CHAPTER 32
PILIT na tinatanggal ng dalaga ang mahigpit na nakayapos sa kaniyang kamay ng binata. Kanina pa siya nito hinahatak, hanggang sa marating nila ang pinagparadahan nito ng sasakyan nito.
Pilit siya nitong pinapasok. Nagpumiglas siya, hanggang sa makalayo nga siya dito. Napalunoj siya dahil sa sama ng tingin nito sa kaniya, pilit naman niyang tinatagan ang sarili niya.
"BAKIT KA BA NANGHIHILA!? HAH! INAANO BA KITA? KANINA KA PA HAH! HINDI NGA KITA KILALA TAPOS KUNG MAKAHILA KA AKALA MO NAMAN!"
Mas lalong sumama ang tingin sa kaniya ng binata. "Sakay!" mariin nitong sabi. Hindi siya nagpatalo. Namaywang siya saka mataray na nakipagtitigan sa binata.
"At bakit naman ako sasakay sa kotae ng hindi ko ka kilala? Hmp! Mamaya niyan rapist ka pala, mahirap na."
Hindi siya pinakinggan ng binata. Hinatak siya nito saka pinilit na pinapasok sa loob ng kotae nito. Nagpupumiglas naman siya.
Ayaw niyang magpatalo dito. Gusto niyang panindigan ang sinabi niyang hindi niya ito kilala.
" Sakay! "
Malakas na napabuntong hininga ang dalaga saka nag uusok ang ilong na sinamaan ng tingin ang binata.
"SABING AYOKO! HINDI KA BA MAKAINTINDI? HAH! NAKAKAINIS KA NA HAH! SINO KA BA?"
Konti nalang, konti nalang talaga tatakbo na siya. Paano ba naman kasi, sobrang talim ng tingin sa kaniya. Gusto na niyang maiyak. Kainis.
"Sakay!"
Ano ba naman yan. Paulit ulit naman itong binata. Naiinis na talaga siya. Wala na ba itong ibang alam na sabihin?
"Ayoko nga kasi sabi. Aalis na ako. Baliw ka."
Akmang tatalikuran na niya ito, pero naging maagap ang binata. Hinigut siya sa kamay saka itinulak hanggang sa mapasandal siya sa kotss nito.
Napaliyad naman siya ng ilapit ng binata ang katawan niya sa katawan niya. Sa sobrang lapit gusto na niyang mahimatay.
Ang mga mukha nila ay kulang nalang magkapalit. Ang labi nila ay kukang nalang ay magdikit.
"P....Papi" utal na pagbanggit niya sa tawag niya sa binata. Wala siya sa sarili. Kaya hindi niya na naisip na nagpapanggap pala siya na hindi niya ito kilala.
Napalunok siya ng makita niyang ngumisi ang papi niya. Inilapit nito ang labi nito sa may tenga niya saka bumulong.
"Papi, pala, hah!" mapang uyam na bulong nito. Medyo nakiliti pa siya dahil sa ramdam niya ang pagdampi ng hangin na nagmumula sa paghinga nito sa leeg niya. "You don't know me yet you call me, papi? Isn't that suspicious? Hm? Night."
Kahit na nanghihina, buong lakas na itinulak niya ang papi niya. Hindi niya man ito naitulak ng sobrang layo sa kaniya, at least kahit pa paano nailayo layo niya ang distansya nila sa isa't isa.
Hindi mawala wala ang ngisi sa labi ng binata habang mapang uyam siyang tinitingnan. Inis naman niya itong inismiran.
"Hindi nga kasi kita kilala! Bakit mo ba ipinipilit!? Hah! Saka sino ba yang Night na yan. Baliw ka na talaga. Maka alis na nga!"
Hindi na naman siya nito hinayaang makaalis. Mariin niya na lamang na naipikit ang kaniyang mga mata. Nakakainis talaga......
"Tigilan mo na ang pagpapanggap mo, hindi ako naniniwala dyan. Sakay na!"
"Bakit mo ba kasi ipinipikit? Sabing hindi kasi ako yun!"
"Talaga?"
