CHAPTER 41
PINAKATITIGAN ni Night ang matandang animo ay patay na na nakahiga sa malambit na kama.
Napahawak siya za kaniyang may panga, hinimas himas niya ito habang nag iisip ng paraan kung paano matutulungan ang kapatid ng nobyo ng kaibigan niya.
Hayst, sa dami na ng problema niya dinagdagan pa. Bakit niya ba kasi pinoproblema ang problema ng nga ito?
Sa katigasan ng ulo ng kakambal ng nobyo ng jaibigan niya, hayan, dedo ang Nono Feblo nila.
"Magagawan mo ba ng paraan? Maililigtas mo ba si, Nono? Diba?"
Puno ng pag asa ang boses ni Felisha. Umaasa siya na matutulungan sila bg dalaga. Nang malaman niya na ito ang nay ari ng amulet, lavis ang hiya na naramdaman niya. Kaibigan pala ng kuya niya ang may ari ng amulet.
Tinitigan naman suya ng dalaga. Hindi kalaunan ay natawa siya ng mahina. Kunit ang noo na tiningnan siya ng mga nasa loob ng silid, paano ba naman kasi, ang seryoso ng tanobg ng kapatid o mas tamang sabihin na kakambal ni Finligh tapos bigla nalabg tatawa ang dalaga bilang sagot.
Tanging si Felisha labg ang inosente at nagtatakang napatitig sa dalaga. Kahit suya ay nagtataka kung bakit ito tumatawa gayung wala namang nakakatawa sa itinanong niya pero hindi naman niya naiisip o hindi man lang sumagi sa isipan niya na baliw ang dalaga. Hindi tulad sa mga kasama niya sa loob ng silid, ang pinakamalala ay si Justine.
Talagang natampal ni Justine ag kaniyang noo, napaungit din siya dahil nakaramdam siya ng sakit. Kung hindi ba naman tanga, tinampal ang noo ng may kalakasan. Hayst, pero hindi niya naman kasalanan yun, kasalanan yun ni Night. Paano ba naman kasi, napaka baliw nito. Hindi na suya nakatiis pa, hindi kasi mapigil sa pagtawa ang dalaga. May pagawak hawak pa ito sa tiyan habang ang nga mata ay pinanggigiliran na ng luha sa kakatawa.
"HOY! TYMAHIMIK KA NA NGA, KANINA KA PA TUMATAWA. WALA NAMANG MAY NAKAKATAWA."
Inis na sigaw ni Justine. May kalayuan kasi siya sa dalaga. Huminga ng malalim ang dalaga matapos niyang pumalahaw ng tawa. Pinunasan din niya ang gilid ng kaniyang mata.
Tumayo siya ng tuwid, pinakatitigan ang dalaga.
Inirapan aiya ni Justine. "Ano ba kasi ang itinatawa mo? Wala namang nakakatawa. Para kang baliw."
Umiling iling lang ang dalaga. "Ganito kasi yan, ngayon ko lang napansin na magkamukhang magkamukha pala sila ni Finligh. Hehe, wala lang, natawa lang ako. Bakit ba?"
Muntik ng matumba si Geo at Finligh, napakamot naman sa kaniyang batok si Felisha. Na wiweidohan na siya sa dalaga. Napapansin na kasi niya ang kakaibang inaakto nito. Aktong pang baliw.
Si Justine naman na nakarinig ay natampal muli ang kaniyang noo. Bakit pa ba siya nagtaka pa. Baliw nga pala talaga ang isang 'to.
"Bakit ganiyan kayo makatingin?" tanong niya sa mga kasamahan niya sa loob ng silid. Para kasing baliw ang paningin ng nga kasamahan niya sa kaniya. Hindi naman suya ganun. Hindi bat nakakatawa naman talaga? Ngayon labg kaya niya napansin na magkamukhang nagkamukha ang dalawa.
" Sira ulo ka ba? Malamang na magkamukha talaga sila. Kaya nga kambal diba?"
