နှစ်ယောက်သားပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှင့်ပင် အမောတကောပြေးလိုက်ကြတာ သွန်းမင်းနောင်အမောဆို့ပြီး မရပ်ခင်အထိပင်။
"အမလေး မောလိုက်တာ ဟူး"
"ရရဲ့လား ကျွန်တော်ရေဘူးသွား၀ယ်ပေးရမလား"
သွန်းမင်းနောင်ခဗျာ စစ်ခွန်းဆက်ကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ ထိုလူသားရဲ့ဖုန်လူးနေတဲ့အင်္ကျီနဲ့ချွေးနည်းနည်းကျနေသော ချစ်စဖွယ်မျက်နှာလေးမှာ ဖုတ်၀င်နေသောzombieလို လျှာတစ်ထုပ်ထုပ်နဲ့ အမောဆို့နေတဲ့သူနဲ့မိုးနဲ့မြေလိုကွာတယ်လို့ နှိုင်းယှဉ်ပြောမည်ဆိုရင်တောင်ပိုသည်မထင်။
"စစ်က ဟဲ...ဟော..အမလေး စကားတောင်..သေချာပြော...မရ"
စစ်ခွန်းဆက်မှာတော့ စကားတောင်နားနားပြီးပြောနေရတဲ့ သွန်းမင်းနောင်အဖြစ်ကိုကြည့်ရင်း အလွန်စိုးရိမ်နေဟန်။
"ရရဲ့လား ဒီနားကဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ရေသွားတောင်းမှပါ အာ တွေ့ပြီ!ဟိုဆိုင်မှာ ရေသွားတောင်းရအောင်! အစ်ကိုလမ်းတော့လျှောက်လို့ရတယ်မလား မရရင်ကျွန်တော်ကုန်းပိုးပေးရမလား"
"လမ်းတော့..လျှောက်ရပါတယ်..လိုနေတာ...ရေ..အမလေးအာခြောက်လိုက်တာ"
သွန်းမင်းနောင်ရဲ့လက်ကို စစ်ခွန်းဆက်ရဲ့ပခုံးပေါ်တင်ရင်း ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်ထိုအမည်မသိဆိုင်ဆီသို့ တွဲခေါ်သွားတော့သည်။ဆိုင်ထဲ၀င်လိုက်သည်နှင့် မြင်လိုက်ရသည်များမှာအရောင်စုံလှသောအ၀တ်များနှင့်အတူ ကောင်တာမှာပျင်းရိနေဟန်ထိုင်နေသော ဗိုက်ပူပူ ဆံပင်ကောက်ကောက်နှင့်အသားအရောင်ဝါသောမိန်းမကြီးတစ်ယောက်ကိုပင်။ထိုမိန်းမကြီးမှာ သွန်းမင်းနောင်တို့ကိုမြင်သည်နှင့် အလွန်စိုးရိမ်သွားသည့်နှယ် အပြေးတစ်ပိုင်းရောက်လာတော့သည်။
"ကလေးတို့ ဘာဖြစ်လာကြတာလဲ! တစ်ကိုယ်လုံးလဲဖုန်တွေသဲတွေပေပွလာတာဘဲ"
"အန်တီ ရေလေးမြန်မြန်ပေးပါ ကျွန်တော့်အဖော်အမောဆို့နေလို့ပါ"
ထိုအန်တီကြီးလဲ နောက်ဖေးဘက်အမြန်သွားကာ ရေတစ်ခွက်ယူလာရင်းစစ်ခွန်းဆက်ကိုပေး၏။ရုပ်ကြမ်းပေမယ့် စိတ်ထားကောင်းသောအန်တီကြီးပင်။သွန်းမင်းနောင်လည်း ရေသောက်ပြီးမှသာ အသက်ရှူရခက်နေတဲ့ဖြစ်စဉ်ကြီးမှလွတ်မြောက်သွားတော့သည်။
(ဖြစ်ဖူးတဲ့သူတွေသိပါတယ်နော် သာသာကကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းတဲ့သူမို့ အရမ်းပြေးမိရင် အမောဆို့ပြီးအသက်ရှူရခက်ပါတယ် ရှူသလောက်လေမ၀င်ပါဖူး ဦးခေါင်းကလဲတစ်ဒုတ်ဒုတ်နဲ့ကိုက်ခဲပြီး ပူကျစ်နေတတ်ပါတယ် ဒါ့အပြင်နံရိုးကလဲအောင့်တတ်ပါတယ်🥺)
"ဟူး ခုမှဘဲအမောပြေသွားတော့တယ် ကျေးဇူးပါအန်တီ"
"ရပါတယ်ကလေးရယ် ကလေးတို့အ၀တ်တွေကရောဘာလို့ဖုန်တွေပေနေတာလဲ ရောက်လက်စနဲ့အန်တီ့ဆိုင်စီမှာ အင်္ကျီလေးတွေ၀ယ်သွားပါ့လား အ၀တ်လဲခန်းလဲရှိတယ်လေ အန်တီမနက်ကထဲကအခုထိဈေးဦးမပေါက်သေးလို့ပါကွယ် နော်သားလေးတို့၀ယ်ပါကွယ်"
ဈေးရောင်းသူပီပီအပြောကြွယ်သောအန်တီကြီးပင်။ထို့အပြင် သွန်းမင်းနောင်တို့မှာလဲဖုန်လူးထားသော ဒီပုံစံနဲ့မြို့ထဲလျှောက်သွားလို့လဲမရတာမို့ လက်ခံလိုက်သည်။အန်တီကြီးမှာတော့ သွန်းမင်းနောင်တို့ကိုဆိုင်ပတ်ကာ ဈေးအကြီးဆုံးနှင့်fashionအကျဆုံးဒီဇိုင်းများကိုသာထုတ်ပြနေတော့သည်။သွန်းမင်းနောင်၀တ်လေ့ရှိတာတွေနဲ့ထိုဒီဇိုင်းများမှာ အလွန်ကွာဟလွန်းနေသဖြင့် သွန်းမင်းနောင်လိုချင်တာတွေပြောဖို့လုပ်ပေမယ့်...
