(TW: Panic attack)
Xyianne
Pumarada ang sasakyan na gamit namin dito sa tabi ng kantina. Dito daw gustong kumain ni Ma'am Adler ng breakfast.
Hindi pa ako nakakakain sa mga ganito dahil bihira lang ako lumabas ng bahay namin. Halos pagkain sa canteen ng school, fast foods, and other restaurants lang ang nakakainan ko.
Pagkababa namin ng sasakyan ay agad na sinundan ko si Ma'am patungo sa orderan ng pagkain.
Lumingon ito sa akin, "What do you want? Pili ka lang dyan sa taas." Turo nito sa isang pahabang display ng mga menu sa kantina na ito. Marami na rin ang mga nagsisipagkainan dito at tila sarap na sarap sila sa kinakain nila.
Napakamot ako ng ulo, "Uhm, hindi ko po alam kung saan dyan ang masarap."
She clicks her tongue, "Okay, ako na ang bahala. Wait mo na lang ako sa upuan oorder lang ako." Saad niya at tsaka ako hinabol ng tingin hanggang sa makaupo ako.
Ilang minuto ang itinigal niya at bumalik na rin pagtapos. "5 minutes pa daw. Gutom ka na ba?" Saad niya pagkaupo sa tapat ko.
Pinakiramdaman ko muna ang sarili ko. "Hindi naman po," biglang tumunog ang tyan ko. Traydor!
"I see, hindi nga." Sambit niya sabay tawa. Namula ang mukha ko sa hiya. Pahamak talaga ang mga body parts ko sa katawan. May mga sariling utak.
"Ma'am ito na po ang mga orders niyo. Sana'y mabusog kayo." Sabi ng babaeng nagserve sa amin nang may ngiti sa labi. Tumango lang kami at nagpasalamat at umalis na rin siya pagtapos.
"This is Batangas Lomi, one of there best dishes here in Batangas, also I know you know this one, it's Bulalo. Baka kasi gusto mo humigop ng sabaw bukod sa Lomi. I hope you like it." Ma'am Adler introduce the dishes in front of me. Agad na naglaway ako sa presentation ng pagkain. It really looks yummy!
"You can start eating, you're already drooling!" She chuckled at my reaction. Agad kong sinunod ang sinabi ni Ma'am at sinabayan niya na rin akong kumain.
Grabe! Ang sarap nga! Walang duda.
"Ang sarap nga nito, Ma'am!" I said giving her a thumbs up. I was having my happy tummy moment when she suddenly glides her thumb on the corner of my lips. Natigilan ako sa ginawa niya at agad na tinitigan siya sa mata.
"Uhm, ang kalat mo kumain." She chuckled and showed me the excess lomi soup on her thumb. She extended her hand to show me a closer look at it.
"Here." Sabi pa niya.
Agad nangunot ang noo ko, "P-po?"
"Clean it."
"What?" Maang kong muli. Nakatapat kasi sa bibig ko yung thumb niya. Ano gusto niyang gawin ko? Kasi iba ang naiisip ko.
My ghad! Xyianne ang utak mo.
"I said clean it, Zamora." She softly uttered. Waving her thumb in front of me with an innocent smile.
Wala sa sariling ibinuka ko ang bibig ko at akmang isusubo na ang daliri niya nang bigla niyang bawiin iyon ng mabilis sa harapan ko at namula, "S-shit, I mean...I said clean it. W-with a tissue..."
Nagiwas agad ito ng tingin pagtapos niyang sabihin iyon habang kagat ang ibabang labi nito. Siya na rin ang kumuha ng tissue na nasa tabi ko lang pala. Matapos noon ay napainom siya ng tubig at pinagpatuloy na lang pagkain niya.
Gusto ko na lang lumubog sa kinauupan ko sa sobrang hiya ko! Arrgghh! Matalino ka pero bakit natatanga ka kapag kaharap mo ang professor mo!? Kainis!
Napanganga ako sa narealize ko, "O-oh..Y-yun ba Ma'am? S-sorry... I really thought... Ugh! Sorry talaga Ma'am." Napasapo na lang ako sa noo ko habang nag iinit ang pisngi ko.
