'မောင်ရေ....'
'ဗျာ....'
'မောင်ဘယ်မှာလဲဟင်...?'
'မောင်အိမ်သာထဲမှာကလေးလေး....'
'ဝေးလေ.....'
'မဝင်လာနဲ့နော်....ဝေးချော်ကျမယ်....မောင်လာပြီဝေးလေး...'
အခန်းပြင်ကနေဝေးခေါ်သံကြားတာကြောင့်ကျွန်တော်လဲခပ်မြန်မြန်အိမ်သာထဲကနေပြေးထွက်ခဲ့ရတော့သည်...
အပြင်ရောက်တော့ယုန်ပေါက်ကလေးကနှုတ်ခမ်းလေးကိုထော်လို့.....ဘာတွေအလိုမကျသည်မသိ...
'မောင့်!ဟွန့်....'
'ဟော...ဘာဖြစ်ရတာလဲအသဲကလေး....?'
'မောင်ကပြောတယ်ဆို...'
'အင်း....'
'ဝေးဘာပြောရသေးလို့မောင်ကအင်းနေတာလဲ..?ဘာလဲ..ဝေးကိုရွဲ့နေတာလား...?'
'ဟင့်အင်း.....မဟုတ်ပါဘူး....'
'မောင်နော်....ပြောတာသေချာနားထောင်....'
'ဟုတ်...'
'မောင်အဲ့အပြင်ကအဲ့မိန်းမကိုငှားထားတာလား..?'
လက်ညိုးကြီးငေါက်ငေါက်ထိုးကာအပြင်ကဆရာမလေးကိုနံရံကွယ်ပြီးရန်တွေ့နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ဘေဘီပေါက်လေး.....
'မောင့်..'
'ဟိ...'
'ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ...?ဝေးပြောတဲ့ထဲရယ်စရာမပါဘူးနော်....'
'ဟဲဟဲ...ဟို.....ဒီတိုင်းဝေးကလေးကချစ်ဖို့ကောင်းလို့....'
'သိတယ်...ကျွန်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းမှန်း...ခင်ဗျားပြောစရာမလိုဘူး...'
'အော်..အော်...'
'ခင်ဗျားနော်...အာ..ပြောမဲ့စကားတောင်မေ့သွားပြီ..တိတ်စမ်း...'
'ဟုတ်...'
'အာ..သိပြီ....မောင်အဲ့မိန်းမကိုဘာလုပ်ဖို့ခေါ်ထားတာလဲ..?'
'ဝေးအတွက်လေ...ကလေးနဲ့ဝေးပင်ပန်းမှာစိုးလို့....ဆေးရုံမှာနေတဲ့ခဏdoctorဖြူ့ကိုခေါ်လိုက်တာ...doctorကလဲစေတနာနဲ့လာပြုစုပေးတာလေဝေးရဲ့...သားလေးကိုချစ်လို့တဲ့...'
'ဟက်...ဟုတ်မှလဲလုပ်ပါမောင်ရယ်.....သားလေးကိုချစ်တာလား....?ဒါမှမဟုတ်တခြားတစ်ယောက်ကိုများ...အဟင်း...'
'အာ..အာ..မောင့်ကိုအဲ့လိုမကြည့်နဲ့လေဝေးရဲ့...မောင်ဘာမှမသိဘူး...'
'အော်..မသိရှာပါဘူး...doctorနာမည်ကဖြူဆိုတာတော့သိပ်သိတာပေါ့ဟုတ်လား..?ခင်ဗျား....'
'ဟို..အဲ့တာကစကားစပ်မိရင်း......'
'နေဦး....အဲ့တာတင်မကသေးဘူး...အဲ့မိန်းမကပြောတယ်..သားကိုနို့မတိုက်ရဘူးတဲ့.....'
'ဟုတ်ပါဘူး...နို့ဘူးတိုက်ခိုင်းတာပါ...'
'ကျွန်တော့်ကိုမတိုက်ခိုင်းဘူးလေအဲ့မိန်းမက....'
'ဟို....ဟုတ်တယ်လေ..အဲ့တာက....'
'ဘာလို့လဲ...?ကလေးကိုကျုပ်မွေးတာနော်မောင်...သားကြောင့်ဖြစ်လာတဲ့ဒီနို့ရည်ကိုဘယ်သူကသောက်ပေးမှာလဲ...မောင်မသိဘူးလား..?သားနို့မသောက်ရင်ဝေးရဲ့ဟောဒီ့ရင်ဘတ်တွေဘဘ်လောက်နာလဲဆိုတာ.....?'
'ဟင်.....အဲ့လိုလား...?'
'မောင်ကဝေးနာကြင်တာမြင်ရက်လို့လား..?'
'ဟင့်အင်း.....'
'ဒါဆိုဘာလုပ်ပေးရမလဲမောင်သိတယ်ဟုတ်.....'
'အင်း....'
'ဒါဆိုခုသွားလုပ်.....'
'အင်း...လာ...ဝေး...မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့...'
'ဟင်....ဘယ်...ဘယ်ကိုလဲ...?'
'ရေချိုးခန်းထဲ..'
'ဘာလုပ်ဖို့လဲ...ခင်..ခင်ဗျား...?'
'ဝေးဘဲရင်ဘတ်နာတဘ်ဆို...'
'အင်းလေ...'
'မောင့်ကိုဘာလုပ်ရမလဲမေးတယ်လေ..ဒီတော့...'
'အဲ့တော့....'
'မောင်သားအစားစို့ကူပေးမယ်လေ.....'
'ဘာ!!!!!!!!!'
'လာပါဝေးရဲ့..ကြာရင်ဝေးရင်ဘတ်တွေထပ်နာဦးမယ်....မောင်ကစေတနာနဲ့...'
'မောင့်...!!'
'ဗျာ....'
'မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ..?မင်း..မင်း...'
'ဟယ်..ဝေးဘဲမောင့်ကိုဘာလုပ်ရမလဲမေးတယ်လေကွာ....မောင်လဲမောင်တတ်သလောက်လေး...'
'ကျုပ်ပြောတာကမောင့်ကိုအဲ့မိန်းမကိုအလုပ်ထုတ်ပြစ်ဖို့ပြောတာ....အိုး..ရှုပ်တယ်ဗျာ...မောင့်အနားရော...သားအနားရောအဲ့မိန်းမကပ်တာမမြင်ချင်ဘူးဗျာ...သွား...ခုသွားတော့....အဲ့မိန်းမကိုခုသွားပြော.....'
'ဝေးကလဲ...မောင်ကdoctorကိုအလုပ်ထုတ်ပြစ်ရအောင်မောင်ခန့်ထားတာမှမဟုတ်ဘဲ...'
'ဒါဆို...'
'သူ့ဘာသာစေတနာနဲ့လာကူလုပ်ပေးနေတာ.....ဒေါက်တာလေးကစေတနာရောစိတ်ရင်းပါကောင်းရှာပါတယ်ဝေးရယ်....'
'အော်.....အဲ့တာဆိုလဲအဲ့စေတနာကောင်းလွန်းလှပါချည်ရဲ့ဆိုတဲ့အဲ့မိန်းမကြီးကိုဘာလို့မယူဘဲကျုပ်ကိုယူသေးလဲ...ဟွန့်....!!တကယ်ဘဲမနက်စောစောစီးစီးလူကိုအာရုံလာနောက်နေတယ်.....'
