Selamün Aleyküm 🤍
Bu bölüm yine Rumeysa'dan ⭐
İyi okumalar 🌙
Rumeysa Can
Sessizce ayetleri okurken arada kurumuş dudaklarımı ıslatıp yutkunuyorum. Ağladığım için gözlerim acısa da sayfayı bitirmek için sabrediyorum. Tutuyorum kendimi. Son ayete geçtiğimde sıcacık burnumu çektim hafifçe. Tek nefeste okudum ayeti. Şehadet parmağımla takip ettiğim ayetlere bakmayı sürdürdüğümde bulanık görmeye başladım bir anda. Parmaklarımı avucumda toplayıp yüzüme götürdüm elimi alel acele. Gözlerim gökyüzündeki aya tutunurken yanaklarımdan yaşlar süzülmeye başladı. Sessiz sessiz ağlamaya başladım.
Ben seni bildim, Allahım. Sadece seni...
___
"Rumeysa?"
Duyduğum sesle başımı kaldırdım dalgınca. Mehmet Selim Amca bana doğru geliyor. İster istemez heyecanlanırken elimdeki poşeti özenle kenara bıraktım çabucak. Kediler için yemek hazırlamıştım.
Ellerimi birbirine vurdum temizler gibi. Et suyu bulaşmış elime. Yanında kokmaz inşallah. Birkaç adımda bahçe kapısına geldim. Mehmet Selim Amca da geldi. Gülümsedim hemen.
"Mehmet Selim Amca..." dedim heyecanımdan sesimin titremesine engel olamazken. Muhammet Çağlar'ı hatırlatan her şey beni heyecanlandırıyor. Kızlar durumumu bildiği için onlara alıştım.
"Geçerken seni fark ettim, kızım." dediğinde yüzünde gülümseme vardı. Gözlerini başka tarafa çevirdiğinde baktığı tarafa döndüm. Anne ve yavru kediler poşetteki yemeğe gömülmüşler. Patileri et suyuna bulanmıştır şimdi.
"Gülnur görse yerinde duramazdı şimdi."
Önüme döndüm. Gülnur Teyzenin kedileri çok sevdiğini biliyorum. Hatta kediler arada Gülnur Teyzegilin bahçesine gidiyor. Karşılıklı oturuyoruz. Bir gün kedileri görmeyince telaş yapmıştım. Sonra çözdüm olayı tabi. Kediler çok akıllı.
"Yarın sizin bahçeye gelirler." dedim gülerek. Güldü. Gözlerimi dalgınca çevirdiğimde gördüğüm kişiyle nefes almayı unuttum. Muhammet Çağlar bu tarafa doğru geliyor. Mehmet Selim Amcanın sesiyle kendime geldim. Allahım fazla heyecanlanmayım. Hazır değilim ben.
"Hâlini hatrını sormadım, kızım. Nasılsın, iyi misin? Çalışmaların nasıl gidiyor?"
"İyiyim." diyebildim sadece. Muhammet Çağlar geldi sonra. Baş selamı ile birlikte selam verdi. Selamını aldık. Babasına sarıldı. Öyle içten sarıldılar ki gözlerimi ayıramadım. Boynunda fotoğraf makinesi asılıydı her zamanki gibi. Muhammet Çağlar çok güzel fotoğraflar çekiyor. Bir keresinde Mucize aşırmıştı ve tek tek incelemiştik. Muhammet Çağlar'ın haberi yok.
"Erkencisin, oğlum." dedi Mehmet Selim Amca takılarak. Geç mi geliyor normalde ki?
"Bir saat erken bitirdim işimi, baba." dedi gülümseyerek. Gülümserken dişleri gözüktü. Kendimi kaptırmış hâlde onu izlerken neden burda bulunduğumu sorgulamak istedim. Film izliyormuşum gibi bir hâlim vardı. Oysaki en son Mehmet Selim Amca ile konuşuyordum.
"Kızım?"
Muhammet Çağlar gözlerini bana çevirdiğinde gözlerimi kaçırdım hemen. Mehmet Selim Amca bana bakıyordu. Bakışları bana garip gelirken yutkunma gereği duydum. Konuşmaya başladı.
"Babana selam söyle, kızım." dedi memnun hâlde. Başımla onayladım. Gözlerimi Muhammet Çağlar'a dokunduramazken yanımdan ayrıldılar. Arkalarından baktım sadece. Sevmek neden bu kadar zor Allahım?
Düşen omuzlarımla arkamı döndüm. Kediler çimenlere serilmiş. Kimisi patisini yalarken kimisi güneşleniyor. Poşete yaklaştım. Hepsini silip süpürmüşler. Poşeti alıp çöpe attım. Eve girmeden önce karşıdaki eve baktım her günkü gibi. Yakınken bile çok uzağım sana. Duygularımı bilsen ısınır mı yüreğin bana?
❄️
Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?
Rumeysa'ya tavsiye vermek isteseniz bu ne olurdu?
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ⭐💭
Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz 🤍
YakınveUzak.