May Entertainment ရဲ့ live-show အစီအစဉ် ထဲက အများစောင့်မျှော်နေကြသည့် အဆိုတော်သွဲ့ပန်းချီနှင့် လွယ်အွေ့လေးတို့၏ duets song လေးကို စလိုက်မီးမှိန်မှိန်လေးစထွန်းထားပြီး ပွဲကျင်းပရာ ကွင်ပြင်ကြီးကို အမှောင်ကျအောင်အလင်းရောင်မှိန်မှိန်သာပေး၍ စင်မြင့်ထက်ဝယ်ထိုးပြထားသော နေရာလေးတွင် စတိတ်စင်အလင်းအမှောင်တွေကြားက လိုက်ဖက်လွန်းသည့် duets song သီဆိုမည့်နှစ်ဦး။ အဆိုတော်သွဲ့ပန်းချီနှင့်အတူ ထိုင်ခုံလေးပေါ်ဝယ် ဂစ်တာလေးကိုင်ကာ microphone လေးအား အနီး/အဝေးပြင်နေသည့် ချစ်ရပါသောလေးကိုကြည့်ပြီးပြေ့ဘုန်းမာန်တစ်ယောက် ဆိုင်သူလေးရဲ့ လူပ်ရှာမူတိုငိးကိုသာမျက်တောင်မခတ်ကြည့်ပြီး ကြည်နူးရိပ်သန်းနေသည်။
( ကိုယ့်ကလေးက လူကြောက်လေးမဟုတ်တော့ဘူးပဲ ) အတွေးရေးရေးလေးဖြင့် ပြေ့ဘုန်းမာန် တစ်ကိုယ်တော်သာပြုံးနေမိသည်။
Intro တီးလုံးလေးစဝင်လာသည်နှင့်တပြိုင်နက် ဂစ်တာကြိုးလေးပေါ်က စတင်လူပ်ရှားနေသော ကလေးငယ်ရဲ့လက်သွယ်သွယ်လေးကအစ မြတ်နိုးချင်စရာ ။ ကလေးငယ်ကိုသာ စူးစိုက်ကြည့်ပြီး အချစ်ရည်ရွှန်းရွှန်းစိုအောင် ကြည့်ပြီး သီဆိုဖျော်ဖြေနေသော အဆိုတော်ရဲ့ အမူအရာတချို့ကပြေ့ဘုန်းမာန်ရဲ့ အမြင်အာရုံထဲ ဘဝင်မကြလှပါ။
သူက ဘာလဲ !
ကိုယ့်ကလေးကိုမှ ဘာကြောင့်ခုလိုအကြည့် စူးရဲရတာလဲ !
ဘာအတွက်လဲ !
သူ့နေရာသူ့အပိုင်းလေးမှာ အပိုအလိုမရှိ စိတ်ပါဝင်စားစွာဖျော်ဖြေနေသော ချစ်ရပါသောကလေးငယ်ငယ်က သိနားလည်မည်မဟုတ်သော်လည်း ရှေ့တည့်တည့်မှာ တဖက်အဆိုတော်ရဲ့ အမူအရာ အကြည့်လေးတွေအား မြင်တွေ့နေရသူအဖို့ စင်ပေါ်တက်ကာကလေးငယ်အား ပွေ့ဖက်၍ အိမ်ပြန်ခေါ်သွားချင်မိသည်အထိ တစ်ယောက်တည်း လောင်မြိုက်နေရပါသော ဒုက္ခဝေဒနာကို အပြုံးချိုချိုလေးဖြင့် ဆိုနေတဲ့ ကလေးငယ်ငယ်တစ်ယောက်မသိခဲ့ပါ။
" ကိုဇေယျာ...."
အမည်လေးတစ်ခုခေါ်လိုက်ရုံဖြင့် လက်လေးနောက်ပစ်ကာ အမိန့်နာခံနေဆဲ ကိုဇေယျာတစ်ယောက် မိမိသူဌေးရဲ့ခက်ထန်နေတဲ့ အကြည့်တွေကို သိနားလည်သူပီပီ တစ်ခဏအတွင်း ဖွေရှာထားသော အဆိုတော်သွဲ့ပန်းချီရဲ့ biography အချက်အလက်များကို သူဌေးရှေ့ပို့ကာ ခေါင်းငုံ့နေမိသည်။
ကိုဇေယျာချပေးလာသော စင်မြင့်ပေါ်က ကိုယ့်ကလေးငယ်ငယ်လေးငေးနေသည့် အဆိုတော်အကြောင်းကိုလေ့လာနေမိသည်။
ပြိုင်ဖက်တစ်ယောက်ဖြစ်သင့်တဲ့ အနေအထားမဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်ကလေးငယ်ကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ ထိုအကြည့်တွေကို မကြိုက်သည်မို့ နောက်နောင်ဘယ်သောအခါမှမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်စေ duets song မဆိုစေတော့ပါ။
( 🎼🎸 လေသင့်ရာက ကြိုင်လိူင်သင်းပျံလိုနေ....ခူးဆွတ်မယ့်လက်တို့စီရီနေ....🎼🎸)
( 🎸🎼ချစ်မိသူစိုးထိတ်လေ စိုးထိတ်သူ ချစ်သမျှရယ် နိူင်းယှဉ်ကာ စာစီမရနိုင်ဘူး ......
ချစ်သောသူတစ်ယောက်သိနှင့်အုံး....🎼🎸)
.
.
.
( 🎸🎼......နေရဲ့နေ့ ညရဲ့လ ဥပမာကွယ် တစ်ကိုယ်တည်းသွား ခရီးရယ်မျှောလွင့်နေတယ်..ဦးတည်ရာအစီအစဉ်မဲ့နေဆဲ....................................🎼🎸🎼🎸)
သံစဉ်တေးသွားထဲ နှစ်မျှောကာ duets song သီဆိုနေသော လွယ်အွေ့လေးက ဘာမှရိပ်မိဟန်မတူသော်လည်း စင်အောက်မှလက်ခုပ်မတီးပေးနိုင်၊ ခက်ထန်တည်တင်းနေသော မျင်နှာဖြင့် အဆိုတော်သွဲ့ပန်းချီကိုသာ စိုက်ကြည့်နေပါသော CEO ပြေ့ဘုန်းမာန်၏ အခြေအနေကို ကိုဇေယျာသိထားသော်လည်း live song လေးအမြန်ပြီးစေရန်ဆုတောင်းမိ၏ ။ မဟုတ်သော်က ပွဲတစ်ခုလုံးမီးရိူ့ခံရမည့်အခြေအနေမို့ ......။
" ကိုခင်ဇော်......"
သူဌေးအနားရပ်၍ ခေါင်းညိတ်ပြကာ အသင့်အနေအထားဖြင့် ။
" နောက် ဘယ်တော့မှ ကလေးငယ်ကို မည်သူ့တစ်ဦးတယောက်နဲ့မှ duets song မဆိုပါစေနဲ့ ၊ solo album အတွက်ပဲ ပိုအားထုတ်ပေးပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ သူဌေး "
ဖြောင်း......ဖြောင်းးးးးးးတီးခတ်နေကြသော ဩဘာလက်ခုပ်သံတွေကြား ဂစ်တာလေးကိုကိုင်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ကျေးဇူးတင်စကားဆိုနေသည့် အဆိုတော်များက လက်ပြ၍ စလိုက်မီးမှိန်သွားသည့်အခါ စတိတ်စင်ကပ်လျှက်ပြင်ဆင်ပေးထားသည့် နားနေခန်းအဆင်း ဂျိုင်းထောက်ကိုအားပြုကာမိမိကို စူးစိုက်ကာ ပေါက်ထွက်ကြည့်နေပါသော memberNanda တစ်ယောက်က လွယ်အွေ့လေးကို အမုန်းကြီးမုန်းကာ ရှေ့တည့်တည့်လာ၍ တွန်းချဟန်ပြင်တော့ ဘာရယ်မဟုတ် ခြေတစ်လှမ်းနောက်ဆုတ်သော်လည်း စက္ကန့်ပိုင်းစာ နောက်ကျခဲ့သည်မို့ တွန်းအားနှင့်အပြိုင် ကိုယ်ဟန်ချက်ပျက်ကျပြီး ညာခြေချင်းဝတ်လေး လည်ကာ ပစ်ချသွားသည့် အခြေအနေအား အခန်းတွင်းရှိလူအချို့ ကြောင်, အ နေခဲ့ကြသည်။
" နင်.....နင်မကောင်းဆိုးရွားကောင် ၊ နင်ကို တစ်သက်မကျေဘူး....ငါဘဝကိုစုတ်ပျက်သတ်စေတဲ့ ဒုက္ခိတကောင်ကြောင့် ငါ ခုလိုဖြစ်ရတာ...နင်သိရဲ့လား....ဝုန်းးးးးးး!!!!"
