Yeni Bölüme Hoşgeldiniz!🔥✨
~77. Bölüm~
|Sahte Katil|
- Konumunu belki tespit edebiliriz!
- Hayır Aksel! Anlamıyor musun bu çok zor. Boşu boşuna riske girmeye değmez.
Dedi Maraz, Aksel'in sözünden hemen sonra. Aradan iki hafta geçmişti. Evet, koskoca iki hafta geçti ve Kenan hâlâ polisler tarafından aranıyor. Ama sonuçlar maalesef olumsuz. Yine elimizden kaçırdık ve kaçmaya devam ediyor. Ve bu arada, bu bebek meselesini aileme Emir'e açıkladıktan tam üç gün sonra anlattık. El ele beraber karşılarında 'biz evleneceğiz!' dedik. Babam ilk başta sert bir tepki verse de annem oldukça anlayışlı davranarak yaklaşık iki saatlik bir konuşmanın ardından sonunda ikna etmiştik.
Emir'in ailesi ise bu haberi telefondan öğrendi. Annesi oldukça samimi davranarak bu habere sevinse de bebek konusunda biraz tedirginlik yaşadığı konuşmamızdan bile belli oluyordu. Şimdi bunları bir kenara bırakalım, çünkü herkes bu haberi onayladı ve artık önümüzde hiçbir engel yok. Tabii Kenan dışında...
- Maraz, tamam şimdi boşverin Kenan'ı falan. Yapacak birşey yok adam dokuz canlı her yerden karışımıza çıkabilir. Biz, kendimize dikkat edelim. Olabilecek bütün tehlikelerden uzak duralım.
Damla bu konuda çok haklıydı. Neden bilmiyorum ama Damla'ya ısınmış gibiydim. Bana çok samimi gelemeye başladı ve çok iyi anlaşacağımızdan adım kadar eminim.
- Peki, o zaman bu Kenan muhabbeti bittyse biz kaçıyoruz.
Emir'in elimi tutup beni yavaşça kaldırması ile birlikte bende başımı salladım. Herkesle vedalaştıktan sonra Damla'nın evinden çıkarak arabaya bindik. Emir'in şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırması ile beraber nereye gideceğimizi bilmez bir halde ona dönerek sordum.
- Nereye gidiyoruz Emir?
Bir elini direksiyonda, diğer elini de karnımda gezdirerek söze girdi.
- Bebeğimiz için alışveriş yapmaya.
Dediğinde gülünç bir ifadeyle ona bakarak yanıt verdim.
- Daha cinsiyetini bile bilmiyoruz!
- Olsun, yine de buna ihtiyaç duyuyorum. Hem normal bir hayat istemiyor muydun sen? Sana normal bir hayat sunuyorum. Sen, ben ve karnındaki bebeğimiz. Normal gelmiyor mu? Katil olayları olmadan artık yaşayabiliriz Sera. Tamam, psikolojik olarak çok şey yaşadık ama ben bunları normale çevirmeye çalışıyorum. Bana güveniyor musun?
Dediğinde derin bir nefes alarak direksiyondaki elini tutarak söze girdim.
- Sonsuza kadar güveniyorum.
Emir'in de dediği gibi normal bir hayat yaşamak için kendimi psikolojik olarak yormayacaktım. Hayatın akışına bırakıp ne olacağına bakacağım...
***
Çiğdem ve Aksel, kafalarını dinlemek için tıpkı Emir ve Sera gibi beraber alışveriş yapıyorlardı. Bir elbise mağazasında reyonlarda gezerken Aksel elinde bir elbiseyle söze girdi.
- Sence nerde olabilir?
- Kim?
Diye cevapladı Çiğdem. Aksel, elindeki elbiseyi aynada üzerine tutarak yanıt verdi.
- Kenan. Yani şehir dışında değil. Polisler hâlâ burada olduğu söylüyorlar.
Çiğdem ise Aksel'in yanına giderek omuzuna dokundu ve ona düşünceli gözlerle bakarak söze girdi.
- Şimdi bunlara kafa yormaya gerek yok. Normal bir hayatımız varmış gibi yaşamaya devam edelim. Ne kadar yaşayacaksak.