"အန်တီ ကျွန်တော်--"
"ဒီဟာလေးကြည့်ကြည့် အညိုဆင်လေးနော် သားလေးနဲ့ဆိုအရမ်းလိုက်"
"အန်တီ ဟိုဟာ--"
"ပြီးတော့ ဒီမီးခိုးရောင်shirtလေးကိုကြည့် ဒီဘက်ကချစ်စရာသားလေးနဲ့ဆို ပါဖက်ဘဲ"
"အန်တီ--"
"ဒီဟာလေးကိုရောကြည့် ဒါနောက်ဆုံးပေါ်ဒီဇိုင်း အန်တီဆိုင်ကလွဲရင်ဘယ်ဆိုင်ကမှဒီဈေးနဲ့မရောင်းဖူး"
သွန်းမင်းနောင်မှာစိတ်ဓာတ်တောင်ကျလာမိသည်။သွန်းမင်းနောင်အဖြစ်ကိုကြည့်ရင်းစစ်ခွန်းဆက်မှာမထိန်းထားနိုင်တော့ဟန် အသံတိတ်ရီနေလေသည်။သို့ပေမယ့်စစ်ခွန်းဆက်၏ရီသံကို အာပေါက်မတတ်အ၀တ်တွေကောင်းကြောင်းပြောနေသော အန်တီကြီးမှာကြားသွားသည်ထင်။နားမလည်နိုင်ဟန်မေးလာ၏။
"ဟယ်တော် အန်တီပြောတဲ့အထဲရီစရာပါလို့လားသားလေးရယ်"
စစ်ခွန်းဆက်မှာတော့ကျေနပ်အောင်ရီပြီးမှသွန်းမင်းနောင်လိုချင်တာကိုပြော၏။
"ဘာမှမဟုတ်ပါဖူး မိုးပြာရောင်ဆွယ်တာရှိသလားအန်တီ ကျွန်တော့်အဖော်ကဒီလိုဟာတွေမ၀တ်တတ်လို့ပါ ဘောင်းဘီကိုလဲသက်တောင့်သက်သာရှိတာလေးပေးပါနော် အာ..အတူတူဖြစ်အောင်နှစ်ထည်ပေးပါ အန်တီ"
အန်တီကြီးမှာတော့ တံတွေးတွေပါထွက်သည်အထိ အာပေါက်မတတ်ပြောနေသော်လည်း တစ်ခြားဟာ၀ယ်မည်ဆိုသောကြောင့် စိတ်ညစ်သွားဟန် မျက်နှာမှာမှုန်မှိုင်းသွားလေသည်။
သွန်းမင်းနောင်အလွန်အံ့ဩသင့်သွားရသည်။
'သူကငါ့အကြိုက်တွေဘယ်လိုသိနေတာလဲ?'
ထိုအတွေးနှင့်အတူထုတ်မေးလိုက်သောအမေးစကား။
"မင်းကငါ့အကြိုက်တွေဘယ်လိုသိနေတာလဲ"
သတိလက်လွတ်ပြောမိလိုက်သော စကားမှတစ်ခုခုပေါ်သွားမည်ဆိုးဟန် စစ်ခွန်းဆက်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာတစ်ချက်တုန်ရီသွားလေသည်။သို့ပေမယ့်စက္ကန့်ပိုင်းတောင်မကြာလိုက် ယုံကြည်မှုရှိဟန်ချစ်စရာအပြုံးလေးနှင့်
"ကျွန်တော်ချစ်တဲ့သူရဲ့အကြိုက်တွေဘဲဟာ ဘာလို့မသိရမှာလဲ"
သွန်းမင်းနောင်မှာထိုချစ်စဖွယ်အပြုံးလေးတွင်နစ်မွန်းသွားရှာ၏။မေးမိသည့်ဒီပါးစပ်ကဘဲမှားပါသည်။ထိုနှင့်အတူ သွန်းမင်းနောင်၏ခြေထောက်ပေါ်သို့ပြုတ်ကျလာသော အ၀တ်ပုံတစ်ပုံ။သွန်းမင်းနောင်သူ့ခြေထောက်ပေါ် တင်နေသောအ၀တ်ပုံကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ပြီးမှအန်တီကြီးရှိနေတာကိုပြန်သတိရကာ အန်တီကြီးကိုလှမ်းကြည့်မိတော့။ သူပြတဲ့အင်္ကျီတွေမ၀ယ်လို့ စိတ်ကောက်ပြီးမှုန်မှိုင်းနေသောမျက်နှာမှာ ယခုတော့မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနှင့် ပါးစပ်အဟောင်းစား။အန်တီကြီးတို့အရွယ်သည် LGBTကိုမထောက်ခံတဲ့အပြင် အဖွဲ့တောင့်တောင့်နှင့်အတင်းထိုင်တုပ်တတ်သည့် အရွယ်ဖြစ်သောကြောင့် သွန်းမင်းနောင်သူတို့အကြောင်းလျှောက်ဖွမည်ကိုစိုးရိမ်သွားရသည်။
"အန်တီ!"
"ခနလေး!"
ထိုအန်တီကြီးမှာ ခေါင်းကိုနှိပ်ကာတစ်ခုခုကိုစဉ်းစားနေဟန်လုပ်နေ၏။သွန်းမင်းနောင်၏စိုးရိမ်စိတ်မှာ ပိုဆိုးလာရသည်။
"အန်တီဘာလုပ်-"
"ငါ့ရဲ့လောကသုံးဘုံအမြင်ကို ပြန်ပြင်ဆင်နေတာ"
(လောကသုံးဘုံသိကြတယ်မလား လူ့ဘုံ နတ်ဘုံ ငရဲဘုံ)
သွန်းမင်းနောင်: [...........]