"Oo nga kasi!"
"Pft, really? Then..."
"Then, what?"
"Can you explain why my heart beats so fast by just seeing you and looking at you straight in the eye?"
Natulala naman siya dahil sa sinabi ng papi niya. Wala sa sariking nahawakan niya ang dibdib niya. Ang eksakting kinalalagyan ng puso niya. Sobrang bilis ng tibok nito.
TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*
*SNAP*
Nabalik siya sa huwisyo ng mag snap sa mismong harap ng mata niya ang papi niya.
"Cut got your tongue?" (tama ba?😂)
Napabuntong hininga naman ang dalaga. Pero hindi ibig sabihin na pinatibok nito ng kay bilis ang puso niya ay bi ugay na siya. Hindi suya marupok 'no.
"Problema mo na yun." saka siya nag flip hair. Nawala naman ang ngiti sa labi ng binata.
Masama ang tingin naitinuro ng binata ang nakabukas na pinto ng kotse niya sa may passenger seat.
"Sakay!"
Sobrang delekado ng boses nito. Sinasabing kapag hindi niya ito sinunod, magsisisi siya. Pero hindi siya magpapatinag. Malakas siya. Kaya niya 'to.
"Pwede ba, hindi ako nakikipagbiruan sayo. Kaukangan ko ng umalis. Hinihintay na ako ng lola ko sa bahay namin, pinapabili niya lang ako ng gamot. Tsk. Dahil sayo mukhang mapapagalitan na naman ako ni lola, pi apabili lag ako ng gamot hindi na ako nakauwi agad."
Umangat ang gilid ng labi ng binata. Talagang pinapanindigan nito ang kasinungalingan nito.
Mukhang kailangan na niyang ilabas ang alas niya.
Inilapit niya ang kamay niya sa may leeg ng dalaga. Kaagad namang lumayo ang dalaga. Sinamaan siya ng tingin ng binata kaya naman wala na siyang nagawa pa kundi hayaan ito.
Nanlaki ang mga mata ng dalaga ng may ma realize siya. Sinubukan niyang lumayo pero hinatak na siya ng binata palapit dito sa pamamagitan ng paghapit sa kaniya sa bewang.
Inilabas nito ang kwintas niya na itinago niya sa loob ng damit niya. Ang kwintas na ibinigay ng papi niya sa kaniya.
"Kung hindi ikaw si, Night, bakit nasa iyo ang kwintas na ibinigay ko kay, Night? Don't tell me na nagkapareho lang kayo ng kwintas, dahil ang kwintas na yan ay ako mismo ang gumawa."
Napalunok naman ang dalaga. Pahamak talaga ang kwintas niya. Bakit ba nakalimutan niya. Sumusukong nagbitaw ng malalim na paghinga ang dalaga.
Nakasimangot na tiningnan niya ang papi niya, nginisihan naman siya nito. Nagulat at natulala siya ng hatakin siya nito at niyakap ng mahigpit.
"I knew it, thats why it feel so odd to hug you way back in the hospital. I fvcking new it!"
Napakagat labi nama ang dalaga. Ng pinasakay na siya nito sa loob ng kotse nito at nasa loob nadin ito ng kotae nito. Tinitigan muna siya ng mariin ng papi niya bago sinimulang paandarin ang kotse nito.
"Explain to me, everything when we get home."
Napalunok naman siya. Kasi naman, tiyak niyang masesermonan siya ng papi niya.
"Naman, self, bakit ba lagi kang sinusundan ng kamalasan? Hah! Kahit saan ka magpunta, laging nakadikit sayo ang kamalasan. Wala ka namang balat sa owet pero bakit? Hah! Bakit!?"
_____
"EXPLAIN!"
Sobrang diin ng pagkakasabi nito sa kaniya. Nakaupo siya sa sopa habang ito ay nakatayo sa harapan niya.
"Papi namam, huwag ka ng magalit. Ginawa ko lang naman yun para makalaya sa ama ko." nakangusong pakusot niya
Tumawa naman ng may halong inis sa boses ang binata. "Yun lang? Yun lang ang dahilan mo?"
