Chapter 6 "Pendant"
Yujin's P.O.V.
Nakarating kami sa apartment ko. After kong mabukas ang pinto nilingon ko muna sya. "Ito naba ang lugar mo?" she asked bago nag-akmang humakbang papasok.
"Wait." but my arm quickly blocked her way na kanya rin namang ikinalito at ikinalingon sa akin.
"Anong problema? Ayaw mo ba akong papasukin?" she asked while holding both his bag's strap.
"I want you to think this through."
"May password ba para makapasok?" sabat naman nya bigla without even realizing how nonsense she is asking.
"Makinig ka muna."
"May sabon naman akong dala kaya hindi ko gagamitin ang sayo para makaganti."
"Wait. So hindi kapa naligo kanina sa apartment mo bago ka umalis?" I asked then she just nod.
Napabuntong-hininga ako. What's wrong with this girl? She is so carefree as hell. "So ibig sabihin maliligo ka pa lang dito?" tanong kopa ulit.
"Yup! Ano bang masama ro'n? Unless may binabalak kang masama. Mag-a-advance call na ba ako sa mga pulis?" she is blabbering nonstop. How can I even talk to her in a manner na masusundan ko sya.
"Pwede bang tumahimik ka na muna?"
"Pwede bang paliguin mo na muna ako?"
"Fine!" pinalagpas kona sya kaya't masaya rin syang naglakad papasok ng room.
"Sosyal ang apartment mo ah. Dalawa ang kwarto."
Nagulat ako nang makitang do'n sya pupunta sa kwarto kung nasaan ang kaibigan kong kasama rito. "Wait!" humarang agad ako sa kanya bago pa nito mahawakan ang doorknob nito para buksan.
Tila nabagot naman nya akong tiningnan. "Ano na naman ba? Akala ko ba walang password dito?"
"There's no such thing as passwords."
"Eh bakit ka nakaharang dyan? Nandyan ba ang kwarto mo?" she asked.
Imbes na sumagot itinuro kona lang ang kwartong katabi nito which is my room. "Do'n ka sa kabila maligo." utos ko rito.
"Ah, so sayo ang kwartong 'yan?"
"Stop asking already."
"Sige na nga." sinunod na lang nya ang sinabi ko at no'ng makapasok na sya sa kwarto ko napabuntong-hininga akong muli na mas malala at mas mabigat pa sa nauna.
Looks like hindi pa rin umuuwi ang kasama ko dito sa apartment hanggang ngayon. Hindi ko alam kung sa school lang ba talaga ang dahilan ng ganito katagal nyang pag-uwi.
I hope he didn't forgot to take with him the apartment key para hindi ako maistorbo mamaya kung sakaling dumating man sya while I am asleep.
"Ang ganda ng shower room dito. Para na nga itong condo unit sa ganda eh." nakalabas na sya sa kwarto ko na nakatapis lang ng tuwalya sa katawan kaya't napasimangot agad ako rito.
"Ano ba 'yang suot mo? Bakit ka lumabas ng naka-ganyan lang?"
She then realized what she looks nang sabihin ko yun. "Ah. Kasi. Akala ko ako lang mag-isa sa apartment na 'to." she reasoned out ng nakangiti pa.
"So sa tingin mo sino ang nagpapasok sayo kung ikaw lang pala mag-isa ang nandito?" I asked her with a rhetorical question.
"Ikaw syempre. Galit agad? Hindi naman big deal."
"Magbihis ka na!"
"Eto na po." bumalik sya sa kwarto ko at sinara ulit 'yon.
Halos ten minutes din ang ginugol nya sa loob para makapagbihis ng shorts at pink na sweater na halos masasapawan na ang shorts nya sa laki at haba nito.
Umupo sya sa single sofa katapat ng sa akin ngayon. Tanging isang maliit na mesa lamang ang namamagitan sa amin at nakalagay dito ang isang platito na may lamang mga cupcakes na nakita ko sa ref.
Lagi akong nagdadala ng cupcakes pagkatapos ng trabaho ko. It's not that favorite ko or gusto ko lang pero dahil sa kasama ko rito sa apartment. Gusto nya ang cupcakes lalo na kapag nanggaling mismo sa shop ni Macky.
Nainlove sa cupcakes ang kaibigan kong ito dahil inlove din sya kay Macky na gumagawa nito. One year lang ang gap ng edad nila. Ako lang talaga ang matanda rito.
"Pwede ba 'yang kainin?" tanong naman nya habang tinuturo ang cupcake sa mesa. She's also trying to lessen the awkwardness around us dahil diretso lang ang titig ko sa kanya without showing an expression.
Kahit halos isa't-kalahating metro ang distansya naming dalawa sa isa't-isa nakarating pa rin sa ilong ko ang mabangong shampoo na ginamit nya sa pagligo.
It's making me dizzy. Nakakaakit ang amoy. Nakakainis. Bakit ba ako nag-iisip ng ganito? Of course mabango talaga sya dahil nga kakaligo nya lang. I just need to stay calm and quiet.
All I need to do is stay away from the smell and problem solved. Tumayo ako kaya't taka syang napasunod sa akin ng tingin.