Napakamot naman sa kabiyang batok si Night. Oo nga pala, kambal nga pala sila ni Finligh. Hayst, nakalimutan niya. Pasensya na, nagkakamali din naman siya.
Para makaiwas sa kahihiyan. Naglabas siya ng itim na usok. Pinalibutan ng itim na usok ang buong silid. Lumapit siya sa matandang duwende.
Pinakatitigan niya ito. May nakita siyang kakaibang kwintas na suot suot nito. Magaling, napangisi ang dalaga. Ang kwintas na hinahanap niya ay nasa matanda. Hindi na siya mahihirapan pa.
Mabilis na hinablot niya ito sa leeg ng matandang duwende. Inilapit niya ang kaniyang mukha sa may tenga ng matanda saka siya bumulong.
"Bayad para sa pagliligtas sa buhay mo. Your welcome in advance."
Nang mawala na ang usok sa buong silid. Masama ang tingin ni Felisha sa dalagang si Night. Nasa isip niya ay baka may ginawa itong masama sa Nono Feblo niya.
Nginisihan ni Night si Felisha. Inaasar niya ang dalaga. Gusto niyang makita kung paano magalit ang kakambal ni Finligh. Wala lang, gusto niya lang malaman kung paano magalit ang isang mabait, mahinahon at kalmadobg prinsesa na gaya ni Felisha.
"Ano ang ginawa mo sa Nano ko? Bakit bigla nalang may puting usok na pumalibot sa buong silid? Bakit hindi kami nakagalaw matapos nitong dumikit sa balat namin?" kyuryoso ngunit may bahid ng inis sa boses ng dalaga.
Tumawa si Night. Wala kang, trip niya lang. Dahil sa oag tawa niya, mas lalong nainis ang dalagang si Felisha.
" Alam mo.. " Paninimula ni Night saka naglakad palapit sa upuan na nasa tabi ng kama ng Nono Feblo nila. "Ang ingay mo. Hahaha, ang dami mong tanong. Pwede mo bang ulitin? Isa isa lang, hah. Mahina ang kalaban. Kalmahan mo lang."
Dahil masunuring dalaga si Felisha. Sinunod nga niya ang sinasabi ni Night. Si Night naman ay natawa ng mahina. Masyadong masunurin at uto uto ang dalaga. Ibang iba kay Finligh.
" Ano ang ginawa mo kay Nono Feblo? "
Hindi tulad kanina, mas mahinahon na ngayon ang boses ng dalagang si Felisha.
Ngunuso muna di Night. Natawa ng mahina si Geo, wala lang, namamangha lang talaga siya sa uri ng pagnguso ni Night. Ang cute cute nito. Parang bata.
"Wala naman akong ginawa sa kaniya e." inosenteng depensa ni Night. Wala naman talaga siyang ginawa. Ano bang ginawa niya? Napangisi siya, oo nga pala, haha, kinuha niya pala ng hindi nagpapaalam sa matandang duwende ang kuwintas nito. "Bakit ganiyan ka makatingin? Hindi ka ba naniniwala? Promise, wala talaga akong ginawang masama sa kaniya." itinaas pa niya ang kabang kamay niya.
Naging madaling kausap si Felisha. Kaagad itong naniwala kay Night pero hindi si Geo, Finligh at Justine. Alam nila na may ginawa ang dalagang si Night.
" Bakit bigla nalabg may usok na pumalibot samin?"
Bakit nga ba? Siguro dahil kapag hindi niya ginawa yun, makikuta nila kung paano niya ninakaw ang kwintas ng matanda. Haha, ninakaw? Ang sama naman ng salitang ginamit niya para isalarawan ang ginawa niya.
" Para may effect, o diba? Bongga."
Nangunot ang noo ng dalagang si Felisha. Bago sa kaniyang pandinig ang salitang binanggit ng dalagang si Night. "Bongga? Ano ang ibig sabihin ng salitang yan binibini? Saka ang huking tanong ko ay bakit hindi kami nakagalaw matapos dumampi ng usok sa aming balat?"
