Sugar Daddy
(OR)
Daddyက ကြၽန္ေတာ့္ အပိုင္
အပိုင္း 30
ေရာင္စဥ္ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ စကား
ေၾကာင့္ အာဏာ က ရပ္လိုက္သည္။
"ေရာင္စဥ္ မင္းမေျပာလဲ ကိုယ္ဟာကို စုံစမ္းနိုင္တယ္..."
ေျပာ ကာ ေနာက္လွည့္ထြက္သြားခဲ့သည္။တံခါးနားကို ေရာက္ေတာ့မွ ေခါင္းကေစာင္းကာျဖင့္
"တစ္ေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာတို႔မွ ဝါသနာႏွင့္အတူ ေဝးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ လူမင္း နတ္မင္း ျဗဟၼာမင္းတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူျခင္းငွါ ထိုက္ေတာ္မူထေသာ သခၤါရ, ဝိကာရ, လကၡဏ, နိဗၺာန္, ပညတ္ တည္းဟူေသာ ေဉယ်ဓံတရား ငါးပါးတို႔ကို ဆရာမကူ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သိေတာ္မူထေသာ (ဗုဒၶႆ) ထိုျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးပါ၏ အရွင္ဘုရား။ ဟုတ္တယ္ မလား..."
ေရာင္စဥ္ မ်က္လုံးျပဴးဆြံအ ကာ
"ဘယ္လိုသိတာလဲ...ငါေတာင္မသိဘူး..."ေခါင္းထဲမွာအေတြးေတြေပါင္းစုံဝင္လာေတာ့သည္။
"ကိုယ္က... ဗုဒၶဘာသာ...အေမသင္ေပးတယ္...ဘုရားစာအုပ္လဲရွိတယ္.."
ေျပာကာ ထြက္သြားေတာ့သည္။
ေရာင္စဥ္ေခါင္းေတြေျခာက္ကာ
"သူ႕ဦးႏွောက္က ဘာနဲ႕လုပ္တာလဲ...what...oh god..."🤦♀️🤦♀️🤦♀️
တစ္ေယာက္တည္း ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနေတာ့သည္။
ေရာင္စဥ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ အာဏာ မထြက္သြားမွီမွာပဲ
ေရာင္စဥ္ က အာဏာ ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ေနအုံး...."
အာဏာ က လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒီကေလးေတြက အငွားကိုယ္ဝန္နဲ႕ရထားတယ့္...ခင္ဗ်ားနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ကေလးေတြ..."
"ဒါေလးေတြက ကိုယ့္ကေလးေတြေပါ့"
"ဒါေပမယ့္... သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္သားေတြ....ခင္ဗ်ားနဲ႕မဆိုင္ဘူး...ေဝးေဝးေနေပးပါ"
"မင္းကိိုယ့္ကိုခ်စ္ေနေသးတယ္မလား...ဘာေတြလိမ္ေနတာလဲ...ကိုယ့္ကိုလိမ္တာ မေကာင္းဘူးေနာ္ေရာင္စဥ္ သတိထားအုံး..."
"ခ်စ္ရတာပင္ပန္းတယ္...ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ရတာလဲပင္ပန္းတယ္..."
"ကိုယ္က မင္းကို ျပန္ယူမွာ..ဒီလိုပဲ မွတ္ထားေပး"
အာဏာ က ထြက္သြားလိုက္သည္။
မၾကာမွီပင္ ေရာက္လာသည့္
သူနာျပဳမေလး
"ဌာနမူး...အေရးေပၚလူနာေရာက္လာပါတယ္"
"အင္း...ငါလာမယ္"
Duty coat ေလးနဲ႕ေျပးရျပန္သည္။
🍀🍀🍀🍀❤❤❤❤🍀🍀🍀🍀🍀
Wooyoung က ကေလးေတြနဲ႕ေဆာ့ေနတယ္ San က သူတို႔ေတြကို ၾကည့္ကာ
"မင္းက ကေလးလဲမဟုတ္ အၿပိဳင္ေဆာ့ေနစရာလား...ကေလးေတြနဲ႕"
"မေက်နပ္ရင္...ထြက္သြား...အခု"
"ေရာ့...မုန့္ဝယ္လာတယ္..စားၾက"
San က မုန့္အိတ္ႀကီးကို ေပးလိုက္သည္။
Wooyoung က လွမ္းယူကာ ကေလးေတြနဲ႕ စားၾကေတာ့သည္။
Wooyoung ေပ်ာ္ေနရင္ San သေဘာက်သည္။
ဒီလိုခ်ိန္မွာပဲ.... wooyoung ရဲ႕ Ex က ဖုန္းေခၚသည္။
Wooyoung က စိတ္တိုတိုနဲ႕ဖုန္းခ်ပစ္သည္။ ဟိုက ထပ္ေခၚသည္။
Wooyoung က ဖုန္းကိုကိုင္ကာ ကေလးေတြေဘးက ထသြားသည္။
San က စိုးရိမ္ေနတယ့္မ်က္လုံးေတြျဖင့္ၾကည့္ေန႐ုံမွတပါးဘာမွမေျပာနိုင္ေပ။
DuDu က San ကိုၾကည့္ကာ
"ကိုကို က Wooyoungကိုကို ကိုခ်စ္ေနတာမလား"
ကေလးပါးစပ္က ထြက္လာတယ့္စကားေၾကာင့္ San ေၾကာင္သြားသည္။
"DuDu ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"DuDu က အမွန္ကိုေျပာတာ...ခ်စ္ေနတာမလား"
BuBu မုန့္ေတြပလုပ္ပေလာင္းစားေနေတာ့ DuDu က ပဲနို႔တိုက္ကာ သူ႕ေမာင္ေလး ႏႈတ္ခမ္းကိုသုတ္ေပးသည္။
"DuDu...တိုးတိုး... ဒါဘယ္သူမွ မသိေစနဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ့..."