စင်ပေါ်ကဆင်းလာသော ဗန်လွယ်အွေ့အနီးရုတ်တရက်ပေါ်လာသော လူတစ်ယောက်က တွန်းချခံလိုက်ရသည့်အခိုက် ထွက်ပေါ်လာသော အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ဟစ်အော်သံအဆုံး ဖိကျိတ်ခံလိုက်ရသည့် ထိခိုက်ခဲ့ဖူးသော ခြေထောက်လေးရဲ့နာကျင်မူက မျက်ရည်ကျမိသည်အထိ ဟစ်အော်ရာမဲ့ နာကျင်လွန်းလှသည်။
ဟစ်အော်ဆဲဆိုကာ နားနေခန်းလေးဝယ် ကမ္ဘာပျက်သည့်အလား ပွက်လောရိုတ်နေသည့် Nandakyawmyint ရဲ့ ဟစ်အော်သံတွေက စင်ပေါ်ထက်တွင် ကခုန်ဖျော်ဖြေနေသည့် Dancer group ရဲ့ ဆူညံသံတွေက ဖုံးလွှမ်းနေသည်မို့ အခန်းပြင်ပမည်သူ့မှမသိကြားနိုင်ခဲ့။
ဆူညံခြင်းတွေရောယှက်ထားသော အခန်းလေးကို သီဆိုဖျော်ဖြေသူများ အနားယူရန်လုပ်ပေးထားသောကြောင့် ကိုယ်ရံတော်များစွာက ဝင်ခွင့်မရဘဲ အရှေ့မှသာ ပိတ်နေခဲ့ရသည်။ အချိန်ပြည့်နီးပါး ပြေ့ဘုန်းမာန်ကာကွယ်ပေးထားသည့်အခြေအနေအောက် ရှိနေပေမယ့် ယခုလို မမျှော်လင့်ထားသည့် အချိန်မိနစ်ပိုင်းလေးအတွင်း ကြိုတင်အကွက်ကျစီမံခြင်းတွေကို ပြေ့ဘုန်းမာန်သတိမမူမိခဲ့ပါ။
မမျှော်လင့်ထားသော ကံဆိုးမူဟူသည် ချစ်ရသူကို ကိုယ့်ကြောင့် ခေါင်းစဉ်တပ်ရောက်လာစေသလိုမျိုး......
" နင်ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ...." လွယ်အွေ့လေးအနီး ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပွေ့ထူဖို့ကြိုးစားနေသည့် သွဲ့ပန်းချီရဲ့ မေးခွန်းတချို့ကို Member Nanadakyawmyint တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းတဖက်ကွေးကာ လှောင်ပြောင်နေခဲ့သည်။
" တန်ရာ တန်ကြေး လာယူတာလေ..."
" နင် ဘာတွေလာပြောနေလဲ သွားစမ်း..."
" $ရူးမ နင်က တဖက်သတ်ကြိုက်နေတော့ အဲ့ဒုက္ခိတကောင်ကို မမြင်နေတာမဟုတ်လား.ဟားးးးးးးးငါကို သူလိုခြေတဖက်ကျိုးအောင် ဘယ်သူလုပ်တယ်ထင်လဲ ?...ဟမ် "
" မသိချင်ဘူး ..ငါတို့ရှေ့ကဖယ်စမ်း......."
" မမလေး သွားရအောင်ပါ....." Nandaနောက်ပါးဆီက ထွက်ပေါ်လာသော ကိုယ်ပိုင်ဝန်ထမ်းတချို့ကြောင့် အနားဝယ်မယုံကြည်နိုင်အောင် ဘာကိုမှမတွေးနိုင်ပဲ တုန်လူပ်နေသည့် ဗန်လွယ်အွေ့လေးကို တားဆီးနေတဲ့ကြားက Nanda တစိယောက် လွယ်အွေ့လေးအနီးရှိ ပစည်းတချိူ့ကို လက်ဖြင့်ဆွဲချနေသည့် ...ဗုန်း! ခနဲပြုတ်ကျသံနှင့်အတူ .ငယ်လေး-! ဆိုတဲ့ ကျယ်လောင်သံနှစ်ခုတို့က တပြိုက်နက်ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
နားနေဆောင်အခန်းလေးပြင်ဘက်က ဝုန်း~~ခနဲလဲကြသံတို့ကြောင့် တံခါးအတင်းဖွင့်ကာ ရောက်ရောက်လာသည့် ကိုဇေယျာနဲ့လူအများက စင်မြင့်အနီးအခန်းထောင့်လေးဝယ် ခွေခေါက်လဲကျနေပါသော အစ်ကိုလေးအားမြင်မြင်ချင်း ဦးခေါင်းမိုးကြိုးပစ်သည့်နှယ် ထိန်လန့်တုန်လူပ်ခဲ့သည်မှာ ဖော်ပြစရာစကားမရှိခဲ့။
*အစ်ကိုလေး ပြသနာရှာခံနေရတယ်! ဆိုတဲ့ အသိပေးလာသော မျိုးကိုရဲ့ အချက်ပေးစကားတို့အပြီး ခက်ထန်တည်တင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ စင်မြင့်နောက်က နားနေခန်းနေရာလေးဆီ ခြေလှမ်းကျယ်တို့ဖြင့် သွားနေပါသော CEO ပြေ့ဘုန်းမာန်ရဲ့ မျက်နှာတည်တင်းမူကိုကြည့်ပြီး ပြသနာတစ်စုံတရာ ဖြစ်နေပြီဟု တချို့က သုံးသပ်ကာ စင်နောက်နေရာဆီကိုသာ မျှော်နေသော သတင်းအချက်အလက်များ။
" အာ့..." မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အငြိုးမာန်တို့ရဲ့အင်အားတို့ပေါင်းစပ်ကာ လဲကျနေသော ဗန်လွယ်အွေ့ခြေထောက်အနီးပြုတ်ကျလာသည့်ပစည်းအချို့ကို လက်ကလေးဖြင့် ကာ၍ တားစီးနေသည့် အခိုက် ရုတ်တရက်ပြေးလာ၍ မြေပြင်ပေါ်လဲကျသာ လွယ်အွေ့ကို သိုင်းဖက်လိုက်သည့် ရင်းနှီးသော ကိုယ်သင်းရနံ့တို့ကြောင့် ဝမ်းနည်းမျက်ရည်များထဲက မော့အကြည့် အေးစက်ခက်ထန်နေပြီး ဂျိုင်းထောက်လေးအားပြုနေရသည့်သည့် တစ်ဖက်ကို တုန်ရီစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး တူန်လူပ်ခြောက်ခြားနေသည့် Nandakyawmyint နဲ့ ဝန်ထမ်းတချို့က ကြောက်ဒူးတုန်နေကြသေးသည်။
"ငယ်လေး! "
ဒုန်းးးးတံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ရောက်လာကြသော CEO ပြေ့ဘုန်းမာန်နှင့်ကိုယ်ရံတော်များအပါအဝင် May Entertainment ရဲ့ MD စုံတွဲပါ လိုက်ပါလာသောကြောင့် နားနေခန်းရှိ Nandakyawmyint လူယုံတချို့ ကြောက်ဒူးတုန်ကာ ခေါင်းငုံ့နေခဲ့သည်။
" ဘယ်နားထိခိုက်သွား လဲ ဟင်၊ ပြော ဘယ်နားနာသေးလဲ ...ကလေးရယ်...အကုန်လုံးကို သတ်ပစ်မယ် ! "
ထိခိုက်ထားဖူးသော ညာခြေထောက်လေးကိုမှ ထပ်မံထိခိုက်မိသောကြောင့် ကလေးငယ် ဖိကိုင်ထားသော ညာခြေချင်းဝတ်အထက်နားက သွေးထွက်ဒဏ်ရာရှိရာလေးကိုကြည့်ပြီး ဒေါသတို့က တားဆီးမရခဲ့ ။
ဘေးနားအရံသင့်ရှိနေသောကိုဇေယျာဆီ ကလေးငယ်ကို လွှဲပေးခဲ့ပြီး ဒေါသစိတ်တို့ကြောင့်နီရဲနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနှင့်အတူ ကြောက်ဒူးတုန်ကာ ဂျိုင်းထောက်ကလေးကို ဖိကိုင်ထားသည့် Nandakyawmyint ထံအပြေးလေးသွားကာ လည်ပင်းနေရာကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး နံရံဆီသို့ ဖိတွန်းလိုက်သည်။
" မင်းဘာလုပ်လိုက်တာလဲ ဟမ်! ငါ့ဒေါသကို အတော်စွနိုင်တဲ့ မိန်းမယုတ်ပဲ ....."
အ့.....အစ်.....အစ် .....
တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ခံထားရသော လည်ပင်းကြောင့်စကားတို့က ထွက်မလာခဲ့ ။ လက်တစ်ဖြင့်ဖိခံထားရသည့်လည်ပင်းလေးကို လွှတိပေးရန် ရိုတ်ပုတ်ကာ တောင်းပန်နေမိသည်။
" ....တောင်း..ပန်...အ့....အစ်.....ပါ....တယ် ....."
" ဘာက်ုလဲ ....ဘာလို့ ငါ့ကလေးကိုမှ မင်းအငြိုးထားနေလဲ .....အရှင်မထားဘူး...! ..."
" ကိုကို....."
ပြေ့ဘုန်းမာန်ရဲ့လုပ်ရပ်တချိူ့ကို မှင်သက်မိကာစွံ့အ နေသည့်သော်စစ်ပိုင်နှင့် ကိုယ်ရံတော်တချို့က လွယ်အွေ့လေးရဲ့ အော်ခေါ်သံအဆုံး....။
" ဟိတ်ကောင်.....မာန်ကြီး...လွှတ်လိုက်....သေ ...သေသွားလိမ့်မယ် "
" သူဌေး....ကျွန်တော်တို့ရှင်းလိုက်ပါ့မယ်...."
ပြေ့ဘုန်းမာန် ဆုပ်ကိုင်ထားခြင်းခံနေရတဲ့ Nandakyawmyint တစ်ယောက် အသက်ရူဖို့ ခက်ခဲလွန်းနေပြီမို့ မိမိအသိစိတ်ကိုလွှတ်ချရန် မျက်ဝန်းအမှိတ် ....
" လွတ်လိုက် မာန်ကြီး.....သူ သေသွားရင် မင်းဒုက္ခရောက်မှာလေ....ငါ...ငါ အကုန်ရှင်းပေးမယ်...မင်းဖြစ်ချင်တာအကုန်ပြော....လွတ်လိုက်ပါသားကြီးရာ...."
" အင့်....ကိုကို့ ! "
" ငယ်လေး......! "
ဝုန်း~ ခနဲ ပစ်ချခံရတဲ့ ထောင့်တစ်နေရာက အသက်ကိုခက်ခက်ခဲခဲရူသွင်းနေတဲ့ Nandakyawmyint ကို စူးစိုက်စွာ သွဲ့ပန်းချီတစ်ယောက်ကြာင်နေမိသည်။ လုံခြုံရေးယူထားကြသူများက Nandakyawmyint ကို တရားခံဖမ်းသနည်း ဝိုင်းထားသည့် အခြေအနေမို့ သွဲ့ပန်းချ အခြေအနေကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ပါ။
ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားသည့်အခြေအနေများ....