'ဝေး...'
'သွား...ကျုပ်အသားလာမထိနဲ့....'
'ဝေးကလဲ...'
'အနားမကပ်နဲ့နော်....'
'မောင်ချစ်တာဝေးတစ်ယောက်တည်းဘဲရှိတာကိုဝေးလဲသိသားနဲ့ကွာ...မောင်ကအဲ့ဒေါက်တာမကလွဲရင်ကျန်တဲ့လူအကုန်ဖွဲနဲ့စကွဲဘဲ...'
'ဘာရယ်!!!'
'အဲ..ဟုတ်ဘူး...ယောင်လို့...ဟီး..မောင်ပြောတာဝေးကလွဲရင်လို့.....'
'အေး..အဲ့မှခင်ဗျားဘဲလွဲနေလိုက်....ရတယ်လေ..ခင်ဗျားအဲ့မိန်းမကိုမနှင်ရက်ဘူးမလား....?'
'ဟို..အားနာလို့ပါ....'
'ရတယ်...ကျုပ်အဲ့မိန်းမကိုမောင်းထုတ်ပြမယ်..ကြည့်လိုက်...လာ..ခင်ဗျားပါလိုက်ခဲ့.....'
ဝေးဆွဲခေါ်လို့သာလိုက်ရပေမဲ့ကျွန်တော်ခုချိန်ထိဘာဆိုဘာမှမသိသေး....
'မောင်ရေ....မောင်လို့.....'
'.........'
ကျွန်တော့်လက်မောင်းလေးကိုဆွဲကာအကျီကလဲတဖက်ပုခုံးပေါ်အောင်ဆွဲချထားတာကြောင့်မြင်နေရတဲ့ပုခုံးသားဖြူဥဥလေးတွေထဲစိတ်ရောက်နေတာနဲ့ကျွန်တော်ဝေးခေါ်နေတာကိုမထူးနိုင်ခဲ့...
'အမလေးဘုရား...ဝေး...ဝေးဘာလုပ်လိုက်တာလဲ..?'
'ဟီး...အသဲယားလို့မောင့်နားရွက်လေးကိုကိုက်လိုက်တာလေမောင်ရဲ့....ယောကျ်ားကလဲ...မကြိုက်လို့လားဟင်...'
'အင်....ယောက်..........'
'ဟီး....ယောကျ်ားလို့ဆို...ဒါလဲမကြိုက်ဘူးလားဟင်....အမြဲတမ်းမောင်လို့ခေါ်နေရတော့ပျင်းစရာကြီးလေ..တမျိုးလေးစမ်းသွားအောင်တခါတလေလေးယောကျ်ားလို့ပြောင်းခေါ်ရင်ကောင်းမလားလို့ပါ.....ဟို.....မောင်အကယ်၍မကြိုက်ရင်လဲ...'
'ဟွန်း....မကြိုက်စရာလား...?ဟီး...ခေါ်..ခေါ်နော်........'
'အွန်း.....ယောကျ်ား....ဝေးရဲ့ယောကျ်ားလေး.....'
'အင်း..အင်း...'
'ယောကျ်ား....'
'ဗျာ...'
'ဝေးကိုသိပ်ချစ်တာဘဲလားဟင်....?'
'ဒါပေါ့....'
'ဘယ်လောက်ကြီးလဲဟင်....?'
'မောင်ဘယ်လောက်ကြီးလဲမောင့်မိန်းမလေးကသိမှာပေါ့....'
'ဟင်..ဘာကြီးလဲ...?'
'sizeလေ..'
'ဂွပ်!!'
'အ့..အ့.....ဝေး....နာလိုက်တာ....'
'ဟီး..မောင်ပေါက်ကရသိပ်ပြောတာဘဲ....အဟင်း....ကန်တော့နော်မောင်....မောင့်ခေါ်းပေါ်အကောင်တက်နေလို့.....ထုပြစ်လိုက်တာ....'
'အော်.....'
'ယောကျ်ား.....'
'အယ်....'
'ဗျာလို့ထူးလေဗျာ....'
'ဗျာ....'
'ဝေးကိုချီပါ့လားဟင်...?'
'ချီရမယ်...'
'ဟွန့်...ဘာလဲ...ယောကျ်ားကမချီနိုင်တော့ဘူးလား...?'
'မဟုတ်ပါဘူးဗျာ...ကဲ..လာ....မောင်ချီလိုက်ပြီ....'
'အွန်း...ယောကျ်ားကမိန်းမကိုအကြာကြီးချီထားရင်ညောင်းနေမှာပေါ့...ဟိုမှာသွားထိုင်ရအောင်လေ...'
'အင်း..ဝေးသဘောလေ....ဟီး....'
'ယောကျ်ား.....'
'ဗျာ....'
'ဝေးကိုချစ်တယ်ဆိုတော့ယောကျ်ားကဟောဒီ့ကမိန်းမရဲ့ဘယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကိုကြိုက်လဲဟင်....?'
'ကြိုက်တယ်..အကုန်ကိုကြိုက်တယ်...အကြိုက်ဆုံးကတော့ဝေဂရဲ့ဟောဒီ့ကနှုတ်ခမ်းလေး...'
'မွ.....ကြိုက်တယ်ဆိုလို့.....ခစ်...ခစ်...'
ဟာ..ဘယ်လိုလေးလက်ကလေးနဲ့အုပ်ပြီးရယ်နေတာလဲဝေးရယ်....ဝေးရဲ့ခုပုံနဲ့တော့မောင်ဆယ်ခါပြန်တောင်ရူးနိုင်တယ်ကွ....
'ယောကျ်ားလို့....'
'ဗျာလို့....'
'ဝေးကိုချစ်ချင်ရဲ့လား...?မောင်နဲ့ဝေးမချစ်ရတာကြာပြီဟုတ်...'
'ဒါပေါ့..ဒါပေါ့.....၇လနဲ့ရက်၂၀ရှိပြီလေ....'
'ဟ..ဟ....မောင်ကသေချာမှတ်ထားတာဘဲ...'
'ဟီး....ဒါတောင်မိနစ်..နာရီ..စက္ကန့်တွေမောင်မပြောရသေးဘူးနော်...'
'ဟုတ်ပါပြီ...ဒါဆိုရင်....ယောကျ်ားနဲ့တို့ပြောရအောင်လေ....သားလေးကလဲငြိမ်နေတုန်း.....'
'ဂျာ....ဒီမှာ.....?'
'ဒါပေါ့....'
'ဂလု...'
'ဒါဆိုလဲ...စကြတာပေါ့မောင်...'
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ဝေးဟာတဖက်ကသူ့အကျီစလေးကိုခပ်ပြေပြေလျှောချရင်းကျွန်တော်မျက်နှာပေါ်သူ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်မိုးလာတော့သည်.....
ကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြီးကြည့်နေတဲ့ဝေးရဲ့ခုလိုပုံလေးကဆွဲဆက်ပြီးကိုက်ပြစ်ချင်စရာ...
