Unicode
ဝမ်ရိပေါ်ဟာအချိန်အတော်ကြာကြက်သေသေ နေပြီးသူ့အပေါ်အုပ်မိုးထားသောအမျိုးသားလေးကိုကြည့်နေမိသည်။သူသတိပြန်ဝင်လာစဥ်၌ ပထမဆုံးတုံ့ပြန်မှုမှာသူ့လက်ဖဝါးကိုမြှောက်၍ရှောင်ကျန့်၏ပါးပြင်နုနုထက်သို့ထိကိုင်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။
ပြီးတော့လေးလေးနက်နက်မျက်မှောင်တင်းတင်းတစ်ချက်ကြုပ်လိုက်ရင်းသူ့နှုတ်ခမ်းပါးကိုဖွင့်ဟ၍မေးလိုက်သည်။
"ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်က.......လုပ်လို့ရနိုင်လား...."
ရှောင်ကျန့် : "....."
ဒီတစ်ခေါက်ဆွံ့အ သွားသူမှာရှောင်ကျန့်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည်။အကယ်၍ရိပေါ်နေရာမှာတစ်ခြားလူသာဆိုရင်ပထမဆုံးတုံ့ပြန်မှုကအသေအလဲပြင်းထန်ပေလိမ့်မည်။သူ့ကိုမကောင်းဆိုးဝါးဟုတောင်သတ်မှတ်လိုက်နိုင်သည်။ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်းမိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံစံအဖြစ်ဘယ်လိုပြောင်းလဲလိုက်လည်းဆိုတာသိချင်စိတ်ပြင်းပြလာနိုင်သည်။
သို့သော်လည်းဝမ်ရိပေါ်စိတ်ထဲပထမဆုံးပေါ်လာတဲ့မေးခွန်းက ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက် အာဝါဟ၊ဝိဝါဟ မည်သို့ပြုလုပ်ရမည်ကိုသာဖြစ်သည်။
မှန်၏။ဝမ်ဧကရာဇ်ဟာ မင်္ဂလာမဦးခင်အချိန်တုန်းက ယောက်ျားလေးနှင့်မိန်းကလေး မည်သို့ချစ်တင်းနှောရမည်ကိုစာအုပ်ပေါင်းများစွာဖတ်ရှု့လေ့လာထားခဲ့သည်။အမှန်တော့ရုပ်ပြတွေတောင်ပါသေးသည်။
အခုသူ့ဧကရီလေးက မိန်းကလေးစစ်စစ်မဟုတ်ပဲယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လာတော့ ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်၏သံဝါသ ကိစ္စအရပ်ရပ်ကိုဘာဆိုဘာမှမသိသည့်ဝမ်ဧကရာဇ်၊ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ချစ်တင်းနှော၍ ရ၊မရ အရင်ဆုံးသိချင်စိတ်ဖြစ်လာမိချေသည်။
အဲ့လိုမှန်းသိ ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်ဘယ်လို pa pa pa ရလည်းဆိုတာကြိုတင်လေ့လာထားပါတယ်။
ဝမ်ရိပေါ်ဟာလေးလေးနက်နက်စဥ်းစားတွေးတော နေရင်းကနေ သူဘာမေးမိလိုက်လဲဆိုတာချက်ချင်းသတိဝင်သွားသည်။ယခုချိန်ထိဆွံ့အ နေဆဲဖြစ်သည့် ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်နှာလှလှလေးကိုမြင်သည့်အခါတွင် ဝမ်ဧကရာဇ်၏မျက်နှာတစ်ခုလုံးမှာပေါက်ကွဲမတတ်နီရဲတတ်လာ၏။
"မဟုတ်.....ကိုယ်....ကိုယ်ဆိုလိုချင်တာ....ဟို...မင်္ဂလာဦးညမှာ...ဘာမှမလုပ်ရင် တစ်ခြားသူတွေတစ်မျိုး ထင်....ထင်နေမှာစိုးလို့...."
ဝမ်ရိပေါ်၏သူ့မျက်နှာသူဘယ်နားထားလို့ထားရမှန်းမသိတော့သည့်ပုံစံကိုမြင်သည့်အခါတွင်ရှောင်ကျန့်ဟာရယ်ချင်လာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ဘယ်ကမ္ဘာမှာပဲဖြစ်ဖြစ်လက်ရဲဇက်ရဲနှင့် အမြဲလိုလိုအသားယူတတ်ပြီး အရေထူလွန်းတဲ့သူ့ချစ်သူမှာ ဒီကမ္ဘာတွင် အချစ်နဲ့ပတ်သတ်၍ဘာဆိုဘာမှမသိသည့်အဖြူထည်လေးတစ်ယောက်နှင့်တူသည်။
ရှောင်ကျန့်မှာမနေနိုင်စွာတစ်ခစ်ခစ်ရယ်လိုက်မိသည်။ရှောင်ကျန့်မျက်နှာပေါ်ကအပြုံးကိုမြင်သည့်အခါမှ ရိပေါ်ဟာသူ့မျက်နှာပေါ်ကအပူတွေလျော့ကျသွားတာကိုခံစားလိုက်ရသည်။
"ခင်ဗျားက....ကျွန်တော်ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေလည်း....လုပ်ချင်နေတုန်းပဲလား...."
ဝမ်ရိပေါ်ကအရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်ငြှိမ့်ပြပြီးမှာ ရှက်ရွံ့စွာခေါင်းပြန်ခါပြသည်။
"ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ....ဟင်..ရိပေါ်ကောကော...."
ရှောင်ကျန့်က မြူစွယ်သည့်အသံနေအသံထားဖြင့်ရိပေါ်၏ရင်ဘတ်တစ်ဝိုက်ကိုသူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေဖြင့်မထိတထိ ပွတ်သပ်သည်။ဝမ်ဧကရာဇ်၏ ချောမောလွန်းသောမျက်နှာကြီးမှာပေါက်ထွက်မတတ်နီရဲလာပြန်ရင်းတံတွေးအကြိမ်ကြိမ်မြိုချမိလိုက်သည်။
သူ့လည်ချောင်းတွေမှာခြောက်ကပ်လွန်းလို့ ဘာလုပ်ပြီးဘာကိုင်ရမှန်းမသိတော့သည်အထိပင်။
"အိုး....ရိပေါ်ကောကောရဲ့ဟာက ထောင်နေပြီ"
ရှောင်ကျန့်ဟာရိပေါ်၏ဖုဖောင်းနေသည့်အောက်ပိုင်းတစ်နေရာကိုကြည့်ရင်းညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးလိုက်သည်။သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တွေမှာ မကောင်းဆိုးဝါးလက်လိုမျိုး ဖောင်းတတ်နေသည့်ထိုနေရာကိုခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ဝမ်ရိပေါ်၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးမျက်ရည်တွေအိကနဲဖြင့်ဘူးသီးလုံးလောက်စီးကျလာသည်။ရှောင်ကျန့်လန့်ဖြန့်သွားသည်။သူ စတာအရမ်းလွန်သွားတာလား။
"အဲ...အဲ.....ဘာလို့ငိုတာလဲ"
"ကိုယ်.....ကိုယ်အရမ်းအောင့်လာပြီ....."
ရှောင်ကျန့် : "....."
ရှောင်ကျန့်ဟာမထိန်းနိုင်စွာရယ်မောမိပြန်သည်။အား.....သူ့ယောက်ျားကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။
"အခုဆိုရင်ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့ဇနီးဖြစ်နေပြီလေ.....ရိပေါ်စိတ်တိုင်းကျထိတွေ့နိုင်တယ်"
ရှောင်ကျန့်ကမင်္ဂလာဦးညအတွက်လိုက်လျောသည့်ဟန်ဖြင့်သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုဖွင့်ဟလိုက်သည်။သို့ပေမယ့် ဝမ်ဧကရာဇ်ကြီးဟာ ဘူးသီးလုံးလောက်မျက်ရည်တွေဖြင့်ရှောင်ကြည့်ကိုသနားကမားကြည့်လာပြန်၏။
"ကိုယ်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး"
ရှောင်ကျန့် : "....."