Wooyoung က အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာေတာ့
DuDu က Wooyoung ကို ၾကည့္ကာ
"ကိုကိုwooyoung... "
Wooyoung က ၿပဳံးကာျဖင့္
"ဘာလဲ...DuDu"
"ကိုကို San က ကိုကို႔ ကို ခ်စ္လို႔တယ့္..."
wooyoung က လန့္သြားသည္။
"ဘာ..."
San လဲ ေၾကာင္သြားရသည္။
San က DuDu ပါးစပ္ေလးကို လက္နဲ႕အုပ္ကာပိတ္လိုက္သည္။
BuBu က Wooyoung ကို ၾကည့္ကာ
ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"San က Wooyoung ကို ခ်စ္ေနတယ္"
BuBu ရဲ႕ ျပတ္သားတယ့္အသံေၾကာင့္ Wooyoung လဲ ေသခ်ာၾကားသြားသည္။
San နဲ႕ Wooyoung မ်က္လုံးခ်င္းဆုံကာ ၾကည့္ေနရင္းးးးးး
🍀🍀🤣🍀❤❤❤🤦♀️🍀🍀🍀❤🍀
ေရာင္စဥ္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္.....
လမ္းတစ္ဝက္မွာပဲ ကားပ်က္သြားေတာ့သည္။
ဖုန္း ကလဲ အားကုန္ေနသည္။
ဟူး...ဆိုၿပီး...သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လိဳက္သည္။
ဒီခ်ိန္ေဘးကို ဆိုက္ေရာက္လာသည့္ အာဏာ ကားေၾကာင့္ ေရာင္စဥ္ လန့္သြားသည္။
အာဏာ က ကားထဲကထြက္လာသည္။
"လာ...တတ္...မင္းကားကိုျပင္ဖို႔လူလႊတ္ထားတယ္"
"ရတယ္... မလိုဘူး"
"မင္း...မလိုေပမဲ့ ကေလးေတြ
လိုတယ္...တတ္ေတာ့..."
ေရာင္စဥ္ က ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္မွ ကားထဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ့္ကေလး
ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လက္ခံလိုက္သည္။
အာဏာ က ေရာင္စဥ္ အိမ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးသည္။
မနိုင္မဝံ့ျဖစ္ေနတယ့္ ေရာင္စဥ္ ခ်ီေနတယ့္ေသးေသးေလးႏွစ္ေယာက္ကို အာဏာခ်ီလိုက္သည္။
"ဒါေလးေတာင္ မနိုင္ဘူး"
သူကေတာင္အျပစ္တင္ၿပီး အရင္ထြက္သြားသည္။
ေရာင္စဥ္ နဲ႕အတူ အိမ္ထဲဝင္သည္။
အာဏာက DuDu နဲ႕ BuBu ကို ကုတင္ေပၚခ်ေပးသည္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ က ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
"ျပန္ေတာ့ေလ"
"ကိုယ္ဗိုက္ဆာတယ္...မင္းကို ကူညီခဲ့တာ တစ္ခုခု ေကြၽးပါလား"
"ဟုတ္ၿပီ....ခဏေစာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးအုံးမယ္...ကြၽန္ေတာ္လဲ...အေႂကြးမတင္ခ်င္ဘူး"
ေရာင္စဥ္ က အာဏာ ကို ဧည့္ခန္း မွာ ခဏေစာင့္ေစသည္။
ေရာင္စဥ္ ေရခ်ိဳးၿပီး အျပင္ကို ထြက္လာသည္။
ဧည့္ခန္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ အာဏာ ကိုျမင္လိုက္ရသည္။
ေရာင္စဥ္ က မနိုးခ်င္တာနဲ႕ ေစာင္ပါးပါးေလးယူကာ အေပၚကလႊားၿခဳံေပးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့သူ႕ကိိုကို မ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ၾကည့္သည္။
မ်က္ခြံေလး ဆင္းေနတယ့္ ႏွာတံေလး ဒီႏႈတ္ခမ္းႏြေးႏြေးေလး တစ္ခ်ိန္က ငါ့အပိုင္ပါလားေတြးေနမိသည္။ တစ္ခ်ိန္က ငါအရမ္းဆုံးရႈံးမွာေၾကာက္ရတယ့္အရာေလး။ တစ္ခ်ိန္ က ငါ့ျမတ္နိုးကတယ့္သူပါလား.....
ေရာင္စဥ္ ၾကည့္လို႔ဝေတာ့ သူလဲ ေရွာင္ထြက္သြားေတာ့သည္။
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္နဲ႕အတူ မနက္နိုးလာေတာ့......