Parehas kaming natahimik ni Ma'am. Hanggang sa makatapos kaming kumain. Matapos magbayad ay sumakay na kaming muli sa sasakyan upang magtungo sa market at maghanap ng mga pwedeng bilhin para sa mga kababaihan sa foundation.
Buong araw lang akong nakabuntot kay Ma'am. Hindi ako makapagsalita mula kanina dahil kung ako lang, gusto ko na muna mapagisa dahil sa kahihiyan ko.
"Can you help me with this?" Lumingon si Ma'am at inaabot sa akin ang isang supot ng napamili niya. Kaya kinuha ko ito agad at sumunod muli kung saan man siyang magpunta habang inaabot ang mga pinamili niya. Ngalay man ang mga braso ay hindi na ako nagreklamo dahil ayaw ko na muna magsalita.
Matapos naming makabalik sa sasakyan nang ilang ulit at ilagay ang mga pinamili ay lumingon siya sa akin, "Do you want ice cream?" She cheekily smiled while pointing at the ice cream vendor near our spot. It's a sorbetes.
Ngumiti ito na tila nagpapahiwatig na siya ang may gusto ng ice cream. "Sige lang, Ma'am." Maiksi kong tugon na kinanguso niya.
"Manghuhula ba uli ako kung ano ang gusto mo o hindi?" May bahid ng lungkot ang boses nito at lalong ngumuso.
Bakit ganito siya? Ang cute niya masyado!
"Okay po, Ice cream tayo. Libre ko na." Pagaalo ko sa kanya kasi para na siyang iiyak kung hindi ko pagbibigyan. Atsaka tanghali na rin, mainit kaya sakto rin kung makapag ice cream kami.
"Kuya dalawang ice cream po," sambit ko sa matandang lalaking nakasumbrero at may puting towel na nakasukbit sa balikat.
"Kahit ano pong flavor, Ma'am?" Tanong ng matanda sa akin.
Sinilip ko ang loob ng lalagyang ng sorbetes. Tatlong flavor ang nandoon. Isang chocolate,vanilla at strawberry. Napangiti ako dahil may favorite ako sa sorbetes ni kuya. Magsasalita na sana ako kaso inunahan na ako ng professor ko.
"Mix na lang po yung akin then yung kanya puro strawberry lang." May ngiting saad nito sa matanda.
Hindi na ako nakareact pa ng sinimulang sandukin ng matandang lalaki ang ice cream para sakin at ilagay sa may apa. Iniabot nito ang apa na may sorbetes kay Ma'am pagtapos ay iniabot ni Ma'am sa akin. "Here, I know it's your favorite." May galak niyang binigay sa akin ang sorbetes na para sakin.
"Paano niyo alam na favorite ko ang strawberry?" May pagtatakang tanong ko sa kanya.
Medyo natigilan siya pero nagsalita rin agad, "Of course, it's obvious. Iba ang tingin mo sa strawberry kapag nakakakita ka noon. Like the last time sa garden, right?" She giggled and tap the tip of my nose playfully.
Hindi ako nakaiwas kaya namula ako ng ginawa niya yun. Parang walang nangyari kanina. Ang bilis niya makalimot.
Kita ko naman kung paano magpukol ng tingin sa aming dalawa ang nagtitinda ng ice cream at napangiti din dahil sa lawak ng ngiti ng kasama ko. Sadyang nakakahawa lang talaga ang ngiti ng propesorang ito at wala siyang malay kung ano ang epekto nito sa iba tulad ko.
"Ito po ang inyo, Ma'am." Abot ng matanda sa professor ko. Dali dali niya iyong kinuha at hindi na pinansin pa ang matanda dahil sa tuwa. Para siyang batang napagbigyan ang gusto.
"Magkano po lahat, Kuya?" Tanong ko sa nagtitinda dahil sinimulan ng kainin ni Ma'am ang ice cream niya. May sariling mundo na.
Kinain ko na rin ang akin dahil matutunaw na sa sobrang init ngayon.