ရှောင်ကျန့်ဟာဒုတိယအကြိမ်ထပ်မံဆွံ့အ သွားရပြန်သည်။အောက်ပိုင်းက အရမ်းတွေရိုးသားပြီးအစွမ်းကုန်ထောင်ထ နေပေမယ့်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသည့် အဖြူထည်လေးကို သူ့လက်နဲ့ဖျက်စီး မိနေသည်ဟုဘာကြောင့်ခံစားနေရတာလဲ။ဟမ်။
ဒီတော့.....သူကသင်ပေးရတော့မှာလား။
ရှောင်ကျန့်ဟာစိတ်နာနာဖြင့်လေမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။အောက်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်က အထက်ပုဂ္ဂိုလ် ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဘယ်လို fu*k ရမလည်းဆိုတာသင်ပေးနေရသည်မှာအတော်လေးစိတ်နာဖို့တော့ကောင်းသည်။
"ဟုတ်ပြီလေ.....ဒါဆိုလည်းကျွန်တော်ပဲသင်ပေးပါ့မယ်....."
ဝမ်ဧကရာဇ်၏ပယင်းရောင်မျက်ဝန်းတွေမှာတောက်ပသွားသည်။သူက ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်ပြီးစာအသေအချာကြိုးစားမည့်ကျောင်းသားကောင်းလေးတစ်ယောက်လိုမျိုးအသေးစိတ်ကအစ လိုက်မှတ်မည့်ပုံပင်။
"....."
ရှောင်ကျန့်ခမျာစိတ်နာစွာမျက်ဆံ တစ်ပါတ်လောက်လှည့်လိုက်မိသည်။တစ်နေ့ သူ့ချစ်သူနှာဘူးကြီးဆီကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိုးကျွေးဖို့ရန်အတွက် စနစ်တကျသင်ကြားပေးနေရလိမ့်မည်ဟုတွေးတောင်မတွေးခဲ့ဖူးပေ။
ရှောင်ကျန့်ဟာအရင်ဦးစွာသူ့ခေါင်းပေါ်ကအဆင်တန်ဆာတွေကိုဖြုတ်ချသည်။ရိပေါ်ကိုယ်တိုင်လည်း ဂရုတစိုက်ဖြင့်မျိုးစုံသော ဇာမဏီသဏ္ဍာန်ဆံထိုးတွေနှင့်အဆင်တန်ဆာတွေကိုဝိုင်းဖြုတ်ပေးသည်။ရှောင်ကျန့်၏ရှည်လျားထူထဲသောဆံပင်ရှည်မှာ အိပ်ယာပေါ်ဖြန့်ကျဲသွား၏။
ပြီးနောက်သူ့ရဲ့အပေါ်ထပ် မင်္ဂလာဝတ်ရုံရှည်ကိုချွတ်သည်။အတွင်းဝတ်လေးသာကျန်ရစ်သည့်အခါတွင်ဖြူဖွေးသွယ်လျသည့်ခြေတံနုနုတစ်စုံမှာ ဝမ်ရိပေါ်အရှေ့တည့်တည့်တွင်ထင်းထင်းလင်းလင်းပေါ်ပေါက်လာ၏။
နှင်းဖြူရောင်ခြေတံလေးတွေကို ဝမ်ရိပေါ်ရှေ့တွင်လှစ်ဟ ပြသလိုက်ပြီးနောက်သူ့မျက်လုံးလေးတွေမှာရှက်ရွံ့မှုကြောင့်အနည်းငယ်ရီဝေနေ၏။ဝမ်ဧကရာဇ်ရဲ့မျက်လုံးတွေမှာပြူးကျယ်သွာသွားရင်းသူ့အရှေ့ကမြင်ကွင်းကို လောဘတကြီးစိုက်ကြည့်နေလေသည်။
သူ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်မှာမြောက်တတ်လာရင်းသေးသွယ်တဲ့ခြေကျင်းဝတ်ဖြူဖြူလေးကိုဆုပ်ကိုင်၍ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ရှောင်ကျန့်ကရဲတွတ်နေသည့်မျက်နှာလှလှလေးဖြင့်ညှို့ငင်နိုင်စွမ်းအပြည့် မျက်လုံးလေးတွေကိုပင့်ကြည့်သည်။
"ရိပေါ်ကောကော အရင်ဆုံးလုပ်ဖို့လိုတာက **လေးကိုလိုသလောက်ချဲ့ပေးဖို့ပဲ....ကြည့်လေ"
ဝမ်ရိပေါ်ဟာတုန်ရီနေသည့်လက်တစ်စုံဖြင့် ယစ်မူးဖွယ်လူငယ်လေး၏ညွှန်ပြချက်အတိုင်းတစ်သွေမတိမ်းလိုက်လံလုပ်ဆောင်ပေးသည်။
အနီရောင်လိုက်ကာစတွေမှာဝေ့ဝဲကျသွားလျက် အိပ်ယာ ထက်ရှိမြင်ကွင်းတွေကိုမှုန်ဝါးဝါးသာပေါ်ပေါက်စေလျက် အရာအားလုံးဆီမှ ဖုံးကွယ်လိုက်သည်။သိပ်မကြာမြင့်လိုက်ခင်မှာပဲ ကုတင်ထက်က တစ်ကျွီကျွီမည်သံတွေနှင့်အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေ၊ပြင်းပြသည့်အသံရှုသံအပြင် စွဲမက်စရာညည်းညူအသံအပြည့် ဖြင့် အသံမျိုးစုံထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ကောင်းကင်ထက်၍လပြည့်ကြီးမှာတိမ်တွေဖုံးလို့နေသည်။ဧကရာဇ်နှင့်ဧကရီ၏ မင်္ဂလာဦးည ကအတော်လေးရှည်လျားလှပေသည်။
**********
ဝမ်ဧကရာဇ်ဟာ နိုးလာသည့်အခါတွင်အတော်ကြာမိန်းမောနေမိ၏။ညတုန်းကသူ့ဘဝတွင်အသာယာမိဆုံးနှင့် အပျော်ရွှင်ရဆုံးအချိန်ပင်ဖြစ်သည်။သူ့ရဲ့ဧကရီလေးဆီက အကြီးမားဆုံးလျှို့ဝှက်ချက်ကြီးတစ်ခုကိုသိရှိလိုက်ရသည်။၎င်းကသူတို့နှစ်ဦးကိုပို၍နီးကပ်လာစေသည်ဟုခံစားရတာကြောင့် ရိပေါ်အနေနဲ့အတိုင်းအဆမဲ့ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုကို တစ်သိမ့်သိမ့်ခံစားရပေသည်။
အားးးးးးးယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်ကဒီလိုချစ်တင်းနှောနိုင်မှန်းသူလုံးဝမထင်ထားဘူ။ဒါက....အရမ်း....အရမ်း...ကောင်းလွန်းတယ်။
ဧကရာဇ်ဝမ်ဟာ ညတုန်းကရစ်မူးဖွယ်အခိုက်အတန့်တွေကိုပြန်လည်စဥ်းစားမိသည့်အခါတွင်သူ့ရဲ့နီရဲတတ်လာသည့်မျက်နှာကြီးကိုအုပ်ကိုင်၍ ကုတင်ထက်၌လူးလှိမ့်လိုက်မိသည်။
အားးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးးးးညတုန်းကသူတို့နှစ်ယောက်အတူတူအိပ်ခဲ့တယ်....အားးးးးးးးးးး
"အဟမ်း....ချစ်လှစွာသောအရှင်....ဘာတွေများသဘောကျနေတာလဲ"
ဝမ်ရိပေါ်၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာတောင့်ခဲသွားရှာသည်။တောင့်တင်းနေသည့်ခေါင်းကြီးဖြင့်အသံလာရာ နေရာသို့လှည့်ကြည့်မိလိုက်သောအခါတွင် သူ့ကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသည့် ဧကရီအသစ်စက်စက်လေး၏ စိတ်ကြည်နူးဖွယ်မျက်နှာလှလှလေးကိုမြင်လိုက်ရသည်။
ဝမ်ရိပေါ် : "....."