စစ်ခွန်းဆက်: [...........]
ထိုအန်တီကြီးမှာတော့ အမြင်မှန်ရသွားဟန်။ထိုနှင့်အတူ တတ်ကြွလာသောသူမသည် သွန်းမင်းနောင်တို့ကို စုံတွဲတို့၏အင်္ကျီပေါင်းစုံကို ထုတ်ပြလာ၏။သွန်းမင်းနောင်မှာ ထပ်စောင့်နေရင်လဲကြာတော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် လိုရင်းသာပြောရတော့သည်။
"ဒီမှာအန်တီ ကျွန်တော်တို့လိုချင်တာ--"
"ဒီမှာကြည့်လိုက် ဒီချစ်စရာကောင်လေးနဲ့ဆိုလိုက်မှလိုက် ဟီးဟီး"
လူယုတ်မာအပြုံးနှင့်အတူအန်တီကြီးမှာ အသစ်စက်စက်ဖာဗူးထဲကBarတွေမှာအကမယ်တွေတစ်ခြားသောကောင်လေးတွေကို ဆွဲဆောင်ဖို့၀တ်လေ့ရှိသောBunny girl၀တ်စုံကြီးကိုထုတ်လာ၏။
သွန်းမင်းနောင်:ဖွီးးးးးး
စစ်ခွန်းဆက်: ဒါကြီးနဲ့ငါနဲ့ဘယ်လိုလိုက်တာ![စိတ်ထဲတွင်အော်ဟစ်လျက်]
သွန်းမင်းနောင်မှာစစ်ခွန်းဆက်၏ပခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီးကိုအသေရီနေရလေသည်။စစ်ခွန်းဆက်ကတော့ လောကဓံတရားကိုစိတ်ကုန်သွားဟန်မျက်နှာဘေးနှင့်။
" မလိုပါဖူး အန်တီရယ် စစချင်းတုံးကပြောတဲ့ ဆွယ်တာနဲ့ဘောင်းဘီသာပေးပါ အန်တီ"
အန်တီကြီးမှာတော့ ပျော်ရွှင်မှုလေးတွေပျောက်ရှသွားဟန်။သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချလျက်..
"ဟင်းးး ဒါလေးကခုမှအသစ်ရောက်တာကို အခုခေတ်ကလေးတွေကလဲအပျော်ကိုမရှာတတ်ကြဖူး ဟွင့်"
ဆိုကာ ဆွယ်တာအင်္ကျီတန်းဘက်ထွက်သွားတော့သည်။သွန်းမင်းနောင်ကတော့အရယ်မပျက်သေးပေ။
"ဟားဟားဟား လိုက်မှလိုက်ဆိုဘဲ ဟားဟား ၀တ်မလား ၀ယ်ပေးမယ်လေ ဖွီးးးး"
"တော်ပါတော့ အစ်ကိုရယ်"
"အေးပါအေးပါ ဒါနဲ့ငါမေးရအုံးမယ် စစ်ကငါ့ထက်အားနည်းပုံပေါက်ရဲ့သားနဲ့ ဒီလောက်ပြေးတာကို ငါကဖတ်ဖတ်မောပြီး စစ်ကဘာလို့ချွေးလေးဘဲပြန်တာတုံး ငါကဘဲအားနည်းတာလား"
"အစ်ကိုကအားမနည်းပါဖူး ကျွန်တော်ရဲ့အချိန်ပိုင်းအလုပ်ကအားနည်းနည်းလိုတော့ ခနခနလုပ်ရင်းသန်မာသွားတာပါ"
သွန်းမင်းနောင်မှာစိတ်၀င်စားစရာတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရဟန် စစ်ခွန်းဆက်နဲ့အသားချင်းထိတဲ့အထိတိုးကာဆက်မေးလိုက်သည်။
"အို အချိန်ပိုင်းလုပ်တယ်ပေါ့ ဘာအလုပ်လဲ"
"ညပိုင်းမှအလုပ်လုပ်တာပါ ဘာအလုပ်လဲဆိုတာတော့မပြောဖူး ဟီး"
မေးခွန်းကိုမဖြေသောကြောင့် သွန်းမင်းနောင်နည်းနည်းတော့၀မ်းနည်းမိသွားသည်။သူ၀မ်းနည်းသွားတာကို စစ်ခွန်းဆက်မြင်သွားသည်ထင် အလန့်တစ်ကြားနှစ်သိမ့်ပေးလာ၏။
"အာ ကျွန်တော်ကမဖြေပေးချင်လို့မဟုတ်ဖူးနော် အစ်ကိုစိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ကျွန်တော်အလုပ်က ပြောမရလို့ပါ"
ကပျာကရာဖြစ်နေသော စစ်ခွန်းဆက်၏ပုံစံလေးကြောင့် သွန်းမင်းနောင်ပြုံးမိသွားသည်။
"လာပီကလေးတို့ရေ မိုးပြာရောင်ကနှစ်ထည်ဘဲကျန်တော့တာ သားလေးတို့ကံကောင်းတယ်နော်"
အန်တီကြီးမှာ မပြေးရုံတမယ်ရောက်လာကာ သွန်းမင်းနောင်နှင့်စစ်ခွန်းဆက်တို့လက်ထဲကို မိုးပြာရောင်ဆွယ်တာနှင့်အနက်ရောင်ချည်အပျော့သားဘောင်းဘီတစ်ထည်စီကမ်းပေးလာ၏။
"အ၀တ်လဲခန်းက ဟိုဘက်မှာသွားလဲကြ"
ခနလောက်အ၀တ်လဲအပြီးတွင်။