တချက်တချက်ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းလဲကိုက်ပြလိုက်သေး.....
ဟ......လှတယ်ကွာ.......
ကျွန်တော့်မျက်နှာနားဝေးရဲ့မျက်နှာတဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်လာတော့ကျွန်တော်လဲဝေးနှုတ်ခန်းနုနုလေးတွေကိုအနမ်းခြွေဖို့ဟန်ပင်တော့သည်....
အရာအားလုံးကောင်းခန်းရောက်နေချိန်မှာဘဲ
.........
'ဒီ..ဒီမှာ.....ရှင်တို့......ဒါ..ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ...?'
'အင်....အယ်...ဒေါက်တာဖြူ.....ဟို....ဝေး...ဘယ်သွားဖို့လဲ...?'
'ခဏနော်မောင်......ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေ..မောင်ကလိမ်မာပါတယ်...မွ...'
'................'
ပြောပြေဆိုဆိုနဲ့ဝေးကကျွန်တော့်နဖူးကိုအနမ်းပေးရင်းကျွန်တော့်နားကထကာ သားကိုချီပြီးမျက်စိမျက်နှာပျက်နေတဲ့ဒေါက်တာဖြူ့နားကိုငြင်သာတဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့လျှောက်သွားတော့သည်.....
'ဒီမှာဒေါက်တာ.......'
'ရှင်......'
'ခင်ဗျားကိုလူမှုရေးအဲ့လောက်ခေါင်းပါးလိမ့်မယ်လို့ထင်မထားဘူး...'
'ရှင်.....'
'လင်မယားတွေသာယာနေတာကိုခိုးကြည့်ရတာဘယ်လိုလဲ....?အရသာမှတွေ့ရဲ့လား..?အာ...သိပြီ...ဒါပေါ့..ခင်ဗျားမှာကျွန်တော့်ယောကျ်ားလိုဥပဓိရုပ်ကောင်း...ချမ်းသာပြီးဂရုစိုက်အနွံတာခံပေးတတ်တဲ့သူမရှိဘူးနဲ့တူတယ်..ဒါကြောင့်အားကျပြီးငေးနေတာလားအမိ...'
'ရှင်ဘာပြောတာလြ..?ရှင့်စကားတွေကရိုင်းလှချည်လား..?'
'ရိုင်းရအောင်ကျွန်တော်ပြောတဲ့ထဲမှာ ကောင်မရေ လို့ဆဲတဲ့စကားလုံးတစ်လုံးလုံးများပါလို့လား....?'
'ရှင်ကျွန်မကိုမကျေနပ်ရင်တောင်ရှင့်ကလေးကိုဘာအခကြေးငွေမှမယူဘဲကူကြည့်ပေးနေတဲ့ကျွန်မရဲ့စေတနာကိုလေးစားတန်ဖိုးထားပေးပါ....'
'ခင်ဗျားပြောလို့ကျွန်တော်လဲပြောတာနော်...အခကြေးငွေမယူဘဲစေတနာနဲ့ကူညီပေးတယ်ဆိုလို့....နေပါဦး...အဲ့လိုစေတနာနဲ့ကူညီတယ်ဆိုတော့ကျွနေ်တာ်တို့ကအရင်ကအရမ်းကိုခင်မင်ရင်းနှီးသိကြွမ်းခဲ့ကြတဲ့မိတ်ဆွေတွေလား.....မဟုတ်ဘူးဟုတ်.....ဒီမှာ.....ခင်ဗျားအဲ့လောက်စေတနာသဒ္ဓါတရားတွေထက်သန်နေရင်လဲဘာလို့ဒီဆေးရုံမှာအခကြေးငွေယူပြီးအလုပ်လုပ်နေသေးလဲ....လူတိုင်းအပေါ်ကိုစေတနာထားပြီးအခကြေးငွေမယူဘဲကုလိုက်လေ.....ခင်ဗျားတောင်ကုသိုလ်ရဦးမှာ.....ဒီမှာ....ယူတတ်ရင်ကုသိုလ်ကရစရာချည်းဘဲ...အေး..မယူတတ်ဘဲတနာစိတ်မွှန်ပြီးသူများလင်ကိုကြောင်တောင်နှိုက်ရင်တော့အလကားနေရင်းအကုသိုလ်အတောင်လိုက်ရနေပါဦးမယ်အမိရယ်.....'
'ရှင်...ရှင်....'
'ဒီမှာ.....လူနာရှင်...'
'ဟေး..ကျွန်တော့်ယောကျ်ားကိုစစ်ကူငှားစရာမလိုပါဘူး.....'
'ဒီမှာ....ရှင်ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ..?'
'ရှင်းရှင်းလေးဘဲလေ....မင်းကိုလစ်စေချင်တာ.....နောက်နောင်ကျုပ်တို့ရှေ့ပေါ်မလာနဲ့.....အော်....တစ်ခုတော့ထပ်ပြောထားမယ်နော်....ကြောင်တောင်နှိုက်ဖို့တော့မကြိုးစားနဲ့နော်....မောင်ကမိန်းမဆိုသိပ်မုန်းတာ....အထူးသဖြင့်ခင်ဗျားလိုဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များပြီးကူလီကူမာလုပ်တတ်တဲ့သူမျိုးကိုပေါ့....ဒါကြောင့်ခုဘဲကြည့်လေ....နှုတ်ခမ်းနီမလေးတွေတမ်းတမ်းဆွဲနေတဲ့မောင်ကမိန်းကလေးတွေအားလုံးထဲမှာမှကျွန်တော့်ကိုဘဲရွေးခဲ့တာလေ...အဟင်း....'
'တောက်...!!ဒါသက်သက်စော်ကားတာ.....ရော့...နင့်ကလေး...'
'ဖြေးဖြေးလျှောက်လေ..ခင်ဗျားခြေထောက်နာသွားမှာစိတ်မပူပေမဲ့ကြမ်းခင်းတွေကသိပ်ကိုစေ◌ျးကြီးလွန်းတယ်..ကွဲသွားလို့ခင်ဗျားမလျော်နိုင်ရင်ပြဿနာကြီးသွားနိုင်တယ်နော်....'
'နင်...နင်...မှတ်ထားလိုက်....တောက်!!'
'ဘလာဘလာဘလာ.....ဟန့်..မတူရင်လာမတုနဲ့လဒမရဲ့.....'
'အင့်...အင့်..အဲ...'
'ကောင်စုတ်လေး..ဟိုဟာမလက်ထဲမှာကြတခစ်ခစ်နဲ့..ခုမှပါးစပ်လာသပ်ပြနေတယ်..နို့မတိုက်ဘူးမင်းကိုလဲ...?'
'ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..ဒီကောင်လူဆိုး..သူ့မတိုက်နဲ့..ဒါပေမဲ့...မောင့်ကိုတော့..'
'ဒီမှာ..ကျွန်တော့်အကျီလက်ထဲရောက်နေတဲ့ခင်ဗျားလက်ခုထုတ်နော်.....'
'ဝေးကလဲ...'
'ဘာလဲ.....?မုန်တိုင်းခေါ်ချင်နေတာလား....?ရတယ်လေ......'
'ဟို....မလုပ်....ထုတ်..ထုတ်လိုက်ပြီနော်.....စိတ်မဆိုးပါနဲ့....ဝေးကလေးရဲ့...'