Tumango siya. Inis na sinipa ng papi niya ang upuan. Saka siya nito galit natiningnan.
"Huwag na huwag kang aalis dito. Aalis lang ako saglit, may kukunin lang ako sa palasyo. Pag balik ko at wala ka dito, malilintikan ka sakin."
Napakamot nalang sa kaniyang batok ang dalaga. Lalo na ng makaalis na ito. Napabuntong hininga siya.
"Paktay, galit si papi. Ang pangit pa ng dahilan ko, anak ng tinapa, sinong niloko ko?"
_____
NAIBUGA ni Trevor ang iniinom niyang tsaa dahil sa bigla nalang pagsulpot ng bruha sa harapan niya.
Ang sarap sarap ng buhay niya. Painom inom lang ng tyaa tapos bigla nalang susulpot. Seryoso? Pinaglihi ba ito sa kabuti? Ang lakas maka sulpot kung saan saan e.
Napailing iling nalang ang binata. Pinahiran muna niya ang tsaang naibuga niya na kumalat sa napakalinis niyang mesang gawa sa kristal.
"Ano na naman ba ang kelangan mo?" walang pakundangan na tanong niya habang ang isang kamay ay iniabot ang tasa niyang puno ng tsaa. Sumimsim siya dito na siyang pinagsisihan niya ng husto. Lalo na at masasayang lang pala ulit ito.
"Namali ako, hindi lang pala si, White ang kailangan mong alisin sa landas ko, pati nadin pala si Mc'Green."
Gusto niyang maiyak ng dahil sa sinabi nito. Hindi ba nito alam kung gaano kahirap ng pinapagawa nito? Kung makautos ito parang ang dali lang ah.
Nahihirapang inilapag niya ang tasa niyang nangangalahati nalag ang lamang tsaa. Salubibg ang kilay na hinarap niya ang dalaga.
"Baliw ka ba?" tanong niya sa dalaga na ikinataas naman ng kikay ng huli. "Alam mo ba kung gaano ka hirap ng pinapagawa mo? Nang mapatay ko yung isa, mas lalo na silang naghigpit. Dumoble ang bilang ng nagbabantay zmsa vawat isa sa kanila. Sobrang hirap na nga ding malapit sa kanila tapos idadafdag mo pa si Mc'Green. Sobrang tuso ng isang yun. Ang hirap isahan." ginulo gulo pa niya ang buhok niya pag ka tapos. Naiinis siya, lalo ja sa Mc'Green na yun. Mainit ang mata ng matanda sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit sa tuwing magkukruss ang landas nila ay ang sama ng tingin nito sa kaniya.
Tumaas ang isang kilay ng dalaga. "Mas tuso pa sayo?"
Kaagad namang sinamaan ng tingin ng binata ang dalaga. Syempre hindi, tuso ang matanda pero mas tuso siya.
"Yun naman pala e." ani ng dalaga. "Wala akong sapat na oras para makipaglokohan, gawin mo naoang ang pinapagawa ko. Two days, you have two days to take them down. Make sure na mapagmumukha mong nag travel around the Sentro sila tapos bigla nalang na hindi nanakabalik. Walang kahit na anong bakas. Maaasahan ba kita? "
Napabuntong hinunga ang binata. Sa totoo lang, hindi niyakakayanin ang pinapagawa nito. Lali pa at may nakabantay sa bawat kilos niya. Tiyak siya na isa ito sa tauhan ng matandang Mc'Green.
Umiling siya."Kaya kong alisin sa landas mo si White, pero si Mc'Green. Diyan tayo magkakaproblema. Night, mainit ang mata sakin ng matandang hukluban nayun." inis na sabi niya. Naiinis kasi talaga siya sa tuwing maaalala niya kung gaano ka sama ang tingin na ibinibigay sa kaniya ng matanda.
"Trev, wala akong pakealam. You need to do it, for me. Please. Magiging hadlang sila sa gagawin ko pag hindi mo sila nadispatsa."
