CHAPTER 38
"PAPI" may pinaghalong inis at pag aalala sa boses ng dalaga ng tawagin niya ang papi niya. Ang kulit kasi nito. Sabing huwag muna itong maggagalaw pero hayan, kainis.
Tinawanan lang ng papi niya ang pag aalala niya. Hayst, bakit ba ang kulit nito. Hindi man lang nakinig sakaniya. Sa Ganda niyang 'to binabalewala lang. So unforgivable.
Namaywang siya. Tinaliman din niya ng tingin ang papi niya. Ewan niya nalang kung hindi pa ito susunod sa kaniya.
"PAPI, BALIK! HIGA SA KAMA!" Sasakyan kita.. Gusto niya sanang idagdag kaso huwag nalang pala. Muntik niya ng kaltukan ang sarili niya, puro kademonyohan na naman ang laman ng utak niya.
Seryoso na seryoso na. Kailangan niyang mapabalik sa pagkakahiga sa kama ang papi niya. Ang likot kasi nito, hindi ba nito alam na hindi pa magaling ang mga sugat nito. Maaari kayang magbukas ang nga sugat nito sa likod na tinahi niya.
"Chill, I can manage."
Umingos ang dalaga. Aba naman talaga, uminglesh English pa, akala nito hah. Kaya niya din yan.
"I don't care, go to our bed and lay down! Rest! NOW!"
Walang epekto ang pag sugaw niya. Umalis padin ang papi niya kahit ayaw niya. Balak manghuli ng isda sa malapit na ilog.
Isinama pa nito ang anak anakan nilang si Colty. Hayst, mana talaga sa ama, palibhasa mukha at ugaling lion din ang tatay.
Natampal ng dalaga ang noo niya. Kinapa niya ang cellphone niya sa bulsa niya saka tiningnan ang natanggap na mensahe.
Napangisi siya sa nabasa niya. At talaga nga namang nagkakasiraan na sila. Napatango tango ang dalaga. Mabuti kung ganuon, hindi na siya mahihirapan pa.
From: Ma'pwend
Devine got it.
Ibinalik niya ang cellphone niya sa bulsa niya saka siya nagbihis. Oras na para kitain ang kaniyang butihing kaibigan. Matagal tagal na din ng huli silang nag kita.
"Get ready to face me and your problems, Justine."
______
NAKA higa sa kama, parehas na hubo't hubad ang dalawang nilalang na buong gabing nag niig habang sa pinto ay matatagpuan ang babaeng nagpupuyos sa galit.
Kuyom na kuyom ang kamao niyang, ang kamay niyang nakahawak ng mahigpit sa seradura ng pinto. Ang nga mata niyang nagaalpasan na ang luha.
Sabi na nga ba niya, sabi na nga ba niya at wala ng pag asang mag bago ang asawa niya. Naniwala siya na magbabago ito, na hindi na ito uulit. Na aayusin nila ag pamilya nila, na magiging buo at larawan ulit sila ng masayang pamilya.
Kung ganun, ano ito? Bakit may ganito? Nakayakap ang asawa niya sa katawan ng babaeng kahit kailan ay hinding hindi niya malilimutan.
Ang babaeng dahilan ng kamuntikan ng pagkawala sa kanuya ng unico ijo niya ng nasa sinapupunan pa lamang niya ito.
Marahas na pinahiran niya ang luhang umaagos sa kaniyang pisngi. Namumula ang kaniyang mga mata sa galit, ang tigas din ng ekspresyon ng kanuyang mukha.
Gusto niyang pumatay, gusto niyang patayin ang mga nagwalang hiya sa kaniya. Papatayin niya sila, sa sarili niyang mga kamay.
Anong karapatan nila para pagmukhain siyang tanga!? Isa siyang reyna, isang mabuting ina at asawa kaya ano ang karapatan nila para gawin siyang tanga at saktan ng sobra sobra!