'ခင်ဗျားတို့မှမလိမ်မာဘဲ.....'
'နောက်ဆိုလိမ်မာပါမယ်....ဒါဆိုစောနကမပြီးပြတ်သေးတဲ့ယောကျ်ားရဲ့တာဝန်ကိုဟောီု့ကမိန်းမလေးကပြီးမြောက်အောင်လုပ်ခွင့်ပေးနော်...'
'တော်တော်အိမ်ထောင့်တာဝန်ကျေချင်တယ်ပေါ့လေ...'
'ဟုတ်တာပေါ့ဝေးရဲ့....မဟုတ်ရင်မောင့်သိက္ခာကျမှာပေါ့...'
'ဒါပေါ့လေ..ဒါပေါ့...ဒါဆိုခင်ဗျားသားခဏခေါ်ထား...'
'အင့်..အဲ့..အူဝဲ..'
'မငိုနဲ့....ပိတ်ထား....ပေါက်စ...!'
'အွန့်....အဲ့..'
'ဝေးကလဲ..သားသနားပါတယ်...'
'မောင်နော်...!'
'ဟုတ်ပါ့ဝေးရယ်..ဒီကောင်တအားဆိုးတယ်....'
'နေခဲ့..နှစ်ယောက်လုံး....'
'မိန်းမကဘယ်သွားဖို့လဲ...?'
'ခင်ဗျားဘဲအိမ်ထောင့်တာဝန်ကျေချင်တယ်ဆို...အဲ့တာအဝတ်သွားလဲပြီးလုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်မလို့လေ.....'
'အာ....သိပြီ...ဟီး...သိပ်မကြာနဲ့နော်ဝေး....မောင်တော်တော်လေး....အင်း....'
'သိတယ်..မကြာစေရဘူး....'
ခဏကြာတော့မှဝေးကဆေးရုံဝတ်စုံလေးနဲ့ပြန်ထွက်လာတာကြောင့်ကျွန်တေ့်မှာကြောင်တောင်တောင်နဲ့သာဝေးကိုကြည့်နေမိတော့သည်...
'ဝေး......'
'ဟင်....'
'ဘာလို့ဝတ်လာသေးတာလဲ..?'
'ဘာကိုလဲ..?'
'ပြီးရင်လဲချွတ်ရမဲ့ဟာ.....'
'ဟင်း.....ရော့....'
'အင်...နို့ဘူးကြီး....'
'ဟုတ်တယ်လေ..'
'ဒါဆိုခုဏက....'
'သားအတွက်ရေချိုးခန်းထဲနို့သွားညှစ်တာလေ....ခုတော့ပင်ပန်းသွားပြီ..ကျွန်တော်အိပ်တော့မယ်...ခင်ဗျားကလေးကိုနို့တိုက်လိုက်...'
'ဟင်.....'
'ဗြဲ..အဲ့..အဲ့..အူဝဲ....'
'ဟိုမှာခင်ဗျားသားငိုနေပြီလေ...ဘာလုပ်နေတာလဲ..?နို့တိုက်လိုက်လေ....'
'ဟင်.....'
'ဗြဲ...ဗြဲ....အူဝဲ.....'
'ဝေး....သားအကြောင်းသိရဲ့သားနဲ့ဝေးတိုက်မှစို့တဲ့ဟာ.....'
'ဟက်..အဲ့လိုဖြစ်မယ်ဆိုတာသိသားဘဲ...ရော့..ခင်ဗျားခေါင်းမှာဒါစွပ်လိုက်....'
'ဘာကြီးလဲ...?'
'ကျွန်တော့်ဓာတ်ပုံလေ....အဲ့တာနဲ့ဆိုအဆင်ပြေလိမ့်မယ်....'
'အဲ့..အဲ့.....'
'ကဲ....တိုက်တော့မောင်ရယ်.......ဝေးလဲအိပ်တော့မယ်......ဘိုင့်....'
'ဟာ..ဝေး...ဝေး....မောင့်ကိုတန်းလန်းကြီးမထားခဲ့နဲ့လေ....'
'အဲ့မှာကြွချင်ဦးလေဖအေနဲ့သား..ခံလိုက်တော့....ဆက်မပြောနဲ့နော်....အိပ်တော့မှာ...'
'ဝေး...'
'အဲ့..အဲ့..အူငဲ...'
'အိုး...အေးပါ..အေးပါသားရယ်...ရော့....ဖေဖေတိုက်မယ်နော်...ရော့....'
'အွန့်....အင့်....'
'မငိုနဲ့..တိတ်တော့...အ့..အ့လား....ဆိတ်တယ်..အ့......သားငယ်....ဖေဖေ့ရင်ဘတ်တွေတော့..အ့..အ့...ဝေး...'
'အော်...ပြောဖို့မေ့နေတာ...သားကနို့စို့တိုင်းသူအားရရင်အားရသလိုခင်ဗျားရင်ဘတ်ကိုဆိတ်လိမ့်မယ်နော်....ခင်ဗျားသီးခံနိုင်ပါစေလို့မျှော်လင့်ပါတယ်ဗျာ.....'
'ဝေး.....မောင်လေ....မောင်မှားပါတယ်..အ့...အ့...အား....သားရယ်..နာလိုက်တာ....အရင်းကိုမှဆွဲဆိတ်ရသလားဟ.....အ့....အ့....'
'အွန့်..အွန့်.....အင့်...'
'အီး...ဟီး......ဝေးရယ်....အီး....ရက်စက်လိုက်တာ...အ့..အား.....သားစုတ်လေးကလဲ......အား!!!'
'......'
'ဝေး....မောင်နောက်ကျလုပ်တော့ပါ..အ့.....လုပ်ဘူးလို့..အ့.....'
'လုပ်ရဲရင်လဲထပ်လုပ်ကြည့်လေ....ခင်ဗျားဟာကိုအရင်းကနေဖြတ်ပြစ်လိုက်မယ်...'
'အင့်...'
'တိုးတိုးနေ...အိပ်နေတယ်လေ...'
'ဟုတ်...အား!!အွန့်...အွန့်.....'
ကုန်ပါပြီ...ငါ့ရင်ဘတ်မွှေးတွေတော့...အ့....!!!!
ဟက်...မှတ်ပလား....ခင်ဗျားတို့သားအဖတွေ.....
----------------------------
To be continued
Zawgyi
'ေမာင္ေရ....'
'ဗ်ာ....'
'ေမာင္ဘယ္မွာလဲဟင္...?'
'ေမာင္အိမ္သာထဲမွာကေလးေလး....'
'ေဝးေလ.....'
'မဝင္လာနဲ႔ေနာ္....ေဝးေခ်ာ္က်မယ္....ေမာင္လာၿပီေဝးေလး...'
အခန္းျပင္ကေနေဝးေခၚသံၾကားတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လဲခပ္ျမန္ျမန္အိမ္သာထဲကေနေျပးထြက္ခဲ့ရေတာ့သည္...
အျပင္ေရာက္ေတာ့ယုန္ေပါက္ကေလးကႏွုတ္ခမ္းေလးကိုေထာ္လို႔.....ဘာေတြအလိုမက်သည္မသိ...