ဒီတော့.....သူ့ဇနီးလေးက သူအရူးထသမျှအကုန်မြင်သွားတာပေါ့။
ရှောင်ကျန့်ကယခုအချိန်တွင်မိန်းကလေးပုံစံသို့ပြန်လည်ပြောင်းလဲထားပြီးဖြစ်ကာ ဈေးကြီးသည့်ပိုးသားဝတ်စုံရှည်နှင့်ဆံနွယ်တွေကိုလည်းအသေအချာထုံးဖွဲ့ဆင်ယင်ထား၏။
မနေ့တုန်းကအသေအလဲခံခဲ့ရသူမဟုတ်သည့်အတိုင်း သူ့ရဲ့မိန်းကလေးသဏ္ဍာန်မျက်နှာလှလှလေးမှာတောက်ပ၍နေသည်။ဧကရာဇ်ဝမ်ဟာ အနည်းငယ်နီရဲနေသည့်မျက်နှာဖြင့်ထထိုင်လိုက်ရင်း ရှောင်ကျန့်ကိုကြည့်ကာမေးလိုက်သည်။
"ညတုန်းက....ဟို....သက်သာရဲ့လား"
ရှောင်ကျန့်နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာအနည်းငယ်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ပြောတတ်လိုက်တာ။သက်သာရဲ့လားတဲ့။နွားရိုင်းကိုးကောင်ထက်ဆိုးတဲ့သက်လုံမျိုးနဲ့ အသေအလဲလုပ်နေပြီးတော့များ။
အုန်းသီးဆီကအလကားရတဲ့ ဆေးကြောင့်သာမဟုတ်ရင် မကြာခင်မှာပဲနန်းတော်တစ်ခုလုံး ဧကရာဇ်မင်းကြီးရဲ့ကျေးဇူးတော်ကြောင့်အသစ်စက်စက် ဧကရီလေးမှာ အိပ်ယာကနေတောင်မထနိုင်တော့ကြောင်း ပေါက်ပန်းလေးဆယ် သတင်းတွေထွက်ပေါ်လာပေလိမ့်မည်။
ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့ရဲ့ ရွဲ့ချင်နေသည့်စိတ်လေးကိုပြန်တည့်လိုက်ရင်းအပြုံးချိုချိုလေးတစ်ပွင့်ဖြင့်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်မျိုးမက အဆင်ပြေပါတယ်အရှင်.....အရှင်ကိုယ်တိုင်လည်း အသေအချာထပြီးပြင်ဆင်သင့်ပြီနော်.....ဒီနေ့ကျွန်တော်မျိုးမရဲ့ မိဘအိမ်ကိုပြန်ရမယ်လေ"
"ဟို.....အဲ့ဒီလောက် ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေး ကြီးမပြောပါနဲ့လား....ညတုန်းကလိုရိပေါ်လို့ခေါ်ရင်ပဲရပါပြီ"
ရှောင်ကျန့်၏ယဥ်ကျေးချိုသာသည့်အပြုံးလေးမှာချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားသည်။
"ဒီတော့....လိုက်ခဲ့ဖို့အစီအစဥ်ရှိလား"
ဝမ်ရိပေါ် : "....."
သူ့ဇနီးလေးရဲ့မျက်နှာအပြောင်းအလဲကအရမ်းမြန်တာပဲနော်။
ဝမ်ရိပေါ်ဟာမငြင်းဆန်ပါချေ။သူကိုယ်တိုင်လည်း ဇနီးလေးတစ်ယောက်တည်းကိုလွှတ်ဖို့ရန်စိတ်မချဘူးမဟုတ်ပါလား။
ရှောင်ကျန့်က တကယ့်ဇနီးကောင်းလေးတစ်ယောက်လိုဝမ်ရိပေါ်၏ကိစ္စရပ်မှန်သမျှကိုကူညီပေးသည်။ဒီနေ့က ဧကရီ၏မိဘအိမ်ပြန်ရမည့် ရက်ဖြစ်တာကြောင့်ညီလာခံကိုရပ်ဆဲ၍ထားသည်။ရှောင်ကျန့်က သူ့ယောက်ျားကိုမျက်နှာသစ်အဝတ်အစားလဲရာတွင်ဝင်ရောက်ကူညီ၏။
"လာ....ဒီမှာထိုင်....ကျွန်တော်ဆံပင်ပြင်ပေးမယ်...."
ရိပေါ်ကလိမ်လိမ်မာမာလေးဖြင့်မှန်တင်ခုံရှေ့ကခုံပေါ်တွင်ထိုင်ချလိုက်သည်။ရှောင်ကျန့်ဟာဧကရာဇ်မင်း၏ရှည်လျားနူးညံ့လှတဲ့ဆံနွယ်တွေကို ဂရုတစိုက်ဖီးသင်ပေးသည်။
"အရင်တုန်းက တစ်ခြားသူတွေကျွန်တော့်လိုလုပ်ပေးဖူးလား...."
"ဟင့်အင်း....မင်းကပထမဆုံးပဲ"
အမှန်တော့ရှောင်ကျန့်အနေနဲ့မေးစရာတောင်မလိုပေ။မည်သူကများဧကရာဇ်မင်း၏ မြင့်မြတ်တဲ့ဦးခေါင်းထက်ရှိပိုးသားလိုဆံနွယ်တွေကိုထိကိုင်ခွင့်ရကြမှာတဲ့လဲ။
"ဟိုလေ.....ကိုယ်တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား"
"အင်း....မေးလေ"
ရှောင်ကျန့်ကပြုံးသည်။ရိပေါ်ကဘယ်အချိန်ထိုကိစ္စနှင့်ပတ်သပ်ပြီးမေးမြန်းလာမည်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေတာဖြစ်သည်။
"မင်းက ယောက်ျားလေးဆိုတော့....ရှောင်းမေဆိုတဲ့နာမည်ထက် ယောက်ျားလေးဆန်ဆန်တစ်ခြားနာမည်တစ်ခုခုများရှိသေးလား...."
"ရှိတယ်..."
"ဘယ်လိုမျိုးလဲ"
ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့ခေါင်းကိုမော့လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်၍သူ့ခေါင်းကိုဖီးသင်ပေးနေသည့်ရှောင်ကျန့်နှင့်မျက်လုံးချင်း ဆုံစေလိုက်သည်။ရိပေါ်၏ပယင်းရောင်မျက်ဝန်းတွေမှာအရမ်းတောက်ပလွန်းနေသည်ဟု သူထင်၏။
"ရှောင်းရှောင်ကျန့် တဲ့...."
"ရှောင်း ရှောင် ကျန့်....ရှောင်ကျန့်...."