Hindi siya aalis sa silid na ito ng hindi napapatay ang babaeng sumira sa pamilya nila.
Devine!! Isa kang higad na masarap sunugid hanggang sa wala ng matira sa katawan mo kundi abo.
Inilabas niya ang latigo niya. Walang pag aalin langan niyang pinatama ito sa dalawa. Napabalikwas ng bangon ang dalawa, kitang kita niya ang hubot hubad na katawan ng mga ito.
Mas lalong nadurog ang puso niya ng makita niya ang maraming kissmark sa katawan ng asawa niya. Nagpupuyos lalo siya sa galit na muling pinatama ang latigo niya sa dalawa.
Nakaiwas ang asawa niya pero hindi si Devine. Nginisihan siya ng malandi habang namimilipit sa sakit. Nainsulto siya, mas lalo lang nitong dinagdagan ang galit na nararamdaman niya. Hindi niya hahayaang makatakas ito. Papatayin niya ito kahit ano pa man ang mangyari.
"SIGE LANG, SAKTAN MO LANG AKO PERO HINDI MABABAGO NUN ANG KATOTOHANAN NA KAHIT KAILAN HINDI KA MAGIGING SAPAT PARA SA ASAWA MO. KAMUSTA? MASAKIT BA? MASAKIT BANG MAKITA NG SARILI MONG MGA MATA, ANG ASAWA MONG NAKIKIPAG NIIG SA IBA!"
Sinamahan pa nito ng mapang insultong pag tawa. Sa sobrang galit, bumalatay ang apoy sa kaniyang latigo. Iahhampas niya sana ulit ito sa malanding higad na ang pangalan ay Devine ng may kamay na pumigil sa kaniya.
Pagtingin niya, nanliit ang mga mata niya. May gana pa talaga itong pigilan siya. Ang kapal ng mukha nito. Ano 'to? Pinagtatanggol nito ang kabit nito?
"Tama na!" galit na sabi nito sa kaniya.
Natawa siya habang may hilam na luha na umaalpas sa kaniyang mukha. Tama na? Tama ba ang narinig niya? tama na? Talagang siya pa ang pinapatigil nito gayung siya ang ginago nito.
"Makinig ka sa asawa mo! Tama na! Dahil kahit anong gawin mo hindi ka magiging sapat para sa kaniya!"
Sinamaan niya ng tingin ang malanding higad na si Devine. Ang sarap burahin ng ngisi nito. Nanginginig sa galit ang kamay niyang hawak hawak ng asawa niya. Sinubukan niya itong hilahin pero mas lalo lang humigpit ang hawak nito sa kamay niya.
Tinitigan niya ang asawa, wala man lang siyang makitang pagsisisi sa mga mata nito. Sa galit niya, naglabas siya ng pwersa para matanggal ang kamay ng asawa niyang nakakapit sa kamay niyang may hawak na latigo.
Walang pag aalinlangan na nilatigo niya ang kabit ng asawa niya. Napahiyaw ito sa sobrang sakut na may kasama pang pagtawa na wari ay isa itong baliw.
"AUGHHH!! HAHAHA, SIGE LANG, SAKTAN MO LANG AKO PERO ITO ANG TATANDAAN MO, KAHIT KAILAN HINDI KA MAGIGING SAPAT SA ASAWA MO. HINDI KA NIYA MAHAL! ANG MUKHA MO, ANG KATAWAN MO, ANG PERA MO AT ANG KAKAYAHAN MO LANG ANG MAHAL NIYA SAYO. AHHHH!! HUWAG KA NG MAG ILUSYON PA! ISA KA LANG KASANGKAPAN PARA SA KANIYA! "
Nanghihinag napasakampas ang malanding higad sa kama, hubot hubad at duguan.
Muli niya sana itong lalatiguhin ng pigilan ulit siya ng asawa niya. Hindi na niya napigilan pa ang sarili niya. Sinampal niya ng pagkalakas lakas ang asawa niya. Namayani sa buong bahagi ng silid ang tunig ng kalutungan ng pagsampal niya sa asawa niya.