Nangunot ang noo ng binata. Ano na naman ba ang gagawin nito. Akala ba niya lay low muna sila. Lalo pa at natanggal na niya ang isang galamay ng matandang gorilla na yun.
" Ano na naman ba ang gagawin mo? "
Naupo ang dalaga sa upuang kaharap ng inuupuan ng binata. "Kukunin ko na sa katawan ng carrier ang lahat lahat. Wala akobg ititira ni katiting."
Halos lumuwa na ang mga ata ng binata. Seryoso ba ang dalaga? I baka naman namali labg siya ng pagkakarinig.
"Nababaliw ka na." naiiling iling na sai niya dito.
Baliw na talaga ito. Hindi pa handa ang katawan nito. Kaunting pursyento palang ang nakuha ng katawan nito pero halos mamatay na siya, ano pa kaya kung lahat lahat na. Sa pagkakaalam niya hindi pa ito ang tamang oras , hindi pa ito ang araw na lalabas ang bilog na buwan na nagkukulay dugo.
"Trev, sige na. Gawin mo nalang. Alam kong kaya mo, kung gugustuin mo magagawan mo ng paraan."
Tama ito. Magagawan niya ng paraan pero ayaw niya, tinatamad siya.
"Bakit parang minamadali mo ang lahat? Nababaliw ka na ba talaga, Night? Pag minadali mo, baka magsisi ka sa huli."
Napabuntong hininga ang dalaga. Hinawakan nito ang kamay niya saka mariin siyang pinakatitigan sa mga mata.
"Mas magsisisi ako ka pag hindi pa ako kumilos oras mismo."
"Bakit?"
"Alam ko na kung saan niya itinago ang totoong nanay at ate ko."
"Saan?" nakakuyom ang kamai at mariin na tanong ng binata.
Sa wakas, malalaman na niya kung nasaan ang babaeng pinakamamahal niya.
"Nasa lugar na pinagtataguan ng mga dark sorcerers sa tulong at pangangalaga ni Madina."
Halos malaglag sa kaniyang kinauupuan ang binata ng marinug niya ang pangalang hindi niya gustong marinig pa ulit.
Sasara at bubukas ang labi niya. Paulit ulit. Sinusubukang maglabas ng salita pero hindi niya magawa.
"Kaya sige na, gawan mo ng paraan. Pag hindi mo nagawan ng paraan, ang dalawang matandang yun, susubukan nilang kunin ang carrier. Sa tulong ni Madina, makukuha nila ang carrier. Hindi ko siya mapoprotektahan laban kay, Madina. Alam mo yan, kulang na kulang ang lakas ko. Kulang na kulang, Trevor. Sinubukan kong pasukin ang kuta nila, hindi ko nagawa. Sobrang kapal ng spell na pinakawalan niya. Sa tuwing sinusubukan kong pasukin, pakiramdam ko sinasaksak ako ng libo libong patalim."
"M...Madina" utal na sabi ng binata. Puno ng pagkamuhi ang mga mata niya. Kuyom na kuyom ang kamao niya. Kulang nalang ay magdugo ang mga malad niya .
Hinding hindi niya makakalimutan ang pangalan at mukha ng mangkukulam na yun. Ang mangkukulam na yun ang pumatay sa mga magulang niya. Sa mismong harapan niya. Pinatay nito ang mga magulang niya, walang awa nitong pinatay za harapan niya.
Ipinangako niya za sarili niya na magpapalakas siya. Balang araw babalikan niya ito at papatayin
Hindi man niya ito magawa dahil kulang siya sa lakas at wala siyang panama dito, pero si Night, si Night mapapatay niya ito kapag nakuha na nito ang buong pursyento ng kapangyarihan nito.
"Ako ang bahala sa dalawang matanda, ipangako mo sakin na iaalay mo sakin ang ulo ng matandang mangkukulam na yun bilang kapalit."
Tumango ang dalaga. Tumayo na siya at nagpaalam na. Naglaho nalang siya na parang isang bula. Napailing iling nalang ang binata.
Nanghihina siyang napasandal sa sandalan ng inuupuan niya. Kinuha niya ang tasa ng tsaa saka sumimsim dito. Nahawakan niya din ito ng mahigpit sa sobrang galit na nararamdaman niya.
