဲ့ခင္မ်ာ့..."
" ငပလီ အေၾကာင္း....ဟီး....သားကိုခ်စ္တယ္ဟုတ္..."
" ခ်စ္တာေပါ့ကြာ.....ကိုယ့္အခ်စ္မေမးလဲ ကိုကို႔ေျပာျပမလို႔ပါ...ဒီလို ငယ္ေလးရ....ငပလီကမ္းေျခက သံတြဲၿမိဳ႕နဲ႕ ၄မိုင္အကြာတည္ရွိၿပီး ကမ္းေျခအလ်ားက ၂မိုင္ရွည္လ်ားတယ္ ထူးျခားစြာျဖင့္ အိႏၵိယသမုဒၵရာကို မ်က္ႏွာမူထားတယ္ေလ။ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ အပန္းေျဖစခန္းေတြ၊ ေဂါက္ကြင္းေတြ ၊ ဟိုတယ္ေတြျဖင့္စည္ကားရာ ကမ္းေျခတစ္ခုျဖစ္ၿပီး အရင္က ငပလီဆိုတာ႐ြာေလးတစ္႐ြာျဖစ္တယ္ေလ။ မွတ္တမ္းအရ ၁၈၂၆ ပထမအဂ္လိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲအၿပီး အီတလီလူမ်ိဳးေတြက အီတလီနိုင္ငံမွာရွိေသာ ၿမိဳ႕တစ္ခုျဖစ္တဲ့ နာပိုလီ( Napoli)ကိုအစြဲျပဳေခၚေဝၚၾကေပမယ့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔ စကားအရ ငပလီ ျဖစ္လာတာေပါ့ အခ်စ္ရဲ႕...."
" အြင္း....စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလိုက္တာ...."
" အီတလီစကားအရ အလြန္သာယာၿပီး ႐ူခင္းေကာင္းတာေၾကာင့္ နာပလီလို႔လည္း ေခၚၾကျပန္ေသးတယ္ေလ..."
" အင္း...သားတို႔ကၾက ငပလီလို႔ပဲသိထားတာ...ခုလိုေတြမသိဘူးရယ္...."
" ကိုယ့္အမ်ိဳးသားစိတ္ဝင္စားရာ ေဒသေတြကို ေလ့လာမွတ္သားရတာေပါ့အခ်စ္ရယ္....စာေပကတဆင့္သိနိုင္သလို ၊ လူငယ္သဘာဝေတာေတာင္ကမ္းေျခေလ့လာရင္းလည္း ကိုယ့္နိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အဖိုးတန္႐ူေမွ်ာ္ခင္းေတြ၊ ေဒသရွိအဖိုးတန္အေၾကာင္းအရာေတြ သိခြင့္ရတာေပါ့..."
" အင္းေပါ့....ဆက္ေျပာေပး ကိုကို..သားစိတ္ဝင္စားတယ္...."
" ငပလီမွာ ကိုလိုနီခတ္ကစၿပီး ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြ တိုးတက္လာၿပီး ၂၀၀၈ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ပုဂၢလိက ဟိုတယ္ေတြ မ်ားစြာေပၚလာၿပီး ကမၻာတစ္ဝွမ္း ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့တယ္ေလ...ေနာက္ၿပီး အထင္ကရ အျဖစ္ဆုံး အျမင့္၆ေပရွိ ေရသူမ( ရခိုင္အေခၚရီသူမ) ႐ုပ္ထုကို ၁၉၇၄ ဧၿပီလမွာ လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းတင္ စာေရးစရာႀကီး ရာမညကိုကိုနိုင္က ငပလီကမ္းေျခ အဏၰဝါရိပ္သာေရွ႕မွာ ေလးရက္ သုံးညတိုင္တိုင္ အပင္ပမ္းခံထုလုပ္ခဲ့တယ္ေလ..."
" ကိုကို ဒါေတြ ဘယ္လို သိ..."
" ဆိုင္ရာမွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြေၾကာင့္ေပါ့ ..."
" အင္း....."
" လူရည္ခြၽန္စခန္း၊ တပ္မေတာ္သားတို႔အတြက္ နာလန္ထစခန္း၊ ငပလီေဂါက္ကြင္းႏွင့္ ငပလီဝန္းက်င္ရွိ ကြၽန္းေတြမ်ားစြာရွိတယ္ေလ။ အဲ့အထဲက ပုလဲကြၽန္းေခၚ အေပၚရည္ကြၽန္းက ထူးျခားလွပတဲ့ ေနရာလဲျဖစ္တယ္ေလ...အခ်စ္ရဲ႕...."
" ဟိုညက ဦးေဇာ္ ေျပာျပတဲ့ ပုလဲကြၽန္းေပါ့ေနာ္ ကိုကို...."
" ဒါေပါ့ဗ်ာ...."
" သြားခ်င္လာၿပီ....." ေျပ့ဘုန္းမာန္ေပါင္ေပၚထိုင္ေနရင္း ခပ္စစအၿပဳံးတို႔ျဖင့္ လူကို ကလူဤသို႔ျမဴဤသို႔ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းက်ပ္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ေခါင္းကိုေမာ့ကာ ေျပ့ဘုန္းမာန္ အေသာ့ရယ္ေမာေနမိသည္။
ထိုကေလး သိပ္ကို ျမဴစြယ္သည္မို႔ ....။
ရင္ခြင္ထဲရွိထိုကေလး၏ သာယာခ်ိဳသာသည့္ရယ္သံသဲ့သဲ့ေလးကအစ ႏွလုံးသားကမၻာကိုဆြဲကိုင္လူပ္နိုင္သည္မို႔ ထိုအၿပဳံးေလးမ်ား ပ်က္ပ်ယ္မသားေအာင္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနခဲ့ရသည္မဟုတ္လား။ ခ်စ္လွစြာေသာေလးရယ္ ရယ္သံလြင္လြင္တို႔က နံနက္လင္းအ႐ုဏ္အႏွံ႕ မဂၤလာအေပါင္း ျပည့္စုံေစသည္မို႔ ။
" ဟားးးးကိုယ့္အခ်စ္က တကယ့္ငခြၽတ္ေလးဗ်ာ...ခ်စ္လိုက္တာ ဒီကိုကိုနမ္းပါရေစအုံး..."