ဝမ်ရိပေါ်ဟာထိုနာမည်လေးကိုထပ်ခါထပ်ခါရေရွတ်နေရင်းသူ့အရိုးတွေထဲထိနက်ရှိုင်းတဲ့ပျော်ရွှင်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတစ်ရပ်ကိုခံစားလိုက်ရသည်။ဘာကြောင့်ရယ်မှန်းမသိပေမယ့် သူရှောင်ကျန့်ဟူသည့်နာမည်ကိုအရမ်း အရမ်းသဘောကျသည်။
လိုချင်တာရသွားသည့်ကလေးငယ်တစ်ယောက်လိုမျိုးပျော်ရွှင်ကျေနပ်သွားသောဝမ်ဧကရာဇ်ဟာငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေးဖြင့်ရှောင်ကျန့်လုပ်ပေးသမျှငြိမ်ခံနေသည်။ရှောင်ကျန့်ဟာအတော်လေးထူးဆန်းသည်ဟုခံစားရသည်။သူ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်မေးလိုက်မိသည်။
"ခင်ဗျားမေးချင်တာ ဒါပဲလား"
"အင်း"
"....."
သူဘာကြောင့်မိန်းကလေးပုံစံပြောင်းလဲနိုင်လည်းဆိုတာမမေးတော့ဘူးလား။ပြီးတော့သူမိန်းကလေးတစ်ယောက်လိုဘာအကြောင်းကြောင့်ပြောင်းလဲနေထိုင်ခဲ့ရတာလဲဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်ရော။
ရှောင်ကျန့်၏ဝေဝေဝါးဝါးခံစားချက်တွေကိုသတိထားမိသွားသည့်ရိပေါ်ဟာ နူးညံ့တဲ့အပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့်ရှင်းပြသည်။
"မင်းမပြောချင်ရင်ကိစ္စမရှိပါဘူး.....ကိုယ့်အတွက်အရေးကြီးတာက ယောက်ျားလေးဖြစ်ဖြစ်၊မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် ရှောင်ကျန့်သာဆိုရင်အားလုံးအဆင်ပြေတယ်...."
"....."
ရှောင်ကျန့်၏လက်ချောင်းလေးတွေမှာအနည်းငယ်တုန့်နှေးသွားသည်။သူ့နှာခေါင်းထိပ်လေးမှာစူးကနဲဖြစ်သွားသည့်ခံစားချက်နဲ့အတူ ငိုချင်လာသလိုတောင်ခံစားရသည်။
ဘာလို့ဒီလောက်ထိတောင်.......
"ဘာ....ဘာဖြစ်တာလဲ....ကိုယ်တစ်ခုခုများမှားပြောမိသွားတာလား!!....တောင်းပန်ပါတယ်.....ကိုယ့်အမှားပါ!"
"ခင်ဗျားကိုဘယ်သူကတောင်းပန်ခိုင်းနေလို့လဲ...."
"....."
"ကျွန်တော်ကအစတည်းက ခင်ဗျားကိုဖုံးကွယ်ထားဖို့စိတ်ကူးမရှိပါဘူးနော်....."
ရှောင်ကျန့်ဟာပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့် ဧကရာဇ်ဝမ်၏ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို ထုံးဖွဲ့ပေးရာမှ လက်စသတ်လိုက်သည်။ပြီးနောက်ရိပေါ်၏အရှေ့သို့သူ့ရဲ့ဖြူဖြူသွယ်သွယ်လက်ကောက်ဝတ်လေးတစ်ဖက်ကိုထုတ်ပြလိုက်သည်။သူ့ရဲ့ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညှိုးထိပ်လေးဖြင့်သုံးကြိမ်ထိတွေ့လိုက်ပြီးနောက်မှော်ဆန်စွာပင် ရိပေါ်အရှေ့ရှိမိန်းမလှလေးဟာ မနေ့ညတုန်းကယစ်မူးဖွယ်ကောင်ငယ်လေးအဖြစ်သို့ချက်ချင်းလက်ငင်းပြောင်းလဲသွားသည်။
ရှောင်ကျန့်၏လက်ကောက်ဝတ်ထက်တွင် ထူးဆန်းသည့်ဟန်းချိန်းကြိုးလေးတစ်ခုမှာဝတ်ဆင်လျက်သားရှိနေပြန်၏။
"ဒီကြိုးလေးက ကျွန်တော့်ကိုမိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အသွင်ရအောင် ကူညီပေးတယ်လေ....ဒါပေမယ့် တကယ့်အစစ်အမှန်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သွားတာတော့မဟုတ်ဘူး....မနေ့ညတုန်းကလိုချစ်တင်းနှောတဲ့အခြေအနေမျိုးမှာဆိုရင်သူ့အလိုလိုပုံစံအမှန်ပြန်ပေါ်လာတတ်တယ်...."
ဝမ်ရိပေါ်ကပါးစပ်လေးဟ ၍ရှောင်ကျန့်ရှင်းပြသမျှကိုအသေးစိတ်ကအစ ဂရုတစိုက်နားထောင်ပေးသည်။ဒီကမ္ဘာတွင်မှော်ပညာဆိုတာမရှိတာကြောင့် ယခုလိုမိန်းကလေးတစ်ယောက်အသွင်ပြောင်းလဲနိုင်သည့် ဟန်းချိန်းကြိုးမှာလွန်စွာအံ့အားသင့်မှင်သပ်စရာကောင်းသည်။ထိုကျေးဇူးကြောင့်ပဲ ရှောင်ကျန့်အတွက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လိုဖုံးကွယ်နေထိုင်ဖို့ရန်ကိစ္စမှာပိုမိုလွယ်ကူချောမွေ့သွားသည်။
ရှောင်ကျန့်ဟာ မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် ဘာအကြောင်းကြောင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဝတ်စားနေထိုင်ခဲ့ရသည့်အကြောင်းအရင်းမှန်ကိုလည်းရှင်းပြခဲ့သည်။အလုံးစုံကြားသိခဲ့ရသော ရိပေါ်၏မျက်နှာမှာအတော်လေးညှိုးငယ်နေ၏။
"မင်း....အရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာပဲနော်"
လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရတာသဘောကျသည့်ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်၏သဘာဝဗီဇကိုဖီဆန်၍ ငယ်စဥ်အချိန်တည်းက ကိုယ်မနှစ်သက်သည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ အတင်းအကြပ်ဝတ်ဆင်ခဲ့ရကာ ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေးသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့နေထိုင်ရသည်။ဒါ့အပြင်ကြီးပြင်းလာတာနဲ့အမျှ ကိုယ့်ရဲ့မျိုးရိုးဗီဇအမှန်ကို ဖုံးကွယ်ဖို့ရန်အတွက် ကိုယ့်မျက်နှာကိုတောင် မဖော်ထုတ်ရဲတော့သည့်အခြေအနေထိ စိတ်ဓာတ်ကျခဲ့ရပြန်သည်။
သူချစ်ရတဲ့အမျိုးသားလေးအနေနဲ့ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ဆင်းရဲကြပ်တည်းခဲ့လိုက်မလဲ။
ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့ချစ်သူ၏ဝမ်းနည်းစိတ်ဖြစ်မိရခြင်း၏ နောက်ကွယ်ကအကြောင်းပြချက်ကိုကောင်းကောင်းကြီးနားလည်သည်။သူပြုံးရယ်လိုက်မိသည်။သူ့အနေနဲ့ အသွင်ပြောင်းဟန်းချိန်ကိုဘယ်လိုရလာခဲ့တဲ့အကြောင်း အခက်အခဲတစ်စုံတရာကြောင့်မပြောပြခဲ့ပေမယ့် ရိပေါ်ကနားလည်ပေးလွန်းစွာဘာမှထပ်မံမမေးမြန်းခဲ့ပေ။
တစ်ခါတစ်လေဒီလိုအလိုက်သိလွန်းသည့် ယောက်ျားကိုရခဲ့ခြင်းမှာလည်း ဘဝအဆက်က ကမ္ဘာကြီးကိုများကယ်တင်ခဲ့လို့လားဟု ထင်မိသည်အထိပင်။
_________________________________________________________
Zawgyi
ဝမ္ရိေပၚဟာအခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကက္ေသေသ ေနၿပီးသူ႕အေပၚအုပ္မိုးထားေသာအမ်ိဳးသားေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္။သူသတိျပန္ဝင္လာစဥ္၌ ပထမဆုံးတုံ႕ျပန္မႈမွာသူ႕လက္ဖဝါးကိုျမႇောက္၍ေရွာင္က်န့္၏ပါးျပင္ႏုႏုထက္သို႔ထိကိုင္လိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ၿပီးေတာ့ေလးေလးနက္နက္မ်က္ေမွာင္တင္းတင္းတစ္ခ်က္ၾကဳပ္လိုက္ရင္းသူ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးကိုဖြင့္ဟ၍ေမးလိုက္သည္။
"ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္က.......လုပ္လို႔ရနိုင္လား...."