"Pipti na lang ineng, libre na ang isa para sa maganda mong girlfriend." Turan niya na kinaubo ko. Muntik na kong masamid sa sinubo kong ice cream dahil sa sinabi ni kuya. Buti na lang at hindi narinig ng propesora ko dahil busy siyang magselfie hawak ang ice cream niya habang nakangiti ng wagi.
"Hey, are you okay? Dahan dahan lang." Lumapit ito sa akin para haplusin ang likod ko.
"O-okay lang po ako," Utal kong saad habang hinahayaang makarecover ang sarili ko sa pag-ubo.
"Bagay na bagay ho kayo ng girlf--"
"Eto ho, bayad. Keep the change na rin ho. Atsaka mali ho ang iniisip niyo. Salamat po." Ngiwi kong paliwanag ng putulin ko ang sinasabi ni kuya. Baka kasi hindi na ubo ang mangyari sakin baka pneumonia na kalabasan ko nito. Pabigla bigla si kuya! Hindi ko kinaya!
"Hey, dahan dahan lang!" Reklamo niya pero hindi ko pinansin.
Hinatak ko lang ng mabilisan si Ma'am para makabalik sa kotse at doon ay pumasok ako agad.
Napahilig na lang ang ulo ko at marahang ipinikit ang mga mata. Dami na namang nangyayari sakin. Mababaliw na ako.
"Your ice cream," pukaw ng atensyon ni Ma'am. "My gosh, look at your shirt!" Agad itong dumukot ng tissue gamit ang isang kamay nito sa dashboard kung saan iyon nakalagay at agad na pinunasan ang t-shirt kong natuluan na ng ice cream sa bandang dibdib at tyan ko.
Nahigit ko bigla ang hininga ko nang maramdaman ko ang paghaplos ni Ma'am sa bandang dibdib ko, tila wala sa sarili niyang ginagawa iyon kaya lalo akong natuod sa kinauupuan ko. Ang lapit rin niya masyado.
Lakas loob kong pinigilan ang kamay ni Ma'am dahil nagwawala na ang kalamnan ko sa bawat hagod ng kamay niya sa nadumihan kong damit, hinawakan ko ang pulsupulsuan niya pero lalo lang ata akong napaso dahil sa pagtingin na binigay niya sa akin.
"Oh–– I'm..sorry, I forgot.." Namumula niyang saad. Nagtagal ang pagtitigan namin dalawa at ramdam ko na rin ang panghihina ng mga kamay ko sa pulsupulsuan niya.
I started to get hypnotized by her stares and the way her cheeks turned red, my eyes slowly gaze on her slightly open mouth, her plump lips are so inviting but I got distracted by the excess ice cream on the side of her lips.
Without any second thought, I raised my hand and cupped her cheek while I gently removed the ice cream stain on the side of her lips. I felt a voltage of electricity run through my nerves with the way I touched her. Her skin is so soft and warm against my palm, I can't imagine that being this close to her is another level of anxiety to me. It's like I'm being drag closer and closer to her.... I saw how she gulped as I closed the gap between us and claim her lips for the first time.
It's my fucking first kiss!!!! And it's my fucking Professor!!!!
I never thought that tasting her lips is this sweet and soft like a cotton candy. We both closed our eyes in unison as we decided to feel this extraordinary connection between us. My heart flipped, head floating and my stomach grumbled as my system failed to take everything I feel all at once.
It lasts only for a few seconds but it feels like an eternity of embarrassment as I suddenly felt how she pushed me and slapped me on my cheek.
My soul left my body for a brief moment as I watch her rushing figure out of the car and walk a few meters away to take a breath.
"Fuck! What have I done!?" Bulaslas ko sa sarili ko habang pinagmamasdan sa hindi kalayuan ang pag angat baba ng balikat niya na parang hinahangos. Nahulog din ang hawak niyang ice cream at tila nanghihinang napaupo sa ilalim ng puno sa gilid ng daanan.
Agad na naalarma ang sistema ko at agad na napatakbo palabas ng sasakyan. Binitawan ko na rin ang hawak kong sorbetes na kanina pa natutunaw sa kamay ko.