" ဒီေနရာနမ္းကိုကို ...." ဆ်ိုကာ မ်က္ဝန္းေလးမွိတ္ၿပီး ေမာ့ပင့္ေပးလာသူေလးကို ေမ့ဖ်ားကေန ခပ္ဖြဖြကိုင္ရင္း ကေလးငယ္မ်က္ႏွာအႏွံ႕ နမ္းရိူက္မိသည္။
" အြင္းးးးးးးး"
အနမ္းပန္းမ်ားက်ဲခ်ရာ၏ အနားသတ္ျဖစ္ေသာႏွင္းဆီဖူးေလးေပၚ ႏွတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ထပ္တူက်မိေတာ့ေတာ့ ပြင့္ဟလာသည့္ ႏွင္းဆီလႊာၾကား တိုးဝင္ကာ စုပ္ယူမိသည့္ ဝတ္ရည္ခ်ိဳမ်ားကို အမိအရ နမ္းရိူက္မိသည့္အခိုက္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ဘယ္/ညာ ရမ္းကာ တြန္းကန္လာသူေလးအသက္႐ူဖို႔ရန္ စကၠန့္ဝက္မွ် အနားေပး၍တဖန္ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္မိသည့္ အနမ္းၾကမ္းမ်ားေအာက္ဝယ္ လြယ္ေအြ႕တစ္ေယာက္ မလူးသာမလြင့္သာ ျမဴစြယ္မိတာ မွားခဲ့သည္လား။
" အဟြတ္....ေသေတာ့မွာပဲ...ကိုကိုက လုပ္လိုက္ရင္ ဇြတ္....."
" ဟားးးးးးကိုယ့္က ဒါေလးနဲ႕ အေသခံစရာလား...နမ္းလို႔ေတာင္မဝတာကို..."
" ကိုကို႔နမ္းဝရင္ လဲသားေသေတာ့မလားမသိ..."
" ဟားးးးးးမေသပါဘူး အခ်စ္ရယ္...ကိုယ့္အမ်ိဳးသားေလးကိုအျပည့္အဝခ်စ္ခ်င္တာေလ "
" ခ်စ္တာခ်စ္လို႔ရပါတယ္ အဲလို ဇြတ္မတင္းဖက္မနမ္းနဲ႕ေလဗ်ာ..."
" မွတ္ထားပါ့မယ္ ခင္မ်ာ့...ဟုတ္ၿပီလား...." ႏူတ္ခမ္းဖ်ားေလးကိုလက္မေလးျဖင့္ သုပ္ကာ ၿပဳံးစစရယ္ေသာ့ေနသူ အမ်ိဳးသားအား ဗန္လြယ္ေအြ႕ မ်က္ေစာင္းထိုးျပမိတိုင္း ခ်စ္ရသူကိုကို႔က အႀကိမ္ႀကိမ္ ရယ္ေမာခဲ့ပါသည္။
" ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ....အနားယူရေအာင္ မနက္မွ ငပလီဘက္ ခရီးဆက္မယ္ေလ...ခုေတာ့ ကိုယ့္အခ်စ္က အင္အားျပည့္ေအာင္ အိပ္ေရးဝဝအိပ္ရမယ္ေနာ္..."
" ဒီရင္ခြင္ထဲ အိပ္မွာ....."
" သိပ္ရတာေပါ့...." ဆိုကာ ကေလးငယ္ေပြ႕သနည္း လက္လ်ိဳဝင္၍ ေပြ႕ဖက္ကာ အိပ္ယာေပၚဝယ္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ေတးသီခ်င္းအခ်ိဳ႕ ညီးဆိုကာ ေခ်ာ့သိပ္ေနမိသည္။
ကေလးငယ္ကို ေခ်ာ့သိပ္ရင္း ကေလးငယ္နဲ႕ အဆင္ေျပၿပီဆိုကတည္းက ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ခဲ့ေသာ အစီအစဥ္ေလးအား အစ္ကိုလက္ေထာက္ John လက္ထဲ အပ္ခဲ့ရသည္မို႔ အဆင္မွေျပရဲ႕လား၊ ဘာေတြလိုအပ္ေနေသးလဲ စေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ အိပ္ပ်က္ေစေသာ ညတစ္ညျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လုပ္ငန္းကိုတာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ေနသည့္ မ်ိဳးကိုနဲ႕ ေဇယ်ာတို႔ႏွစ္ေယာက္အျပင္ ကေလးငယ္အတြက္စီစဥ္ထားေသာ ကိုယ္ရံေတာ္အခ်ိဳ႕ေရာ ဒီခရီးစဥ္မွ အဆင္ေျပရဲ႕လားဟု အေတြးမ်ားေနခဲ့သည္။
( Hello John )
အားလုံး အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ ဆိုတဲ့ ဂြၽန္ရဲ႕ ေျဖသံအဆုံး အၿပဳံးေလးတစ္ခု ေျပ့ဘုန္းမာန္မ်က္ႏွာေပၚ ခ်ိပ္ဆြဲထားမိ၏။
ဘာမွမသိေသးေသာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ surprise ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္႐ႊင္မလဲ ျမင္ခ်င္မိ၏ ။အိပ္ယာေပၚ ေျခကားယားေလးအိပ္ေနေသာ ကေလးငယ္ေဘးလွဲဝင္အိပ္ကာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ ေန႕တစ္မနက္အတြက္ ေတြးကာ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးငယ္ကိုယ္လုံးေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္၍ ခပ္ဖြဖြဖက္ကာ အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔........။
ေကာင္းကင္တခြင္ရာသီဥတုၾကည္လင္ေနေသာ ေန႕တေန႕ဝယ္ ပင္လယ္ျပာျပာႀကီးကို ကားေပၚမွျမင္ေနသည္ကိုအားမရနိုင္စြာ ကေလးငယ္ေလးသဖြယ္ ပင္လယ္ျပင္ဆီအေျပးလွမ္းခ်င္ေနေသာ အမ်ိဳးသားငယ္ကို ခါးသိမ္ေလးမွဖမ္းဆြဲထားခ်ိန္မ်ား ဟစ္ေအာ္ကာ ရန္လုပ္မင္းမူေနေသး၏။
တစ္ဖြဲ႕သားလုံးရဲ႕ သေဘာတက်ရယ္သံတို႔ကာ နားခိုရာhotel စင္ဝင္အနီး ျပည့္လွ်ံေနခဲ့ရသည္။
ဦးေဇာ္စီစဥ္ေပးထားသည့္ သီးသန့္ဘန္ကလိုနားခိုရာဆီကို မေက်နပ္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ လိုက္ေနပါေသာ ထိုကေလးငယ္ငယ္။
" ပင္လယ္ႀကီးေရ.........."
ငပလီေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ ဖိုးသာထူးေနာက္ကို အေျပးေလး လိုက္ခ်င္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားကို လက္ဆြဲ၍ ရင္ထိတ္စြာ တားဆီးေနမိသည္။
" အလွ်င္လို မေျပးပါနဲ႕ ငယ္ရယ္....ကိုကို႔ရင္ကြဲရမွာ သိသားနဲ႕ အခ်စ္ရာ..."
" ဟီး သားေမ့သြားတာကိုကို....."
" ေနာက္မျဖစ္ေစနဲ႕ေနာ္...."
" ဟုတ္ကိုကို.....
ပင္လယ္ကမ္းစပ္ဆီကေန *ကိုကိုေရ လွမ္းေအာ္ေနေသာ ဖိုးသာထူးနဲ႕ကိုသာထက္ကို မိေဝတစ္ေယာက္ ခါးေထာက္စြာသာ ၾကည့္ေနမိသည္ေလ။ ဘုန္းျမတ္ဟန္တို႔စုံတြဲကလည္း သမီးငယ္ေလးကို ပင္လယ္ႀကီႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးခ်င္သည္ဆိုကာ ဆိုင္ရာမိသားစုဝင္အလိုက္ေပ်ာ္ျမဴးေနပုံကို လြယ္ေအြ႕ေလး ၾကည့္ေနရင္း အေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာသလို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ကိုကို႔လက္ကို ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။
" ကိုကို. သားတို႔သြားရေအာင္....."
ဖိုးသားထူးက ျမင္ရဲ႕လား မသိ လက္ေျမာက္ျပကာ ခုန္ခ်င္ေနေသာ ကေလးက ေျခခ်င္းဝတ္အနာေလးေမ့ေနသည္ထင္၏။
" အဲလိုေတြ မခုန္ပါနဲ႕ဗ်ာ.....ေနာ္...."
" ဟိုကိုသြားခ်င္ေနၿပီေလ..."
" ခဏနားၿပီးမွ ကိုကို႔တို႔ သြားၾကမယ္ေလေနာ္...ခဏနားရေအာင္ ငယ္ "
" အၾကာႀကီး မနားဘူးေနာ္ ကိုကို႔....သား ဖိုးသာထူးနဲ႕ ေဆာ့ခ်င္တယ္..."
" ျဖစ္ရမွာေပါ့ ငယ္ေလးရာ...ကိုယ့္အခ်စ္က လိမၼာသားနဲ႕ ..."
ပင္လယ္ဆီသြားခ်င္ေနသည့္ကေလးလက္ကိုခပ္တင္းတင္းဆြဲကာေခၚမိေတာ့ ေခါင္းလွည့္ကာပင္ သံေယာဇဥ္မျပတ္နိုင္သလို ငဲ့ကာၾကည့္ေနျပန္ေသးသည္။
အဆိုးေလး ကေလးငယ္ငယ္။
" လာပါအုံး ဖက္ထားခ်င္လို႔...."
ကေလးငယ္ကိုေပါင္ေပၚတင္ကာ မေျပာပေလာက္ေသာ ၄မိုင္ခရီးအတြက္ စိုးရိမ္မူလြန္ကဲေနပါေသာ ေျပ့ဘုန္းမာန္က အမ်ိဳးသားငယ္ကို ရင္ခြင္ထဲထား၍ မ်က္စိေအာက္က မေပ်ာက္မခံခဲ့ပါေလ။
" ကိုကို႔ သားသြားခ်င္တယ္..."
လည္ပင္ၾကားတိုးဝင္ရင္း အခြၽဲပိုကာ မူဟန္ႂကြယ္ေနပုံ အတက္ပညာကို ထိုကေလး ဘယ္ကသင္ယူထားပါလိမ့္နည္း။
" အင္းပါ....."
" အဲ့အင္းပါက ဘယ္ေတာ့လဲ...."