" ကိုကို့...."
ကိုဇေယျာဆီမှာ ကလေးငယ်ကို ဒူးအောက်လက်သွင်းပြီးမင်းသမီးချီသနည်း ပွေ့ချီကာ အနီးစပ်ဆုံး ဆေးရုံဆီသို့..။
Driver ကိုဇော်မှ နားနေခန်းအနီးထိ လုံခြုံအပြည့်ယူကာ မောင်းချလာသည့်အခါမျိုးကိုက်ု့ မှာစရာအနည်းငယ်မှာပြီး ထိခိုက်မိထားသော ညာခြေထောက်လေးအား မရဲတရဲကိုင်ကာ ပြေ့ဘုန်းမာန် လက်တို့မှတုန်ရီနေခဲ့သည်။
" ကိုကိုကြောင့်ပါ....ကိုကို ဂရုစိုက်ပေးနိုင်လိုက်ဘူး....တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်"
" ဟင်းအင်း....ကိုကို့မငိုပါနဲ့ ..."ပြေ့ဘုန်းမာန်ပေါင်ပေါ်ပွေ့တင်လျှက်သား ကလေးငယ်ကို သနားလွန်းလို့ ဒေါသမျက်ရည်တချို့ကို ကလေးငယ်က လက်ခုံလေးဖြင့် သုတ်ပေးပြီး ရင်ခွင်တွင်းဝင်၍ ညာခြေထောက်လေးရဲ့ထိခိုက်နာကျင်မူကို သိုဝှက်ထားပြန်သေးသည်။
အရေးပေါ်မောင်းလာရာ ကားလမ်းတစ်လျှောက် ဘယ်သူမှမမောင်းဖူးသော အရှိန်နူန်းဖြင့်နီးစပ်ရာ Para Hospital ကြီးရဲ့ စင်ဝင်အောက်ထိုးရပ်ပြီး Driver ကိုဇော်တစ်ယောက်အရေးပေါ်ဟုအော်နေပြန်သည်။ အဖြူရောင် duty coat ဝင်ဆင်ထားသော ဆရာဝန်အချို့နှင့် နာစ့်များက တွန်းစင်ကိုယူကာ ကားအနီးချသည်မို့ ပြေ့ဘုန်းမာန်ပွေ့ပိုက်ထားသော ကလေးငယ်ကို စင်ပေါ်တင်ကာ ကုသရာနေရာဆီသို့အပြေးလေးလိုက်ပါလာခဲ့မိသည်။ ပြေ့ဘုန်းမာန်ကို သိသူအချို့ကနူတ်ဆက်မူကို ပြန်လည်စကားမပြောနိုင်ပဲ အရေးပေါ်ကုသရာ နေရာလေးရှေ့မှာ တုန်ရီစွာစောင့်နေမိသည်။
သိပ်မကြာခင်ရောက်လာကြသောကိုယ်ရံတော်များနှင့် မျိုးကိုတို့အား လက်သီးပြင်းပြင်းတစ်ချက်ကြွေးနေသည့် ပြေ့ဘုန်းမာန်၏ ဒေါကမည်မျှထွက်နေသည်ဆိုတာ အရေးပေါ်ခန်းလေးရေးက လက်လေးနောက်ပစ်ကာ ခေါင်းငုံ့ရပ်တည်နေပါသော ပြေ့ဘုန်မာန်လူတွေသာသိနားလည်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ့လား။
သိပ်မကြာခင်ဓါတ်မှန်တစ်ချက်ကိုကိုင်ကာ ထိခိုက်ခဲ့သော နေရာလေးအား လက်ဖြင့်ထောက်ပြလာသော ဒုတိယဆေရုံအုပ် အရိုးအကြောပါရဂူ ဒေါက်တာတင်မောင်ထွန်း။
" ကလေးက အရင်ကထိခိုက်ထားဖူးတယ်ထင်တယ် လောလောဆယ် ထပ်မံခွဲစိတ်ဖို့ ဆရာတို့သေချာဆွေးနွေးရပါ့မယ်၊ ဒုတိယအကြိမ်ခွဲစိတ်မှာဆိုတော့ ကလေးက နာကျင်မူကိုသေချာခံစားရမယ် နောက်ပြီးအချိန်အတော်ကြာလည်း လေ့ကျင့်ခန်းပြန်လုပ်ပြီး အနားယူရပါ့မယ် CEO "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ ..ခု ကျွန်တော်ကလေးသက်သာရဲ့လား .."
" ဓါတ်မှန်ကြည့်လိုက်တော့ အရင်ကထိခိုက်မူကြောင့် အရိုးပိုင်း အထိနာသွားတယ် ၊ အနာရှိန်တွေကိုတော့ ဆေးတစ်လုံးထိုးပေးထားပါတယ်CEO ၊ ဆေးရှိန်ကြောင့် ခဏအိပ်စက်ပါ့လိမ့်မယ် CEO "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ ...ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
" ရပါတယ်ဗျာ...."
" ကလေးကို တွေ့လို့ရပြီလား ဒေါက်တာ.."
" VIP နားနေခန်းမှာ ရှိနေပါတယ် CEO "
ဒုတိယဆေးရုံအုပ်အရိုးအကြောပါရဂူ တင်မောင်ထွန်းကိုယ်တိုင် ကုသပေးနေရသည့် အရာရှိဟောင်းဦးဘုန်းမောင်၏ သား,သားမက်ကို တစ်ခါသိကျွမ်းသူပီပီကိုယ်တိုင်စီမံကွပ်ကဲကာ ကုသပေးနေရသည်။ လက်ထောက်ဆရာဝန်များစွာဖြင့် Mann Group ရဲ့အမျိုးသား၊ Two brothers construction ရဲ့သားသမက်ကို ကုသရာတွင်အမှားအယွင်းမဖြစ်ရအောင် ဒုတိယဆေးရုံအုပ်ကိုယ်တိုင် ကိုင်တွယ်နေရသည့် ယနေ့ရောက်လာသည့် VVIP Patient အတွက် များမကြာမှီရက်အတွင်း ဩဇီရောက်နေသော ဆေးရုံအုပ်အပါအဝင် အရိုးအကြောကျွမ်းကျင်သော အနောက်တိုင်းကပါရဂူပါ ရောက်လာကြမည်ဖြစ်သည်။
အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို နားလည်စွာဖြင့် ပြည်ပက အရိုးအကြောပါရဂူတွေကိုဖိတ်ခေါ်ပြီး ကလေးငယ်အား ခွဲစိတ်စေမည်။ ညတွင်းချင်း ဆေးရုံကိုရောက်လာပါသောအစ်ကိုဖြစ်သူ ဘုန်းမြတ်ဟန်က ဘုန်းမာန်ကိုဒေါသတကြီး ထိုးကြိတ်ကာ ဆုံးမသေး၏။ ကိုယ်တွေရှိနေပါလျှက် ခုလိုဖြစ်ရခြင်းဆိုတဲ့ နောင်တတရားတို့က ပြေ့ဘုန်းမာန်ရင်ထဲ မီးဆနဲ့ထိုးသလို ပူလောင်ရပြီး ဆေးအရှိန်ဖြင့် မှေးအိပ်နေသည့်ကလေးငယ် ကိုသနားလွန်းလို့ အစ်ကိုဖြစ်သူရဲ့စကားတွေကို ခေါင်းငုံ့ကာနူတ်ဆိတ်နေမိသည်။
" သမီးငယ်ရှိနေလို့ ငါ ညအိပ်မရဘူး ...မနက်ဖန်မှ တစ်ခါထပ်လာခဲ့မယ် ...မင်းကိုခွင့်မလွတ်ဘူးဘုန်းမာန် "
တောက်~~~~~တစ်ချက်ခေါက်ကာအခန်းပြင်ထွက်သွားပါသော အစ်ကိုဖြစ်သူအား နူတ်မဆက်အား ဆေးရုံကုတင်လေးပေါ်ဝယ် ထိခိုက်မူကိုယာယီသက်သာစေရန် ကုသပေးလိုက်သော ပတ်တီးဖြူလေးအားကြည့်ပြီး ပြေ့ဘုန်းမာန် နာကျင်ခဲ့ရပြီ။ ကိုယ့်ကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ ကလေးငယ်နာကျင်မူ တွေကို ဘယ်လိုပေးဆပ်လို့ ကုန်နိုင်ပါ့မလဲ ။ အချိန်အတော်ကြာမြင့်သည်အထိပြေ့ဘုန်းမာန် အနားမယူနိုင်ပဲ ကလေးငယ်လက်ကလေးကိုင်ကာ နောင်တမျက်ရည်တို့ဖြင့် ကျေကွဲနေမိခြင်း။
"ကိုကို့တောင်းပန်ပါတယ် ...ကိုယ်ကာကွယ်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး ကလေးရာ..."
ကလေးငယ်လက်လေးကိုင်ကာ တချိန်လုံးနီးပါး စောင့်နေမိသည့် ကလေးငယ်နိုးထလာမည့်အချိန်လေး ...။
" အင့်....ကိုကို "
ခြေထောက်လေးရဲ့ တင်းကြပ်သောနာကျင်မူကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်က လှည့်မရ အပေါ်ကိုမော့ကြည့်တော့ VIP ဆေးရုံအခန်းတစ်ခုလိုဖြစ်နေပြီး မိမိလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကိုယ့်ကိုသာ ငေးနေသော ချစ်ရသူကြီး ဘယ်လောက်များ စိတ်ပင်ပမ်းနေမယ်ဆိုတာ ကိုကို့မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်ရင်း နာကျင်ခြင်းဖြင့်နိုးထရသည့် အချိန်ခါ အချိန်မည်မျှရှိနေပြီမသိ ဝမ်းဗိုက်၏ ထိမ်းမရသော ဆာလောင်မူအချို့ကြောင့် နိုးထလာရသည့် ဗန်လွယ်အွေ့လေး။
" ကိုကို....."