Hinila ko ang single sofa na 'yon paatras hanggang sa dumikit na sa may wall. Tsaka ako muling umupo ng naka-inclined sa malambot na backrest nito.
Magkatapat pa rin kami ngayon at nasa apat na metro na ang aming distansya sa isa't-isa. Hindi ko na rin sya naaamoy. "Better." bulong ko.
Napakunot naman ang noo nya habang kanina pa ako pinagmamasdan. "Ano bang problema mo? Lumayo ka ba kasi nababahuan ka sa 'kin?"
"You're always full of nonsense questions. Why don't you tell me right now kung ano ba talaga ang plano mo?" seryosong tanong ko rito.
"Pwede ba 'tong kainin?"
Napabuntong-hininga ako. "I will not display that there kung may lason 'yan. Basta sagutin mo na lang ang tinatanong ko." saad ko rito.
Kumuha agad sya ng cupcake at sinimulang kainin ang mga ito. "Hm~ Ah. Okay. Eherm!" she cleared her throat before talking. "to tell you the truth. Wala na talaga akong matitirhan ngayon. Kanina lang, napalayas na ako sa apartment room ko dahil three months na akong hindi nakakabayad."
I just remained silent habang nagsasalita syang kumakain din ng cupcake at the same time.
"Pero totoo na may natitira pa akong pera rito. Nasa wallet ko. Ibibigay ko sayo mamaya bilang pasasalamat sa pagpapatira mo sa 'kin dito." patuloy pa nya at kumagat muli sa pagkaing hawak. "Hmm~. Ang sarap ng cupcake na 'to talaga. 'Di ba ganito rin 'yong nilibre mo sa 'kin sa shop?"
"It's already late. Ang sama naman ng landlady nyo na pinalayas ka ng ganitong oras."
Napalunok sya ng kinakain at ngiting umiling. "No. It's not like she's cruel or what. Sakto lang din kasing may dumating na uupa din sa kwartong 'yon na mag-asawa. Nag-advance pay sila para sa tatlong buwang upa kaya't wala na akong magagawa kundi ang mag-impake nalang paalis do'n."
"Wala ka bang kaibigan? Maybe one of them can help?" tanong ko.
"Nope."
"Family or relatives?"
"Nope again." kinuha nya 'yong huling piraso ng cupcake at kinain ito.
"Then why did you came to me? I'm a stranger."
"No, you're not. You are my bodyguard. My psychic bodyguard. Ang bodyguard na huhuli sa panget na stalker ko. By the way, ano nga pangalan mo? Ilang beses na tayong nagkita pero hindi ko pa rin alam eh."
"I'm not telling you."
"Ako si Erika Gomez. Nice to meet you." as always she's not listening.
I just sighed before standing up. Sinuksok sa bulsa ng pantalon ang dalawang kamay na nakatingin pa rin sa kanya. Gano'n din ang ginawa nya na nakatingalang nakatingin sa mata ko.
I can clearly hear the clicking of my watch when second passed by. A total silence covered the entire atmosphere.
I'm trying to read her mind. But unfortunately, it's still not working.
"Yujin."
"H-ha?"
"Call me with that name." sagot ko ulit dito.
Natuwa naman sya sa narinig at tumayong lumapit sa akin na nakipagkamay. "So. It's nice to finally meet you. Yujin." tinanggap ko ang kamay nya't ramdam ko ang lambot ng palad nito.
"At ngayong official na na magkakilala tayo, let's make a deal." sabi pa nya.
"Not interested."
"Catch my stalker, tsaka lang ako aalis sa puder mo. I know it's dangerous pero dahil magaling ka, may tiwala ako sayong kayang-kaya mo sya." she said kaya't napahalukipkip ako.
"First of all, hindi ako kailanman pumayag na maging bodyguard mo. And secondly, masyadong delikado ang sitwasyon mo so why would I risk my life for it? If you want to make a deal you should have a great valuable treasure or anything pricey like my own life." I challenged her.
Napangiti naman sya't may kinuhang bagay sa bulsa ng shorts. "I know that it will surely come to this, so naghanda talaga ako. Alam mo ba ang tungkol sa Twelve Ancient Pendants?" tanong nya.
"I do." tipid ko ring sagot ng nakakunot-noo. Ang sinasabi nyang twelve ancient pendants ay ang mga pendants na hanggang kathang-isip lamang sa lahat dahil nasa libro lamang ang mga ito at wala pang ni buhay na kilala na nakakita sa mga pendants na ito.
Isa itong mga malalakas na kwintas na may kakaibang kakayahan. Kung sino man ang makakaangkin sa bagay na 'yon. Magagawa nila ang kahit anong pwedeng magawa ng isang psychic. Gaya ng pagkontrol sa utak ng tao, pagbubukas ng portal sa kahit saang dimensyon o lugar o kahit ang maglakbay sa kahit anong panahon, at marami pa.
Napangiti naman sya bago ipinakita sa akin ang isang dark pendant. "Kung alam mo na, ibig sabihin alam mo ring nawawala ang panghuling pendant mula sa pangangalaga ng Grand Keeper. At ang pendant na 'yon ay nasa akin. Ibibigay ko ito sayo kapag pumayag ka sa deal."
-_<
A fantasy novel by:
g r i m m r e a p e r 18