" ခုက ေနပူရွိန္ျမင့္ေနၿပီ ကေလးရယ္ညေနၾက ကိုကိုလိုကိပို႔မွာပါ..."
" ခုသြားခ်င္ေနတာေလ...."
" နားရေအာင္ခု ေတာ့..."
" ဟြန့္ ~ လာမေျပာနဲ႕ ..." ဆိုကာ ေပါင္ေပၚက ဆင္း၍ ကုတင္ေလးေပၚေခြအိပ္ကာ ဆႏၵျပသူေလးေၾကာင့္ ေျပ့ဘုန္းမာန္ ရယ္ေနမိသည္။
တကယ့္ အဆိုးေလး ကေလးငယ္က...။
စိတ္ေကာက္ကာဝင္အိပ္ေနပါေသာ ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ေနရင္း ဝင္လာေသာ ph call ေၾကာင့္အျပင္ထြက္ကာ John ၏ အစီအရင္ခံေနမူကို နားေထာင္ေနမိသည္။ မ်ိဳးကိုဆီဆက္သြယ္၍ အားလုံးအဆင္ေျပေစရန္ ၫႊန္ၾကားဖို႔လည္း မေမ့ခဲ့ပါ။
ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားေသာ မနက္ဖန္က်ေရာက္ေတာ့မည့္ ဖေဖေ့ကိုယ်တ်ိုင်လက်ထပ်ပေးခဲ့သော မဂ္လာႏွစ္ပတ္လည္ ၄ ႏွစ္ျပည့္အခ်ိန္အခါမို႔ အစီအစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို John ကိုလက္လြဲအပ္ထားခဲ့သည္။ John အစီအရင္ခံလာေသာ ပုံမ်ားကိုၾကည့္ရင္း မနက္ဖန္ခ်ိန္ခါအတြက္ ရင္ခုန္ေနရၿပီမဟုတ္ပါ့လား။
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ စိတ္ေကာက္ကာပင္ ညေနစာစားသည္ခ်ိန္ထိ အခန္းထဲစား၍ စကားေျပာမလာခဲ့ပါ။
" ကေလး...ဒါဘယ္လဲ..."
မနက္လင္းလင္းခ်င္း ကမ္းေျခကိုသြားခြင့္မေပး၍ စိတ္ေကာက္ကာ တစ္ဖက္ရွိ အစ္ကိုတို႔ နားခိုရာ ဘန္ကလိုဆီ ထြက္သြားပါေသာ ကေလးအား ခါးေထာက္၍သာ ရယ္ေနမိသည္။ အားလုံးနဲ႕ႀကိဳတင္တိုင္ပင္သည့္အတိုင္း မဂ္လာႏွစ္ပတ္လည္ေန႕မို႔ ....။
" အယ္....မမ့တို႔ငယ္ေလးပါ့လား... လာ...ဝင္ေလ "
အခန္းတံခါးဖြင့္ရင္း က်ိုမာန်အလိုကျ ဘာမွမသိသူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ စိတ္ဆိုးလာေသာ လြယ္ေအြ႕ေလးကိုေပြ႕ဖက္ၿပီး အခန္းထဲေခၚထားမိသည္။
အလွျပင္သူေလး/ငါးေယာက္ရွိေနသည့္ မမကလ်ာအခန္းကို ေၾကာင္,အ ကာပင္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
" ပြဲရွိလို႔လား မမကလ်ာ..."
" အင္း...ငယ္ေလးကိုျပင္ေပး ..မာမီတို႔ လွပေစေနာ္.."
" အယ္..သားက ဘာလို႔...."
" နည္းနည္းပါ ငယ္ေလးရ...ေနာ္...."
" မမကလ်ာ....."
မိကပ္အလွျပင္သူတခ်ိဳ႕က အနားကပ္လာၿပီး မ်က္ႏွာကို ပင့္ေမာ့ၾကည့္လာသည္မို႔ ။
" ပင္ကိုယ္လွၿပီးသားမ်ား ဘယ္လိုျပင္ျပင္ လွပီးသားပါ မင္းသမီးရယ္.."
စိန္နားကပ္ပန္ဆင္ရင္း မမကလ်ာအား ေျပာလာသည့္မိကပ္အလွျပင္သူကို ဘာ/ညာမသိ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ အဝတ္အစားပုံမ်ား မ,သယ္လာေသာ လူအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ဘာပွဲရှိသလဲမသ်ိပေမယ့် မမကလျာစကားအတ်ိုင်း ထိုင္ေနေပးမိသည္။
" တို့ကလေးက်ို မာမီတို႔ဆီ အပ္လိုက္ပီေနာ္..."
" စိတ္ခ် အေခ်ာဆုံးျဖစ္ေစရမယ္..."
" မမ....."
" နည္းနည္းပါးပါးပါ ေမာင္ေလးရာ...ေနာ္..."
ဘာ/ညာမသိ ခ်စ္ရသူကိုစိတ္ေကာက္ကာ ကိုကိုႀကီးဆီထြက္လာခါမွ အလွျပင္ခံေနရသည့္ လြယ္ေအြ႕ေလး။ မမကလ်ာက ခဏေနာ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားၿပီး မိကပ္အလွျပင္သူမ်ားက အဝတ္အစားမ်ားလဲေပးေနသည့္အျပင္ ေတာင္ေပၚေဒသတြင္ေတြ႕ရတက္သည့္ ရွားပါးသစ္ခြေလးကို ေသးငယ္ေသာအျဖဴေရာင္ပန္းေလးျဖင့္ရစ္ေခြကာ လုပ္ထားေသာပန္းကုံးေလးမ်ားကို ေခါင္းေပၚတင္ေပးေသာေၾကာင့္ အတင္းျငင္းဆန္ခဲ့ရေသးသည္။
" ဒါက ဘာလို႔ သားကို လုပ္ေပးတာလဲ....."