အာဏာ လဲ နိုးလာသည္။အာဏာ ထကာ ဟိုေလွ်ာက္သြားဒီေလွ်ာက္သြားနဲ႕ ဟင္း အနံ႕ေမႊးေမႊးေလးေနာက္လိုက္ကာ သြားလိုက္ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဟင္းခ်က္ေနတယ့္ေရာင္စဥ္ ခႏၶာကိုယ္ ေလးကိုအေနာက္ကေနသိုင္းဖတ္လိုက္သည္။
ေရာင္စဥ္ တစ္ကိုယ္လုံးေအးစက္ကာ လန့္သြားခဲ့သည္။
"ဖယ္...ဘာလုပ္တာလဲ "
"ဘာေတြခ်က္.. "
ေရာင္စဥ္ က အာဏာ ကို တံေတာင္နဲ႕
အာဏာ ဗိုက္ကို ထိုးလိုက္သည္။
"သြား...ကေလးေတြျမင္ရင္မေကာင္းဘူး...မ်က္ႏွာသြားသစ္ ၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲေစာင့္ေန မနက္စာရရင္ေျပာမယ္"
အာဏာ က ခြာလိုက္သည္။ ေရာင္စဥ္ ကေနာက္လွည့္ကာ
"ဘယ္ဟာက ကြၽန္ေတာ့္အခန္းလဲ သိတယ္မလား"
"သိဘူးေလ..."
ေရာင္စဥ္ က သူ႕အခန္းကိုလိုက္ျပကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ထိ အေရာက္ပို႔ေပးသည္။
သူလဲ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ျပန္ဝင္သည္။
အာဏာ ဧည့္ခန္းမွာေစာင့္ေနရင္း ကေလးေတြလဲ သူ႕ဟာသူနိုးကာ ဧည့္ခန္းသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
သူတို႔က အာဏာ ကို ျမင္ေတာ့ မ်က္လုံး ျပဴးကာ ၾကည့္သည္။
အာဏာ လဲ သူ႕ကေလးေတြၾကည့္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ဘာေျပာရမွန္းမသိသလို စိမ္းလဲစိမ္းေနေသးသည္။
DuDu က ေမးသည္။
"ဦးဦး အိမ္ကို အေစာ ႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ"
အာဏာ က ရယ္ကာေျဖသည္။
"အဟက္...မင္းအေဖကို လြမ္းလို႔
လာတာ"
"ဟင္...."
ကေလးႏွစ္ေယာက္ လုံး လန့္သြားသည္။
BuBu က အာဏာ ကိုၾကည့္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မ်က္ႏွာ သစ္ေပးပါလား...ပါးပါးက ဟင္းခ်က္ေနမွာ ဒီအခ်ိန္"
အာဏာ က မက္တပ္ရပ္ကာ
အေၾကာဆန့္ရင္း
"ငါ့ကို ဒယ္ဒီ လို႔ေခၚရင္ သစ္ေပးမယ္"
DuDu နဲ႕ BuBu က တစ္ေယာက္ နဲ႕ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ကာ မ်က္လုံး ခ်င္းစကားေျပာၿပီးေနာက္ အာဏာကိုၾကည့္ကာ
"ဒယ္ဒီ..."
လို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူေခၚလိုက္သည္။
အာဏာ က ၿပဳံးကာ ကေလးေတြကိုခ်ီကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ေပးသည္။
ေရာင္စဥ္ မနက္စာရေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာ အာဏာကိုလဲမေတြ႕ေတာ့သလို အခုထိကေလးေတြက မနိုးေသးတာလား စိုးရိမ္စိတ္မ်ားနဲ႕ ကေလးေတြအခန္းသြားၾကည့္သည္ ရယ္သံလြင့္လြင့္ေလးေတြၾကားေနရသည့္ ေရခ်ိဳခန္းထဲကအသံ
ေရာင္စဥ္ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ မႀကီးမငယ္နဲ႕ကေလးေတြနဲ႕ေရေဆာ့ေနတယ့္အာဏာ နဲ႕ ကေလးႏွစ္ေယာက္
ေရာင္စဥ္ မ်က္ေစာင္း နဲ႕ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ အကုန္လုံး ၿငိမ္က်သြားသည္။
ေရာင္စဥ္ အရင္ဆုံး ကေလးေတြကို သုတ္ေပးၿပီသည္ႏွင့္ အာဏာ ေခါင္းကို တဘက္နဲ႕သုတ္ေပးသည္။
"ကေလးေတြနဲ႕ေရေဆာ့ေနရတယ္လို႔...
ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ၾကည့္အုံး "
"ကိုယ္က မ်က္ႏွာ သစ္ေပးတာပါ...အဲ့ကေနေဆာ့မိသြားတာပါ"
ေရာင္စဥ္ က အာဏာ ေခါင္းကိုသုတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေရာင္စဥ္ က အာဏာ ကို ...
ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကေလး မဆန္နဲ႕...မနက္စာ စားမယ္"
"မင္း ကိုယ့္ကို ခ်စ္လား...."
"မသိဘူး..."