Dinuro niya ito, nanginginig sa galit ang kamay niya.
"Ang kapal ng mukha mo. Lahat lahat na binigay ko sayo tapos ito lg ang igaganti mo? Walang hiya ka, ayoko na. Bahala ka na sa buhay mo. Magpakasasa ka sa katawan ng mga babae mo, pero ito lang ang ipapaalala ko sayo. Kung wala ako, mahina kayo. Dahil ako ang ilaw ng kaharian niyo, pag umalis ako, sa tingin mo aning mangyayari sa inyo? Anong gagawin sayo ng daddy mo, heh, isa kang nakakahiya, nakakadiri at malanding nilalang. Hindi ka na dapat mabuhay pa! "
Dinuraan niya ang sarili niyang asawa sa mukha. Inis at marahas na pinahiran ng asawa niya ang mukha nito, akmang sasampalin siya ng walang pag aaalinlangan na sinalo niya ang kamay nitong sasampal sa kaniya.
Nginisihan niya ito."Baka nakakalimutan mo, mas malakas ako sayo." pabalang niyang binitawan ang kamay ng asawa niyang ang sama sama ng tingin sa kaniya.
Binalingan niya ng tingin si Devine, ngumisi siya, sa tingin ba nito basta basta nalang niya na hahayaan na gamitohin siya nito. Duon ito nagkakamali.
Naglabas siya ng asido sa kaniyang magic pouch. Walang pag aalinlangan niyang isinaboy ito sa mukha ng dalaga.
Umiiyak at humihiyaw ang malanding higad sa sakit, pero wala siyang pakealam. Hinila naman siya ng marahas ng asawa niya sa braso.
Sinampal siya nito. Sa halip na masaktan natawa siya saka niya nginisihan ang asawa pero may talim sa mga mata.
"Yan na ang huling beses na masasaktan mo ako." galit na aniya. "Tapos na tayo."
Tinalikuran niya ang asawa niya matapos niyang isampal sa pagmumukha nito ang wedding ring niya.
Nang ma realize ng asawa niya ang ginawa niya, kaagad siya nitong hinabol.
"MAHAL, SANDALI LANG. NAGKAKAMALI KA. MAHAL KITA, SANDALI. MAHAL!"
Itinaas nuya ang gitnang daliri niya, hindi siya nag abalang lingunin ito. Tama na, tama na ang panggagago nito sa kaniya. Wala na, wala na ang pagmamahal na meron siya para dito. Bakit niya nga ba sinayang ang ganda niya para sa mukhang unggoy na yun?
"Why did I lower my standards when I am the standard?"
______
NATAWA ng malakas ang dalaga ng makita niya ang pagkahaba habang nguso ng butihin niyang kaibigan.
"Bakit ba ang haba ng nguso mo?"
Inismiran muna siya nito. "Bakit ba kasi ang dami ng iniuutos mo?"
Inilingan lang siya ng dalaga. Kahit naman gaano ito kadami mag reklamo, gagawin at gagawin padin naman nito ang iniuutos niya.
"Bakit ba ang dami kong reklamo?"
"Bakit ba ang hilig mong mag utos?"
"Sinusunod mo naman."
"Tinatakot mo ako e."
"Kailan pa kita tinakot?"
"Luh? Nag ka amnesia na."
"Tinakot daw o, kailan kita tinakot aber? Sa ganda kong 'to?"
"Anong connect ng kagandahan mo? Saka teka nga, sure ka bang maganda ka?"
Nag flip hair ang dalaga. Iminuhestra pa niya ang mukha niya.
"Hindi mabubuo ang salitang maganda kung wala ako. Okay?"
Tumawa ang butihin niyang kaibigan. Ang hangin hangin naman kasi talaga niya. Aminado naman siyang mahangin siya, pero kung ang pagsasabi ng katotohanan ay isang kahanginan, abay ewan ko nalang.
