Vandaag hebben we een optreden voor koningsdag. Op dit moment is het alweer iets over 6en 's avonds. Ik verwissel mijn traingspak voor een oranje shirt met een zwarte broek eronder. Robbie is zich ondertussen ook aan het klaarmaken.
- tijdskip -
We zitten in de kleedkamers en Koen is nog wat dingen aan het uitleggen. 'Matt, jij doet de opening' Zegt Koen dan. Ik knik. Dan worden we geroepen en we rennen snel de kleedkamers uit naar het opstapje, waar we het podium op moeten. 'Bankzitters!' Word er geroepen. Ik loop voorop het podium op en dan schreeuwt Koen opeens: 'Matthy leeft nog! He's back in town!' Ik begin te lachen en schreeuw: 'Hebben we er een beetje zin in?!' Gelijk gaat het hele publiek los, waardoor ik glimlach. Ik gooi mijn microfoon achter de boxen en pak de camera.
- tijdskip -
Midden in het optreden kijk ik toevallig naar alle mensen die enorm dicht bij het podium staan. Opeens valt me een meisje op die omringt is door een groepje jongens. Uit het niets begint 1 haar te betasten. Ze kijkt bang om zich heen, op zoek naar hulp. Ik laat mijn camera van schrik vallen als ze opeens gilt. Voor mij viel die gil heel erg op, maar voor de rest niet omdat eigenlijk enorm veel mensen gillen. Ik ren het podium af en spring over het hekje heen, waarna ik haar wegtrek bij de jongens. Ze kijkt me geschrokken aan, maar als ze ziet dat ik het ben, zegt ze snel: 'Dankje dankje Matthy' Nu pas zie ik dat het Rachel is. 'Rachel?' Vraag ik geschrokken, terwijl ik haar over het hek heen til. Ze knikt zachtjes. Koen, Raoul en Robbie kijken me vragend aan, maar blijven wel doorgaan met het optreden om de rest van het publiek er niet bij te betrekken. Ik trek Rachel het podium op en zeg: 'Blijf maar bij mij lopen en anders ga hier maar zitten, oké?' Ze knikt en ik pak de camera weer op. Ik film weer verder en loop een beetje rond over het podium. Rachel gaat op het opstapje zitten, waar ik met de jongens het podium op waren gekomen. Ik loop weer maar Rachel toe en geef haar de camera. 'Wil jij even filmen?' Vraag ik lief, zodat ze ook even wat afleiding heeft. Ze knikt en pakt hem aan. 'Loop maar een beetje met mij mee' Zeg ik. ondertussen loop ik naar mijn microfoon toe, die ik achter een box heb neergelegd. Ik pak hem op en ren naar voren, waarna ik schreeuw: 'Oké.. allemaal!' Robbie kijkt me met een glimlach aan en ik loop naar hem toe, waarna ik naast hem ga staan en hem een knikje geef. Hij snapt gelijk wat ik bedoel en ik zing: 'Ik ben stapelgek op jou!' Iedereen begint keihard mee te zingen. Ondertussen dansen ik en Rob het stukje mee. Ik ga helemaal los en vergeet het publiek. Robbie kijkt me glimlachend aan. Raoul en Koen zijn helemaal verbaasd, maar lopen dan in onze richting en Rob slaat een arm om me heen. Raoul komt aan de andere kant van mij staan en daarnaast Koen. Ik eindig het nummer en steek dan mijn microfoon in de lucht. Rachel, die op een afstandje staat te filmen, begint te lachen.