သွန်းမင်းနောင်သည်အရင်ကထဲကချောလွန်းတဲ့မျက်နှာကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပြီး လူငယ်ဆန်တဲ့outfitနဲ့ ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါမြင်သူတိုင်း၏နှလုံးသားတွေကို တစ်ဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကျသွားစေနိုင်သည်အထိပင်။သွန်းမင်းနောင်အ၀တ်လဲပြီးသော်လည်း စစ်ခွန်းဆက်မှာမပြီးသေးသောကြောင့် စစ်ခွန်းဆက်၏အ၀တ်လဲခန်းအရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်ကာစောင့်နေမိသည်။ရပ်နေရင်းနှင့်လဲ သူ၏ပုံစံကိုအချောဆုံးပုံစံအနေအထားသို့ရအောင်ဟိုပြောင်း ဒီပြောင်းလုပ်နေသေးသည်။
လက်နှစ်ဖက်ကို ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲထည့်ရင်း ခါးကိုမတ်မတ်ကော့ထားကာ ယုံကြည်မှုရှိဟန်အနေအထားဖြင့်
'ဒီလိုဆိုရင် သူကြွေသွားလောက်လား နေပါအုံးသူကငါ့ကိုကြွေနေပြီးသားဘဲကို တစ်ခြားတစ်မျိုးပြောင်းကြည့်အုံးမယ်'
ထိုလိုနှင့်တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးပြောင်းနေလိုက်တာ စစ်ခွန်းဆက်အ၀တ်လဲပြီးသည်အထိပင်။အ၀တ်လဲခန်းရဲ့လိုက်ကာဟာ ဖြေးဖြေးချင်းပွင့်ဟသွားပြီး အထဲမှ ကောင်းကင်ဘုံမှနတ်သားတစ်မျှလှပလွန်းသော ကောင်ကလေးတစ်ယောက်ဖြည်းငြင်းစွာထွက်ပေါ်လာလေသည်။ဖဲပြားလိုနူးညံ့ပြီးကြည်ပြာရောင်ရေအိုင်ပေါ်တွေ ပုံရိပ်ပေါ်နေသောကောင်းကင်ပြာကြီး၏ အရောင်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ထိုကောင်ကလေးကိုကြည့်လေကြည့်လေ မြတ်နိုးစွာ ဖတ်ထားချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လေလေပင်။သွန်းမင်းနောင်ခမျာ အချောဆုံးပုံစံထားမယ်ဆိုတာတွေလဲမသိတော့ စစ်ခွန်းဆက်ကိုသာငေးကြည့်နေမိသည်။
"ကျွန်တော်တို့စုံတွဲ၀တ်စုံတွေ၀တ်ထားတာနော်"
စစ်ခွန်းဆက်၏ချစ်စရာအပြုံးလေးနှင့်ပြောလာသော စကားကြောင့်သွန်းမင်းနောင်ငေးနေရာမှပြန်နိုးထလာရသည်။
"အော် အင်း ပြီးပြီမလား သွားကြမယ်လေ"
ဟုဆိုကာ စစ်ခွန်းဆက်၏လက်ကိုတွဲရင်းကောင်တာမှစောင့်နေသောအန်တီကြီးစီသို့ သွန်းမင်းနောင်ယိမ်းထိုးယိမ်းထိုးနှင့်သွားတော့သည်။သွန်းမင်းနောင်ယိမ်းထိုးရင်းသွားနေခြင်းကြောင့် စစ်ခွန်းဆက်ပါမသိမသာဟိုယိုင်ဒီယိုင်ဖြစ်လာပေမယ့် နီရဲတွတ်နေသောထိုသူ၏နားနုနုလေးတွေကြောင့် စစ်ခွန်းဆက်မှာတိတ်တခိုးပြုံးရင်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ရတော့သည်။
"၃သောင်းကျတယ်သားလေး ဒါပေမယ့်သားလေးတို့အတွဲကိုဒီကအန်တီကြီးကအရမ်းသဘောကျမိသွားလို့ ၂သောင်းခွဲနဲ့ရောင်းပေးမယ်"
ဆိုကာမျက်စိတ်တစ်ဖက်မှိတ်ရင်းပြောလာသော အန်တီကြီးကြောင့် သွန်းမင်းနောင်ရယ်သွမ်းသွေးရလေသည်။ထို့နောက်credit cardကိုထုတ်ပေးရင်း
"၅သောင်းယူလိုက်ပါအန်တီ ကျွန်တော်ကိုကူညီတဲ့အတွက်"
အန်တီကြီးမှာတော့ ထိတ်လန့်သွားဟန်
"ဟယ် မဟုတ်တာတော် အဲ့လောက်ကြီးမလိုပါဖူး ဒီတိုင်းရေလေးတစ်ခွက်တိုက်ယုံပါဘဲသားရယ်"
"ရပါတယ် အန်တီယူလိုက်ပါ"
"ဒါဆိုလဲ အားမနာတော့ဖူးနော် သားလေး"
အန်တီကြီးမှာသူ၏ဈေးဦးထွက်လေးသည် အမြတ်တော်တော်များများရလိုက်ခြင်းကြောင့် ပျော်ရွှင်နေတော့သည်။
"ကျွန်တော်တို့သွားပြီနော် အန်တီ"
သွန်းမင်းနောင်တို့လဲ ထိုသဘောကောင်းသောအန်တီကြီးကိုနှုတ်ဆက်ကာ မြို့ထဲလည်ပင်ရင်းdateရန် စုံတွဲ၀တ်စုံလေးနှင့်အတူသွားဖို့ ဆိုင်တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့သည်။
Bunny girl၀တ်စုံလေး🌚🐇
_______________________________________________________________________________________
ႏွစ္ေယာက္သားၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႏွင့္ပင္ အေမာတေကာေျပးလိုက္ၾကတာ သြန္းမင္းေနာင္အေမာဆို႔ၿပီး မရပ္ခင္အထိပင္။