" ဒါေလးပါမွ ျပည့္စုံမွာမို႔ပါ ေက်းဇူးရွင္ေလးရယ္"
အလွျပင္သူေခါင္းေဆာင္က ေတာင္းပန္ခယကာပင္ ထိုသစ္ခြရွားပါးမ်ိဳးစိတ္ပန္းကုံးေလရအား အလွဆင္ေပးေနျပန္ေသးသည္။
အစ္ကိုေလးဒါေလးနဲ႕ ၿပီးျပည့္စုံမွာဆိုၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ႀကီးေရွ႕ ကိုယ္တိုင္ၾကည့္မိသည့္အခိုက္ မဂ္လာေဆာင္သတို႔သားအသြင္။
အျဖဴေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံေလးကို အျဖဴေရာင္ပန္းကုံးေလးေခါင္းတြင္အလွဆင္ထားေပးေသာ္အခါ ဘာရယ္မသိ ရင္ခုန္ျခင္းတို႔အတူ နားမလည္ျခင္းတို႔က ရင္ထဲစုေပါင္းေန၏။
" ၿပီးၿပီလားေဝ့...." ေအာ္သံတစ္ခုနင့္အတူ ဝင္လာေသာ အစ္ကိုသာထက္က ေသသပ္သားနားစြာ ဝတ္ဆင္ထားျပန္ေသးသည္။
" မိေဝ့ေမာင္က ေခ်ာလိုက္တာ...အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား..." ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ထဲၾကည့္ေနစဥ္ ဘယ္ခ်ိန္ဝင္လာမွန္းမသိတဲ့ အစ္ကိုသာထက္က ေသသပ္သားနားစြာ ဝတ္စားဆင္ယင္မူေၾကာင့္ ပြဲတစ္ခုအတြက္ ဆိုတာက်ိန္းေသ သိလိုက္ရၿပီ။
ဘာပြဲမွန္း မသိရေသး။ မိေဝေရာ ဘယ္မလဲ....?
ကိုကိုကေရာ ?
" ရင္ခုန္ေနလား ကိုငယ္..."
" ဘာပြဲရွိလို႔လဲအစ္ကို..."
" ခဏေနသိရမွာေပါ့...အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္သြားရေအာင္.."
" ဟုတ္ အစ္ကို..."
" ဒါေလးစည္းအုံးမယ္ဗ်ာ....ခဏေလးပါ..."
" ဘာႀကီးလဲ ...ဘာလို႔လဲ ..သားကိုတစ္ခုခုေျပာၾကအုံးေလ "
ကိုသာထက္ေခၚေဆာင္ရာ ေနာက္ကို Romantic movie ေတြထဲကအတိုင္း အျဖဴေရာင္ပါဝါစေလး မ်က္စိအုပ္ကာ လက္တြဲေခၚလာခဲ့သည့္အတိုင္း လြယ္ေအြ႕ေလးရဲ႕ အေမးစကားတို႔ကို ေအာ္ရယ္၍သာ ကိုသာထက္တုန့္ျပန္ေနေသးသည္။
" သားကို ဘယ္ေခၚလာတာလဲ၊ ဘာလို႔မ်က္စိအုပ္ေခၚလာတာလဲ လို႔ ..အစ္ကို...မိေဝနဲ႕တိုင္ေျပာမယ္.."
" ဟားးးးးေအးပါကြာ...."
ေကာင္းကင္ျပာျပာ တိမ္တိုက္ကင္းစင္ၿပီး ေန႕သာေသာမနက္ခင္းအခ်ိန္ခါ ပင္လယ္ေရျပင္ျပာျပာ ကိုေနာက္ခံထားၿပီး ျဖဴလြလြသဲေသာင္ျပင္ေပၚ အျဖဴေရာင္ ပန္းေပါင္းစုံတို႔ အလွဆင္ထားေသာ ၄ႏွစ္ျပည့္ မဂ္လာႏွစ္ပတ္လည္အခ်ိန္အခါဝယ္ ဖိတ္ၾကားထားသည့္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားေရွ႕ ထပ္မံ၍ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ား အလယ္ တင့္ေတာင္းတင့္တယ္ ထပ္မံလက္ထပ္ယူပါရေစလို႔ မိဘမ်ားကို အသိေပးလာသည့္ ေျပ့ဘုန္းမာန္စကားအရ လူအိုႀကီး ဦးဘုန္းေမာင္စုံတြဲအျပင္ လြယ္ေအြ႕ တက္ေနက် ဘုရားေက်ာင္းက ဖာသာကိုေတာင္းဆိုကာ ကိုေဇယ်ာက ငပလီကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၾကၿပီး ကိုသာထက္တို႔ကို ငယ္ေလးမိဘမ်ားသဖြယ္သေဘာထားပါ ရိုရိုေသေသေတာင္းခံလာခဲ့ျခင္း စေသာအေၾကာင္းအရာကို လြယ္ေအြ႕မသိေစပဲ ႀကိဳတင္စီစဥ္ခဲ့ ယေန႕က်ေရာက္လာေသာ ေန႕ျမတ္ခ်ိန္ခါအတြက္ အားလုံးေပ်ာ္႐ႊင္စြာပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။
ေရာင္စုံေမႊးႀကိဳင္သည့္ပန္းမ်ားစြာစီခင္းထားေသာ ေလွ်ာက္လွမ္းမထက္ဝယ္ ကိုသာထက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရပ္တန့္ေနၿပီဆိုလွ်င္ပဲ က်မ္းစာအုပ္ကိုင္ထားေသာ ခရစ္ဘာသာဝင္တို႔ဘာသာေရးအယူအဆအတိုင္း လြယ္ေအြ႕ေလးကို တိုင္းသိျပည္သိ မိဘေမာင္ႏွမေတြၾကား social media ကိုအသုံးျပဳကာ ယေန႕ မဂ္လာပြဲထပ္မံျပဳလုပ္ျခင္း။
" အစ္ကို....ဘယ္ေရာက္ၿပီလဲ "
" အင္းေရာက္ၿပီ...အစ္ကို ဖြင့္ၿပီေနာ္..."