Hindi sila nakagalaw? Napakamot sa kaniyang kikay ang dalaga. Hehe, paktay. Tinitigan niya ang mga kasama niya. Mukhang hindi napansin ng mga ito ang kakaibang nangyayari sa katawan nila.
Napahagikgik siya." Wala lang yun, nga pala. Akin na ang amulet ko. Pasalanat kayo mabait ako, kung hindi. Baka napatay ko na kayo. Ni akaw niyo ang sagradong bagay na pag mamay ari ko. Tingin niyo, ano ang nararapat na parusa ang dapat na ipataw ko sa inyo?"
Napalunok si Geo at Felisha. Agad ding nawala ng tumawa ang dalaga.
" Biro lang, akin na ang amulet ko."
Umiling iling ang dalaga. Initakap niya sa kaniyang sarili ang amulet na hawak hawak niya. Ayaw niya itong ibigay sa pag asang mabubuhay ng amulet ang kaniyang Nono Feblo.
Tumawa ang dalaga habang umiiking iling saka napapalakpak ng isang beses. "Naniniwala ka ba talaga na mabubuhay niyan ang Nono Feblo mo? Haha, patawa ka."
Lumapit siya sa dalaga. Kaagad na humarang si Finligh sa harap ng kapatid niya. Maging si Justine ay kaagad na lumapit sa dalaga.
Kunot ang noo na tiningnan ng dalaga ang dalawa."Ginagawa niyo?" nagtatakang tanong niya sa dalawa. Huwag niying sabihin na inaakala ng mga ito na may gagawin siyang masama sa kakambal ni Finligh?
"Kumalma ka lang." ani Justine na mas lalong nagpalalim sa gatla ng noo ng dalagang si Night.
"Mga gunggong. Anong pinagsasabi niyo diyan? Kukunin ko lang ito." pagkatapos niyang sabihin yun kaagad niyang hinablot ang amulet niya mula sa kamay ng dalaga.
Sinubukan pa itong kunin ni Felisha pero inilingan na siya ng kaniyang nobyo na si Geo kaya wala na siyang nagawa maliban sa ngumuso at mangiyak ngiyak na tingnan ang dalagang si Night.
Naawa naman sa kaniya ang kapatid. Iniisio niya na baka may iba pang paraan.
"Huwag ka ngang umiyak diyan. Chill ka lang kasi, chill lang tayo. Okay? Nakakapangit yang pag iyak."
Walabg kwentang pag papa kalma ng dalagang si Night na hindi man labg umepekto. Mas lalo lang naiyak ang dalaga ng dahil sa kaniya. Napailing iling siya.
Ikinumpas niya ang kamay niya. May nabuong kulay bahaghari na bilog na lumulutang sa ere. Hanggang sa nawala na nga ang ilaw na pumapalibot dito. Bago pa man ito bumagsak sa kupa na salo na ito ng dalaga.
Lumapit siya sa dalagang umiiyak. Ibinuka niya ang kanang kamay nito saka niya inilagay dito ang maliit na bilog na gamot na kulay bahag hari
"A-ano ang g.gamot na 'to?"
Utal utal na tanong ng dalagang si Felisha. Napangiti si Justine, sabi na nga ba niya.
"Painom mo sa Nono mo. Alis na ako, bahala na kayo diyan."
Matapos sabihin yun ay umalis na lang bigla ang dalaga. Sa mismong kinatatayuan nito bigla nalang itong naglaho na parang bula.
Kaagad namang lumapit si Felisha sa Nono niya saka isinubo dito ang gamot na kulay bahag hari.
Napapikit sila ng kanilang mga mata ng bigla nalang may bumalot na nakakasilaw sa buong silid. Nang mawala ito. Nakita nalang nila na mulat na ang mata ng matanda.
Sinubukan nitong maupo kaya naman kaagad siyang inalalayan ng dalagang si Felisha. Kaagad na hinawakan ng natanda ang kaniyang leeg.