" ငယ်လေး.....သက်သာလား ..ဘယ်နာနာသေးလဲ ? ကလေး..."
" ကိုကို...."
" အင်း ကိုကိုရှိတယ် ကလေး....ဘယ်နားနားနေလဲဟင် ၊ နေရအဆင်ပြေလား ? "
" ကိုကို့....သားဗိုက်ဆာတယ် ...."
" ဗိုက်ဆာတယ် ...ဟုတ်ပြီ ဘာစားမလဲ ကလေး....ဘာစားချင်လဲဟင် ...မဟုတ်ဘူး ကိုကိုဆရာဝန်ကိုမေးလိုက်မယ် ကိုယ့်ကလေးဘာစားလို့ရလဲဆိုတာ...."
လွယ်အွေ့လက်ကလေးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးပြာပြာသလဲ ထပြေးတော့မလို သောကစိတ်တွေဖြင့် ဗြာများနေသော ကိုကိုကို့ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်စိတ်ကထိမ်းမရ ။
" ကိုက်ု့ကလည်း ကျွန်တော်က ခြေထောက်ဖြစ်တာလေ ဘာနေနေစားရပါတယ်ဆို ..."
" အဲလိုလည်းမဟုတ်သေးဘူးလေ...နေအုံး ကိုကို Doctors ကိုခေါ်လိုက်မယ်"
လွယ်အွေ့လေးမှေးဆက်နေတဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းရှိ အနီရောင်ခလုတ်လေးနှိပ်မိတော့ ခဏအကြာ ဒုဆေးရုံအုပ်အပါအဝင်ဆရာဝန်များစွာဝင်ရောက်လာပြီး CEO ပြေ့ဘုန်းမာန်ကို ဒုဆေးရုံအုပ်က နူတ်ခွန်းဆက်စကားပြောပြီး လွယ်အွေ့လေးအား မေးခွန်းနေမိသည်။
" ဘယ်လိုခံစားလဲ သား "
" ဟုတ် သက်သာပါတယ် Doctor "
" ခြေထောက်က ထိခိုက်မိတဲ့ဒဏ်ရာဟောင်းကို ထပ်ထိတာမို့ အချိန်ယူပြီး ကုသရမယ်သား...ခုလောလောဆယ် အနားယူပြီး ကျန်းမာတဲ့အစားအသောက်တွေ စားလို့ရပါတယ်နော် "
" သားခြေထောက်က ပြန်.....ခွဲစိတ်ရမှာလားဟင် Doctor "
မထင်မှတ်ထားသော ကလေးငယ်ရဲ့အမေးစကားကြောင့် ပါရဂူက ပြေ့ဘုန်းမာန်ဘက်ကြည့်လိုက်တော့....
" ကလေးက အပူအစပ်တို့ ငါးပေါင်းတို့ကြိုက်တာ Doctor အဲ့တာ ကလေးနဲ့တည့်/မတည့် .."
" အဆင်ပြေပါတယ် CEO ၊ ခဏနေ သွေးပေါင်တိုင်းတာမယ့် လက်ထောက်ဆရာဝန်လာကြည့်ပါလိမ့်မယ် "
" ကျေးဇူးပါ Doctor "
ကိုကိုပြေ့ဘုန်းမာန်ကိုနူတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားပါသော ဆရာဝန်က မိမိမေးသော မေးခွန်းအားတိကျစွာဖြောကြားခြင်းမရှိပဲ တခြားအကြောင်းအရာတို့ကိုသာ ပြောသွားကြောင့်မိမိခြေထောက်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကြောက်လန့်နေမိတာ အမှန်။
" ကိုကို....ကျွန်တော့်ခြေထောက်က မပြေတော့ဘူးလားဟင် ...."
" ဘာလို့ အဲလိုထင်ရတာလဲ ငယ်လေးရာ....ဟင်....ဘာလို့မပြေရမှာလဲ ကလေးရဲ့ "
" ဆရာက ကျွန်တော့်အမေးကိုသေချာပြန်မဖြေသွားဘူး ကိုကို ...ကျွန်တော်သိတယ် အဆင်မပြေလို့မဟုတ်လားဟင် "
" မဟုတ်တာပါ ကလေးငယ်ရယ်....ကိုကို့ ကိုယုံပေးနော် ကလေးငယ် ထင်နေသလိုမျိုး မဟုတ်ဘုးဆိုတာ သက်သေပြပေးမှာပါ အချစ်ရယ်.....ကိုကိုပြောတာနားထောင်ပေး..."
" ဟုတ်..."
" ခုတော့မဟုတ်သေးဘူး..ကိုယ့်အချစ်ခြေထောက်က ပြန်လည်ခွဲစိတ်ရမယ် ဒီနိုင်ငံက အရိုးအကြောပါရဂူတွေနဲ့ ပြည်ပက အရိုးအကြောအထူးကုဆရာဝန်ကြီးတွေ ပေါင်းစပ်ပြီး ကိုယ့်ကလေးကို ခွဲစိတ်ကြမှာမို့ ကလေး စိတ်ထဲ ဘာမှတွေးကြောက်နေစရာမလိုဘူးနော် ...ကိုကို့ကိုယုံကြည်ပေး...အကောင်းဆုံးဆိုတဲ့ အရိုးအကြောပါရဂူတွေကို ဖိတ်ထားတယ် ခုလောလောဆယ် ကိုယ့်ကလေးက ဆေးရုံမှာအနားယူပြီး အစားအချိန်မှန်စားရမယ် အိပ်ရေးဝဝအိပ်ရမယ်နော် ..အချစ်ဘေးမှာ ကိုကို့လဲ ရှိနေပေးနေမှာ ...."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ....မိဝေတို့သိပြီလားဟင် ..."
" မနက်မှပဲ က်ိုယ် ဇေယျာကို ဆက်သွယ်ခိုင်းပြီး ခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်ကလေး...."
" ဟုတ်..."
ဝမ်းနည်းစိတ်တွေလေးကြောင့် တိမ်ဝင်သွားတဲ့ ချစ်ရပါသောလေးရဲ့ နာကျင်မူအချို့ကို ခံစားသိနားလည်သိအတိုင်း ကုတင်လေးပေါ်မှေးစက်နေတဲ့ကလေးငယ် ကိုယ်လေးကို ထူမပေးရင်း ရင်ခွင်ထဲထည့်၍ ပွေ့ဖက်ချော့မြူနေမိသည်။
တင်းကြပ်စွာ စည်းနှောင်ခံထားရသော ညာခြေထောက်လေးရဲ့နာကျင်မူကလည်း အတိုင်းအဆမဲ့ ။ လူပ်ရှားမိတိုင်းအသည်းခိုက်မတက်နာကျင်ရသည်မို့ .....။
" ကိုယ့်ကလေးလေး ဝမ်းနည်းနေတာ သိပါတယ်....ကိုကိုတောင်းပန်စရာ စကားလုံးတွေလည်း ရှာမတွေ့တော့ပါဘူး အချစ်ရယ်...ခု ကလေးခံစားနေရတဲ့နာကျင်ခြင်းကို ထပ်တူခံစားကျေကွဲနေမိတာပါငယ်လေးရယ်....ကိုကို့ကြောင့်သာ မဟုတ်ခဲ့ရင် ကလေးလည်း ခုလ်ု နာကျင်ရမှာမဟုတ်ဘူး...တောင်းပန်စကားတွေလည်း ပြောမထွက်တော့ဘူး ကလေးရယ်....ကိုကို့သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကလေးမှ ခုလိုထိခိုက်နာကျင်ရတာ ရင်နာမဆုံးဘူး "
" ဟင်းအင်း...ကိုကိုကြောင့်မဟုတ်ဘူး.....ကိုကို့အဲလိုမတွေးပါနဲ့ ..."
" တောင်းပန်ပါတယ် အချစ်ရယ်....ကိုကို့များကြီး တောင်းပန်ပါတယ် "
" ဟင်းအင်း.....မဟုတ်ဘူး ...."
" အင်းပါ ငယ်လေးလည်း ဝမ်းမနည်းနဲ့တော့ ဖြစ်လာသမျှအကောင်းလို့သတ်မှတ်ပြီး ကိုယ်တို့အကောင်းဆုံး ဖြတ်ကျော်ကြမယ်ဟုတ်ပလား ....အချစ်ဘေးမှာ ကိုကို့အမြဲရှိနေမှာနော် ....."
" ကိုကို...."
" ဗျ...ပြောလေ အချစ်..."
" ရေအိမ်သွားချင်တယ် ....."
" သိပ်ရတာပေါ့ ...ကိုယ်တို့ကလင်ခင်ပွန်းတွေမို့ မရှက်ရဘူးနော်...."