" ဟုတ္ ..."
" ဟင္....." မ်က္စိေရွ႕ျမင္လိုက္ရသည့္ ပန္းေပါင္းစုံၿခံရံထားသည့္ မဂ္လာပြဲဝယ္ မိသားစုမ်ားက ဧည့္ပရိတ္သတ္အျဖစ္ပါဝင္ထားသည့္ မဂၤလာပြဲထိပ္တြင္ အနက္ေရာင္ Suite ဝတ္စုံျပည့္ဆင္ျမန္းထားသည့္ ကိုကို႔က မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး ၿပဳံးလွ်က္သား ၾကည့္ေနျပန္ေသးသည္။
ေလွ်ာက္လမ္းမထိပ္ဝယ္ အံ့ဩျခင္းတို႔ေရာေနသည့္ ရင္ခုန္စိတ္လူပ္ရွားျခင္း၊ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးရျခင္း စေသာ...စေသာ ခံစားမူမ်ားကို တၿပိဳက္နက္ခံစားရသူအဖို႔ ေျခေထာက္ေတြ ေခြယိုင္ကာ ငိုခ်င္စိတ္ျဖစ္လာမိသည္။
ၾကည္ႏူးဝမ္းသာျခင္းတို႔ သေကၤတ မ်က္ရည္ၾကည္တို႔ခပ္စစျဖစ္ေပၚလာသည္မို႔ စကားတစ္ခြန္းမဟနိုင္ပဲ အေပၚေမာ့၍သာ မ်က္ေတာင္ခတ္ေနမိသည့္ သတို႔သားေလး ဗန္လြယ္ေအြ႕။
ကိုသာထက္လက္ကိုခ်ိတ္တြဲကာ မဂၤလာေလွ်ာက္လမ္းမေပၚေျခခ်မိသည့္အခိုက္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက လက္ခုပ္ဩဘာေပးသည့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြၾကား ၾကည္ႏူးျခင္းမ်က္ရည္တို႔ က်ဆင္းခဲ့ရၿပီ။
" အစ္ကို....." ခပ္အဲ့အဲ့ငိုသံေလးေရာရွက္ကာ ဝမ္းသာလြန္းလို႔ လက္ဖ်ားထိပ္ေလးတို႔ ေအးစက္ေနသည္အထိ ၊ ေအးစက္ေနေသာလက္ဖ်ားေလးကို ခပ္ဖြဖြထိကာ ေခါင္းညိတ္ကာ အားေပးေနသူ ကိုသာထက္ပင္လွ်င္ ထပ္တူ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရသည္။
" အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ အစ္ကိုတို႔သြားရေအာင္..." ကိုသာထက္လက္ေလးကိုကိုင္ထားသည့္ ဗန္လြယ္ေအြ႕လက္ထဲ အျဖဴေရာင္ပန္းစည္းေလး လာထည့္ေပးသည့္ May Entertainment founderေၾကာင့္ ရစ္သီလာေသာ မ်က္ရည္စတို႔ကို tissue ေလးျဖင့္တို႔ထိေနမိသည္။
ကိုသာထက္ကၿပဳံးလွ်က္သားႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး မိသားစုမ်ားက ဩဘာလက္ခုပ္တီးကာ ခ်ီးျမႇောက္ေပးေနျပန္သည္။
အျဖဴေရာင္စားပြဲေလးေပၚဝယ္ ပုလဲကြၽန္းေဒသထြက္ ပုလဲရတနာတို႔ ဝန္းရံထားသည့္ မဂ္လာေမာ္ကြန္းတင္လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းက ေမာ္ႂကြားလွပလြန္းသည္။ ကိုသာထက္လက္ကို တင္းေအာင္ဆုပ္ၿပီး ဘဝမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မမက္ခဲ့ဖူးေသာ အိမ္မက္ေလးအသက္ဝင္လာမူကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးမူက ရင္ထဲအျပည့္။
မဂၤလာေလွ်ာက္လမ္းမေပၚ စတင္ေျခခ်မိသည္ႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေကာင္းခ်ီးလက္ခုပ္ဩဘာတို႔ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးဖြဲ႕သီခဲ့ၾကသည္။
တစ္လွမ္းမွသည္ ေနာက္တစ္လွမ္းကို ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားမူဟန္ ၊ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးရျခင္း တို႔ေပါင္းစပ္ကာ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ေပးအပ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာအဝဝကို လြယ္ေအြ႕ေလးခံယူရင္း ...ခ်စ္ရသူႀကီး ၿပဳံးလွ်က္သား ေခါင္းေလးညိတ္ျပၿပီး ေစာင့္ေနသည့္ ဘာသာေရးထုံးတမ္းအရ ဖာသာေရွ႕ေမွာက္ဝယ္ ကိုသာထက္လက္ကိုတြဲ၍ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။
" ကိုကို...."
" သေဘာက်ရဲ႕ ကေလး...."