Hinahanap ang kwintas niya sapagkat pakiramdam niya ay nawala na ang bigat niyon sa kaniyang leeg. Nanlaki ang mga mata ng matanda.
"Nasaan ang kwintas ko?" nanghihinang tanong ng matanda. Bakas abg pangamba sa boses nito.
Si Justine at Fi ligh naman ay nagkatinginan. Sabay na natampal nila ang noo nila. Sabi na bga ba nila at may ginawa na namang kababalaghan si Night e.
" Night!! Pasaway ka talaga." inis na sabi ni Justine sa kaniyang isipan.
Hindi nila alam na nasa loob pa ng silid ang dalagang si Night. Natatawa nalang ito sa kaniyang isipan. Hahaha.
Tinitigan ni Night ang hawak niyang kwintas saka niya tinapunan ng tingin ang matandang dwende na hinahanap ang kwintas nito.
"Paunang bayad mo 'to sa akin, tanda."
*Evil grin*
_____
*SLAPPPP!!! *
ISANG malakas at nakakabinging sampal ang iginawad ni John sa kaniyang asawa matapos nitong pumayag na makipag kita sa kaniya.
Napahawak naman sa kaniyang pisngi ang asawa niya. Nagtataka niyang tiningnan ang asawa. Ano ba ang ginawa niya para magalit ito sa kaniya? At bakit siya nito sinampal? Kahit kaikan ay hindi siya sinasaktan ng asawa niya kaya bakit?
"NASAAN ANG ANAK KO!?" galit na tanong ni John sa asawa niya.
Nanlaki ang nga mata ng asawa niya. Imposibleng malaman ng asawa niya ang mga ito maliban nalang kung may nag sabi dito. Isa lang ang pangalabg pumasok sa kaniyang isipan. Naikuyom niya ang kamao niya.
"Night! Sinungaling ka!"
Galit na dinuro siya ng asawa niya. "SABIHIN MO SAKIN! SINO? SINO ANG ANAK KO? NASAAN SIYA? HAH! SAGOT!"
May lumalabas na itim na usok sa buong katawan ng ginoo. Sa sobrang galit nito, ang usok na iyon ay pumalibot sa leeg ng asawa nito.
Nasasakal na inilapit ng usak ang asawa niya kay John. Galit na sinakal ni John ang asawa. Sa sobrang galit niya napahigpit ang pagkakasakal niya dito, kung hindi nga lang ito isa sa maabilidad na mago ay baka napatay na niya ito ng walang kahirap hirap gamit lamabg ang pagsakal.
"Nasaan na? Sumagot ka! Nasaan ang anak ko."
Pabalang na binitawan ni John ang asawa niya. Ang asawa niyang si Lara Vaughn.
"A..Ano ba ang pinagsasabi mo? Patay na ang anak natin! Matagal na siyang patay kaya ano ang itinatanong mo na yan!?"
Pilit na pinapanindigan niya ang kasinungalingan niya. Hanggat maaari ayaw niyang malaman ng asawa niya.
Tumawa ang asawa niyang si John. Lumapit siya sa asawa. Pumantay siya dito saka niya hinawakan ng mahigpit ang panga nito. Wala na ang pagmamahal sa kaniyang nga mata. Puno ng galit ang mga ito.
"Nasaan ang anak ko? Sagutin mo kung ayaw mong may mabgyaring masama sayo. Kilala mo ako, hindi ako marunobg magbiro kapag buhay na ang pinag uusapan."
Nahintakutan naman ang asawa niyang si Lara. Kilala niya ang asawa niya. Kilalang kilala.
" Hope"
Kumunit ang noo ni John. Hope? Sinong Hope ang tinutukoy nito.
"Hope Croix. Ang pangatlong anak ng emperador. Siya ang anak natin!"
Muling nasampal ni John ang asawa niya habang may hilam na luha na umaalpas mula sa kaniyang mga mata. Nanginginig ang kamay na nakaduro sa asawa niya. Hindi siya makapaniwala na nagawa siya nitong gaguhin, nagawa pa nitong ipakit ang sarili nikang anak sa anak ng emperador.