Hindi ko na ininda pa ang dumi sa kamay ko at dali daling niyapos si Ma'am sa mga bisig ko na kanina pa nahihirapang huminga.
Labis ang tarantang nararamdaman ko at nasusumigaw na akong nanghingi ng tulong sa paligid, umaasang may makarinig sa akin.
"Ma'am? Professor?" Tinapik tapik ko ang kanyang pisngi dahilan para mapatingin siya sa akin.
"X-xyianne..." ginawaran niya ako ng maiksing ngiti kasabay ng pagpatak ng luha nito sa gilid ng mata niya.
Naguguluhan ma'y naglakas loob pa rin akong ihinahon ang sarili ko. "Relax lang, breathe in and breathe out, please. Slowly."
Sinunod niya ang ginawa ko. Namamawis na rin ang kanyang mga noo kaya agad ko yung pinunasan.
"Look Ma'am, ang dumi ng kamay ko. Natunaw yung ice cream eh. Pasensya na kung malagkit ako." Pagpukaw ko sa atensyon niya habang pinapakita ang kamay kong may bahid ng natuyong ice cream habang patuloy lang siya sa paghinga ng maayos.
She chuckles weakly as her trembling hands that are settling on her lap begin to slowly relax.
Ganito kasi ang itinuro sa akin ng mama ni Bridgette na isang doctor noong nai-confine ako dahil sa last date ko.
Whenever I feel that I'm about to panic ay ituon ko daw ang atensyon ko sa ibang bagay, i-practice ang paghinga ng malalim at mabagal, at huwag masyadong isipin ang nangyayari dahil malalampasan ko rin agad iyon.
Kung may available naman din na panghilamos na tubig ay mas maigi para mas mahimasmasan ang sarili. Makakatulong din ang paglalakad lakad para mas maipahinga ang utak at sarili sa mga dahilan ng pagpapanic.
"Ma'am ayos lang po kayo? Halina po kayo at dadalhin namin siya sa malapit na clinic dito." Biglang may dumating na dalawang tanod na saktong rumoronda sa lugar. Wala kasi masyadong tao sa pinagparkingan namin.
Bumaba sila sa patrol tricycle na gamit nila at dali daling nagtungo sa amin para alalayan si Ma'am pero iwinaksi lang ni Ma'am ang mga kamay nila at umiling. Kumapit ito sa akin at ipinilit ang sarili na tumayo. "I'm fine...Let's go, Zamora."
Agad ko siyang niyapos dahil nanghihina pa rin siya. "Ma'am, Sure ka po ba? Naghihina ka pa." Alalang tanong ko sa kanya at lalong kumapit sa bisig ko.
Tumango lang ito sa akin habang pilit na ikinakalma muli ang sarili.
"Uhm, ako na po pala ang bahala. May sasakyan naman po kami. Thank you ho." Saad ko sa dalawang tanod na handang umalalay samin.
Kamot ulo silang nagpaalam sa amin at iniwan kaming dalawa ni Ma'am.
Inalalayan ko ng dahan dahan ang propesora sa paglalakad patungo sa sasakyan. Ipinaupo ko siya agad sa passenger seat at umikot naman ako patungo sa driver's seat.
"Ma'am, sure po kayo na kaya niyo? Ayaw niyo po magpunta ng clinic muna?" Muli kong tanong sa kanya habang mariing nakapikit ang mga mata niya at tila nanghihina pa rin.
Ibinaba ko ang sandalan ng upuan ni Ma'am nang bahagya para mapahiga siya at makapagpahinga ng maayos.
"I'm fine, let's just go back." Mahinang sagot niya sa akin. Tumango na lang ako.
Iniabot ko din muna ang tubig na nakalagay sa gitna sa tabi ng gear. "Ma'am inom po muna kayo."
Tumugon siya sa akin habang inaalalayan ko siya sa pagbangon. Uminom siya ng tubig at nahiga sabay pikit muli.
Napabuga ako ng hangin sa pag aalala. Dahil na naman sa akin kung bakit siya nagkakaganito. Napasabunot ako sa sarili ko at pinaandar na ang sasakyan.
Tang ina talaga Xyianne. Pahamak ka lagi. Sermon ng utak ko sa sarili ko.