ေရွာင္က်န့္ : "....."
ဒီတစ္ေခါက္ဆြံ႕အ သြားသူမွာေရွာင္က်န့္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္သည္။အကယ္၍ရိေပၚေနရာမွာတစ္ျခားလူသာဆိုရင္ပထမဆုံးတုံ႕ျပန္မႈကအေသအလဲျပင္းထန္ေပလိမ့္မည္။သူ႕ကိုမေကာင္းဆိုးဝါးဟုေတာင္သတ္မွတ္လိုက္နိုင္သည္။ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္းမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပုံစံအျဖစ္ဘယ္လိုေျပာင္းလဲလိုက္လည္းဆိုတာသိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာနိုင္သည္။
သို႔ေသာ္လည္းဝမ္ရိေပၚစိတ္ထဲပထမဆုံးေပၚလာတဲ့ေမးခြန္းက ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ အာဝါဟ၊ဝိဝါဟ မည္သို႔ျပဳလုပ္ရမည္ကိုသာျဖစ္သည္။
မွန္၏။ဝမ္ဧကရာဇ္ဟာ မဂၤလာမဦးခင္အခ်ိန္တုန္းက ေယာက္်ားေလးႏွင့္မိန္းကေလး မည္သို႔ခ်စ္တင္းႏွောရမည္ကိုစာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာဖတ္ရႈ႕ေလ့လာထားခဲ့သည္။အမွန္ေတာ့႐ုပ္ျပေတြေတာင္ပါေသးသည္။
အခုသူ႕ဧကရီေလးက မိန္းကေလးစစ္စစ္မဟုတ္ပဲေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေတာ့ ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္၏သံဝါသ ကိစၥအရပ္ရပ္ကိုဘာဆိုဘာမွမသိသည့္ဝမ္ဧကရာဇ္၊ဝမ္ရိေပၚဟာ ခ်စ္တင္းႏွော၍ ရ၊မရ အရင္ဆုံးသိခ်င္စိတ္ျဖစ္လာမိေခ်သည္။
အဲ့လိုမွန္းသိ ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ဘယ္လို pa pa pa ရလည္းဆိုတာႀကိဳတင္ေလ့လာထားပါတယ္။
ဝမ္ရိေပၚဟာေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားေတြးေတာ ေနရင္းကေန သူဘာေမးမိလိုက္လဲဆိုတာခ်က္ခ်င္းသတိဝင္သြားသည္။ယခုခ်ိန္ထိဆြံ႕အ ေနဆဲျဖစ္သည့္ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုျမင္သည့္အခါတြင္ ဝမ္ဧကရာဇ္၏မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးမွာေပါက္ကြဲမတတ္နီရဲတတ္လာ၏။
"မဟုတ္.....ကိုယ္....ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာ....ဟို...မဂၤလာဦးညမွာ...ဘာမွမလုပ္ရင္ တစ္ျခားသူေတြတစ္မ်ိဳး ထင္....ထင္ေနမွာစိုးလို႔...."
ဝမ္ရိေပၚ၏သူ႕မ်က္ႏွာသူဘယ္နားထားလို႔ထားရမွန္းမသိေတာ့သည့္ပုံစံကိုျမင္သည့္အခါတြင္ေရွာင္က်န့္ဟာရယ္ခ်င္လာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ဘယ္ကမၻာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္လက္ရဲဇက္ရဲႏွင့္ အၿမဲလိုလိုအသားယူတတ္ၿပီး အေရထူလြန္းတဲ့သူ႕ခ်စ္သူမွာ ဒီကမၻာတြင္ အခ်စ္နဲ႕ပတ္သတ္၍ဘာဆိုဘာမွမသိသည့္အျဖဴထည္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္တူသည္။
ေရွာင္က်န့္မွာမေနနိုင္စြာတစ္ခစ္ခစ္ရယ္လိုက္မိသည္။ေရွာင္က်န့္မ်က္ႏွာေပၚကအၿပဳံးကိုျမင္သည့္အခါမွ ရိေပၚဟာသူ႕မ်က္ႏွာေပၚကအပူေတြေလ်ာ့က်သြားတာကိုခံစားလိုက္ရသည္။
"ခင္ဗ်ားက....ကြၽန္ေတာ္ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလည္း....လုပ္ခ်င္ေနတုန္းပဲလား...."
ဝမ္ရိေပၚကအ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လိုေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ျငႇိမ့္ျပၿပီးမွာ ရွက္႐ြံ႕စြာေခါင္းျပန္ခါျပသည္။
"ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ....ဟင္..ရိေပၚေကာေကာ...."
ေရွာင္က်န့္က ျမဴစြယ္သည့္အသံေနအသံထားျဖင့္ရိေပၚ၏ရင္ဘတ္တစ္ဝိုက္ကိုသူ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြျဖင့္မထိတထိ ပြတ္သပ္သည္။ဝမ္ဧကရာဇ္၏ ေခ်ာေမာလြန္းေသာမ်က္ႏွာႀကီးမွာေပါက္ထြက္မတတ္နီရဲလာျပန္ရင္းတံေတြးအႀကိမ္ႀကိမ္ၿမိဳခ်မိလိုက္သည္။
သူ႕လည္ေခ်ာင္းေတြမွာေျခာက္ကပ္လြန္းလို႔ ဘာလုပ္ၿပီးဘာကိုင္ရမွန္းမသိေတာ့သည္အထိပင္။
"အိုး....ရိေပၚေကာေကာရဲ႕ဟာက ေထာင္ေနၿပီ"
ေရွာင္က်န့္ဟာရိေပၚ၏ဖုေဖာင္းေနသည့္ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာကိုၾကည့္ရင္းညစ္က်ယ္က်ယ္ၿပဳံးလိုက္သည္။သူ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြမွာ မေကာင္းဆိုးဝါးလက္လိုမ်ိဳး ေဖာင္းတတ္ေနသည့္ထိုေနရာကိုခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ဝမ္ရိေပၚ၏တစ္ကိုယ္လုံးမွာတြန့္ကနဲျဖစ္သြားၿပီးမ်က္ရည္ေတြအိကနဲျဖင့္ဘူးသီးလုံးေလာက္စီးက်လာသည္။ေရွာင္က်န့္လန့္ျဖန့္သြားသည္။သူ စတာအရမ္းလြန္သြားတာလား။
"အဲ...အဲ.....ဘာလို႔ငိုတာလဲ"
"ကိုယ္.....ကိုယ္အရမ္းေအာင့္လာၿပီ....."
ေရွာင္က်န့္ : "....."
ေရွာင္က်န့္ဟာမထိန္းနိုင္စြာရယ္ေမာမိျပန္သည္။အား.....သူ႕ေယာက္်ားကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။
"အခုဆိုရင္ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားရဲ႕ဇနီးျဖစ္ေနၿပီေလ.....ရိေပၚစိတ္တိုင္းက်ထိေတြ႕နိုင္တယ္"
ေရွာင္က်န့္ကမဂၤလာဦးညအတြက္လိုက္ေလ်ာသည့္ဟန္ျဖင့္သူ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုဖြင့္ဟလိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္ ဝမ္ဧကရာဇ္ႀကီးဟာ ဘူးသီးလုံးေလာက္မ်က္ရည္ေတြျဖင့္ေရွာင္ၾကည့္ကိုသနားကမားၾကည့္လာျပန္၏။
"ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး"
ေရွာင္က်န့္ : "....."