Dediğinde Aksel başını sallayarak elindeki elbiseyi almak için kasaya yöneldi. İkisi beraber güzel mağazalardan güzel alışveriş yaptı. En sonunda ise ikisi de acıktığı için bir burger restorantına girdiler.
- Sen siparişi ver ben iki dakika tuvalete gidiyorum.
Dedi Aksel ayağa kalkarak. Çiğdem ise başını sallayarak onayladı. Restoranttan çıkarak yakın bir wc bulup tuvalete girdi. İşini bitirdikten sonra ise ellerini yıkayıp wc den çıktığı an Çiğdem'in yanına gidiyordu ki karşı mağazada bir kişi gözüne takıldı. Bu... Gerçekten düşündüğü kişi miydi? Kenan'ı tanımıyordu ama fotoğraflarında gördüğü kadarıyla bu oydu! Çiğdem'e haber vermeden hızlıca koridorlardan geçip mağaza önünde durdu.
Bu Kenan sandığı kişi şapka takıyordu ve kasa sırasındaydı. Mağazanın dışında bekleyerek Kenan sandığı kişiyi beklemeye başladı. Kasa sırası ona geldiğinde aldığı şeyleri poşetleyip parasını ödedikten sonra ise hızlı adımlarla mağazadan dışarıya adımını atar atmaz Aksel peşinden takip ediyordu. Kenan sandığı bu adam ise hızlıca erkekler wc'sine doğru ilerlerken arkasına baktı.
Aksel, adamın arkasına baktığını gördüğü an eline telefonunu alıp oyalanıyormuş gibi gözükmeye çalıştı fakat Kenan sandığı adam çoktan birşeyler anlayıp adımlarını hızlandırdı ve hemen erkekler tuvaletine girip ardından kapıyı kapattı. Aksel ise kapı deliğinden içeride başka birisi varmı diye kontrol etmeye çalıştı fakat delik küçük olduğu için birşey göremiyordu.
Yine de cesaretiyle kapıyı bir çırpıda açıp içeri girdi. Kenan'ı göremiyordu. Kaçtığını gördüğü an onun Kenan olduğuna emindi. Sanırım tuvalete girmişti. Tuvalet musluğunun başında bekledi. Ardından bir tuvaletin kapısı açıldı ve o oydu! Kemerini bağladığını gördüğü an arkasını döndü.
- Sen... Ne arıyorsun burada?
Dediği an cesaretle arkasını döndüğünde bu kişinin gerçekten de Kenan olduğunu anladı. Bu oydu! Karşısında dimdik duruyordu. Kenan, hiç birşey olmamış gibi ona doğru yaklaşıp yanındaki musluktan elini yıkarken tekrar söze girdi.
- Sana bir soru sordum. Neden beni takip ediyorsun?
- Bir kaçak suçlu olduğun için olabilir mi? Şu an polisi arayıp burada olduğunu ihbar edebilirim.
Kenan ellerini yıkayıp kuruladığı an gülümsedi. Aksel, sinirlenmesine güldüğü an cesaretle ona sinirle yaklaştı.
- Dediğimi duydun.
Dediğinde Kenan sinirle wc kapısına doğru ilerleyip kapıyı kilitledi. Aksel ise arkasından sinirle bakarken Kenan'ın ona yaklaştığınızda gördüğü an korkuyla geri çekildi. Ama Kenan, daha da hızlı adım atarak Aksel'i belinden tuttuğu gibi boğazına yapıştı.
- Evet, dediğin gibi suçlu bir kaçağım. O otelde ki ilk gecende katil kılıklı kıyafetlerimle seni öldürmeye çalıştığımı hatırlamanı isterim.
Dediğinde Kenan'ın sinirden çıktığı damarlı elleri Aksel'in boğazındayken Aksel onun elini tutarak boğazından çekti. Daha sonra ise yüzünde intikam dolu bir gülümseme ile onun gözlerine bakarak yanıt verdi.
- Ama bende sana o gece bacak arası vurup nasıl acıttığımı hatırlatmak isterim.
Dediği an Kenan'a bacak arasına tekrar topuklu ayakkabıları ile vurdu. Kenan acı içinde inlerken Aksel ise wc kapısına doğru ilerleyip kapının kilidini açmaya kalktığında tekrardan arkasından beline doğru hissettiği ellerden kurtulamadı ve Kenan onu kucağına alıp kapıdan uzaklaştırarak geriye çekti.