'ေမာင့္!ဟြန႔္....'
'ေဟာ...ဘာျဖစ္ရတာလဲအသဲကေလး....?'
'ေမာင္ကေျပာတယ္ဆို...'
'အင္း....'
'ေဝးဘာေျပာရေသးလို႔ေမာင္ကအင္းေနတာလဲ..?ဘာလဲ..ေဝးကိုရြဲ႕ေနတာလား...?'
'ဟင့္အင္း.....မဟုတ္ပါဘူး....'
'ေမာင္ေနာ္....ေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္....'
'ဟုတ္...'
'ေမာင္အဲ့အျပင္ကအဲ့မိန္းမကိုငွားထားတာလား..?'
လက္ညိဳးႀကီးေငါက္ေငါက္ထိုးကာအျပင္ကဆရာမေလးကိုနံရံကြယ္ၿပီးရန္ေတြ႕ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေဘဘီေပါက္ေလး.....
'ေမာင့္..'
'ဟိ...'
'ဘာေတြျပဳံးေနတာလဲ...?ေဝးေျပာတဲ့ထဲရယ္စရာမပါဘူးေနာ္....'
'ဟဲဟဲ...ဟို.....ဒီတိုင္းေဝးကေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔....'
'သိတယ္...ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွန္း...ခင္ဗ်ားေျပာစရာမလိုဘူး...'
'ေအာ္..ေအာ္...'
'ခင္ဗ်ားေနာ္...အာ..ေျပာမဲ့စကားေတာင္ေမ့သြားၿပီ..တိတ္စမ္း...'
'ဟုတ္...'
'အာ..သိၿပီ....ေမာင္အဲ့မိန္းမကိုဘာလုပ္ဖို႔ေခၚထားတာလဲ..?'
'ေဝးအတြက္ေလ...ကေလးနဲ႔ေဝးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔....ေဆး႐ုံမွာေနတဲ့ခဏdoctorျဖဴ႕ကိုေခၚလိုက္တာ...doctorကလဲေစတနာနဲ႔လာျပဳစုေပးတာေလေဝးရဲ့...သားေလးကိုခ်စ္လို႔တဲ့...'
'ဟက္...ဟုတ္မွလဲလုပ္ပါေမာင္ရယ္.....သားေလးကိုခ်စ္တာလား....?ဒါမွမဟုတ္တျခားတစ္ေယာက္ကိုမ်ား...အဟင္း...'
'အာ..အာ..ေမာင့္ကိုအဲ့လိုမၾကည့္နဲ႔ေလေဝးရဲ့...ေမာင္ဘာမွမသိဘူး...'
'ေအာ္..မသိရွာပါဘူး...doctorနာမည္ကျဖဴဆိုတာေတာ့သိပ္သိတာေပါ့ဟုတ္လား..?ခင္ဗ်ား....'
'ဟို..အဲ့တာကစကားစပ္မိရင္း......'
'ေနဦး....အဲ့တာတင္မကေသးဘူး...အဲ့မိန္းမကေျပာတယ္..သားကိုနို႔မတိုက္ရဘူးတဲ့.....'
'ဟုတ္ပါဘူး...နို႔ဘူးတိုက္ခိုင္းတာပါ...'
'ကၽြန္ေတာ့္ကိုမတိုက္ခိုင္းဘူးေလအဲ့မိန္းမက....'
'ဟို....ဟုတ္တယ္ေလ..အဲ့တာက....'
'ဘာလို႔လဲ...?ကေလးကိုက်ဳပ္ေမြးတာေနာ္ေမာင္...သားေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ဒီနို႔ရည္ကိုဘယ္သူကေသာက္ေပးမွာလဲ...ေမာင္မသိဘူးလား..?သားနို႔မေသာက္ရင္ေဝးရဲ့ေဟာဒီ့ရင္ဘတ္ေတြဘဘ္ေလာက္နာလဲဆိုတာ.....?'
'ဟင္.....အဲ့လိုလား...?'
'ေမာင္ကေဝးနာၾကင္တာျမင္ရက္လို႔လား..?'
'ဟင့္အင္း.....'
'ဒါဆိုဘာလုပ္ေပးရမလဲေမာင္သိတယ္ဟုတ္.....'
'အင္း....'
'ဒါဆိုခုသြားလုပ္.....'
'အင္း...လာ...ေဝး...ေမာင္နဲ႔လိုက္ခဲ့...'
'ဟင္....ဘယ္...ဘယ္ကိုလဲ...?'
'ေရခ်ိဳးခန္းထဲ..'
'ဘာလုပ္ဖို႔လဲ...ခင္..ခင္ဗ်ား...?'
'ေဝးဘဲရင္ဘတ္နာတဘ္ဆို...'
'အင္းေလ...'
'ေမာင့္ကိုဘာလုပ္ရမလဲေမးတယ္ေလ..ဒီေတာ့...'
'အဲ့ေတာ့....'
'ေမာင္သားအစားစို႔ကူေပးမယ္ေလ.....'
'ဘာ!!!!!!!!!'
'လာပါေဝးရဲ့..ၾကာရင္ေဝးရင္ဘတ္ေတြထပ္နာဦးမယ္....ေမာင္ကေစတနာနဲ႔...'
'ေမာင့္...!!'
'ဗ်ာ....'
'မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ..?မင္း..မင္း...'
'ဟယ္..ေဝးဘဲေမာင့္ကိုဘာလုပ္ရမလဲေမးတယ္ေလကြာ....ေမာင္လဲေမာင္တတ္သေလာက္ေလး...'
'က်ဳပ္ေျပာတာကေမာင့္ကိုအဲ့မိန္းမကိုအလုပ္ထုတ္ျပစ္ဖို႔ေျပာတာ....အိုး..ရွုပ္တယ္ဗ်ာ...ေမာင့္အနားေရာ...သားအနားေရာအဲ့မိန္းမကပ္တာမျမင္ခ်င္ဘူးဗ်ာ...သြား...ခုသြားေတာ့....အဲ့မိန္းမကိုခုသြားေျပာ.....'
'ေဝးကလဲ...ေမာင္ကdoctorကိုအလုပ္ထုတ္ျပစ္ရေအာင္ေမာင္ခန႔္ထားတာမွမဟုတ္ဘဲ...'
'ဒါဆို...'
'သူ႔ဘာသာေစတနာနဲ႔လာကူလုပ္ေပးေနတာ.....ေဒါက္တာေလးကေစတနာေရာစိတ္ရင္းပါေကာင္းရွာပါတယ္ေဝးရယ္....'
'ေအာ္.....အဲ့တာဆိုလဲအဲ့ေစတနာေကာင္းလြန္းလွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့အဲ့မိန္းမႀကီးကိုဘာလို႔မယူဘဲက်ဳပ္ကိုယူေသးလဲ...ဟြန႔္....!!တကယ္ဘဲမနက္ေစာေစာစီးစီးလူကိုအာ႐ုံလာေနာက္ေနတယ္.....'
'ေဝး...'
'သြား...က်ဳပ္အသားလာမထိနဲ႔....'
'ေဝးကလဲ...'
'အနားမကပ္နဲ႔ေနာ္....'