ေရွာင္က်န့္ဟာဒုတိယအႀကိမ္ထပ္မံဆြံ႕အ သြားရျပန္သည္။ေအာက္ပိုင္းက အရမ္းေတြရိုးသားၿပီးအစြမ္းကုန္ေထာင္ထ ေနေပမယ့္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိသည့္ အျဖဴထည္ေလးကို သူ႕လက္နဲ႕ဖ်က္စီး မိေနသည္ဟုဘာေၾကာင့္ခံစားေနရတာလဲ။ဟမ္။
ဒီေတာ့.....သူကသင္ေပးရေတာ့မွာလား။
ေရွာင္က်န့္ဟာစိတ္နာနာျဖင့္ေလမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ေအာက္ပုဂၢိုလ္တစ္ေယာက္က အထက္ပုဂၢိုလ္ ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဘယ္လို fu*k ရမလည္းဆိုတာသင္ေပးေနရသည္မွာအေတာ္ေလးစိတ္နာဖို႔ေတာ့ေကာင္းသည္။
"ဟုတ္ၿပီေလ.....ဒါဆိုလည္းကြၽန္ေတာ္ပဲသင္ေပးပါ့မယ္....."
ဝမ္ဧကရာဇ္၏ပယင္းေရာင္မ်က္ဝန္းေတြမွာေတာက္ပသြားသည္။သူက ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္ၿပီးစာအေသအခ်ာႀကိဳးစားမည့္ေက်ာင္းသားေကာင္းေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးအေသးစိတ္ကအစ လိုက္မွတ္မည့္ပုံပင္။
"....."
ေရွာင္က်န့္ခမ်ာစိတ္နာစြာမ်က္ဆံ တစ္ပါတ္ေလာက္လွည့္လိုက္မိသည္။တစ္ေန႕ သူ႕ခ်စ္သူႏွာဘူးႀကီးဆီကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိုးေကြၽးဖို႔ရန္အတြက္ စနစ္တက်သင္ၾကားေပးေနရလိမ့္မည္ဟုေတြးေတာင္မေတြးခဲ့ဖူးေပ။
ေရွာင္က်န့္ဟာအရင္ဦးစြာသူ႕ေခါင္းေပၚကအဆင္တန္ဆာေတြကိုျဖဳတ္ခ်သည္။ရိေပၚကိုယ္တိုင္လည္း ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္မ်ိဳးစုံေသာ ဇာမဏီသ႑ာန္ဆံထိုးေတြႏွင့္အဆင္တန္ဆာေတြကိုဝိုင္းျဖဳတ္ေပးသည္။ေရွာင္က်န့္၏ရွည္လ်ားထူထဲေသာဆံပင္ရွည္မွာ အိပ္ယာေပၚျဖန့္က်ဲသြား၏။
ၿပီးေနာက္သူ႕ရဲ႕အေပၚထပ္ မဂၤလာဝတ္႐ုံရွည္ကိုခြၽတ္သည္။အတြင္းဝတ္ေလးသာက်န္ရစ္သည့္အခါတြင္ျဖဴေဖြးသြယ္လ်သည့္ေျခတံႏုႏုတစ္စုံမွာ ဝမ္ရိေပၚအေရွ႕တည့္တည့္တြင္ထင္းထင္းလင္းလင္းေပၚေပါက္လာ၏။
ႏွင္းျဖဴေရာင္ေျခတံေလးေတြကို ဝမ္ရိေပၚေရွ႕တြင္လွစ္ဟ ျပသလိုက္ၿပီးေနာက္သူ႕မ်က္လုံးေလးေတြမွာရွက္႐ြံ႕မႈေၾကာင့္အနည္းငယ္ရီေဝေန၏။ဝမ္ဧကရာဇ္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြမွာျပဴးက်ယ္သြာသြားရင္းသူ႕အေရွ႕ကျမင္ကြင္းကို ေလာဘတႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။
သူ႕လက္ဖဝါးတစ္ဖက္မွာေျမာက္တတ္လာရင္းေသးသြယ္တဲ့ေျခက်င္းဝတ္ျဖဴျဖဴေလးကိုဆုပ္ကိုင္၍ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ေရွာင္က်န့္ကရဲတြတ္ေနသည့္မ်က္ႏွာလွလွေလးျဖင့္ညွို႔ငင္နိုင္စြမ္းအျပည့္ မ်က္လုံးေလးေတြကိုပင့္ၾကည့္သည္။
"ရိေပၚေကာေကာ အရင္ဆုံးလုပ္ဖို႔လိုတာက **ေလးကိုလိုသေလာက္ခ်ဲ့ေပးဖို႔ပဲ....ၾကည့္ေလ"
ဝမ္ရိေပၚဟာတုန္ရီေနသည့္လက္တစ္စုံျဖင့္ ယစ္မူးဖြယ္လူငယ္ေလး၏ၫႊန္ျပခ်က္အတိုင္းတစ္ေသြမတိမ္းလိုက္လံလုပ္ေဆာင္ေပးသည္။
အနီေရာင္လိုက္ကာစေတြမွာေဝ့ဝဲက်သြားလ်က္ အိပ္ယာ ထက္ရွိျမင္ကြင္းေတြကိုမႈန္ဝါးဝါးသာေပၚေပါက္ေစလ်က္ အရာအားလုံးဆီမွ ဖုံးကြယ္လိုက္သည္။သိပ္မၾကာျမင့္လိုက္ခင္မွာပဲ ကုတင္ထက္က တစ္ကြၽီကြၽီမည္သံေတြႏွင့္အသားခ်င္းရိုက္ခတ္သံေတြ၊ျပင္းျပသည့္အသံရႈသံအျပင္ စြဲမက္စရာညည္းၫူအသံအျပည့္ ျဖင့္ အသံမ်ိဳးစုံထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
ေကာင္းကင္ထက္၍လျပည့္ႀကီးမွာတိမ္ေတြဖုံးလို႔ေနသည္။ဧကရာဇ္ႏွင့္ဧကရီ၏ မဂၤလာဦးည ကအေတာ္ေလးရွည္လ်ားလွေပသည္။
**********
ဝမ္ဧကရာဇ္ဟာ နိုးလာသည့္အခါတြင္အေတာ္ၾကာမိန္းေမာေနမိ၏။ညတုန္းကသူ႕ဘဝတြင္အသာယာမိဆုံးႏွင့္ အေပ်ာ္႐ႊင္ရဆုံးအခ်ိန္ပင္ျဖစ္သည္။သူ႕ရဲ႕ဧကရီေလးဆီက အႀကီးမားဆုံးလွ်ို႔ဝွက္ခ်က္ႀကီးတစ္ခုကိုသိရွိလိုက္ရသည္။၎ကသူတို႔ႏွစ္ဦးကိုပို၍နီးကပ္လာေစသည္ဟုခံစားရတာေၾကာင့္ ရိေပၚအေနနဲ႕အတိုင္းအဆမဲ့ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္မႈကို တစ္သိမ့္သိမ့္ခံစားရေပသည္။
အားးးးးးးေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ကဒီလိုခ်စ္တင္းႏွောနိုင္မွန္းသူလုံးဝမထင္ထားဘူ။ဒါက....အရမ္း....အရမ္း...ေကာင္းလြန္းတယ္။
ဧကရာဇ္ဝမ္ဟာ ညတုန္းကရစ္မူးဖြယ္အခိုက္အတန့္ေတြကိုျပန္လည္စဥ္းစားမိသည့္အခါတြင္သူ႕ရဲ႕နီရဲတတ္လာသည့္မ်က္ႏွာႀကီးကိုအုပ္ကိုင္၍ ကုတင္ထက္၌လူးလွိမ့္လိုက္မိသည္။
အားးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးးးးညတုန္းကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူအိပ္ခဲ့တယ္....အားးးးးးးးးးး
"အဟမ္း....ခ်စ္လွစြာေသာအရွင္....ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ေနတာလဲ"
ဝမ္ရိေပၚ၏တစ္ကိုယ္လုံးမွာေတာင့္ခဲသြားရွာသည္။ေတာင့္တင္းေနသည့္ေခါင္းႀကီးျဖင့္အသံလာရာ ေနရာသို႔လွည့္ၾကည့္မိလိုက္ေသာအခါတြင္ သူ႕ကိုၿပဳံးၿပဳံးႀကီးၾကည့္ေနသည့္ ဧကရီအသစ္စက္စက္ေလး၏ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္။
ဝမ္ရိေပၚ : "....."