Paulit ulit na nag flash sa kaniyang isipan ang mukha ng matandang mangkukulam.
*TOK*TOK*TOK*
Napabuntong hininga ang binata saka tumayo at pinagbuksan ang kung sino mang kumakatok sa pinto ng kaniyang silid.
Nagsisi siya ng ang bumungad sa kaniya ay walang iba kundi ang tauhan ng matandang Mc'Green. Ang tauhan nito na inutusan nitong magbantay sa bawat kilos niya.
Sobrang naiinis na siya dito. Kahit saan siya magpunta sinusundan siya nito. Halos hindi na nga matanggal ang nga mata nito sa kaniya. Nakakairita.
Sinubukan nuya itong pag sarhan ng pinto pero ang loko ginawag pangharang ang paa. Kaya hayin, nagtatalon talon habang himas himas ang paang naipit sa pagsara niya sa pinto. Napailing iling ang binata. Sobrang tanga kasi nito. Sira ulo. Sino ba naman kasing tanga ang haharang sa paa niya para labg mapigilan ang pagsara niya sa pinto. Sana pala maz nilakasan pa niya.
"Grabi ka talaga sakin. Damn, ang sakit. Panagutan mo ako!" pangongonsensya nito nainilingan niya lang. Napaka baliw nito. Ang matandang hukluban nayun magpapadala nalang ng magbabantay sa kaniya yung baliw pa.
"Pwede ba, umalis ka na. Nakakaistorbo ka na."
Sinubukan niya ulit na isara ang pinto pero ang hudyo mabilis pa sa alaskwatro na lumusot sa gilit niya at pumasok sa silid niya ng wala ang pahintulot niya.
"LABAS!" inis na sabi niya sa binata. Hindi ito nakinig. Nginisihan lang siya nito, saka ito parang hari na naupo sa sopa niya. Ang kapal ng mukha ng hudyo, kinuha pa ang remote ng tv niya saka parang may ari ng bahay na nanood ng palabas.
Lumapit siya dito saka ito binatukan. Sinamaan naman siya ng tingin ng sira ulo.
"Bakit ba ang hilig mong mamatok?"
"Bakit ka din ba pumapasok sa bahay na hindi naman iyo?"
"Bahay mo 'to di ba?"
"Oo, bakit?"
"Bahay mo" itinuro pa siya nito. "Bahay ko din." itinuro din nito ang sarili.
Natawa ang binatang si Trevor dahil sa kalokohang isiniwalat nito. Nababaliw na talaga ito. Siguro ito ang nawawalang kapatid ni Night. Papasa itong kapatid ng baliw na yun.
"Paano mo naman naging bahay ang bahay ko? Ano ba kita? Asawa?"
Ngumisi ang binata saka tumango tango. "Asawa? Pwede din. Hwag na tayong dumaan sa mag syota stage, mag asawa na kaagad. Kukunin ko na ba mga gamit ko? Lilipat na ba ako dito?"
Konti nalang. Konti nalang masasakal na niya ang binata. Ang kapal naman kasi talaga ng mukha nito.
" Sira ulo ka ba? Paano naman kita magiging asawa e lalaki ka? Lalaki din ako. Ano tingin mo sakin, bakla? "
Kaagad namang nag seryoso ang mukha ng binata. Medyo nanibago siya.
"She wants you to kill Mc'Green and White, right?"
Nagtaka siya. Paani nito ito nalaman?
"Huwag ka ng nagtanong kung paano ko nalaman." ani nito. "Kaya kong patayin ang sarili kong amo para sayo. Kaya ko ding pagmukhain ang lahat na may pinuntahan lang sila at hindi na nakabalik pa."
Hindi niya alam kung paniniwalaan ba niya ito. Bakut naman nito pagtataksilan ang amo nito. Sa pagkakaalam niya, masyado itong obedient sa matandang Mc'Green.
. Tumawa siya ng mahina."Tingin mo sakin, tanga? Maniniwala dyan? Paao mo papatayin ang magong nagpalaki sayo?"