#မမ အတွက် vote ပေးခဲ့ဖို့မမေ့နဲ့နော်
#Take care all
Zawgyi
May Entertainment ရဲ႕ live-show အစီအစဥ္ ထဲက အမ်ားေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည့္ အဆိုေတာ္သြဲ႕ပန္းခ်ီႏွင့္ လြယ္ေအြ႕ေလးတို႔၏ duets song ေလးကို စလိုက္မီးမွိန္မွိန္ေလးစထြန္းထားၿပီး ပြဲက်င္းပရာ ကြင္ျပင္ႀကီးကို အေမွာင္က်ေအာင္အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္သာေပး၍ စင္ျမင့္ထက္ဝယ္ထိုးျပထားေသာ ေနရာေလးတြင္ စတိတ္စင္အလင္းအေမွာင္ေတြၾကားက လိုက္ဖက္လြန္းသည့္ duets song သီဆိုမည့္ႏွစ္ဦး။ အဆိုေတာ္သြဲ႕ပန္းခ်ီႏွင့္အတူ ထိုင္ခုံေလးေပၚဝယ္ ဂစ္တာေလးကိုင္ကာ microphone ေလးအား အနီး/အေဝးျပင္ေနသည့္ ခ်စ္ရပါေသာေလးကိုၾကည့္ၿပီးေျပ့ဘုန္းမာန္တစ္ေယာက္ ဆိုင္သူေလးရဲ႕ လူပ္ရွာမူတိုငိးကိုသာမ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးရိပ္သန္းေနသည္။
( ကိုယ့္ကေလးက လူေၾကာက္ေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ ) အေတြးေရးေရးေလးျဖင့္ ေျပ့ဘုန္းမာန္ တစ္ကိုယ္ေတာ္သာၿပဳံးေနမိသည္။
Intro တီးလုံးေလးစဝင္လာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ဂစ္တာႀကိဳးေလးေပၚက စတင္လူပ္ရွားေနေသာ ကေလးငယ္ရဲ႕လက္သြယ္သြယ္ေလးကအစ ျမတ္နိုးခ်င္စရာ ။ ကေလးငယ္ကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး အခ်စ္ရည္႐ႊန္း႐ႊန္းစိုေအာင္ ၾကည့္ၿပီး သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖေနေသာ အဆိုေတာ္ရဲ႕ အမူအရာတခ်ိဳ႕ကေျပ့ဘုန္းမာန္ရဲ႕ အျမင္အာ႐ုံထဲ ဘဝင္မၾကလွပါ။
သူက ဘာလဲ !
ကိုယ့္ကေလးကိုမွ ဘာေၾကာင့္ခုလိုအၾကည့္ စူးရဲရတာလဲ !
ဘာအတြက္လဲ !
သူ႕ေနရာသူ႕အပိုင္းေလးမွာ အပိုအလိုမရွိ စိတ္ပါဝင္စားစြာေဖ်ာ္ေျဖေနေသာ ခ်စ္ရပါေသာကေလးငယ္ငယ္က သိနားလည္မည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေရွ႕တည့္တည့္မွာ တဖက္အဆိုေတာ္ရဲ႕ အမူအရာ အၾကည့္ေလးေတြအား ျမင္ေတြ႕ေနရသူအဖို႔ စင္ေပၚတက္ကာကေလးငယ္အား ေပြ႕ဖက္၍ အိမ္ျပန္ေခၚသြားခ်င္မိသည္အထိ တစ္ေယာက္တည္း ေလာင္ၿမိဳက္ေနရပါေသာ ဒုကၡေဝဒနာကို အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးျဖင့္ ဆိုေနတဲ့ ကေလးငယ္ငယ္တစ္ေယာက္မသိခဲ့ပါ။
" ကိုေဇယ်ာ...."
အမည္ေလးတစ္ခုေခၚလိုက္႐ုံျဖင့္ လက္ေလးေနာက္ပစ္ကာ အမိန့္နာခံေနဆဲ ကိုေဇယ်ာတစ္ေယာက္ မိမိသူေဌးရဲ႕ခက္ထန္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြကို သိနားလည္သူပီပီ တစ္ခဏအတြင္း ေဖြရွာထားေသာ အဆိုေတာ္သြဲ႕ပန္းခ်ီရဲ႕ biography အခ်က္အလက္မ်ားကို သူေဌးေရွ႕ပို႔ကာ ေခါင္းငုံ႕ေနမိသည္။
ကိုေဇယ်ာခ်ေပးလာေသာ စင္ျမင့္ေပၚက ကိုယ့္ကေလးငယ္ငယ္ေလးေငးေနသည့္ အဆိုေတာ္အေၾကာင္းကိုေလ့လာေနမိသည္။
ၿပိဳင္ဖက္တစ္ေယာက္ျဖစ္သင့္တဲ့ အေနအထားမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကေလးငယ္ကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ ထိုအၾကည့္ေတြကို မႀကိဳက္သည္မို႔ ေနာက္ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႕ျဖစ္ေစ duets song မဆိုေစေတာ့ပါ။
( ေလသင့္ရာက ႀကိဳင္လိူင္သင္းပ်ံလိုေန....ခူးဆြတ္မယ့္လက္တို႔စီရီေန....)
( ခ်စ္မိသူစိုးထိတ္ေလ စိုးထိတ္သူ ခ်စ္သမွ်ရယ္ နိူင္းယွဥ္ကာ စာစီမရနိုင္ဘူး ......
ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္သိႏွင့္အုံး....)
.
.
.
( ......ေနရဲ႕ေန႕ ညရဲ႕လ ဥပမာကြယ္ တစ္ကိုယ္တည္းသြား ခရီးရယ္ေမွ်ာလြင့္ေနတယ္..ဦးတည္ရာအစီအစဥ္မဲ့ေနဆဲ....................................)
သံစဥ္ေတးသြားထဲ ႏွစ္ေမွ်ာကာ duets song သီဆိုေနေသာ လြယ္ေအြ႕ေလးက ဘာမွရိပ္မိဟန္မတူေသာ္လည္း စင္ေအာက္မွလက္ခုပ္မတီးေပးနိုင္၊ ခက္ထန္တည္တင္းေနေသာ မ်င္ႏွာျဖင့္ အဆိုေတာ္သြဲ႕ပန္းခ်ီကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနပါေသာ CEO ေျပ့ဘုန္းမာန္၏ အေျခအေနကို ကိုေဇယ်ာသိထားေသာ္လည္း live song ေလးအျမန္ၿပီးေစရန္ဆုေတာင္းမိ၏ ။ မဟုတ္ေသာ္က ပြဲတစ္ခုလုံးမီးရိူ႕ခံရမည့္အေျခအေနမို႔ ......။
" ကိုခင္ေဇာ္......"
သူေဌးအနားရပ္၍ ေခါင္းညိတ္ျပကာ အသင့္အေနအထားျဖင့္ ။
" ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ကေလးငယ္ကို မည္သူ႕တစ္ဦးတေယာက္နဲ႕မွ duets song မဆိုပါေစနဲ႕ ၊ solo album အတြက္ပဲ ပိုအားထုတ္ေပးပါ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေဌး "
ေျဖာင္း......ေျဖာင္းးးးးးးတီးခတ္ေနၾကေသာ ဩဘာလက္ခုပ္သံေတြၾကား ဂစ္တာေလးကိုကိုင္ကာ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ေက်းဇူးတင္စကားဆိုေနသည့္ အဆိုေတာ္မ်ားက လက္ျပ၍ စလိုက္မီးမွိန္သြားသည့္အခါ စတိတ္စင္ကပ္လွ်က္ျပင္ဆင္ေပးထားသည့္ နားေနခန္းအဆင္း ဂ်ိဳင္းေထာက္ကိုအားျပဳကာမိမိကို စူးစိုက္ကာ ေပါက္ထြက္ၾကည့္ေနပါေသာ memberNanda တစ္ေယာက္က လြယ္ေအြ႕ေလးကို အမုန္းႀကီးမုန္းကာ ေရွ႕တည့္တည့္လာ၍ တြန္းခ်ဟန္ျပင္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ေျခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတ္ေသာ္လည္း စကၠန့္ပိုင္းစာ ေနာက္က်ခဲ့သည္မို႔ တြန္းအားႏွင့္အၿပိဳင္ ကိုယ္ဟန္ခ်က္ပ်က္က်ၿပီး ညာေျခခ်င္းဝတ္ေလး လည္ကာ ပစ္ခ်သြားသည့္ အေျခအေနအား အခန္းတြင္းရွိလူအခ်ိဳ႕ ေၾကာင္, အ ေနခဲ့ၾကသည္။
" နင္.....နင္မေကာင္းဆိုး႐ြားေကာင္ ၊ နင္ကို တစ္သက္မေက်ဘဴး....ငါဘဝကိုစုတ္ပ်က္သတ္ေစတဲ့ ဒုကၡိတေကာင္ေၾကာင့္ ငါ ခုလိုျဖစ္ရတာ...နင္သိရဲ႕လား....ဝုန္းးးးးးး!!!!"
စင္ေပၚကဆင္းလာေသာ ဗန္လြယ္ေအြ႕အနီး႐ုတ္တရက္ေပၚလာေသာ လူတစ္ေယာက္က တြန္းခ်ခံလိုက္ရသည့္အခိုက္ ထြက္ေပၚလာေသာ အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ဟစ္ေအာ္သံအဆုံး ဖိက်ိတ္ခံလိုက္ရသည့္ ထိခိုက္ခဲ့ဖူးေသာ ေျခေထာက္ေလးရဲ႕နာက်င္မူက မ်က္ရည္က်မိသည္အထိ ဟစ္ေအာ္ရာမဲ့ နာက်င္လြန္းလွသည္။
ဟစ္ေအာ္ဆဲဆိုကာ နားေနခန္းေလးဝယ္ ကမၻာပ်က္သည့္အလား ပြက္ေလာရိုတ္ေနသည့္ Nandakyawmyint ရဲ႕ ဟစ္ေအာ္သံေတြက စင္ေပၚထက္တြင္ ကခုန္ေဖ်ာ္ေျဖေနသည့္ Dancer group ရဲ႕ ဆူညံသံေတြက ဖုံးလႊမ္းေနသည္မို႔ အခန္းျပင္ပမည္သူ႕မွမသိၾကားနိုင္ခဲ့။
ဆူညံျခင္းေတြေရာယွက္ထားေသာ အခန္းေလးကို သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖသူမ်ား အနားယူရန္လုပ္ေပးထားေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားစြာက ဝင္ခြင့္မရဘဲ အေရွ႕မွသာ ပိတ္ေနခဲ့ရသည္။ အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ေျပ့ဘုန္းမာန္ကာကြယ္ေပးထားသည့္အေျခအေနေအာက္ ရွိေနေပမယ့္ ယခုလို မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အခ်ိန္မိနစ္ပိုင္းေလးအတြင္း ႀကိဳတင္အကြက္က်စီမံျခင္းေတြကို ေျပ့ဘုန္းမာန္သတိမမူမိခဲ့ပါ။
မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ ကံဆိုးမူဟူသည္ ခ်စ္ရသူကို ကိုယ့္ေၾကာင့္ ေခါင္းစဥ္တပ္ေရာက္လာေစသလိုမ်ိဳး......