ဒီေတာ့.....သူ႕ဇနီးေလးက သူအ႐ူးထသမွ်အကုန္ျမင္သြားတာေပါ့။
ေရွာင္က်န့္ကယခုအခ်ိန္တြင္မိန္းကေလးပုံစံသို႔ျပန္လည္ေျပာင္းလဲထားၿပီးျဖစ္ကာ ေဈးႀကီးသည့္ပိုးသားဝတ္စုံရွည္ႏွင့္ဆံႏြယ္ေတြကိုလည္းအေသအခ်ာထုံးဖြဲ႕ဆင္ယင္ထား၏။
မေန႕တုန္းကအေသအလဲခံခဲ့ရသူမဟုတ္သည့္အတိုင္း သူ႕ရဲ႕မိန္းကေလးသ႑ာန္မ်က္ႏွာလွလွေလးမွာေတာက္ပ၍ေနသည္။ဧကရာဇ္ဝမ္ဟာ အနည္းငယ္နီရဲေနသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္ထထိုင္လိုက္ရင္း ေရွာင္က်န့္ကိုၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္။
"ညတုန္းက....ဟို....သက္သာရဲ႕လား"
ေရွာင္က်န့္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာအနည္းငယ္တြန့္ကနဲျဖစ္သြားသည္။ေျပာတတ္လိုက္တာ။သက္သာရဲ႕လားတဲ့။ႏြားရိုင္းကိုးေကာင္ထက္ဆိုးတဲ့သက္လုံမ်ိဳးနဲ႕ အေသအလဲလုပ္ေနၿပီးေတာ့မ်ား။
အုန္းသီးဆီကအလကားရတဲ့ ေဆးေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ မၾကာခင္မွာပဲနန္းေတာ္တစ္ခုလုံး ဧကရာဇ္မင္းႀကီးရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္အသစ္စက္စက္ ဧကရီေလးမွာ အိပ္ယာကေနေတာင္မထနိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ေပါက္ပန္းေလးဆယ္ သတင္းေတြထြက္ေပၚလာေပလိမ့္မည္။
ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕ရဲ႕ ႐ြဲ႕ခ်င္ေနသည့္စိတ္ေလးကိုျပန္တည့္လိုက္ရင္းအၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးတစ္ပြင့္ျဖင့္ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမက အဆင္ေျပပါတယ္အရွင္.....အရွင္ကိုယ္တိုင္လည္း အေသအခ်ာထၿပီးျပင္ဆင္သင့္ၿပီေနာ္.....ဒီေန႕ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမရဲ႕ မိဘအိမ္ကိုျပန္ရမယ္ေလ"
"ဟို.....အဲ့ဒီေလာက္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ႀကီးမေျပာပါနဲ႕လား....ညတုန္းကလိုရိေပၚလို႔ေခၚရင္ပဲရပါၿပီ"
ေရွာင္က်န့္၏ယဥ္ေက်းခ်ိဳသာသည့္အၿပဳံးေလးမွာခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားသည္။
"ဒီေတာ့....လိုက္ခဲ့ဖို႔အစီအစဥ္ရွိလား"
ဝမ္ရိေပၚ : "....."
သူ႕ဇနီးေလးရဲ႕မ်က္ႏွာအေျပာင္းအလဲကအရမ္းျမန္တာပဲေနာ္။
ဝမ္ရိေပၚဟာမျငင္းဆန္ပါေခ်။သူကိုယ္တိုင္လည္း ဇနီးေလးတစ္ေယာက္တည္းကိုလႊတ္ဖို႔ရန္စိတ္မခ်ဘဴးမဟုတ္ပါလား။
ေရွာင္က်န့္က တကယ့္ဇနီးေကာင္းေလးတစ္ေယာက္လိုဝမ္ရိေပၚ၏ကိစၥရပ္မွန္သမွ်ကိုကူညီေပးသည္။ဒီေန႕က ဧကရီ၏မိဘအိမ္ျပန္ရမည့္ ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ညီလာခံကိုရပ္ဆဲ၍ထားသည္။ေရွာင္က်န့္က သူ႕ေယာက္်ားကိုမ်က္ႏွာသစ္အဝတ္အစားလဲရာတြင္ဝင္ေရာက္ကူညီ၏။
"လာ....ဒီမွာထိုင္....ကြၽန္ေတာ္ဆံပင္ျပင္ေပးမယ္...."
ရိေပၚကလိမ္လိမ္မာမာေလးျဖင့္မွန္တင္ခုံေရွ႕ကခုံေပၚတြင္ထိုင္ခ်လိဳက္သည္။ေရွာင္က်န့္ဟာဧကရာဇ္မင္း၏ရွည္လ်ားႏူးညံ့လွတဲ့ဆံႏြယ္ေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ဖီးသင္ေပးသည္။
"အရင္တုန္းက တစ္ျခားသူေတြကြၽန္ေတာ့္လိုလုပ္ေပးဖူးလား...."
"ဟင့္အင္း....မင္းကပထမဆုံးပဲ"
အမွန္ေတာ့ေရွာင္က်န့္အေနနဲ႕ေမးစရာေတာင္မလိုေပ။မည္သူကမ်ားဧကရာဇ္မင္း၏ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဦးေခါင္းထက္ရွိပိုးသားလိုဆံႏြယ္ေတြကိုထိကိုင္ခြင့္ရၾကမွာတဲ့လဲ။
"ဟိုေလ.....ကိုယ္တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား"
"အင္း....ေမးေလ"
ေရွာင္က်န့္ကၿပဳံးသည္။ရိေပၚကဘယ္အခ်ိန္ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သပ္ၿပီးေမးျမန္းလာမည္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနတာျဖစ္သည္။
"မင္းက ေယာက္်ားေလးဆိုေတာ့....ေရွာင္းေမဆိုတဲ့နာမည္ထက္ ေယာက္်ားေလးဆန္ဆန္တစ္ျခားနာမည္တစ္ခုခုမ်ားရွိေသးလား...."
"ရွိတယ္..."
"ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ"
ဝမ္ရိေပၚကသူ႕ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္၍သူ႕ေခါင္းကိုဖီးသင္ေပးေနသည့္ေရွာင္က်န့္ႏွင့္မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံေစလိုက္သည္။ရိေပၚ၏ပယင္းေရာင္မ်က္ဝန္းေတြမွာအရမ္းေတာက္ပလြန္းေနသည္ဟု သူထင္၏။
"ေရွာင္းေရွာင္က်န့္ တဲ့...."
"ေရွာင္း ေရွာင္ က်န့္....ေရွာင္က်န့္...."
