Hazal'dan son mektup bu şekildeydi. Anlamıyorum, bu Kenan'ın yaptıklarına veya Hazal'ı neden öldürdüğüne. Gözlerimdeki yaşlara engel olamadım.
- Damla, iyi misin?
- Ben, iyi değilim Sarp.
- Tamam sakin ol, geçti..
Dedi beni kollarının arasına alıp sıkıca sarılırken. Onun bana sarılması neden bilmiyordum ama bana iyi gelmişti.
Mektupu olduktan sonra Sarp'a verdim. Hazal mektupta ki son cümleleri meğersem bize veda ve Kenan'ı katili ilan ettiği cümleleriymiş. Esin ve ben sandalyede öylece birbirimize bakıyorduk. Sarp ise bize su almaya gitmişti. Esin benim gözlerimin içine bakmaya devam ederek şöyle dedi.
- Damla, Hazal'ı gerçekten Kenan öldürmüş! Biz neden şu an sessiz şekilde birbirimize bakıyoruz? Gidip o alçak Kenan'ı yakalamamız gerek!!
- Sakin ol Esin, bu bizim işimiz değil. Biliyorsun. Kenan bizden daha çok profesyonel.
- Egemen ve Maraz nerede? Mektupta Maraz ile daha tanışmadığımız ondan bahsetmemiş. Ama Egemen'den bahsetti!
- Yaklaşık bir gün oluyor. Bir dakika...
- Aklına birşey mi geldi Damla?
- Biz Egemen ve Maraz'ı en son gördüğümde onlara bizim peşimizden gelmelerini söyledim. Ya Kenan onlara engel olduysa?
- Ne!?
Konuşmamızın esnasında emniyet odasının kapısı açıldı. Sarp ellerinde iki şişe su ile karşımızda duruyordu. Su şişelerini bize uzattıktan sonra bize iyi bir haber vereceğini ekledi.
- İyi bir haberim var size.
- Neymiş o haber?
- Mektuptaki parmak izleri kurbanın yani Hazal Ergin ile eşleşiyor. Bu demek oluyor ki mektubu gerçekten Hazal yazmış.
- Eee, bunu biliyorduk zaten?
- İyi kısmı şu, Hazal mektupta katilinin Kenan olduğunu söylemiş. Zaten bizim ekipler adliyeden çıkan karar ile Kenan'ı yakalama kararı çıkarmışlar bile. Şu an arama çalışmalarını başlatıyorlar.
- Bir an önce bulunsun o pislik!
- Bulunacak Esin, sakin ol.
Yaklaşık on dakika boyunca öyle sessizce oturduk. Kendimize geldikten sonra Sarp artık zamanın geç olduğunu ve eve gitmemizi söyledi. Karşılık veremedik. Yorgunduk ve bitkindik, emniyet odasından çıktık ve Sarp'ın arabasına bindik.
Esin ilk defa yol boyunca konuşmadı. Mektupta yazanlar tek beni değil Esin'i de etkilemişti. Yol boyunca sessizlik devam ederken Esin bir anda bize doğru dönerek bana seslendi.
- Damla.
- Efendim Esin?
- Biz Barış'ın cenazesine gitmedik değil mi?
- Bu şimdi nereden çıktı?
- Ya Damla, biz sadece mezarına gitmiştik. Ama cenazesinden bize hiç bahsedilmedi!
- Bu olayı sonra konuşuruz Esin.
- Peki.
Esin'in bu düşüncesi yorgun halimde bile aklımı alt üst etmişti. Gerçekten Barış'ın cenazesi ne zaman oldu hiç haberimiz bile olmadı. Bu olayı düşünürken telefonumdan gelen bildirim ile irkildim. Bildirimi gönderen kişiye baktığımda daha da çok irkildim. Bir mesaj gelmişti ama Kenan'dan! Mesajda şöyle yazıyordu.
KENAN: Selam Damla yine ben tabii ki :) Egemen ve Maraz'a birşey olmasını istemiyorsan atacağım adrese gel. Sakın arkandan polis falan getirmeye çalışma, eğer Esin ile mi gelirsin yoksa o komiserle mi orasını bilemem. Ama bu işe polisi karıştırsan Egemen ve Maraz'a veda et.
Bu mesajı okur okumaz Esin ve Sarp'a gösterdim. En az onlar da benim gibi irkildi, Sarp polislere haber vermeyeceğini ve oraya benim yalnız başıma gitmeyeceğimi söyledi Esin'de dahil buna.