- Bırak! Bırak beni!
Diye çığlık atarken Kenan, Aksel'in ağzına elini götürerek susturdu ve sinirden alnındaki damarları Aksel net bir şekilde görüyordu. Kenan derin bir nefes alarak söze girdi.
- Bak, sınırları zorluyorsun! Sana zarar vermek istemiyorum ama bunu bana mecbur bıraktırma. Tamam mı?
Dediği an Aksel korkuyla başını salladı. Kenan ise ellerini Aksel'in ağzından yavaşça çektiği an Aksel derin bir şekilde nefes aldı.
- Şimdi, beni görmedin sayıyorsun ve bu yaşananları kimseye söylemiyorsun.
- Hayır! Söyleyeceğim.
Dediği an Kenan sinirle ona doğru oldukça fazla yaklaşıp ellerini Aksel'in çıkamayacağı bir şekilde Aksel'in olduğu duvara yaslayarak söze girdi.
- Gerçekten sınırları zorluyorsun. Tekrardan katil gibi gözüküp işini bitirmemi ister misin? Bilirsin bunu yaparım. Ya da Sera'nın bebeği...
Dediği an Aksel ona sinirle yaklaşıp söze girdi.
- Bir daha sakın! Sakın Sera ve bebeğinden bahsetme! Onlara zarar veremezsin!
Dediğinde, Kenan gülünç bir ifadeyle Aksel'in dudağına kadar yaklaştı. Aksel öpeceğini düşünüp ondan uzaklaşmaya çalışırken Kenan dudağının tam önünde durdu ve söze girdi.
- Emin misin?
Dediği an ondan geri çekildi. Aksel ise başını dikleştirip dediği teklifi kabul etmek zorunda kalarak başını salladı.
- Tamam! Söylemeyeceğim.
Dedi kabullenmiş bir şekilde. Kenan sessiz bir şekilde ona birkaç saniye daha bakınıp ondan çekildi ve wc kapısına doğru ilerleyip kapı kilidini açıp Aksel'e son kez bakarak söze girdi.
- Bu arada dudağına her ne sürdüysen güzel kokuyor. Çilek kokulu favorim oldu diyebilirim.
Diyip gözünü kırparak wc den çıkarak ortalıktan kayboldu. Aksel ise sinirle yüzünü buruşturarak yerdeki çantasını aldı ve wc den çıkarak koridorlardan geçerek Çiğdem'in yanına gitti. Çiğdem'i gördüğü an sinirini belli etmez bir şekilde gülerek yanına oturdu.
- İşin uzun sürdü sanırım. Yemek buz gibi oldu!
Dedi Çiğdem burgerinden bir ısırık alarak.
- Eeee, evet uzun sürdü. Bir de bir arkadaşım aradı onunla konuştum. Neyse soğukta seviyorum hadi yiyelim de bir an önce gidelim...
***
Emir'le beraber öyle güzel bir gün geçirdim ki tamamen normal bir hayata olan inancım arttı diyebilirim. Doğacak bebeğimize öyle güzel elbiseler almıştık ki bakmaya kıyamaz hale gelmiştim. Ben kız olacağını düşünüp kız elbiseleri alırken Emir ise erkek olacağını düşünüp erkek elbiseleri almıştı. Şu an ise Emir'in evine doğru yol alıyoruz.
- Sence kız mı yoksa erkek mi?
Emir, bir yandan arabayı kullanırken bir yandan benimle konuşuyordu. Sorusuna gülerek yanıt verdim.
- Sağlıklı gelsin yeter bana.
Dediğimde elimi sıkıca tutup söze girdi.
- Sana söz veriyorum, ikinizi gelecek bütün tehlikelerden koruyacağım. Ve bebeğimiz dünyaya sağlıklı bir şekilde gelecek.
Elini sıkıca tutarak başımı salladım. Kenan'ın nerede olduğu belli değildi. Belki de bize birşey yapabilir. Ama herşeye hazırlıklı olmak gerekiyor. Yirmi dakikalık bir yolculuğun ardından evin önünde durarak arabadan indik. Bahçeden geçerek eve girdiğimizde an da derin bir nefes alarak kanepelere uzandık.
- Yorucu ama güzel bir gündü.