ဝမ္ရိေပၚဟာထိုနာမည္ေလးကိုထပ္ခါထပ္ခါေရ႐ြတ္ေနရင္းသူ႕အရိုးေတြထဲထိနက္ရွိုင္းတဲ့ေပ်ာ္႐ႊင္စိတ္လႈပ္ရွားမႈတစ္ရပ္ကိုခံစားလိုက္ရသည္။ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိေပမယ့္ သူေရွာင္က်န့္ဟူသည့္နာမည္ကိုအရမ္း အရမ္းသေဘာက်သည္။
လိုခ်င္တာရသြားသည့္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္သြားေသာဝမ္ဧကရာဇ္ဟာၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလးျဖင့္ေရွာင္က်န့္လုပ္ေပးသမွ်ၿငိမ္ခံေနသည္။ေရွာင္က်န့္ဟာအေတာ္ေလးထူးဆန္းသည္ဟုခံစားရသည္။သူ မေနနိုင္ မထိုင္နိုင္ေမးလိုက္မိသည္။
"ခင္ဗ်ားေမးခ်င္တာ ဒါပဲလား"
"အင္း"
"....."
သူဘာေၾကာင့္မိန္းကေလးပုံစံေျပာင္းလဲနိုင္လည္းဆိုတာမေမးေတာ့ဘူးလား။ၿပီးေတာ့သူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ေျပာင္းလဲေနထိုင္ခဲ့ရတာလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေရာ။
ေရွာင္က်န့္၏ေဝေဝဝါးဝါးခံစားခ်က္ေတြကိုသတိထားမိသြားသည့္ရိေပၚဟာ ႏူးညံ့တဲ့အၿပဳံးေလးတစ္ခုျဖင့္ရွင္းျပသည္။
"မင္းမေျပာခ်င္ရင္ကိစၥမရွိပါဘူး.....ကိုယ့္အတြက္အေရးႀကီးတာက ေယာက္်ားေလးျဖစ္ျဖစ္၊မိန္းကေလးျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္က်န့္သာဆိုရင္အားလုံးအဆင္ေျပတယ္...."
"....."
ေရွာင္က်န့္၏လက္ေခ်ာင္းေလးေတြမွာအနည္းငယ္တုန့္ႏွေးသြားသည္။သူ႕ႏွာေခါင္းထိပ္ေလးမွာစူးကနဲျဖစ္သြားသည့္ခံစားခ်က္နဲ႕အတူ ငိုခ်င္လာသလိုေတာင္ခံစားရသည္။
ဘာလို႔ဒီေလာက္ထိေတာင္.......
"ဘာ....ဘာျဖစ္တာလဲ....ကိုယ္တစ္ခုခုမ်ားမွားေျပာမိသြားတာလား!!....ေတာင္းပန္ပါတယ္.....ကိုယ့္အမွားပါ!"
"ခင္ဗ်ားကိုဘယ္သူကေတာင္းပန္ခိုင္းေနလို႔လဲ...."
"....."
"ကြၽန္ေတာ္ကအစတည္းက ခင္ဗ်ားကိုဖုံးကြယ္ထားဖို႔စိတ္ကူးမရွိပါဘူးေနာ္....."
ေရွာင္က်န့္ဟာေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ ဧကရာဇ္ဝမ္၏ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြကို ထုံးဖြဲ႕ေပးရာမွ လက္စသတ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ရိေပၚ၏အေရွ႕သို႔သူ႕ရဲ႕ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္လက္ေကာက္ဝတ္ေလးတစ္ဖက္ကိုထုတ္ျပလိုက္သည္။သူ႕ရဲ႕က်န္လက္တစ္ဖက္က လက္ညွိုးထိပ္ေလးျဖင့္သုံးႀကိမ္ထိေတြ႕လိုက္ၿပီးေနာက္ေမွာ္ဆန္စြာပင္ ရိေပၚအေရွ႕ရွိမိန္းမလွေလးဟာ မေန႕ညတုန္းကယစ္မူးဖြယ္ေကာင္ငယ္ေလးအျဖစ္သို႔ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေျပာင္းလဲသြားသည္။
ေရွာင္က်န့္၏လက္ေကာက္ဝတ္ထက္တြင္ ထူးဆန္းသည့္ဟန္းခ်ိန္းႀကိဳးေလးတစ္ခုမွာဝတ္ဆင္လ်က္သားရွိေနျပန္၏။
"ဒီႀကိဳးေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသြင္ရေအာင္ ကူညီေပးတယ္ေလ....ဒါေပမယ့္ တကယ့္အစစ္အမွန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး....မေန႕ညတုန္းကလိုခ်စ္တင္းႏွောတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာဆိုရင္သူ႕အလိုလိုပုံစံအမွန္ျပန္ေပၚလာတတ္တယ္...."
ဝမ္ရိေပၚကပါးစပ္ေလးဟ ၍ေရွာင္က်န့္ရွင္းျပသမွ်ကိုအေသးစိတ္ကအစ ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ေပးသည္။ဒီကမၻာတြင္ေမွာ္ပညာဆိုတာမရွိတာေၾကာင့္ ယခုလိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အသြင္ေျပာင္းလဲနိုင္သည့္ ဟန္းခ်ိန္းႀကိဳးမွာလြန္စြာအံ့အားသင့္မွင္သပ္စရာေကာင္းသည္။ထိုေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ ေရွာင္က်န့္အတြက္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လိုဖုံးကြယ္ေနထိုင္ဖို႔ရန္ကိစၥမွာပိုမိုလြယ္ကူေခ်ာေမြ႕သြားသည္။
ေရွာင္က်န့္ဟာ မူလခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဝတ္စားေနထိုင္ခဲ့ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းမွန္ကိုလည္းရွင္းျပခဲ့သည္။အလုံးစုံၾကားသိခဲ့ရေသာ ရိေပၚ၏မ်က္ႏွာမွာအေတာ္ေလးညွိုးငယ္ေန၏။
"မင္း....အရမ္းပင္ပန္းခဲ့မွာပဲေနာ္"
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရတာသေဘာက်သည့္ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္၏သဘာဝဗီဇကိုဖီဆန္၍ ငယ္စဥ္အခ်ိန္တည္းက ကိုယ္မႏွစ္သက္သည့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ အတင္းအၾကပ္ဝတ္ဆင္ခဲ့ရကာ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းသိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေနထိုင္ရသည္။ဒါ့အျပင္ႀကီးျပင္းလာတာနဲ႕အမွ် ကိုယ့္ရဲ႕မ်ိဳးရိုးဗီဇအမွန္ကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ရန္အတြက္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုေတာင္ မေဖာ္ထုတ္ရဲေတာ့သည့္အေျခအေနထိ စိတ္ဓာတ္က်ခဲ့ရျပန္သည္။
သူခ်စ္ရတဲ့အမ်ိဳးသားေလးအေနနဲ႕ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ဆင္းရဲၾကပ္တည္းခဲ့လိုက္မလဲ။
ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕ခ်စ္သူ၏ဝမ္းနည္းစိတ္ျဖစ္မိရျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္ကအေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေကာင္းေကာင္းႀကီးနားလည္သည္။သူၿပဳံးရယ္လိုက္မိသည္။သူ႕အေနနဲ႕ အသြင္ေျပာင္းဟန္းခ်ိန္ကိုဘယ္လိုရလာခဲ့တဲ့အေၾကာင္း အခက္အခဲတစ္စုံတရာေၾကာင့္မေျပာျပခဲ့ေပမယ့္ ရိေပၚကနားလည္ေပးလြန္းစြာဘာမွထပ္မံမေမးျမန္းခဲ့ေပ။
တစ္ခါတစ္ေလဒီလိုအလိုက္သိလြန္းသည့္ ေယာက္်ားကိုရခဲ့ျခင္းမွာလည္း ဘဝအဆက္က ကမၻာႀကီးကိုမ်ားကယ္တင္ခဲ့လို႔လားဟု ထင္မိသည္အထိပင္။
_________________________________________________________