"အမေလး ေမာလိုက္တာ ဟူး"
"ရရဲ့လား ကြၽန္ေတာ္ေရဘူးသြား၀ယ္ေပးရမလား"
သြန္းမင္းေနာင္ခဗ်ာ စစ္ခြန္းဆက္ကိုလွမ္းၾကၫ့္မိေတာ့ ထိုလူသားရဲ့ဖုန္လူးေနတဲ့အက်ႌနဲ႔ေခြၽးနည္းနည္းက်ေနေသာ ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ႏွာေလးမွာ ဖုတ္၀င္ေနေသာzombieလို လ်ွာတစ္ထုပ္ထုပ္နဲ႔ အေမာဆို႔ေနတဲ့သူနဲ႔မိုးနဲ႔ေျမလိုကြာတယ္လို႔ ႏိႈင္းယွဉ္ေျပာမည္ဆိုရင္ေတာင္ပိုသည္မထင္။
"စစ္က ဟဲ...ေဟာ..အမေလး စကားေတာင္..ေသခ်ာေျပာ...မရ"
စစ္ခြန္းဆက္မွာေတာ့ စကားေတာင္နားနားၿပီးေျပာေနရတဲ့ သြန္းမင္းေနာင္အျဖစ္ကိုၾကၫ့္ရင္း အလြန္စိုးရိမ္ေနဟန္။
"ရရဲ့လား ဒီနားကဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ေရသြားေတာင္းမွပါ အာ ေတြ့ၿပီ!ဟိုဆိုင္မွာ ေရသြားေတာင္းရေအာင္! အစ္ကိုလမ္းေတာ့ေလ်ွာက္လို႔ရတယ္မလား မရရင္ကြၽန္ေတာ္ကုန္းပိုးေပးရမလား"
"လမ္းေတာ့..ေလ်ွာက္ရပါတယ္..လိုေနတာ...ေရ..အမေလးအာေျခာက္လိုက္တာ"
သြန္းမင္းေနာင္ရဲ့လက္ကို စစ္ခြန္းဆက္ရဲ့ပခံုးေပၚတင္ရင္း ေျဖးေျဖးႏွင့္မွန္မွန္ထိုအမည္မသိဆိုင္ဆီသို႔ တြဲေခၚသြားေတာ့သည္။ဆိုင္ထဲ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင္လိုက္ရသည္မ်ားမွာအေရာင္စံုလွေသာအ၀တ္မ်ားႏွင့္အတူ ေကာင္တာမွာပ်င္းရိေနဟန္ထိုင္ေနေသာ ဗိုက္ပူပူ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ႏွင့္အသားအေရာင္ဝါေသာမိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ကိုပင္။ထိုမိန္းမႀကီးမွာ သြန္းမင္းေနာင္တို႔ကိုျမင္သည္ႏွင့္ အလြန္စိုးရိမ္သြားသၫ့္ႏွယ္ အေျပးတစ္ပိုင္းေရာက္လာေတာ့သည္။
"ကေလးတို႔ ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ! တစ္ကိုယ္လံုးလဲဖုန္ေတြသဲေတြေပပြလာတာဘဲ"
"အန္တီ ေရေလးျမန္ျမန္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ့္အေဖာ္အေမာဆို႔ေနလို႔ပါ"
ထိုအန္တီႀကီးလဲ ေနာက္ေဖးဘက္အျမန္သြားကာ ေရတစ္ခြက္ယူလာရင္းစစ္ခြန္းဆက္ကိုေပး၏။ရုပ္ၾကမ္းေပမယ့္ စိတ္ထားေကာင္းေသာအန္တီႀကီးပင္။သြန္းမင္းေနာင္လည္း ေရေသာက္ၿပီးမွသာ အသက္ရႉရခက္ေနတဲ့ျဖစ္စဉ္ႀကီးမွလြတ္ေျမာက္သြားေတာ့သည္။
(ျဖစ္ဖူးတဲ့သူေတြသိပါတယ္ေနာ္ သာသာကက်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းတဲ့သူမို႔ အရမ္းေျပးမိရင္ အေမာဆို႔ၿပီးအသက္ရႉရခက္ပါတယ္ ရႉသေလာက္ေလမ၀င္ပါဖူး ဦးေခါင္းကလဲတစ္ဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ကိုက္ခဲၿပီး ပူက်စ္ေနတတ္ပါတယ္ ဒါ့အျပင္နံရိုးကလဲေအာင့္တတ္ပါတယ္🥺)
"ဟူး ခုမွဘဲအေမာေျပသြားေတာ့တယ္ ေက်းဇူးပါအန္တီ"
"ရပါတယ္ကေလးရယ္ ကေလးတို႔အ၀တ္ေတြကေရာဘာလို႔ဖုန္ေတြေပေနတာလဲ ေရာက္လက္စနဲ႔အန္တီ့ဆိုင္စီမွာ အက်ႌေလးေတြ၀ယ္သြားပါ့လား အ၀တ္လဲခန္းလဲရိွတယ္ေလ အန္တီမနက္ကထဲကအခုထိေဈးဦးမေပါက္ေသးလို႔ပါကြယ္ ေနာ္သားေလးတို႔၀ယ္ပါကြယ္"
ေဈးေရာင္းသူပီပီအေျပာႂကြယ္ေသာအန္တီႀကီးပင္။ထို႔အျပင္ သြန္းမင္းေနာင္တို႔မွာလဲဖုန္လူးထားေသာ ဒီပံုစံနဲ႔ၿမိဳ႔ထဲေလ်ွာက္သြားလို႔လဲမရတာမို႔ လက္ခံလိုက္သည္။အန္တီႀကီးမွာေတာ့ သြန္းမင္းေနာင္တို႔ကိုဆိုင္ပတ္ကာ ေဈးအႀကီးဆံုးႏွင့္fashionအက်ဆံုးဒီဇိုင္းမ်ားကိုသာထုတ္ျပေနေတာ့သည္။သြန္းမင္းေနာင္၀တ္ေလ့ရိွတာေတြနဲ႔ထိုဒီဇိုင္းမ်ားမွာ အလြန္ကြာဟလြန္းေနသျဖင့္ သြန္းမင္းေနာင္လိုခ်င္တာေတြေျပာဖို႔လုပ္ေပမယ့္...