"Paano nga ulit kita naging kaibigan?"
Litong lito na tanong ng butihin niyang kaibigan sa kaniya. Hindi niya maintindihan kung paano sila naging magkaibigan gayung wala naman sikang pagkakatulad.
Napahinga ng malalim ang dalaga. "Yun nga, dahil maganda ako kaya naging magkaibigan tayo. Okay?"
"Ano nga ang connect ng ganda mo sa itinatanong ko."
Ngumiti ng pagkalapad lapad ang dalaga. "Wala lang, gusto ko lang ipagmalaki ang ganda ko. Kaflexflex naman kasi ang ganitong ganda, bakit? Inggit ka?"
Sasagot pa sana sa usapan ang butihin niyang kaibigan ng dumating na ang tinatangi ng puso nito.
Napangiti nalang ng palihim ang dalaga. End game ang na talaga ang ship niya.
"Guato daw tayong makausap ng mommy mo." walang pag aalinlangang sabi ng nobyo ng butihin niyang kaibigan.
Napangisi siya at di kalaunan ay natawa ng mahina. Ang pangit kasi ng pang aasim ng mukha ng kaibigan niya.
"My friend, huwag mo namang ipahalata na ayaw mong makita ang mommy mo." natatawang aniya
Inambahan naman siya ng kaibigan. Inirapan pa siya. Natawa ng mahina ang dalaga.
"Tsk, ano bang alam mo? Hah!"
Napailing iling ang dalaga. Siya pa talaga ang tinanong nito kung ano ang alam niya. Siya pa ba? Kahit anonyata alam niya, maliban nalang sa, ahm. Pft, sa alam niyo ma, sa mga bastos na bagay bagay. Inosente kasi siya, sorry hah. Inosente siya promise.
"Hahaha,alam ko na nabuko kayo ng mommy mo, nagalit siya at ayun, nagkatampuhan kayo." balewala na aniya sa kaibigan niyang Inirapan lang siya. "Oh? Hindi man lang kayo magulat? Ano ba yan!" inis na aniya.
Napakamot sa batok niya si Finligh. Paano ba naman kasi, para sa kaniya, isang babaeng nasisiraan na ng bait ang kaharap niya. Si Justine namam ay iniling ilingan lang ang dalaga.
"Ikaw pa ba? Ikaw pa ba mahuhuli sa balita gayung isa ka sa reyna ng mga marites."
Sasagot pa sana siya ng sumabat na si Finligh sa usapan. Gusto niyang makuha ang basbas ng ina mg nobyo kaya ayaw niyang mas lalong mainis ito sa kanila. Pag hinayaan kasi niyang sumabat pa ang nobyo niya, tiyak na hahaba pa ang pagbabangayan ng dalawa.
"Hon, tara na. Mahuhuli na tayo, mas lalo lang niyan na maiinis ang mommy mo satin e. Huwag mo nalang pansinin ang baliw na babaeng yan."
Natawa ng malakas si Justine. Si Finligh naman ay parang nagsisi sa sinabi niya lalo na ng makita niya ang ekspresyon ng mukha ng kaibigan ng nobyo niya.
Nakangiti ito pero ang mga mata ay sobrang talim. Alanganin siyang nginitian ng binata. Biglang hinampas ng dalaga ang mesa.
"Before you guys leave, here." sabi ng dalaga sabay bigay ng plastic na may lamang isang gamot.
Gamot na kayang tumapos ng buhay sa loob ng limag segundo lang. Sa limang segundo na yan, mararamdaman mo ang parang pagsabog ng puso mo.
"Para saan 'to?"
"Para saan yan?"
Nagkasabay na tanong ng mag kasintahan. Tinitigan at sinuri din ng maigi ng dalawa ang gamot na ibinigay niya.
"Ipainom mo kay, Devine."
