"Okay, let's get you fix up. Come on."
After making me drink the medicine, he lift me up a bit to place me in a comfortable position. I heard a click from the switch of the lights then the whole room was filled with darkness.
Akala ko ay lalabas na ito pero bumalik siya sa kama at marahang hinaplos ang buhok ko. His hands on my hair is making me sleepy. I closed my eyes and just let myself dozed off to sleep.
I groaned as I opened my eyes. Ngayon lang ako nakatulog ng ganoong kahaba. Napaahon agad ako nang mahagilap si Zyle na nakayakap sa akin. We were so close that his lips could almost touch mine.
"Ah!" reklamo niya sabay gulo sa buhok niya. "What are you doing Lia?"
My eyes bore into him. He looks so hot in the morning pero kahit anong oras naman! His topless body just caught my attention. Uminit ang pisngi ko at agad na nag-iwas ng tingin.
"S-sir kasi! Bakit po kasi nandito kayo!?" I asked loudly. "Niyayakap mo pa ako!"
He smirked. "Kulang ang unan ko, I always need a pillow to hug on kaya ikaw na lang."
"Mukha ba akong unan!?" I pointed myself.
"Okay ka na nga." he said before pulling me on bed again.
"Shit! Sir kasi! Ano ba!"
Pinaupo niya ako sa pagitan ng hita niya at dinama ang noo ko. Pagkadampi pa lang ng kamay niya sa leeg ko ay bigla na lang ako nag-init. Wala naman na akong lagnat!
"I'm just making sure, Selina. Mahirap na." he said.
Napalunok ako. "Oh! Ngayong naramdaman mo na! Pwede mo na ba akong pakawalan!?"
"Not yet." He shook his head.
"Bakit na naman!?" Gusto ko ng umalis dahil may nararamdaman na akong kakaiba! My body is heating up because of his touch!
"I couldn't even attend a meeting properly after I shouted at you. Mas lalo pa akong nagalit sa sarili ko nang umalis ka sa bahay na may sugat."
Hindi ako nakapagsalita. I heard him sighed heavily and then rested his head on my shoulder. Mas nabagabag ako dahil sa ginawa niya.
"I'm sorry, I was too pissed of dahil sa hindi mo pagpansin sa akin, you were even spacing out." he tiredly said. "Why?"
Nanindig ang balahibo ko lalo na nang maramdaman ko ang ilong niya sa may panga ko. He was smelling my neck.
"Why are you spacing out huh? May problema ba tayo?" he whispered.
I bit my lower lip. "W-wala naman. Atsaka hindi naman ako lumalayo, may ginagawa lang ako."
"Yeah, liar." Inalis na niya ang ulo niya sa balikat ko.
Alangan namang sabihin ko sa kaniya. Obviously he knows na gusto ko siya pero hindi niya alamyung rason ko.
"Totoo nga!" I lied.
"Okay, whatever." mataray niyang sagot. "Hindi ka na aalis?"
Darn! I don't know. Mga half month na lang din naman yung eleksyon. Kaya ko pa naman sigurong mag-stay? Titiisin ko na lang tutal malaki ang sweldo ko.
"Please," He hugged me tighter. "I promise, I won't shout at you anymore. Hindi na kita aawayin. Just stay. l'll be good."
Nakakaawa naman siya. But I'm really scared, pero bakit pa ba ako matatakot? Nahulog na nga ako. What if.... mag-stay ako, baka sakaling... sakaling hindi ko na siya magustuhan. Baka... mapatunayan ko na infatuated lang pala.
"Sige, pumapayag na ako." I said. May mga benefits naman ako. Kaya okay lang.
Binigyan niya ako ng mahigpit na yakap. Napaigik pa ako nang mabangga niya ang kamay kong may sugat. Nag-sorry na lamang siya ng maraming beses bago umalis para magtrabaho.
He didn't let me work. He just wanted me to stay at home for sometime until my wound heal. He even told his bodyguard to monitor me and report everything I do to him!
Nang maboring ako sa kakahiga sa kama ay naisipan kong lumabas. Napaayos pa agad ng tayo ang mga bodyguard niya na nasa side ng pintuan ko at may nilabas ang phone.
Inirapan ko sila. "Wala akong gagawin no! Hindi ako aalis! Kakain lang ako!"
"Inilabas lang po namin 'yung phone. Makajudge naman." Pinanlakihan ko lang yung isa nang marinig ang sinabi. Nakakainis sila!
Linagpasan ko na lang sila at humanap ng pagkain sa kusina. Hindi ko na inabala ang mga katulong nila dahil nakakahiya, maya ko pa namang magluto at maghanda ng pagkain. Just wish me na hindi masusunog 'tong bahay nila lalo na at isa lang ang maaari kong gamitin na kamay.
"Tulungan mo siya, shunga!" sabi ng mga alipores ni Zyle.
"Bakit ako!? Baka bigwasan ako niyan!" nagtutulakan pa ata sila.
