Mijn vakantie zit erop. Ik moet vandaag weer naar school, zucht. Nu zullen jullie denken: zit jij nog op school?' Tja dat is een rare uitleg. Doordat ik een jaar lang in een depressie zat, ben ik van vwo naar havo gezakt, omdat ik amper op school was. Ik zit nu in mijn laatste jaar van vwo, omdat ik toch graag vwo wou afronden. Mijn toetsweek komt eraan en dan ben ik klaar met school als ik alles haal. Ik heb een goed gevoel erover, omdat ik al veel heb geleerd. Ik heb niet echt een fijne klas en niemand mag mij, omdat ik nooit praat. Ik heb het nooit tegen iemand gezegd eigenlijk. Dit is de laatste volledige week en daarna nog maar 2 toetsweken, wat betekent dat we dan alleen maar naar school hoeven voor de toetsen en dan mag je weer naar huis.
Ik zit op dit moment op de bank en sta op, om nog even te checken hoe vol mijn mobiel is. Op dat moment komt Robbie de kamer in gelopen. 'Morgen!' Zeg ik. 'Goedemorgen Matthy!' Zegt hij. Hij loopt naar me toe en draait me in zijn richting. 'Ga je nu al naar school?' Zegt hij met een pruillipje. 'Ja zou wel moeten' Zeg ik zuchtend. Hij grinnikt en plant zijn lippen op de mijne. Ik ga er in mee en voel zijn hand afdwalen naar mijn kont. Even ril ik. Wanneer hij een zacht kneepje geeft, verlaat een schokkerige zucht mijn mond. Ik voel Robbie giechelen tegen mijn lippen aan. Dan stopt hij de zoen en zegt: 'Niet zo verlegen liefie, je bent perfect' Ik glimlach klein.
- tijdskip -
Ik fiets het schoolterrein op en zet mijn fiets in de fietsenstalling. Meteen pak ik mijn tas en loop naar binnen, naar mijn kluisje. Ik krijg gelijk boze blikken en mensen die beginnen te praten over mij. Ik negeer het en leg mijn jas in het kluisje en loop naar het lokaal. We hebben mentorles, voor de laatste keer. Ik loop het lokaal in en ga weer op mijn vaste plekje zitten, achterin het lokaal. 'Hey Matthyas! Goede vakantie gehad? Ik zag tijdens de creator wedstrijd dat het er fel aan toe ging en je later ook nog eens je enkelbanden gescheurd had, gaat alles verder weer goed?' Zegt de mentor. Ik knik. Echt dat Roy dat eerste heeft uitgezonden, snap ik echt niet.
- tijdskip-
In heb nu een tussenuur en ga zitten in de aula waar het lekker rustig is. Mijn hele klas is niet aanwezig in de aula, wat ik erg fijn vind. Dan word ik gebeld door Robbie. Ik neem gelijk op. 'Hey liefie' Zegt hij. 'Hey' Antwoord ik zachtjes. Op school ben ik weer degene die nooit praat. 'Ik ben bij de jongens en vroeg me af hoe het daar gaat?' Zegt hij. Zo lief dat hij belt. 'Wel goed. Ik zit nu in de aula' Antwoord ik. 'Alleen?' Hoor ik Koen dan zeggen. 'Ja..' Zeg ik dan. 'Matthy toch, wanneer ben je vrij? Dan komt papa Roelie je wel even halen' Zegt Raoul. Ik grinnik. 'Ik heb zo nog 1 lesuur, dus ben half 2 vrij' Zeg ik. 'Prima! Dan sta ik daar met de auto, je fiets kan dan op de fietsendrager' Zegt hij. 'Oké' Zeg ik zacht. 'Gaat alles echt goed Matthy?' Vraagt Koen. 'Ja hoor' Antwoord ik weer zacht. 'Nouja we spreken je zo wel, doei!!' Zegt Robbie. 'Doeii' Zeg ik en hij hangt op.