- Konumu aç bana Damla, bakalım neresiymiş.
Sarp'a konumu açtım. Biraz inceledikten sonra bize doğru döndü ve şöyle dedi.
- Burası "Evil Lunapark" fazla uzak değil olduğumuz mesafeye.
- O zaman ne duruyoruz? Egemen ve Maraz'a zarar vermeden gidip kurtaralım.
Sarp hızlı bir şekilde lunaparka doğru yol aldı. O kadar hızlı gidiyordu ki emniyet kemeri bile olsa yerimizden oynuyorduk. Yaklaşık beş dakikada bahsedilen lunaparka vardık. Lunapark oldukça sessiz ve görünümü ile korkmama neden oluyordu.
Biraz inceledikten sonra lunaparkın megafonundan bir ses işittik. Bu Kenan'ın sesiydi.
- Damla, Esin ve Komiser, hepiniz hoşgeldiniz! Bu lunaparkta sayamayacağınız kadar benim adamlarım var. Yani size göre testereli kişiler mi öyle birşey diyordunuz neyse. Şimdi adımlarınızı lunaparka çevirmeniz gerek.
Dediğinde itiraz etmeden lunaparka doğru döndük. Ardından ileride bir sayaç açıldı. Sayaç otuz dakikadan başlıyordu. Sayaç başlar başlamaz Kenan diğer talimatı verdi.
- 30 dakika içinde Egemen ve Maraz'ı buradan bulmanız ve kurtarmanız gerek. Eğer otuz dakika bitip kurtaramazsanız adamlarına komut verip hepinizi birden yakalayacağım. Eğer kurtarırsanız çıkmanıza izin vericem ve bir sürprizim olacak. Süreniz çoktan başladı, ne duruyorsunuz? Hadi!
Dediğinde hepimiz panikten nereye gideceğimizi konuştuk. Esin, gondolların oraya bakacak, Sarp atlı karıncanın oraya bakacak, ben ise dönme dolapların oraya bakacaktım. Hemen planladığımız gibi yaptık. Ben dönme dolapların oraya vardım ve etrafa bakarak "Egemen, Maraz neredesiniz?" Diye bağırdım.
Ancak ses yoktu. Aramaya devam ederken sayaça baktım. On dakika çoktan geçmişti bile. Yirmi dakikamız kalmıştı dönme dolapların orada olmadıklarını anladığımda hemen diğer taraflara baktım ama yoklardı. Ordan oraya giderken zaman çoktan geçmişti son sekiz dakika kalmıştı.
Diğer tarafları aramaya başladığımda Esin ve Sarp'la karşılaştım. Hepimiz nefes nefese kalmıştık.
- Her yere baktım ama yok!
-Bende.
- Ne yapacağız.
- Sanırım üçümüz de çarpışan arabaların oraya bakmadık.
- Aynen, hadi koşun, orada olabilirler.
Son dakikalara yaklaşıyorduk. Yaklaşık 5 beş dakika kalmıştı. Hızla ilerideki çarpışan arabaların oraya vardık. Oraya vardığımızda lunaparkın çıkışına iyice uzantık. Her yeri aramaya başladığımızda son iki dakika kalmıştı. Arabaların orayı ararken Esin'den gelen sesle irkildik.
- Damla, Sarp buradalar koşun!
Esin'in talimatı ile hemen yanına vardık. Vardığımızda Egemen ve Maraz, yerde elleri ve ayakları bağlı, ağızları ise bantlı şekilde yerde yatıyorlardı. Sarp, Maraz'ı sırtına aldı ve ileri doğru yürümeye başladı.
- Hadi, sizde Egemen'i kaldırmaya çalışın son bir dakika!
Dediğinde Egemen'in bir kolundan ben diğer kolundan Esin tutarak kaldırdık ve ileri yani lunaparkın çıkışına doğru ilerlemeye başladık. Hızla Egemen'in verdiği ağırlık bile olsa yürümeye gayret ederken son 20 saniyenin olduğunu fark ettik daha çıkışa ulaşmamıza çok varken. 10 saniyeye geldiğinde mikrofon açıldı ve Kenan ondan geriye saymaya başladı.
"On"
"Dokuz"
"Sekiz"
"Yedi"
"Altı"
"Beş"
"Dört"
"Üç"
"İki"
"Bir..."
'32. Bölüm Sonu'
~Devam Edecek~
Yeni Bölümde Görüşmek Üzere🤍✨