"Hey, don't blame yourself," Mahina niyang sabi dahil naiinis na naman ako sa sarili ko. Hindi ko na namalayan na napahigpit na pala ang hawak ko manubela. "I'm sorry for slapping you."
Dagdag pa nito.
Lalo akong nakonsensya sa ginawa ko kay Ma'am. Ito na naman siya. Siya na naman ang unang nag a-approach sa atraso ko sa kanya.
How can she be so real? How can I be this cruel towards her?
She deserves the whole fucking universe for being this kind to me!
Napailing iling ako sa sinabi niya. "No Ma'am, stop being this nice and kind to me. Ako yung may kasalanan kung bakit ka nagkakaganyan at naulit na naman. I'm really sorry for always making you feel worse." Madamdamin kong usal sa kanya habang nakafocus ako sa pagmamaneho.
Napabuga ako ng hangin nang hindi ko marinig ang propesora. Nilingon ko ito sandali. Mukhang tulog na siya kaya hinayaan ko na lang siya magpahinga.
Makaraan ang ilang minuto ng pagbabyahe ay nakarating na kami sa VWF. Bumaba ako sa sasakyan at iniwan muna ang professor kong mahimbing pa rin ang pagkakatulog.
I dialed my best friend's number and waited for her to pick up her phone. I hope wala silang ginagawa ngayon.
I heaved a sigh when she finally answered.
"Hoy! Saan na kayo? Inabot na kayo ng tanghalian! Don't tell me, nagdate kayo!?" Pabulong na sigaw nito sa kabilang linya. Maingay ang paligid niya at rinig ko ang kalansing ng mga kubyertos. Baka nanananghalian na sila ngayon sa dining hall.
Inis man sa mga pinagsasabi niya pero hindi ko na lang inisip muna iyon dahil mas nagaalala ako sa professor ko.
"Bridgette! Pwede kalma ka muna? Tsaka hindi ko kailangan ng sermon mo ngayon dahil mas kailangan ko ng tulong mo!" Usal ko sa kanya habang nagpipigil ng inis.
Narinig ko ang pagtayo niya sa upuan at ang paghina ng ingay sa paligid niya. Baka lumabas ito sa dining hall. "What is it? Kinakabahan ako sayo, nabangga ba kayo? Nasaktan ka ba? Buhay ka pa ba? O baka multo na kausap ko!?" Ayan na naman siya sa pagka OA niya.
Nakapasapo na lang ako sa noo dahil sa mga walang kwenta niyang sagot. Sinilip ko si Ma'am Adler kung gising na ba pero ganoon pa rin ang pwesto niya.
"Bridge, please huwag kang OA kahit ngayon lang! I just need your help to find Professor Levine. Ma'am Adler is..not in a good state right now. Nandito na kami sa gate. I just need assistance to carry her pati na rin yung mga pinamili namin. So please, do as I say and go fucking help me without over reacting!" I frustratedly say and breathe slowly to calm my nerves again.
Alam kong mayayari na naman ako nito kay Ma'am Levine pero bahala na.
"Fuck-- o-okay, on my way! Wait for us there!"
"Thank you!" I said sharply and decided to check my professor again. She's still sleeping. Napabuga ulit ako ng hangin habang naglalakad ng pabalik balik sa pwesto ko. Kinakabahan ako sa gagawin sakin ni Professor Levine, worst part is pinsan pa niya at binalaan na niya ako na huwag gumawa ng kung ano ano. Alam kong bingo na ko.
Pero hindi ko alam ang sasabihin ko kung bakit nagpanic attacked na naman si Ma'am Adler... Should I be honest!? Baka ipatapon ako sa bangin ng pinsan niya!
Katangahan na naman kasi Xyianne! Nakakainis. Nakakainis. Nakakainis.
"Beshy!" Rinig kong sigaw ng kaibigan ko. Lalo ata akong kinabahan nang makita ko ang pigura ng professor kong hindi na maipinta ang mukha ngayon. Ang dilim na naman ng aura niya at sobrang nakakatutusok ang mga tingin niya.