"အန္တီ ကြၽန္ေတာ္--"
"ဒီဟာေလးၾကၫ့္ၾကၫ့္ အညိုဆင္ေလးေနာ္ သားေလးနဲ႔ဆိုအရမ္းလိုက္"
"အန္တီ ဟိုဟာ--"
"ၿပီးေတာ့ ဒီမီးခိုးေရာင္shirtေလးကိုၾကၫ့္ ဒီဘက္ကခ်စ္စရာသားေလးနဲ႔ဆို ပါဖက္ဘဲ"
"အန္တီ--"
"ဒီဟာေလးကိုေရာၾကၫ့္ ဒါေနာက္ဆံုးေပၚဒီဇိုင္း အန္တီဆိုင္ကလြဲရင္ဘယ္ဆိုင္ကမွဒီေဈးနဲ႔မေရာင္းဖူး"
သြန္းမင္းေနာင္မွာစိတ္ဓာတ္ေတာင္က်လာမိသည္။သြန္းမင္းေနာင္အျဖစ္ကိုၾကၫ့္ရင္းစစ္ခြန္းဆက္မွာမထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ဟန္ အသံတိတ္ရီေနေလသည္။သို႔ေပမယ့္စစ္ခြန္းဆက္၏ရီသံကို အာေပါက္မတတ္အ၀တ္ေတြေကာင္းေၾကာင္းေျပာေနေသာ အန္တီႀကီးမွာၾကားသြားသည္ထင္။နားမလည္ႏိုင္ဟန္ေမးလာ၏။
"ဟယ္ေတာ္ အန္တီေျပာတဲ့အထဲရီစရာပါလို႔လားသားေလးရယ္"
စစ္ခြန္းဆက္မွာေတာ့ေက်နပ္ေအာင္ရီၿပီးမွသြန္းမင္းေနာင္လိုခ်င္တာကိုေျပာ၏။
"ဘာမွမဟုတ္ပါဖူး မိုးျပာေရာင္ဆြယ္တာရိွသလားအန္တီ ကြၽန္ေတာ့္အေဖာ္ကဒီလိုဟာေတြမ၀တ္တတ္လို႔ပါ ေဘာင္းဘီကိုလဲသက္ေတာင့္သက္သာရိွတာေလးေပးပါေနာ္ အာ..အတူတူျဖစ္ေအာင္ႏွစ္ထည္ေပးပါ အန္တီ"
အန္တီႀကီးမွာေတာ့ တံေတြးေတြပါထြက္သည္အထိ အာေပါက္မတတ္ေျပာေနေသာ္လည္း တစ္ျခားဟာ၀ယ္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္သြားဟန္ မ်က္ႏွာမွာမႈန္မိႈင္းသြားေလသည္။
သြန္းမင္းေနာင္အလြန္အံ့ဩသင့္သြားရသည္။
'သူကငါ့အႀကိဳက္ေတြဘယ္လိုသိေနတာလဲ?'
ထိုအေတြးႏွင့္အတူထုတ္ေမးလိုက္ေသာအေမးစကား။
"မင္းကငါ့အႀကိဳက္ေတြဘယ္လိုသိေနတာလဲ"
သတိလက္လြတ္ေျပာမိလိုက္ေသာ စကားမွတစ္ခုခုေပၚသြားမည္ဆိုးဟန္ စစ္ခြန္းဆက္၏ကိုယ္လံုးေလးမွာတစ္ခ်က္တုန္ရီသြားေလသည္။သို႔ေပမယ့္စကၠန႔္ပိုင္းေတာင္မၾကာလိုက္ ယံုၾကည္မႈရိွဟန္ခ်စ္စရာအၿပံဳးေလးႏွင့္
"ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူရဲ့အႀကိဳက္ေတြဘဲဟာ ဘာလို႔မသိရမွာလဲ"
သြန္းမင္းေနာင္မွာထိုခ်စ္စဖြယ္အၿပံဳးေလးတြင္နစ္မြန္းသြားရွာ၏။ေမးမိသၫ့္ဒီပါးစပ္ကဘဲမွားပါသည္။ထိုႏွင့္အတူ သြန္းမင္းေနာင္၏ေျခေထာက္ေပၚသို႔ျပဳတ္က်လာေသာ အ၀တ္ပံုတစ္ပံု။သြန္းမင္းေနာင္သူ႔ေျခေထာက္ေပၚ တင္ေနေသာအ၀တ္ပံုကိုတစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္သည္။ၿပီးမွအန္တီႀကီးရိွေနတာကိုျပန္သတိရကာ အန္တီႀကီးကိုလွမ္းၾကၫ့္မိေတာ့။ သူျပတဲ့အက်ႌေတြမ၀ယ္လို႔ စိတ္ေကာက္ၿပီးမႈန္မိႈင္းေနေသာမ်က္ႏွာမွာ ယခုေတာ့မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးႏွင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းစား။အန္တီႀကီးတို႔အရြယ္သည္ LGBTကိုမေထာက္ခံတဲ့အျပင္ အဖြဲ႔ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္အတင္းထိုင္တုပ္တတ္သၫ့္ အရြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သြန္းမင္းေနာင္သူတို႔အေၾကာင္းေလ်ွာက္ဖြမည္ကိုစိုးရိမ္သြားရသည္။
"အန္တီ!"
"ခနေလး!"
ထိုအန္တီႀကီးမွာ ေခါင္းကိုႏိွပ္ကာတစ္ခုခုကိုစဉ္းစားေနဟန္လုပ္ေန၏။သြန္းမင္းေနာင္၏စိုးရိမ္စိတ္မွာ ပိုဆိုးလာရသည္။
"အန္တီဘာလုပ္-"
"ငါ့ရဲ့ေလာကသံုးဘံုအျမင္ကို ျပန္ျပင္ဆင္ေနတာ"
(ေလာကသံုးဘံုသိၾကတယ္မလား လူ႔ဘံု နတ္ဘံု ငရဲဘံု)
သြန္းမင္းေနာင္: [...........]