Mariing utos niya. Klarong klaro na wala siyang balak na mag pakiwanag kung para saan yun.
Tumayo ang dalaga. Nang malapit na niyang malampasan ang dalawa, madadaanan niya si Finligh, huminto siya sa gilid nito. Tinitigan niya ito. Napalunok ito. Walang pag aalinlangan na hinampas niya ito sa tiyan gamit ang likod ng palad niya.
Sa lakas ng pagkakahampas niya, napaluwa ito ng dugo. Nakataas ang gilid ng labi na lumabas ang dalaga sa lungga ng dalawa.
Rinig na rinig pa niya ang sigaw na may kasamang mura sa kaniya ng kaibigan niya. Itinaas niya lang ang kamay niya saka kumaway.
"NIGHT!!!!! BAKIT MO HINAMPAS ANG BOYFRIEND KO! BALIW KA TALAGANG BRUHA KA!"
Napailing iling ang dalaga. Napaka overprotective naman.
"Nasobrahan sa asukal. Tsk. Buti nalang kami ni papi, sakto lang."
_____
MASAMA ang tingin na ibinibigay ng papi niya sa kaniya. Nakahain na sa mesa ang pagkaing inihanda ng papi niya para sa kanila.
Nasa tabi ng papi niya ang anak anakan nila. Tahimik na naka upo sa tabi ng ama nito at ang mga mata ay nasa kaniya.
Kainis, gusto niyang maiyak dahil sa sama ng tingin na ibinibigay sa kaniya ng papi niya. Grabi, wala naman siyang ginagawang masama pero bakit kinakabahan siya ng ganito.
"Umalis lang ako saglit, pag balik ko wala ka na." walang bakas ng kahit anong emosyon sa boses ng papi niya na mas lalong nagpadagdag sa kaba na naramdaman niya.
Napakamot nalang siya sa batok niya. Nakangusong lumapit siya sa papi niya. Naglumambitin sa leeg nito saka nag pa cute.
" Papi, sorry na. May pinuntahan lang ako saglit."
May pagdududa sa mga mata nito pero hindi naman na nagtanong. Kinintilan niya ng mumunting halik ang papi niya sa pisngi. Hindi padin siya nito pinansin kaya pinaharap niya sa kaniya ang mukha ng papi niya saka niya dinampian ng halik ang labi nito.
Ang plano niya ay isang mabilis na halik lang, dampi lang kung baka kaya lang ang papi niya may ibang plano e. Mas lalong pinalalim nito ang halik, pinakawalan lang nito ang labi niya ng halos mawalan na sila ng hininga.
Hingal at nanghihinang napahawak siya sa dibdib ng papi niya. Isinandal din niya sa matitipunong braso nito ang ulo niya.
Tiningala niya ang papi niya, pinakatitigan niya ang mukha ng papi niya. Hindi lang gwapo, magaling pang humalik. Naks naman, ang swerte nama niya, nakadampot siya ng paubos ng uri ng isda sa dagat.
"May dumi ba ako sa mukha?"
Umiling iling siya sa tanong ng papi niya. Wala naman itong dumi sa mukha, sadyang ang gwapo lang talaga nito. Sa sobrang gwapo, kahit buong araw pa niya itong titigan ayos lang.
"Kung ganun bakit mo ako tinititigan na para bang may something sa mukha ko?" may pagdududa sa boses nito.
Natawa nalang siya ng mahina. Hinawakan niya ang papi niya sa panga nito, mabilis na idinampi niya ang labi niya sa labi nito. Simadya talaga niyang bilisan, baka kasi patagalin na naman ng papi niya. Mahirap na.
"Ang gwapo gwapi naman ng asawa ko."
Saglit na natulala ang binata.
"Asawa? Bakit parang ang sarap pakinggan?"
Napangiti ang binata. Hindi nakaligtas sa paningin ng dalaga ang maliit na ngiti na bumalatay sa labi ng papi niya. Palihim na napangiti din siya.