'ေမာင္ခ်စ္တာေဝးတစ္ေယာက္တည္းဘဲရွိတာကိုေဝးလဲသိသားနဲ႔ကြာ...ေမာင္ကအဲ့ေဒါက္တာမကလြဲရင္က်န္တဲ့လူအကုန္ဖြဲနဲ႔စကြဲဘဲ...'
'ဘာရယ္!!!'
'အဲ..ဟုတ္ဘူး...ေယာင္လို႔...ဟီး..ေမာင္ေျပာတာေဝးကလြဲရင္လို႔.....'
'ေအး..အဲ့မွခင္ဗ်ားဘဲလြဲေနလိုက္....ရတယ္ေလ..ခင္ဗ်ားအဲ့မိန္းမကိုမႏွင္ရက္ဘူးမလား....?'
'ဟို..အားနာလို႔ပါ....'
'ရတယ္...က်ဳပ္အဲ့မိန္းမကိုေမာင္းထုတ္ျပမယ္..ၾကည့္လိုက္...လာ..ခင္ဗ်ားပါလိုက္ခဲ့.....'
ေဝးဆြဲေခၚလို႔သာလိုက္ရေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္ခုခ်ိန္ထိဘာဆိုဘာမွမသိေသး....
'ေမာင္ေရ....ေမာင္လို႔.....'
'.........'
ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းေလးကိုဆြဲကာအက်ီကလဲတဖက္ပုခုံးေပၚေအာင္ဆြဲခ်ထားတာေၾကာင့္ျမင္ေနရတဲ့ပုခုံးသားျဖဴဥဥေလးေတြထဲစိတ္ေရာက္ေနတာနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ေဝးေခၚေနတာကိုမထူးနိုင္ခဲ့...
'အမေလးဘုရား...ေဝး...ေဝးဘာလုပ္လိုက္တာလဲ..?'
'ဟီး...အသဲယားလို႔ေမာင့္နားရြက္ေလးကိုကိုက္လိုက္တာေလေမာင္ရဲ့....ေယာက်္ားကလဲ...မႀကိဳက္လို႔လားဟင္...'
'အင္....ေယာက္..........'
'ဟီး....ေယာက်္ားလို႔ဆို...ဒါလဲမႀကိဳက္ဘူးလားဟင္....အျမဲတမ္းေမာင္လို႔ေခၚေနရေတာ့ပ်င္းစရာႀကီးေလ..တမ်ိဳးေလးစမ္းသြားေအာင္တခါတေလေလးေယာက်္ားလို႔ေျပာင္းေခၚရင္ေကာင္းမလားလို႔ပါ.....ဟို.....ေမာင္အကယ္၍မႀကိဳက္ရင္လဲ...'
'ဟြန္း....မႀကိဳက္စရာလား...?ဟီး...ေခၚ..ေခၚေနာ္........'
'အြန္း.....ေယာက်္ား....ေဝးရဲ့ေယာက်္ားေလး.....'
'အင္း..အင္း...'
'ေယာက်္ား....'
'ဗ်ာ...'
'ေဝးကိုသိပ္ခ်စ္တာဘဲလားဟင္....?'
'ဒါေပါ့....'
'ဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲဟင္....?'
'ေမာင္ဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲေမာင့္မိန္းမေလးကသိမွာေပါ့....'
'ဟင္..ဘာႀကီးလဲ...?'
'sizeေလ..'
'ဂြပ္!!'
'အ့..အ့.....ေဝး....နာလိုက္တာ....'
'ဟီး..ေမာင္ေပါက္ကရသိပ္ေျပာတာဘဲ....အဟင္း....ကန္ေတာ့ေနာ္ေမာင္....ေမာင့္ေခၚးေပၚအေကာင္တက္ေနလို႔.....ထုျပစ္လိုက္တာ....'
'ေအာ္.....'
'ေယာက်္ား.....'
'အယ္....'
'ဗ်ာလို႔ထူးေလဗ်ာ....'
'ဗ်ာ....'
'ေဝးကိုခ်ီပါ့လားဟင္...?'
'ခ်ီရမယ္...'
'ဟြန႔္...ဘာလဲ...ေယာက်္ားကမခ်ီနိုင္ေတာ့ဘူးလား...?'
'မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...ကဲ..လာ....ေမာင္ခ်ီလိုက္ၿပီ....'
'အြန္း...ေယာက်္ားကမိန္းမကိုအၾကာႀကီးခ်ီထားရင္ေညာင္းေနမွာေပါ့...ဟိုမွာသြားထိုင္ရေအာင္ေလ...'
'အင္း..ေဝးသေဘာေလ....ဟီး....'
'ေယာက်္ား.....'
'ဗ်ာ....'
'ေဝးကိုခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့ေယာက်္ားကေဟာဒီ့ကမိန္းမရဲ့ဘယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကိုႀကိဳက္လဲဟင္....?'
'ႀကိဳက္တယ္..အကုန္ကိုႀကိဳက္တယ္...အႀကိဳက္ဆုံးကေတာ့ေဝဂရဲ့ေဟာဒီ့ကႏွုတ္ခမ္းေလး...'
'မြ.....ႀကိဳက္တယ္ဆိုလို႔.....ခစ္...ခစ္...'
ဟာ..ဘယ္လိုေလးလက္ကေလးနဲ႔အုပ္ၿပီးရယ္ေနတာလဲေဝးရယ္....ေဝးရဲ့ခုပုံနဲ႔ေတာ့ေမာင္ဆယ္ခါျပန္ေတာင္႐ူးနိုင္တယ္ကြ....
'ေယာက်္ားလို႔....'
'ဗ်ာလို႔....'
'ေဝးကိုခ်စ္ခ်င္ရဲ့လား...?ေမာင္နဲ႔ေဝးမခ်စ္ရတာၾကာၿပီဟုတ္...'
'ဒါေပါ့..ဒါေပါ့.....၇လနဲ႔ရက္၂၀ရွိၿပီေလ....'
'ဟ..ဟ....ေမာင္ကေသခ်ာမွတ္ထားတာဘဲ...'
'ဟီး....ဒါေတာင္မိနစ္..နာရီ..စကၠန႔္ေတြေမာင္မေျပာရေသးဘူးေနာ္...'
'ဟုတ္ပါၿပီ...ဒါဆိုရင္....ေယာက်္ားနဲ႔တို႔ေျပာရေအာင္ေလ....သားေလးကလဲၿငိမ္ေနတုန္း.....'
'ဂ်ာ....ဒီမွာ.....?'
'ဒါေပါ့....'
'ဂလု...'
'ဒါဆိုလဲ...စၾကတာေပါ့ေမာင္...'
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ေဝးဟာတဖက္ကသူ႔အက်ီစေလးကိုခပ္ေျပေျပေလၽွာခ်ရင္းကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာေပၚသူ႔လက္ကေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္မိုးလာေတာ့သည္.....
ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပဳံးၿပီးၾကည့္ေနတဲ့ေဝးရဲ့ခုလိုပုံေလးကဆြဲဆက္ၿပီးကိုက္ျပစ္ခ်င္စရာ...
တခ်က္တခ်က္ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီးႏွုတ္ခမ္းလဲကိုက္ျပလိုက္ေသး.....