ေရာင္စဥ္ က အခန္းထဲကထြက္သြားသည္။မခ်စ္တာထက္စာရင္ မသိဘူး ေလးက ကိုနားေထာင္ေကာင္းေနသည္။
"ဒီေန႕ ကိုယ္ေဆး႐ုံလိုက္ပို႔မယ္ မင္းကားက မေကာင္းေသးဘူးတယ့္ ကိုယ္လူေတြဖုန္းဆက္ေျပာတယ္"
"ရပါတယ္... မလိုပါဘူး "
"မင္းကေလးေတြပါ ေခၚသြားမွာမလား...ကိုယ္လဲ လမ္းႀကဳံတယ္... ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္"
ေရာင္စဥ္ ျငင္းမရတယ့္အဆုံး...ေခါင္းညွိမ့္လိုက္သည္။
အာဏာ က ေရာင္စဥ္ကိုေဆး႐ုံလိုက္ပို႔ေပးသည္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္က ကားေပၚကဆင္းေတာ့ အာဏာ ကိုၾကည့္ကာ
လက္ျပရင္း "byby ဒယ္ဒီ"
ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ေရာင္စဥ္ အံ့ၾသ သြားရသည္။ အာဏာက ၿပဳံးကာ လက္ျပ ၿပီးကားေမာင္းထြက္သြားသည္။
ေရာင္စဥ္ က မၾကည္မလင္ျဖင့္ ေဆး႐ုံ ထဲဝင္သြားသည္။ ေဆး႐ုံထဲဝင္ေတာ့...Wooyoung က စိတ္ပူေနတယ့္ပုံစံနဲ႕ ေစာင့္ေနသည္။
"ျပသာနာ တတ္ေနၿပီ ေရာင္စဥ္... "
Wooyoung က ေရာင္စဥ္ နားသို႔ကပ္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေတာ့ ေရာင္စဥ္ မ်က္ႏွာမွာ စိုးရိမ္မႈေတြျဖင့္
"ကေလးေတြမင္းဆီအပ္ခဲ့မယ္ေနာ္"
ေရာင္စဥ္ က wooyoung ကို ကေလးေတြ အပ္ခဲ့ကာ သူ႕ဌာနကို ေျပးေတာ့သည္
လုံၿခဳံေရးအခ်ိဳ႕နဲ႕ လူနာအခ်ိဳ႕ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနခ်ိန္
ေရာင္စဥ္ က ဝင္လာခဲ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ္က ဌာနမူးပါ..."
"ဌာနမူး...သူျပသာနာရွာေနတယ္...ရဲေတြလဲခဏေနေရာက္လာပါေတာ့မယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ဆြဲလိုက္မယ္...လူနာအခ်ိဳ႕ကို အနားမလာေစနဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ့ ဌာနမူး"
အသက္ 30 ေက်ာ္အ႐ြယ္ရွိတယ့္ လူနာက ေသနတ္တစ္ခုျဖင့္ ႏွလုံးေရာဂါကေလးေလးကို ခ်ိန္ထားကာ ပါးစပ္ကေနလဲ ေအာ္ေခၚေနသည္။
"ငါ့ကေလးကိုေသေအာင္ လုပ္တယ့္
ဌာနမူး ဘယ္မွာလဲ.သုံးထိေရလို႔.....မင္းထြက္မလာရင္ ငါသတ္မွာေနာ္ဒီကေလးကို"
"ငါဒီမွာ....."
ေရာင္စဥ္ က ထိုသူ႕ကို ၾကည့္ကာ
"ကေလးကို လႊတ္လိုက္ငါနဲ႕ရွင္း"
"မင္းဘာလို႔ ငါသမီးကိုေသေအာင္လုပ္လိုက္တာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လူနာကိုမွေသေအာင္မလုပ္ဘူး..."
"မင္း ငါ့သမီးကိုခြဲစိတ္ရင္ သူအသက္နည္းနည္းဆက္နိုင္မွာေလ"
"ဘယ္လူနာကိုေျပာတာလဲ"
"ငါ့သမီး အိုဆယ္ေယာင္း.."
"လူနာအိုဆယ္ေယာင္း... ေမြးရာပါ ႏွလုံးေရာဂါ... အဆုပ္ကင္ဆာလဲရွိတယ္...ဘယ္သူေျပာတာလဲခြဲစိတ္ရင္အသက္ရွည္မယ္လို႔...သူခံစားေနရမွာကလြဲ ၿပီး ဘာမွဆက္မျဖစ္လာဘူး...ခြဲစိတ္လဲမသက္သာလာဘူး...နားလည္လား"
ထိုခ်ိန္ ထိုသူက ေခါင္းကိုခါ မ်က္ရည္ေတြအဆက္မျပတ္က်ကာ သူ႕လက္က ကေလးကိုလြတ္ကာေရာင္စဥ္ကိုေသနတ္နဲ႕ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ဒါဆိုလဲေသကြာ...."
"ဒိုင္း..."
ေရာင္စဥ္ လဲ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာခံလိုက္ေပမယ့္.... သူနာက်င္မႈကိုမခံလိုက္ပဲ မ်က္လုံးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕အေရွ႕က အာဏာ
က်ည္ဆံက အာဏာႏွလုံးသို႔.... ထိသြားခဲ့သည္။
အပိုင္း 31 Comming Soon.....