Tinudyo niya ang papi niya. Sinundot sundot niya ang tagiliran nito.
" Kinikilig ka 'no?" tanong niya na may halong pang aasar. Walang emosyon ang mukha ng papi niya. "Ayieee, kinikilig ang papi ko. Hahaha."
Hindi niya tinigilan sa panunudyo ang papi niya.
Mabuti nalang talaga at hindi ito nagagalit sa kaniya. Kung ibang mago lang siya, tiyak na napatay na siya nito. Ayaw na ayaw pa naman nito na ginaganiyan ito.
Sa halip na pansinin ang pang aasar ng nobya, napailing iling ang binata habang inaayos ang kakainin nila.
Sa isipan ng binata.
"Kung hindi lang kita tinatangi, hayst. Ayoko nalang mag salita pa."
____
NAGPUPUYOS sa galit ang binatang si Justine matapos marinig sa bibig ng sariling ina ang walang kwentang bagay bagay.
"Mas matatanggap ko pa ang pagtatakwil mo kesa ang hiwalayan ang nobyo ko. Wala ka ng magagawa ma, ganito na ang anak mo. Bakla ako? Kung ang ibigin siya ay isang kabaklaan para sayo, ano naman ang pakealam ko? Basta kami nagmamahalan, wala kaing inaapaka kaya bakiy kami mahihiyang ipangalandakan ang aming pag iibigan? "
Napangiti ang binata ng dahil sa sini ng nobyo niya. Ikang beses man silang paghiwalayin, ilang beses man silang tapunan ng masasakit na salita at mapanuring tingin, hindi nagbabago ang pananaw nito at sagot sa bawat diskriminasyong natatanggap nila.
Akala ni Finligh ng una, siya lang, siya lang ang makikipag laban para sa relasyon nila hanghang huli, yun pala, marami nga namang namamatay sa maling akala.
"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na walang patutunguhan ang relasyon ninyo! Bakit ba hindi ka nakikinig sakin! Ina mo ako. Alam ko kung ano ang tama at ano ang mali!"
Tumawa ang binata. "Ano nga ba ang tama, ano ang mali? Ina kita? Alam mo ang tama at mali? Talaga ba? Ma? Kung ina talaga kita bakit hindi mo magawang tanggapin ang katotohanan na ang anak mo ay umibig sa kasing kasarian niya? Bakit ikaw pa mismo ang kauna unahan na siyang humuhusga?"
Natahimik ang ina niya. Pinisil ng binatang si Finligh ang kamay ng nobyo.
"Mahal kita, ma. Pero hindi sa lahat ng oras susundin kita. Not all the time I'll say yes to what you said, not all the time I'll agree to what you said. I have my own mind, I have a capacity to decide for my own self so please, ma, please, learn to open up your heart and accept the fact. Acceptance ma, that's what I need from you."
Hinatak ng binata ang nobyo paalis. Tinanong siya ni Finligh kung saan sila pupunta ang sabi niya, sa tabing dagat.
Nang marating nila ang tagong dagat na matatagpuan sa hilaga ng sentro, lumabas sila sa sasakyan.
Dinama ang yakap ng hangin sa katawan nila. Magkatabi na nakaupo sa hood ng kotse nila.
"Kahit anong mangyari, kahit ano man ang sabihin nila. Mamahalin at mamahalin padin kita."
Buong pusong sabi ni Justine kay Finligh. Napangiti naman ang binata. Hinawakan niya ito sa mukha saka marahang hinaplos ang pisngi nito.
"I fell first, you fall harder."
Napatango tamgo ang biantang si Justine matapos nilang pagsaluhan ang masarap na halik.
Magkahawak kamay na hinintay nila ang paglubok ng araw. Salit na napatitig siya sa nobyong si Prinsipe Finligh.
"You're right, you fell first but I fell harder."
_____
🥀
May sakit ang ferson
Sorry, hindi maka focus. Lagi naman hahaha.