"Huwag na huwag ka na ulit magpapakita sakin. Ayaw ko ng makita yang mukha mo. Kahit kailan."
Napaluha ang ginang. Pilit na lumapit sa asawa niya. Sinubukang hawakan pero piilit naman siyang pinagtutulakan.
Nang tuluyan na siyang maiwang mag isa, napahagulgol ang ginang. Napahawak pa siya sa dibdib niya ng bigla nalang itong sumakit.
"NIGHTMARE!!! PAPATAYIN KITA!!!"
_____
TITIG na titig si John sa anak niya. Nasa hindi kalayuan lang siya. Pinapanood ang anak niya kung paano ito pag pinta. Manang mana ito sa kaniya. Namana nito ang galing niya sa pagpipinta.
Bawat pag dampi ng brush ay may puso. Ang lapad din ng ngiti ng anak niya kahit pa nagtatagaktakan na ang pawis nito. Medyo mainit kasi sa bahagi na kinaroroonan nito. Pinili ng anak niya na ipinta ang magandang kalangitan.
Pinahiran ni John ang mumunting luha na pumatak mula sa kaniyang nga mata. Naikuyom niya ang kamao niya.
Kung sana lumaki lang sa poder niya ang anak niya, sana, sana kasama niya itong magpinta. Araw araw,. Hindi siya magsasawa. Hindi sana napuno ng lungkot ang puso niya.
Isinuot niyang maayos ang cap niya saka pilit na inihakbang ang paa palayo sa anak niya. Gusto niya man itibg titigan buobg aeaw, hindi niya magagawa.
Napatitig siya sa calling card na ibinigay sa kaniya ng misteryosong babae. Nakapag desisyon na siya.
"Ninong, hayop ka! Nang dahil sayo hindi ko nakasama ang anak ko sa paglaki niya. Hindi din niya ako kilala. Papatayin kita, ninong! Papatayin kita!"
___
NAPABUNTONG hininga si Coldy. Hinimas himas niya ang ulo ng anak na si Colty. Bago niya tinapunan ng tingin si Lucifer.
"Mahal ko siya, tapos ang usapan." walang pag aalinlangan na aniya.
Ni hindi man lang siya nag isip. Napangisi ang binatang si Lucifer. Ang lapad ng ngiti niya. Lumapit siya kay Coldy saka ito tinapik tapik sa balikat.
"Muntik ka ng mamatay, alam mo ba yun?"
Tumaas ang isang kilay ni Coldy. Binigyan niya lang ng isang walang ka emoemosyon na tingin si Lucifer.
Tumawa si Lucifer. "Alis na ako."
Tinalikuran ni Lucifer si Coldy. Pero bago pa man siya makaalis, nakangisi niyang nilingon si Coldy na blangko ang mga matang nakatingin sa kay Lucifer.
Nginisihan siya ni Lucifer. "Alam mo bang sinungaling ako?"
Lumalim ang gatla sa noo ng binatang si Coldy ng dahil sa sinabi nito.
Tumawa si Lucifer. "Kung hindi mo alam, ngayon, alam mo na. Hahahha." saka ito nawala.
Napakamot sa kaniyang kilay si Coldy. Ibig ba nitong sabihin ay nagsisinungaling ito mula pa kaninang nag uusap sila? Suma tutal, pinaglalaruan lang siya nito. Ano ba talaga ang trip ng isang yun sa buhay?
Ngayon na iintindihan na niya kung bakit magkasundong magkasundo sila ni Night, yun ay dahil parehas na parehas sila ng ugali. Parehas ding takas sa mental. Mga baliw. Pero mahal naman niya kaya ayos lang, nakaya nga niyang paamuhin ang dati at mabangis na lion na ngayon ay anak anakan na nila ng nobya, ang nobya pa kaya niyang sinalo lahat ng kabaliwan sa mundo ng magpa ulan ang diyos at diyosa ng kabaliwan dito.