Shocks! What should I do now!?
"What happened?" She coldly utters pero halata ang pagaalala sa boses niya. "Where's Ziah?" She added.
"Ayos ka lang ba? May pilay ka ba?" Busising tanong ng best friend ko habang chinecheck ang katawan ko.
"Stop it, where are the others?" Ma'am Levine asked Bridge.
"I called them already papunta na daw." Iritang sagot nito sa professor na kasama niya at pinagpatuloy lang ang pagsuri sa akin.
Iwinaksi ko na lang agad ang ginagawa ng kaibigan ko at binuksan ang pintuan ng passenger seat para ipakita si Ma'am Adler na natutulog pa rin hanggang ngayon.
Mabilis na pinuntahan ni Ma'am Levine ang pinsan niya at dahan dahang ginising ang propesorang natutulog.
"Hey, Ziah. Wake up, what happened to you?" Her soft voice lingered in our ears. Sabay kaming napatingin ni Bridge sa isa't isa. Ngayon ko lang narinig ang boses niyang ganyan. May tinatago pa lang lambing sa katawan nito kala ko puro dragon lang.
Narinig namin ang bahagyang pag-ungol ng boses ni Ma'am Adler kaya lumayo na muna kami ni Bridgette habang hinihintay ang ibang kasamahan namin para magbuhat ng pinamili.
"Ano bang nangyare? Alam mo bang gusto ka ng balatan ng buhay ni Ma'am Levine?" Bulong nito sakin.
"Ah, ano... Mahabang kwento. Ipapaliwanag ko na lang mamaya sa kwarto." Sabi ko at umiwas ng tingin sa kanya.
Tinignan niya ako nang may pagdududa. "Kalokohan na naman ba iyan ha? Sinasabi ko sayo, umayos ka. Nadadamay pa naman ako lagi kapag nagagalit yang si Elsa!" Reklamo nito sa akin sabay hampas sa braso ko.
"Alam mo bang hindi niya alam na ikaw ang kasama ni Ma'am Adler? Kaya napamura siya ng wala sa oras noong nalaman niya tapos may nangyari pa sa pinsan niya. Kukurguhin na talaga kita kapag kasalanan mo ulit! Naiintindihan mo ba ko!?" Gigil na saad nito sa akin.
Napakamot na lang ako sa batok ko at lalong namoblema.
"What's up, guys! Anong mission ang kailangan naming gawin?" Biglang lumitaw si Brandon sa harapan namin. Kasunod nito sina Nervana, Sabrina at Noami.
"Hey babe, what's going on?" Kunot noong tanong ni Nervana sa akin ng mapansin niya ang masinsinang paguusap ng dalawang professor sa kotse.
Napalingon kaming lahat sa kotse kung nasaan ang dalawa. Sobrang seryoso nilang mag usap. Napansin siguro nila na nakatingin kaming lahat sa kanila kaya napalingon sila sa gawi namin na agad naming kinagulat at nag aktong nag uusap usap na lang.
Ang talim kasi ng tingin ni Ma'am Levine habang si Ma'am Adler naman ay may pag-aalala ang mukha.
Napabuntong hininga na naman ako. Hindi ko na alam kung nakailang buntong hininga na ako dahil sa mga nangyayari.
"Ano ba kasi ang nangyari? Spill the tea." Curious na tanong ni Sabrina.
"Kaya nga sis, drop the bomb!" Pilantik na saad naman ni Brandon at naghair flip sa imaginary long hair niya.
Napatawa kaming lahat sa ginawa niya. Alam kong hindi siya bading. Paraan lang niya iyon kapag seryoso na masyado ang usapan.
"Siraulo ka talaga sis!" Binatukan siya ni Bridge.
"Aray ko sis! Halika dito jojombagin kita!" Reklamo ni Brandon sa malambot niyang boses sabay hinawakan si Bridge sa ulo at nag aktong nagsasabunutan silang dalawa. Tawa tuloy ng tawa ang tatlo habang ako ay napailing na lang sa kabaliwan nilang dalawa.
Bigla kaming may narinig na pagtikhim sa likuran namin kaya napalingon kaming lahat.