Het optreden is afgelopen en we lopen af. Ik loop naar Rachel toe en neem de camera over. 'Kom maar meid' Zeg ik en ze loopt achter me aan het podium af. We lopen naar de kleedkamers en gaan naar binnen. 'Oké en nu willen we graag een uitleg wie dat is' Zegt Raoul, doelend op Rachel. Gelijk gaat Rachel schuin achter me staan en kijkt een beetje geschrokken naar Raoul, die een beetje boos overkwam. 'Dit is Rachel..' Zeg ik zacht. 'Maar waarom trek je haar opeens het podium op en waarom liet je je camera vallen? We hebben geen geldboompje hé Matthy' Zegt Koen. 'Nou.. Ik keek toevallig in haar richting en zag dat ze aangerand werd door een jongen.. Ik schrok toen ze opeens begon te gillen en besloot in te grijpen' Zeg ik zacht. Gelijk knikt iedereen. 'Ik ben blij dat je dat hebt gedaan Matt' Zegt Rob dan die me een kus geeft op mijn lippen. Ik glimlach. Ondertussen loopt Robbie naar zijn tas toe en pakt zijn mobiel eruit. Rachel staat nog steeds achter me. Ik kijk haar aan en zie dat ze trilt en een beetje geshockeerd lijkt. Ik pak haar handen vast. 'Gaat het?' Vraag ik bezorgd. Ze schud haar hoofd en ik geef haar een knuffel. 'Hey meid het komt goed' Zeg ik. Volgensmij kwam het haar nu pas echt hard te binnen wat er was gebeurd. 'Weet je wie die jongens waren?' Vraagt Raoul als ik haar loslaat. 'Dat waren jongens van Matthy's oude klas volgensmij..' Zegt ze zacht. Ik kijk haar geschrokken aan. 'Brandon?' Vraag ik zacht. Iedereen kijkt mij vragend aan, behalve Rachel. 'Weet ik niet..' Zegt ze. Ik knik. 'Ben je trouwens alleen?' Vraag ik. 'Ik was met een vriendin, maar die is waarschijnlijk al weg, want die was aardig aangeschoten en was al druk bezig met een jongen' Zegt ze zacht. We knikken. 'Moeten wij je zo thuis afzetten of?' Vraagt Koen. 'Maar dat word wel laat denk ik hoor' Zegt Raoul. 'Hoezo?' Reageert Koen. 'Omdat we ja ook nog vanavond zijn ingehuurd.' Zegt Raoul. Ik kijk ze aan met een 'waarom-wist-ik-dit-niet blik. 'Oh sorry Matt' Zegt Raoul. 'Maar hoe kom ik dan thuis?' Vraagt Rachel bang. 'Je komt thuis, dat beloof ik je. Desnoods gaan we samen lopen naar Ameide' Zeg ik. 'Nee nee nee, jij gaat vanavond wel mee naar het optreden Maarten' Zegt Raoul. 'Kijk uit' Zeg ik fiks. Iedereen schiet in de lach en Rachel kijkt ons vragend aan. 'Ja uh dat is mijn 2e naam' zeg ik beschaamd. Iedereen schiet opnieuw in de lach en dit keer grinnikt Rachel zacht mee. 'Tot hoelaat gaat dat duren?' Vraagt ze voorzichtig. 'Nou.. Dat word wel laat.' Zegt Raoul. Ze kijkt naar de grond en weet niet goed wat te zeggen. Dan knikt ze en gaat op het bankje zitten. Raoul kijkt schuldig naar het bruin-harige meisje die doelloos voor zich uit staart. 'Jij woonde toch in ameide?' Vraag ik. Ze knikt. 'Dat is toch 30 minuutjes rijden vanaf ons huis nu?' Vraag ik aan de jongens. Ze knikken. 'Kunnen we haar echt niet thuis afzetten?' Probeer ik. 'Matt, luister. Het is nu bijna half 9 en om 10 uur moeten we bij Rotterdam zijn voor het optreden. Dat gaat ons nooit lukken.' Zegt Raoul. In zijn stem valt te horen dat het onmogelijk is om hem om te praten. Ik knik snel en ga naast Rachel zitten. 'Sorry..' Mompel ik. Je ziet de tranen in haar ogen staan. 'Wil je echt zo graag naar huis?' Vraag ik voorzichtig. Ze knikt. 'Laten we gaan, anders komen we te laat' Zegt Koen. Ik knik en loop strompelend met Robbie en Rachel achter ze aan.