" အင္း...." ၿပဳံးေပ်ာ္လွ်က္ေခါင္းညိတ္ကာ ေျဖေနမိသည္။
" အစ္ကိုတို႔အိမ္က ကေလးကို ၾကင္နာေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ "
" စိတ္ခ်ယဳံၾကည္ေပးပါ အစ္ကို"
ေျပ့ဘုန္းမာန္ဆီ လက္လြဲမအပ္ခင္ ကိုသာထက္ေတာင္းဆိုလာေသာ တစ္ခြန္းထဲ ကတိစကားတို႔ကို မိဘမ်ားေရွ႕ ကတိေပးကာ မ်က္ရည္စတို႔ ရစ္သိုင္းေနတဲ့ ကေလးငယ္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ကတိကဝတ္ျပဳေနမိသည္။
မိဘအမ်ိဳးေဆြမ်ား၏ လက္ခုပ္ဩဘာသံအဆုံး က်မ္းစာကိုင္ထားေသာ ဖာသာရဲ႕ အခ်ိန္ၾကေရာက္လာၿပီဆိုတဲ့ စကားသံအဆုံး ဒုတိယအႀကိမ္ မိဘအမ်ိဳးအေဆြေတြၾကား ပင္လယ္ျပင္ေရျပာျပာ၊ ေကာင္းကင္ျပာျပာႀကီးေအာက္ဝယ္ မဂ္လာသတို႔သားႏွစ္ေယာက္က ဖာသာ၏ စကားအဆုံး ကတိအျပန္အလွန္ျပဳၾကၿပီး မဂၤလာဦးအၾကင္နာအနမ္းမ်ားကို ေဝ့သီလာေသာမ်က္ရည္ေတြၾကား အနမ္းမ်ားဖလွယ္မိၾကသည္။
" Congratulations ပါသားတို႔ ..ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ .."
" Thank you Father .."
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးရေသာ အခ်ိန္အခါဝယ္ မိဘဧည့္သည္ေတာ္မ်ား လွည့္အၾကည့္ ေရွ႕ဆုံးခုံတြင္မတ္တပ္ရပ္ကာ ဩဘာလက္ခုပ္တီးေပးေနေသာ ေဖႀကီးဦးဘုန္းေမာင္ကိုျမင္ခ်င္း လြယ္ေအြ႕ေလးအေျပးသြားကာ ေပြ႕ဖက္ထားမိသည္။
" ေဖႀကီး"
" သားငယ္အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ...ေဖႀကီး စိတ္ခ်ပါၿပီ ..."
" ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ ေဖႀကီး...ေမႀကီးေရာ အားလုံး..."
" ေမႀကီးတို႔က ထပ္တူေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးရပါတယ္ကြယ္....သားႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေမႀကီးကခ်စ္တယ္ေနာ္ "
" ေမႀကီးကိုလည္း ခ်စ္တယ္ ..." ေဒၚေမၾကည္ဟန္ပါးျပင္ေလးကို ေပ်ာ္႐ႊျခင္းမ်က္ရည္စတို႔ၾကားက အေျပးေလး နမ္းရိူက္ေမႊးၾကဴမိသည္။
" တို႔အိမ္က ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ ကိုကိုႀကီးတို႔ ဂုဏ္ယူေနပါတယ္ကြာ..."
" Congratulations ပါ ေမာင္ေလးတို႔ ...."
မဂၤလာအခန္းအနား အစီအစဥ္မႉးေသာ္စစ္ပိုင္က လက္ကိုင္ microphone ေလးကို အရာရွိႀကီး ဦးဘုန္းေမာင္လက္ထဲ တေလးတစားထည့္ေပးလိုက္ေသာ္အခါ .......။
" ေဖႀကီး တို႔ ထပ္တူထပ္မွ်ၾကည္ႏူးပါတယ္..ေဖေဖ့သားႏွစ္ေယာက္ နားလည္မူကိုယ္စီနဲ႕ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းပါလို႔ ေဖေဖ့မွာခ်င္တယ္..."
" ေမေမ့သားႏွစ္ေယာက္ အၿမဲေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ....ေမေမ အရမ္းေပ်ာ္ေနပါတယ္ သားတို႔ရယ္.."
မ်က္ရည္စတို႔သုတ္ကာ အသံတုန္ရီေနေသာ ေဒၚေမၾကည္ဟန္ကိုေျပ့ဘုန္းမာန္ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမေမ ..."
" အစ္ကိုတို႔ ညီေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ....ဘာအခက္အခဲေတြႀကဳံႀကဳံ လက္တြဲမျဖဳတ္ပဲ ေပ်ာ္႐ႊင္မူေတြပဲ ေပးပါ..."
" စိတ္ခ်ပါ အစ္ကို ..ေက်းဇူးပါ"
" မိေဝ....." microphone ေလးကို မိေဝလက္ထဲထည့္မိသည့္အခိုက္ သပ္ရပ္သားနားစြာ ဝတ္ဆင္ထားေသာ မိေဝတစ္ေယာက္မ်က္ရည္တို႔ဖိသုတ္ၿပီး ငိူရိူက္ေနသည္မို႔ မိေဝအသံတို႔က တုန္ရီေနခဲ့ၿပီ။
" က်ဳပ္ေမာင့္ေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ..တကယ္လို႔ အလိုမရွိေတာ့ရင္ က်ဳပ္တို႔ကို ေျပာပါ က်ဳပ္တို႔ရင္ခြင္ေအာက္ စိတ္မပ်က္ေစရေအာင္ ထားပါ့မယ္ ...."
" မိေဝရာ...အဲလိုမေျပာရဘူးေလ...."