" နင္ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ...." လြယ္ေအြ႕ေလးအနီး ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ေပြ႕ထူဖို႔ႀကိဳးစားေနသည့္ သြဲ႕ပန္းခ်ီရဲ႕ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ကို Member Nanadakyawmyint တစ္ေယာက္ ႏူတ္ခမ္းတဖက္ေကြးကာ ေလွာင္ေျပာင္ေနခဲ့သည္။
" တန္ရာ တန္ေၾကး လာယူတာေလ..."
" နင္ ဘာေတြလာေျပာေနလဲ သြားစမ္း..."
" $႐ူးမ နင္က တဖက္သတ္ႀကိဳက္ေနေတာ့ အဲ့ဒုကၡိတေကာင္ကို မျမင္ေနတာမဟုတ္လား.ဟားးးးးးးးငါကို သူလိုေျခတဖက္က်ိဳးေအာင္ ဘယ္သူလုပ္တယ္ထင္လဲ ?...ဟမ္ "
" မသိခ်င္ဘူး ..ငါတို႔ေရွ႕ကဖယ္စမ္း......."
" မမေလး သြားရေအာင္ပါ....." Nandaေနာက္ပါးဆီက ထြက္ေပၚလာေသာ ကိုယ္ပိုင္ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အနားဝယ္မယုံၾကည္နိုင္ေအာင္ ဘာကိုမွမေတြးနိုင္ပဲ တုန္လူပ္ေနသည့္ ဗန္လြယ္ေအြ႕ေလးကို တားဆီးေနတဲ့ၾကားက Nanda တစိေယာက္ လြယ္ေအြ႕ေလးအနီးရွိ ပစည္းတခ်ိဴ႕ကို လက္ျဖင့္ဆြဲခ်ေနသည့္ ...ဗုန္း! ခနဲျပဳတ္က်သံႏွင့္အတူ .ငယ္ေလး-! ဆိုတဲ့ က်ယ္ေလာင္သံႏွစ္ခုတို႔က တၿပိဳက္နက္ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
နားေနေဆာင္အခန္းေလးျပင္ဘက္က ဝုန္း~~ခနဲလဲၾကသံတို႔ေၾကာင့္ တံခါးအတင္းဖြင့္ကာ ေရာက္ေရာက္လာသည့္ ကိုေဇယ်ာနဲ႕လူအမ်ားက စင္ျမင့္အနီးအခန္းေထာင့္ေလးဝယ္ ေခြေခါက္လဲက်ေနပါေသာ အစ္ကိုေလးအားျမင္ျမင္ခ်င္း ဦးေခါင္းမိုးႀကိဳးပစ္သည့္ႏွယ္ ထိန္လန့္တုန္လူပ္ခဲ့သည္မွာ ေဖာ္ျပစရာစကားမရွိခဲ့။
*အစ္ကိုေလး ျပသနာရွာခံေနရတယ္! ဆိုတဲ့ အသိေပးလာေသာ မ်ိဳးကိုရဲ႕ အခ်က္ေပးစကားတို႔အၿပီး ခက္ထန္တည္တင္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္ကာ စင္ျမင့္ေနာက္က နားေနခန္းေနရာေလးဆီ ေျခလွမ္းက်ယ္တို႔ျဖင့္ သြားေနပါေသာ CEO ေျပ့ဘုန္းမာန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာတည္တင္းမူကိုၾကည့္ၿပီး ျပသနာတစ္စုံတရာ ျဖစ္ေနၿပီဟု တခ်ိဳ႕က သုံးသပ္ကာ စင္ေနာက္ေနရာဆီကိုသာ ေမွ်ာ္ေနေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား။
" အာ့..." မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿငိဳးမာန္တို႔ရဲ႕အင္အားတို႔ေပါင္းစပ္ကာ လဲက်ေနေသာ ဗန္လြယ္ေအြ႕ေျခေထာက္အနီးျပဳတ္က်လာသည့္ပစည္းအခ်ိဳ႕ကို လက္ကေလးျဖင့္ ကာ၍ တားစီးေနသည့္ အခိုက္ ႐ုတ္တရက္ေျပးလာ၍ ေျမျပင္ေပၚလဲက်သာ လြယ္ေအြ႕ကို သိုင္းဖက္လိုက္သည့္ ရင္းႏွီးေသာ ကိုယ္သင္းရနံ႕တို႔ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းမ်က္ရည္မ်ားထဲက ေမာ့အၾကည့္ ေအးစက္ခက္ထန္ေနၿပီး ဂ်ိဳင္းေထာက္ေလးအားျပဳေနရသည့္သည့္ တစ္ဖက္ကို တုန္ရီစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး တူန္လူပ္ေျခာက္ျခားေနသည့္ Nandakyawmyint နဲ႕ ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕က ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနၾကေသးသည္။
"ငယ္ေလး! "
ဒုန္းးးးတံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ေရာက္လာၾကေသာ CEO ေျပ့ဘုန္းမာန္ႏွင့္ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားအပါအဝင္ May Entertainment ရဲ႕ MD စုံတြဲပါ လိုက္ပါလာေသာေၾကာင့္ နားေနခန္းရွိ Nandakyawmyint လူယုံတခ်ိဳ႕ ေၾကာက္ဒူးတုန္ကာ ေခါင္းငုံ႕ေနခဲ့သည္။
" ဘယ္နားထိခိုက္သြား လဲ ဟင္၊ ေျပာ ဘယ္နားနာေသးလဲ ...ကေလးရယ္...အကုန္လုံးကို သတ္ပစ္မယ္ ! "
ထိခိုက္ထားဖူးေသာ ညာေျခေထာက္ေလးကိုမွ ထပ္မံထိခိုက္မိေသာေၾကာင့္ ကေလးငယ္ ဖိကိုင္ထားေသာ ညာေျခခ်င္းဝတ္အထက္နားက ေသြးထြက္ဒဏ္ရာရွိရာေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေဒါသတို႔က တားဆီးမရခဲ့ ။
ေဘးနားအရံသင့္ရွိေနေသာကိုေဇယ်ာဆီ ကေလးငယ္ကို လႊဲေပးခဲ့ၿပီး ေဒါသစိတ္တို႔ေၾကာင့္နီရဲေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္အတူ ေၾကာက္ဒူးတုန္ကာ ဂ်ိဳင္းေထာက္ကေလးကို ဖိကိုင္ထားသည့္ Nandakyawmyint ထံအေျပးေလးသြားကာ လည္ပင္းေနရာကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး နံရံဆီသို႔ ဖိတြန္းလိုက္သည္။
" မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ဟမ္! ငါ့ေဒါသကို အေတာ္စြနိုင္တဲ့ မိန္းမယုတ္ပဲ ....."
အ့.....အစ္.....အစ္ .....
တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ခံထားရေသာ လည္ပင္းေၾကာင့္စကားတို႔က ထြက္မလာခဲ့ ။ လက္တစ္ျဖင့္ဖိခံထားရသည့္လည္ပင္းေလးကို လႊတိေပးရန္ ရိုတ္ပုတ္ကာ ေတာင္းပန္ေနမိသည္။
" ....ေတာင္း..ပန္...အ့....အစ္.....ပါ....တယ္ ....."
" ဘာက်ုလဲ ....ဘာလို႔ ငါ့ကေလးကိုမွ မင္းအၿငိဳးထားေနလဲ .....အရွင္မထားဘူး...! ..."
" ကိုကို....."
ေျပ့ဘုန္းမာန္ရဲ႕လုပ္ရပ္တခ်ိဴ႕ကို မွင္သက္မိကာစြံ႕အ ေနသည့္ေသာ္စစ္ပိုင္ႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္တခ်ိဳ႕က လြယ္ေအြ႕ေလးရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံအဆုံး....။
" ဟိတ္ေကာင္.....မာန္ႀကီး...လႊတ္လိုက္....ေသ ...ေသသြားလိမ့္မယ္ "
" သူေဌး....ကြၽန္ေတာ္တို႔ရွင္းလိုက္ပါ့မယ္...."
ေျပ့ဘုန္းမာန္ ဆုပ္ကိုင္ထားျခင္းခံေနရတဲ့ Nandakyawmyint တစ္ေယာက္ အသက္႐ူဖို႔ ခက္ခဲလြန္းေနၿပီမို႔ မိမိအသိစိတ္ကိုလႊတ္ခ်ရန္ မ်က္ဝန္းအမွိတ္ ....
" လြတ္လိုက္ မာန္ႀကီး.....သူ ေသသြားရင္ မင္းဒုကၡေရာက္မွာေလ....ငါ...ငါ အကုန္ရွင္းေပးမယ္...မင္းျဖစ္ခ်င္တာအကုန္ေျပာ....လြတ္လိုက္ပါသားႀကီးရာ...."
" အင့္....ကိုကို႔ ! "
" ငယ္ေလး......! "
ဝုန္း~ ခနဲ ပစ္ခ်ခံရတဲ့ ေထာင့္တစ္ေနရာက အသက္ကိုခက္ခက္ခဲခဲ႐ူသြင္းေနတဲ့ Nandakyawmyint ကို စူးစိုက္စြာ သြဲ႕ပန္းခ်ီတစ္ေယာက္ၾကာင္ေနမိသည္။ လုံၿခဳံေရးယူထားၾကသူမ်ားက Nandakyawmyint ကို တရားခံဖမ္းသနည္း ဝိုင္းထားသည့္ အေျခအေနမို႔ သြဲ႕ပန္းခ် အေျခအေနကို နားမလည္နိုင္ခဲ့ပါ။
႐ုတ္တရက္ျဖစ္သြားသည့္အေျခအေနမ်ား....