- tijdskip -
Ik loop het lokaal uit en ben blij dat alle lessen erop zitten. Deze week wouden alle docenten afscheidt van ons nemen. Ik pak mijn jas en doe hem aan. Dan komt er iemand van mijn klas aan lopen. 'Wat gebeurde er met die creators wedstrijd? Zo kennen we je niet' Zegt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Jezus jij kan ook echt niet praten hé' Zegt hij. Ik zwijg en wil weglopen, maar hij houd mij tegen. 'Praat nou eens 1 keer' Dringt hij door. Ik voel me misselijk worden en schud mijn hoofd. 'Echt man jij bent zo vaag' Zegt hij en geeft me een stomp. Gelijk loop ik weg, naar buiten. Ik pak mijn fiets en loop richting de parkeerplaatsen. Dan zie ik Raoul al staan. Ik loop naar hem toe en hij stapt uit. 'Hey Matt! Ik help je wel even.' Zegt hij. Ik knik en geef hem de fiets. Hij zet hem achterop en maakt hem vast. Ik kijk naar mijn arm en besef me nu pas de pijn. Ik bijt op mijn lip en Raoul kijkt me vragend aan. Gelijk doe ik alsof er niks is en stap in, terwijl ik mijn hoofd achterover laat vallen. 'Gaat alles goed Matthy?' Vraagt Raoul. 'Ja prima' Zeg ik schor. Raoul schud zijn hoofd, maar laat het dan bij wat het is. Als we aankomen bij Raouls huis, stappen we uit en lopen naar binnen. Robbie staat in de keuken en Koen zit op de bank. 'Ey maatje!' Zegt Koen. Ik glimlach naar hem en loop naar Robbie. Hij kijkt op en draait zich naar me toe. 'Heyy Matthy!' Zegt hij. Ik glimlach en omhels hem stevig. Na zo'n kutdag ben ik dat even nodig. Hij knuffelt me terug.
Pov Robbie:
Ik knuffel Matthy terug en kijk vragend opzij naar Raoul en Koen. Raoul haalt zijn schouders op. 'Hey liefie gaat het?' Zeg ik en wrijft over zijn rug. Hij laat me los en knikt. 'Gelukkig' Zeg ik met een glimlach. We lopen naar de woonkamer en gaan zitten. 'Hoe was het op school?' Vraagt Raoul aan Matthy. Ik zie dat Matthy schrikt van de vraag. 'Ehm ehm' Zegt hij en weet niet wat hij moet zeggen. 'Matt wat is dat!' Zeg ik geschrokken en kijk naar zijn arm. Ik wil zijn arm vastpakken, maar hij trekt zijn arm weg en zegt: 'Bemoei je met je eigen zaken' Raoul kijkt hem boos aan en Matthy zucht en geeft me zijn arm. Gelijk pak ik hem vast en ga er met mijn vingers over. 'Wat is er gebeurd Matt?' Vraag ik bezorgd en hij trekt dan zijn arm terug. 'Niks bijzonders' Zegt hij zacht. 'Je gaat ons nu vertellen wat er gebeurd is' Zegt Raoul met een stemverheffing. Matthy schrikt op. 'Ik word gepest door een paar jongens, nou goed?!' Schreeuwt hij en hij bijt geschrokken van zijn eigen reactie op zijn lip. 'Ik had hier nooit moeten komen' Zegt hij en staat op. Hij pakt zijn fietsensleutels en loop naar de gang.
Pov Raoul:
'Kutzooi' Zeg ik en sta op. Ik loop snel naar de gang en pak Matthy stevig bij zijn arm. Hij wou net de deur uit lopen met zijn jas onder zijn arm. Hij kijkt me aan met zijn waterige blauwe ogen. 'Je waagt het om weg te gaan' Zeg ik. Hij knikt geschrokken. Ik gooi zijn jas op de kapstok en trek hem de kamer weer in. Rob en Koen kijken ons aan. Dan trekt Matthy zich los. 'Wat ben ik eigenlijk aan het doen?! Hoezo luister ik naar jou!' Zegt hij met een verheffende stem. 'Omdat ik het zeg' Zeg ik op dezelfde toon terug. 'Nou nee' Zegt hij en kijkt me aan met een blik die ik niet kan plaatsen. 'Jij gaat nu gewoon godverdomme zitten' Schreeuw ik. Normaal gesproken zou hij nu achteruit deinzen, maar hij blijft staan. Je ziet dat de moed hem in zijn schoenen zakt, maar hij blijft me aankijken en zegt: 'Nee. Wat wil je van me?' Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ik wil de oude Matthy terug die met me praat over alles wat hem dwarszit.' Zeg ik. Hij slikt geschrokken en ik zie dat de stress hem overheerst. Hij houd zich groot, maar hij staat op instorten. Deze reactie had hij niet verwacht. Een schuldgevoel overheerst me. Dit had ik nooit mogen zeggen...