Aba! Ginaganiyan pa nila talaga ako!? Naririnig ko kaya sila!
"Napakaingay naman!" I said emphasizing them.
Umubo ang mga ito at ramdam ko ang pagtayo nila ng maayos. I just rolled my eyes and went to the stove to start cooking. Humanap na din ako ng ingredients sa may ref at nang mapagtanto kong hindi ko talaga maiislice ang mga 'yon ay....
"Ehem!" I coughed exaggeratedly.
They looked at me weirdly and followed my eyes that bore on the vegetables.
"Ehem!" I said again. "Hays! Paano ba ako nito makakaslice? Yung isang kamay ko may sugat."
Nakuha naman nila ang gusto kong ipahiwatig pero nagturuan pa kung sino ang tutulong sa akin. Hindi naman ako halimaw para katakutan nila! Sadyang mainit lang ang ulo ko ngayon!
"Samahan mo 'ko dito!" sabi pa ng Leandro na 'yon.
"Kaya mo na diyan! Parang tanga lang e!" sabi naman nong isa.
Hanggang sa matapos itong maghiwa ay panay salita nilang dalawa. I stood up from the kitchen chair and went to get the ingredients Leandro prepared. Umalis na ito agad na tila'y natatakot.
Kailangan ko na talaga magmirror para matignan 'yong sarili ko at baka halimaw na talaga ako!
"Oh.." I pushed the bowl of tinola on the table to them.
Nagkatinginan sila, hindi alam kung kukuhanin ba 'yon. Kaya naman nagsandok na din ako ng kanin nila at nilagay sa table kung nasaan din ang pagkain ko.
"Hindi naman ako madamot no!" I said. "Halina kayo, alam kung gutom na din kayo."
Kanina pa sila lunok ng lunok e!
They silently sat down on the chair in front of me. Lumingon-lingon pa sila parang may tinitignan.
"Huwag kayong mag-alala, sasabihin ko na tinawag ko kayo." Sambit ko nang mapansin silang batikos.
Leandro's lips parted. "Talaga po? Baka scam ka naman tas e ipapahamak mo kami!"
"True nga!" sabi naman ng isa habang humihigop na ng sabaw.
Napasandal ako. "Hoy! Hindi ako sinungaling ah!"
I feel like we have the same age with Leandro, yung isa naman ay mas matanda sa aming dalawa.
"Sure ka na diyan?" he raised a brow and brought his face closer.
His testing me huh?
"Oo, sure." Inilapit ko din ang mukha ko.
He smirked and roamed his eyes on my face, and then on my eyes, on my dark brown eyes.
"What the fuck?"
Tumalon ang puso ko dahil sa gulat. Nagkauntugan pa kami ni Leandro pero bago ko pa mahawakan ang noo ko ay may humatak na sa akin. He shoved me to his back.
"Sir Zyle!" the other bodyguard kept on coughing now. Nagulat din yata ito dahil mukhang hindi na makahinga dahil sa dami ng nakain.
Inabutan naman siya ni Leandro ng tubig at agad na ininom 'yon.
"Ay bobo!" Leandro shouted when the guy coughed making him spill out the water on his mouth.
I covered my mouth with my one free hand as I saw his face. "Hala!"
Ang dami ng kanin ang nasa mukha at damit niya. I thought Zyle was going to say something but he just stared at them coldly before pulling me upstairs.
Mabigat ang bawat hakbang niya at naririnig pa ang sapatos niya dahil sa pagtapak niya sa tiles. He opened the door of my room. Nagtataka ko siyang tinignan pagkatapos niyang ilahad ang loob ng kwarto.
"l'll bring your food." he said instead.
I blinked my eyes several times. My mind wasn't also functioning. Bakit hindi niya ako pinapagalitan ngayon?
He didn't even bother asking me what happened earlier! He's changed!
"Huh? Bakit? Pwede naman akong kumain sa baba?" I bit my lower lip.
"Do you want to it in the kitchen?" he calmly asked.
"Pwede naman." Umiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung bakit siya nakatitig sa akin!
"Alright. Let's go." he intertwined our hands as we go back.
Wala na roon sila Leandro but my food was still there. Natakpan na ito ng pangtakip ng pagkain. Zyle offered me a seat and prepared the food for me. Inilagay niya ito sa harapan ko. Kumuha din siya ng tubig para sakin bago tumabi sa akin.
"Do you want anything else?" he asked.
"Paabot na lang 'yung kanin." I pointed at the bowl beside him. "Thanks!"
"Hindi mo 'ko tatanongin kung gusto ko?" halata sa boses niya ang pagtatampo.
Bigla naman akong natauhan. Shit! Siya dapat yung pinagsisilbihan ko! Pero heto ako at nagpapaabot pa!
"Omg! I'm sorry po!" I was about to stand up but he pulled me down.
"Sit. I can serve myself, I'm not letting you do it." he said lowly.
"Pero-"
"You have to obey everything I say, Lia." he told me. "And that includes, you, not working."