- tijdskip -
Het optreden is begonnen en ik ben weer aan het filmen. Rachel zit wat met mij te praten. We hadden een standaard gevonden voor de camera, dus eigenlijk doen we verder niks, omdat ik echt geen zin had om mijn best te doen ervoor nu. Bij het optreden voor radio 538 heb ik echt enorm mijn best gedaan en liep ik haast het hele podium over. Ik sta met Rachel te praten en opeens krijg ik bier over me heen. Mijn hele shirt is nat, inclusief mijn haar. Gelijk kleeft mijn hele shirt aan mijn borstkas. Iedereen ziet nu hoogstwaarschijnlijk hoe dun ik ben. Gelijk ren ik het podium af en Robbie volgt me.
Pov Raoul:
Opeens krijgt Matthy bier over zich heen gegooid. Zijn shirt kleeft gelijk aan zijn borstkas. Hij heeft geluk dat het shirt oranje is en niet wit. Je ziet zijn postuur, maar niet zijn sixpack enzo door de kleur. Ik zucht opgelucht, want anders had iedereen zo zijn ribbenkast kunnen tellen, al is hij gelukkig al wel wat aangekomen. Koen blijft doorgingen en ik ren naar Robbies microfoon, die ik oppak en naar Rachel gooi. Ze vangt hem gelukkig en kijkt me vragend aan. Ik loop naar haar toe. 'Neem jij Matthy's rol over?' Zeg ik zacht. Ze knikt. 'Dan weet jij wat te doen nu toch?' Zeg ik lachend. Ze maakt een 'ohh' met haar mond en roept dan: 'En nu allemaal!' Ik glimlach en zing mee met Matthy's tekst. Ik en Rachel dansen mee. 'Vanaf day 1 zit je vast in mijn hoofd!' Zing ik. 'In mijn hoofd!' Maakt Rachel af. 'Want als jij langsloopt, staat mijn hart stil!' Zingt Koen die aan komt lopen. 'Zijn alle pijntjes heel even verdoofd...' Horen we dan opeens. We kijken achterom en zien dan opeens Lieke. Ik vraag me af hoe zij hier gekomen is.
Pov Matthy:
Ik laat mezelf op mijn knieën vallen bij onze kleedkamers en barst in huilen uit. 'Waarom ik?' Snik ik zachtjes.'Omdat ze jaloers zijn op jouw mooie lichaam' Hoor ik dan. Ik kijk geschrokken achterom en zie Robbie. Hij knielt naast me neer en trekt me in zijn armen. 'Nou zo mooi is hij niet..' Zeg ik zacht. 'Mag ik je 1 ding vertellen?' Vraagt hij dan. Ik knik. 'Tuurlijk ben je dun, maar je ribbenkast valt amper meer te tellen, dus maak je geen zorgen Matt.. Je hebt gewoon een perfect lichaam' Zegt Robbie. Ik omhels hem stevig. Ik laat hem los en hij veegt met zijn duim mijn tranen weg. 'Wil je nog terug?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op.
We staan op en net als we besluiten terug te gaan, hoor ik de kleedkamerdeur open gaan. Daar staan Lieke, Raoul, Koen en Rachel. 'Nu al klaar?' Vraagt Robbie. Ze knikken. 'Wat doet Lieke hier?' Vraag ik zacht. 'Ik ben met mijn vriendinnen' Zegt Lieke. We knikken. 'Ik ga dan weer terug, oké?' Zegt Lieke. We knikken en Lieke omhelst me nog even stevig, waarna ze me een kus op mijn voorhoofd geeft en wegloopt. 'Wacht even, zijn Lieke en Matthy een stelletje?' Vraagt Rachel voorzichtig. 'Nee, dat noem je een moeder-zoon relatie' Zegt Koen lachend. 'Is Matthy de zoon van Lieke? Huh?' Vraagt ze. 'Neee! Alleen ik beschouw Lieke als mijn moeder' Zeg ik zacht. Ze knikt en ziet dat ik er niet verder over door wil praten. We lopen richting de auto. Het is ondertussen al half 1 's nachts.