Pov Matthy:
Ik slik geschrokken. Meent hij dit? Is dit echt hoe hij over me denkt? Ben ik dan echt zo veranderd? Dat wil ik helemaal niet.. Ik zeg toch nogsteeds alles tegen hem? Of niet?.. Ik voel hoe mijn ademhaling onregelmatig word. 'M-meen je d-dat?' Breng ik gekwetst uit. Raoul kijkt me schuldig aan. 'Het spijt me Matthy.. Ik had dat nooit mogen zeggen' Zegt hij. 'HOU TOCH JE MOND! JE MEENT ER GEEN WOORD VAN' Gil ik. Ik wil hem een klap uitdelen, maar op dit moment tril ik uit angst voor wat hij gaat doen. Ik draai me snel om en ren naar de gang, waar ik mijn jas pak en naar buiten ren.
Pov Robbie:
Ik en Koen kijken allebei geschrokken naar Raoul en Matthy. Ze roepen wat naar elkaar en dan zegt Raoul: 'Ik wil de oude Matthy terug die met me praat over alles wat hem dwars zit.' Je ziet dat hij dit alleen zegt uit woede; maar wat je ook ziet is dat Matthy erg geraakt is en geschrokken slikt. 'M-meen je d-dat?' Zegt hij gekwetst. Raoul kijkt hem schuldig aan. 'Het spijt me Matthy.. Ik had dat nooit mogen zeggen' Zegt hij. 'HOU TOCH JE MOND! JE MEENT ER GEEN WOORD VAN' Gilt Matthy panikerend. Hij trilt het uit van angst voor wat Raoul gaat zeggen. Voordat Raoul iets kan uitbrengen, draait Matthy zich snel om en rent naar de gang, waar hij zijn jas pakt en naar buiten ren. 'KUT' Schreeuwt Raoul. 'Kut kut kut iemand moet achter hem aan!' Zeg ik en sta op. Koen volgt me en we rennen naar buiten. Matthy's fiets is weg en we zien hem nog net keihard wegfietsen. 'MATTHY!' Schreeuwt Koen. Matthy kijkt achterom, maar fietst gewoon verder. Ik en Koen kijken mekaar aan en ik zie dat Koen zijn autosleutels heeft. 'We gaan er achteraan' Zeg ik vastbesloten. Hij knikt en we springen in zijn auto en gassen het terrein af achter Matthy aan, al zijn we hem allang kwijt. We weten wel welke kant hij op ging, maar verder niks. Opeens zien we zijn fiets staan bij een parkje. 'Hier' Zeg ik snel. Koen stopt de auto en we stappen uit. Gelijk rennen we het park in. Hij zit op het gras en staart naar zijn mobiel. We zien een groepje jongens van achter naar hem toelopen. 'KUT' Roep ik naar Koen. Hij ziet het nu ook en we rennen nog sneller naar Matthy toe. Opeens kijkt Matthy achterom als 1 van de jongens iets tegen hem zegt. Matthy staat gelijk op, maar word keihard weer op de grond geduwd door 1 van de jongens. Hij gaat over Matthy heen hangen en fluisterd iets in zijn oor. Matthy snakt naar adem, omdat de jongen hem bij zijn keel grijpt. Gelijk stormt Koen op de jongen af en duwt hem keihard van hem af, op de grond. De andere jongens die erbij stonden, rennen van schrik weg. Ik kniel bij Matthy neer die rechtop is komen zitten en geschrokken op adem komt. 'Gaat alles goed?!' Vraag ik snel. Hij knikt en verbergt gelijk zijn arm onder zijn jas. Ik zucht. Ik weet nu ook gelijk waarom hij altijd zo uitkeek naar de vakanties.. 'Kom, we gaan snel naar de auto' Zeg ik tegen Koen en Matthy. Matthy staat gelijk op. We lopen naar de auto en gaan zitten. Koen gooit de fiets in de kofferbak en stapt ook in. 'Gaat alles goed Matthy?' Zegt hij dan. 'Ja' Antwoord Matthy schor. We rijden naar het kantoor waar onze auto's staan. We stappen uit en nemen afscheid van Koen die ook naar huis gaat. Wij stappen in mijn auto en rijden ook naar huis. Raoul is al naar huis volgensmij, want zijn auto stond er niet.
- tijdskip -
We stappen uit en gelijk rent Matthy door de schutting naar de tuin. Ik ren hem vragend achterna. Hij knielt neer op het gras en zucht opgelucht, terwijl hij naar de lucht kijkt. 'Wou je zo graag de zonsopgang zien liefie?' Zeg ik, terwijl ik naast hem neerkniel en een arm om hem heen sla. Hij knikt en kijkt me aan. Ik kijk hem terug aan. Even twijfel ik, maar zoen hem dan liefdevol. Ik hoor een klik achter ons en dan zie ik Koen staan. 'IK WIST HET IK WIST HET' Gilt hij. We barsten in lachen uit.