Pinukulan ako ng masamang tingin ni Professor Levine kaya napalunok ako agad at sabay niyang nilingon ang mga kasama ko. "Please start getting the things inside the car and go straight to the storage room, put it all there. And you Nervana, inform Miss Chan about the goods and tell her to pack them all with the help of the students including all of you. Get it?" Matigas na utos nito sa bawat isa na agad naming tinanguan.
Nagsikilos na ang bawat isa, akmang susunod na ako sa kanila nang tawagin ako ni Ma'am Levine.
"Zamora," may pagbabantang tawag nito sa akin.
Akala ko nakaligtas na ako. Kabado kong nilingon ang professor na naghihintay sa akin. "Po?"
"Let's talk for a sec, follow me." Untag niya at naglakad ng ilang dipa mula sa sasakyan kung saan busy ang mga kasamahan ko sa pagkuha ng mga pinamili namin.
Si Ma'am Adler ay nananatili sa loob habang kinakamusta rin siya ng mga kasama ko.
"What really happened to Ziah?" Bungad nito nang makalapit ako ng kaunti sa kanya. Matalas niya akong pinakatitigan at halata ang pagpigil ng inis nito sa akin.
"M-Ma'am.. ano," Kabadong panimula ko.
Paano ko ba sasabihin, Shit talaga!
"You're lucky that my cousin really cares about you kaya ayaw niyang sabihin ang totoong dahilan ng panic attacked niya but even so, I needed to know the truth about what really happened, AGAIN." Mariing bigkas niya sa dulong salita niya.
"I--" kinamot ko ang kilay ko at napakagat sa labi. Shocks! Naha-hot seat ako kahit hindi naman ako nakaupo.
"This is a serious matter, Zamora and this is my final warning! Hindi siya magpapanic ng ganyan kung hindi mo siya binastos." Lalong nandilim ang paningin niya habang tiim bagang na nagsalita sa akin.
Napapikit na lang ako sa narinig. I really did overstep her boundaries. I snatched a kiss from her. "I'm sorry, Ma'am--"
"Fuck that bullshit apology, Zamora!" Mahinang bulyaw niya sa akin. "Don't you ever dare lay a finger or go near her again, do you get me!? This will be the last time I'll see you with her except if it's school related, Understand?!" Hangos niya. Ramdam ko ang galit sa nagliliyab niyang mga mata. Para akong sinusunog ng buhay.
Tumango ako sa sinabi niya. Tama siya. I should get my distance again. Masyado na akong nakampante sa professor ko. Hindi ko na namalayan na mababastos ko siya dahil sa ginawa ako. How stupid of me!
"I thought you don't wanna be touched but what are you doing? Ikaw pa itong mahilig manghawak at gumawa ng kung ano ano. Use your brain, Zamora. You're smart but you're so dumb to notice everything!" Dagdag pa nito at napakrus ang dalawang braso sa inis.
"What do you mean, Ma'am?" Naguguluhan kong tanong sa kanya. Anong notice everything?
"I'm not in the right place to tell you and it's much better if you don't know it. Just stay away from her as much as possible."
Her voice becomes cold and her expression becomes stoic again.
"Go back inside, I'll handle her." Utos nito at umalis na sa harap ko. Iniwan niya akong naguguluhan at hindi alam ang dahilan ng sinasabi niya.
Magkapatid nga sila ni Nervana, parehas ayaw magsabi ng kung ano man iyan. Pinapaoverthink nila ako ng malala. Pero kasalanan ko naman ito eh. Hays!
Napabuntong hininga na naman ako at nagsimulang maglakad papasok ng gate na nakasalampak ang braso.
"Zamora," tawag pansin sa akin ng pamilyar na boses ng babae. Pero hindi ko na iyon pinansin pa dahil simula ngayon, iiwasan ko na siya gaya ng sabi ni Ma'am Levine.
I'm sorry Ma'am Adler. Hindi ko man alam kung bakit ka nagkakaganyan, pero aalamin ko para mas maintindihan kita dahil ganoon ka sakin. For now, I'll keep my distance again. I hope you feel better soon.
*******