15

36.7K 1.1K 401
                                    

"When did I stop loving you ever since you came?" he added.

The fireworks lighted up the whole sky. It lights for hope, for beauty, for music, for love, for dreams, for new beginning and for something with different reasons. I've realized that this fireworks is a representation of each people in the crowd, in this event.

Napakagandang tanawin, kay sarap tanawin.

Inilipat ko ang tingin sa kaniya. "Hindi ka ba tumigil?"

"Never." he said.

The two fireworks on both opposite side met in our middle pary, and formed a big and colorful colors on it. Hindi ako nakapagsalita dahil wala akong maisagot, sapagkat pakiramdam ko hindi talaga ito tumigil. He never stopped pursuing me even when we were in Manila. We did a lot of things and it almost likely that were together everytime.

Sakto namang dumating ang bodyguard niya hawak-hawak ang pinabili ko. Pawis na pawis pa ito dahil mukhang napalayo ang pinagbilhan niya. Nagpasalamat ako rito bago kinuha 'yon. Si Zyle naman ay umalis at pagbalik ay may hawak ng tubig.

Inuna kong kinain ang isang slice ng mangga at napapikit dahil sa sarap. Sinawsaw ko din ito pagkatapos sa sauce na kasama nito. Ipinatong ko ang siko ko sa may lamesa habang nakatagilid ng upo.

"Gusto mo?" alok ko kay Zyle.

He stared at the mango emotionless but opened his mouth and leaned closer to me to bite a small size of it. Nailang pa ako dahil sa lapit nito sa akin.

"Five over ten." napatango-tango it. "But my love for you is beyond."

"Corny." I fiercely rolled my eyes.

Sinubuan ko pa ito ng nay sauce at agad na nilabas ang dila niya at parang mavovomit. I guess this is his first time eating it? Mayayaman nga naman talaga kawawa at hindi natitikman ang mga masasarap na pagkain.

Feeling ko hindi din ito nakapaglaro sa kalsada noong bata. Or nakipaglaro lang ng mga traditional na laro. I felt sad for them, they didn't found freedom and life when they were kids.

"What are you looking at?" he snapped at me when I was intently staring at him.

Napasunghap naman ako. "Naaawa ako sayo."

His brows furrowed. Iniisip kung bakit ako naaawa sa kaniya na mayaman. Sinasaw ko na lamang ang mangga at ulit 'yon sinubo habang nakatingin sa mga tao.

"Why?" he asked.

"Kawawa ka naman kasi hindi mo naranasan kumain ng street foods." nakanguso kong sabi.

He blinked his eyes twice. "Street foods? Ano 'yon?"

"Oh see!" Napaturo ako sa kaniya. "Hindi mo pa alam! Mayayaman nga talaga!"

"Is that what you're eating? Or like the little worms na red?" he curiously asked.

"Gagi! Isaw 'yon!" Napatawa ako ng malakas at hinampas pa ang lamesa. "Worms na red? Omg! Nakakatawa ka!"

Nakita ko ang pagkairita ng mukha niya at nagkasalubong ang mga kilay. He looked at me like I did something wrong,

"Stop laughing at me, Lia!" naiirita niyang sambit.

"Bakit? Nakakatawa naman ah! Red worms ba naman!?" Humagalpak pa ako sa tawa.

"I will fucking learn those foods...." he whispered that made me laugh more.

First Love Of May Where stories live. Discover now