- tijdskip -
We hebben Rachel thuis afgezet en ondertussen maakt Raoul de deur open. Ik loop achter de jongens naar binnen en ik en Robbie besluiten gelijk naar bed te gaan.
- seksuele handelingen -
We kleden ons om en gaan in bed liggen. Ik wil net het nachtlampje uitdrukken, als Robbie mijn hand wegtrekt en boven me gaat hangen. Ik kijk hem bang aan. Hij geeft me een kusje op mijn lippen. 'Weet je zeker dat je geen trauma op hebt gelopen?' Vraagt hij. Ik kijk weg en hij trekt zachtjes mijn hoofd terug. Hij kijkt me bezorgd aan en gaat dan met zijn hand over mijn bovenbeen. Mijn adem loopt op en ik kijk hem bang aan. Hij gaat naast me zitten en blijft doorgaan. 'Shhh..' Zegt hij geruststellend, waarna hij zijn hand iets meer naar boven verplaatst. Ik voel mijn ademhaling weer rustiger worden, wanneer ik mijn negatieve gedachten aan de kant zet. Hij zou nooit iets doen wat ik niet wil.. Zijn hand verplaatst zich naar mijn lul en even stokt mijn adem van schrik. Hij doet niks en kijkt me aan. Ik kijk hem terug aan, rustig en kalm. Hij haalt zijn hand weg en legt hem op mijn borstkas, waarna hij me zoent, rustig en liefdevol. Ik zoen hem terug. 'Ik ben trots op je Matt' Zegt hij als hij zich terugtrekt uit de zoen. Ik glimlach. Hij komt naast me liggen en ik nestel me tegen hem aan. Dan val ik in slaap..
Pov Raoul:
'Ik ga naar bed Roel' Zegt de jongen die naast me zit op de bank. 'Helemaal goed Koen, trusten!' Zeg ik en hij staat op. 'Trusten!' Zegt hij en loopt de trap op. Ik besluit dan tv te kijken.
Wanneer er reclame komt, zet ik de tv uit. Ik begin opeens na te denken over de afgelopen weken. Sinds we samenkomen, zijn we mekaar meer gaan beschouwen als familie eigenlijk. Lieke en ik zijn echt de ouderfiguren voor de jongens. Het voelt fijn om zo'n goeie band te hebben met je beste vrienden. Gewoon dat ze alles bij je kwijt kunnen, is ook al een fijn gevoel voor jezelf...
Net wanneer ik mijn telefoon wil pakken, hoor ik de voordeur gaan. Lieke komt binnenlopen en doet de deur zachtjes dicht. Ik sta op en loop naar haar toe. 'Hey Liek!' Zeg ik en geef haar een kus, net wanneer ik terug wil trekken, houd ze mijn hoofd vast en maakt er een zoen van. Ik grinnik tegen haar lippen aan en ze glimlacht. 'Hey Roel' Zegt ze als ze terugtrekt. 'Hoe was het?' Vraag ik dan. 'Gezellig!' Antwoord ze. Ik glimlach. 'Waar zijn de jongens?' Vraagt ze. 'Robbie en Matthy waren gelijk naar bed gegaan toen we terugkwamen en Koen is zo'n 10 minuutjes geleden ook naar bed gegaan.' Zeg ik. Ze knikt. 'Ik kijk wel even of ze slapen, sluit jij het huis af schat?' Vraagt Lieke. Ik knik.