" ကိုကို႔...."
ကိုေဇယ်ာဆီမွာ ကေလးငယ္ကို ဒူးေအာက္လက္သြင္းၿပီးမင္းသမီးခ်ီသနည္း ေပြ႕ခ်ီကာ အနီးစပ္ဆုံး ေဆး႐ုံဆီသို႔..။
Driver ကိုေဇာ္မွ နားေနခန္းအနီးထိ လုံၿခဳံအျပည့္ယူကာ မောင်းချလာသည့်အခါမျိုးကိုက်ု့ မွာစရာအနည္းငယ္မွာၿပီး ထိခိုက္မိထားေသာ ညာေျခေထာက္ေလးအား မရဲတရဲကိုင္ကာ ေျပ့ဘုန္းမာန္ လက္တို႔မွတုန္ရီေနခဲ့သည္။
" ကိုကိုေၾကာင့္ပါ....ကိုကို ဂ႐ုစိုက္ေပးနိုင္လိုက္ဘူး....ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္"
" ဟင္းအင္း....ကိုကို႔မငိုပါနဲ႕ ..."ေျပ့ဘုန္းမာန္ေပါင္ေပၚေပြ႕တင္လွ်က္သား ကေလးငယ္ကို သနားလြန္းလို႔ ေဒါသမ်က္ရည္တခ်ိဳ႕ကို ကေလးငယ္က လက္ခုံေလးျဖင့္ သုတ္ေပးၿပီး ရင္ခြင္တြင္းဝင္၍ ညာေျခေထာက္ေလးရဲ႕ထိခိုက္နာက်င္မူကို သိုဝွက္ထားျပန္ေသးသည္။
အေရးေပၚေမာင္းလာရာ ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘယ္သူမွမေမာင္းဖူးေသာ အရွိန္ႏူန္းျဖင့္နီးစပ္ရာ Para Hospital ႀကီးရဲ႕ စင္ဝင္ေအာက္ထိုးရပ္ၿပီး Driver ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္အေရးေပၚဟုေအာ္ေနျပန္သည္။ အျဖဴေရာင္ duty coat ဝင္ဆင္ထားေသာ ဆရာဝန္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ နာစ့္မ်ားက တြန္းစင္ကိုယူကာ ကားအနီးခ်သည္မို႔ ေျပ့ဘုန္းမာန္ေပြ႕ပိုက္ထားေသာ ကေလးငယ္ကို စင္ေပၚတင္ကာ ကုသရာေနရာဆီသို႔အေျပးေလးလိုက္ပါလာခဲ့မိသည္။ ေျပ့ဘုန္းမာန္ကို သိသူအခ်ိဳ႕ကႏူတ္ဆက္မူကို ျပန္လည္စကားမေျပာနိုင္ပဲ အေရးေပၚကုသရာ ေနရာေလးေရွ႕မွာ တုန္ရီစြာေစာင့္ေနမိသည္။
သိပ္မၾကာခင္ေရာက္လာၾကေသာကိုယ္ရံေတာ္မ်ားႏွင့္ မ်ိဳးကိုတို႔အား လက္သီးျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ေႂကြးေနသည့္ ေျပ့ဘုန္းမာန္၏ ေဒါကမည္မွ်ထြက္ေနသည္ဆိုတာ အေရးေပၚခန္းေလးေရးက လက္ေလးေနာက္ပစ္ကာ ေခါင္းငုံ႕ရပ္တည္ေနပါေသာ ေျပ့ဘုန္မာန္လူေတြသာသိနားလည္နိုင္မည္မဟုတ္ပါ့လား။
သိပ္မၾကာခင္ဓါတ္မွန္တစ္ခ်က္ကိုကိုင္ကာ ထိခိုက္ခဲ့ေသာ ေနရာေလးအား လက္ျဖင့္ေထာက္ျပလာေသာ ဒုတိယေဆ႐ုံအုပ္ အရိုးအေၾကာပါရဂူ ေဒါက္တာတင္ေမာင္ထြန္း။
" ကေလးက အရင္ကထိခိုက္ထားဖူးတယ္ထင္တယ္ ေလာေလာဆယ္ ထပ္မံခြဲစိတ္ဖို႔ ဆရာတို႔ေသခ်ာေဆြးႏြေးရပါ့မယ္၊ ဒုတိယအႀကိမ္ခြဲစိတ္မွာဆိုေတာ့ ကေလးက နာက်င္မူကိုေသခ်ာခံစားရမယ္ ေနာက္ၿပီးအခ်ိန္အေတာ္ၾကာလည္း ေလ့က်င့္ခန္းျပန္လုပ္ၿပီး အနားယူရပါ့မယ္ CEO "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါက္တာ ..ခု ကြၽန္ေတာ္ကေလးသက္သာရဲ႕လား .."
" ဓါတ္မွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရင္ကထိခိုက္မူေၾကာင့္ အရိုးပိုင္း အထိနာသြားတယ္ ၊ အနာရွိန္ေတြကိုေတာ့ ေဆးတစ္လုံးထိုးေပးထားပါတယ္CEO ၊ ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ ခဏအိပ္စက္ပါ့လိမ့္မယ္ CEO "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါက္တာ ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
" ရပါတယ္ဗ်ာ...."
" ကေလးကို ေတြ႕လို႔ရၿပီလား ေဒါက္တာ.."
" VIP နားေနခန္းမွာ ရွိေနပါတယ္ CEO "
ဒုတိယေဆး႐ုံအုပ္အရိုးအေၾကာပါရဂူ တင္ေမာင္ထြန္းကိုယ္တိုင္ ကုသေပးေနရသည့္ အရာရွိေဟာင္းဦးဘုန္းေမာင္၏ သား,သားမက္ကို တစ္ခါသိကြၽမ္းသူပီပီကိုယ္တိုင္စီမံကြပ္ကဲကာ ကုသေပးေနရသည္။ လက္ေထာက္ဆရာဝန္မ်ားစြာျဖင့္ Mann Group ရဲ႕အမ်ိဳးသား၊ Two brothers construction ရဲ႕သားသမက္ကို ကုသရာတြင္အမွားအယြင္းမျဖစ္ရေအာင္ ဒုတိယေဆး႐ုံအုပ္ကိုယ္တိုင္ ကိုင္တြယ္ေနရသည့္ ယေန႕ေရာက္လာသည့္ VVIP Patient အတြက္ မ်ားမၾကာမွီရက္အတြင္း ဩဇီေရာက္ေနေသာ ေဆး႐ုံအုပ္အပါအဝင္ အရိုးအေၾကာကြၽမ္းက်င္ေသာ အေနာက္တိုင္းကပါရဂူပါ ေရာက္လာၾကမည္ျဖစ္သည္။
အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို နားလည္စြာျဖင့္ ျပည္ပက အရိုးအေၾကာပါရဂူေတြကိုဖိတ္ေခၚၿပီး ကေလးငယ္အား ခြဲစိတ္ေစမည္။ ညတြင္းခ်င္း ေဆး႐ုံကိုေရာက္လာပါေသာအစ္ကိုျဖစ္သူ ဘုန္းျမတ္ဟန္က ဘုန္းမာန္ကိုေဒါသတႀကီး ထိုးႀကိတ္ကာ ဆုံးမေသး၏။ ကိုယ္ေတြရွိေနပါလွ်က္ ခုလိုျဖစ္ရျခင္းဆိုတဲ့ ေနာင္တတရားတို႔က ေျပ့ဘုန္းမာန္ရင္ထဲ မီးဆနဲ႕ထိုးသလို ပူေလာင္ရၿပီး ေဆးအရွိန္ျဖင့္ ေမွးအိပ္ေနသည့္ကေလးငယ္ ကိုသနားလြန္းလို႔ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕စကားေတြကို ေခါင္းငုံ႕ကာႏူတ္ဆိတ္ေနမိသည္။
" သမီးငယ္ရွိေနလို႔ ငါ ညအိပ္မရဘူး ...မနက္ဖန္မွ တစ္ခါထပ္လာခဲ့မယ္ ...မင္းကိုခြင့္မလြတ္ဘူးဘုန္းမာန္ "
ေတာက္~~~~~တစ္ခ်က္ေခါက္ကာအခန္းျပင္ထြက္သြားပါေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအား ႏူတ္မဆက္အား ေဆး႐ုံကုတင္ေလးေပၚဝယ္ ထိခိုက္မူကိုယာယီသက္သာေစရန္ ကုသေပးလိုက္ေသာ ပတ္တီးျဖဴေလးအားၾကည့္ၿပီး ေျပ့ဘုန္းမာန္ နာက်င္ခဲ့ရၿပီ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ ကေလးငယ္နာက်င္မူ ေတြကို ဘယ္လိုေပးဆပ္လို႔ ကုန္နိုင္ပါ့မလဲ ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာျမင့္သည္အထိေျပ့ဘုန္းမာန္ အနားမယူနိုင္ပဲ ကေလးငယ္လက္ကေလးကိုင္ကာ ေနာင္တမ်က္ရည္တို႔ျဖင့္ ေက်ကြဲေနမိျခင္း။
"ကိုကို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...ကိုယ္ကာကြယ္မေပးနိုင္ခဲ့ဘူး ကေလးရာ..."