ဟ......လွတယ္ကြာ.......
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနားေဝးရဲ့မ်က္ႏွာတျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္လာေတာ့ကၽြန္ေတာ္လဲေဝးႏွုတ္ခန္းႏုႏုေလးေတြကိုအနမ္းေႁခြဖို႔ဟန္ပင္ေတာ့သည္....
အရာအားလုံးေကာင္းခန္းေရာက္ေနခ်ိန္မွာဘဲ
.........
'ဒီ..ဒီမွာ.....ရွင္တို႔......ဒါ..ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ...?'
'အင္....အယ္...ေဒါက္တာျဖဴ.....ဟို....ေဝး...ဘယ္သြားဖို႔လဲ...?'
'ခဏေနာ္ေမာင္......ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေန..ေမာင္ကလိမ္မာပါတယ္...မြ...'
'................'
ေျပာေျပဆိုဆိုနဲ႔ေဝးကကၽြန္ေတာ့္နဖူးကိုအနမ္းေပးရင္းကၽြန္ေတာ့္နားကထကာ သားကိုခ်ီၿပီးမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့ေဒါက္တာျဖဴ႕နားကိုျငင္သာတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ေလၽွာက္သြားေတာ့သည္.....
'ဒီမွာေဒါက္တာ.......'
'ရွင္......'
'ခင္ဗ်ားကိုလူမွုေရးအဲ့ေလာက္ေခါင္းပါးလိမ့္မယ္လို႔ထင္မထားဘူး...'
'ရွင္.....'
'လင္မယားေတြသာယာေနတာကိုခိုးၾကည့္ရတာဘယ္လိုလဲ....?အရသာမွေတြ႕ရဲ့လား..?အာ...သိၿပီ...ဒါေပါ့..ခင္ဗ်ားမွာကၽြန္ေတာ့္ေယာက်္ားလိုဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္း...ခ်မ္းသာၿပီးဂ႐ုစိုက္အႏြံတာခံေပးတတ္တဲ့သူမရွိဘူးနဲ႔တူတယ္..ဒါေၾကာင့္အားက်ၿပီးေငးေနတာလားအမိ...'
'ရွင္ဘာေျပာတာၾလ..?ရွင့္စကားေတြကရိုင္းလွခ်ည္လား..?'
'ရိုင္းရေအာင္ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ထဲမွာ ေကာင္မေရ လို႔ဆဲတဲ့စကားလုံးတစ္လုံးလုံးမ်ားပါလို႔လား....?'
'ရွင္ကၽြန္မကိုမေက်နပ္ရင္ေတာင္ရွင့္ကေလးကိုဘာအခေၾကးေငြမွမယူဘဲကူၾကည့္ေပးေနတဲ့ကၽြန္မရဲ့ေစတနာကိုေလးစားတန္ဖိုးထားေပးပါ....'
'ခင္ဗ်ားေျပာလို႔ကၽြန္ေတာ္လဲေျပာတာေနာ္...အခေၾကးေငြမယူဘဲေစတနာနဲ႔ကူညီေပးတယ္ဆိုလို႔....ေနပါဦး...အဲ့လိုေစတနာနဲ႔ကူညီတယ္ဆိုေတာ့ကၽြနေ္တာ္တို႔ကအရင္ကအရမ္းကိုခင္မင္ရင္းႏွီးသိႂကြမ္းခဲ့ၾကတဲ့မိတ္ေဆြေတြလား.....မဟုတ္ဘူးဟုတ္.....ဒီမွာ.....ခင္ဗ်ားအဲ့ေလာက္ေစတနာသဒၶါတရားေတြထက္သန္ေနရင္လဲဘာလို႔ဒီေဆး႐ုံမွာအခေၾကးေငြယူၿပီးအလုပ္လုပ္ေနေသးလဲ....လူတိုင္းအေပၚကိုေစတနာထားၿပီးအခေၾကးေငြမယူဘဲကုလိုက္ေလ.....ခင္ဗ်ားေတာင္ကုသိုလ္ရဦးမွာ.....ဒီမွာ....ယူတတ္ရင္ကုသိုလ္ကရစရာခ်ည္းဘဲ...ေအး..မယူတတ္ဘဲတနာစိတ္မႊန္ၿပီးသူမ်ားလင္ကိုေၾကာင္ေတာင္ႏွိုက္ရင္ေတာ့အလကားေနရင္းအကုသိုလ္အေတာင္လိုက္ရေနပါဦးမယ္အမိရယ္.....'
'ရွင္...ရွင္....'
'ဒီမွာ.....လူနာရွင္...'
'ေဟး..ကၽြန္ေတာ့္ေယာက်္ားကိုစစ္ကူငွားစရာမလိုပါဘူး.....'
'ဒီမွာ....ရွင္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ..?'
'ရွင္းရွင္းေလးဘဲေလ....မင္းကိုလစ္ေစခ်င္တာ.....ေနာက္ေနာင္က်ဳပ္တို႔ေရွ႕ေပၚမလာနဲ႔.....ေအာ္....တစ္ခုေတာ့ထပ္ေျပာထားမယ္ေနာ္....ေၾကာင္ေတာင္ႏွိုက္ဖို႔ေတာ့မႀကိဳးစားနဲ႔ေနာ္....ေမာင္ကမိန္းမဆိုသိပ္မုန္းတာ....အထူးသျဖင့္ခင္ဗ်ားလိုဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားၿပီးကူလီကူမာလုပ္တတ္တဲ့သူမ်ိဳးကိုေပါ့....ဒါေၾကာင့္ခုဘဲၾကည့္ေလ....ႏွုတ္ခမ္းနီမေလးေတြတမ္းတမ္းဆြဲေနတဲ့ေမာင္ကမိန္းကေလးေတြအားလုံးထဲမွာမွကၽြန္ေတာ့္ကိုဘဲေရြးခဲ့တာေလ...အဟင္း....'
'ေတာက္...!!ဒါသက္သက္ေစာ္ကားတာ.....ေရာ့...နင့္ကေလး...'
'ေျဖးေျဖးေလၽွာက္ေလ..ခင္ဗ်ားေျခေထာက္နာသြားမွာစိတ္မပူေပမဲ့ၾကမ္းခင္းေတြကသိပ္ကိုေစ◌်းႀကီးလြန္းတယ္..ကြဲသြားလို႔ခင္ဗ်ားမေလ်ာ္နိုင္ရင္ျပႆနာႀကီးသြားနိုင္တယ္ေနာ္....'
'နင္...နင္...မွတ္ထားလိုက္....ေတာက္!!'
'ဘလာဘလာဘလာ.....ဟန႔္..မတူရင္လာမတုနဲ႔လဒမရဲ့.....'
'အင့္...အင့္..အဲ...'
'ေကာင္စုတ္ေလး..ဟိုဟာမလက္ထဲမွာၾကတခစ္ခစ္နဲ႔..ခုမွပါးစပ္လာသပ္ျပေနတယ္..နို႔မတိုက္ဘူးမင္းကိုလဲ...?'
'ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္..ဒီေကာင္လူဆိုး..သူ႔မတိုက္နဲ႔..ဒါေပမဲ့...ေမာင့္ကိုေတာ့..'