စစ္ခြန္းဆက္: [...........]
ထိုအန္တီႀကီးမွာေတာ့ အျမင္မွန္ရသြားဟန္။ထိုႏွင့္အတူ တတ္ႂကြလာေသာသူမသည္ သြန္းမင္းေနာင္တို႔ကို စံုတြဲတို႔၏အက်ႌေပါင္းစံုကို ထုတ္ျပလာ၏။သြန္းမင္းေနာင္မွာ ထပ္ေစာင့္ေနရင္လဲၾကာေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လိုရင္းသာေျပာရေတာ့သည္။
"ဒီမွာအန္တီ ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တာ--"
"ဒီမွာၾကၫ့္လိုက္ ဒီခ်စ္စရာေကာင္ေလးနဲ႔ဆိုလိုက္မွလိုက္ ဟီးဟီး"
လူယုတ္မာအၿပံဳးႏွင့္အတူအန္တီႀကီးမွာ အသစ္စက္စက္ဖာဗူးထဲကBarေတြမွာအကမယ္ေတြတစ္ျခားေသာေကာင္ေလးေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔၀တ္ေလ့ရိွေသာBunny girl၀တ္စံုႀကီးကိုထုတ္လာ၏။
သြန္းမင္းေနာင္:ဖြီးးးးးး
စစ္ခြန္းဆက္: ဒါႀကီးနဲ႔ငါနဲ႔ဘယ္လိုလိုက္တာ![စိတ္ထဲတြင္ေအာ္ဟစ္လ်က္]
သြန္းမင္းေနာင္မွာစစ္ခြန္းဆက္၏ပခံုးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးကိုအေသရီေနရေလသည္။စစ္ခြန္းဆက္ကေတာ့ ေလာကဓံတရားကိုစိတ္ကုန္သြားဟန္မ်က္ႏွာေဘးႏွင့္။
" မလိုပါဖူး အန္တီရယ္ စစခ်င္းတံုးကေျပာတဲ့ ဆြယ္တာနဲ႔ေဘာင္းဘီသာေပးပါ အန္တီ"
အန္တီႀကီးမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးေတြေပ်ာက္ရွသြားဟန္။သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်လ်က္..
"ဟင္းးး ဒါေလးကခုမွအသစ္ေရာက္တာကို အခုေခတ္ကေလးေတြကလဲအေပ်ာ္ကိုမရွာတတ္ၾကဖူး ဟြင့္"
ဆိုကာ ဆြယ္တာအက်ႌတန္းဘက္ထြက္သြားေတာ့သည္။သြန္းမင္းေနာင္ကေတာ့အရယ္မပ်က္ေသးေပ။
"ဟားဟားဟား လိုက္မွလိုက္ဆိုဘဲ ဟားဟား ၀တ္မလား ၀ယ္ေပးမယ္ေလ ဖြီးးးး"
"ေတာ္ပါေတာ့ အစ္ကိုရယ္"
"ေအးပါေအးပါ ဒါနဲ႔ငါေမးရအံုးမယ္ စစ္ကငါ့ထက္အားနည္းပံုေပါက္ရဲ့သားနဲ႔ ဒီေလာက္ေျပးတာကို ငါကဖတ္ဖတ္ေမာၿပီး စစ္ကဘာလို႔ေခြၽးေလးဘဲျပန္တာတံုး ငါကဘဲအားနည္းတာလား"
"အစ္ကိုကအားမနည္းပါဖူး ကြၽန္ေတာ္ရဲ့အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကအားနည္းနည္းလိုေတာ့ ခနခနလုပ္ရင္းသန္မာသြားတာပါ"
သြန္းမင္းေနာင္မွာစိတ္၀င္စားစရာတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရဟန္ စစ္ခြန္းဆက္နဲ႔အသားခ်င္းထိတဲ့အထိတိုးကာဆက္ေမးလိုက္သည္။
"အို အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္တယ္ေပါ့ ဘာအလုပ္လဲ"
"ညပိုင္းမွအလုပ္လုပ္တာပါ ဘာအလုပ္လဲဆိုတာေတာ့မေျပာဖူး ဟီး"
ေမးခြန္းကိုမေျဖေသာေၾကာင့္ သြန္းမင္းေနာင္နည္းနည္းေတာ့၀မ္းနည္းမိသြားသည္။သူ၀မ္းနည္းသြားတာကို စစ္ခြန္းဆက္ျမင္သြားသည္ထင္ အလန႔္တစ္ၾကားႏွစ္သိမ့္ေပးလာ၏။
"အာ ကြၽန္ေတာ္ကမေျဖေပးခ်င္လို႔မဟုတ္ဖူးေနာ္ အစ္ကိုစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္အလုပ္က ေျပာမရလို႔ပါ"
ကပ်ာကရာျဖစ္ေနေသာ စစ္ခြန္းဆက္၏ပံုစံေလးေၾကာင့္ သြန္းမင္းေနာင္ၿပံဳးမိသြားသည္။
"လာပီကေလးတို႔ေရ မိုးျပာေရာင္ကႏွစ္ထည္ဘဲက်န္ေတာ့တာ သားေလးတို႔ကံေကာင္းတယ္ေနာ္"
အန္တီႀကီးမွာ မေျပးရံုတမယ္ေရာက္လာကာ သြန္းမင္းေနာင္ႏွင့္စစ္ခြန္းဆက္တို႔လက္ထဲကို မိုးျပာေရာင္ဆြယ္တာႏွင့္အနက္ေရာင္ခ်ည္အေပ်ာ့သားေဘာင္းဘီတစ္ထည္စီကမ္းေပးလာ၏။
"အ၀တ္လဲခန္းက ဟိုဘက္မွာသြားလဲၾက"
ခနေလာက္အ၀တ္လဲအၿပီးတြင္။