ကေလးငယ္လက္ေလးကိုင္ကာ တခ်ိန္လုံးနီးပါး ေစာင့္ေနမိသည့္ ကေလးငယ္နိုးထလာမည့္အခ်ိန္ေလး ...။
" အင့္....ကိုကို "
ေျခေထာက္ေလးရဲ႕ တင္းၾကပ္ေသာနာက်င္မူေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က လွည့္မရ အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ VIP ေဆး႐ုံအခန္းတစ္ခုလိုျဖစ္ေနၿပီး မိမိလက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ကိုယ့္ကိုသာ ေငးေနေသာ ခ်စ္ရသူႀကီး ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ပင္ပမ္းေနမယ္ဆိုတာ ကိုကို႔မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ရင္း နာက်င္ျခင္းျဖင့္နိုးထရသည့္ အခ်ိန္ခါ အခ်ိန္မည္မွ်ရွိေနၿပီမသိ ဝမ္းဗိုက္၏ ထိမ္းမရေသာ ဆာေလာင္မူအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ နိုးထလာရသည့္ ဗန္လြယ္ေအြ႕ေလး။
" ကိုကို....."
" ငယ္ေလး.....သက္သာလား ..ဘယ္နာနာေသးလဲ ? ကေလး..."
" ကိုကို...."
" အင္း ကိုကိုရွိတယ္ ကေလး....ဘယ္နားနားေနလဲဟင္ ၊ ေနရအဆင္ေျပလား ? "
" ကိုကို႔....သားဗိုက္ဆာတယ္ ...."
" ဗိုက္ဆာတယ္ ...ဟုတ္ၿပီ ဘာစားမလဲ ကေလး....ဘာစားခ်င္လဲဟင္ ...မဟုတ္ဘူး ကိုကိုဆရာဝန္ကိုေမးလိုက္မယ္ ကိုယ့္ကေလးဘာစားလို႔ရလဲဆိုတာ...."
လြယ္ေအြ႕လက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီးျပာျပာသလဲ ထေျပးေတာ့မလို ေသာကစိတ္ေတြျဖင့္ ျဗာမ်ားေနေသာ ကိုကိုကို႔ၾကည့္ၿပီး ရယ္ခ်င္စိတ္ကထိမ္းမရ ။
" ကိုက်ု့ကလည်း ကြၽန္ေတာ္က ေျခေထာက္ျဖစ္တာေလ ဘာေနေနစားရပါတယ္ဆို ..."
" အဲလိုလည္းမဟုတ္ေသးဘူးေလ...ေနအုံး ကိုကို Doctors ကိုေခၚလိုက္မယ္"
လြယ္ေအြ႕ေလးေမွးဆက္ေနတဲ့ ကုတင္ေခါင္းရင္းရွိ အနီေရာင္ခလုတ္ေလးႏွိပ္မိေတာ့ ခဏအၾကာ ဒုေဆး႐ုံအုပ္အပါအဝင္ဆရာဝန္မ်ားစြာဝင္ေရာက္လာၿပီး CEO ေျပ့ဘုန္းမာန္ကို ဒုေဆး႐ုံအုပ္က ႏူတ္ခြန္းဆက္စကားေျပာၿပီး လြယ္ေအြ႕ေလးအား ေမးခြန္းေနမိသည္။
" ဘယ္လိုခံစားလဲ သား "
" ဟုတ္ သက္သာပါတယ္ Doctor "
" ေျခေထာက္က ထိခိုက္မိတဲ့ဒဏ္ရာေဟာင္းကို ထပ္ထိတာမို႔ အခ်ိန္ယူၿပီး ကုသရမယ္သား...ခုေလာေလာဆယ္ အနားယူၿပီး က်န္းမာတဲ့အစားအေသာက္ေတြ စားလို႔ရပါတယ္ေနာ္ "
" သားေျခေထာက္က ျပန္.....ခြဲစိတ္ရမွာလားဟင္ Doctor "
မထင္မွတ္ထားေသာ ကေလးငယ္ရဲ႕အေမးစကားေၾကာင့္ ပါရဂူက ေျပ့ဘုန္းမာန္ဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
" ကေလးက အပူအစပ္တို႔ ငါးေပါင္းတို႔ႀကိဳက္တာ Doctor အဲ့တာ ကေလးနဲ႕တည့္/မတည့္ .."
" အဆင္ေျပပါတယ္ CEO ၊ ခဏေန ေသြးေပါင္တိုင္းတာမယ့္ လက္ေထာက္ဆရာဝန္လာၾကည့္ပါလိမ့္မယ္ "
" ေက်းဇူးပါ Doctor "
ကိုကိုေျပ့ဘုန္းမာန္ကိုႏူတ္ဆက္ၿပီး ထြက္သြားပါေသာ ဆရာဝန္က မိမိေမးေသာ ေမးခြန္းအားတိက်စြာေျဖာၾကားျခင္းမရွိပဲ တျခားအေၾကာင္းအရာတို႔ကိုသာ ေျပာသြားေၾကာင့္မိမိေျခေထာက္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး ေၾကာက္လန့္ေနမိတာ အမွန္။
" ကိုကို....ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္က မေျပေတာ့ဘူးလားဟင္ ...."
" ဘာလို႔ အဲလိုထင္ရတာလဲ ငယ္ေလးရာ....ဟင္....ဘာလို႔မေျပရမွာလဲ ကေလးရဲ႕ "
" ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္အေမးကိုေသခ်ာျပန္မေျဖသြားဘူး ကိုကို ...ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ အဆင္မေျပလို႔မဟုတ္လားဟင္ "
" မဟုတ္တာပါ ကေလးငယ္ရယ္....ကိုကို႔ ကိုယုံေပးေနာ္ ကေလးငယ္ ထင္ေနသလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘုးဆိုတာ သက္ေသျပေပးမွာပါ အခ်စ္ရယ္.....ကိုကိုေျပာတာနားေထာင္ေပး..."
" ဟုတ္..."
" ခုေတာ့မဟုတ္ေသးဘူး..ကိုယ့္အခ်စ္ေျခေထာက္က ျပန္လည္ခြဲစိတ္ရမယ္ ဒီနိုင္ငံက အရိုးအေၾကာပါရဂူေတြနဲ႕ ျပည္ပက အရိုးအေၾကာအထူးကုဆရာဝန္ႀကီးေတြ ေပါင္းစပ္ၿပီး ကိုယ့္ကေလးကို ခြဲစိတ္ၾကမွာမို႔ ကေလး စိတ္ထဲ ဘာမွေတြးေၾကာက္ေနစရာမလိုဘူးေနာ္ ...ကိုကို႔ကိုယုံၾကည္ေပး...အေကာင္းဆုံးဆိုတဲ့ အရိုးအေၾကာပါရဂူေတြကို ဖိတ္ထားတယ္ ခုေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ကေလးက ေဆး႐ုံမွာအနားယူၿပီး အစားအခ်ိန္မွန္စားရမယ္ အိပ္ေရးဝဝအိပ္ရမယ္ေနာ္ ..အခ်စ္ေဘးမွာ ကိုကို႔လဲ ရွိေနေပးေနမွာ ...."
" ဟုတ္ကဲ့ပါ....မိေဝတို႔သိၿပီလားဟင္ ..."
" မနက္မွပဲ က်ိုယ် ေဇယ်ာကို ဆက္သြယ္ခိုင္းၿပီး ေခၚခိုင္းလိုက္မယ္ကေလး...."
" ဟုတ္..."
ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြေလးေၾကာင့္ တိမ္ဝင္သြားတဲ့ ခ်စ္ရပါေသာေလးရဲ႕ နာက်င္မူအခ်ိဳ႕ကို ခံစားသိနားလည္သိအတိုင္း ကုတင္ေလးေပၚေမွးစက္ေနတဲ့ကေလးငယ္ ကိုယ္ေလးကို ထူမေပးရင္း ရင္ခြင္ထဲထည့္၍ ေပြ႕ဖက္ေခ်ာ့ျမဴေနမိသည္။
တင္းၾကပ္စြာ စည္းႏွောင္ခံထားရေသာ ညာေျခေထာက္ေလးရဲ႕နာက်င္မူကလည္း အတိုင္းအဆမဲ့ ။ လူပ္ရွားမိတိုင္းအသည္းခိုက္မတက္နာက်င္ရသည္မို႔ .....။
" ကိုယ့္ကေလးေလး ဝမ္းနည္းေနတာ သိပါတယ္....ကိုကိုေတာင္းပန္စရာ စကားလုံးေတြလည္း ရွာမေတြ႕ေတာ့ပါဘူး အခ်စ္ရယ္...ခု ကေလးခံစားေနရတဲ့နာက်င္ျခင္းကို ထပ္တူခံစားေက်ကြဲေနမိတာပါငယ္ေလးရယ္....ကိုကို႔ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ကေလးလည္း ခုလ်ု နာက်င္ရမွာမဟုတ္ဘူး...ေတာင္းပန္စကားေတြလည္း ေျပာမထြက္ေတာ့ဘူး ကေလးရယ္....ကိုကို႔သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ကေလးမွ ခုလိုထိခိုက္နာက်င္ရတာ ရင္နာမဆုံးဘူး "
" ဟင္းအင္း...ကိုကိုေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး.....ကိုကို႔အဲလိုမေတြးပါနဲ႕ ..."
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္....ကိုကို႔မ်ားႀကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ဟင္းအင္း.....မဟုတ္ဘူး ...."
" အင္းပါ ငယ္ေလးလည္း ဝမ္းမနည္းနဲ႕ေတာ့ ျဖစ္လာသမွ်အေကာင္းလို႔သတ္မွတ္ၿပီး ကိုယ္တို႔အေကာင္းဆုံး ျဖတ္ေက်ာ္ၾကမယ္ဟုတ္ပလား ....အခ်စ္ေဘးမွာ ကိုကို႔အၿမဲရွိေနမွာေနာ္ ....."
" ကိုကို...."
" ဗ်...ေျပာေလ အခ်စ္..."
" ေရအိမ္သြားခ်င္တယ္ ....."
" သိပ္ရတာေပါ့ ...ကိုယ္တို႔ကလင္ခင္ပြန္းေတြမို႔ မရွက္ရဘူးေနာ္...."
#မမ အတြက္ vote ေပးခဲ့ဖို႔မေမ့နဲ႕ေနာ္
#Take care all