'ဒီမွာ..ကၽြန္ေတာ့္အက်ီလက္ထဲေရာက္ေနတဲ့ခင္ဗ်ားလက္ခုထုတ္ေနာ္.....'
'ေဝးကလဲ...'
'ဘာလဲ.....?မုန္တိုင္းေခၚခ်င္ေနတာလား....?ရတယ္ေလ......'
'ဟို....မလုပ္....ထုတ္..ထုတ္လိုက္ၿပီေနာ္.....စိတ္မဆိုးပါနဲ႔....ေဝးကေလးရဲ့...'
'ခင္ဗ်ားတို႔မွမလိမ္မာဘဲ.....'
'ေနာက္ဆိုလိမ္မာပါမယ္....ဒါဆိုေစာနကမၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ေယာက်္ားရဲ့တာဝန္ကိုေဟာီု႔ကမိန္းမေလးကၿပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ခြင့္ေပးေနာ္...'
'ေတာ္ေတာ္အိမ္ေထာင့္တာဝန္ေက်ခ်င္တယ္ေပါ့ေလ...'
'ဟုတ္တာေပါ့ေဝးရဲ့....မဟုတ္ရင္ေမာင့္သိကၡာက်မွာေပါ့...'
'ဒါေပါ့ေလ..ဒါေပါ့...ဒါဆိုခင္ဗ်ားသားခဏေခၚထား...'
'အင့္..အဲ့..အူဝဲ..'
'မငိုနဲ႔....ပိတ္ထား....ေပါက္စ...!'
'အြန႔္....အဲ့..'
'ေဝးကလဲ..သားသနားပါတယ္...'
'ေမာင္ေနာ္...!'
'ဟုတ္ပါ့ေဝးရယ္..ဒီေကာင္တအားဆိုးတယ္....'
'ေနခဲ့..ႏွစ္ေယာက္လုံး....'
'မိန္းမကဘယ္သြားဖို႔လဲ...?'
'ခင္ဗ်ားဘဲအိမ္ေထာင့္တာဝန္ေက်ခ်င္တယ္ဆို...အဲ့တာအဝတ္သြားလဲၿပီးလုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္မလို႔ေလ.....'
'အာ....သိၿပီ...ဟီး...သိပ္မၾကာနဲ႔ေနာ္ေဝး....ေမာင္ေတာ္ေတာ္ေလး....အင္း....'
'သိတယ္..မၾကာေစရဘူး....'
ခဏၾကာေတာ့မွေဝးကေဆး႐ုံဝတ္စုံေလးနဲ႔ျပန္ထြက္လာတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတ့္မွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔သာေဝးကိုၾကည့္ေနမိေတာ့သည္...
'ေဝး......'
'ဟင္....'
'ဘာလို႔ဝတ္လာေသးတာလဲ..?'
'ဘာကိုလဲ..?'
'ၿပီးရင္လဲခၽြတ္ရမဲ့ဟာ.....'
'ဟင္း.....ေရာ့....'
'အင္...နို႔ဘူးႀကီး....'
'ဟုတ္တယ္ေလ..'
'ဒါဆိုခုဏက....'
'သားအတြက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲနို႔သြားညႇစ္တာေလ....ခုေတာ့ပင္ပန္းသြားၿပီ..ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေတာ့မယ္...ခင္ဗ်ားကေလးကိုနို႔တိုက္လိုက္...'
'ဟင္.....'
'ျဗဲ..အဲ့..အဲ့..အူဝဲ....'
'ဟိုမွာခင္ဗ်ားသားငိုေနၿပီေလ...ဘာလုပ္ေနတာလဲ..?နို႔တိုက္လိုက္ေလ....'
'ဟင္.....'
'ျဗဲ...ျဗဲ....အူဝဲ.....'
'ေဝး....သားအေၾကာင္းသိရဲ့သားနဲ႔ေဝးတိုက္မွစို႔တဲ့ဟာ.....'
'ဟက္..အဲ့လိုျဖစ္မယ္ဆိုတာသိသားဘဲ...ေရာ့..ခင္ဗ်ားေခါင္းမွာဒါစြပ္လိုက္....'
'ဘာႀကီးလဲ...?'
'ကၽြန္ေတာ့္ဓာတ္ပုံေလ....အဲ့တာနဲ႔ဆိုအဆင္ေျပလိမ့္မယ္....'
'အဲ့..အဲ့.....'
'ကဲ....တိုက္ေတာ့ေမာင္ရယ္.......ေဝးလဲအိပ္ေတာ့မယ္......ဘိုင့္....'
'ဟာ..ေဝး...ေဝး....ေမာင့္ကိုတန္းလန္းႀကီးမထားခဲ့နဲ႔ေလ....'
'အဲ့မွာႂကြခ်င္ဦးေလဖေအနဲ႔သား..ခံလိုက္ေတာ့....ဆက္မေျပာနဲ႔ေနာ္....အိပ္ေတာ့မွာ...'
'ေဝး...'
'အဲ့..အဲ့..အူငဲ...'
'အိုး...ေအးပါ..ေအးပါသားရယ္...ေရာ့....ေဖေဖတိုက္မယ္ေနာ္...ေရာ့....'
'အြန႔္....အင့္....'
'မငိုနဲ႔..တိတ္ေတာ့...အ့..အ့လား....ဆိတ္တယ္..အ့......သားငယ္....ေဖေဖ့ရင္ဘတ္ေတြေတာ့..အ့..အ့...ေဝး...'
'ေအာ္...ေျပာဖို႔ေမ့ေနတာ...သားကနို႔စို႔တိုင္းသူအားရရင္အားရသလိုခင္ဗ်ားရင္ဘတ္ကိုဆိတ္လိမ့္မယ္ေနာ္....ခင္ဗ်ားသီးခံနိုင္ပါေစလို႔ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္ဗ်ာ.....'
'ေဝး.....ေမာင္ေလ....ေမာင္မွားပါတယ္..အ့...အ့...အား....သားရယ္..နာလိုက္တာ....အရင္းကိုမွဆြဲဆိတ္ရသလားဟ.....အ့....အ့....'
'အြန႔္..အြန႔္.....အင့္...'
'အီး...ဟီး......ေဝးရယ္....အီး....ရက္စက္လိုက္တာ...အ့..အား.....သားစုတ္ေလးကလဲ......အား!!!'
'......'
'ေဝး....ေမာင္ေနာက္က်လုပ္ေတာ့ပါ..အ့.....လုပ္ဘူးလို႔..အ့.....'
'လုပ္ရဲရင္လဲထပ္လုပ္ၾကည့္ေလ....ခင္ဗ်ားဟာကိုအရင္းကေနျဖတ္ျပစ္လိုက္မယ္...'
'အင့္...'
'တိုးတိုးေန...အိပ္ေနတယ္ေလ...'
'ဟုတ္...အား!!အြန႔္...အြန႔္.....'
ကုန္ပါၿပီ...ငါ့ရင္ဘတ္ေမႊးေတြေတာ့...အ့....!!!!
ဟက္...မွတ္ပလား....ခင္ဗ်ားတို႔သားအဖေတြ.....
----------------------------
To be continued