သြန္းမင္းေနာင္သည္အရင္ကထဲကေခ်ာလြန္းတဲ့မ်က္ႏွာကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္ၿပီး လူငယ္ဆန္တဲ့outfitနဲ႔ ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါျမင္သူတိုင္း၏ႏွလံုးသားေတြကို တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြက်သြားေစႏိုင္သည္အထိပင္။သြန္းမင္းေနာင္အ၀တ္လဲၿပီးေသာ္လည္း စစ္ခြန္းဆက္မွာမၿပီးေသးေသာေၾကာင့္ စစ္ခြန္းဆက္၏အ၀တ္လဲခန္းအေရ႔ွမွာ မတ္တပ္ရပ္ကာေစာင့္ေနမိသည္။ရပ္ေနရင္းႏွင့္လဲ သူ၏ပံုစံကိုအေခ်ာဆံုးပံုစံအေနအထားသို႔ရေအာင္ဟိုေျပာင္း ဒီေျပာင္းလုပ္ေနေသးသည္။
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲထၫ့္ရင္း ခါးကိုမတ္မတ္ေကာ့ထားကာ ယံုၾကည္မႈရိွဟန္အေနအထားျဖင့္
'ဒီလိုဆိုရင္ သူေႂကြသြားေလာက္လား ေနပါအံုးသူကငါ့ကိုေႂကြေနၿပီးသားဘဲကို တစ္ျခားတစ္မ်ိဳးေျပာင္းၾကၫ့္အံုးမယ္'
ထိုလိုႏွင့္တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးေျပာင္းေနလိုက္တာ စစ္ခြန္းဆက္အ၀တ္လဲၿပီးသည္အထိပင္။အ၀တ္လဲခန္းရဲ့လိုက္ကာဟာ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြင့္ဟသြားၿပီး အထဲမွ ေကာင္းကင္ဘံုမွနတ္သားတစ္မ်ွလွပလြန္းေသာ ေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္ျဖည္းျငင္းစြာထြက္ေပၚလာေလသည္။ဖဲျပားလိုႏူးညံ့ၿပီးၾကည္ျပာေရာင္ေရအိုင္ေပၚေတြ ပံုရိပ္ေပၚေနေသာေကာင္းကင္ျပာႀကီး၏ အေရာင္ႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ ထိုေကာင္ကေလးကိုၾကၫ့္ေလၾကၫ့္ေလ ျမတ္ႏိုးစြာ ဖတ္ထားခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚေလေလပင္။သြန္းမင္းေနာင္ခမ်ာ အေခ်ာဆံုးပံုစံထားမယ္ဆိုတာေတြလဲမသိေတာ့ စစ္ခြန္းဆက္ကိုသာေငးၾကၫ့္ေနမိသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔စံုတြဲ၀တ္စံုေတြ၀တ္ထားတာေနာ္"
စစ္ခြန္းဆက္၏ခ်စ္စရာအၿပံဳးေလးႏွင့္ေျပာလာေသာ စကားေၾကာင့္သြန္းမင္းေနာင္ေငးေနရာမျွပန္ႏိုးထလာရသည္။
"ေအာ္ အင္း ၿပီးၿပီမလား သြားၾကမယ္ေလ"
ဟုဆိုကာ စစ္ခြန္းဆက္၏လက္ကိုတြဲရင္းေကာင္တာမွေစာင့္ေနေသာအန္တီႀကီးစီသို႔ သြန္းမင္းေနာင္ယိမ္းထိုးယိမ္းထိုးႏွင့္သြားေတာ့သည္။သြန္းမင္းေနာင္ယိမ္းထိုးရင္းသြားေနျခင္းေၾကာင့္ စစ္ခြန္းဆက္ပါမသိမသာဟိုယိုင္ဒီယိုင္ျဖစ္လာေပမယ့္ နီရဲတြတ္ေနေသာထိုသူ၏နားႏုႏုေလးေတြေၾကာင့္ စစ္ခြန္းဆက္မွာတိတ္တခိုးၿပံဳးရင္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရေတာ့သည္။
"၃ေသာင္းက်တယ္သားေလး ဒါေပမယ့္သားေလးတို႔အတြဲကိုဒီကအန္တီႀကီးကအရမ္းသေဘာက်မိသြားလို႔ ၂ေသာင္းခြဲနဲ႔ေရာင္းေပးမယ္"
ဆိုကာမ်က္စိတ္တစ္ဖက္မိွတ္ရင္းေျပာလာေသာ အန္တီႀကီးေၾကာင့္ သြန္းမင္းေနာင္ရယ္သြမ္းေသြးရေလသည္။ထို႔ေနာက္credit cardကိုထုတ္ေပးရင္း
"၅ေသာင္းယူလိုက္ပါအန္တီ ကြၽန္ေတာ္ကိုကူညီတဲ့အတြက္"
အန္တီႀကီးမွာေတာ့ ထိတ္လန႔္သြားဟန္
"ဟယ္ မဟုတ္တာေတာ္ အဲ့ေလာက္ႀကီးမလိုပါဖူး ဒီတိုင္းေရေလးတစ္ခြက္တိုက္ယံုပါဘဲသားရယ္"
"ရပါတယ္ အန္တီယူလိုက္ပါ"
"ဒါဆိုလဲ အားမနာေတာ့ဖူးေနာ္ သားေလး"
အန္တီႀကီးမွာသူ၏ေဈးဦးထြက္ေလးသည္ အျမတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေတာ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားၿပီေနာ္ အန္တီ"
သြန္းမင္းေနာင္တို႔လဲ ထိုသေဘာေကာင္းေသာအန္တီႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ကာ ၿမိဳ႔ထဲလည္ပင္ရင္းdateရန္ စံုတြဲ၀တ္စံုေလးႏွင့္အတူသြားဖို႔ ဆိုင္တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့သည္။
Bunny girl၀တ္စံုေလး🌚🐇
_______________________________________________________________________________________