Sugar Daddy
(OR)
Daddyက ကျွန်တော့် အပိုင်
အပိုင်း 30
ရောင်စဥ် ရူးကြောင်ကြောင် စကား
ကြောင့် အာဏာ က ရပ်လိုက်သည်။
"ရောင်စဉ် မင်းမပြောလဲ ကိုယ်ဟာကို စုံစမ်းနိုင်တယ်..."
ပြော ကာ နောက်လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။တံခါးနားကို ရောက်တော့မှ ခေါင်းကစောင်းကာဖြင့်
"တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာတို့မှ ဝါသနာနှင့်အတူ ဝေးတော်မူသောကြောင့် လူမင်း နတ်မင်း ဗြဟ္မာမင်းတို့၏ ပူဇော်အထူးကို ခံယူခြင်းငှါ ထိုက်တော်မူထသော သင်္ခါရ, ဝိကာရ, လက္ခဏ, နိဗ္ဗာန်, ပညတ် တည်းဟူသော ဉေယျဓံတရား ငါးပါးတို့ကို ဆရာမကူ သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူထသော (ဗုဒ္ဓဿ) ထိုမြတ်စွာဘုရားအား ရှိခိုးပါ၏ အရှင်ဘုရား။ ဟုတ်တယ် မလား..."
ရောင်စဉ် မျက်လုံးပြူးဆွံအ ကာ
"ဘယ်လိုသိတာလဲ...ငါတောင်မသိဘူး..."ခေါင်းထဲမှာအတွေးတွေပေါင်းစုံဝင်လာတော့သည်။
"ကိုယ်က... ဗုဒ္ဓဘာသာ...အမေသင်ပေးတယ်...ဘုရားစာအုပ်လဲရှိတယ်.."
ပြောကာ ထွက်သွားတော့သည်။
ရောင်စဥ်ခေါင်းတွေခြောက်ကာ
"သူ့ဦးနှောက်က ဘာနဲ့လုပ်တာလဲ...what...oh god..."🤦♀️🤦♀️🤦♀️
တစ်ယောက်တည်း ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတော့သည်။
ရောင်စဉ် ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် အာဏာ မထွက်သွားမှီမှာပဲ
ရောင်စဥ် က အာဏာ ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"နေအုံး...."
အာဏာ က လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဒီကလေးတွေက အငှားကိုယ်ဝန်နဲ့ရထားတယ့်...ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ကလေးတွေ..."
"ဒါလေးတွေက ကိုယ့်ကလေးတွေပေါ့"
"ဒါပေမယ့်... သူတို့က ကျွန်တော့်သားတွေ....ခင်ဗျားနဲ့မဆိုင်ဘူး...ဝေးဝေးနေပေးပါ"
"မင်းကိိုယ့်ကိုချစ်နေသေးတယ်မလား...ဘာတွေလိမ်နေတာလဲ...ကိုယ့်ကိုလိမ်တာ မကောင်းဘူးနော်ရောင်စဥ် သတိထားအုံး..."
"ချစ်ရတာပင်ပန်းတယ်...ခင်ဗျားကိုချစ်ရတာလဲပင်ပန်းတယ်..."
"ကိုယ်က မင်းကို ပြန်ယူမှာ..ဒီလိုပဲ မှတ်ထားပေး"
အာဏာ က ထွက်သွားလိုက်သည်။
မကြာမှီပင် ရောက်လာသည့်
သူနာပြုမလေး
"ဌာနမူး...အရေးပေါ်လူနာရောက်လာပါတယ်"
"အင်း...ငါလာမယ်"
Duty coat လေးနဲ့ပြေးရပြန်သည်။
🍀🍀🍀🍀❤❤❤❤🍀🍀🍀🍀🍀
Wooyoung က ကလေးတွေနဲ့ဆော့နေတယ် San က သူတို့တွေကို ကြည့်ကာ
"မင်းက ကလေးလဲမဟုတ် အပြိုင်ဆော့နေစရာလား...ကလေးတွေနဲ့"
"မကျေနပ်ရင်...ထွက်သွား...အခု"
"ရော့...မုန့်ဝယ်လာတယ်..စားကြ"
San က မုန့်အိတ်ကြီးကို ပေးလိုက်သည်။
Wooyoung က လှမ်းယူကာ ကလေးတွေနဲ့ စားကြတော့သည်။
Wooyoung ပျော်နေရင် San သဘောကျသည်။
ဒီလိုချိန်မှာပဲ.... wooyoung ရဲ့ Ex က ဖုန်းခေါ်သည်။
Wooyoung က စိတ်တိုတိုနဲ့ဖုန်းချပစ်သည်။ ဟိုက ထပ်ခေါ်သည်။
Wooyoung က ဖုန်းကိုကိုင်ကာ ကလေးတွေဘေးက ထသွားသည်။
San က စိုးရိမ်နေတယ့်မျက်လုံးတွေဖြင့်ကြည့်နေရုံမှတပါးဘာမှမပြောနိုင်ပေ။
DuDu က San ကိုကြည့်ကာ
"ကိုကို က Wooyoungကိုကို ကိုချစ်နေတာမလား"
ကလေးပါးစပ်က ထွက်လာတယ့်စကားကြောင့် San ကြောင်သွားသည်။
"DuDu ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"DuDu က အမှန်ကိုပြောတာ...ချစ်နေတာမလား"
BuBu မုန့်တွေပလုပ်ပလောင်းစားနေတော့ DuDu က ပဲနို့တိုက်ကာ သူ့မောင်လေး နှုတ်ခမ်းကိုသုတ်ပေးသည်။
"DuDu...တိုးတိုး... ဒါဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့..."