Pov Lieke:
Ik loop naar zolder en wacht even voor de deur. Ik hoor verder geen geluiden dus besluit langzaam de deur te openen. Ik zie Matthy en Robbie vredig in elkaars armen slapen. Ik glimlach en sluit de deur weer. Ik loop naar beneden richting Koens kamer. Opnieuw luister ik of er geen geluiden uit de kamer komen. Ik hoor gesnik, een teken dat hij wakker is dus. Ik klop op zijn deur en hoor dan zachtjes: 'Binnen..' Ik open de deur en zie de jongen op zijn bed zitten met zijn mobiel in zijn handen. Ik ga bij hem zitten en sluit hem in mijn armen. 'Wat is er Koen?' Zeg ik. 'Mag ik anders eerst een vraag stellen?' Zegt hij voorzichtig. 'Tuurlijk' Antwoord ik. 'Wat vond je ervan toen je hoorde dat Matt homo was?' Zegt hij dan. 'Ik was blij voor hem en vond het totaal niet erg, hoezo?' Zeg ik en laat hem los. Hij kijkt naar de grond. 'Ik weet het niet.. Ik had een relatie met iemand en eigenlijk voelde ik niks speciaals tussen ons.. E-en toen Matthy me omhelste, had ik een gevoel die ik nooit eerder had gevoeld bij iemand..' Zegt hij zacht. Ik knik. 'Je denkt dat je gevoelens hebt voor Matthy?' Vraag ik. 'Nee.. Maar ik bedoel i-ik denk dat ik op mannen val...' Zegt hij en barst in tranen uit. Dan opeens gaat de kamerdeur open..
Pov Koen:
Opeens gaat de kamerdeur open en dat staat Matthy, alleen in zijn boxer en shirt. Ik slik. 'Oh- Ik had dit niet mogen horen denk ik-' Zegt hij geschrokken. 'Matt het is niet wat je denkt!' Zeg ik beschaamd. 'Hoe bedoel je? Ik vind het totaal niet erg dat je op mannen valt' Zegt hij. Ik zucht opgelucht. Ik was even bang dat hij had gehoord wat Lieke zei. Matthy loopt naar me toe en trekt me in een knuffel. 'Ik support je natuurlijk!' Zegt hij zachtjes en laat me weer los. 'Waarom kwam je eigenlijk naar mijn kamer?' Vraag ik dan voorzichtig. Nou ik hoorde iemand mijn kamer uitlopen en toen hoorde ik geluid uit jouw kamer dus ik wou vragen wat er was, maar ik denk dat het Lieke was' Zegt hij. Lieke knikt en grinnikt. Ik maak een 'ohh' met mijn mond en kijk dan weer naar de grond. 'Maar hoe kwam je erachter Koen?' Vraagt Matthy dan. 'Door jou..' Zeg ik beschaamd. Hij kijkt me met een frons aan. 'Nou ik had ja een vriendin.. En eigenlijk voelde ik helemaal niks speciaals ofzo.. Maar toen jij mij een knuffel gaf, had ik een gevoel die ik nooit eerder had..' Zeg ik beschaamd. Hij knikt. 'Ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen' Zegt hij lief. Ik glimlach. 'Zullen we slapen jongens? Het is al kwart over 2 geweest' Zegt Lieke. Ze loopt de kamer uit en zegt: 'Jullie mogen best nog even kletsen, maar half 3 liggen jullie in bed.' We knikken braaf en ze loopt naar haar kamer. Matthy drukt me het bed in. 'Jij gaat slapen maatje' Zegt Matthy en stopt me in. Ik grinnik. 'Slaaplekker Koentje, als er iets is kun je altijd komen' Ik grinnik en zeg: 'Bedankt Maartje' 'Je waagt het' Zegt Matthy lachend, doelend op zijn bijnaam. Ik begin ook te lachen. Hij omhelst me en loopt dan naar de kamerdeur. 'Tot morgen!' Zegt hij. Ik glimlach en zeg: 'Tot morgen Matt' Hij doet het licht uit en sluit de kamerdeur. Ik mis gelijk de aanwezigheid van personen om me heen.. Met die gedachten val ik in een onrustige slaap..