Sinuklian ng pagngisi ng binata ang pagtawa niya at pagdududa.
"Love is blind, ika nga nila."
Nangunot ang noo niya. Tumayo ang binata. Pinatay din nito ang tv saka siya hinarap.
"Hindi mo na kailangan kumilos pa. Ako na ang gagawa para sayo. Pero pagkatapos nito, babalik ako sayo at maniningil ng bayad mo oara sa serbisyo ko."
Sinubukan niya itong pigilan pero daredaretso amlang ang lakad ng binata. Inis na sinipa niya ang pinto.
"Fvck, anong maniningil? Hah! Sino ba nagsabi sa kaniyang gawin niya? Kaya ko namang gawin yun ng ako lang!"
Nagtaka siya kung bakut may kakaiba siyang nararamdama sa tiyan niya. Hindi rin normal ang tibok ng puso niya.
"Fvck, I'm getting crazier because of that crazy brat!"
_____
"Where have you been?"
May galit sa boses ng binata habang ang mga kamay ay nasa dibdib nito.
Alanganing ngumiti ang dalaga. Hindi niya akalain na mauuna itong makabalik. Akala niya matatagalan ito. Kainis.
"Nagbanyo lang ako, papi."
"Really?"
Tumango siya ng ilang beses. "Promise, papi nagbanyo lang talaga ako."
Tumango tango ang binata. "Tiningnan ko ang banyo oag uwi ko, wala ka. Saan ka nagbanyo? Sa labas?" sarkastikong tanong nito. Napakamot nalang siya sa kaniyang batok.
"E papi, pagkatapos kong magbanyo, pinuntahan ko ang baby Colty nadin. Hindi mo naman sinabi na nasa silid pala siya na tayo mismo ang nag desenyo." palusot niya. Sana gumana.
Alam niya na nandito ang anak anakan nila.
Lumapit sa kaniya ang binata. Naipikit niya ng mariin ang mga nata niya. Akala niya kung ano na. Nagulat nalang siya ng bigla nalang siya nitong higitin at niyakap ng mahigpit.
"You're lying and I know it."
Napalunok siya.
"You've been lying to me and I know it."
Gagi, sabi na nga ba e. Sabi na nga ba niya at may alam ang pai niya. Nananahimik lang ito.
"I won't ask but please, don't leave me? Hmm. Gusto mong mawala sa landas ng pamilya mo pansamantala? Fine, I cam help you." sabi nito habang hinahaplos ang buhok niya. "Pero huwag kag aalis ng hindi nagpapaalam sakin. Huwag mo akong pag-alalahanin. Okay?"
Wala sa sariling napatango tango siya. Ngumiti ang binata saka pinitik ang noo niya.
"Good."
Tumayo ng tuwid ang binata. May ngiti sa labi na hinila siya paunta sa kusina ng bahay nila.
"Let's eat, I'm hungry. I'll cook for our lunch? Okay?"
Duon siya nabalik sa huwisyo. Tama ba ang sinabi nito? Ito ang magluluto? Hallysheyt!!!!! Noooo!!!! Mamamatay siya ng maaga.
Nagpupumiglas siya pero hindi siya hinayaang makaalis ng papi niya. Nakangisi pa itong hinila siya.
Naiiyak siya. Sabi na nga ba niya. Sabi na nga ba niya at alam nito na hindi ito magaling magluto at oangit ang lasa ng luto nito.
"This is your punishment my dwarf. Come on, let's eat. I mean, you'll eat whatever I cook."
Pinaupo siya nito sa upuan saka ginamitan ng mahika para hindi makaalis sa kinauupuan niya at ginamitan din siya ng mahika para hindi makapag salit. Sobrang lapad ng ngisi ng binata habang nakatingin sa kaniya.
"Huhuhu!!? Ayoko na! Guys!! Help me!! Help!!! PATITIKIMIN NIYA NA NAMAN AKO NG LUTO NIYANG 99% ASIN!!!!"
______
🥀
Sorry talaga, may pasok na kasi.