Wooyoung က အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတော့
DuDu က Wooyoung ကို ကြည့်ကာ
"ကိုကိုwooyoung... "
Wooyoung က ပြုံးကာဖြင့်
"ဘာလဲ...DuDu"
"ကိုကို San က ကိုကို့ ကို ချစ်လို့တယ့်..."
wooyoung က လန့်သွားသည်။
"ဘာ..."
San လဲ ကြောင်သွားရသည်။
San က DuDu ပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ကာပိတ်လိုက်သည်။
BuBu က Wooyoung ကို ကြည့်ကာ
အော်ပြောလိုက်သည်။
"San က Wooyoung ကို ချစ်နေတယ်"
BuBu ရဲ့ ပြတ်သားတယ့်အသံကြောင့် Wooyoung လဲ သေချာကြားသွားသည်။
San နဲ့ Wooyoung မျက်လုံးချင်းဆုံကာ ကြည့်နေရင်းးးးးး
🍀🍀🤣🍀❤❤❤🤦♀️🍀🍀🍀❤🍀
ရောင်စဉ် အလုပ်ဆင်းချိန်.....
လမ်းတစ်ဝက်မှာပဲ ကားပျက်သွားတော့သည်။
ဖုန်း ကလဲ အားကုန်နေသည်။
ဟူး...ဆိုပြီး...သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်သည်။
ဒီချိန်ဘေးကို ဆိုက်ရောက်လာသည့် အာဏာ ကားကြောင့် ရောင်စဉ် လန့်သွားသည်။
အာဏာ က ကားထဲကထွက်လာသည်။
"လာ...တတ်...မင်းကားကိုပြင်ဖို့လူလွှတ်ထားတယ်"
"ရတယ်... မလိုဘူး"
"မင်း...မလိုပေမဲ့ ကလေးတွေ
လိုတယ်...တတ်တော့..."
ရောင်စဉ် က သေချာစဉ်းစား ကြည့်မှ ကားထဲ အိပ်ပျော်နေတယ့်ကလေး
နှစ်ယောက်ကြောင့် လက်ခံလိုက်သည်။
အာဏာ က ရောင်စဥ် အိမ်ကိုလိုက်ပို့ပေးသည်။
မနိုင်မဝံ့ဖြစ်နေတယ့် ရောင်စဉ် ချီနေတယ့်သေးသေးလေးနှစ်ယောက်ကို အာဏာချီလိုက်သည်။
"ဒါလေးတောင် မနိုင်ဘူး"
သူကတောင်အပြစ်တင်ပြီး အရင်ထွက်သွားသည်။
ရောင်စဥ် နဲ့အတူ အိမ်ထဲဝင်သည်။
အာဏာက DuDu နဲ့ BuBu ကို ကုတင်ပေါ်ချပေးသည်။ ကလေးနှစ်ယောက် က နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားသည်။
"ပြန်တော့လေ"
"ကိုယ်ဗိုက်ဆာတယ်...မင်းကို ကူညီခဲ့တာ တစ်ခုခု ကျွေးပါလား"
"ဟုတ်ပြီ....ခဏစောင့် ကျွန်တော်ရေချိုးအုံးမယ်...ကျွန်တော်လဲ...အကြွေးမတင်ချင်ဘူး"
ရောင်စဥ် က အာဏာ ကို ဧည့်ခန်း မှာ ခဏစောင့်စေသည်။
ရောင်စဥ် ရေချိုးပြီး အပြင်ကို ထွက်လာသည်။
ဧည့်ခန်းမှာ အိပ်ပျော်နေသည့် အာဏာ ကိုမြင်လိုက်ရသည်။
ရောင်စဥ် က မနိုးချင်တာနဲ့ စောင်ပါးပါးလေးယူကာ အပေါ်ကလွှားခြုံပေးလိုက်သည်။
ပြီးတော့သူ့ကိိုကို မျက်နှာကို အနီးကပ်ကြည့်သည်။
မျက်ခွံလေး ဆင်းနေတယ့် နှာတံလေး ဒီနှုတ်ခမ်းနွေးနွေးလေး တစ်ချိန်က ငါ့အပိုင်ပါလားတွေးနေမိသည်။ တစ်ချိန်က ငါအရမ်းဆုံးရှုံးမှာကြောက်ရတယ့်အရာလေး။ တစ်ချိန် က ငါ့မြတ်နိုးကတယ့်သူပါလား.....
ရောင်စဉ် ကြည့်လို့ဝတော့ သူလဲ ရှောင်ထွက်သွားတော့သည်။
မနက်ခင်းနေရောင်ခြည်နဲ့အတူ မနက်နိုးလာတော့......