" မသိဘူး...က်ဳပ္ဝမ္းနည္း/ဝမ္းသာႀကီး...." ကိုသာထက္ေပြ႕ဖက္ထားသည့္ မိေဝက ငိုရိူက္ေနျပန္ေသးသည္။
" ငါတို႔ေကာင္ႀကီး ခ်စ္တက္မူက လိုက္မမွီဘူး...Congratulations ဘုန္းမာန္.."
" ကိုမာန္တို႔ ထာဝရေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ...."
" Thank you all...."
" Congratulations ပါ Boss ..."
" Congratulations ပါဆရာ..."
" Congratulations ပါ သူေဌး..."
" Congratulations ......"
" Congratulations,........Congratulations ......စေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာစကားတို႔ျဖင့္ ခ်ီးျမႇောက္ေပးလာမူအေပၚ ကေလးငယ္ လက္ကေလးကိုၿမဲေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မိသားစုအမ်ိဳးအေဆြမ်ားကို ၿပဳံးလွ်က္သား ေက်းဇူးတင္စကားတုန့္ျပန္ေနရင္း ေတာင္းဆိုေပးအပ္လာသည့္ ကတိစကားတို႔အား ကတိသစၥာတို႔ တည္ၿမဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အထပ္ထပ္အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳေပးၾကေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာစကားသံေတြၾကား ေတးသီခ်င္းေတြသီဆိုတက္သည့္ ေတာင္ေပၚသားေလး ဗန္လြယ္ေအြ႕ႏွင့္ Mann Group ပဲ့ကိုင္ရွင္ ေျပ့ဘုန္းမာန္တို႔၏ ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ရာ ၄ႏွစ္ျပည့္မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္မွသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ မဂၤလာေ႐ႊရတုမဂၤလာ ေကာင္ကင္းျပာျပာေအာက္ဝယ္ ေန႕တေန႕၏ က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာ က်ေရာက္သည့္ယေန႕ ေရျပင္ျပာျပာ ငပလီကမ္းေျခေပၚရွိ သဲေသာင္ျဖဴလြလြေပၚဝယ္ ထပ္မံက်င္းပခဲ့ၾကသည္။
ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ အျဖာျဖာတို႔သည္ ဤမဂၤလာသတို႔သား ႏွစ္ဦးအပၚ က်ေရာက္ပါေစ....။
ယေန႕ ထူးျမတ္လွသည့္ ေန႕ျမတ္မဂၤလာအခ်ိန္အခါမို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးျခင္း ရသကို စာဖတ္သူတို႔ ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားရပါေစ .....။
ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္ခါသမယ ျဖဴစင္ေမတၱာအရင္းတည္လို႔ လူသားအားလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ ....။
#မမအတြက္ vote ေပးခဲ့ဖို႔မေမ့နဲ႕ေနာ္
#Take care all
#Thank you all
[Note " ဗန္လြယ္ေအြ႕ "ဆိုတဲ့အမည္ေလးကို မ်ားျပားလွေသာ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားအႏြယ္ဝင္ထဲက မည့္သည့္လူမ်ိဳးစုျဖင့္ ကိုက္ညီသည္/မည့္သည့္ၿမိဳ႕ေဒသက တိုင္းရင္းသားအမည္အစ ဆိုတဲ့ ရိုးရာအမည္ မွည့္ေခၚျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးႏြေးတိုင္ပင္ခြင့္ေပးေသာ ခ်င္းမိတ္ေဆြကိုလည္း ဦးစြာပထမ ေက်းဇူးတင္ပါရေစ။ ခ်င္းလူမ်ိဳးအသိမိတ္ေဆြဆီကေန တဆင့္ သိနားလည္ခဲ့ရေသာ ဗဟုသုတထဲကမွ လူမ်ိဳး/ကိုးကြယ္ရာဘာသာေရး/အယူအဆေတြကို ထိခိုက္မူမရွိေအာင္ မမ အတက္နိုင္ႀကိဳးစားေရးပါထားပါရွင့္။ ။ အကယ္၍ တစ္ခန္းတစ္ေနရာမွာ စကားလုံးအခ်ိဳ႕ အဆင္မေျပခဲ့ရင္ထပ္မံ ေတာင္းပန္ပါရေစ(မည့္သည့္လူမ်ိဳး/ကိုးကြယ္ရာ ကိုမွ ထိခိုက္ေစလိုျခင္းမရွိခဲ့ပါ) ။
အခန္းဆက္တစ္ခုၿပီး ေနာက္တစ္ခု ပိုမိုခိုင္ခံတဲ့ဇာတ္အိမ္ေတြဖန္တီးခ်င္လာေအာင္ ခြန္းအားသစ္ေတြေပးလာေသာ စာဖတ္သူေတြကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္လို႔ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဴးပါရေစ ။ မမ ဖန္တီးတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးက ဂ႐ုဏရသကိုျဖစ္ေစတယ္/ငိုရတယ္/ အေမာေျပတယ္/လြမ္းေမာရတယ္ဆိုတဲ့ comments ေတြေၾကာင့္လည္း ဒီလိုေအာင္ျမင္စြာဇာတ္သိမ္းနိုင္ခဲ့ပါသည္ရွင့္။
"ေတးသစၥာဖြဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ" ေလးကို စ၊ လယ္၊ ဆုံး ဖတ္႐ူ႕အားေပးခဲ့ၾကေသာ စာဖတ္သူအားလုံး ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ေဘးကင္းက်န္းမာေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေႁခြလွ်က္........
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါအုံးမည္။
Maiyuri (10.1.2024) ]