Napatingin si Coldy sa sobreng lumulutang sa ere papunta sa dereksyon niya. Kaagad niya naman itong hinablot saka niya tiningnan kung ano ang nilalaman nito.
Napailing iling siya ng makita niya kung gaano ka pangit ang sulat kamay ng kapatid ng nobya niya.
"It's a prank!!!"
Yun yung nakasulat. Kaso muntik na niyang hindi mabasa. Paano ba naman kasi, sobrang pangit ng sulat kamay. Kulang nalang isipin niya na ang nag sulat ay isang two years old na bata.
"PAPIIIIIII!! I'M BACK!!!"
May malapad na ngiti sa labi na lumantad sa harapan niya ang kasintahan niya. Naka buka ng malapad ang dalawang kamay nito. Umaamba na manghingi ng yakap.
Nginisihan niya ang nobya. "Hello, Back, I'm Front. Nice to meet yah."
Napakunot noo ang dalaga. Nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Sinimangutan nito ng husto ang nobyo. Napatawa nalang ng mahina ang nobyo niyang si Coldy.
Tumayo ang binata, lumapit ito sa nobya niya. Niyakap niya ito habang hindi mapigilan ang kaniyang pag tawa.
"Biro lang. Saan ka ba nanggaling? Bakit ang tagal mong bumalik?"
Napanguso naman ang dalaga. Wala talaga siyang balak na sagutin amg tanong ng papi niya. Hmp. Matapos siya nitong anohin. Joke, hahaha. Anong anohin ba? Yung ano ba? Yung ano pinapasok sa ano tapos may lalabas sa ano tapos pag na ano lolobo yung ano tapos may lalabas na ano? Ganun ba. Hehehe.
Nag cross arm ang dalaga matapos humiwalay ng papi niya sa kaniya. Ang haba ng nguso ng loka loka, kulang nalang mag mukhang pato. Tsk.
"Ayaw ko nga. Hmp. Tabi nga diyan, kakain na ako."
Tinulak niya ang papi niya. Naiinis kasi siya dito sa hindi niya malanang dahilan. Siguro meron siya? Kainis naman. Kailangan na naman niyang magsuot ng tampon niyan. Tapos hindi na suya makakatawa ng malakas kasi sa tuwing tatawa siya ang lakas naman ng bulwak. P*nyetang yawa nga naman.
Buti pa mga lalaki isang beses lang na nasasaktan, kapag nagpapatuli lang sila. Samantalang ang mga babae, buwan buwan.
Tapos minsan hindi pa niya mapigilan ang pagtawa, wrong timing naman kasi yung nga hudyo na alam na ngang meron suya patatawanin pa siya. Hindi niya sinasabing si Justine 'to hah, pero parang ganun na nga. Paano ba naman kasi ang hudyo, tuwing meron siya lagi siyang pinapatawa, palibhasa alam ng pobre na tuwing hahagalpak siya ay may bumubulwak naman sa baba niya.
Sarap isampal sa mukha nito ang tampon niya.
Ang sakit din ng puson niya.
Kaagad naman siyang sinundan ng papi niya naramdaman na lang niya na yakap yakap na siya nito mula sa likod.
"Bykas, babalik na ako sa palasyo."
Nanlaki ang mga mata ng dalaga. Babalik na ito sa palasyo? Hindi pwede. Hindi pa pwede.
Gulat na tiningnan niya ang nobyo. Umiling iling siya. Medyo natataranta siya.
"No!! No way. You can't."
Nangunot ang noo ng nobyo niya sa kaniya . Bakit naman kasi nito pinipigilan siya sa balak niya. Maayos naman na siya. Wala na siyang mga sugat pa na iniinda.
"Why?"
Sa halip ma sagutin, tinawid ni Night ang distansya na namamagitan sa kanila. Mabilis na pinagdikit niya ang labi nilang dalawa.
Nang konti nalang ay mauubusan na sila ng hangin sa katawan, hinawakan ni Night ang magkabilang pisngi ng nobyo. Pinakatitigan din niya ito sabay sabing.
"Stay here with me, please, papi."
_______
🥀