အာဏာ လဲ နိုးလာသည်။အာဏာ ထကာ ဟိုလျှောက်သွားဒီလျှောက်သွားနဲ့ ဟင်း အနံ့မွှေးမွှေးလေးနောက်လိုက်ကာ သွားလိုက်တော့ မီးဖိုချောင်မှာ ဟင်းချက်နေတယ့်ရောင်စဥ် ခန္ဓာကိုယ် လေးကိုအနောက်ကနေသိုင်းဖတ်လိုက်သည်။
ရောင်စဥ် တစ်ကိုယ်လုံးအေးစက်ကာ လန့်သွားခဲ့သည်။
"ဖယ်...ဘာလုပ်တာလဲ "
"ဘာတွေချက်.. "
ရောင်စဉ် က အာဏာ ကို တံတောင်နဲ့
အာဏာ ဗိုက်ကို ထိုးလိုက်သည်။
"သွား...ကလေးတွေမြင်ရင်မကောင်းဘူး...မျက်နှာသွားသစ် ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲစောင့်နေ မနက်စာရရင်ပြောမယ်"
အာဏာ က ခွာလိုက်သည်။ ရောင်စဥ် ကနောက်လှည့်ကာ
"ဘယ်ဟာက ကျွန်တော့်အခန်းလဲ သိတယ်မလား"
"သိဘူးလေ..."
ရောင်စဉ် က သူ့အခန်းကိုလိုက်ပြကာ ရေချိုးခန်းထဲ ထိ အရောက်ပို့ပေးသည်။
သူလဲ မီးဖိုချောင်ထဲသို့ပြန်ဝင်သည်။
အာဏာ ဧည့်ခန်းမှာစောင့်နေရင်း ကလေးတွေလဲ သူ့ဟာသူနိုးကာ ဧည့်ခန်းသို့ထွက်လာခဲ့သည်။
သူတို့က အာဏာ ကို မြင်တော့ မျက်လုံး ပြူးကာ ကြည့်သည်။
အာဏာ လဲ သူ့ကလေးတွေကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဘာပြောရမှန်းမသိသလို စိမ်းလဲစိမ်းနေသေးသည်။
DuDu က မေးသည်။
"ဦးဦး အိမ်ကို အစော ကြီးဘာလာလုပ်တာလဲ"
အာဏာ က ရယ်ကာဖြေသည်။
"အဟက်...မင်းအဖေကို လွမ်းလို့
လာတာ"
"ဟင်...."
ကလေးနှစ်ယောက် လုံး လန့်သွားသည်။
BuBu က အာဏာ ကိုကြည့်ပြီး
"ကျွန်တော်တို့ကို မျက်နှာ သစ်ပေးပါလား...ပါးပါးက ဟင်းချက်နေမှာ ဒီအချိန်"
အာဏာ က မက်တပ်ရပ်ကာ
အကြောဆန့်ရင်း
"ငါ့ကို ဒယ်ဒီ လို့ခေါ်ရင် သစ်ပေးမယ်"
DuDu နဲ့ BuBu က တစ်ယောက် နဲ့ တစ်ယောက် ကြည့်ကာ မျက်လုံး ချင်းစကားပြောပြီးနောက် အာဏာကိုကြည့်ကာ
"ဒယ်ဒီ..."
လို့ နှစ်ယောက်အတူခေါ်လိုက်သည်။
အာဏာ က ပြုံးကာ ကလေးတွေကိုချီကာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပေးသည်။
ရောင်စဉ် မနက်စာရတော့ ဧည့်ခန်းမှာ အာဏာကိုလဲမတွေ့တော့သလို အခုထိကလေးတွေက မနိုးသေးတာလား စိုးရိမ်စိတ်များနဲ့ ကလေးတွေအခန်းသွားကြည့်သည် ရယ်သံလွင့်လွင့်လေးတွေကြားနေရသည့် ရေချိုခန်းထဲကအသံ
ရောင်စဉ် သွားကြည့်လိုက်တော့ မကြီးမငယ်နဲ့ကလေးတွေနဲ့ရေဆော့နေတယ့်အာဏာ နဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်
ရောင်စဥ် မျက်စောင်း နဲ့ကြည့်လိုက်သည်နှင့် အကုန်လုံး ငြိမ်ကျသွားသည်။
ရောင်စဉ် အရင်ဆုံး ကလေးတွေကို သုတ်ပေးပြီသည်နှင့် အာဏာ ခေါင်းကို တဘက်နဲ့သုတ်ပေးသည်။
"ကလေးတွေနဲ့ရေဆော့နေရတယ်လို့...
ကိုယ့်အသက်ကိုယ်ကြည့်အုံး "
"ကိုယ်က မျက်နှာ သစ်ပေးတာပါ...အဲ့ကနေဆော့မိသွားတာပါ"
ရောင်စဉ် က အာဏာ ခေါင်းကိုသုတ်ပြီးသည်နှင့် ရောင်စဉ် က အာဏာ ကို ...
ကြည့်လိုက်သည်။
"ကလေး မဆန်နဲ့...မနက်စာ စားမယ်"
"မင်း ကိုယ့်ကို ချစ်လား...."