- O zaman daha yorucu yapmak istemem ama sanırım yapacağım.
Dediği an beni kucağına alarak merdivenlerden çıkardı ve odasına götürerek yatağına uzandırdı.
- Emir!
- Ne? Yorucu bir gün dedin.
Dediğinde beni kendine doğru çekerek belimden sıkı bir şekilde kollarıyla sardı. Daha sonra ellerini karnımda hissettim.
- İyi geceler güzellerim.
Gözlerimi kapatarak uykuya dalmadan önce yanıt verdim.
- İyi geceler...
***
Damla'nın anlatımıyla...
Hani bazen yarım kalan bir hikaye vardır ya. İşte o benim hikayem. İstanbul'a gelmenin üzerinden bir hafta geçti ve yaşamadığım olay kalmadı. Kalacak mıyım yoksa gidecek miyim orası hiç belli değil. Ama burada kalan yarım bir işim kaldı. Hatırlıyor musunuz? Bir gün Sarp ile odamıza giderken bodrum katından bir ses gelmişti. Ve o sesin sahibi ise küçük, boncuk gözlü ve bembeyaz tüyleri olan o kedi.
Ve bugün onu unutmayacağız. Şu an Sarp'ın yanına gidiyorum. Beni karşısında görünce şaşıracak, belki de sevinecek bunu hiç bilmiyorum. Ama şunu biliyorum ki o evde ki kediyi almadan geri dönmeyeceğiz. Ve tabiiki de tek başımıza değil, bütün ekip Sarp'ın eski evine gidip bir kedi arayacağız. Evet, bu bir delilik! Taksi Sarp'ın çalıştığı polis merkezinde durduğunda ücretini ödeyerek taksiden indim. Derin bir nefes çekerek polis merkezine girdim. Odasını biliyordum.
Sağ koridordan geçerek Sarp'ın odasının önünde durdum ve kapıyı tıklattım. Ve o an içeriden sesi geldi.
- Gir!
Dedi emreder bir şekilde. Yavaşça kapının kolunu tuttum ve kapıyı açarak içeri girdim. Onu ayağını masaya uzatmış bir şekilde elindeki dosyalara bakarken gördüm. Bana bakmıyordu.
- Komiser Selim şu evrakları.....
Dediğinde bana doğru döndüğünde sözünü yarıda kesti. Beni görür görmez gözleri sanki benim olduğumu sorgular gibiydi. Yavaşça ayağa kalkıp yanıma geldi. Kollarımdan tutarak beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldı.
- Damla... Sen, nasıl geldin?
Gözlerimden yaşlar akarken yanıt verdim.
- Bir hafta önce.
Dediğimde şok içinde bana baktı. Evet, bir haftadır buradayım ve kocama yeni haber veriyorum.
- Bir haftadır buradasın ve beni yeni mi görmeye geldin?
Yüzündeki gülümseme bir anda soldu. Yerine sinirden çıktığı damarları yer aldı. Ellerini tutarak söze girdim.
- Sarp. Bak, izin vermeyecektin. Yapmak zorundaydım. Işıl güvende merak etme onu annemlere bıraktım. Kenan hâlâ aranıyor bunu da biliyorum.
- O yüzden burada olman güvenli değil.
Dedi benim sözümden hemen sonra. Evet, burada olmam güvenli değildi. Ama tek başıma gelmiş sayılmazdım. Maraz ve Gökçe'de bana eşlik etmişlerdi.
- Biliyorum, ama Çiğdem ve diğerleri benim arkadaşım sayılır. Onlar için geldim Sarp. Ve Kenan yakalanana kadar geri dönmeyeceğiz.
- Tamam, o zaman tekrardan bir süreliğine buraya taşınıyoruz.
Dediğinde şok içinde ona baktım. Daha sonra ise yarım kalan sözüne devam etti.
- Benim evim hâlâ duruyor. Orayı tekrardan düzelttim ve o kediyi buldum.
İşte şimdi hikâyem tamamlandı. Kediyi bulmama gerek yoktu. Şimdi asıl konu ise Kenan. Onu kim bulacak bilmiyorum ama bu sefer bizden kaçamayacak!
'77. Bölüm Sonu'
~Devam Edecek~
Yeni Bölümde Görüşmek Üzere🧸💘