"မသိဘူး..."
ရောင်စဉ် က အခန်းထဲကထွက်သွားသည်။မချစ်တာထက်စာရင် မသိဘူး လေးက ကိုနားထောင်ကောင်းနေသည်။
"ဒီနေ့ ကိုယ်ဆေးရုံလိုက်ပို့မယ် မင်းကားက မကောင်းသေးဘူးတယ့် ကိုယ်လူတွေဖုန်းဆက်ပြောတယ်"
"ရပါတယ်... မလိုပါဘူး "
"မင်းကလေးတွေပါ ခေါ်သွားမှာမလား...ကိုယ်လဲ လမ်းကြုံတယ်... ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်"
ရောင်စဥ် ငြင်းမရတယ့်အဆုံး...ခေါင်းညှိမ့်လိုက်သည်။
အာဏာ က ရောင်စဥ်ကိုဆေးရုံလိုက်ပို့ပေးသည်။ ကလေးနှစ်ယောက်က ကားပေါ်ကဆင်းတော့ အာဏာ ကိုကြည့်ကာ
လက်ပြရင်း "byby ဒယ်ဒီ"
နှုတ်ဆက်တော့ ရောင်စဥ် အံ့သြ သွားရသည်။ အာဏာက ပြုံးကာ လက်ပြ ပြီးကားမောင်းထွက်သွားသည်။
ရောင်စဉ် က မကြည်မလင်ဖြင့် ဆေးရုံ ထဲဝင်သွားသည်။ ဆေးရုံထဲဝင်တော့...Wooyoung က စိတ်ပူနေတယ့်ပုံစံနဲ့ စောင့်နေသည်။
"ပြသာနာ တတ်နေပြီ ရောင်စဉ်... "
Wooyoung က ရောင်စဉ် နားသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တော့ ရောင်စဉ် မျက်နှာမှာ စိုးရိမ်မှုတွေဖြင့်
"ကလေးတွေမင်းဆီအပ်ခဲ့မယ်နော်"
ရောင်စဉ် က wooyoung ကို ကလေးတွေ အပ်ခဲ့ကာ သူ့ဌာနကို ပြေးတော့သည်
လုံခြုံရေးအချို့နဲ့ လူနာအချို့ရှုပ်ယှက်ခတ်နေချိန်
ရောင်စဉ် က ဝင်လာခဲ့သည်။
"ကျွန်တော်က ဌာနမူးပါ..."
"ဌာနမူး...သူပြသာနာရှာနေတယ်...ရဲတွေလဲခဏနေရောက်လာပါတော့မယ်"
"ကျွန်တော် အချိန်ဆွဲလိုက်မယ်...လူနာအချို့ကို အနားမလာစေနဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ဌာနမူး"
အသက် 30 ကျော်အရွယ်ရှိတယ့် လူနာက သေနတ်တစ်ခုဖြင့် နှလုံးရောဂါကလေးလေးကို ချိန်ထားကာ ပါးစပ်ကနေလဲ အော်ခေါ်နေသည်။
"ငါ့ကလေးကိုသေအောင် လုပ်တယ့်
ဌာနမူး ဘယ်မှာလဲ.သုံးထိရေလို့.....မင်းထွက်မလာရင် ငါသတ်မှာနော်ဒီကလေးကို"
"ငါဒီမှာ....."
ရောင်စဉ် က ထိုသူ့ကို ကြည့်ကာ
"ကလေးကို လွှတ်လိုက်ငါနဲ့ရှင်း"
"မင်းဘာလို့ ငါသမီးကိုသေအောင်လုပ်လိုက်တာလဲ"
"ကျွန်တော်ဘယ်လူနာကိုမှသေအောင်မလုပ်ဘူး..."
"မင်း ငါ့သမီးကိုခွဲစိတ်ရင် သူအသက်နည်းနည်းဆက်နိုင်မှာလေ"
"ဘယ်လူနာကိုပြောတာလဲ"
"ငါ့သမီး အိုဆယ်ယောင်း.."
"လူနာအိုဆယ်ယောင်း... မွေးရာပါ နှလုံးရောဂါ... အဆုပ်ကင်ဆာလဲရှိတယ်...ဘယ်သူပြောတာလဲခွဲစိတ်ရင်အသက်ရှည်မယ်လို့...သူခံစားနေရမှာကလွဲ ပြီး ဘာမှဆက်မဖြစ်လာဘူး...ခွဲစိတ်လဲမသက်သာလာဘူး...နားလည်လား"
ထိုချိန် ထိုသူက ခေါင်းကိုခါ မျက်ရည်တွေအဆက်မပြတ်ကျကာ သူ့လက်က ကလေးကိုလွတ်ကာရောင်စဥ်ကိုသေနတ်နဲ့ပစ်လိုက်တော့သည်။
"ဒါဆိုလဲသေကွာ...."
"ဒိုင်း..."
ရောင်စဉ် လဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာခံလိုက်ပေမယ့်.... သူနာကျင်မှုကိုမခံလိုက်ပဲ မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အရှေ့က အာဏာ
ကျည်ဆံက အာဏာနှလုံးသို့.... ထိသွားခဲ့သည်။
အပိုင်း 31 Comming Soon.....